 |
| ΟΔΟΣ 17.10.2019 | 1005 |
Συμπληρώνονται περίπου πενήντα ημέρες από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής, με τον δήμαρχο κ. Ιωάννη Κορεντσίδη και τους συσχετισμούς (πλειοψηφίας και μειοψηφιών), που επέβαλε η ανοιξιάτικη κάλπη στην Καστοριά και ήδη άρχισαν να διαμορφώνονται κάποια δεδομένα. Αλλά και να διαφαίνονται μερικά σύννεφα. Λίγα για την ώρα, με φορτίο όμως από τώρα.
Σύννεφα, που ακόμη κι αν δεν προμηνύουν απαραίτητα καταιγίδα, επιδρούν στο προφίλ της νέας δημοτικής αρχής, που προβλήθηκε σχεδόν καθολικά ως αδάμαστη, αχαλίνωτη, δημιουργική, ανανεωτική, σύγχρονη. Και προπαντός άμεσα αποτελεσματική.
Τα σύννεφα συνοδεύονται και από μουρμούρες, όχι μόνο απ’ έξω. Αλλά και στο εσωτερικό της πλειοψηφίας. Τίποτε βέβαια το τόσο πρωτοφανές. Το αξιοσημείωτο είναι ότι το φαινόμενο παρουσιάζεται πολύ νωρίς.
Ταυτόχρονα το κεντρικό σύνθημα "Ώρα ευθύνης - ώρα για δουλειά", με το οποίο ο νέος δήμαρχος κ. Ι. Κορεντσίδης πορεύτηκε προεκλογικά, πρόωρα αρχίζει να φθίνει. Χάνει την λάμψη του.
Το ότι οι εκλεγμένοι είναι νέοι άνθρωποι, χωρίς όμως γνωστές νέες ιδέες, αρχίζει και πάλι να προβληματίζει. Τί πραγματικά νέο εισφέρουν οι πρώτες αποφάσεις;
Οι προσπάθειες για καθαριότητα, έλεγχο της "εικόνας" συγκεκριμένων περιοχών της πόλης, το μπάλωμα μερικών κρατήρων στους δρόμους, οι διαγραμμίσεις και άλλα μικρής κλίμακας έργα, δείχνουν κάτι απροσδιόριστα θετικό, αλλά δεν προαναγγέλλουν για οτιδήποτε σε κοσμογονία. Λίγο-πολύ μια από τα ίδια.
Το κεντρικό σύνθημα "Ώρα ευθύνης - ώρα για δουλειά", με το οποίο ο νέος δήμαρχος κ. Ι. Κορεντσίδης πορεύτηκε προεκλογικά, πρόωρα αρχίζει να φθίνει. Χάνει την λάμψη του. Το ότι οι εκλεγμένοι είναι νέοι άνθρωποι, χωρίς όμως γνωστές νέες ιδέες, αρχίζει και πάλι να προβληματίζει. Τί πραγματικά νέο εισφέρουν οι πρώτες αποφάσεις; Πόσο στ’ αλήθεια καλύτερα γίνονται τα πράγματα;
Οι καταγγελίες (που αναμεταδίδονται συνεχώς και κουραστικά από κάποιους στο διαδίκτυο), για το... επονείδιστο και… δυσβάστακτο χρέος που κληρονομούν οι σημερινοί από τις προηγούμενες δημοτικές διοικήσεις της Καστοριάς, δεν αναιρούν την συνολική πρώτη, πρώϊμη εντύπωση.
Το χρέος ήταν προκαταβολικά γνωστό. Κανείς δεν έκρυβε τα χάλια του Δήμου (εκτός κάποιων blogs). Άλλωστε τα χρέη του Δήμου Καστοριάς (λειτουργικές δαπάνες και μισθοδοσία προσωπικού), παρουσιάζονταν πάντα στους επίσημους δημοτικούς προϋπολογισμούς. Δεν έχουν νόημα επομένως οι θρήνοι. Όφειλαν να τα σταθμίσουν προεκλογικά [σχετικά "εδώ"]
Αυτά πάντως που (όλοι) οι προηγούμενοι έκρυβαν και εξακολουθούν να παραμένουν στην αφάνεια, είναι τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα με συγκεκριμένους κωδικούς δαπανών και οι εν γένει πληρωμένες καλές σχέσεις με μέσα μαζικής ενημέρωσης και blogs.
Για αυτά όμως έως σήμερα, σιγή ασυρμάτου. Ενώ στα παράπονα και τις μουρμούρες, ήδη ακούγονται νύξεις, για "μια από τα ίδια" και σε αυτό το πεδίο δόξης το λαμπρό. Αν δεν είναι κάπως πιο αρνητικά έως πολύ τα νέα δεδομένα σήμερα.
Βέβαια είναι ακόμη εξαιρετικά νωρίς, στην πραγματικότητα απόλυτα άκαιρη και πρόωρη κάθε επιχείρηση συμπερασμάτων και... απολογισμού για τον νέο δήμαρχο. Συνεπώς παρακινδυνευμένη αποβαίνει οποιαδήποτε πρόβλεψη. Πόσο μάλλον μια αρνητική, για το μέλλον της δημοτικής αρχής.
