2.6.24

ΟΔΟΣ: "Νύχτα Κρυστάλλων"

 
ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς
ΟΔΟΣ 25.1.2024 | 1209


Θα περίμενε κάποιος διαφορετική στάση των Καστοριανών στα κοινωνικά ζητήματα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ευαισθησία της Δημοκρατίας μας, η οποία δεν επιτρέπει να υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών και σίγουρα –όπως είπε ο πρωθυπουργός– «δεν επιτρέπει να υπάρχουν παιδιά ενός κατώτερου Θεού».


Μετά τον αγιασμό σε δημοτικό σχολείο της Νέας Μάκρης την περασμένη εβδομάδα, ο συνήθως νηφάλιος και προσεκτικός στις δημόσιες τοποθετήσεις του αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ερωτηθείς από δημοσιογράφους για το καυτό θέμα επέκτασης δικαιώματος γάμου και στα ομόφυλα ζευγάρια, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι «Η Εκκλησία δεν θα πάρει τα όπλα, τι κοινωνία θέλουμε;». Συμπλήρωσε ακόμη με νόημα ότι «θα μπορούσε να γίνει και ένα δημοψήφισμα».

Οπότε έγινε κατανοητό ότι (μάλλον) δεν αναφερόταν ούτε υπερασπιζόταν τον ορθόδοξο ουκρανικό λαό που υποφέρει κοντά στα δύο χρόνια τώρα εξ αιτίας της εισβολής του "ευσεβούς" ορθόδοξου Βλαδίμηρου Πούτιν και του ευλαβούς ρωσικού λαού σε μια ξένη χώρα την οποία αιματοκύλισε και κατέστρεψε. «Πόλεμο και εναντίον των αντίχριστων και αμαρτωλών δυτικών τρόπων ζωής, όπως είναι το gay parade η παρέλαση υπερηφάνειας που διοργανώνει η Ουκρανία» –όπως δήλωσε ο "ευσεβής" ορθόδοξος πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος– «πόλεμος ο οποίος δεν έχει φυσική, αλλά μεταφυσική σημασία, προκειμένου η ανθρωπότητα να ακολουθήσει τους νόμους του Θεού»!

Ούτε και αναφερόταν (ο κ. Ιερώνυμος) στα εσωτερικά θέματα της Εκκλησίας, του κλήρου δηλαδή, που δεν είναι και λίγα και αφορούν ακόμη και στην ηθική κάποιων. Αναφερόταν όμως στην ελληνική κοινωνία. Που αποτελείται από πιστούς αλλά και καθόλου ή λιγότερο πιστούς χριστιανούς, αρκετούς μουσουλμάνους και άλλους. Μέχρι και από... "Σπαρτιάτες" της Βουλής «που δεν σπρώχνονται. Αλλά σπρώχνουν» (χμ).

Στην συνέχεια, ο κατά κανόνα μειλίχιος ιεράρχης τόνισε ότι «θα συνέλθει η ιεραρχία μετά από δυο τρεις μέρες και εκεί θα ακουστεί η άποψη της Εκκλησίας, επισήμως». Ωστόσο, πέρα από τα... όπλα τα οποία επικαλέστηκε (πρωτοφανής δήλωση έστω και με την μορφή της... διαβεβαίωσης), αυτό που είπε στην συνέχεια, είναι ακόμη πιο πρωτοφανές και δεν σχολιάστηκε σχεδόν καθόλου: «Σε τέτοια θέματα ούτε ο αρχιεπίσκοπος δεν μπορεί να πάρει θέση, ούτε ο πρωθυπουργός ο ίδιος, απλώς εκφράζει την θέλησή του και την πορεία του». 

Είναι άγνωστο αν είχε επίγνωση της τοποθέτησής του, αλλά προφανώς εν τη ρύμη του λόγου του, ο αρχιεπίσκοπος αμφισβήτησε την αποστολή του πρωθυπουργού να είναι αυτός που με βάση το πολίτευμα δικαιούται και υποχρεούται να εισηγείται, να αποφασίζει, να παίρνει θέση. 

