ΟΔΟΣ: (Υπαρκτά) προβλήματα

 

ΟΔΟΣ 29.2.2024 | 1214

Από το 2019 κυβέρνηση είναι η Νέα Δημοκρατία και οι αγρότες της Καστοριάς, όπως και οι πολίτες άλλων επαγγελματικών κλάδων και ανέργων ψήφισαν την κυρία Μαρία Αντωνίου. Επειδή «αυτή ξέρανε και αυτή εμπιστεύονταν» από τα παλιά. Για να τους λύσει τα (υπαρκτά) προβλήματα.

Τις προηγούμενες ημέρας που ολόκληρη η Ελλάδα παρακολουθούσε –και ίσως ακόμη και να αγωνιούσε– για το μετέωρο μέλλον του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ΣυΡιζΑ-ΠΣ, αφού παραμονές του προγραμματισμένου συνεδρίου του στο στάδιο του τaekwondo κόντεψαν να επιδοθούν κυριολεκτικά στο σχετικό ολυμπιακό άθλημα (μεταξύ τους), η Καστοριά, ζούσε τις δικές της δόξες στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου. 

Η αναφορά για τα όσα συμβαίνουν στον ΣυΡιζΑ είναι δικαιολογημένη, δεδομένου ότι με βάση το πολίτευμα, ο αρχηγός του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι πολιτειακός παράγοντας και μάλιστα 4ος στην σειρά. Βέβαια από την άλλη πλευρά το γεγονός ότι εκλεγμένος πρόεδρος του ΣυΡιζΑ είναι ο κ. Στέφανος Κασσελάκης, που δεν έχει εκλεγεί βουλευτής αλλά είναι απόλυτα εξωκοινοβουλευτικός, μπερδεύει ελαφρώς τα πράγματα μιας και τον υποκαθιστά ο κ. Σωκράτης Φάμελλος. Εκεί μόνο (τα μπερδεύει), αφού στην Καστοριά, τα πράγματα ήταν πάντα μπερδεμένα. Με τα «όργανα» να δείχνουν, τουλάχιστον προς το παρόν, ότι έχουν αρχίσει. Και στον Δήμο Καστοριάς, η φράση «μαλλιά - κουβάρια» να περιγράφει εύστοχα τα όσα συνέβησαν. 

Κι αν εκεί στον ΣυΡιζΑ δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει ότι ο κόσμος τους, τα μέλη τους, εκλέγοντας πριν τέσσερις – πέντε περίπου μήνες τον κ. Στέφανο Κασσελάκη που κατέπεσε απότομα σαν μετεωρίτης στο πολιτικό στερέωμα, και στην «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» του ΣυΡιζΑ του έδωσε μαζί την ρητή εντολή να τα αλλάξει όλα κι ας μοιάζει το εγχείρημα με μετέωρο βήμα. Κι αν με αφορμή δευτερεύοντα ζητήματα, δεν ανένηψε από τα αζήτητα μόνο ο κ. Αλέξης Τσίπας, τέως πρωθυπουργός που (ανα)βαπτίσθηκε σε «ιστορικό ηγέτη» και με την γραπτή μόνο ανάρτησή του στα social –αντάξια ενός γκουρού σαν τον Κώστα Καραμανλή– με την his muster voice, τα τίναξε στον αέρα. 

Κι αν κάτι πολιτικά απίθανοι υπερήλικες τύποι της κατηγορίας των δεινοσαύρων της πολιτικής, όπως ο κ. Αλέκος Φλαμπουράρης, βγήκαν από το χρονοντούλαπο για να προσκυνήσουν τον «ιστορικό ηγέτη» και να τοποθετηθούν για το πώς «οραματίζονται» το μέλλον των νέων. Θα ήταν σώφρον να συνειδητοποιήσουν απλά, ότι εκεί στο ΣυΡιζΑ της χρυσής εποχής ποτέ δεν ήταν πραγματικά οι αδιαφιλονίκητοι κερδισμένοι στις βουλευτικές εκλογές. Και πως τη μια φορά που κατήγαγαν νίκη (σε βουλευτικές εκλογές) το 2015 συγκεκριμένα, ποτέ δεν θα μπορούσαν να κυβερνήσουν από μόνοι τους. 

