ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ

 

Όλο το σκηνικό, φαντάζει στην οπτική μου ως αρνητικό παράδειγμα προς τους πολίτες τους οποίους υπηρετεί. Ως ένα είδος προβολής επειδή ενδεχομένως να βοήθησε (;) το γραφείο στην Θεσσαλονίκη για να πραγματοποιήσει το συγκεκριμένο ταξίδι; Να «αξιοποιεί» προνόμια (;) και εξαιρέσεις (;) για ταξίδια αναψυχής  που του δίνει η συγκεκριμένη θέση που κατέχει και η εκλογή του με τον συνδυασμό “Ώρα για δουλειές”; Που στο σύνολο του, πέφτει σε ανακολουθίες συνεχώς.

Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Εν μέσω της δυναμικής εξέλιξης της πανδημίας και της αυξητικής τάσης που διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τα κρούσματα τόσο στην Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς, όσο και στον Δήμο Καστοριάς, θα ήταν αναμενόμενο άπαντες να επιδείξουν ακόμα μεγαλύτερη προσοχή ως προς την τήρηση των μέτρων και των γενικότερων υγειονομικών πρωτοκόλλων. Αντ’ αυτού, καθημερινά μπορεί κάποιος να παρατηρήσει την χαλαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται από μια μερίδα συμπολιτών μας, κάθε υγειονομική προστασία, που μέχρι πριν λίγες εβδομάδες έμοιαζε επιβεβλημένη.

Τέτοιες ανεύθυνες συμπεριφορές —αντικοινωνικές σε κάθε περίπτωση— εντοπίζονται κυρίως σε συμπολίτες νεαρής ηλικίας, οι οποίοι χωρίς αφορμή που να συνδυάζεται με την ηλικία τους, έχουν επιδοθεί σε μια μορφή “επανάστασης” και σε ένα είδος “αντάρτικου” απέναντι στις προτροπές των ειδικών επιστημόνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ίσως μια τοποθεσία που διαπιστώνεται ο μεγάλος συγχρωτισμός και συνωστισμός, στα αμφιθεατρικά σκαλοπάτια της περιοχής του Σταυρού.

Διότι από νωρίς το απόγευμα ως και μετά τον χρονικό περιορισμό των 21:00, επί το πλείστον νεαρά άτομα συγκεντρώνονται στον συγκεκριμένο χώρο πίνοντας και ακούγοντας μουσική. Έχοντας βάλει στόχο, να μοιάσουν στους αντίστοιχους αντιδραστικούς των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας κ.α. Σίγουρα τα ισχύοντα μέτρα περιορισμού και εγκλεισμού (;) αποτελούν μια πιεστική και πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους, ανεξαιρέτως ηλικίας.

Δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία δικαιολογία απέναντι σε τέτοιες συμπεριφορές, όπως ακούστηκαν πέρσι από αιρετούς και μη, όταν και εκφράστηκαν δημοσίως κάνοντας λόγο για «ερωτευμένους νέους» και άλλες παρόμοιες αλαφροΐσκιωτες αμπελοφιλοσοφίες για να προσελκύσουν νέους στον πολιτικό τους χώρο. Γιατί αν οι δηλώσεις εκείνες δεν έγιναν με πολιτικό σκοπό, τότε επιβεβαιώνουν πολλούς που έκαναν λόγο για συμπεριφορά προτροπής που έχει ως αποτέλεσμα την διασπορά του κορωνοϊού εξ αμελείας. Ή και όχι. Κανείς δεν ξέρει. Εκτός από τους ίδιους.

Απεναντίας, αυτό που θα έπρεπε να γίνει με τον πλέον επίσημο τρόπο είναι η εποπτεία από τα αρμόδια όργανα και η επέμβαση τους όταν υπάρχουν συμπεριφορές επικίνδυνες προς την δημόσια υγεία. Και για όσους πραγματοποιούν νομίμως την αθλητική τους άσκηση ή τον καθημερινό τους περίπατο, αυτές οι εστίες υπερμετάδοσης του κορωνοϊού είναι καθημερινή υπόθεση. Έτσι, δεν μπορώ να σκεφτώ πως περνούν απαρατήρητες από τις αρμόδιες αρχές του τόπου. Και από την στιγμή που δεν γίνεται να ισχύει το προηγούμενο, τότε κάτι άλλο παράξενο συμβαίνει.

Ενδεχομένως η χαλαρότητα των νέων —και όχι μόνο— να έχει “μεταδοθεί” και σε πολλούς αρμόδιους για την τήρηση των υγειονομικών μέτρων. Έχοντας συμβάλει ώστε να απορρίψουν στον κάλαθο των αχρήστων την έννοια της ατομικής ευθύνης, και κατ’ επέκταση της ευρύτερης κοινωνικής. Βλέπεις αγαπητή ΟΔΟΣ, αυτές οι δύο έννοιες παραμένουν ισχυρά αλληλένδετες και πλήρως εξαρτώμενες η μία από την άλλη. Ποτέ κατά το παρελθόν δεν έχει απειληθεί τόσο πολύ να διαταραχθεί η σχέση αυτών των δύο εννοιών. Που ήταν, είναι και θα είναι ο θεμέλιος λίθος για την κοινωνική ειρήνη και ευρυθμία.

