Φίλε μου, μη γελαστείς και φωνάξεις δημοσίως την λέξη «Πρόεδρε», θα εκπλαγείς γιατί θα σου απαντήσουν είκοσι διερχόμενοι διατελέσαντες πρόεδροι. Δεν μας έφτανε αυτό το κακό, τώρα κι άλλη μαγική λέξη κυκλοφορεί παράλληλα με την πρώτη: η λέξη «Αρχηγός». Πάθος φίλε μου. Και χαρίζεται απλόχερα και χαριτολογικά στον καθένα, κάθε στιγμή. Λέξεις παλιότερα, με πολιτική, ηθική και κοινωνική βαρύτητα, με προσφορά στο εθνική και κοινωνική ζωή, κατήντησαν εντελώς γραφικές, κωμικές και άνευ ουσίας περιεχομένου.
Η αρχηγία είναι επιβεβλημένη τόσο σε πολιτικό χώρο, όσο και σε στρατιωτικό. Γενικά σε οποιαδήποτε μικρά και μεγάλα τα οποία ασκούν εξουσία. Η αρχηγία δεν καταλαμβάνεται από τον οποιονδήποτε που την επιζητεί, αλλά επιλέγεται, πρώτα από τα φυσικά διακριτά πρόσωπα, κυρίως από ηθικά και με λογική άτομα, τα οποία διαφέρουν από τους περισσότερους του συνόλου που ανήκουν στον χώρο αυτό, και ακόμη από την πείρα της ζωής. Μ’ αυτό τον τρόπο επιλέγονται οι αρχηγοί και στο στράτευμα: Για να γίνεις αρχηγός χρειάζεσαι τριάντα χρόνια θητείας και με ικανότητες να προαχθείς στον βαθμό του αρχηγού. Με τον τρόπο αυτόν δεν γίνονται μεγάλα λάθη και η αρχηγία εκπροσωπείται από ικανά πρόσωπα.
Ο λόγος που κάναμε αυτήν την εισαγωγή, είναι εξ αιτίας του γεγονότος της διεκδίκησης της αρχηγίας από 4 υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας. Η φιλοδοξία καλή, αν όμως δεν συνοδεύεται από τα κριτήρια που προαναφέραμε και από την αυτογνωσία για το αντικείμενο που επιζητούν, φοβούμαι έχει μόνο το στοιχείο της προβολής. Και σύντομα σε περίπτωση επιτυχίας του σκοπού, θα φανούν τα κενά και ανάλογες διαχειριστικές αποτυχίες. Γιατί με περιορισμένη συμμετοχή στα κοινά και με ελάχιστες προσωπικές προβολές, οι κάποιοι έλαβαν την απόφαση να εκτεθούν ως υποψήφιοι ενός ιστορικού, με διαδρομή 70 ετών, κόμμα. Το μεγαλύτερο σε ποσοστό της χώρας, με ηγέτες που χάραξαν την πορεία της χώρας και συνέβαλλαν στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής προοπτικής: ο Εθνάρχης Καραμανλής, ο σοφός Τσάτσος, Παπακωνσταντίνου, Αβέρωφ, Αποστολίδης, Ράλλης, Μητσοτάκης, Κ. Καραμανλής, ο πολυαδικημένος Σαμαράς που έφτασε να λύσει τα δύο μνημόνια και γκρεμίσαμε το μέλλον των παιδιών μας που ψηφίσαμε στην συνέχεια β’ και γ’ κατηγορίας αρχηγούς. Οι αρχηγοί της Ν.Δ. της έδωσαν ζωή, χωρίς πολέμους, χωρίς μικρότητες, και τις σχετικές καταστάσεις των άλλων των αρχηγών των άλλων κομμάτων, που κατέστρεψαν την χώρα με λάθη όπως το «μέα κούλπα», «λεφτά υπάρχουν», «σκίσιμο μνημονίων». Πουλιά με όμορφο λοφείο, αλλά γνωστοί, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, αλλά με μπόλικη μαγκιά, χωρίς γραβάτες, αλλά με κασκόλ και τροβάδες στην πλάτη, τους βρήκε ο αετός Σόϊμπλε και τους έβαλε φίμωτρο 90 δις εκατομμύρια. Εκτός που έφυγαν άλλα 40 δις στο εξωτερικό και 20 δις εκατ. που χάθηκαν λόγω της νέκρωσης της αγοράς. Αυτά πάθαμε από τα πουλιά που δεν βλέπουν την ημέρα. Και στην συνέχεια ήρθε και η παγκόσμια γελοιοποίηση, με την συνέντευξη του γέρο Κλίντον και τους έξυπνους επενδυτές που μας πέταξαν στο καναβάτσο με μισή γροθιά. Αυτό έπαθαν τα «έξυπνα πουλιά» που ζητούσαν κάθε φορά του Ομπάμπα την μεσιτεία στην Μέρκελ. Και τώρα ακούμε την απελπισμένη φωνή του βουλευτή Παπαθανασόπουλου, αν δεν γίνει βιώσιμο το χρέος δεν υπάρχει ανάπτυξη. Το επαναλαμβάνει σε εμάς, κι όχι στον συνυπεύθυνο αρχηγό του.