Καθώς χρειάστηκαν την συμμαχία του κ. Πάνου Καμμένου των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Αντί να απευθυνθούν σε ένα κόμμα συνάφειας, η «πρώτη φορά Αριστερά» συγκυβέρνησε τον τόπο αποκλειστικά και μόνο επειδή βρήκε σύμμαχο, πρόθυμο συγκυβερνήτη και χορηγό της τον «Μπούλη» όπως τον απεκάλεσε ο Αλέξης Τσίπρας. Του οποίου οι ιαχές μέσα στην Βουλή «στα τέσσερα – στα τέσσερα» θα στοιχειώνουν το παρελθόν. Αλλιώς ίσως και να μη κυβερνούσαν ποτέ.

Ώστε οι γκρίνιες τους και τα παράπονά τους τώρα, περιλαμβανόμενου (στους γκρινιάρηδες) του Αλέξη Τσίπρα «που πίσω από τις λέξεις έρχεται ως Αλέξης» –όπως έλεγε και εκείνο το παλιό ποπ τραγούδι της δεκαετίας του 1960, παράπονα όλα σε βάρος του Στέφανου Κασσελάκη, σαν να είναι αυτός υπεύθυνος που οι Έλληνες δεν ήθελαν άλλο τον ΣυΡιζΑ του  Τέρενς Κουϊκ, του Παύλου Χαϊκάλη και των άλλων μεταγραφών των ΑνΕλ, φαντάζουν ως κάτι το υπερβολικό. Και άδικο. Ο χρόνος και οι εξελίξεις φυσικά θα δείξουν.

ΟΔΟΣ 29.2.2024 | 1214 | σ.3

«Ενημερώθηκα από τους συνεργάτες μου ότι ομάδα αγροτών της περιοχής μας ήρθαν στο Πολιτικό μου Γραφείο στην Καστοριά και θέλω να ευχαριστήσω την συγκεκριμένη ομάδα για τα “δώρα” τους. Ειδικότερα η κοπριά θα μου φανεί χρήσιμη, καθώς μου περίσσεψαν σπόροι που είχα διανείμει κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου…». Και δεν χωρεί κάποια αμφιβολία ότι η υψηλού αυτού επιπέδου ανακοίνωση, αποδεικνύει ότι η κ. Αντωνίου λειτουργεί δυαδικά. Το μεν ως βουλευτής υψηλής «στοχοπροσήλωσης» στα πέριξ του Κολωνακίου, το δε, ως βουλευτής της Καστοριάς – Μπύθουλα.

* * *

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην ωραία Αττική (με την Καστοριά του ΣυριζΑ να αγνοείται), εδώ στην αρχόντισσα του Βορρά, ο Δήμος Καστοριάς και ξεχωριστά η βουλευτής κυρία Μαρία Αντωνίου, για την ώρα μόλις που σύριζα αποφεύγουν τα ριγκ «εσωτερικού». Αφού συγκεκριμένα, τις ημέρες που η βουλευτής Καστοριάς –όπως τουλάχιστον ανακοίνωσε εκ των υστέρων το πολιτικό της γραφείο… απουσίαζε και πάλι σε υψηλές αποστολές εκτός Ελλάδος «σε κοινοβουλευτική της υποχρέωση στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ)», όταν κάποιοι αγρότες της περιοχής, που τόλμησαν να μη γνωρίζουν το ακριβές πρόγραμμα περιοδειών των εξοχοτήτων της Βουλής, μετέβησαν στο πολιτικό της γραφείο, στον εκλογικό Μπύθουλα της Νέας Δημοκρατίας, την Καστοριά. Και όταν οι αγρότες αυτοί, με χαρακτηριστική συστολή και ένα «σέβας» όπως τουλάχιστον φάνηκε στα στιγμιότυπα που αποθανατίστηκαν, άφησαν ζωϊκά απόβλητα (που μπορούν να είναι και… λίπασμα) στο πολιτικό της γραφείο.

