Λόγος & Αντίλογος

Η κρίση είναι της Παιδείας και όχι της οικονομίας

Τρεις φορές, δύο το περασμένο έτος, και φέτος τον περασμένο Μάρτιο στην εθνική επέτειο της Παλιγγενεσίας του 1821, ένα γυμνάσιο των Αθηνών με την έγκριση του συλλόγου των καθηγητών, μαθήτρια μουσουλμανικής καταγωγής, προφανώς και τουρκικής, παρελαύνει με μαντήλα, δίπλα στο σύμβολο του έθνους μας, την Σημαία. Ποιος ξέρει, μπορεί να είναι και η κόρη του μελλοντικού Κεμάλ ή Ερντογάν.

Απορημένος και έκπληκτος ο λαός μας παρακολουθεί τις συμπεριφορές των καθηγητών όλων των βαθμίδων στα εθνικά θέματα, με τις πράξεις και τις λεκτικές τους δηλώσεις, οι οποίες φαίνεται να υποτιμούν την ιστορική διαδρομή της χώρας και τα πιστεύω των Ελλήνων. Μ’ αυτό το πρωτοφανές εγχείρημα των καθηγητών, πώς μπορεί να μη αγανακτήσεις και να μη νιώσεις ντροπή από τους κύριους υπεύθυνους για την διατήρηση της ιστορικής μνήμης, την υπεράσπιση και την διαφύλαξή της, και την στήριξη της ελληνικής Παιδείας, της εθνικής.

Αναρωτιέμαι αν τελικά το 1821 διώξαμε τους Οθωμανούς, ή τους έχουμε ακόμη κατακτητές και... φρουρούν την ελληνική σημαία και τα ελληνικά ιδεώδη; Είμαστε τόσο αχάριστοι και αναίσθητοι στους προγόνους μας, στον ηρωικό αγώνα των 500 ετών, στις θυσίες αμάχων, στο αίμα ποτάμι των μαχητών απελευθερωτών, με την φλόγα στην πίστη, στην πατρίδα, την οικογένεια, την ποθητή ελευθερία του έθνους μας. Αυτήν την Παλιγγενεσία που την θαύμασε όλη η Ευρώπη και συμπαραστάθηκε εμπράκτως, ψυχή τε και σώματι. Όλες οι μεγάλες προσωπικότητες ομολόγησαν τον θαυμασμό τους σ’ αυτόν τον ξεσηκωμό του ελληνικού έθνους και στον διωγμό των οθωμανών.

Ενώ σήμερα, οι κύριοι υπεύθυνοι για την διαιώνιση της ιστορίας στο διηνεκές, αντίθετα με ό,τι οι πολιτισμένοι λαοί πράττουν και υπερηφανεύονται για την χώρα τους, οι δικοί μας εκπαιδευτικοί είναι κομματικοποιημένοι, δείχνουν μικροψυχία, σκοπιμότητα, υπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες και επιζητούν κομματικά ανταλλάγματα κ.λ.π., μας έφθασαν σ’ αυτό το ατόπημα της κατάπτωσης της εθνικής μας ιστορίας.

Είναι αυτοί που ορκίστηκαν στο σύνταγμα και τους νόμους, όπως ο στρατιώτης που λιποτακτεί περνάει στρατοδικείο, έτσι κι αυτοί έπρεπε να υποστούν τις ανάλογες κυρώσεις. Είναι αυτοί που πληρώνονται από τους Έλληνες, για να διαφυλάττουν την ιστορική εθνική διαδρομή της χώρας, μοναδική κληρονομιά στον κόσμο.

Το ότι η πολιτεία αδυνατεί να εποπτεύσει, δεν τιμωρεί, δεν αποπέμπει τους υπαιτίους τέτοιων συμπεριφορών, είναι ομολογία ολοσχερούς υποταγής. Η Ελλάδα τελείωσε. Γιατί όποιο κράτος χάσει την παιδεία του, χάνει την ιστορία του και μηδενίζεται.

