ΕΛΕΝΗΣ ΤΣΑΔΗΛΑ: Τα καλά πράγματα σ'αυτόν τον τόπο

Τα καλά πράγματα σ'αυτόν τον τόπο κατά πως φαίνεται προκύπτουν μέσα από πρωτοβουλίες μερικών ευαισθητοποιημένων ατόμων, τα οποία βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με κρατικούς μηχανισμούς (δημαρχείο, νομαρχία κλπ) και ίσως για αυτό είναι και τόσο ευαισθητοποιημένα.
Έτσι λοιπόν πρόσφατα, αναμένοντας (μάταια βέβαια) όλοι ένα "πολιτιστικό καλοκαίρι"... ίσως απλόχερη προσφορά προς τους δημότες από την νέα δημοτική ή νομαρχιακή αρχή του τόπου, που θα αποδείκνυε και την διαφορετικότητα από τις προηγούμενες αρχές, απολαύσαμε (όσοι τυχεροί βρεθήκαμε εκεί) δύο εξαιρετικές παραστάσεις, οφειλόμενες σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες, και στις οποίες αναφέρομαι παρακάτω:

1. "ΓΚΟΛΦΩ"

Στις 20 Αυγούστου στο κέντρο "Αγκάλη" στην Λιθιά, η εταιρεία θεάτρου "Χώρος" παρουσίασε σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, το γνωστό δραματικό ειδύλλιο του Σ. Περεσιάδη "Η Γκόλφω". Η περιοδεύουσα αυτή ομάδα αφού έχει κάνει έναν κύκλο παραστάσεων παρουσίαζε την τέταρτη εκδοχή του έργου. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της παράστασης ήταν η προβολή video, η χρήση μασκών, το θέατρο σκιών και μια αισθητική ιαπωνικού κόμικ (manga) που ήταν απόλυτα εμφανές μέσα από το κινησιολογικό και εικαστικό μέρος της παράστασης (φωτογραφία πάνω). Η πολυβραβευμένη αυτή παράσταση μετράει μέχρι σήμερα πέντε εκδοχές, έχει πραγματοποιήσει τρεις εκτεταμένες περιοδείες και πάνω από 140 παραστάσεις.

Σε συνέντευξη του ο σκηνοθέτης Σίμος Κακάλας αναφέρει τα εξής:

-Μερικοί άνθρωποι του θεάτρου αντιδρούν στους νεωτερισμούς έργων μίας παλαιότερης εποχής. Εσείς, τι λέτε;
-Oι άνθρωποι αυτοί "του θεάτρου" είναι εντελώς αποκομμένοι από την πραγματικότητα, προσπαθούν να παίξουν έναν ρόλο αυτόκλητου θεματοφύλακα της παράδοσης πράγμα κάπως αστείο μια και το ελληνικό θέατρο δεν είχε ποτέ μια συνέχεια στην παράδοση του και πάντοτε προχωρούσε μιμούμενο δυτικά πρότυπα με άτσαλο τρόπο, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων. Οι άνθρωποι αυτοί επειδή αποτελούν την πλειοψηφία σήμερα επηρεάζουν αρνητικά τη θεατρική ζωή του τόπου. Μας λένε εμάς τους νεότερους ότι αυτά τα έργα δεν "ανεβάζονται" έτσι, βασιζόμενοι σε αυτά που έχουν κατά καιρούς διαβάσει σε μεγάλα και σοβαρά βιβλία. Η τραγική αλήθεια είναι ότι βολεύει αυτόν τον τόπο να κοιτάζεται στον καθρέφτη και να αναπολεί τα μεγαλεία του παρελθόντος, προσπαθώντας να παραβλέψει την σημερινή πολιτιστική του αποσύνθεση.

-Το πρωτοποριακό θέατρο λένε πολλοί άνθρωποι ότι δεν φέρνει χρήματα. Μήπως, όμως, τελικά είναι αυτό που καταξιώνει τον ηθοποιό;
-Πρωτοποριακό... άλλη μια λέξη παρεξηγημένη στην Ελλάδα, αντί να σημαίνει χαράσσω μια πορεία ή ηγούμαι αυτής, στα αυτιά του κόσμου ηχεί σαν κάτι κακό και που οπωσδήποτε δεν έχει μαζική απήχηση. Κρίμα δεν είναι αυτό; Δεν ξέρω αν καταξιώνει τον ηθοποιό, σίγουρα όμως τον εξελίσσει και τον ωριμάζει μια και τον θέτει ενώπιον προβλημάτων αγνώστων, που τον βγάζουν από την λογική της ευκολίας.

2. ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ

Μετά από ένα μικρό καλοκαιρινό διάλειμμα, η Κινηματογραφική Λέσχη Καστοριάς, αφού είχε ήδη πρωτοτυπήσει με τις υπαίθριες προβολές στο αρχοντικό Πηχεώνος, επανήλθε με την προβολή της ταινίας "Lucky people center" των E.Pauser & J.Soderberg, βασισμένης στον συνεχή βομβαρδισμό εικόνων (μια εικόνα = χίλιες λέξεις), με την συνοδεία ήχων techno και house. "Ο άνθρωπος πρέπει να χορεύει" είναι το τελικό μήνυμα της αισιόδοξης αυτής ταινίας "και το μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο ρυθμός".
Η επιβίβαση έγινε από την Μαυριώτισσα στις 30 Αυγούστου στις 8.30μμ και μετά από μία πλεύση έως την βόρεια παραλία, το καράβι του Μαυροχωρίου έριξε άγκυρα και άρχισε η προβολή.. με το ελάχιστο φως ενός σχεδόν ολοστρόγγυλου φεγγαριού...

Μέσα σ' ένα καλοκαίρι με ανεξέλεγκτες φωτιές και κλίμα προεκλογικών αναμετρήσεων, που μας κάνουν να ντρεπόμαστε ως έλληνες πολίτες... με εκκλησιαστικές ρήξεις οργισμένων ιερωμένων και φανατισμένων οπαδών, που μας κάνουν να ντρεπόμαστε ως χριστιανοί... και σε μια πόλη σκουπιδιών και εγκατάλειψης, που μας κάνει να ντρεπόμαστε ως Καστοριανοί... ας είναι καλά κάποιοι που μας δίνουν ακόμη κουράγιο και ελπίδες για κάτι καλύτερο.