30.6.24

ΟΔΟΣ: Ταμπού

 
ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς
ΟΔΟΣ 15.2.2024 | 1212


Σε μια χώρα που γέννησε τους Κενταύρους και έχει δήμαρχο ένα Μπέο, που γέννησε την Σαπφώ και έχει περιφερειάρχη ένα Μουτζούρη, η 16η Φεβρουαρίου, για κάποιους ανθρώπους θα ξημερώσει διαφορετικά και αισιόδοξα. 


Χωρίς αμφιβολία, αυτή την περίοδο της αναταραχής, όχι μόνο στον γεωγραφικό περίγυρο της χώρας αλλά και ευρύτερα στην Ευρώπη, με τους πολέμους και τις αναταραχές από τις κινητοποιήσεις των γεωργοκτηνοτρόφων αλλά και με όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Ελλάδας για μια ακόμη φορά, επιβεβαιώνουν την προκατάληψη για τα δίσεκτα χρόνια. Το 2024 σίγουρα δεν ξεκίνησε καθόλου ήσυχα καθώς στο γενικότερο κλίμα της αναστάτωσης που προκαλείται από τις δραστήριες παραστάσεις και καταλήψεις των αγροτών –κάτι που συμβαίνει και στην Καστοριά, προστέθηκαν και άλλα ζητήματα. 

Ζητήματα όπως η επιχειρούμενη από την κυβέρνηση θεσμοθέτηση των μη κρατικών πανεπιστημίων, αλλά φυσικά και άλλα όπως η επανεμφάνιση της τρομοκρατίας και το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» στον κόσμο της λεγόμενης Greek mafia. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα της επικαιρότητας που αποδεικνύουν ότι το 2024, σίγουρα εκτός από δίσεκτο αποδεικνύεται και θερμό, δραστήριο και προκλητικό. Είναι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες φυσικά, αλλά για την ώρα είναι και ο πολιτικός γάμος των πολιτών χωρίς περιορισμούς στο φύλο τους και το δικαίωμα στην τεκνοθεσία. Ζήτημα που ανέδειξε μάλιστα για μια ακόμη φορά ότι στην Ελλάδα, το κυρίαρχο πρόβλημα είναι τα ταμπού. 

Είναι ταμπού –για παράδειγμα– να αμφισβητηθεί το επιθετικό δικαίωμα των γεωργοκτηνοτρόφων όχι μόνο για τις αποζημιώσεις τους εξ αιτίας καταστροφών που προκαλούνται από φυσικά αίτια –κάτι που με τα χρόνια ακούγεται εύλογο, αλλά και υπαρξιακό. Πόσο μάλλον που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κάποιος αυτό το δικαίωμα στους αγρότες όταν με τις τελευταίες κινητοποιήσεις των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα παραγωγής, αξιώνουν τώρα μέτρα και αποζημιώσεις, για τις απώλειες των προσδοκιών τους στην διάθεση της παραγωγής τους, εξ αιτίας του (φασιστικού) πολέμου της Ρωσίας σε βάρος της Ουκρανίας, που συμπληρώνει τα δύο χρόνια από την ανεπίσημη «κήρυξή» του ως... «ειδικής στρατιωτικής αποστολής», όπως ισχυρίζονται τα γκρέμλινς του Κρεμλίνου. 

Δεν μπορεί εύκολα να αμφισβητηθεί το δικαίωμα στις αποζημιώσεις, πολύ περισσότερο που έρχεται η ίδια η φιλελεύθερη κεντροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με μεγάλη τιμονιέρισσα της Καστοριάς στο κοινοβούλιο την κυρία Μαρία Αντωνίου, που έχει καθιερώσει (μαζί με το παλιό-καλό ΠαΣοΚ –«ωραία χρόνια») ως κάτι πολύ φυσικό, τις αλόγιστες αποζημιώσεις των γουνεμπόρων της περιοχής, εξ αιτίας του ίδιου πολέμου.

