Λόγος & Αντίλογος

 

Αύγουστος 1949 νίκη του έθνους στον ολοκληρωτισμό

Την τελευταία Κυριακή κάθε Αυγούστου, όπως και πρόσφατα στις 27-8-23 ο Εθνικός Στρατός μας και ο λαός τιμά τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες από τον Απρίλιο του 1946, για την εθνική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της χώρας από τον διεθνή ολοκληρωτισμό – κομμουνισμό, ο οποίος είχε φυτευτεί και στην χώρα μας με την προπαγάνδα του διεθνισμού που εξέφραζε έναν μηδενισμό του πνεύματος, κυρίως από ανθρώπους συγκεκριμένης κουλτούρας, διασύροντας πολίτες της εκπαιδευτικής κοινότητας και αρκετούς άλλους όπως δικηγόρους, γεωπόνους και λοιπούς, οι οποίοι υπήρξαν ηγέτες των αθώων αγροτών κυρίως κτηνοτρόφων, και γενικώς περιθωριακούς λαϊκιστές-προπαγανδιστές ή αλλιώς συμφεροντολόγους διαφωτιστές, ελπίζοντας να γίνουν οι νέοι εξουσιαστές της χώρας, όπως είχαν διαμοιράσει τα αξιώματά τους.

Η ευκαιρία που τους δόθηκε ήταν μεγάλη, καθώς η νόμιμη κυβέρνηση άφησε την χώρα ακυβέρνητη για να σώσει το τομάρι της. Στα θολωμένα όνειρά τους στάθηκαν αντίπαλοι οι Γερμανοί, οι οποίοι με το κατοχικό καθεστώς, κυβέρνησαν με Αντιβασιλεία την Ελλάδα, με τον Δαμασκηνό και τον Τσολάκογλου, και με τον όρο ότι αν σκοτωνόταν ένας Γερμανός θα εκδικούνταν με 100 Έλληνες. Και από τότε αυτοί οι ψευτοπαλληκαράδες λαχτάρισαν και έτρεμαν στην εμφάνιση των Γερμανών.

Ο πατριώτης Έλληνας κατά 97% δεν ακολούθησε τα βήματα των ανταρτών, αντέδρασε σθεναρά στις δολοφονικές απειλές τους, τις λεηλασίες, στις κάθε είδους μηχανορραφίες, άντεξε, υπέμεινε και δημιούργησε τοπικές ομάδες τύπου χωροφυλακής. Στην συνέχεια οι αντάρτες έκαναν επίθεση στην Αθήνα για την κατάληψη επτά υπουργείων, έφαγαν τα μούτρα τους από την Χωροφυλακή και έκλαψαν την μοίρα τους. Προσωρινά όμως, καθώς φάνηκαν τυχεροί, αφού με την επιστροφή από την Αίγυπτο του αγγλόφιλου Γεωργίου Παπανδρέου και την ανάμιξη των Άγγλων, στην Βάρκιζα το 1945, τους δόθηκε αμνηστία και χαρίστηκαν οι δολοφονίες και εχθροπραξίες τους. Στην Βάρκιζα επίσης, έγινε συμφωνία να επιστρέψει ο βασιλιάς, να γίνουν εκλογές, να παραδώσουν τα όπλα και να δημιουργηθεί εθνικός στρατός. 

Αλλά το επόμενο έτος 1946, πάλι τον μήνα Απρίλιο, οι κατσαπλιάδες έλυσαν την συμφωνία της Βάρκιζας και ξαφνικά εμφανίστηκαν με σύγχρονο αγγλικό οπλισμό για να συνεχίσουν το αισχρό και αντεθνικό έργο τους. Μία Κυριακή του Απριλίου 1946, ημέρα της νέας εκλογικής περιόδου στο Λιτόχωρο Κατερίνης σκότωσαν 20 χωροφύλακες και στο Νομό Καστοριάς, ημέρα εκλογών, στην Κοτύλη στην περιοχή Γράμμου, σκότωσαν εννέα χωροφύλακες και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στα βουνά Γράμμο και Βίτσι με τα στήθια κατά της πατρίδος. Τότε σιγά-σιγά ο ηρωικό Εθνικός Στρατός υπερασπιστής της πατρίδος, πολέμησε γενναία και νικηφόρα τέσσερα χρόνια, με αρχηγό του κράτους τον βασιλιά Παύλο, τον αρχιστράτηγο Παπάγο και άριστους αξιωματικούς του στρατού. Αλλά το τίμημα της ελευθερίας όπως συνήθως συμβαίνει, ήταν βαρύ, καθώς είχαμε 20 χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες και χωροφύλακες και 30 χιλιάδες τραυματίες.

