Μαρία Αντωνίου
Xωρίς άμεση
δημοκρατική νομιμοποίηση
[ - ] Tο 2022 δεν ήταν μια συνηθισμένη χρονιά για την Νέα Δημοκρατία. Καθώς αμέσως μετά το Πάσχα, υπήρχαν φήμες και εκτιμήσεις ότι θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να προκηρυχθούν πρόωρες βουλευτικές εκλογές μέσα στο 2022. Το ότι δεν πραγματοποιήθηκαν εκλογές δεν σημαίνει ότι στο κόμμα αυτό δεν τέθηκαν σε mood εκλογών ειδικά στην Καστοριά. Όπου έχει το δυσάρεστο προνόμιο να επικυριαρχούν στο κυβερνητικό στρατόπεδο δύο πρόσωπα που συνήθισαν, ως κάτι φυσιολογικό όχι μόνο να είναι μονομάχοι, αλλά και δικαιωματικό το να μονοπωλούν τα κομματικά πράγματα. Να ελέγχουν πολιτικά τα πρόσωπα, τις εξουσίες και τα τιμάρια.
Στον ένα πόλο βρίσκεται η κυρία Μαρία Αντωνίου, την οποία, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ύστερα από την αποτυχία της να εκλεγεί στις κάλπες του 2019 κατ’ απαίτηση όπως λέγεται του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας αλλά και υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας της κυβέρνησής του, Αδώνιδος Γεωργιάδη, τοποθέτησε στο διαβόητο Γραφείο του Πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη. Εντάσσοντάς την στην υπηρεσιακή (υπαλληλική) δομή του ως προϊστάμενη – αν και αυτό δεν ήταν ποτέ απολύτως ξεκάθαρο.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν η κυρία Μαρία Αντωνίου, κάνοντας χρήση και επίκληση αυτής της ιδιότητάς της, και με την αποδοχή των κύκλων που την υποστηρίζουν, εγκαθίδρυσε την δική της Pax εντός του κόμματος και της Καστοριάς. Επιβλήθηκε ως αυτόνομος πόλος ισχύος και εξουσίας. Δηλαδή η Καστοριά απέκτησε ένα ακόμη εκφραστή της, που δεν εξέλεξε, και που επέλεξε να νομιμοποιήσει στην θέση αυτή και να διατηρήσει η ίδια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Προφανής στόχος η επανεκλογή της, εάν δεν είναι αποκλειστικά η εκλογική συντριβή των εσωκομματικών της αντιπάλων, δείχνει να είναι κοντά σε κέντρα ισχύος των λίγων και επιλεγμένων φίλων. Δηλαδή να είναι η εκλεκτή στις διάφορες «ελίτ» και όχι τόσο πολύ στις… μάζες του εκλογικού σώματος της Καστοριάς.
Ο απολογισμός αυτής της περιόδου, που ευτυχώς είχε μεγάλα διαλείμματα παύσης χάρη στην… πανδημία, είναι αίμα, δάκρυα αλλά όχι ιδρώτας. Αφού η Καστοριά βρίσκεται πάντα στα αποκαΐδια της και δεν κέρδισε σε αποτέλεσμα άμεσα, απολύτως τίποτε.
Κάποτε η διαμάχη Καπαχτσή – Σημαιοφορίδη που και τότε είχε ταλαιπωρήσει τον τόπο, απηχούσε τις διαφορές των κεντρογενών με τις συντηρητικές δεξιές τάσεις του εσωκομματικού ακροατηρίου και είχε συνεπώς την δικαιολογία της.
Σήμερα, και μάλιστα χωρίς άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση, λειτουργεί διχαστικά και με αποκλειστικό σκοπό το προσωπικό όφελος των δύο πόλων, που δείχνουν να γέρνουν στην ίδια, την λαϊκή την Δεξιά.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Δεκεμβρίου 2022, αρ. φύλλου 1155 [Πρόσωπα 2022]
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.