Τώρα αν κάποιος αναρωτηθεί για ποιο λόγο δεν αποζημιώνεται ο κάθε επαγγελματίας της Χαλκιδικής για παράδειγμα, επειδή μειώθηκε η δυνητική πελατεία του από τον ίδιο πόλεμο, καθώς περιορίσθηκαν αν δεν αφανίστηκαν κιόλας οι τουρίστες από την Ουκρανία και την Ρωσία, και ο παντοπώλης της γειτονιάς δεν πούλησε το αντιηλιακό ή την greek feta που είχε όμως προμηθευτεί –ή θα προμηθευόταν– για τις τουρίστριες και τους τουρίστες από τα ξανθά ομόδοξα αδέλφια, που θα επέλεγαν την Ελλάδα για τις διακοπές τους, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Σε μια Ελλάδα που από το 2019 κυβερνούν τα Pass, οι συζητήσεις του είδους δεν έχουν κάποιο αποτέλεσμα.



ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς


Αν ήταν καλοκαίρι, όταν όλοι οι Έλληνες συμπεριφέρονται «κάπως», και με την βοήθεια της ζέστης που εξάπτει και ελευθερώνει δείχνουν available ακόμη και για προσωπικές υπερβάσεις, και δεν προχωρούσαν το θέμα στην καρδιά του χειμώνα, ίσως να ήταν τα πράγματα λίγο πιο εύκολα για την κυβέρνηση και τους βουλευτές της που αντιλαμβάνονται αλλά φοβούνται το Ιράν στο εσωτερικό.



* * *

Άλλη βεβαίως είναι η ιστορία του ανεξήγητου γεγονότος να πραγματοποιούνται διαδηλώσεις (ακόμη) και στην Καστοριά, ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης για το... ξεπούλημα των Πανεπιστημίων στα ιδιωτικά συμφέροντα. Και εγγίζουν –οι μαχητικές διαδηλώσεις αυτές– την σφαίρα του ανεξήγητου ακόμη και στις διαστημικές υποθέσεις. Διότι πραγματοποιούνται σε μια Καστοριά, που ερημώνει και διαλύεται. Και δεν έχει σημασία ότι συμμετέχουν μόνο μερικές δεκάδες συμπολιτών. Σημασία όμως έχει ότι κανείς δεν δοκιμάζει να εκφράσει αν όχι την διαφωνία του, τουλάχιστον τον προβληματισμό του.

Αλλά και διότι ένα ζήτημα ταμπού, όπως τα «ιδιωτικά» πανεπιστήμια, που για την ιδεολογία ορισμένων παρουσιάζεται ως «ταυτοτικό» θα μπορούσε να αποτελεί λύση στα σοβαρά, υπαρξιακά προβλήματα της Καστοριάς. Που δεν απέχει από το ερώτημα to be or not to be. Θα μπορούσε να είναι λύση για την υποθετική περίπτωση που, φερ’ ειπείν, αποφάσιζε ένας ιδιωτικός οργανισμός να εγκαταστήσει το campus ενός διεθνούς ιδιωτικού πανεπιστημίου, στην Καστοριά. Να εκμεταλλευθεί την ερήμωση, τις ανάγκες και να δημιουργήσει μια πόλη «κάστρο» ταυτισμένη με το δικό του μη κρατικό πανεπιστήμιο. 

Κι όμως, στο στενό ασφυκτικό πλαίσιο των ίδιων ταμπού, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις «ενάντια». Ενώ θα μπορούσαν ήδη οι εκλεγμένοι φορείς του τόπου να δραστηριοποιούνται στην έρευνα τυχόν περίπτωσης να γυρίσει η Καστοριά την πιο άτυχη σελίδα τής ιστορίας της. Μήπως κι αν έχασε την Αρχιτεκτονική Σχολή θα μπορούσε να δελεάσει τον ενδιαφέρον για μη κρατικά πανεπιστήμια και την ιδιωτική πρωτοβουλία. 

Στο ίδιο μοτίβο περιλαμβάνεται και η πρωτοβουλία, νομοθετική αυτή τη φορά, της κυβέρνησης για τον γάμο των ομόφυλων πολιτών και φορολογουμένων. 