Κύριοι υποψήφιοι της Ν.Δ., το κόμμα μας δεν έχει αυτήν την διαδρομή. Έχει καλό παρελθόν, γιατί ταΐζει την Ελλάδα εδώ και 70 χρόνια και αντιστάθηκε εθνικά σε κάθε δύσκολη στιγμή. Δεν είπε ποτέ «βυθίσατε το Χώρα», ούτε είπε «μπορείτε να κάνετε δώρο στον εαυτό σας μέχρι 500 εκατομμύρια». Οπότε δεν πρόκειται να ηγηθείτε καμμιάς ποδοσφαιρικής ομάδας, ούτε κανενός συλλόγου χωριού. Απορώ για το θράσος ορισμένων υποψηφίων, που φαίνονται ονειροπαρμένοι. Άλλο το προσωπικό πάθος για ανέλιξη και άλλο να οδηγήσεις μια χώρα με τόσα μεγάλα προβλήματα να κοιτάει προς τον ουρανό να πέσει το μάννα του Γιωργάκη «λεφτά υπάρχουν».
Είδατε ποτέ τους 3 Παπανδρέου: παππού, υιό και εγγονό, να εγκαινιάζουν με το μυστρί στο χέρι, έστω και ένα ντουβάρι σχολείου; Αλλά το στόμα ακατάσχετο. Όταν το 1959 έγινε για λίγους μήνες ανεξάρτητη η Κύπρος, φώναξε «Ο Καραμανλής πούλησε την Κύπρο», ο έτερος φώναζε την Δεξιά χωρίς να την γνωρίσει ποτέ, γιατί απουσίαζε και δεν είχε κυβερνήσει από το 1940-45, ενώ η παράταξη του πατέρα του που διοικούσε έφτιαξε τα κοινωνικά φρονήματα και έστειλε στις φυλακές και στην Μακρόνησο χιλιάδες κόσμο. Και το 1952 μας έκαναν μέλος του ΝΑΤΟ.
Λοιπόν, προσγειωθείτε, αναγνωρίστε στο λάθος και συσπειρωθείτε γύρω από τον σημερινό αρχηγό, τον οποίο εσείς επιλέξατε. Είναι ο μόνος που συγκεντρώνει τα περισσότερα στοιχεία αρχηγίας της παράταξης, και δείξτε υπομονή για αργότερα. Γιατί όπως λέει και η παροιμία: «Από νέο γιατρό, τάφοι γεμισμένοι, και νέο καπετάνιο ναυάγια η θάλασσα γεμάτη». Και «από νέο δικηγόρο, κληρονομιά χαμένη. Από νέο πολιτικό πατρίδα προδομένη».
Οπότε το χρέος σας είναι να ενωθείτε και να αγωνισθείτε συλλογικά, να δημιουργήσετε ιστορικό δυναμικό, όπως πρώτα, για την πατρίδα που τώρα ζει την πιο δύσκολη περίοδο. Το «νέο» του ΣυΡιζΑ που αναγορεύτηκε σε σλόγκαν, τι κρίμα, στηρίζεται στον 80χρονο Φλαμπουράρη.
Τέλος, αν επεκταθούμε στην μέχρι τώρα δράση του καθενός σας, δεν θα είμαστε αρεστοί. Να είστε βέβαιοι.
Είμαστε η μόνη ελπίδα της χώρας, αλλά εσείς με τις φιλοδοξίες σας αυτήν την ώρα, τορπιλίζετε την χώρα.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Με εκτίμηση
Ν. Πρώϊος
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Οκτωβρίου 2015, αρ. φύλλου 809
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.