JEAN GENET: Ο καταδικασμένος σε θάνατο

(απόσπασμα)

μετάφραση [από την αγγλική απόδοση του Mark Spitzer]:
Χρυσούλας Πατρώνου Παπατέρπου 

   
Άσε  τα χαμογελαστά λυκίσια δόντια σου να αναπαυθούν στο σβέρκο μου επάνω
το σβέρκο μου δίχως  αρματωσιά και δίχως μίσος
που  το χέρι μου, πιο ελαφρύ και πιο βαρύ
από μιας χήρας
θωπεύει κάτω απ το κολάρο
δίχως να αναστατώνει διόλου την καρδιά σου

Ω, έλα όμορφε ήλιε μου
Ω, έλα νύχτα της Ισπανίας
παρουσιάσου μπρος στα μάτια μου
που αύριο πεθαίνουν
και άνοιξε την πόρτα μου,
άπλωσέ μου το χέρι σου
και οδήγησέ με μακριά από δω
να περιπλανηθώ μέσα σε παραμιλητό.

Ο ουρανός ίσως  ξυπνήσει ,
ίσως  αναπτυχθούν τ’ αστέρια
τα λούλουδα ίσως ν’ αστενάξουν, και στα λιβάδια
το μαύρο το γρασίδι ίσως καλωσορίσει
τη δροσοσταλίδα
εκεί που το πρωί έρχεται για να πιει
ίσως και να χτυπήσει πένθιμα η καμπάνα: Μόνος
πρόκειται να πεθάνω.

Ω, έλα ροδαλέ μου ουρανέ,
ω, έλα  ξανθό πανέρι μου!
Τον φυλακισμένο να επισκεφτείς
μέσα στη νύχτα καταδικασμένο
κλέψε τη σάρκα, σκότωσε, αναρριχήσου, δάγκωσε
μα έλα! Τα μάγουλά σου απίθωσε
πάνω στο στρογγυλό μου το κεφάλι.

Δεν τελειώσαμε ακόμη για την αγάπη να μιλούμε
δεν τελειώσαμε ακόμη
τα τσιγάρα μας να καπνίζουμε
αναρωτιόμαστε γιατί τα Δικαστήρια καταδικάζουν
έναν εγκληματία τόσο όμορφο
τόσο ασήμαντος να φαίνεται τη μέρα.

Αγάπη, έλα στο στόμα μου! Αγάπη, άνοιξε θύρες!
Κατέβα, βάδισε απαλά, διέσχισε διαδρόμους
πέταξε μέσα από της σκάλας το φρεάτιο πιο ευλύγιστα απ’ ότι ένας ποιμένας  πλασμένος απ’ αέρα πιότερο απ` ότι  μία θύελλα
νεκρών φύλλων.

Ω, πέρασε μέσα απ’τους τοίχους, και αν χρειάζεται
βάδισε ως την άκρη- σκεπών, ωκεανών
Με φως καλύψου, χρησιμοποίησε απειλές,
χρησιμοποίησε προσευχές
Μα έλα, πόρνη μου εσύ
μια ώρα πριν το θάνατό μου.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 31 Ιανουαρίου 2013, αρ. φύλλου 677

Σχετική ανάρτηση: Jean Genet: LeCondamné à mort