Και στο δικαίωμά τους επί της τεκνοθεσίας. Όλων εκείνων που και με τους δικούς τους φόρους, τον ΕΝΦΙΑ που πληρώνουν, την στρατιωτική τους θητεία –αν πρόκειται για άνδρες και τις άλλες υπηρεσίες και θυσίες τους, όπως και τις αντίστοιχες όλων των Ελλήνων, συντηρούν και πληρώνουν αδρά τους μισθούς ανώτατων δημοσίων και κρατικών υπαλλήλων. Που καταβάλλονται, μήνας μπαίνει - μήνας βγαίνει, συν τα tips τους, σε όσους βρήκαν αφορμή να εμέσουν την χολή τους.

Ακόμη και σε ορισμένους κληρικούς που πληρώνονται από το κράτος και με δικαιολογία το νομοσχέδιο, επιχειρούν για μια ακόμη φορά να ελεεινολογήσουν. Σε βάρος φορολογούμενων πολιτών. Και μάλιστα στο όνομα της αγάπης –και της δικής τους κανονικότητας– όλο το προηγούμενο διάστημα, χέρι - χέρι με νεοαναζί, ακροδεξιούς, φασίστες και το ΚΚΕ. Που επίσης διαφωνεί δήθεν «για άλλους λόγους» να αγαπιούνται – που λέει ο λόγος. Και που όπως πάντα, όταν τα άκρα συναντιούνται, είναι ακριβώς οι ίδιοι. 

Καθώς δε ολοκληρώνονται σήμερα Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2024 οι διαδικασίες στο κοινοβούλιο και σε τοπικό επίπεδο, εν όψει και των ισλαμικού τύπου κυρώσεων που απειλήθηκαν από εκκλησιαστικούς παράγοντες ανά την Ελλάδα σε βάρος των βουλευτών, αναμένεται με ενδιαφέρον η στάση που τελικά θα κρατήσει η βουλευτής Καστοριάς κυρία Μαρία Αντωνίου στη διάρκεια της ψηφοφορίας. 



ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς


Αν ήταν καλοκαίρι και θέρος, με το φως του ήλιου να ξεγυμνώνει και την ψυχή των ανθρώπων, ο αδιαμφισβήτητος πολλά βαρύς αρσενικός Κώστας Μουτζούρης περιβαλλόμενος από χασκογελούσες εκατέρωθέν του κυρίες –από μακριά μεταξύ τους για την αποφυγή παρεξηγήσεων– στην πατρίδα της Σαπφούς και στην Μυτιλήνη της Λέσβου, θα δυσκολευόταν να μιλήσει.



* * *

Ιδίως μετά την εξέλιξη, δύο ακραία (και) επικίνδυνα για την ουσία της Δημοκρατίας κόμματα, συνασπίστηκαν για την ονομαστική ψηφοφορία στην Βουλή. Στήνοντας παγανιά στους βουλευτές που δεν θα υποκύψουν τον ωμό εκβιασμό. 

Πόσο μάλλον που ύστερα από την δημόσια ανάρτηση, τέως βουλευτή ως νυμφίου (γαμπρού σε γάμο) σε απόδειξη και της αφοσίωσής του στην… πυρηνική οικογένεια, εκτιμάται ότι η τομή που θα προκαλέσει αυτή η νομοθετική μεταρρύθμιση, υπό προϋποθέσεις θα βοηθήσει και την Καστοριά να ξεπεράσει τα δικά της θέματα. Τις αγκυλώσεις της. Πόσο μάλλον, που η αλλαγή αυτή οφείλεται για μια ακόμη φορά στην Κεντροδεξιά.

Βέβαια, αν αυτή η εκστρατεία νομοθετικών παρεμβάσεων και εκσυγχρονισμού για πανεπιστήμια και πολιτικό γάμο προωθούνταν σε διαφορετική εποχή του έτους, το καλοκαίρι για παράδειγμα, όταν όλοι οι Έλληνες συμπεριφέρονται «κάπως», και με την βοήθεια της ζέστης που εξάπτει και ελευθερώνει δείχνουν available ακόμη και για προσωπικές υπερβάσεις και δεν προχωρούσαν το θέμα στην καρδιά του χειμώνα, ίσως να ήταν τα πράγματα λίγο πιο εύκολα για την κυβέρνηση και τους βουλευτές της που αντιλαμβάνονται αλλά φοβούνται το Ιράν στο εσωτερικό. 