Κι αν οι ίδιοι επιθυμούν μόνο μια φορά να επιτύχουν, για να μην γίνονται δέκτες παραπόνων και να επανεκλεγούν εφ’ όσον το επιθυμούν —που κατά κανόνα το επιθυμούν όπως δείχνει η εμπειρία, αφού δύσκολα αντιστέκεται κάποιος στις προνομίες της εξουσίας. Και τις απολαβές της ασφαλώς.
Όχι ότι δεν υπάρχουν εκλεγμένοι που αγωνιούν για την πόλη ειλικρινά, αλλά ο Δήμος ως ΟΑΕΔ ισχύει ιδιαίτερα για όποιον δεν έχει κάτι πιο προσοδοφόρο να ασχοληθεί για τον βιοπορισμό του ή είναι απλά αργόσχολος ή θέλει κάτι και κάποιον να βολέψει.
Πάντως οι πολίτες και δημότες πιο ειδικά της Καστοριάς, εύχονται δέκα φορές να επιτύχουν. Να κάνουν κάτι, τέλος πάντων σ’ αυτόν τον τόπο, να γυρίσει ο τροχός. Έστω κι αν δεν ζητήθηκε πίστωση χρόνου, προφανώς την δικαιούνται. Όμως ακόμη κι’ αν η καλή μέρα φαίνεται από την αρχή, δεν είναι καθόλου βέβαιο, αν από την αρχή κρύβεται η κακή ημέρα.
Και για να αποφύγουν την κακή ημέρα θα είναι λάθος αρχής, για τον νέο δήμαρχο κ. Ι. Κορεντσίδη και για την ομάδα των ανιδιοτελών συνεργατών του δευτερευόντως, να πλανηθούν από τις διαβεβαιώσεις των κολάκων που αγκιστρώνονται γύρω από κάθε νικητή εκλογών, που ήδη έχουν στήσει τον κλοιό.
Αφήνεται να εννοηθεί ότι ψηφίστηκαν για μόνη την καταλληλότητά τους –που οι ίδιοι πρόβαλαν. Όχι μόνο διότι αυτή παρέμεινε απροσδιόριστη (και ανεξερεύνητη) σε όλη την προεκλογική περίοδο και συνεχώς μέχρι σήμερα. Μέχρι τώρα που η απάντηση στη ερώτηση «σε τι υπερείχαν;» οι εκλεγμένοι, δεν είναι εύκολη, ούτε αυτονόητη. [σχετικά "εδώ"]
Tο χρέος ήταν προκαταβολικά γνωστό. Κανείς δεν έκρυβε τα χάλια του Δήμου. Άλλωστε τα χρέη του Δήμου, παρουσιάζονταν πάντα στους επίσημους δημοτικούς προϋπολογισμούς. Δεν έχουν νόημα επομένως οι θρήνοι. Όφειλαν να τα σταθμίσουν προεκλογικά. Για αυτά όμως έως σήμερα, σιγή ασυρμάτου.
Επί πλέον, στην νέα δημοτική πραγματικότητα μετέχουν εκτός από νέους, αδοκίμαστους, περισσότερα ή λιγότερα υποσχόμενους, και πρόσωπα που έρχονται από το παρελθόν της τοπικής αυτοδιοίκησης, με «συστάσεις» από τα παλιά. Η εκλογή τους, αποτελεί δημοκρατική νομιμοποίηση ασφαλώς, αλλά όχι εξαγνισμό.
Η παρουσία στην νέα δημοτική πλειοψηφία ορισμένων, της κατάστασης Ανέστη Αγγελή ή ακόμη πιο παλιά της κατάστασης Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη, που συνέβαλαν ενεργά στην μαύρη τρύπα των οικονομικών του Δήμου Καστοριάς, πλήττει την ουσία των «αποκαλύψεων» (και την προσδοκία).
Πρέπει πρωτίστως να συνειδητοποιήσουν ότι στην εκλογή τους, μεγάλο ρόλο διαδραμάτισε η απόγνωση και η απογοήτευση των ψηφοφόρων απ’ όσους διοίκησαν τον Δήμο Καστοριάς τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον. Και ασφαλώς η περιορισμένη δυνατότητα πραγματικά εναλλακτικών επιλογών, αν υπήρχε κι’ όλας.
Στις εκλογές ήταν εμφανής η αποφυγή μονάδων της Καστοριάς, προσωπικοτήτων που πάντως υπάρχουν, να αναμειχθούν στα κοινά, διεκδικώντας εκλογή. Ωστόσο, στο νέο δημοτικό συμβούλιο, δίπλα στους άλλους εκπροσώπους κοινωνικών και επαγγελματικών κατηγοριών (περιλαμβανόμενων των αργόσχολων), μετέχουν ορισμένοι με τεχνοκρατικά προσόντα. Προερχόμενοι από τον στίβο της εργασίας και της προσπάθειας. Περιέρχεται σ’ αυτούς η ευθύνη όσων θα ακολουθήσουν.
