Ιωάννη Λαπαρίδη: Περί πολιτικού πολιτισμού

Δημοτικές εκλογές – Δήμος Καστοριάς

Νομίζω ότι πρώτα θα πρέπει να αναφερθεί πως οφείλεται τιμή και σεβασμός σ’ όλους όσους αποφάσισαν να θέσουν εαυτόν σε δημόσια κρίση.

Όμως δεν υπάρχει χώρος σεβασμού σε προσπάθειες χωρίς ενδοιασμούς αρχών, σε κίνητρα συμφέροντος, πόσο μάλλον σε φήμες άνομων ενεργειών.

Ο πολιτικός πολιτισμός είναι «προϊόν» του πολιτισμικού περιβάλλοντος, των ατομικών διαδρομών, είναι μια σύνθετη κατάκτηση των κοινωνιών που εμπλουτίζεται συνεχώς. 

Περισυλλογή, ευθύνη και σεβασμός σ’ όποιες αναφορές για τα κοινά της πόλης, άξονες προγραμματικών παρεμβάσεων βεβαίως ναι, τα μεγάλα λόγια και τα «δήθεν» είναι ανάξια λόγου.

Έτσι κι αλλιώς, είναι δυσχερής η κατανόηση της ατομικής αισθητικής και των προθέσεων συναίνεσης, καθώς κατά κανόνα δεν υπήρξαν επαρκείς συνθήκες κατάκτησης παρονομαστών συναντήληψης, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί εσωστρέφεια, δυσπιστία και υποεκτίμηση έως αδιαφορία επί του προεκλογικού «περιεχομένου».

Από άλλη ανάγνωση όμως, η διαφορετικότητα μπορεί να είναι πλούτος, φτάνει να μην καταντά αντιπαλότητα ή ρατσισμός, και είναι κρίμα να μην αποτελεί πηγή έμπνευσης και δημιουργίας συνθηκών, που θα θεμελιώνουν νέους ορίζοντες.

Η ζωή είναι πρωτίστως ελευθερία, πρόσταγμα δημιουργίας, συλλογή γνώσης, μάθησης (η σπουδαιοτέρα των ατομικών ιδιοκτησιών), οφείλει όμως και την ενσυνείδητη πρόθεση υπεροχής του υπόχρεου προς τα κοινά, έναντι των δικαιωμάτων, κι αυτά μπορούν να αποτελέσουν βασικούς μοχλούς ενός αυξοτονικού βηματισμού, αναλόγου της αναζήτησης μιας καθ’ ημέρα κανονικότητας, ικανής να διαθέτει την ασφαλή προσφορά αγαθών, όχι μόνο της απλής επιβίωσης, αλλά και της ποιότητος που προσδοκούμε.

Δυστυχώς στον πλανήτη μας, βιώνουμε ασχήμιες, παγίδες, αγριότητες (ο γνωστός ανθρώπινος κύκλος), τα λεξικά ξαναγράφονται, οι αξίες ερμηνεύονται χωρίς δισταγμούς με γνώμονα το συμφέρον του ισχυρού, αφαιρώντας πολλά από εκείνα που θα μπορούσαμε εμείς να αποφασίζουμε για εμάς, καλλιεργώντας ένα κλίμα υποτέλειας, υποταγής και αδιεξόδων.

Κι αυτό μοιράζεται από πάνω προς τα κάτω, μέχρι την πόρτα του σπιτιού μας, αλλά και στη νοοτροπία κάποιων που θεωρούν εαυτούς ισχυρούς, σ’ όλο το πλέγμα της πολιτικής και διοίκησης.

Κάποιες φορές όμως είναι ώρες διορθώσεων, κι αυτές κρίνονται με σπουδαία βαρύτητα σε σταυροδρόμια αποφάσεων και ανάληψης ευθυνών.

Ένα τέτοιο είναι και οι δημοτικές εκλογές.

Γιατί αφορούν τον τόπο μας, που γράφει την ιστορία του με μολύβια και χρώματα, τη ζωή του καθενός μας, των παιδιών, των γονιών μας.

Χαλαρότητες και δισταγμοί, η από εθισμό συμμετοχή απλής διεκπεραίωσης έναντι «υποχρεώσεων», κομματικών προτροπών, εκδηλώσεις συμπάθειας και οικογενειοκρατικής «προστασίας», οδηγούν απλά σε εκχώρηση δικαιωμάτων και σε μετέπειτα σύνταξη αιτημάτων.

Επιπλέον κλίμα έντασης, τεχνητής ή συναισθηματικά φορτισμένης από ομιχλώδεις παράδοξες φιλοδοξίες και εγωϊσμούς, είναι οι συνταγές για να ξεχνιέται η απλότητα της συγκριτικής αξιολόγησης, για να καταστέλλεται η γενναιοδωρία της αναγνώρισης του ικανού.

Του ικανού; Ποιος άραγε είναι αυτός; Πάντως όχι ο «αλάθητος» για τις αποφάσεις του, ούτε αυτός που κάνει την υποχρέωση ρουσφέτι, την αδιαφάνεια και την αποστροφή προς κάθε είδους κοινωνικό διάλογο καθημερινή πρακτική άσκησης εξουσίας, όπου το ζύγι γέρνει στην ελαφρότητα ταξιδιών ματαιοδοξίας.

Κατ’ εξοχήν μέλημα και μέγιστη προγραμματική θέση είναι η αναζήτηση και κινητοποίηση του ανθρωπίνου δυναμικού του δήμου. Η πρόταση έντιμης και καθαρής συνδημιουργίας μέσα από καταστατικά βιώσιμη συγκρότηση οργάνων συσπείρωσης συμπολιτών που η πείρα, οι γνώσεις, οι διαδρομές αγάπης για τον τόπο, θα διαμορφώσουν συνθήκες αληθούς προόδου. 

Σ’ αυτές τις εκλογές, λοιπόν, μπορεί να αναδυθεί κάτι καινούριο, μια νέα αρχή, με σεβασμό σ’ ό,τι το παρελθόν κληροδοτεί, αλλά και με πίστη πως όλα, μα όλα, μπορούμε να τα αλλάξουμε μαζί προς το καλύτερο.

Έχουμε την τύχη να συνταχθούμε με τον Γρηγοριάδη Γρηγόρη που ως ανώτατος αξιωματικός κατέχει την επιστήμη της οργάνωσης και της αποτελεσματικότητας, έμπειρο και γνώστη των προβλημάτων και των προοπτικών του δήμου μας, από την τριετή θητεία του ως εκτελεστικού γραμματέα στην περιφέρειά μας.

Κι όλα αρχίζουν από την πρώτη μέρα, τον προσεχή Ιανουάριο, γιατί τα χρειάζεται ο δήμος – όλοι μας, κι όχι στο τέλος της θητείας μας, για να είναι χρήσιμα σ’ εμάς.

Ιωάννης Λαπαρίδης

Καρδιολόγος

Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Καστοριάς