Ίσως για παράδειγμα, αν ήταν καλοκαίρι, ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ κ. Στέφανος Κασσελάκης να απέφευγε με την οπωσδήποτε ατυχή δήλωσή του το περασμένο Σαββατοκύριακο για την φυσική του λειτουργία σε τουαλέτα να προκαλέσει στον Βόλο τον εκείνο δήμαρχο.  

Και προπαντός ίσως ο δήμαρχος της πρωτεύουσας της Μαγνησίας, της Χώρας των Κενταύρων της αρχαιότητας, την ώρα που προφανώς θα καμαρώνει υποδεχόμενος τους χιλιάδες τουρίστες από το εξωτερικό για τις ακτές της στο Πήλιο και αλλού, θα απορεί λιγότερο χυδαία για τις φυσικές ανάγκες του προέδρου του ΣυΡιζΑ, καθώς οι Κένταυροι που απεικονίζονται μεν ανθρωπόμορφοι, με ανθρώπινο το άνω τμήμα του κορμού, ως γνωστό έχουν ζωικό και συγκεκριμένα αλογίσιο το κάτω τμήμα, απ’ όπου και γίνονταν όλες οι φυσικές τους ανάγκες. Και ορμές. Στην ελληνική μυθολογία βεβαίως. Και θα εξηγεί πόσο open mind δήμαρχος είναι να άρχει σε μια περιοχή που είναι πατρίδα και άλλης μορφής ανθρώπινης φύσης, πλην της αμέμπτου και απαράμιλλης όπως τουλάχιστον την επιδεικνύει. 



ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς


Όλων εκείνων που και με τους δικούς τους φόρους που πληρώνουν, την στρατιωτική τους θητεία και τις άλλες υπηρεσίες και θυσίες τους, συντηρούν και πληρώνουν αδρά τους μισθούς ανώτατων δημοσίων και κρατικών υπαλλήλων που βρήκαν αφορμή να εμέσουν την χολή τους, ακόμη και σε ορισμένους κληρικούς και μάλιστα στο όνομα της αγάπης.



* * *

Και βεβαίως αν ήταν καλοκαίρι και θέρος, με το φως του ήλιου να ξεγυμνώνει και την ψυχή των ανθρώπων, ο αδιαμφισβήτητος πολλά βαρύς αρσενικός Κώστας Μουτζούρης πανεπιστημιακός και πολιτικός και μάλιστα πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Αθηνών, περιφερειάρχης από το 2019 αλλά και τώρα Βορείου Αιγαίου, περιβαλλόμενος από χασκογελούσες εκατέρωθέν του κυρίες σε ευθυμία –από μακριά μεταξύ τους για την αποφυγή παρεξηγήσεων– στην πατρίδα της Σαπφούς και στην Μυτιλήνη της Λέσβου, θα δυσκολευόταν να μιλήσει για τους «κουνιστούς». 

Τουλάχιστον τους μήνες του καλοκαιριού που η πρωτεύουσα των λεσβιών όλου του κόσμου κάνει μπάνκα από το τουριστικό συνάλλαγμα των προσκυνητριών. Των λεσβιών δηλαδή.  Θα εμπόδιζε τον πολιτικό και... πανεπιστημιακό να καταφερθεί τόσο χυδαία σε βάρος μιας κατηγορίας ανδρών που υπάρχει από καταβολής του κόσμου. Οπότε προφανώς το timing, έστω και παραμονές του Αγίου Βαλεντίνου (του ρωμαιοκαθολικού αγίου της γαλήνιας Αγάπης), που τα τελευταία χρόνια επίσης πάλι η... Λέσβος διεκδικεί την γενέτειρά του, ίσως να ήταν καλύτερη. 