Γιατί απλά, υπάρχει μια μικρή μερίδα συμπολιτών μας που θεωρούν πως έχουν αποκλειστικά και μόνο δικαιώματα και αρνούνται να αποδεχτούν και να συμμορφωθούν στις υποχρεώσεις τους. Και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο για την δημόσια υγεία και όχι μόνο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι βέβαια, που συνεχίζουν να υποστηρίζουν πως η ατομική ελευθερία του καθενός πολίτη, τελειώνει στο σημείο που πλησιάζει να καταπατά του διπλανού του. Και το ζήτημα της διασποράς του κορωνοϊού στο ευρύ κοινωνικό σύνολο, αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα.

Όπως το παράδειγμα στο κοινωνικό σύνολο θα πρέπει να το δίνουν οι εκλεγμένοι όλων των βαθμίδων. Χωρίς επικοινωνιακά λάθη και χρήση των επιπλέον δικαιωμάτων που φαίνεται να τους δίνει η εκλογή τους. Ένα τέτοιο παράδειγμα, κατάφερε να δώσει ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΚ κ. Πέτρος Τόσκος, γνωστοποιώντας δημοσίως —μέσω γνωστού κοινωνικού δικτύου— την παρουσία του στο Άγιο Όρος πριν μερικές ημέρες. Σίγουρα δεν κρίνεται η ανάγκη που ενδεχομένως να νοιώθει για την εκτέλεση των θρησκευτικών του καθηκόντων, αλλά ο χρόνος που επιλέχτηκε να το πραγματοποιήσει. Και μάλιστα μετά να το «επικοινωνήσει» όπως λένε τελευταία. 

Εξάλλου όπως έγινε γνωστό στο τύπο, το τελευταίο διάστημα στην περιοχή του Αγίου Όρους, στην Χερσόνησο του Άθωνα, εντοπίστηκαν πάνω από 30 κρούσματα στους μοναχούς με δύο από αυτούς να νοσηλεύονται σε νοσοκομεία. Και παρόλο την νέα παράταση της αναστολής των προσκυνηματικών επισκέψεων μέχρι τις 15 Απριλίου που λήφθηκε από τον αναπληρωτή διοικητή κ. Κοσμίρογλου, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Καστοριάς προβάλλει ότι… κατάφερε να επισκεφτεί το Άγιο Όρος! 

Μάλιστα, σε βίντεο που ο ίδιος κοινοποίησε δημοσίως μέσω της ίδιας πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης, φαίνεται καθαρά πως οι συμμετέχοντες εντός του ναού —χωρίς να απεικονίζεται ο ίδιος— δεν τηρούν τα μέτρα προφύλαξης σε κανένα σημείο. Βέβαια το γεγονός ότι ο ίδιος δεν εμφανίζεται, επιτρέπει την υπόθεση ότι ίσως είναι κάποιος άλλος και όχι αυτός. Όμως τα αναπάντητα σχόλια επιτρέπουν περισσότερο την εικασία ότι βρίσκεται εκεί. 

Που αν προσπαθήσει κανείς να ερμηνεύσει την συμπεριφορά του ίδιου ως προς την τήρηση των υγειονομικών μέτρων, δεν θα καταλήξει σε πολλά κα έγκυρα συμπεράσματα. Εκτός και αν ληφθεί στο ελάχιστο υπόψη η απάντηση που έδωσε ο κ. Τόσκος σε σχολιαστές του συγκεκριμένου βίντεο οι οποίοι και κατέκριναν την μη τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων: 

-«Μάσκες;;; Κανένας;;;»,  

-«Μάσκες κανείς, αλλά τα κινητά στην πρώτη γραμμή Πέτρο».

«Όλοι κάνουν rapid test στην Ουρανούπολη και μετά περνάν στο Όρος» απάντησε ο κ. Πέτρος Τόσκος της "Ώρας για δουλειές". Λιτή και απέριττη —στα όρια του λακωνίζειν— η απάντηση του προέδρου της ΔΕΥΑ Καστοριάς υποστηρίζουν πολλοί από τους οποίους δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.

Αγαπητή ΟΔΟΣ, έτσι τελειώνουν ζητήματα δημόσιας υγείας. Διάβασε για να μαθαίνεις τον τρόπο που θέτει κάποιος τέλος σε μια συζήτηση που προφανώς δεν επιθυμεί να συνεχίσει. Για άγνωστο λόγο ή ενδεχομένως επειδή επικροτεί την μη τήρηση των μέτρων. Κανείς δεν ξέρει. Μόνο ο ίδιος ο κ. Τόσκος. 

