 |
| ΟΔΟΣ 3.8.2023 | 1186 |
Αύγουστος 2023
«Bρισκόμαστε σε πόλεμο» παρατήρησε, με νόημα, ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας προ ημερών. Αναφερόταν βέβαια στις καταστροφικές πυρκαγιές πριν ακόμη την χρονική παράταση και μεγάλη επέκταση των πυρκαγιών σε Ρόδο και Κέρκυρα. Και αρκετά πριν συμβεί η πυρπόληση των πυριτιδαποθηκών στην Νέα Αγχίαλο της Μαγνησίας.
Με την συγκεκριμένη «ατάκα», ο νυν πρωθυπουργός, θύμισε ότι αρκετά χρόνια, όταν κατακάηκε η Πελοπόννησος επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή «ξεχώρισε» ο τότε υπουργός Βύρων Πολύδωρας. Ο οποίος προσπαθούσε να εξηγήσει το ανεξέλεγκτο της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί τότε με τις φλόγες να κατακαίνε μέχρι και την Αρχαία Ολυμπία. Οπότε αναφέρθηκε –τότε– στον «Στρατηγό Άνεμο». Λίγο αργότερα, τον ίδιο, κατάπιε η πολιτική ιστορία του τόπου, ως μια ιδιαίτερη ανάμνηση. Και να που 16-17 χρόνια μετά αποδείχθηκε προφητικός. Μιας και ενέπνευσε τον νυν πρωθυπουργό.
Σήμερα βέβαια στην θέση του πορθητή «Στρατηγού Άνεμου» βρίσκεται η κλιματική αλλαγή και κλιματική κρίση. Τις οποίες επικαλούνται διαρκώς οι σημερινοί ταγοί της Νέας Δημοκρατίας. Και παρά τις πρωτοφανείς καταστροφές των πυρκαγιών, κανείς δεν πηγαίνει στο σπίτι του, κανείς δεν απολύεται. Εκτός φυσικά από κάτι υπουργούς όπως τον κ. Νότη Μηταράκη ή και τον περιφερειάρχη Αττικής κ. Γιώργο Πατούλη, τους οποίους «τιμώρησε» επικοινωνιακά η κυβέρνηση ως τέλεια εξιλαστήρια θύματα. Αν και αμφότεροι, μάλλον ήταν ήδη στα μαύρα κατάστιχα.
Παράλληλα, όλοι πρόσεξαν ότι ο κ. Μητσοτάκης, μετά την πρόσφατη καταστροφή σε όλη την Ελλάδα ακόμη και σε αμιγώς στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αλλά και σε ναυαρχίδες της άμυνας όπως είναι τα μεγάλα τουριστικά νησιά, που είναι παγκόσμια εμβέλειας και ισοδυναμούν με στρατηγικές πλατφόρμες εθνικής ασφάλειας, υποσχέθηκε για μια ακόμη φορά ότι θα τα αλλάξει όλα. Σε μια χώρα στην οποία, το 2023, οι «νταβατζήδες» της αμμουδιάς καταλαμβάνουν με ξαπλώστρες ανενόχλητοι τις παραλίες. Με τις κρατικές αρχές να μη μπορούν να καταστείλουν το φαινόμενο το οποίο κάποιοι στην κυβέρνηση, το παρουσιάζουν ως… ιδιωτική (οικονομική) πρωτοβουλία. Με την οποία ως γνωστό η Νέα Δημοκρατία, διατηρεί, τυπικά τουλάχιστον, μια σχέση σχεδόν ερωτική. Σχέση κτητική και όχι μόνο αγάπης.
