Λόγος & Αντίλογος

«Περί δημοσιεύσεων»

Κύριε Διεθυντά

Αναγκάζομαι να επανέλθω σε θέμα, για το οποίο προ μηνός (;) σχολίασα. Η εφημερίδα σας διαβάζεται από όλους μέσα στην οικογένεια.

Περιλαμβάνετε ενίοτε, χωρίς προσοχή (;) και κείμενα, αφηγήματα μερικών (δήθεν λογοτεχνήματα), με ακατάσχετη βωμολοχία*, καθώς θέλουν να «ζωγραφίσουν» διεστραμμένους, απαίδευτους και ανισόρροπους χαρακτήρες, κυρίως νέους χαμένους παντελώς, περιθωριακούς της κοινωνίας.

Πώς να αφήσω ελεύθερα την εφημερίδα με τέτοια κείμενα χυδαιολογιών και αηδιών γέμοντα, στα χέρια των εγγονών μου, που μαζί με τους γονείς των φροντίζουμε για την εν γένει αγωγή τους;

Ακόμη και ενώπιον των ωρίμων μορφωμένων παιδιών μου, δεν αισθάνομαι άνετος να διαβάζω τέτοια κείμενα με φράσεις κακόηχου πεζοδρομίου. Διαμαρτύρομαι διά το απαράδεκτον, που ενίοτε συμβαίνει.

Εσείς, βέβαια –το γνωρίζω– σε λογοτεχνήματα, έστω και σε «λογοτεχνήματα» δεν κάνετε –και δεν γίνεται– λογοκρισία.

Συνεπώς, όσοι νομίζουν ότι με την στωμυλία τους θέλουν να εκφράζονται ασυστόλως και με την γνωστή από τους συγχρόνους μεταμοντέρνους απεριόριστη ελευθεριότητα, ας εκδίδουν με την νοοτροπία τους αυτή και την «τέχνη» τους βιβλία, τα οποία ας τα αγοράζουν όποιοι θέλουν και να τα χαίρονται.

Για την εφημερίδα σας αντενδείκνυνται -κατά την ταπεινή μου γνώμη – δημοσιεύματα τέτοιου είδους…

Ευχαριστώ διά την φιλοξενία

Λάζαρος Γ. Νικηφορίδης

(*) Ευκαιριακώς, η ετυμολογία της λέξεως βωμολοχία, που σημαίνει χυδαιολογία, αισχρολογία, αθυροστομία, είναι: βωμός + λόχος. Να το συνδυάσετε και με το αρχαίο ρήμα ελλοχεύω = παραμονεύω, καραδοκώ, στήνω ενέδρα. Τι συνέβαινε στην αρχαιότητα; Κάποιοι περιθωριακοί, φτωχοί, περίμεναν γύρω από τους βωμούς, για να ζητήσουν ή να κλέψουν από τα προσφερόμενα κρέατα. Η ενέργεια αυτή εθεωρείτο χαμερπής και έτσι έλαβε την κακή σημασία.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1 Ιουνίου 2017, αρ. φύλλου 888