Που εκτός όλων των παραπάνω, ενδεχομένως άθελα του, να κάνει και κάποιου είδους θρησκευτικής “καζούρας” στους συμπολίτες του, οι οποίοι ενδεχομένως να νοιώθουν και εκείνοι την ανάγκη να τελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, ακόμα και την συγκεκριμένη χρονική περίοδο που το στερούνται εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων που ισχύουν. 

Αλλά μην σε απασχολεί εσένα αγαπητή ΟΔΟΣ. Τέτοια μικρά προβλήματα, η ΔΕΥΑΚ ενδεχομένως να τα λύσει στο μέλλον, κρεμώντας και πάλι κάποιο πανό θρησκευτικού περιεχομένου στο κτήριό της στην Μεσοποταμία, εξομαλύνοντας τις σχέσεις του με τους υπόλοιπους πιστούς, εξυψώνοντας παράλληλα το θρησκευτικό τους φρόνημα. Who knows!

Όλο το παραπάνω σκηνικό, φαντάζει στην οπτική  μου ως αρνητικό παράδειγμα προς τους πολίτες τους οποίους υπηρετεί. Ως ένα είδος προβολής επειδή ενδεχομένως να βοήθησε (;) το γραφείο στην Θεσσαλονίκη για να πραγματοποιήσει το συγκεκριμένο ταξίδι; Να «αξιοποιεί» προνόμια (;) και εξαιρέσεις (;) για ταξίδια αναψυχής  που του δίνει η συγκεκριμένη θέση που κατέχει και η εκλογή του με τον συνδυασμό “Ώρα για δουλειές”; Που στο σύνολο του, πέφτει σε ανακολουθίες συνεχώς. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι διαφορετικό. Και θα σου εξηγήσω αγαπητή ΟΔΟΣ.

Πριν δύο εβδομάδες, στην Καστοριά πραγματοποιήθηκαν περιορισμένες —λόγω της υγειονομικής κατάστασης— εκδηλώσεις μνήμης για τα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης (και όχι 200 χρόνια ελευθερίας στην Καστοριά όπως έγραψαν οι υπάλληλοι-σύμβουλοι του δήμου). Ως εδώ όλα, ας πούμε καλά θα υποστηρίξει κάποιος. Και θα συμφωνούσα. Αλλά την προηγούμενη μέρα, την 24η Μαρτίου συνηθίζεται στην πόλη της Καστοριάς, να τιμάται ως η μέρα μνήμης των Εβραίων της πόλης. Σε αυτήν την περίπτωση όμως αγαπητή ΟΔΟΣ, δεν υπήρξε η παραμικρή επίσημη εκδήλωση. Ούτε καν μια στοιχειώδης κατάθεση στεφάνου.

Παρά μόνο μέσω ενός δελτίου τύπου ανακοινώθηκε πως θα τιμηθεί η μνήμη των Καστοριανών Εβραίων στο… προσεχές μέλλον. Κάποιο από τα τόσα «εργαλεία» «ειδικών συνεργατών» —«και όχι ρουσφέτια» εννοείται— όφειλε να ενημερώσει πως θα έπρεπε σαν ελάχιστος φόρος τιμής να κατατεθ έστω και ένα μπουκέτο λουλούδια. Όπως έκανε σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό του τόπου στην ημέρα μνήμης εκτέλεσης των Κλεισουριωτών από τους Ναζί.

Παρόλο που δεν είμαι σε θέση να ερμηνεύσω την συμβολική κατάθεση λουλουδιών, από όλους πλην του αντιπεριφερειάρχη κ. Σαββόπουλου που τίμησε την συγκεκριμένη εκδήλωση με κατάθεση στεφάνου. Νέα ήθη (;), επιλεκτική μνήμη στην απόδοση τιμών και μπόλικο φωτογραφικό υλικό. Υποβαθμίζοντας —αν δεν ξεχνούν— ακόμα και τις ιστορικά σημαντικές στιγμές της πόλης, που αφορούν παλιούς Καστοριανούς, εβραίους στο θρήσκευμα. Και καθόλου μπράβο τους.

Ιωάννης Σκόρδας

iskord@hotmail.com

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 8 Μαρτίου 2021, αρ. φύλλου 1074.

* * *

[...] Πώς βρέθηκε ο κ. Πέτρος Τόσκος στο Άγιο Όρος με απαγορευτικό; Πήγε να ανταλλάξει τεχνογνωσία με την ΔΕΥΑ Δάφνης; Πήγε να ελέγξει για τυχόν διαρροές στα δίκτυα των Μονών; Πήγε με τις πλάτες και τα μέσα άλλης / άλλου; Μοίρασε κουπόνια συμβούλων για πρόσληψη στην μαρτυρική δημοτική επιχείρηση; Πήγε να ζητήσει έλεος; Πήγε να χαλαρώσει μετά τα διπλά εύσημα του βουλευτή κ. Τζηκαλάγια και εν γνώσει της κυρίας Αντωνίου;

Η Μεγάλη Σχολή της Καστοριάς

ΟΔΟΣ 15.4.2021 | 1075