16.7.24

Μαρία Αντωνίου: «Σας καλώ να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων γιατί αφορά τα παιδιά μας»

 
ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς

Kύριε υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το 2012, που οι συντοπίτες μου με επέλεξαν ως βουλευτή Καστοριάς να τους εκπροσωπώ στη Βουλή των Ελλήνων, μέχρι και σήμερα κάθε φορά που ετοιμάζω την εκάστοτε εισήγησή μου επί των νομοσχεδίων που κατατίθενται στην Ολομέλεια νοιώθω το βάρος της ευθύνης γιατί καλούμαι να υπερθεματίσω ή να απορρίψω ένα σχέδιο που, αν γίνει νόμος, θα αφορά την καθημερινότητα των συμπολιτών μου και στο μέλλον των παιδιών και της χώρας μου. 

Το βάρος αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερο σήμερα, γιατί το νομοσχέδιο που συζητάμε αγγίζει τον πυρήνα, το βαθύ εννοιολογικό περιεχόμενο κάθε δημοκρατικής κοινωνίας που διέπεται από τις αρχές της ισότητας και της ισονομίας των πολιτών της. Επίσης το βάρος της ευθύνης είναι μεγαλύτερο γιατί εκπορεύεται και από την ιδιότητά μου ως προέδρου της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ιδιότητα με την οποία με τιμήσατε εσείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Σε μια σύγχρονη χώρα, όπως η Ελλάδα, με γερά θεμέλια στο παρελθόν, ως χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, και με σταθερό προσανατολισμό στο ευρωπαϊκό μέλλον οφείλουμε να διασφαλίζουμε στο ακέραιο την ισότητα όλων των πολιτών, υπερασπιζόμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις οικουμενικές αξίες του αλληλοσεβασμού και της δικαιοσύνης. 

Γι’ αυτό ακριβώς η προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που είναι το δικό μας καθήκον, αγαπητοί βουλευτές, μετουσιώνεται στη βασική στοχοθεσία του εν λόγω νομοσχεδίου. Το καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι κάθε πολίτης, κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού έχει το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια, την ισότητα και την προστασία από τη βία και από τις διακρίσεις. 

Αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα έρχεται να προασπίσει το νομοσχέδιο και να θεσμοθετήσει μια αναγκαία ρύθμιση που, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε, αυτή είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας, αντανακλά μια κοινωνική πραγματικότητα. Μια κοινωνική πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αγνοούμε καθώς είναι απόλυτα συνυφασμένη με την προάσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών, των παιδιών που πρέπει να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα είτε μεγαλώνουν σε ομόφυλες είτε σε ετερόφυλες οικογένειες.

Με το παρόν λοιπόν νομοσχέδιο, που είναι λιτό, περιεκτικό και με συγκεκριμένη στόχευση, επεκτείνει τη δυνατότητα σύναψης γάμου και σε πρόσωπα του ιδίου φύλου γεγονός που θα εξασφαλίσει τη νομική προστασία των παιδιών τους. Και όταν λέμε γάμο αναφερόμαστε στον πολιτικό γάμο ως μέρος του αστικού κώδικα χωρίς οι παρεμβάσεις να επεκτείνονται στον θρησκευτικό το τελετουργικό του οποίου καθορίζεται από το θρήσκευμα ή το δόγμα του κάθε ανθρώπου. Και το υπογραμμίζω αυτό. Δεν αγγίζουμε την ουσία του περιεχόμενου, τη νοηματοδότηση και τη μυστηριακή μορφή του θρησκευτικού γάμου, όπως ορίζεται από το δόγμα της ορθόδοξης πίστης μας. Με αυτή την έννοια δεν απεμπολούμε τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας, τις παραδόσεις μας, τις διαχρονικές αξίες πάνω στις οποίες έχει θεμελιωθεί η ελληνική κοινωνία. 


ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς
Σε γνωστό κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας γιόρτασαν την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια ο Άκης Σκέρτσος, ο Αλέξης Πατέλης και η Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Απευθύνθηκαν μάλιστα στους θαμώνες του μαγαζιού με μικρόφωνο (ανάμεσα τους και μέλη της ΛΟΑΚΤΙ+ κοινότητας), κάνοντας λόγο για ιστορική ημέρα. Παρόντες ήταν και η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάνη και η υφυπουργός Παιδείας Ζέτα Μακρή, ενώ στο μαγαζί βρέθηκαν και ο Φώτης Σεργουλόπουλος μαζί με τον Γιώργο Καπουτζίδη. Παρούσα ήταν και η Φωτεινή Παντζιά ιδιοκτήτρια του καταστήματος, μέλος της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ που έχει υιοθετήσει παιδί. Στην παρέα ήταν και οι Μαρία Αντωνίου, Στράτος Σιμόπουλος, Λάζαρος Τσαβδαρίδης, Νεφέλη Χατζηιωαννίδου, Μαρία Συρεγγέλα κ.ά.

* * *

Προέρχομαι κι εγώ από μια οικογένεια με πατέρα δάσκαλο και ψάλτη που μας γαλούχησε με αυτές τις αρχές και τις αξίες, τα ύψιστα ιδανικά της πατρίδας και της ορθοδοξίας. Μας δίδαξε να τηρούμε τις παραδόσεις που κράτησαν ζωντανό το έθνος μας στο διάβα των αιώνων και τις διατηρούμε ως κόρη οφθαλμού. Μας δίδαξε όμως και το ύψιστο ιδανικό της δημοκρατίας, που εδράζεται στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Η δημοκρατία, η πατρίδα και η ορθοδοξία ως έννοιες και περιεχόμενο μπορούν μόνο να συμπορεύονται και όχι να αντιμάχονται. Σε αυτό το ιδεολογικό περίγραμμα κινείται η απόφασή μου να ψηφίσω το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Γιατί αντανακλά το ουσιώδες περιεχόμενο της δημοκρατίας, η οποία δεν περιχαρακώνεται σε στεγανά, αλλά αντιθέτως διαθέτει την ικανότητα της ευελιξίας, προκειμένου να γίνει πιο ευρύχωρη και να προστατεύει τα δικαιώματα όλων των πολιτών χωρίς, ωστόσο, να καταστρατηγεί όρια και ελευθερίες. Όταν αυτοί οι πολίτες είναι τα παιδιά, τότε είναι επιτακτική ανάγκη να προστατεύσουμε τα συμφέροντά τους. 

