Θα μπορούσαν να βρίσκονται εκεί, στον κήπο της παραθαλάσσιας έπαυλης πλάι στο Κόκκινο Λιμανάκι, καλεσμένοι σε κάποιον γάμο· στην περίπτωση αυτή θα είχαν φορέσει τα καλά τους ρούχα κι ένα πλατύ χαμόγελο, γιατί σε χαρά θα πήγαιναν. Όμως δεν πήγαν.
Θα μπορούσαν να βρίσκονται εκεί για ένα πικνίκ, από αυτά που δε συνηθίζουμε εμείς οι Έλληνες· με ψωμί, τυρί και ντομάτα, με κεφτεδάκια σπιτικά ή βολικά σάντουιτς κι απαραίτητα ένα καρό τραπεζομάντιλο, που θα φιλοξενούσε όλα τα καλούδια που θα ‘τρωγε η οικογένεια. Και φρούτα, από τα άφθονα του καλοκαιριού. Όμως ούτε για πικνίκ βρέθηκαν εκεί οι 26 αυτοί άνθρωποι.
Αν οι 25 ήταν παιδιά, το 26ο άτομο θα ήταν ο δάσκαλός τους. Και θα μπορούσαν να είχαν πάει εκεί για μια εκδρομούλα μέσα στη φύση ή ακόμη για ένα αλλιώτικο μάθημα μέσα στο πράσινο· μάθημα περιβαλλοντικό, με βασικότερο απ’ όλα όσα θα είχαν να μάθουν τα παιδιά το να αγαπούν και να προσέχουν τη φύση, το μεγάλο σπίτι όλων μας, και των προσεκτικών και των απρόσεχτων-οι τελευταίοι θα μπορούσαν και μπορούν εύκολα να την καταστρέψουν, παίρνοντας στον λαιμό τους και τους προσεκτικούς και μυαλωμένους κατοίκους της γης μας.
Ήταν χωρισμένοι σε ομάδες∙θα μπορούσαν, λοιπόν, να είχαν σχηματίσει μικρούς κύκλους 3-4 ατόμων και να χόρευαν, έτσι όπως τους βρήκαν σφιχταγκαλιασμένους σε χορούς κυκλικούς, όπου δεν υπάρχει πρώτος ούτε δεύτερος κι όπου όλοι είναι ίσοι μεταξύ τους, αλλά ούτε αυτό συνέβη.
Δυστυχώς, δεν συνέβη τίποτε από τα παραπάνω. Δυστυχέστατα τα 26 αυτά άτομα, ένα τμήμα μόνο των όσων έχασαν τη ζωή τους στις πρόσφατες πυρκαγιές της Αττικής, είχαν καταφύγει σε αυτόν τον ανοιχτό χώρο, που κάποιοι κήπος είπαν πως ήταν, αλλά δεν είναι πια, γιατί η φωτιά όλα τα άλλαξε, όλα τα έκαψε, τίποτε δεν άφησε ίδιο.
Οικογένειες ήταν ή γείτονες ή φιλικές παρέες, που αγκαλιάστηκαν για να πάρουν δύναμη ο ένας από τον άλλον ώστε να φοβηθούν και να πονέσουν λιγότερο, τις φοβερές εκείνες στιγμές, που ήταν οι τελευταίες τους κι ας μην είχαν προλάβει, τα παιδιά ιδίως, να ζήσουν τη ζωή τους, που στο ξεκίνημά της βρισκόταν. Ήταν η τελευταία αγκαλιά αγαπημένων προσώπων και σίγουρα στην αγκαλιά αυτή διοχετεύτηκε με μοναδικό και τελείως ασυνήθιστο τρόπο όλη η αγάπη του ενός προς τον άλλον, καθώς δεν υπήρχε καμία απολύτως επιφύλαξη αν θα διαρκέσει η αγάπη τους για πάντα, αφού είχε διαρκέσει ήδη για πάντα!