Κι αν αυτά τα είπε on camera χωρίς να ανασκευάσει ο ίδιος ο κ. Ιερώνυμος, δεν είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό το τι μπορεί να ακούστηκε στην συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος που πράγματι συνήλθε προχθές Τρίτη και εξέδωσε την σχετική ανακοίνωσή της. Όπως αναμενόταν. 

Οι απόψεις αυτές αποδεικνύουν ότι ο κλήρος επιμένει να αντιλαμβάνεται ότι η αποστολή και τα δικαιώματά του φλερτάρουν με την θεοκρατία. Πόσο μάλλον που τώρα διαθέτουν, ανεπίσημα βέβαια, και άτυπους εκπροσώπους στην Βουλή. 



ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς
ΟΔΟΣ 25.1.2024 | 1209 | σ.3


Πίσω στην όχι και τόσο μακρινή ιστορία, η Δημοκρατία, ως πολίτευμα, απαίτησε για την καθιέρωση ή αποκατάστασή της, περιπέτειες. Όσα σήμερα θεωρούνται "σταθερές", οφείλονται σε πρωτοπόρους της πολιτικής ζωής που έχουν και ονοματεπώνυμα και έμειναν στην ιστορία.


* * *


Όλα αυτά, έστω κι αν δεν είναι πρωτοφανή, καθιστούν στο 2024 επιτακτική την ανάλυση. Ότι για πολλά από τα σημερινά αυτονόητα, αυτά που θεωρούνται δεδομένα για τα θεμέλια της Δημοκρατίας της κοινωνίας και της οικονομίας, ισχύει ένας κανόνας: Ότι δεν έπεσαν από τον ουρανό και δεν υπάρχουν ούτε από καταβολής κόσμου, ούτε καν από την σύσταση του ελληνικού κράτους. Και ότι όπως δείχνουν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην ελληνική πραγματικότητα του 2024, ο πολίτης θα πρέπει να αγρυπνεί. 

Ιδίως από την στιγμή που το Κράτος δεν έχει ακόμη χωριστεί από την Εκκλησία. Αλλά διαπλέκεται με αυτή. Διαπλέκεται ωμά και χωρίς πολλές προφυλάξεις. Με αποτέλεσμα όχι μόνο να δηλώνονται αυτά, από... νηφάλιους ιεράρχες. Αλλά και η... νομική υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος, που για κάθε θέμα μπορεί κατά παραγγελία και να γνωμοδοτεί (και για το συγκεκριμένο γνωμοδότησε ανοησίες), να αναγορεύεται σε καθοριστικό παράγοντα θεολογίας και νομοθετικής εξουσίας.

Πίσω στην όχι και τόσο μακρινή ιστορία, η Δημοκρατία, ως πολίτευμα, απαίτησε για την καθιέρωση ή αποκατάστασή της περιπέτειες. Όσα σήμερα θεωρούνται "σταθερές" οφείλονται σε πρωτοπόρους της πολιτικής ζωής που έχουν και ονοματεπώνυμα και έμειναν στην ιστορία. 

Για παράδειγμα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής του Γεωργίου, έμεινε στην ιστορία κυρίως για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας που περιλάμβανε και την νομιμοποίηση του ΚΚΕ. Κόμμα που ήταν παράνομο από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου, θεωρούνταν προδοτικό, μειοδοτικό, κάτι σαν αρρώστια. 

