ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΙΔΗ: Εθνικός(;) διάλογος(;) παιδείας(;)

Την άνοιξη του 2004 λίγο πριν από τις εθνικές εκλογές σε μια κατάμεστη αίθουσα κεντρικού αθηναϊκού ξενοδοχείου ο τομεάρχης Παιδείας της Ν.Δ. και υφυπουργός αργότερα της νέας κυβέρνησης Γεώργιος Καλός δήλωσε απερίφραστα στο ακροατήριο ότι οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί Φροντιστές θα είναι ισότιμα μέλη της εθνικής διαβούλευσης του ΕΣΥΠ και καταχειροκροτήθηκε.Λίγους μήνες αργότερα η γενναιόδωρη εξαγγελία του Υφυπουργού πλέον της Παιδείας κ. Καλού σκόνταψε στην πολιτική συγκυρία και στις εσωτερικές του εντριβές με την τότε υπουργό. «Εξασφαλίστε μου την συναίνεση του ΠαΣοΚ για τη συμμετοχή σας και εγώ σας θέλω» μας είπε η κ. Γιαννάκου και μας άφησε να παρακολουθήσουμε ως παρατηρητές τις συνεδριάσεις του ΣΠΔΕ.

Στις συνεδριάσεις του ΣΠΔΕ η ΟΙΕΛΕ με έναν ανεκδιήγητο και επαμφοτερίζοντα (…πολιτικά ) συνδικαλιστή του Συνασπισμού για «διαδικαστικούς» λόγους μας απαγόρευσε το δικαίωμα του λόγου σε μια άδεια αίθουσα με φτωχές και τετριμμένες απόψεις. Το σύστημα φοβάται την ελευθερία στην εκπαίδευση. Η εκπρόσωπος του ΠαΣoΚ Συλβάνα Ράπτη ευθυγραμμίστηκε τότε με την ΟΙΕΛΕ ως δείγμα πολιτικής συνέπειας στις δυνάμεις του κρατισμού και μας αρνήθηκε το δικαίωμα του λόγου παρά το γεγονός ότι λίγες μέρες νωρίτερα ο Γιώργος Παπανδρέου αναγνώρισε ως το δίκαιο αίτημα της εκπροσώπησης της ιδιωτικής παιδείας στο ΕΣΥΠ. Πέντε χρόνια μετά την πολιτική εξαπάτηση του καθ’ ύλην αρμοδίου κ. Καλού ο νέος υπουργός της Παιδείας και της Επικοινωνίας υποκύπτει στις ορέξεις των βασικών συνδαιτυμόνων του αποστειρωμένου Διαλόγου για τον αποκλεισμό των Φροντιστών. Ούτε καν πρόσκληση παρατηρητών δε μας έστειλε και με την πολιτική μεθοδολογία της ανεκπλήρωτης υπόσχεσης θα μας παραπέμψει ξανά στο αόριστο μέλλον. Τι συμπεριφορά αξίζουν οι πολιτικοί μας από τους απλούς πολίτες; Να γιατί η πολιτική εξαπάτηση προάγει την αναξιοπιστία τους. Το ήθος των Φροντιστών δε μας επιτρέπει το αγοραίο κράξιμο που τους ταιριάζει και εμείς το μόνο που επιστρατεύουμε είναι τις πάντα επίκαιρες και διαχρονικές φωτογραφίες των «μαυρογυαλούρων» της παιδείας.

Κλείνω με το ερώτημα «Πώς σας φαίνεται ο νέος υπουργός;» και την απάντηση να έρχεται από το παρελθόν:
-Κάποτε, στα πολύ παλιά χρόνια, ήταν ένας σουλτάνος που βγήκε περιοδεία με το άλογο του. Σ’ ένα χωριό βρήκε μια γριούλα, που μόλις τον είδε άρχισε να σταυροκοπιέται και να τον πολυχρονίζει. "Τι κάνεις κυρά μου;" τη ρώτησε ο σουλτάνος. "Ολοι με καταριούνται κι εσύ με πολυχρονίζεις;". "Εμ" του απαντάει η γριούλα, "εγώ ζω πολλά χρόνια, και όταν ήταν σουλτάνος ο παππούς σου τον καταραστήκαμε και πέθανε. Και έγινε σουλτάνος ο πατέρας σου που ήταν χειρότερος. Τον καταραστήκαμε και αυτόν και ήρθες εσύ, που είσαι ακόμα χειρότερος. Σε πολυχρονίζω λοιπόν, για να μείνεις στη θέση σου, μη γίνει σουλτάνος ο γιός σου!".

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19.3.2009