Σχόλιο στο άρθρο της κ. Μ. Δεδούση
“Η εκκλησία ως εχθρός του πολιτεύματος”
που αναδημοσίευσε η ΟΔΟΣ
Στις 7 Μαρτίου 2024 αναδημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ το ευφάνταστο άρθρο της κ. Μ. Δεδούση, ότι η Εκκλησία πολεμά το πολίτευμα της χώρας. Με τι όπλα γίνεται αυτός ο πόλεμος; Με την αγάπη προς τον πλησίον; Με την συγχώρεση; Το ειρήνη υμίν που ψάλλεται σε κάθε λειτουργία από το στόμα των ιερέων; Είναι τυφέκια, όλμοι, πολυβόλα και κανόνια όλα αυτά;
Προφανώς δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε και να ομολογήσετε ποιος άλλος εκτός από την Εκκλησία βοήθησε το ελληνικό έθνος ηθικά, με θυσίες αρχιερέων, ιερέων, μοναχών με αίμα και πατριωτισμό στο ιστορικά και ένδοξο παρελθόν, τόσο κατά την ρωμαϊκή εποχή των δύο αιώνων σκλαβιάς του πρώτου και δευτέρου αιώνα μετά Χριστού με τις κατακόμβες των χριστιανός, για να φθάσει η πατρίδα μας στην χιλιοστή πορεία του στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στην συνέχεια στην εξευτελιστική δουλεία των 500 χρόνων για την απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Δεν σκοτώθηκε κανένας πρωθυπουργός, υπουργός ή άλλος αξιωματούχος και τιτλούχος. Ουδείς! Απεναντίας σκοτώθηκαν πάρα πολλοί από την πλευρά της Εκκλησίας, όπως ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος ο Ε’, επίσκοποι, ουκ εστίν αριθμός, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Παπαφλέσσας, ο Αθανάσιος Διάκος και πολλοί ιερείς μέχρι και στις νεότερες εποχές του 1940-1950. Ποιοι δίδασκαν στα κρυφά σχολεία την γλώσσα μας και με τα κολλυβογράμματα και την ελπίδα της απελευθερώσεως και ανεξαρτησίας της χώρας το 1821 από τον τουρκικό ζυγό;
Η Εκκλησία πολέμησε και πολεμάει το πολίτευμα; Όταν πρέπει να τιμήσουμε τους βοηθούς στην πορεία του έθνους και τους υβρίζουμε, πώς θα διδάξουμε πατριωτισμό για την διαιώνιση του κράτους μας; Για την Ελλάδα ρε παιδιά! Υποπτεύομαι ότι όταν ο Τσίπρας, ο Κοτζιάς, ο Γ. Παπανδρέου, και οι βουλευτές του Σύριζα, υπέγραφαν την συμφωνία των Πρεσπών, η κ. Δεδούση θα πρέπει να ήταν ικανοποιημένη και χαρούμενη με αυτήν την εξέλιξη.
Για την γνώμη που έχει για την Εκκλησία, την απάντηση θα την πάρει από τον πρόγονό μας φιλόσοφο Πλούταρχο ο οποίος είπε «Δύνασαι να εύρης πόλεις άνευ τειχών, άνευ βασιλέων, άνευ γραμμάτων, άνευ νομισμάτων, άνευ θεάτρων και γυμναστηρίων, αλλ’ ουδείς υπάρχει, ούτε θα υπάρξει θεατής πόλεως στερουμένης ιερών και θεών ίνα δι’ αυτής να λατρεύει αυτό» και επιβεβαιώθηκε από όλους τους παλαιοντολόγους, αρχαιολόγους και ιστορικούς. Ο Σωκράτης δε αναφώνησε ότι «Ένας είναι ο Θεός».
Όταν συνετάγη το πρώτο Σύνταγμα της χώρας μας, και σε μετέπειτα μεταρρύθμιση, το πρώτο άρθρο του Συντάγματος αναφέρεται στο οικογενειακό περιβάλλον, το οποίον ορίζεται ως απαραβίαστον στην φυσική του δομή και δίδεται ο όρκος ενώπιον του Θεού και λαού, ενώπιον των ιεραρχών της Εκκλησίας, δια την τήρησή του από οποιονδήποτε ηγήτορα ή λαϊκό, να μη δύναται να αλλάξει την φύση της οικογενειακής συνοχής και να υφίσταται τις προβλεπόμενης συνέπειες του νόμου, είτε έσωθεν ή έξωθεν επιχειρείται η αλλοίωσης της φύσης της οικογενείας, θεωρημένης ως κιβωτού και κυττάρου του έθνους.
Τιμή στην Εκκλησία, λοιπόν, που επεμβαίνει να αποτρέψει οποιαδήποτε αλλοίωση από τις πολιτικές ρυθμίσεις. Καθώς όλα μεταβάλλονται στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, αλλά όχι το έργο του δημιουργού. «Φύσις ηγεμονικότατων πάντων»· εξαιρείται η μωρία του ανθρώπου γιατί δεν είναι έργο του Δημιουργού, αλλά του ανθρώπου.
Το άρθρο αναφέρεται και σε άλλα υπερβολικά όπως εμφανίζεται ο Χριστός ως «επικεφαλής» συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων, μετρώντας τις ψήφους σε ποσοστά της ακροδεξιάς, που θα χάνουν σιγά-σιγά την πολιτική τους δύναμη, όπως ο ΣυΡΙζΑ του οπαδούς του στον πόλεμο κατά του πολιτεύματος.
Αλλά ο Χριστός δεν χάνεται από αυτούς τους πολέμους, καθώς ο ίδιοι πηγαίνουν κοντά Του για να βρουν την ειρήνη και την σωτηρία καθώς και την σωστή νουθεσία με τις Ευαγγελικές παραβολές και έτσι διορθώνονται και ζουν χριστιανικά κι όχι πλανεμένοι και δυστυχείς ως ανόητοι εγκληματίες, άθεοι και παράνομοι, ενώ τυραννιούνται από τα ψυχικά ένστικτα του εγωισμού τους.
Διαβάσαμε κι άλλες ατάκες πως η Εκκλησία είναι δόγμα και στερεί την ελευθερία του ανθρώπου με τις απαγορεύσεις και τις υποδείξεις της Εκκλησίας. Και ακόμη ότι η Εκκλησία φαίνεται ότι απεφάσισε να πάει σε ανοικτό πόλεμο με την κυβέρνηση, γιατί απείλησε την ιστορία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, και το νομοσχέδιο του γάμου των ομοφύλων.
Αντίθετα, η Εκκλησία είναι στοργική μητέρα του λαού και δεν επιζητεί τον διαχωρισμό από το κράτος, το συμπαραστέκεται και το βοηθά παντοιοτρόπως. Μόνο τα διασυρμένα και συμφεροντολογικά μέσα επιζητούν αυτόν τον διαχωρισμό. Η Εκκλησία θα επιζήσει και οι πολέμιοί της θα ενσωματωθούν με αυτήν και δεν θα χαθούν, όπως αναφέρεται στο άρθρο της κ. Δεδούση.
Νικόλαος Αχιλ. Πρώιος
Νοτιομακεδόνας του Σύριζα
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Απριλίου 2024, αρ. φύλλου 1219.
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.