Οπότε εύλογα προκαλείται η ιστορική μνήμη, όταν το 2024 ο Δημήτριος Κουτσούμπας "πανίσχυρος" και ισόβιος γ.γ. του ΚΚΕ, παρουσιάζει με ευκολία τις απόψεις του. Για το ποιοι (!) πολίτες πρέπει και μπορούν να είναι νόμιμοι στο ζήτημα του γάμου και της τεκνοθεσίας και ποιοι εκτός νόμου ή ακόμη και παράνομοι, για τους οποίους ίσως και μέσα σ’ αυτό το κόμμα να υπάρχουν και ιδέες Μακρονήσου ή του πυρός του εξώτερου.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έμεινε ακόμη στην ιστορία και για την φράση «ανήκομεν εις την Δύσιν», αλλά προπαντός για την ένταξη της Ελλάδος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, την προγονή της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλαδή. Contra στις έξαλλες διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και τις απόψεις όχι μόνο των ΚΚΕ της χώρας και της φασίζουσας Δεξιάς της εποχής, αλλά και του ίδιου του ΠαΣοΚ του Ανδρέα Παπαναδρέου και παραγόντων της επίσημης Εκκλησίας που δεν έβλεπαν με θετικό μάτι την προσέγγιση με την Δυτική Ευρώπη.

Ήταν τότε που και το ΠαΣοΚ ήταν προσανατολισμένο στον... τρίτο δρόμο για τον σοσιαλισμό, και με το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» απαιτούσε επίμονα την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Καθώς γνώριζε καλά ότι και η ελληνική κοινή γνώμη, ήταν επιφυλακτική, αν όχι απόλυτα αρνητική στην προοπτική ένταξης. 

Ευτυχώς για όλους μας σήμερα, που δεν έγινε το δημοψήφισμα, όπως δεν έγινε ούτε για την έξοδο της Ελλάδος από το (στρατιωτικό σκέλος του) ΝΑΤΟ την πρώτη περίοδο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας και πάλι επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.



ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς
ΟΔΟΣ 25.1.2024 | 1209 | σ.4-5


Το θεώρημα που επικρατούσε έως πρόσφατα «δεν με νοιάζει τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του», αποδείχθηκε ότι ήταν μια απλή δικαιολογία. Τελικά τους νοιάζει και τους ζαλίζει. Τους ξυπνά άγρια ένστικτα και επαναφέρει μια διαφορετική ανθρωποφαγία, φασίζουσας και ταυτόχρονα ταλιμπανικής απόχρωσης που επανεμφανίστηκε στο στερέωμα.


* * *


Στην ιστορία έμεινε και ο Ανδρέας Παπανδρέου στην συνέχεια, για τις σημαντικές τομές στην ελληνική κοινωνία, όπως είναι η μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου. Το δικαίωμα στην σύζυγο να διατηρεί το επώνυμό της, η κατάργηση της προίκας, ο θεσμός του συναινετικού διαζυγίου, ο πολιτικός γάμος που απάλλαξε την κοινωνία από τον έμμεσο έλεγχο της αστικής κατάστασης των πολιτών από τον παπά του χωριού. 

Έφερε και άλλες αλλαγές, όπως την αποποινικοποίηση της μοιχείας, αφού έως τότε η εξωσυζυγική σχέση περιστασιακή ή όχι, δεν ήταν μόνο λόγος διαζυγίου αλλά και... ποινικό αδίκημα! Έμεινε και για άλλα στην ιστορία, όπως για το γεγονός ότι στην εποχή του, ήταν περίπου αδιανόητο να υπάρχουν ιδιωτικοί τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείας, ιδιώτες στην τηλεφωνία και αλλού. 

Ο Κώστας Σημίτης πάλι θα μείνει στην ιστορία για την συμμετοχή της Ελλάδας στην ΟΝΕ, την εισαγωγή του ευρώ με την κατάργηση της δραχμής, για την καλή προετοιμασία των ολυμπιακών έργων. Αλλά και για το σθένος του να αντισταθεί στις ογκώδεις διαδηλώσεις, σε όλη την χώρα, με συντονισμό της Εκκλησίας και ειδικά του αρχιεπισκόπου μακαριστού Χριστοδούλου που το 2000 έβγαλε μέχρι και το (μαϊμού!) λάβαρο της Επανάστασης του 1821 στις διαδηλώσεις για την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στα δελτία των αστυνομικών ταυτοτήτων. Χωρίς να διεξαχθεί δημοψήφισμα, όπως απαιτούσε με τις δυναμικές κινητοποιήσεις του ο κλήρος των έξαλλων διαδηλώσεων.

