ΟΔΟΣ: Πρόσωπα 2009

Σε μερικές μόνο ώρες από την κυκλοφορία αυτού του φύλλου, το 2009 θα περνάει στο παρελθόν. Θα ανήκει στην ιστορία. Μπορεί στην Καστοριά οι αλλαγές του έτους που φεύγει, να μην συνειδητοποιούνται, ούτε να συνοδεύονται από τον ανάλογο θόρυβο που δικαιολογείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά είναι γεγονός, ότι σημαντικές και κάπως περίεργες τομές συνέβησαν και εδώ. Όπως άλλωστε και όσα συνέβησαν σε πανελλήνια κλίμακα μοιάζουν αιφνίδια, ή κάπως απότομα, αφού σαν σήμερα, ένα χρόνο πριν, αντικειμενικά ήταν περίπου απρόβλεπτα.

Η κατάρρευση της κυβερνητικής Νέας Δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου πρωτίστως του τ. πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή ξεκίνησε μέσα στο πρώτο έτος που ακολούθησε μετά τις εκλογές του 2007. Τα απερίγραπτα σκάνδαλα που αποδείκνυαν σήψη αλλά και την απουσία κάθε στοιχείου πειθαρχίας, συντονισμού και κυρίως υπόληψης στα εσωτερικά της κυβέρνησης, οι σε ένα βαθμό προφανώς υποκινούμενες ταραχές του Δεκεμβρίου του 2008, που επέφεραν σοβαρή διαταραχή σε βασικές σταθερές της ελληνικής κοινωνίας, η παγκόσμια οικονομική κρίση και η γενικευμένη εγχώρια διαφθορά, σε όλα τα επίπεδα, οδήγησαν τελικά τον τ. πρωθυπουργό στην απόφασή του για πρόωρες εκλογές. Τις οποίες ήταν ολοφάνερο ότι θα χάσει ο ίδιος και το κόμμα του, έστω κι’ αν τους τελευταίους ελάχιστους μήνες πριν απ’ αυτές, για να αποφύγει τον εκλογικό καταποντισμό -που δεν τον απέφυγε ακριβώς- αλήθεια είναι, ότι προσπάθησε να περιορίσει κάπως την διαφαινόμενη συντριβή.

Χωρίς αμφιβολία η μεγαλύτερη στην ιστορία της και επομένως πρωτοφανής εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας, το άδοξο τέλος της περίφημης «ώρας του Καραμανλή» που είχε έλθει μεν, αλλά σταμάτησε πρόωρα, καθώς και η εκλογική νίκη του ΠαΣοΚ υπό τον κ. Γεώργιο Παπανδρέου, που έκανε τα πρώτα βήματά του ως πολιτικός αρχηγός με το ανεπανάληπτο σύνθημα «σήκω Ανδρέα για να δεις το παιδί της αλλαγής», νίκη που μοιάζει και είναι σημαντική χάρις στον εκλογικό νόμο, αλλά από την άποψη των αριθμών δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτά σε συνδυασμό με την εκλογή του κ. Αν. Σαμαρά στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, και την οργή που δεν προσπαθεί να κρύψει η ηττημένη κ. Ντ. Μπακογιάννη, και την δεινή οικονομική κατάσταση που επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από τις μεθοδεύσεις της κυβερνήσεως, η οποία προσπαθώντας να επιβάλλει ως αναπόφευκτα τα σκληρότερα δυνατά μέτρα κατά των συνήθων στόχων και να επιτύχει το εσωκομματικό moratorium, εκμεταλλεύεται καταχρηστικά και με υπερβολή τον μπαμπούλα του διεθνούς παράγοντα, (αυτά) είναι τα κορυφαία γεγονότα, που σημάδεψαν το 2009 σε πανελλήνια κλίμακα και αναμένεται να επηρεάσουν σημαντικά και το 2010.