Το όλο σκηνικό (του πολιτικού γραφείου) ουδεμία σχέση είχε ούτε με τις ζωηρές διαμαρτυρίες του αγροτικού κόσμου τις προηγούμενες εβδομάδες σε Ελλάδα και κυρίως εκτός, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά ούτε και με την μόλις προ μιας εβδομάδος ενέργεια «ακτιβισμού» των αγροτών της Καστοριάς να αδειάσουν μεγάλες ποσότητες των ίδιων... ζωϊκών λιπασμάτων, έξω από το διοικητήριο της Καστοριάς. Την στιγμή που αντικειμενικά οι ευθύνες της νυν περιφερειακής αυτοδιοίκησης είναι και χρονικά πρόσφατες αλλά και ουσιαστικά, χωρίς περιεχόμενο. 

Διότι πολύ απλά, από το 2019 κυβέρνηση είναι η Νέα Δημοκρατία και οι αγρότες της Καστοριάς, όπως και οι πολίτες άλλων επαγγελματικών κλάδων και ανέργων ψήφισαν την κυρία Μαρία Αντωνίου. Επειδή «αυτή ξέρανε και αυτή εμπιστεύονταν» από τα παλιά. Για να τους λύσει τα (υπαρκτά) προβλήματα.

Έτσι, πίσω στον Μπύθουλα, με την απαραίτητη άσκηση θάρρους, οι λίγοι αγρότες «μπούκαραν» πατώντας στις... άκρες των παπουτσιών τους, ίσως για να μην ακούγονται, ίσως και για να μη λερώσουν. Και διαπίστωσαν ότι εκτός από το επιτελείο της, αποτελούμενο από γνωστούς και αγνώστους, και γνωστούς-αγνώστους, στο πολιτικό της γραφείο δεν ήταν ούτε το σκυλάκι το κανίς –που δεν το γύρεψε κανείς. Άφησαν με προσοχή το χωνεμένο λίπασμα από τα ζωϊκά απόβλητα και αφού εξήραν το συμβολικό νόημα της δράσης τους, απεχώρησαν ησύχως.

Όπως αργότερα έγινε γνωστό, ύστερα από τις κοπιαστικές παρεμβάσεις της που είχαν τόσα και τόσα θετικά αποτελέσματα για την Καστοριά, η δραστήρια βουλευτής Καστοριάς ανακοίνωσε τα κάτωθι (στα οποία το πολιτικό γραφείο, αναφέρεται με «κεφαλαία» τα πρώτα γράμματα: Πολιτικό Γραφείο (ευτυχώς όμως τα κτητικά «μου» με μικρά), που θα μείνουν και αυτά στην ιστορία. Και τα οποία σκιαγραφούν ένα αίσθημα υπεροχής και καταδεκτικότητας του μεγαλείου, αφού σημειώθηκαν τα εξής: 

«Ενημερώθηκα από τους συνεργάτες μου ότι ομάδα αγροτών της περιοχής μας ήρθαν στο Πολιτικό μου Γραφείο στην Καστοριά και φέρνοντας τσουβάλια με κοπριά, άδειασαν μέρος του περιεχομένου τους μέσα στο χώρο εργασίας του γραφείου. Ως Βουλευτής Καστοριάς, βρίσκομαι πάντα στο πλευρό των αγροτών της περιοχής μου και μάχομαι για τα δίκαια αιτήματά τους. Όπως και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από το 2019, έχει αποδείξει έμπρακτα τη στήριξή της στον αγροτικό κλάδο, με τη θέσπιση συγκεκριμένων μέτρων. Η πόρτα του Πολιτικού μου Γραφείου είναι πάντα ανοιχτή για διάλογο και τέτοιου είδους πρακτικές, όπως η σημερινή, δεν βοηθούν καθόλου προς την κατεύθυνση αυτή”.

Υ.Γ. Θέλω να ευχαριστήσω την συγκεκριμένη ομάδα αγροτών για τα “δώρα” τους. Ειδικότερα η κοπριά θα μου φανεί χρήσιμη, καθώς μου περίσσεψαν σπόροι που είχα διανείμει κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου…».

Δεν χωρεί κάποια αμφιβολία ότι η υψηλού αυτού επιπέδου ανακοίνωση, αποδεικνύει ότι –όπως και στο κύριο άρθρου του περασμένου φύλλου της ΟΔΟΥ αναφερόταν– η κυρία Μαρία Αντωνίου λειτουργεί δυαδικά. Το μεν ως βουλευτής υψηλής «στοχοπροσήλωσης» στα πέριξ του Κολωνακίου, το δε, ως βουλευτής της Καστοριάς – Μπύθουλα. 

