Αξιότιμε κύριε Μπαϊρακτάρη,
Εδώ και αρκετά χρόνια η Καστοριά παρακολουθεί τη μετατροπή της διαδικασίας απονομής διακρίσεων εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως σε «βιομηχανία βραβείων» όπως πολύ σωστά ειπώθηκε πρόσφατα δημοσίως ή (παρακολουθεί) μια επιδημία βραβεύσεων, η οποία τελευταίως είναι σε πλήρη έξαρση. Άφωνη η πόλη παρακολουθεί και χαμογελά, όχι πάντως από ευχαρίστηση. Το χαμόγελο αυτό δεν υπήρχε όταν ξεκίνησε η βιομηχανία το έργο της, γιατί στην αρχή βραβεύτηκαν άνθρωποι που κατά κοινή ομολογία άξιζε να βραβευτούν.
Ύστερα όμως το πράγμα άρχισε να διαφοροποιείται ώσπου έφτασε να ευτελιστεί η σημασία κάθε διάκρισης. Το ‘χουν καταλάβει και οι ίδιοι οι βραβεύοντες, γι’ αυτό και πρόσφατη βράβευση έγινε κεκλεισμένων των θυρών. Άλλες προηγούμενες βραβεύσεις έγιναν μπροστά στα κανάλια, ενώ η τελευταία όχι, με αποτέλεσμα να δοθεί αφορμή για συνομωσιολογικές προσεγγίσεις. Φαίνεται ότι έτσι ανταμοίβεται η στάση κάποιων που συμπαραστάθηκαν στον Μητροπολίτη ή του συμπαραστέκονται με τη σιωπή τους.
Ακόμα και μ’ αυτήν, προπαντός μ’ αυτήν. Μετά τα βραβεία κάποιοι προτιμούν να μείνουν σιωπηλοί. Ακόμα κι αν δεν είχαν σκοπό να ανοίξουν το στόμα τους.
Πολύ καλά κάνει η Μητρόπολή μας και τα κάνει όλα αυτά. Έτσι κι αλλιώς έναν αριθμό χειροκροτητών τον διαθέτει κάθε αυλή. Ας έχει υπό όψη της όμως τον άλλο αριθμό που είναι μεγαλύτερος. Είναι οι άνθρωποι που έχουν προ πολλού καταλάβει ότι με όλα αυτά τα βραβεία που δεν έχουν πάντοτε υπαρκτά ερείσματα το μόνο που καταφέρνει είναι να προβληματίζει αντί να επιβραβεύει. Γιατί όταν ολόκληρη η Ακαδημία Αθηνών που είναι το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας αιτιολογεί επαρκέστατα κάθε βραβείο, εδώ πως γίνεται να απονέμονται ή καλύτερα να διανέμονται διακρίσεις σε ανθρώπους που κάνουν όλους τους άλλους, να αναρωτιούνται τι το ξεχωριστό έκαναν για να αξίζουν το συγκεκριμένο βραβείο.
Ας αναρωτηθούν και οι ίδιοι. Γιατί ο σοφός λέει: «Καλύτερα να αξίζεις ένα βραβείο και να μη σου το δίνουν, παρά να σε βραβεύουν χωρίς να το αξίζεις».
Υπάρχει βέβαια και το άλλο σοφό σενάριο που λέει πως όσο περισσότερα αστήρικτα βραβεία δίνει μια αρχή τόσο πιο πολύ ισοπεδώνονται τα πράγματα και άρα τόσο πιο πολύ ακυρώνονται τα βραβεία που η ίδια η αρχή δίνει. Και ακόμα ας ενημερώσουμε τη Μητρόπολη ότι εκτός απ’ αυτούς που τα παραλαμβάνουν και «μουλώνουν» οι άλλοι αναρωτιούνται στις συζητήσεις τους πώς εξηγείται με τόσα βραβεία και τόσους βραβευμένους ο τόπος μας να μένει βουτηγμένος στο τέλμα αντί όλοι αυτοί οι «διακεκριμένοι», τόσοι πολλοί που είναι, να βάλουν από ένα χεράκι και να τον οδηγήσουν έστω και λίγο ψηλότερα;
Κύριε Μπαϊρακτάρη, πριν αποφασίσετε να βάλετε το γράμμα μου, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι το θέμα αυτό απασχολεί κάθε φορά που συμβαίνει πολλούς. Αλλά όπως γίνεται πάντα συζητιέται έντονα για κάποιες μέρες και μετά ξεχνιέται μέχρι να προκύψει η επόμενη βράβευση.
Γι’ αυτό αποφάσισα να σας ζητήσω να κάνετε εσείς προσωπικά που δεν έχετε βραβευτεί (τουλάχιστον όχι ακόμα), άρα δεν δεσμεύεστε να σιωπήσετε, μια δημοσιογραφική ερώτηση να μάθει το πλατύ κοινό της Καστοριάς δύο βασικά πράγματα:
Ποιοι είναι οι πρόσφατα βραβευθέντες της Μητρόπολης; Με ποια κριτήρια βραβεύτηκαν;
Σας ευχαριστούμε γιατί είστε ο μόνος που μπορούμε να γράψουμε και να μιλήσουμε για πράγματα που σας βεβαιώνω ότι δεν συζητιούνται από λίγους αλλά από πολλούς.
Ένας αναγνώστης
[δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 10.4.2008]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.