Στην συνέχεια, ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς αλλά και ο Αλέξης Τσίπρας θα μείνουν στην ιστορία, ο καθένας για κάποιο σπουδαίο ή ασήμαντο λόγο, όπως ο Γ. Παπανδρέου για την... σοφή ρήση του «λεφτά υπάρχουν» και τα «αχαρτογράφητα νερά», και ο τελευταίος πάντως σίγουρα για το... δημοψήφισμα του 2015 όταν το "όχι" έγινε "ναι". Όπως και για την υπογραφή της Συνθήκης των Πρεσπών αλλά και την αποκαθήλωση της Αριστεράς, που συνεργάστηκε με τον Πάνο Καμμένο και τους "Ανεξάρτητους Έλληνες".

Κι’ αν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη η ιστορία για την ώρα ακόμη γράφεται και για αρκετούς ενδεχομένως να μην είναι θετικό το πρόσημό του, σίγουρα θα μείνει στην ιστορία για την μεγάλη τομή που επιχειρεί στην Ελλάδα με την προώθηση του νομοσχεδίου για την ισότητα στον γάμο. Ώστε να επιτραπεί η σύναψη πολιτικού γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου και η τεκνοθεσία και στην Ελλάδα. 

Να τελούν υπό την εγγύηση της Πολιτείας καταστάσεις και προσωπικές επιλογές που ήδη ισχύουν de facto στην χώρα, και είναι ήδη απολύτως εξισωμένες με κάθε άλλη μορφή έγγαμης και οικογενειακής συμβίωσης στις περισσότερες πολιτισμένες χώρες του Δυτικού Κόσμου. Για ζητήματα που αφορούν συγκεκριμένες επιλογές ίσων πολιτών, που δεν αφορούν τους υπόλοιπους.

Και το επιχειρεί σε μια Βουλή μάλιστα που θα ψηφίσει το νομοσχέδιο με ένα κάπως "πολύχρωμο" τρόπο, αφού θα καταψηφιστεί και θα ψηφιστεί από διάφορους βουλευτές των κυριότερων κομμάτων και θα έχει, έτσι... δικαιωματικά, τα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Και σε μια Βουλή των Ελλήνων που θα έχει ως... πρόεδρο της "Μόνιμης επιτροπής ισότητας νεολαίας και δικαιωμάτων του ανθρώπου" την κυρία Μαρία Αντωνίου, βουλευτή Καστοριάς. Που το 2012 συμμετείχε σε... λιτανείες για το ξόρκι της οικονομικής κρίσης που οργάνωνε η τότε Μητρόπολη Καστοριάς, που το 2015 καταψήφισε το Σύμφωνο Συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων (ενώ ο Αντώνης Σαμαράς απλά απείχε) [σχετικά "εδώ"].

Και τις ίδιες χρονιές μιλούσε για λαϊκά κορίτσια, άνδρες που δεν τιμούν τα παντελόνια τους και έκοβε τσάρκα στο μνημόσυνο στο Βίτσι, αγκαζέ με φιλενάδες βουλεύτριες της Χρυσής Αυγής [σχετικά "εδώ"]. Και επιπλέον μετείχε και στις διαδηλώσεις για το όνομα της Μακεδονίας [σχετικά "εδώ"]. Ώστε θα κληθεί τώρα, να αποδείξει μέσα στο κόμμα που την στήριξε, αν θα ανταποδώσει ή όχι την μεταχείριση που απόλαυσε. Και να αντισταθεί στις πιέσεις της Εκκλησίας και τους άλλους εκβιασμούς.


ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς


Εν τω μεταξύ, τους διαφεύγει και δεν προσέχουν ότι όσοι επαναφέρουν την ίδια επιχειρηματολογία με διαφορετικές φράσεις, δεν είναι μόνοι τους, τους στηρίζουν διάφοροι θεματοφύλακες και εγγυητές των ιδανικών τους, όπως τα ναζιστικά και φασιστικά κόμματα. Οι αγιατολάχ, ο Πούτιν, Ερντογάν, προφανώς κάθε μορφή «ορθοδοξίας».


