12.7.18

Ο Ντον Τζοβάννι του Μότσαρτ απ' ευθείας από την Βασιλική Όπερα του Λονδίνου



Υπότιτλοι στα αγγλικά. 
Έναρξη της παράστασης στο 36:25

Η απ’ ευθείας μετάδοση ολοκληρώθηκε, η μαγνητοσκόπηση θα είναι διαθέσιμη έως τις 12 Αυγούστου 2018 στις 00:59 ώρα Ελλάδος.

Royal Opera House | Covent Garden
Λονδίνο


Don Giovanni
Mariusz Kwiecień
Leporello
Ildebrando D'Arcangelo
Donna Anna
Rachel Willis-Sørensen
Don Ottavio
Pavol Breslik
Donna Elvira
Hrachuli Brassenz
Zerlina
Chen Reiss
Masetto
Anatoli Sivko
The Commendatore
Wiliard W. White
Conductor
Marc Minkowski
Director
Kasper Holten
Set Designer
Es Devlin
Costume Designer
Anja Vang Kragh
Lighting Designer
Bruno Poet
Choreographer
Signe Fabricius
Chorus Master
Peter Manning
Video Director
Luke Halls


Ο Ντον Τζοβάννι είναι όπερα δύο πράξεων σε μουσική του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και ιταλικό λιμπρέτο του Λορέντσο Ντα Πόντε. Έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο των Τάξεων στην Πράγα στις 29 Οκτωβρίου 1787. Το λιμπρέτο του Ντα Πόντε θεωρήθηκε, όπως και πολλά άλλα εκείνης της εποχής, ως dramma giocoso, ένας όρος που υποδηλώνει τον συνδυασμό σοβαρής και κωμικής δράσης. Ο Μότσαρτ εισήγαγε το έργο στον κατάλογό του ως "Όπερα Μπούφα". Αν και μερικές φορές χαρακτηρίζεται κωμικό, το έργο συνδυάζει κωμικά, μελοδραματικά και υπερφυσικά στοιχεία.

Το έργο ολοκληρώθηκε την προηγουμένη της πρεμιέρας, δηλαδή στις 28 Οκτωβρίου 1787 και αφού ο Ντα Πόντε κλήθηκε πίσω στη Βιέννη για να δουλέψει πάνω σε μία άλλη όπερα. Κάποιες άλλες αναφορές φέρουν το έργο να ολοκληρώθηκε την ημέρα της πρεμιέρας. Πιο πιθανό, όμως, είναι ότι ολοκληρώθηκε την προηγούμενη μέρα, υπό το πρίσμα του γεγονότος ότι ο Μότσαρτ κατέγραψε την ολοκλήρωση της όπερας στις 28 Οκτωβρίου.




Η πρεμιέρα της όπερας έγινε στις 29 Οκτωβρίου στην Πράγα υπό τον πλήρη τίτλο Il Dissoluto Punito ossia il Don Giovanni Dramma giocoso in due atti. Η Prager Oberamtszeitung ανέφερε ότι "οι γνώστες και οι μουσικοί λένε ότι η Πράγμα δεν έχει ακούσει ποτέ κάτι παρόμοιο" και ότι "η όπερα ... είναι εξαιρετικά δύσκολη στην εκτέλεσή της." Η Provincialnachrichten της Βιέννης ανέφερε ότι ο Μότσαρτ "διηύθυνε αυτοπροσώπως και το πολυάριθμο κοινό τον υποδέχθηκε θριαμβευτικά."

Ο Μότσαρτ επέβλεψε επίσης και την πρεμιέρα στη Βιέννη, η οποία έλαβε χώρα στις 7 Μαΐου 1788. Για την παραγωγή αυτή, έγραψε δύο νέες άριες με αντίστοιχα ρετσιτατίβα: την άρια του Ντον Οτάβιο Dalla sua pace (K.540a, τη συνέθεσε ο Μότσαρτ στις 24 Απριλίου για τον τενόρο Φραντσέσκο Μορέλα), την άρια της Ελβίρα In quali eccessi ... Mi tradì quell'alma ingrata (K.540c, τη συνέθεσε ο Μότσαρτ στις 30 Απριλίου για την σοπράνο Κατερίνα Καβαλιέρι) και το ντουέτο μεταξύ του Λεπορέλο και της Ζερλίνα Per queste tue manine (K.540b, σύνθεση στις 28 Απριλίου).

