ΘΕΜΗ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗ: Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας: Αναζητώντας το χαμένο χρόνο

Ψηφίστηκε στην ολομέλεια της Βουλής, το νομοσχέδιο για την συνένωση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Ιόνιου Πανεπιστημίου. Νέες Σχολές και νέα Τμήματα δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα και ένα δυναμικό επώνυμο Πανεπιστήμιο. Η δημιουργία όλων των νέων τμημάτων προβλέπεται από την 1.10.2018.

Η κυβερνητική πολιτική επιλογή για αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υλοποιείται συστηματικά.

Από την εξέλιξη αυτή μοιάζει να απουσιάζει ουσιαστικά το Πανεπιστήμιο Δυτ. Μακεδονίας. Ο χρόνος και το ενδεχόμενο συνένωσης- ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας μάλλον «μπερδεύεται στη μετάφραση» (των προθέσεων)!

Από τον προηγούμενο χρόνο, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, επιχειρεί την ενθάρρυνση της συνένωσης ΤΕΙ και ΑΕΙ στη Δυτ. Μακεδονία.

Δημιουργήθηκαν επιτροπές. Γίνανε συνεδριάσεις και συναντήσεις. Το μόνο που προέκυψε -ως «διαρροή»! σε τοπικό ΜΜΕ-, είναι ένα κείμενο-σχέδιο, προϊόν των «συνθέσεων», που και αυτό αμφισβητείται από αρκετά μέλη της ακαδημαικής κοινότητας, με αποτέλεσμα αρκετούς μήνες μετά την έναρξη του διαλόγου, να μην υπάρχει επίσημο σχέδιο-πρόταση για συζήτηση.

Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο πως κάποιοι επέλεξαν να παίξουν το «χαρτί» των καθυστερήσεων, με στόχο να κερδίσουν χρόνο, με την ελπίδα πως θα συνεχίσουν να πορεύονται ευτυχείς (και ευχαριστημένοι τελικά!) στην σημερινή αδιέξοδη πραγματικότητά τους.

Την στιγμή που τα Πανεπιστήμια άλλων περιφερειών προχώρησαν σε συνενώσεις, διάλογο των ακαδημαϊκών κοινοτήτων και ανάπτυξη Σχολών και Τμημάτων, η Δυτική Μακεδονία παραμένει θεατής των εξελίξεων!

Ενδεχομένως κάποιοι πιστεύουν πως ανήκουν στην πρωτοπορία της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και δεν αξίζει να συμμετέχουν στις εξελίξεις που συντελούνται στον ακαδημαϊκό χάρτη της χώρας. Δικαίωμά τους, επίσης, να τους αφήνει αδιάφορους η επιθυμία και η αγωνία της κοινωνίας να συνδεθεί το Πανεπιστήμιο με τον αναπτυξιακό χάρτη της περιοχής.

Ακούμε και διαβάζουμε πολλά και κάποια αδιανόητα. Κάποιοι, εκ της ακαδημαϊκής κοινότητας, προτάσσουν ως «κόκκινη γραμμή» , τον αριθμό των τμημάτων! Ποσοτικό λοιπόν είναι το πρόβλημα. Συμφωνούμε. Χρειαζόμαστε περισσότερα τμήματα. Τα οποία όμως θα αποφασίσει ποιος; Με ποια κριτήρια;

Θα μιλήσουμε για την ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών; Θα μιλήσουμε για τον ρόλο και την συμμετοχή αυτοδιοίκησης, επιμελητηρίων και παραγωγικών φορέων της περιοχής σε ένα διάλογο που μέχρι στιγμής, αποτελεί αποκλειστικό «προνόμιο» της ακαδημαϊκής κοινότητας;

Κάποιοι, «παίζουν» ακόμη και με τον φόβο προς το διοικητικό προσωπικό, υπαινισσόμενοι πως η ενδεχόμενη συνένωση θα επιφέρει μείωση θέσεων εργασίας! Με άλλα λόγια τη στιγμή που αυξάνονται τα τμήματα, μετά την συνένωση, οι θέσεις διοικητικών θα μειωθούν! Το παράδοξο της αυθεντίας!