* * *


Εν τω μεταξύ όλα τα προηγούμενα χρόνια, της Μεταπολίτευσης, δεν ήταν μόνο αυτά τα μέτωπα στα οποία η λογική, η νομοτέλεια των στρατηγικών επιλογών της Ελλάδας και ο πολιτισμός συγκρούσθηκαν. Ήταν κάποια εποχή μέχρι πολύ πρόσφατα που ορισμένοι –και στην Καστοριά πολλοί και επώνυμα (δυστυχώς και δημοσιογράφοι) που υποστήριξαν ότι οι πιστωτικές κάρτες είναι το όχημα του διαβόλου και πως περιέχουν το... 666 κλπ. Όπως και ότι μας ψεκάζουν τα αεροπλάνα που υπερίπτανται, ότι ο Μιλόσεβιτς, ο Κάρατζιτς ο Πούτιν, ο Σαντάμ, ο Καντάφι και άλλοι είναι παλικάρια. Ότι ο Ερντογάν θα μπορούσε να αποκαταστήσει την οθωμανική αυτοκρατορία...

Ότι ο κορωνοιός είναι κατασκευή ή απλά δεν υπάρχει ή έστω ότι δεν μεταδίδεται με την θεία κοινωνία την Μεγάλη Πέμπτη στην Μητρόπολη Καστοριάς, ενώ τα εμβόλια σκοτώνουν. Ότι οι φοιτητές της Καστοριάς κάνουν «σολωμονική» και «υπάρχει κίνδυνος έλευσης του Εωσφόρου» και γι’ αυτόν τον λόγο «όταν φύγουν οι φοιτητές, πρέπει να πάνε ιερείς για αγιασμό των διαμερισμάτων». Μέχρι πρόσφατα ακόμη ότι οι νέου τύπου ταυτότητες είναι επικαιροποιημένη επέλαση του Ακατονόμαστου και γι’ αυτό είναι προτιμότερες οι προηγούμενες χωρίς το "ΧΟ".

Οπότε το έδαφος στο οποίο κάτι απίστευτοι τύποι ζητούν δημοψήφισμα, εναντιώνονται στην κυβερνητική πρωτοβουλία με την οποία η Ελλάδα, σε ένα πολύ λεπτό ζήτημα ευθυγραμμίζεται με τα πιο δημοκρατικά κράτη του κόσμου, τα πιο ελεύθερα, τα πιο ανεπτυγμένα, είναι για μια ακόμη φορά γόνιμο. Ύστερα από τον κορωνοϊό.

Έπρεπε κάτι καινούργιο να βρεθεί για να διχάσει και να σπείρει μίσος εκεί που δεν υπήρχε προκατάληψη και σκοτάδι, εκεί που η ελληνική κοινωνία είχε αρχίσει σιγά-σιγά να βγαίνει από το σκοτάδι στην χώρα με τους Καιάδες, καθώς είναι κοινό μυστικό ότι η διαφορετικότητα, η "απόκλιση" στην ερωτική επιλογή είναι μια αρχαία ιστορία, αφορά πολλούς ακόμη και τους αποκαλούμενους ετεροφυλόφιλους και τις... πυρηνικές οικογένειες. 

Και ακούστηκαν πάλι δηλητηριώδη, συμπλεγματικά και υπόλογα στην πιο αναχρονιστική πτέρυγα της Εκκλησίας και της πολιτικής σκηνής. Σχόλια από κάτι απίθανους για την επιχειρηματολογία τους πολιτικούς. Όπως τους κ.κ. Βορίδη –που είναι και υπουργός, Πλεύρη και άλλους. Που δείχνουν να πιστεύουν ότι η ισοτιμία στα αστικά δικαιώματα είναι μόνο για όσους οι ίδιοι θεωρούν φυσιολογικούς.