Το έργο διαδραματίζεται στο 17ο αιώνα, στη Σεβίλλη της Ισπανίας. Ο Ντον Τζοβάννι είναι ένας νέος, αλαζόνας και σεξουαλικά γόνιμος ευγενής, ο οποίος προσβάλλει και σκανδαλίζει τους υπόλοιπους, μέχρι που συναντά κάτι που δεν μπορεί να σκοτώσει, να χτυπήσει, να αποφύγει ή να ξεγελάσει.





Πρώτη Πράξη

Ο πιστός υπηρέτης του Ντον Τζοβάννι, Λεπορέλο, περίμενε τον κύριό του έξω από το σπίτι του Διοικητή, που είναι ο πατέρας της ωραιότατης Ντόνας Άννας. Με το άκουσμα άγριων κραυγών ο Λεπορέλο κρύβεται και παρακολουθεί τον Ντον Τζοβάννι που κυνηγά τη Ντόνα Άννα. Ο Διοικητής ορμά τότε έξω και προκαλεί τον Ντον Τζοβάννι σε μονομαχία, που καταλήγει στον θάνατο του Διοικητή - πατέρα της Άννας.

Ο Ντον Τζοβάννι και ο Λεπορέλο το σκάνε, ενώ η απαρηγόρητη Ντόνα Άννα και ο αγαπημένος της Ντον Οτάβιο ορκίζονται να εκδικηθούν τον άγνωστο δολοφόνο. Στο μεταξύ, και ενώ ο Ντον Τοβάννι με τον Λεπορέλο έχουν εξαφανιστεί, οι δύο ερωτευμένοι συναντούν μία γυναίκα να κλαίει: τη Ντόνα Ελβίρα. Το περίεργο είναι ότι η γυναίκα αυτή εγκαταλείφθηκε από τον Ντον Τζοβάννι ακριβώς την ώρα που την απήγαγε. Ο Ντον Τζοβάννι είχε βάλει τον Λεπορέλο να την απασχολήσει και το έσκασε. Όταν λοιπόν η Ντόνα Ελβίρα ανακάλυψε την απάτη ορκίστηκε κι αυτή να εκδικηθεί τον Ντον Τζοβάννι.




Ο Τζοβάννι φτάνει στο χωριό όπου βρίσκεται ο πύργος του. Εκεί ο κόσμος γιορτάζει τον επικείμενο γάμο της Ζερλίνα και του Μασέτο. Ο Ντον Τζοβάννι περιποιείται τη Ζερλίνα και τους προσκαλεί όλους στον πύργο του. Φτάνει όμως εγκαίρως η Ελβίρα και πληροφορεί τη Ζερλίνα για το ποιόν του Τζοβάννι.

Ανάμεσα στο συγκεντρωμένο πλήθος βρίσκεται η Ντόνα Άννα και ο Ντον Οτάβιο. Μόλις η Ντόνα Άννα άκούει τη φωνή του Τζοβάννι αμέσως τον αναγνωρίζει ως φονιά του πατέρα της. Μαζί με τον αγαπημένο της λοιπόν ανανεώνουν τον όρκο της εκδικήσεώς τους.

Αργότερα στο μέγαρο του Τζοβάννι γίνεται μεγάλη γιορτή. Στον μεγάλο κήπο φτάνουν τρεις μασκοφορεμένοι και ο Λεπορέλο τούς προσκαλεί στη γιορτή. Τα τρία αυτά πρόσωπα είναι η Ντόνα Άννα, ο Ντον Οτάβιο και η Ντόνα Ελβίρα. Απομονώνουν και οι τρεις τον Τζοβάννι με σκοπό να τον σκοτώσουν, μα εκείνος προφταίνει και φεύγει από μία μυστική έξοδο.




