ΟΔΟΣ: Δια-μαρτυρίες

ΟΔΟΣ 5.7.2018 | 943

Οι διαμαρτυρίες μερικών δεκάδων θερμόαιμων διαδηλωτών, που με σημαίες, φλάμπουρα και πολλή όρεξη συγκεντρώθηκαν την περασμένη Κυριακή κοντά στο πολιτικό γραφείο της κυβερνητικής βουλευτή κ. Ολυμπίας Τεληγιορίδου, δεν συγκρίνονται με τίποτε ούτε σε μαζικότητα, ούτε σε ειδικό βάρος από αντίστοιχες διαδηλώσεις σε άλλες πόλεις. Είναι που οι διάφοροι σφετεριστές της, των αγώνων και των τεκμηρίων του Μακεδονικού Αγώνα, σφυρίζουν αδιάφορα όπως πάντα, ή έχουν εγκαταλείψει τις διαδηλώσεις που ψυχρά υποστήριξαν τους τελευταίους μήνες. Σχεδόν με το ζόρι, θα παρατηρούσε κάποιος, για τα μάτια μόνο.

Έτσι είναι περίπου νομοτέλεια ο παρακμή των διαδηλώσεων, παρά το γεγονός ότι στις τάξεις των διαδηλωτών συμμετέχουν και σοβαροί άνθρωποι, πέρα απ’ αυτούς που εκτονώνονται από τις κραυγές. Κι’ αν ανατρέξει κανείς στα video της διετίας του 2012-2014, θα τους συναντήσει ακόμη και στην Καστοριά να διαδηλώνουν, και τότε, κατά του ΠαΣοΚ, της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή κατά των επαράτων και υπέρ των κομμάτων διαμαρτυρίας και ιδίως των νέων κομμάτων, όπως η Χρυσή Αυγή, οι ΑνΕλ και παρεμπιπτόντως υπέρ του ΣυΡιζΑ· που αν και δεν ήταν νέο κόμμα, και έως τότε ήταν σαφής ο ευρωσοσιαλιστικός του προσανατολισμός, στην συνέχεια δέχθηκε να γίνει πόλος στέγασης αδιακρίτως και ανεξέλεγκτα.

Το θέμα με την διαδήλωση για την κ. Ολυμπία Τεληγιορίδου, όπως και για κάθε βουλευτή Καστοριάς του ΣυΡιζΑ που θα βρισκόταν στην ίδια δύσκολη θέση, έγκειται όχι τόσο στην πολιτική κρισιμότητα της ταύτισής της με την κυβερνητική πολιτική στο ζήτημα της συνθήκης των Πρεσπών, όσο στην υποψία που δημιουργείται στους πολίτες της Καστοριάς, ότι το πολιτικό μέλλον της ίδιας κατέστη και για τον λόγο αυτό αμφίβολο.

Με την έννοια αυτή, η πράξη της να μην αποστασιοποιηθεί από την κυβέρνηση, αλλά και οι δηλώσεις της περί «Τυνησίας» ["εδώ"], εμπεριέχουν ένα στοιχείο αυτοθυσίας.

Που δεν θα περνούσε απαρατήρητο, αν για παράδειγμα η ίδια δεν θωράκιζε τον πολιτικό εαυτό και την ανησυχία της στις διαδηλώσεις των μερικών δεκάδων της π. Κυριακής στην Καστοριά, με δεκάδες αστυνομικούς να την περιφρουρούν και να έχουν αποκλείσει την περιοχή του πολιτικού της γραφείου, σε μια πρωτοφανή ακτίνα, ολόγυρα, όχι μόνο στην Μεγάλου Αλεξάνδρου ή κοντά στο Διοικητήριο, αλλά έχοντας αποκλείσει ακόμη την κυκλοφορία στην οδό Διοικητηρίου και έχοντας τοποθετήσει δίκην ακροβολιστών, αστυνομικούς ακόμη και στην οδό Κελέτρου, μη τυχόν ξεγλυστρήσει κανείς από εκεί.

Χωρίς αμφιβολία, η πρωτοφανής και πανάκριβη αυτή επιχείρηση της Ελληνικής Αστυνομίας, δεν τιμά κανένα απολύτως και ίσως να μην εκφράζει ούτε την ίδια. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ άλλοτε στην Καστοριά, και είναι άξιο απορίας πώς το ανέχτηκε η ίδια και ο κάποτε ανατρεπτικός λόγος της Αριστεράς, σε μια πόλη, όχι απλά φιλήσυχη αλλά ίσως υπνωτισμένη.

Το ενδιαφέρον με τους ένθερμους διαδηλωτές ήταν ότι αφού (δεν) εκτονώθηκαν έξω από το γραφείο της κυβερνητικής βουλευτή, η οποία στήριξε την συμφωνία με τα Σκόπια, αντί να διαλυθούν ησύχως, ή να διαμαρτυρηθούν π.χ. στα γραφεία των συγκυβερνητών ΑνΕλ, ή στο «Ποτάμι», κατευθύνθηκαν στο πολιτικό γραφείο της βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Καστοριάς κ. Μαρίας Αντωνίου, που τυπικά τουλάχιστον δηλώνει κατά της συμφωνίας. Ήθελαν κάποιον να τα πούνε. Όπως το χρυσούν 2012-2014.

Φωτογραφία: Στιγμιότυπο από την διαμαρτυρία της περασμένης Κυριακής, έξω από το πολιτικό γραφείο της κ. Ολ. Τελιγιορίδου.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Ιουλίου 2018, αρ. φύλλου 943