Τα “μαργαριτάρια” των εκπαιδευτικών δεν σταματούν ποτέ. Ας θυμίσω μερικά γεγονότα:

-Πρώτα, ο καθηγητής φιλοσοφίας και μάλιστα σημερινός υφυπουργός Παιδείας παρακαλώ, ο γνωστός κ. Ζουράρις, με την λαϊκίστικη κινέζικη ενδυμασία, δήλωσε πως είναι Εαμίτης. Τι θλιβερή δήλωση στις ημέρες μας, στην Ελλάδα της κρίσης. Ίσως μ’ αυτή την ιδεολογία του να πήρε και διδακτορικό ο κ. υφυπουργός και χαράσσει το εκπαιδευτικό μέλλον της χώρας.

Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Ζουράρις, δεν γνωρίζει ποιος ήταν ο ρόλος των Εαμιτών. Πρέπει λοιπόν να του πούμε ότι αυτοί, από το 1942 έως το 1945 έφεραν σταυρωτά φυσεκλίκια στο όπλο και στο στήθος. Ήταν στημένοι έξω από τα λαϊκά δικαστήρια, όχι -φεύ- κατά των Γερμανών, αλλά κατά των Ελλήνων αρνητών του κομμουνισμού. Και ύστερα από κάθε καταδικαστική απόφαση των τζομπαναραίων, οδηγούσαν τους ατυχείς Έλληνες στον πρώτο λάκκο για τα… υπόλοιπα καθήκοντα.

Αυτά τα ζήσαμε εμείς κύριε Ζουράρι. Προφανώς δεν δικάστηκε η μάνα σου, αλλά πρέπει να γνωρίζεις ότι πολλές ελληνίδες μάνες, άλλων παιδιών δικάστηκαν… γι’ αυτό λες ό,τι νάναι. Ψάξε το.
Αλλά τώρα έρχομαι και στο πνευματικό σου πεδίο, στην ιστορική και φιλοσοφική παιδεία σου, την δική σου και πολλών ομοίων σου καθηγητών με τα πολλά διδακτορικά, και είμαι πολύ απορημένος, γιατί δεν αντέδρασες, όταν πριν 3-4 χρόνια, από ελληνικής τηλεοράσεως δίδασκε ο ηθοποιός Πήτερ Ουστίνωφ την ελληνική μυθολογία. Πού ήσουν κρυμμένος; Εγώ σαν Έλληνας ένιωθα μεγάλη ντροπή, και δεν σου κρύβω, σας έριχνα όλους με τα διδακτορικά, ακατανόμαστες βρισιές.

Και θυμίζω και την τρίτη ακατανόμαστη πράξη σου, με την αναιδέστατη βρισιά σου προς τους Έλληνες, σχετικά με τον Φιντέλ Κάστρο, το ίνδαλμα σου, που χαρακτήρισες τους Έλληνες όπως τους χαρακτήρισες, επειδή δεν υποκύπτουν στον πνευματικό, κοινωνικό και οικονομικό (να το πω ευγενικά) ολοκληρωτισμό, τύπου Κάστρο, Λένιν, ή Στάλιν.

Αν βρίζεις ακατανόμαστα τους Έλληνες συμπατριώτες σου, με αυτήν την ορολογία που χρησιμοποίησες, μόνο και μόνο επειδή έχουν ελεύθερη κριτική σκέψη, που φαίνεται τελικά να την φοβάσαι, ερμηνεύουν τα πολιτικά γεγονότα και το ρου της Ιστορίας, χωρίς φανατισμούς, ιδεοληψίες και κομματικά γυαλιά, πολιτικές απολαβές, μισθούς ή ανταλλάγματα, -ελεύθεροι και ωραίοι όπως αρμόζει στους Έλληνες- τότε πραγματικά, προσπαθώ να ανακαλύψω τον μεσογειακό πατριωτισμό σου, ακόμη και στην Καραϊβική, του Φιντέλ ή του Τσάβες. Αλλά, πραγματικά, δυσκολεύομαι.

-Δεύτερος πανεπιστημιακός κι αυτός καθηγητής, υπουργός κι αυτός, ο κ. Κατρούγκαλος δια της τηλεοράσεως, την ώρα που ο λαός μας περίμενε να ακούσει ευεργετικά μέτρα για την κοινωνία μας, ακούσαμε το γνωστό του χόμπυ: «Είμαι κομμουνιστής». Του ευχόμεθα, λοιπόν, ολόψυχα, στο καλό για Βόρεια Κορέα.

