21.2.13

Β.Π.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Επαναλήψεις

«Για χρόνια 
πλάγιαζα νωρίς...»

Τελευταία ξυπνούσε νωρίς. Ωρα 6 σταθερά. Ξεφύλλιζε ξεχασμένα στη στοίβα βιβλία που τον πίεζαν ατελεσφόρως για διάβασμα και παλιά περιοδικά μεταξύ αυτών και το «Παραμιλητό» περιοδικόν τέχνης έξοχο, έτους 1992 άρα όχι και πολύ μακρινόν. Στις τάξεις του είχε και τον αλησμόνητο Γ. Γκολομπία από το Βογατσικό, «φίλον αλήστου μνήμης» αισθαντικόν, μάλλον κάτι πολύ παραπάνω απ’ αυτό.
Τον θυμήθηκε με αφορμή δύο λευκώματα με παλιές φωτογραφίες τα οποία κυκλοφόρησαν στην περιοχή. Το εκδοτικό αριστούργημα του Βαγγέλη Νικόπουλου από τα Γρεβενά με τίτλο «Γρεβενά 1895-1975 Ογδόντα Χρόνια Φωτογραφίες» και του Γιάννη Τσιομπάνου από Κοζάνη «Κοζάνη – οδοιπορικό στο χρόνο» που το ακολουθεί κατά πόδας. Είχαν και οι δυο γνωστό, φίλο και συνεργάτη τον αλησμόνητο Γ. Γκ., τον οποίο μια κοντινή Α-νοιξη δρεπανηφόρα τον θέρισε...

Στο τχ. 12 του Παραμιλητού, Ανοιξη Καλοκαίρι του 1992, είχε ανέκδοτα κείμενα του Ν. Καχτίτση (μόλις έλαβε την νέα έκδοση του αριστουργηματικού «Εξώστη» από τις εκδόσεις Κίχλη) τα οποία επι- μελήθηκε ο Γ. Κιτσόπουλος. Μεταξύ αυτών ήταν και δύο δελτάρια.

ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Κάτω του ονόματος χειρόγραφον: «Αντίο θύμησες, καρύδες ινδικές κι αγάπη (ασφαλώς Miloz). Από το παραθαλάσσιο τυπογραφείο «ο Κάδμος».

Τούτ’ αυτό έφερε στη μνήμη του και κατά συνέπεια στο ψάξιμο στα άδυτα του βιβλιοχάους του, κι όχι στο άπειρον του διαδικτύου -άμεσης μεν απόδοσης αλλά αποστειρωμένης γνώσης αφού στερεί το υλικό σώμα της από την αναζήτηση, την εύρεση, το φιλήδονο σχεδόν άγγιγμα της,- του «Παραθαλάσσιου νεκροταφείου» του Πωλ Βαλερύ από το οποίο, εν αθυμία διατελών, αντιγράφει κάποιους στίχους αλλά σε μετάφραση του Κ. Λάνταβο που το μεταφράζει ως «Θαλασσινό κοιμητήριο» εκδ. Αρμός.

***

Απέραντη η ζωή, από την απουσία μεθυσμένη
κ’ η πίκρα είναι γλυκιά και φωτεινό το πνεύμα

***

Εγώ είμαι η μυστική αλλαγή εντός σου

***

Ο υπερβολικός αέρας μου ανοιγοκλείνει το βιβλίο


Επαναλήψεις το λοιπόν. Παραφράζω το σεφερικό «Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μας άρεσαν» σε λίγες οι αναγνωστικές επαναλήψεις που μας άρεσαν. Ξαναρχίζω τον «Ξανακερδισμένο χρόνο μιας και στις 29 Οκτ. η κεντρική μας εκδήλωση έχει τίτλο «Παρέμβαση 1984-2012. Μια γενιά χαμένη ή ένας ξανακερδισμένος χρόνος; », ομιλητήν δε τον επίτιμο Εισαγγελέα Εφετών κ. Πέτρο Ραπτόπουλο και θέμα τη σκέψη του Μ. Ν. Ουναμούνο «Ενίοτε η σιωπή σημαίνει ότι ψεύδεσαι».


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 15 Νοεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 666


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