Με την απαραίτητη άσκηση θάρρους, οι λίγοι αγρότες «μπούκαραν» πατώντας στις... άκρες των παπουτσιών τους, ίσως για να μην ακούγονται, ίσως και για να μη λερώσουν. Και διαπίστωσαν ότι εκτός από το επιτελείο της, αποτελούμενο από γνωστούς και αγνώστους, και γνωστούς-αγνώστους, στο πολιτικό της γραφείο δεν ήταν ούτε το σκυλάκι το κανίς –που δεν το γύρεψε κανείς. Άφησαν με προσοχή το χωνεμένο λίπασμα από τα ζωϊκά απόβλητα και αφού εξήραν το συμβολικό νόημα της δράσης τους, απεχώρησαν ησύχως.

* * *

Στην ανακοίνωση, δύσκολα κρύβεται από την έμπειρη πολιτικό, η ενόχλησή της. Για το ότι... τόλμησαν κάποιοι να την διακόψουν από τις υψηλές αποστολές. Όπως και μια διάσταση με την πραγματικότητα της Καστοριάς. Αλλά και μια έμμεση προειδοποίηση, κάτι σαν απειλή. Προς το τέλος του κύριου κειμένου της ανακοίνωσης. 

Και μια πρωτοφανής ειρωνεία –ένα πέταγμα γαντιού βεβαίως. Προς την ακατάλληλη ενέργεια των αγροτών που λέγεται «κοπριά». Που δεν βοηθά ούτε τους ίδιους. Μόνο που το πρόβλημα δεν είναι οι ίδιοι. Αλλά το ότι η Καστοριά παραδίδεται γενικά αβοήθητη στο μέλλον και αυτό πια είναι σαφές.

Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση κανείς δεν σχολίασε το γεγονός ότι αυτή η Κυβέρνηση θα αναθέσει μια μεγάλη «δουλειά» σε ένα από τους αναφερόμενους σε ανακοινώσεις κατασκευαστικούς κολοσσούς της χώρας που εκδήλωσαν ενδιαφέρον στη σχετική πρόσκληση (Άβαξ, ΓΕΚ Τέρνα, Ιντρακάτ – Άκτωρ Παραχωρήσεις, Μυτιληναίος και ΤΕΚΑΛ) του κράτους της διαπλοκής (όπως θα έλεγε κάποτε και ο πατέρας του νυν πρωθυπουργού, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης). Για την ανέγερση... στην (χωρίς Σχολές) Καστοριά, Πανεπιστημιούπολης της Καστοριάς, συγκροτήματος φοιτητικών εστιών. Το οποίο θα έχει τη δυνατότητα στέγασης 150 φοιτητών και φοιτητριών καθώς και φοιτητικής λέσχης με δυνατότητα σίτισης 400 ατόμων.

Αντί να επιλέξουν έστω τον τέως Στρατώνα Μαθιουδάκη που με κάποιες μετασκευές θα μπορούσε κάλλιστα να ενσωματωθεί στις δράσεις του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, ακόμη και για φοιτητικές εστίες, για την φιλοξενία και σίτιση των 150 φοιτητών, η Κυβέρνηση συνεχίζει να συμβάλλει στο σβήσιμο της Καστοριάς από τον χάρτη κάθε ελπίδας. Μοιράζοντας χοντρές δουλειές, στους γνωστούς της. Οπότε, ίσως η σιβυλλική ατάκα, για την κοπριά, τους σπόρους που περίσσεψαν μετά την διανομή τους, –που υπογράμμισε η ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου, να έχει και προφητική αξία.

Τέλος, σε μια πόλη που είναι έρημη από νεολαία και από τα πολλές εκατοντάδες ανοίκιαστα μικρά διαμερίσματα-γκαρσονιέρες που είχαν δημιουργηθεί μετά το 2000, στο πικ της φούσκας των στεγαστικών δανείων, αντί η Κυβέρνηση και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας να εκπονήσουν κάποιο σχέδιο δράσης-ανάσας για την Καστοριά, όπως δημιουργίας φοιτητικών εστιών στα άδεια διαμερίσματα στην έρημη πόλη, θα δώσουν... big business στους κολοσσούς εργολάβους και θα ταΐσουν την Λερναία Ύδρα.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Φεβρουαρίου 2024, αρ. φύλλου 1214.