Και το θεώρημα που επικρατούσε έως πρόσφατα «δεν με νοιάζει τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του», αποδείχθηκε ότι ήταν μια απλή δικαιολογία. Τελικά τους νοιάζει και τους ζαλίζει. Τους ξυπνά άγρια ένστικτα και επαναφέρει μια διαφορετική ανθρωποφαγία, φασίζουσας, και ταυτόχρονα ταλιμπανικής απόχρωσης που επανεμφανίστηκε στο στερέωμα. 

Με την Καστοριά να βρίσκεται και πάλι στην ουρά των εξελίξεων, αφού το μεν οι περισσότεροι πολιτευτές ποιούνται την νήσσα, όπως και όλοι οι αιρετοί της αυτοδιοίκησης. Και την μοναδική βουλευτή (που είναι πρόεδρος επιτροπής για τα δικαιώματα του ανθρώπου) να σιωπά. 

Με αποτέλεσμα να απαιτηθεί εκ των πραγμάτων να επιδείξει και ο τοπικός μητροπολίτης ότι ευθυγραμμίζεται με την σιδηρά ηθική της αντίστασης στην επιχειρούμενη... διάλυση της Ελλάδος, της... πυρηνικής οικογένειας, και σε όλα όσα ιλιγγιώδη που προκαλούν ναυτία ακούγονται από τα πιο ρυπαρά χείλη.

Όσων προφανώς κοιτώντας τον εαυτό τους στον καθρέπτη του σπιτιού και της ψυχής τους, και κρυφοκοιτάζοντας στα ενδότερα των άλλων «φυσιολογικών», είναι πεπεισμένοι ότι σ’ αυτούς είναι όλα όμορφα, ιδανικά και ότι αξίζουν στο έπακρο τα δικαιώματα που απολαμβάνουν με την κατά τεκμήριο «ομαλή» ζωή τους.



Εν τω μεταξύ όλα τα προηγούμενα χρόνια, της Μεταπολίτευσης, δεν ήταν μόνο αυτά τα μέτωπα στα οποία η λογική, η νομοτέλεια των στρατηγικών επιλογών της Ελλάδας και ο πολιτισμός συγκρούσθηκαν. Ήταν κάποια εποχή μέχρι πολύ πρόσφατα που ορισμένοι –και στην Καστοριά πολλοί και επώνυμα (δυστυχώς και δημοσιογράφοι) που υποστήριξαν ότι οι πιστωτικές κάρτες είναι το όχημα του διαβόλου και πως περιέχουν το… 666 κλπ. Όπως και ότι μας ψεκάζουν τα αεροπλάνα που υπερίπτανται, ότι ο Μιλόσεβιτς ο Κάρατζιτς ο Πούτιν, ο Σαντάμ, ο Καντάφι και άλλοι είναι παλικάρια. Ότι ο Ερντογάν θα μπορούσε να αποκαταστήσει την οθωμανική αυτοκρατορία... Ότι ο κορωνοιός είναι κατασκευή ή απλά δεν υπάρχει ή έστω ότι δεν μεταδίδεται με την θεία κοινωνία την Μεγάλη Πέμπτη στην Μητρόπολη Καστοριάς, ενώ τα εμβόλια σκοτώνουν. Ότι οι φοιτητές της Καστοριάς κάνουν «σολωμονική» και «υπάρχει κίνδυνος έλευσης του Εωσφόρου» και γι’ αυτόν τον λόγο «όταν φύγουν οι φοιτητές, πρέπει να πάνε ιερείς για αγιασμό των διαμερισμάτων» [σχετικά "εδώ"]. Μέχρι πρόσφατα ακόμη ότι οι νέου τύπου ταυτότητες είναι επικαιροποιημένη επέλαση του Ακατονόμαστου και γι’ αυτό είναι προτιμότερες οι προηγούμενες χωρίς το «ΧΟ». Οπότε το έδαφος στο οποίο κάτι απίστευτοι τύποι ζητούν δημοψήφισμα, εναντιώνονται στην κυβερνητική πρωτοβουλία με την οποία η Ελλάδα, σε ένα πολύ λεπτό ζήτημα ευθυγραμμίζεται με τα πιο δημοκρατικά κράτη του κόσμου, τα πιο ελεύθερα, τα πιο ανεπτυγμένα, είναι για μια ακόμη φορά γόνιμο. Ύστερα από τον κορωνοϊό.