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, θεσπίζοντας την πρόσβαση στον θεσμό του πολιτικού γάμου για όλους τους έλληνες πολίτες χωρίς διακρίσεις και ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, ρυθμίζει ζητήματα οικογενειακού δικαίου σε οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών με μοναδικό στόχο την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών αυτών των οικογενειών. 

Αυτή η προστασία δεν αποτελεί απλώς μια έκθεση ιδεών, αλλά βασίζεται σε επιστημονικά ευρήματα βάσει των οποίων τα παιδιά ομόφυλων οικογενειών αναπτύσσονται με υγιείς και τυπικούς για την ηλικία τους τρόπους. Δεν συνάδει με τα ερευνητικά δεδομένα η θεωρία ότι σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων επηρεάζει ζητήματα ανάπτυξης, ταυτότητας φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού των παιδιών. Είναι πάγια αρχή μας ως Κυβέρνηση πριν προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε νομοθέτημα να ακούμε προσεκτικά και να λαμβάνουμε σοβαρά υπ’ όψιν τις τεκμηριωμένες θέσεις των ειδικών επιστημόνων καθώς και των πολιτών που επηρεάζονται από αυτό. 

Με δεκαπέντε μόλις άρθρα και χωρίς εκτεταμένες παρεμβάσεις στον αστικό κώδικα και λοιπή νομοθεσία το νομοσχέδιο κατοχυρώνει τα δικαιώματα πολλών παιδιών στη χώρα μας που εν έτει 2024 εξακολουθούν να ζουν σε μια αόρατη πλευρά, σε ένα νομικό κενό, που αναπόφευκτα οδηγεί σε κατάφωρες διακρίσεις. Αυτό που επιδιώκει το νομοσχέδιο είναι η ισότιμη αντιμετώπιση όλων των οικογενειών και όχι η κατηγοριοποίησή τους σε ανώτερες και κατώτερες. Γιατί η οικογένεια είναι μία και το μοναδικό δομικό της θεμέλιο είναι η αγάπη για τα παιδιά που οδηγεί στη φροντίδα τους. Ούτε οι διατάξεις για τη νομοθεσία τροποποιούνται, το επαναλαμβάνω γιατί ακούστηκε πολύ.  

Επίσης το νομοσχέδιο δεν τροποποιεί καθόλου το πλαίσιο της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στη χώρα μας, που λειτουργεί ούτως ή άλλως από το 2002. Το νομοσχέδιο σκόπιμα δεν επεμβαίνει οριζόντια σε μεγάλο αριθμό διατάξεων του Αστικού Κώδικα ή του εργατικού ή κοινωνικοασφαλιστικού Δικαίου. Δεν αντικαθιστά νομικούς όρους όπως η μητρότητα, η μητέρα, ο πατέρας ούτε εισάγει νέους, όπως ακούσαμε γονέας 1, γονέας 2, παρά μόνο προχωρά σε αναγκαίες παρεμβάσεις όπου αυτό είναι απαραίτητο, ώστε να μην υπάρξει νομικό κενό.

Σε ένα κράτος δικαίου, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, με προοδευτικό προσανατολισμό, όπως είναι η Ελλάδα, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι τριάντα έξι κράτη στον κόσμο έχουν θεσμοθετήσει την ισότητα στον γάμο. Ας είναι η χώρα μας η τριακοστή έβδομη. Είναι λοιπόν πάνω σε αυτές τις αρχές της ισότητας και της ισονομίας των πολιτών που έχει δομηθεί η στοχευμένη πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας. Μια πολιτική που έχει σταθερό προσανατολισμό στο μέλλον, έχοντας όμως σταθερά θεμέλια σε ένα διαχρονικό αξιακό σύστημα. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας καλώ να ψηφίσουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο γιατί αφορά τα παιδιά μας. Διότι τα παιδιά είναι το μέλλον της χώρας μας και αυτό το μέλλον εμείς οφείλουμε να το προασπίσουμε και να το διαφυλάξουμε. Είμαστε υπόλογοι και υπεύθυνοι ως ενήλικες και ως πολιτικοί όταν έστω ένα παιδί δεν νιώθει ίσο με τα άλλα. Για εμάς προτεραιότητα είναι η εδραίωση μιας νέας νοοτροπίας στη βάση της ισότητας, της ενδυνάμωσης, της αξιοκρατίας και των ίσων ευκαιριών. Γιατί είναι στο χέρι μας να δημιουργήσουμε μια ισότιμη και συμπεριληπτική ελληνική κοινωνία. Η αληθινή ισότητα εκφράζεται μέσα από ευκαιρίες και τη συμπερίληψη σε ό,τι είναι δυνατόν και όχι σε ό,τι είναι αδύνατον. Όπως λένε και οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου: «Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα». 

Μαρία Αντωνίου


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 22 Φεβρουαρίου 2024, αρ. φύλλου 1213


Σχετικά: 

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος16/7/24


    Σε μια σύγχρονη χώρα κυρά μου ο κόσμος δουλεύει 32 ώρας και όχι 52. Και τους βουλευτές δεν τους ευλογεί ο μητροπολίτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