 |
| ΟΔΟΣ 3.8.2023 | 1186 | σ. 4 |
Το σημερινό ετήσιο φύλλο της ΟΔΟΥ, είναι αφιερωμένο σε ποίηση για την αγάπη και τον έρωτα. Δύο εννοιών η σχέση των οποίων, να μην έχει ακόμη διαλευκανθεί. Εννοείται ότι η θεματολόγια επιλέχθηκε πολύ πριν τις εκλογές, την νίκη της κυρίας Μαρίας Αντωνίου στην Καστοριά, τον θρίαμβο κ. Μητσοτάκη, φυσικά πολύ πριν τις πυρκαγιές. Και πολύ πριν αρχίσει να ξεκαθαρίζει σιγά-σιγά το τοπίο στις υποψηφιότητες για τον Δήμο αλλά και την Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς. Εννοείται πριν ο ίδιος ο Μητσοτάκης, δηλώσει βαρυσήμαντα ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο». Χωρίς κανείς να σκεφθεί να τον ρωτήσει ότι μπορεί και ο «Έρως, ανίκατε μάχαν» ν’ ανάβει φωτιές με τα καυτά πάθη του, αντί για σπίθες.
Η επιλογή σημαντικών ποιημάτων από ξένους ποιητές που δεν ανήκουν στην πρώτη γραμμή του marketing αναγνώρισης και η απόδοσή τους στην ελληνική γλώσσα, έργο ιδιαίτερα σημαντικό και δύσκολο, στο πλαίσιο μιας Ωδής για την Φωτιά του Έρωτα, ανήκει εξ ολοκλήρου στην κυρία Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου. Που είναι ήδη πολύ γνωστή στην Καστοριά για το σημαντικό της συγγραφικό και ουσιαστικό κοινωνικό της έργο.
Σε κάθε περίπτωση, η αλήθεια είναι ότι αγάπη και έρωτας προϋποθέτουν πάντα ένα εσωτερικό πόλεμο. Την ρήξη. Ένα πόλεμο με ή χωρίς αντιπάλους που κατά κανόνα ξεκινά και διεξάγεται στον εσωτερικό κόσμο στο επίπεδο των αισθημάτων. Και από την μάχη του οποίου ανίκητος μόνιμα είναι μόνο ο ίδιος.
Και η σχέση της σημερινής θεματικής είναι ότι, όπως συμβαίνει με την αγάπη (πόσο μάλλον και στον έρωτα) έτσι και στον δημόσιο βίο, την πολιτική και στην πρωθυπουργία, στην σημερινή κυβέρνηση και τον εκ νέου έλληνα πρωθυπουργό, έτυχε το χειρότερο: Να μην έχουν ουσιαστικό αντίπαλο. Καθώς ο αντίζηλος στην αγάπη και τον έρωτα, μπορεί να είναι τελικά το ιδανικό καρύκευμα, πίσω, στα «πεζά» της πολιτικής, η απουσία τουλάχιστον για την ώρα πολιτικού αντιπάλου, αντίζηλου στην διεκδίκηση της εξουσίας, αφού η λαϊκή εντολή είναι ακόμη πολύ νωπή, αλλά και τα βασικά κόμματα βρίσκονται σε κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης», έχουν δικά τους θέματα να λύσουν και αδυνατούν να αντιπαρατεθούν κριτικά προς την κυβέρνηση.
Και παρόλα αυτά, γεγονός είναι ότι οι πυρκαγιές βρήκαν την Ελλάδα ανοχύρωτη. Και έτσι η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη και αδιανόητη. Άφησαν πίσω τους καμένη γη, όπως καμένη συχνά είναι η ανθρώπινη ψυχή μετά από μια μεγάλη ερωτική καταστροφή.