Οι ίδιοι συμμορίτες προσπάθησαν να καταλάβουν τρεις πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου: την Νάουσα, την Φλώρινα και την Κόνιτσα για να αποκτήσουν έρεισμα υπέρ των ξένων συμφερόντων του Βορρά και του Κομιτάτου με το οποίο συνεργάζονταν από το 1942. Εδώ στην πατρίδα μας, την Καστοριά, επισκέφθηκε εν μέσω πολέμου ο βασιλιάς Παύλος, τον οποίο οι Καστοριανοί πρόσκοποι συνόδευσαν ως το Νεστόριο, στην καρδιά του Γράμμου. Το αξιοσημείωτο ήταν ότι κατά την επίσκεψή του, την νύχτα καταλάμβαναν το Νεστόριο οι ξένοι συμμορίτες και την ημέρα το απελευθέρωνε ο Εθνικός Στρατός με την υποστήριξη της Χωροφυλακής. 

Στρατός, χωροφυλακή, αεροπορία, εθνικά αποσπάσματα και οργανωμένοι στρατευμένοι πολίτες, επί τέσσερα χρόνια υπεράσπιζαν την χώρα από την κομμουνιστική επιβουλή και σήμερα ζούμε ελεύθεροι, ο λαός, οι πολιτικοί και λοιποί οι οποίοι κυβέρνησαν και κυβερνούν και με αχαρακτήριστη ασυναισθησία δεν συμμετέχουν στην ετήσια αυτή ανταπόδοση τιμής και αυτοθυσίας εκείνων των αγωνιστών, των ένστολων της πατρίδος και της περιοχής και της πολύπαθης άμαχης μάζας του Νομού μας. 

Θα αναφερθώ και στα 20 χιλιάδες θύματα ηρωικών πολιτών που αρνήθηκαν την υποταγή στον κομμουνισμό και τα 30 χιλιάδες παιδιά του παιδομαζώματος, δηλαδή 100 χιλιάδες νεκροί της πατρίδος, νέοι κυρίως. Επίσης 750 χιλιάδες της επαρχίας έγιναν πρόσφυγες στον τόπο τους στις μικρές και μεγάλες πόλεις της χώρας με ξεριζωμό και πάνδεινες καταστάσεις. Τρία εκατομμύρια γιδοπρόβατα και ένα εκατομμύριο μεγάλα ζώα αρπαγμένα από τις μάντρες για την διατροφή τους στα βουνά από την επαρχία και άλλα τόσα είδη διατροφής από τα σπίτια. Ρημάδι κατάντησε η πατρίδα το 1946-1949 και 1950 καθώς οι συμμορίες ήταν σε δράση υπό τον Βελουχιώτη στην Εύβοια άλλον έναν χρόνο.

Γι’ αυτά τα γεγονότα και την ελευθερία που μας χάρισαν, κάθε χρόνο Αξιωματικοί του Στρατού, αποδίδουν τιμές στους συναδέλφους τους και στους νεκρούς Έλληνες. Κάθε Αύγουστο ο στρατός της χώρας τιμά αυτήν την αιματοβαμμένη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, ενώ είναι απούσα η επίσημη πολιτεία. Για ποιον λόγο δεν τιμά η Ελληνική Πολιτεία τους νεκρούς της, αυτή η οποία διέταξε τον Στρατό της να υπερασπίσει τα όσια και τα ιερά της; Είναι πρωτοφανές, καθώς από αρχαιοτάτων χρόνων οι Έλληνες τιμούν τους ήρωες της πατρίδας που δίνουν την ζωή τους για την ελευθερία μας. Είναι ανεξήγητο γιατί επιμένουν σε αυτήν την τακτική όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις. Με την σιωπή μάλιστα της Εκκλησία, που δεν προσέρχεται και η ίδια στα βουνά για να τιμήσει τους 200 περίπου ιερείς της που χάθηκαν στον πόλεμο.

Δυστυχώς το 2019 η ελληνική κυβέρνηση με 154 βουλευτές, με πρωθυπουργό τον Τσίπρα και υπουργό Εξωτερικών τον Κοτζιά χάρισαν την ηρωϊκή περιοχή του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου που μέχρι τους τελευταίους χρόνους, προφύλαξαν την πατρίδα για να λειτουργεί ελεύθερα και να δημιουργεί πολιτισμό η Ελλάδα. Και κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, η πατρίδα μας είχε χιλιάδες στρατό για να φυλάει τα βόρεια σύνορά μας. Όταν το 1945 έγινε η Συμφωνία της Γιάλτας, έπρεπε να συμμετείχε και η Ελλάδα, καθώς πολέμησε και με Ιταλία και με Γερμανία, και να δικαιωθεί στην μοιρασιά και να μας αποζημίωναν με τα χαμένα μας Ελληνικά εδάφη στην Τουρκία. 

Λοιπόν άκοντες και εκόντες κυβερνήτες κάθε χώρου, οι μεν με υψηλά τον μέτωπο και οι δε γονυπετείς, θα πρέπει κάθε χρόνο να προσέρχονται στην μεγάλη Νίκη της Πατρίδας του 1949, που μας απέτρεψε από την δουλεία του "Σιδερούν Παραπετάσματος", και μας χάρισε την σημερινή Ελευθερία μας.

Με τιμή

Νικόλαος Αχ. Πρώιος

Νότιο Μακεδόνας του Σύριζα

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Σεπτεμβρίου 2023, αρ. φύλλου 1189.