Στην Καστοριά βέβαια, όσα συνέβησαν δεν είναι άσχετα με τις πανελλήνιες εξελίξεις. Μάλιστα οι αναγνώστες της ΟΔΟΥ επέλεξαν για τα θετικά ή τα αρνητικά τους, τα κυριότερα πολιτικά πρόσωπα που ενσάρκωσαν τα σημαντικά γεγονότα σε τοπικό επίπεδο. Για παράδειγμα η για μια ακόμη φορά βουλευτική εκλογή του κ. Φιλίππου Πετσάλνικου μπορεί να μην απογειώνει με ελπίδες για το λαμπρό και δημιουργικό μέλλον που περιμένει την Καστοριά, ούτε καν τους πιο αφοσιωμένους ψηφοφόρους του, ωστόσο η επιλογή του από το ΠαΣοΚ για το πολιτειακό αξίωμα του προέδρου της Βουλής ασφαλώς δεν αποτελεί συνηθισμένο γεγονός για την εκλογική του περιφέρεια.

Η εκλογική ήττα της κ. Παρασκευής Μπουζάλη που χρημάτισε βουλευτής Καστοριάς (της Νέας Δημοκρατίας) μόνο για δύο χρόνια, είναι σημαντικό γεγονός που αποδεικνύει ότι, είτε οι άσπονδοι κομματικοί φίλοι έκαναν καλλίτερα την δουλειά τους, είτε η ίδια δεν τα πήγε και τόσο καλά. Μπορεί βεβαίως η ήττα να οφείλεται μόνο στον ένα από τους δυο, αλλά πιθανό να οφείλεται και στους δυο παράγοντες.

Στον αντίποδα της ασυνήθιστης αυτής εξέλιξης, η εκλογική νίκη του κ. Ζήση Τζηκαλάγια, που ξεκίνησε να διεκδικεί την ανάδειξή του σε πολιτικά αξιώματα αρκετά χρόνια πριν, είναι ασφαλώς ένα σημαντικό γεγονός, ιδίως για την Νέα Δημοκρατία. Αυτό γίνεται πιο κατανοητό σε συνδυασμό με την εκλογή του κ. Αντώνη Σαμαρά στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, αφού οι δυο τους γνωρίζονται από την πολιτική συνεργασία τους κατά την διάρκεια της περασμένης δεκαετίας. Και αυτό είναι κάτι που αντικειμενικά αυξάνει τις ευθύνες του νέου βουλευτή απέναντι στον τόπο καθώς συμπυκνώνει και επισπεύδει τις προσδοκίες του κόσμου.

Θα μπορούσαν να αναφερθούν κι’ άλλα, πολλά και σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την Καστοριά και ιδίως τον Δήμο Καστοριάς το 2009, αν και είναι δικαιότερο να αναφερθεί ότι αυτά που σημάδεψαν την πόλη της Καστοριάς, είναι κυρίως… όσα δεν έγιναν.

Γι’ αυτά, από την ΟΔΟ γίνεται συστηματική προβολή και ασκείται κριτική, η οποία βεβαίως μοιάζει να μην επιδρά καθόλου. Και πώς άραγε να αλλάξει την πορεία της πόλης η κριτική, όταν ο επίσημος Δήμος έχει βολευτεί, (κατά κυριολεξία κρυφτεί) πίσω από το δάχτυλό του, και όχι μόνο δεν αντιδρά δημιουργικά στην μερικές φορές άγαρμπη αντιπολιτευτική κριτική των μειοψηφιών του δημοτικού συμβουλίου, αλλά μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται ούτε την αποδοκιμασία του απλού κόσμου. Που άρχισε να γίνεται πιο ηχηρή από τα απλά μουρμουρίσματα.

Το κακό για τους πολιτικούς και τους παραπολιτικούς είναι ότι συνειδητοποιούν (αν συμβαίνει πράγματι κι’ αυτό) πολύ αργά ότι το τραίνο στο οποίο επιβαίνουν συχνά ακολουθεί λάθος τροχιά. Από λάθος μηχανοδηγού ή του σταθμάρχη, ή έστω απ’ όπου να προέρχεται αυτό το συνήθως «ανθρώπινο» λάθος, συχνά αποδεικνύεται μοιραίο. Και όχι τίποτε, αλλά από αύριο ξεκινά το σωτήριο (και εκλογικό) έτος 2010. Που δεν μπορεί, παρά για κάποιους να αποδειχθεί μοιραίο.
Καλή χρονιά πάντως.