Έτσι τους βρήκαν, αγκαλιασμένα κάρβουνα, αποκαΐδια της μεγάλης πυρκαγιάς που τους έστειλε στον άλλο κόσμο όλους μαζί κι αγαπημένους, αυτούς που είχαν βρεθεί εκεί για μια ανάσα δροσιάς. Αφήνοντας όλους εμάς να αναρωτιόμαστε για το ποιος έφταιξε· ποιος έφταιξε για τη φωτιά που ξέσπασε, ποιος έφταιξε για όλα όσα ακολούθησαν, για το τι έγινε, αλλά και για το τι δεν έγινε. Γιατί δεν μπορεί να μην έφταιξε κανείς και να φταίει για όλα ο καιρός. Και κάτι ακόμα: τυχαία η φωτιά ξεκίνησε από το δάσος της Πεντέλης ή πίσω από το γεγονός αυτό κρύβεται και πάλι η απληστία του ανθρώπου, το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό –και όχι μόνο περιβαλλοντικό- πρόβλημα στη δύσκολη εποχή μας; Στα πρώτα ερωτήματά μας και το πώς γίνεται να μη διδασκόμαστε από τα παθήματά μας εμείς που υποτίθεται πως είμαστε τα πιο έξυπνα πλάσματα επάνω στη γη…
ΥΓ: Αγαπημένοι μας νεκροί της φωτιάς αυτών των ημερών,
Ενώ τα δελτία ειδήσεων μιλάνε για 76 θύματα ως αυτή τη στιγμή –βράδυ Τρίτης-, κάποιοι προβλέπουν εκατόμβη θυμάτων. Ευχόμαστε να μην επαληθευτούν, ευχόμαστε όμως και η θυσία σας να μην πάει χαμένη. Εμείς οι μεγαλύτεροι ηλικιακά Έλληνες έχουμε κουραστεί πια να ζούμε σε μια πατρίδα που δεν προνοεί και δεν προβλέπει, έχουμε κουραστεί να ζούμε σ’ ένα κράτος όπου βασιλεύει το τυχαίο, έχουμε κουραστεί να μας διοικεί η απόλυτη ανευθυνότητα και μας κάνει να φοβόμαστε μη βρέξει και γίνουμε Μάνδρα, μην κάνει ζέστη και γίνουμε Ζαχάρω και, τώρα πια, Μάτι και Ραφήνα, για να μη χρειαστεί εμείς οι γονείς να σκεπάσουμε με τα σώματά μας τα ανυπεράσπιστα παιδιά μας, για να τα προστατέψουμε, ή να τ’ αγκαλιάσουμε σφιχτά και να πεθάνουμε μαζί τους τόσο πρόωρα και τόσο άδικα…
Μαύρη Τρίτη, 24/7/2018
Σόνια Ευθυμιάδου-Παπασταύρου
Σχετικά:
- Αττική
- Τρία βίντεο από τις καταστροφές στο Μάτι και Νέο Βουτζά του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
- Συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για τους πυρόπληκτους
- Βίντεο από την πρόσφατη τραγωδία των πυρκαγιών στον Νέο Βουτζά
Στο τέλος θα μας πουν οτί πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη οι Νεκροι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεός να τους αναπαύσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσους νεκρούς ακόμη? Πόσους ακόμη με αυτούς τους άχρηστους που έχουμε για κυβέρνηση?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΔιαγραφήΤΡΑΓΩΔΙΑ! Ακόμη κι αυτή η λέξη, είναι λίγη να εκφράσει αυτό που συνέβη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ούτε ένα συγνώμη από τους θρασύδειλους.
Από τον Βαρουφάκη και την Κωνσταντοπούλου, φτάσαμε στον Κοτζιά και Τόσκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο μας!
http://www.bankwars.gr/ekleisan-tin-eisodo-ekei-poy-vrethikan/
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, υπάρχουν ακόμα αγνοούμενοι και δε σφραγίζεται και φυλάσσεται ο χώρος αυτός απ' την αστυνομία για όσο διαρκούν οι έρευνες;
Αλλά αυτό είναι το Κράτος μας!!!
Και αυτοί είμαστε!!!
Στο 3ήμερο εθνικό πένθος μας, ο "Πολιτιστικός Σύλλογος Κεφαλαρίου Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ανακοινώνει πως οι πολιτιστικές εκδηλώσεις στις 25 και 26 Ιουλίου θα γίνουν κανονικά".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είμαστε κυρία Σόνια!
Ούτε οι βάρβαροι δε κάνουν έτσι.
Ακριβώς μεσάνυχτα Παρασκευής μάς ανακοινώθηκε το τέλος ενός θρίλερ, που όλους μας απασχολούσε: οι δίδυμες αδερφούλες βρέθηκαν αγκαλιασμένες με τον παππού και τη γιαγιά, καμένοι και οι τέσσερίς τους. Έχουμε στενοχωρηθεί και τρομάξει όλοι κι εμείς οι παππούδες που με τόση χαρά παίρνουμε τα εγγόνια μας για να τα χαρούμε όποτε αυτά μπορούν και θέλουν. Συντριβή και συγκλονισμός και πάλι κι η τραγωδία τέλος δεν έχει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ακαδημία Αθηνών θα 'χει να δώσει πολλά βραβεία φέτος: όλοι αυτοί που διέσωσαν κόσμο από τη φωτιά κι οι μαρτυρίες τους μας συγκλονίζουν αξίζουν όλες τις τιμές και τα βραβεία που το κράτος, φυσικά και δυστυχώς, δεν θα πάρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορούμε πώς κοιμούνται ήσυχοι όσοι με την αδράνειά τους πήραν στον λαιμό τους τόσους ανθρώπους: http://www.iefimerida.gr/news/443462/99o-thyma-stin-pyrkagia-sto-mati-itan-i-26hroni-elisavet-eikones
ΑπάντησηΔιαγραφή