ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΣΤΕΑ: 99 χρόνια Σαλονίκη: Καλντερίμι

Μ' αφορμή το μυθιστόρημα του Γ. Καλπούζου

Ναυαγούν οι σελίδες απ' Ευγνωμοσύνη στο Γέρο σου,

Όπως άλλος λιώνει, θαυμάζοντας το "Γέρος & θάλασσα"

Μ' αλγεβρικό σήμα (>) ή πιότερο του Μιαρού, που κατέλαβε

Ζωτικό χώρο στο Ιερό "Μητέρα", μαύρος ήλιος, διατρέχον

Τα ωραία νερά, "πληρωμή ανέπα-φη" τρόπον τινά. Ναός, 

Που ασχημονούσαν, στερημένο α-πό λευτεριά σώμα χύνεται

Σε στράτες πολλές, το πονηρό μονοπάτι, μα ας είναι... Η ζωή

Μαγικοραβδούσα, πλεκτάνες ξεμπλέκει και μένει η αρπάγη,

Άπραγη, Εκκρεμές του Φουκώ να αιωρείται ζερβόδεξα

Μ 'εσένα άφαντο, αφού δεν το παίζεις, είσαι σε Δελφικό

Απολλώνιο θαμώνας με credo το "Γνώθι σ' αυτόν", σμιλεμένο

Σ' ωραία πύλη. Ναό με Ναό, σαν να χτυπάς μ' Άσσο χαρτί

Λιγότερο. Και τον απατηλό ήλιο της λευτεριάς, βίωμα κάνεις. 

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Ιουλίου 2024, αρ. φύλλου 1232