Εκείνοι που φρόντισαν να διαρρεύσουν το σχέδιο-πρόταση, καλό είναι να ενημερώσουν επίσημα την κοινωνία και τους άμεσα εμπλεκόμενους φορείς... για το «πραγματικό σχέδιο».
Να απαντήσουν αν εκτιμούν πως υπάρχουν συμφέροντα που προηγούνται του δημοσίου συμφέροντος και της προοπτικής ανάπτυξης ενός ήδη προβληματικού ιδρύματος;

Και μέσα σε αυτό το vertigo προθέσεων και σκοπιμοτήτων κάποιοι επωφελούνται για να μιλήσουν για τις δικές τους τοπικές χωροταξικές μικροκατακτήσεις. Λες και η γεωγραφική κατανομή των σχολών δεν έχει κριτήρια, αλλά γίνεται από «όποιον προλάβει».
Η αποθέωση του αμοραλισμού!

Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, φιλική προς κάθε ουσιαστική μεταρρύθμιση, οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες και να υπερασπιστεί μια περιοχή που σφαδάζει οικονομικά και αναζητά εναγωνίως διέξοδο στην ανάπτυξη. Το Πανεπιστήμιο μπορεί και οφείλει να αποτελέσει αιχμή του δόρατος μιας αναπτυξιακής πολιτικής για την Δυτική Μακεδονία.

H «πρόταση» που είδε το φως της δημοσιότητας, δεν μπορεί να συζητηθεί σοβαρά για πολλούς λόγους.

Δεν αναβαθμίζει την ποιότητα του Πανεπιστημίου, καθώς θέτει κυρίως αριθμητικά (ποσοτικά) κριτήρια και πουθενά δεν συνδέεται το Πανεπιστήμιο με το αναπτυξιακό μοντέλο. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα αδιέξοδων σκέψεων, για ένα συμβιβασμό επί της ουσίας (το λες και «μοιρασιά»), που η περιοχή μας δεν μπορεί να δεχτεί και να επιτρέψει.

Στη συζήτηση που θα ακολουθήσει, θα τίθεται επιτακτικά και το θέμα των φοιτητικών εστιών, οι οποίες απουσιάζουν από την επικράτεια της Δυτ. Μακεδονίας, αν και αποτελούν σοβαρό κίνητρο επιλογής των σχολών.

Σε ένα περίπου χρόνο θα ξεκινήσει η δοκιμαστική λειτουργία των πρώτων κτηριακών εγκαταστάσεων του Πανεπιστημίου στην Κοζάνη. Η προοπτική κατασκευής κτηρίου Φοιτητικής Εστίας (που δεν προβλέφθηκε!) θα βοηθήσει σημαντικά στο μέλλον του Πανεπιστημίου.

Η Φλώρινα χρειάζεται τη δική της φοιτητική Εστία, ενώ Γρεβενά και Καστοριά καταθέτουν ήδη τη δική τους πρόταση για δημιουργία φοιτητικών εστιών.

Διεκδικούμε ένα βιώσιμο και ελκυστικό Πανεπιστημιακό ίδρυμα, με επώνυμες σχολές. Ένα ίδρυμα που θα συνδέεται με το μέλλον της περιοχής. Διεκδικούμε ένα Πανεπιστημιακό ίδρυμα ανταγωνιστικό και πρωταγωνιστή στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση.

Είμαστε στο πλευρό της ακαδημαικής κοινότητας και αυστηρά απέναντι στα μικροσυντεχνιακά συμφέροντα. Χρειαζόμαστε μια συνθετική πρόταση, που θα σέβεται την ακαδημαικότητα και θα υπηρετεί την ανάπτυξη της περιοχής.

Το Πανεπιστήμιο Δυτ. Μακεδονίας, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Το νέο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων-Ιονίων Νήσων «κέρδισε» χθες και σημαντικό αριθμό καθηγητών, αλλά και σημαντικό αριθμό διοικητικού προσωπικού. H κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχουν επιλέξει την αναβάθμιση και την ανάπτυξη.

Εκφράζω την ευχή, στις αρχές του φθινοπώρου να νομοθετείται και να ολοκληρώνονται οι διαδικασίες για την δημιουργία ενός ισχυρού Πανεπιστημίου στη Δυτ. Μακεδονία, με προοπτικές και δίκαιη γεωγραφική κατανομή, με αυστηρά ακαδημαικά κριτήρια.

Ο διάλογος ξεκίνησε, η κοινωνία θα ενημερώνεται συστηματικά και καθένας μας καλείται να αναλάβει τις ευθύνες του.