Είναι αδύνατο –λογικά– ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, να πίστεψε πραγματικά πριν από το 2019, ότι με την λίστα Πέτσα, την Μαρία Αντωνίου στο γραφείο του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη, για την Καστοριά, την Βόρειο Ελλάδα και τον κόσμο ολάκερο και με μια-δυο φράσεις του στυλ «επιτελικό κράτος» και «ψηφιακή διακυβέρνηση» θα άλλαζε την Ελλάδα. Ότι θα αποψιλωθούν ως δια μαγείας τα ξερά χόρτα. Όπως ελπίζεται, να μη πιστεύει ότι μια χώρα που διεκδικεί σεβασμό, ξεσπά στον… Γεώργιο Πατούλη και συνεχίζει να… απελευθερώνει τον επί μήνες κρατούμενο-κατηγορούμενο εκλεγμένο δήμαρχο Φρέντι Μπελέρη.
 |
| ΟΔΟΣ 3.8.2023 | 1186 | σ. 9 |
Αντίστοιχα, δεν θα μπορούσε να πιστέψει κάποιος ότι δύναται έτσι χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα, χωρίς συστηματική προετοιμασία να αλλάξει, να βελτιώσει κάποιος την Καστοριά. Όχι τουλάχιστον με το υπάρχον και προβεβλημένο πολιτικό προσωπικό της Νέας Δημοκρατίας, που δείχνει στις μεταξύ του σχέσεις αγαπημένο, «μονιασμένο» και δηλώνουν τον έρωτά τους για την πολιτική και την… Καστοριά.
Διότι, το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, που σε λαϊκή απήχηση δεν έχει ισχυρό αντίπαλο στα άλλα κόμματα, δεν μπορεί να οδηγήσει με ισχυρές προσδοκίες την Καστοριά προς το 2030. Το βουλευτικό προσωπικό των αρχών του 21ου αιώνα δεν μπορεί να είναι τροχοπέδη για τις μελλοντικές γενιές. Στις κλειστές συζητήσεις, αυτό είναι κάτι που όλοι αναγνωρίζουν, αλλά δημόσια κανείς δεν το παραδέχεται.
Κι έτσι φθάσαμε σήμερα, να παρατηρούμε μουδιασμένοι μετά την Καστοριά –που ούτως ή άλλως και χωρίς μια σπίθα πυρός είναι καμένη γη όπως είναι κάθε ύπαρξη ύστερα από μια ερωτική προδοσία– την κυβέρνηση να υπόσχεται ότι θα εργαστεί σκληρά και για μια ακόμη φορά, ότι... θα τα αλλάξει όλα. Εννοείται στις υπόλοιπες περιοχές που κατακάηκαν πρόσφατα. Διότι στην Καστοριά –αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά για να διαπιστώσει ότι με αυτούς που υπάρχουν, η στασιμότητα θα είναι το πιο αισιόδοξο σενάριο. Με τους στυλοβάτες του κόμματος στην Καστοριά, να χαίρονται ότι «ου το εράν νόσος, αλλά το μη εράν».
Ώστε με όλα αυτά, η επιλογή της αγάπης και του έρωτα για την ποίηση της ΟΔΟΥ στο φετινό της καλοκαιρινό φύλλο ταιριάζει, μιας και η αγάπη είναι που όχι μόνο όλα τα υπομένει, όχι μόνο τα αλλάζει όλα, αλλά και κάνει την γη να γυρίζει. Άλλωστε σύμφωνα με μια παροιμία, ο έρωτας είναι αρχαίος, και η αμαρτία βυζαντινή. Όπως η Καστοριά άλλωστε.
Καλό καλοκαίρι.
Φωτογραφίες:
-Ρόμπερτ Ιντιάνα (1928-2018), Love (1964).
- Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ (1780-1867) Πάολο και Φραντσέσκα του Ρίμινι (1850-60). Ιδιωτική συλλογή.
-Σάντρο Μποτιτσέλι (1445-1510), Η γέννηση της Αφροδίτης (1485-1486) λεπτομέρεια, Μουσείο Ουφίτσι, Φλωρεντία, Ιταλίας.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Αυγούστου 2023, αρ. φυλλου 1186.
Τα ποιήματα είναι διαθέσιμα
μόνο στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας
 |
| ΟΔΟΣ | Αύγουστος | 1999-2022 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.