Λόγος & Αντίλογος

Το πρώτο βήμα έγινε στον Έβρο: περιφρουρήθηκε η χώρα. Το δεύτερο, η τρομοκρατία των Αθηνών, πρέπει να εκλείψει δια παντός.

Παρακολουθήσαμε από τα κεντρικά κανάλια της τηλεόρασης, την ημέρα μνήμης των αδικοχαμένων θυμάτων της Τράπεζας Μαρφίν, που δολοφονήθηκαν από τρομοκρατικές οργανώσεις.

Αίφνης σήμερα, η πολιτεία, σύσσωμοι οι πολιτικοί και λοιποί, που είναι οι ηθικοί αυτουργοί, τοποθέτησαν πλακέτα για την μνήμη του άγριου εγκλήματος, και απέδωσαν τιμές. Ενώ, έπρεπε να συλλάβεις τους υπεύθυνους και να τους τιμωρήσει παραδειγματικά. Τώρα, δείχνει με αυτήν την πράξη της πως είναι ανεύθυνη. Όσοι παρακολουθούμε από μακριά τα τεκταινόμενα, δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε την αποδοθείσα τιμή της πλακέτας.

Τίθεται το ερώτημα: ποιοι ήταν οι εγκληματίες; Μακεδόνες, Ηπειρώτες; Μήπως δεν τους έκαψαν ζωντανούς οι Αθηναίοι; Δεν τους έκαψαν επίδοξοι μελλοντικοί επιστήμονες και συμφεροντολογικοί κύκλοι άγνωστης κομματικής φάρας;

Αυτή η πράξη, δηλαδή η τοποθέτηση πλακέτας μνήμης, προσβάλλει τους νεκρούς και την ίδια την Δημοκρατία μας. Διότι τα θύματα που σαφώς δεν ανήκαν σε κάποια πολιτική παράταξη, ούτε προκαλούσαν, έχασαν την ζωή τους, επειδή ήταν εργαζόμενοι! Επειδή εργάζονταν!: Αυτό είναι το όνειδος που ζει η χώρας μας τόσα χρόνια που ακόμη να αποκαλυφθούν οι ένοχοι. Η ντροπή της πατρίδας μας.

Με αυτή την τακτική, απλώς μίας τοποθέτησης αναμνηστικής πλακέτας, ανοίγεται ένα επικίνδυνο παράθυρο υπέρ των τρομοκρατών, καθώς έτσι επιβραβεύονται τα έργα τους. 

Οι Αθηναίοι βαρύνονται γιατί ανέχονται και συμμετέχουν τόσα χρόνια υποβοηθώντας τους μόνιμα πλέον τρομοκράτες, που δεν σταματούν να καταστρέφουν την πρωτεύουσα, υπερασπιζόμενοι από διανοούμενους με ακραίες ιδέες, και συνεχή πλύση εγκεφάλου στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, για να ανεβαίνουν στις ταράτσες και να πετούν τσιμεντογωνίες στα νόμιμα όργανα της πολιτείας, η οποία χρειάζεται όχι 1.000 αλλά 10.000 αστυνομικούς για να περιορίσουν τις καταστροφές στην περίοδο της επετείου του Πολυτεχνείου!

Θύμα αυτής της πνευματικής κατάπτωσης και ο Γρηγορόπουλος, του οποίου πρόλαβαν και έστησαν ηρώο οι ίδιοι οι υπαίτιοι, με την ελπίδα να τον ηρωοποιήσουν, έτσι ώστε να δικαιολογήσουν τις παράνομες πράξεις τους και την τρομοκρατία που εξασκούν στην Αθήνα, την Καλκούτα της Ευρώπης, που έχει γεμίσει με πολλές άγνωστες τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως πυρήνες της φωτιάς, ρουβίκωνες, αντιεξουσιαστές… ων ουκ έτσι αριθμός, που δρουν κατά του πολιτεύματος της Δημοκρατικής Ελλάδας. Κι αυτοί Αθηναίοι είναι που καίνε και προσπαθούν να ανατρέψουν την χώρα, ενώ οι άλλοι μισοί Αθηναίοι θα τιμούν τα έργα τους. 

Δεν χρειάζεται να επιδεικνύουμε τέτοια ανοχή, σε καταδικαστέες πράξεις και επικίνδυνες τρομοκρατικές εστίες στην Αθήνα, από τα Εξάρχεια ως το Μενίδι και το Ζαφείρι και από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα έως τα στέκια των συλλογικοτήτων. Η κατάσταση παράγινε και το κράτος πρέπει να τελειώσει αυτήν την ιστορία γρήγορα.

Μπορεί, είναι πολύ πιο εύκολο από το έργο της διαφυλάξεως των συνόρων μας στον Έβρο. Το περιμένει η χώρα και όλοι οι Έλληνες. Διότι αν η καρδιά του κράτους, η πρωτεύουσα, έχει τέτοια φαινόμενα και τέτοια πολιτική, κοινωνική και πνευματική κατάπτωση, τότε το τέλος της χώρας είναι πολύ κοντά.

Δεν θα έχουμε μέλλον και ούτε θα βρούμε τον δρόμο της Ευρώπης με τέτοιες νοοτροπίες που μας δημιούργησαν εδώ και σαράντα χρόνια επιτήδειοι ξένοι. Μήπως οι 84 καμένοι της Αχαΐας το 2007, δεν ήταν θύματα των ίδιων οργανώσεων;

Κάναμε πολλά λάθη ασυγχώρητα, με το μεγαλύτερο όλων τα 35 εκατομμύρια λαδώματα, όπως ομολόγησε υπουργός της τελευταίας τετραετίας, που χαρίσαμε στους Σλάβους, για το όνομα της Μακεδονίας. 

Η ατιμωρησία στο μεγαλείο της. Ως εδώ και με παρέκει. Είναι δυνατόν να φοβάται το κράτος; Ποιον; Είναι ντροπή μας.

Πρέπει να διαλυθούν οι φοιτητικές κομματικές οργανώσεις που παρανομούν και εναντιώνονται στην νομιμότητα συνεχώς, υπερασπιζόμενες άνομες ενέργειες. Περιμένουμε την σωτηρία της χώρας, για να ατενίσει επιτέλους ως ένα ευρωπαϊκό κράτος, το μέλλον της…

Με τιμή

Ν. Πρώιος

ΥΓ. Την ημέρα και ώρα που γίνονταν η υποτιθέμενη τιμή των θυμάτων της Μαρφίν, οι τρομοκράτες έστηναν ενέδρες και χτυπούσαν τους χωροφύλακες, οι οποίοι νοσηλεύτηκαν στο 401 Γ.Σ. Νοσοκομείο

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 21 Μαΐου 2020, αρ. φύλλου 1031