-Στην τελευταία εκπομπή του Σκάϊ με παρουσιαστές του «Αταίριαστους», παρουσιάστηκε ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου Θράκης, ο οποίος μέσα σε λίγα λεπτά περιέγραψε την απογοητευτική δράση των καθηγητών με συντρόφους φοιτητές να διαλύουν το Πανεπιστήμιο, το οποίο πληρώνει ο καθιδρωμένος Έλληνας.

Πού πάει λοιπόν η παιδεία μας; Μπορούμε να μην ανησυχούμε, όταν από τους -κατ’ ευφημισμόν- πνευματικούς ανθρώπους, διασύρεται; Καθημερινά σχεδόν, παρακολουθούμε από την τηλεόραση, να συστήνουν τρία πράγματα στον υπουργό Παιδείας:

Πρώτον; Να ξαναπεράσουν όλοι οι καθηγητές από επιμορφωτικά σεμινάρια-σχολεία, να κριθούν για την πατριωτική τους πίστη, γιατί ο όρκος τους χάθηκε στο δρόμο με αυστηρό κριτήριο. Δήλωση για το πιστεύω στην Ελλάδα.

Δεύτερον: Κάθε πέντε χρόνια να εξετάζονται από ψυχιάτρους, ψυχολόγους και παθολόγους ιατρούς για την δυνατότητά τους, εάν μπορούν να ασκούν και σε πιο βαθμό το πνευματικό τους έργο, διότι έχουν να κάνουν με τις αθώες νεανικές ψυχές τις οποίες διαμορφώνουν.

Και το τρίτον: το πιο ιδανικό σχετικά με το διοικητικό μέρος και μορφωτικό σχεδιασμό της παιδείας μας. Ο εκάστοτε υπουργός Παιδείας να είναι ο σοφότερος όλων των υπουργών και του πρωθυπουργού ακόμη, και να διορισθεί μόνιμος υφυπουργός πλαισιωμένος από εκπαιδευτικούς υψηλής μόρφωσης και πατριωτικής συνείδησης, για να σταματήσει δια παντός αυτό το φαινόμενο των αλλαγών κάθε νέας κυβέρνησης.

Αλλαγές που δυστυχώς κάθε λίγο γίνονται στις πιο σημαντικές δομές ενός λαού (σχολεία, πανεπιστήμια κά) από τους πολιτικούς κάθε συμφέροντος, που τυφλώνουν την κοινωνίας μας. Και βλέπουμε όλοι τα σημερινά χάλια της, γιατί έχασε τον μοναδικό στήριγμα που είχε: τον δάσκαλο, αυτόν τον οδηγό κάθε χώρας, αυτόν που τον σέβονταν όλοι, με την πνευματική του κατάρτιση και τον απαραίτητο σεβασμό στην ιστορία του έθνους. Παλιότερα φεύγαμε από τα σπίτια μας με γονείς σεβαστούς, και στο σχολείο βρίσκαμε άλλους γονείς, με τον ίδιο ίσως και περισσότερο πατρικό ενδιαφέρον.

Αυτή την ώρα η χώρα μας για να ξαναβρεί τον σωστό της δρόμο, χρειάζεται την σωστή μορφωτική και την κοινωνική συμπεριφορά, την οποία μόνο ο άξιος δάσκαλος μπορεί να την εμπεδώσει. Ας μη αργήσουμε να αλλάξουμε, γιατί είμαστε στο οριακό σημείο της καταστροφής, της κοινωνίας και της χώρας. Οι δάσκαλοι έχουν υψηλή αποστολή, εθνική, -κι όχι κομματική υποταγή. Ας αντιληφθούν τον ρόλο τους, πρώτα για τους ίδιους, και ύστερα για το καθήκον τους προς την πατρίδα, γι’ αυτό που διάλεξαν οι ίδιοι.

Με τιμή

Νίκος Πρώϊος

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 27 Απριλίου 2017, αρ. φύλλου 883