Καθώς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο αυθεντικός, ο πατριάρχης της Νέας Δημοκρατίας, εκτός από το «απέραντο φρενοκομείο» που «μετεβλήθη» η Ελλάδα στο οποίο είχε μιλήσει το 1989 αναφερόμενος προφανώς στους δογματισμούς εκείνης της εποχής, είχε πει επίσης, όταν ήταν στην ενεργό πολιτική, στα μέσα της δεκαετίας του 1970 για την επιμονή του για την είσοδο της Ελλάδος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες «Θα τους ρίξω στη θάλασσα με τη βεβαιότητα ότι, για να μην πνιγούν, θα μάθουν να κολυμπούν» (εννοώντας τους Έλληνες). 

Όπως είχε δηλώσει και το «Ανήκομεν εις την Δύσιν» και το λιγότερο γνωστό «Δεν γνωρίζω τι πέτυχα και δεν πέτυχα στη σταδιοδρομία μου. Γνωρίζω, όμως, ότι ανέτρεψα την καθιερωμένη από χρόνια αντίληψη ότι η αθλιότητα αποτελεί αμετακίνητη μοίρα της Ελλάδας», μπορεί πλέον ίσως μέχρι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να δηλώσει καραμανλικός. Κι ας του προσάπτουν, όπως ακριβώς και στις αρχές του 21ου αιώνα έκαναν για τον Κώστα Σημίτη, ότι προωθεί τις μεταρρυθμίσεις του, επειδή του έταξαν θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την λήξη της πρωθυπουργίας του. Μιας και χρειάζεται θάρρος να επιμένεις για να αποκρούσεις την αθλιότητα που νόμιζε ότι ανέτρεψε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Σε μια χώρα που θεωρούνταν ιεροσυλία στους αιθέρες και εθνική ταπείνωση-ξεπούλημα η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής Αεροπορίας την οποία λεηλατούσαν από καθαρίστριες μέχρι το προσωπικό καμπίνας, ας γράφουν ακόμη και σήμερα, επικριτικά γι’ αυτόν.



ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς


Τουλάχιστον την εποχή του καλοκαιριού που η πρωτεύουσα των λεσβιών όλου του κόσμου κάνει μπάνκα από το τουριστικό συνάλλαγμα των προσκυνητριών. Των λεσβιών δηλαδή.  Θα εμπόδιζε τον πολιτικό και... πανεπιστημιακό πολλά βαρύ αρσενικό Κώστα Μουτζούρη να καταφερθεί τόσο χυδαία σε βάρος μιας κατηγορίας ανδρών που υπάρχει από καταβολής του κόσμου. Οπότε προφανώς το timing, έστω και παραμονές του Αγίου Βαλεντίνου (του ρωμαιοκαθολικού αγίου της γαλήνιας Αγάπης), που τα τελευταία χρόνια επίσης πάλι η... Λέσβος διεκδικεί την γενέτειρά του, ίσως να ήταν καλύτερη.



* * *

Ουδείς μπορεί να καταλογίσει στην οικογένεια Μητσοτάκη ασυνέπεια και έλλειψη αφοσίωσης στα οράματα και τα σχέδιά της. Το αντίθετο. Παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, οι δύο γενιές μητσοτάκηδων που βρέθηκαν στη διακυβέρνηση της χώρας έδειξαν στοχοπροσήλωση σε δύο κορυφαία ζητήματα: τις ιδιωτικοποιήσεις και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ότι για παράδειγμα ο πατήρ Μητσοτάκης, μεταξύ 1990 και 1993, προώθησε την επιθετική –ολική ή μερική– ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ και πολλών επιχειρήσεων που ανήκαν σε κρατικές τράπεζες, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από αλαφιασμένους διαδηλωτές που άφριζαν, και ότι ο υιός Μητσοτάκης, τριάντα χρόνια μετά, ολοκληρώνει «το ξεπούλημα του κράτους και των στρατηγικών υποδομών της χώρας, με κορυφαία επιτεύγματα την πλήρη παράδοση του ελέγχου στους ιδιώτες των πρώην ΕΛΠΕ, της ΔΕΗ, του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, των τραπεζών» όπως του καταλογίζουν οι επικριτές του. 

