Καλά, ασφαλώς κανείς δεν θα αμφιβάλλει, ότι το αρχαιοπρεπές λείψανο του τείχους της Καστοριάς όπως φαίνεται στην φωτογραφία, (στην βόρεια παραλία) διανθισμένο και περιτριγυρισμένο απ’ αυτό το εξαίσιο και «καλόγουστο» δάσος των (προφανώς αυθαίρετων και χωρίς άδεια) διαφημιστικών πινακίδων, πιο πολύ παραπέμπει σε υπαίθρια έκθεση αφαιρετικής γλυπτικής, (με συστατικά της στοιχεία τον χρόνο και το χρήμα) σε περίβολο εμποροπανηγύρεως. Παρά σε πόλη που έχει κανονισμούς, όρια και περιθώρια.
Αλλά το περίφημο δάσος των πινακίδων, -που είναι τόσο χρήσιμες γι’ αυτούς που χάνουν τον προσανατολισμό τους- δεν σταματά εκεί: Εκτείνεται σε όλη την καστροπολιτεία, εκτός και εντός των τειχών.
Μέχρι και τα «επί τα αυτά» φθάνει. Πινακίδες εδώ, πινακίδες εκεί. Πολλές πινακίδες. Παντού πινακίδες. Αντί για δένδρα.
Πρόκειται για μια εξαίσια, αυθεντική και παραδοσιακή εκδοχή της πιο φολκλόρ αποτυχίας. Που μπορεί να βρει τον άνθρωπο.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 22.5.2008
Δεν μιλάμε για πλήρη απομάκρυνση των πινακίδων. Κάποιες από αυτές έχουν πληροφοριακό ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά είναι τόσο δύσκολο για το Δήμαρχο να τις συμμαζέψει όλες ομοιόμορφα σε μια μεγάλη πινακίδα?
Πέραν της αντιαισθητικής εμφάνισης που δεν αρμόζει στο χώρο, αποσπούν την προσοχή των οδηγών από το STOP της κάθετης οδού.
Με την ευκαιρία, άλλο σημείο για να γίνεται το "μικροπάζαρο" του Σαββάτου, δεν μπορεί να βρεθεί στην πόλη μας?