Δεύτερη Πράξη

Επειδή η Ντόνα Ελβίρα είναι ακόμα ερωτευμένη με τον Ντον Τζοβάννι, προσπαθεί να τον προσελκύσει κοντά της, φροντίζοντας και περιποιούμενη τη Ζερλίνα. Ο Ντον Τζοβάννι τις επισκέπτεται μεταμφιεσμένος όμως ως Λεπορέλο. Και ο Λεπορέλο πηγαίνει μαζί του μεταμφιεσμένος ως Τζοβάννι. Ο Λεπορέλο φλερτάρει τη Ντόνα Ελβίρα που τον νομίζει για τον Τζοβάννι, ενώ ο Τζοβάννι φλερτάρει τη Ζερλίνα. Ο Μασέτο, που επιζητεί να δώσει στον Τζοβάννι ένα μάθημα, επιτίθεται εναντίον του, αλλά ο αντίπαλός του που δεν είναι άλλος από τον Λεπορέλο, του ξεφεύγει. Αντεπιτίθεται κατόπιν και τον αφήνει αναίσθητο στο σκοτεινό δρόμο, όπου αργότερα τον βρίσκει η Ζερλίνα.

Στο μεταξύ ο Λεπορέλο συλλαμβάνεται από το εξαγριωμένο πλήθος που τον παίρνει για τον Τζοβάννι. Ο Λεπορέλο υποχρεώνεται να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα και έτσι αφήνεται ελεύθερος.



Είναι περασμένα μεσάνυχτα όταν ο Τζοβάννι και ο Λεπορέλο συναντιούνται κοντά σ' ένα άγαλμα του δολοφονημένου Διοικητή, που ανεγέρθηκε τελευταία. Ο Τζοβάννι καλεί με υπεροψία το άγαλμα σε δείπνο. Εκείνο κάνει νόημα πως δέχεται ενώ ο Λεπορέλο τρέμει. Το άλλο βράδυ προετοιμάζεται ένα δείπνο. Η Ντόνα Ελβίρα πηγαίνει και βρίσκει τον Τζοβάννι, πέφτει γονατιστή στα πόδια του και τον παρακαλεί να αλλάξει συμπεριφορά απέναντί της. Εκείνος αρνείται με ψυχρότητα. Η Ελβίρα φεύγει κι όπως τρέχει σ' ένα άλλο διαμέρισμα ακούγονται οι κραυγές της. Ο Τζοβάννι τότε στέλνει τον Λεπορέλο να δει τι συμβαίνει. Αυτός επιστρέφει και του αναφέρει ότι είναι ο "πέτρινος άνθρωπος". Ο Τζοβάννι τότε λέει στον Λεπορέλο να ανοίξει την πόρτα. Εκείνος όμως αρνείται. Ο Τζοβάννι μ' ένα σπαθί στο χέρι και στο άλλο ένα κερί πηγαίνει να υποδεχθεί τον καλεσμένο του και διαπιστώνει ότι είναι το άγαλμα του Διοικητή.




Ο Τζοβάννι διατάζει τον Λεπορέλο να βγει από κάτω από το τραπέζι, όπου είχε κρυφτεί, και να σερβίρει το δείπνο. Το άγαλμα αρνείται να καθίσει και στην πρόσκληση του αγάλματος ο Τζοβάννι πιάνει το κρύο του χέρι. Το άγαλμα διατάζει τον Τζοβάννι να δείξει μεταμέλεια αυτή την τελευταία του ώρα. Ο Τζοβάννι όμως φωνάζει "Ποτέ!". Τότε ανοίγει ένα μαγικό πηγάδι και οι δαίμονες τραβούν τον αμετανόητο Τζοβάννι μέσα στην άβυσσο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