Και πως ενώ ο πατήρ Μητσοτάκης προώθησε μεταξύ 1990 και 1991 ευρεία «μεταρρύθμιση» της παιδείας με στόχο το άνοιγμα του δρόμου για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, η οποία δεν τελεσφόρησε «χάρη» στο μεγάλο κίνημα καταλήψεων και καταστροφών σε σχολεία και πανεπιστήμια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ολοκληρώνει την «δουλειά» και υλοποιεί το διαχρονικό όραμα της «πολιτικής φαμίλιας» και επιτρέπει στους επιχειρηματικούς «φίλους της» να στήσουν πανεπιστημιακά «σουπερμάρκετ». Αυτά είναι τα παράλογα επιχειρήματα των ταμπού.  

Άλλωστε σε μια χώρα που γέννησε τους Κενταύρους και έχει δήμαρχο ένα Μπέο, που γέννησε την Σαπφώ και έχει περιφερειάρχη ένα Μουτζούρη, είναι δύσκολο να αποδείξεις ότι δεν είσαι (κουνιστός) ελέφαντας. Πόσο μάλλον αν βγάζεις τις μεταρρυθμίσεις από το κασσελάκι. Σε μια χώρα που έτσι κι αλλιώς η 16η Φεβρουαρίου, για κάποιους ανθρώπους θα ξημερώσει διαφορετικά και αισιόδοξα. Θα είναι για κάποιους η πρώτη τους μέρα. 





Η λέξη ταμπού, λόγιο δάνειο από την γαλλική  tabou, προέρχεται από τις γλώσσες της Πολυνησίας (της Τόνγκα κυρίως) tapu που σημαίνει «απαγορευμένο»,  πρόσωπο ή αντικείμενο ιερό (ή μολυσμένο, μιαρό), που δεν επιτρέπεται να το πλησιάσουμε ή να το χρησιμοποιήσουμε και κατ’ επέκταση πρόσωπο ή κατάσταση, για τα οποία αποφεύγουμε να συζητάμε ή να τα κριτικάρουμε. Στην πρωταρχική του έννοια, αφορά πρωτόγονους πολιτισμούς και σημαίνει το πρόσωπο ή το αντικείμενο που απαγορεύεται να πλησιάσει, να αγγίξει, να κατονομάσει ή να χρησιμοποιήσει κανείς, επειδή θεωρείται ιερό ή μιαρό. Το ταμπού θεωρείται μιαρό και ακάθαρτο, προξενώντας κακό σ' όποιον έρθει σε επαφή μ' αυτό. Έτσι κατά συνέπεια, ταμπού σε μια γενικότερη σημασία είναι κάτι το απαγορευμένο με έννοια μαγική και δεισιδαιμονική. Με ευρύτερη έννοια, ο όρος χρησιμοποιείται σήμερα για να δηλώσει οτιδήποτε απαγορευμένο, κυρίως οτιδήποτε αντιμετωπίζεται από την κοινωνία ως μη υπάρχον, για λόγους ηθικής ή κοινωνικών προκαταλήψεων. Συνεκδοχικά, αναφέρεται σε κάθε περιορισμό που επιβάλλει η κοινωνική ηθική, δηλαδή κάθε κοινωνική προκατάληψη. Η λέξη ταμπού χρησιμοποιείται επίσης για οτιδήποτε το τέλειο, που με κανένα τρόπο, δεν δέχεται αμφισβήτηση ή τροποποίηση.



Φωτογραφίες: 
-Ελίζαμπεθ Κάτλετ (1915–2012) Κολλήγος (μεσιακάρισσα-επίμορτη) 1952, ΜΕΤ Νέας Υόρκης.
-Μιχαήλ Άγγελος (1475-1564) Σχέδιο στρατιωτών (1542-46) με μαύρη κιμωλία για την Καπέλα 5η σελίδα: Σιστίνα, Εθνικό Μουσείο Καποντιμόντε Νάπολη Ιταλίας.
-Πωλ Γκογκέν 1848–1903) Πρόσωπα της Ταϊτής, 1899, Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης, ΗΠΑ.
-Λουίζ Μπουρζουά (1911-2010) Γάμος, 2009, ΜoMA Νέας Υόρκης.



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 15 Φεβρουαρίου 2024, αρ. φύλλου 1212.



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