Μέσα σ’ αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα μιας Νύχτας των Κρυστάλλων σε τοπικό επίπεδο ήλθε και η δημόσια ανάρτηση... δήλωση νομιμοφροσύνης του τέως βουλευτή Καστοριάς κ. Ζήση Τζηκαλάγια. Ο οποίος θεωρώντας πάντα τον εαυτό του δημόσιο πρόσωπο, έσπευσε να πάρει δημόσια θέση. Επικαλούμενος τον (μισογύνη) Αριστοτέλη, δήλωσε πιστός σε αναχρονιστικές θέσεις και σε όσα κανείς δεν (του) αμφισβητεί. 

Και για να μην επιτρέψει (;) μάλιστα καμιά αμφιβολία για τις απόψεις του και την ευλάβειά του, τις συνόδευσε και με φωτογραφίες από τον... γάμο του. Για να κερδίσει τα likes και τις καρδούλες από δεξιά και αριστερά, ακόμη και από (καλλιεργημένους και προοδευτικούς) συμπολίτες που θα περίμενε κάποιος διαφορετική στάση στα κοινωνικά ζητήματα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ευαισθησία της Δημοκρατίας μας η οποία δεν επιτρέπει να υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών και σίγουρα –όπως είπε ο πρωθυπουργός– «δεν επιτρέπει να υπάρχουν παιδιά ενός κατώτερου Θεού».

Εν τω μεταξύ, τους διαφεύγει και δεν προσέχουν ότι όσοι επαναφέρουν την ίδια επιχειρηματολογία με διαφορετικές φράσεις, δεν είναι μόνοι τους, τους στηρίζουν διάφοροι θεματοφύλακες και εγγυητές των ιδανικών τους, όπως τα ναζιστικά και φασιστικά κόμματα. Οι αγιατολάχ, ο Πούτιν, Ερντογάν, προφανώς κάθε μορφή «ορθοδοξίας». Α, βεβαίως και ο Δημήτριος Κουτσούμπας του ορθόδοξου ΚΚΕ, ο γ.γ. του μοναδικού κόμματος που απολαμβάνει απόλυτη ασυλία και είναι ταμπού κάθε κριτική. 

Γι’ αυτό και έτσι νοιώθει φυσιολογικά όταν αποκαλεί «φυντάνι» τον πρόεδρο ενός άλλου αριστερού κόμματος που μίλησε ανοιχτά και δημόσια για τον εαυτό του, αλλά και να κινδυνολογεί υποστηρίζοντας ότι αυτό που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες «είναι ακριβώς η διαγραφή των όρων μητρότητας-πατρότητας που εδράζεται στη βιολογική συμπληρωματικότητα γυναίκας-άνδρα στην αναπαραγωγική διαδικασία». 

Επιβεβαιώνοντας την όσμωση των άκρων και το ότι υπάρχουν συγκοινωνούντα δοχεία. Όπως και την ανάγκη η Ελλάδα να κάνει το συντομότερο αυτή την σημαντική αλλαγή στην σελίδα εκσυγχρονισμού. Να βρεθεί με την σωστή πλευρά της ιστορίας.




ΝΥΧΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ: Στις 9 προς 10 Νοεμβρίου 1938, ηγέτες των ναζιστών εξαπέλυσαν μια σειρά πογκρόμ κατά του εβραϊκού πληθυσμού στην Γερμανία και στα πρόσφατα προσαρτημένα εδάφη. Το γεγονός αυτό ονομάστηκε Kristallnacht (Η νύχτα των Κρυστάλλων) εξαιτίας των θρυμματισμένων γυαλιών που κάλυψαν τους δρόμους μετά το βανδαλισμό και την καταστροφή εβραϊκών επιχειρήσεων, συναγωγών και σπιτιών.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 25 Ιανουαρίου 2024, αρ. φύλλου 1209.




Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