Όσοι εκλέχτηκαν λόγω συσχετισμών, χωρίς όραμα για το κοινό καλό, θα πρέπει να αναρωτηθούν εάν η εκλογή τους, θυμίζει περισσότερο την φαραωνική έλευση του Αλέξη Τσίπρα και του Γιάν(ν)η Βαρουφάκη το 2015 και λιγότερο του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσα στο 2019 επίσης.
Διότι όπως το 2019 στην Καστοριά, έτσι το 2015 πανελλήνια, οι τότε νικητές καρπώθηκαν την ελπίδα απέναντι στην απογοήτευση. Και μάλιστα έτσι χωρίς πρόγραμμα. «Με ένα άρθρο στον πρώτο νόμο». Όπως ακριβώς χωρίς σαφές και εκ των προτέρων γνωστό πρόγραμμα, ήταν (σχεδόν) όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι.
Σε αντίθεση βέβαια με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που ανεξάρτητα από το εάν θα τηρήσει ή όχι τις δεσμεύσεις του και το πρόγραμμά του (είναι διαφορετικό θέμα αυτό) προεκλογικά είχε συγκεκριμένη ατζέντα, φιλελεύθερη και ριζοσπαστική ταυτόχρονα, εκ των προτέρων γνωστή. Σε άλλους άρεσε και σε άλλους όχι. Αλλά σαφή.
Αυτά πάντως που (όλοι) οι προηγούμενοι έκρυβαν και εξακολουθούν να παραμένουν στην αφάνεια, είναι τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα με συγκεκριμένους κωδικούς δαπανών και οι εν γένει πληρωμένες καλές σχέσεις με ΜΜΕ και blogs. Για αυτά όμως έως σήμερα, σιγή ασυρμάτου.
Ο κ. Ιωάννης Κορεντσίδης (όπως και οι άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι) τι ατζέντα είχαν; Πόσο σαφής έγινε, έστω και μετεκλογικά —σήμερα— η ατζέντα του κ. Ιωάννη Κορεντσίδη για τον Δήμο Καστοριάς; [σχετικά "εδώ"]
Μάλλον ελάχιστα, δεδομένου ότι ο ίδιος ανελίχθη στον δημόσιο βίο κάπως απότομα, με απόσπαση από τον ιστορικό Σύνδεσμο Γουνοποιών Καστοριάς. Ένα ιδιωτικό φορέα που απηχεί μεταξύ άλλων και συσχετισμούς οικονομικής ισχύος παραγόντων της γούνας.
Και χρησιμοποιήθηκε ως εφαλτήριο· ενώ χωρίς αμφιβολία δεν είναι γνωστό ποιο μετρήσιμο μέγεθος υπαγόρευσε την ξεκάθαρη νίκη που του χάρισαν οι δημότες της Καστοριάς. Η απότομη εκτόξευση, ίσως και να έχει παρενέργειες.
Όπως ακριβώς —έστω και αναλογικά συνέβη, δηλαδή με τον Αλέξη Τσίπρα στον ΣυΡιζΑ και τον Γιάν(ν)η Βαρουφάκη, που στήσαν χορούς στο Σύνταγμα τα παλληκάρια που βγαίνουν τα βράδια και είχε περιβληθεί μεσσιανικά, ή έστω χαρακτηριστικά λαϊκού ηγέτη και επαναστάτη.
Δεν αρμόζει λοιπόν να συγχέουν οι εκλεγέντες την χρονική σύμπτωση της εκλογικής τους νίκης με την νίκη της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, πόσο μάλλον του Κώστα Μπακογιάννη στην Αθήνα, που ο κόσμος ψήφισε γνωρίζοντας ποιος είναι και τί έκανε.
Ποιο πολύ μέρες του 2015 αρχίζει να θυμίζει η κατάσταση της νέας δημοτικής αρχής στην Καστοριά, λίγο πριν κλείσουν οι Τράπεζες. Διότι ο Δήμος Καστοριάς εξαπέλυσε επίθεση στις υπάρχουσες δομές του Δήμου. Χωρίς να το έχει αποκαλύψει προεκλογικά και χωρίς να υπάρχουν αναλογιστικές μελέτες ή να καταβληθεί προσπάθεια να διατηρηθούν.
Να αναφερθεί ότι δεν γίνεται ανεκτή καμμιά κριτική ή ανησυχία που εκφράζεται δημοσίως, και ότι νόμιζαν όλοι πώς εκλέγονται και εντάσσονται σε ένα κύκλο απυρόβλητου, όπου κυριαρχεί το πολιτικό φωτοστέφανο; Όπως έγινε με την φωτογράφισή τους με τον μητροπολίτη Καστοριάς και τις υποσχέσεις «συνδιοίκησης» του δήμου Καστοριάς, να προκαλούν εύγλωττα τα ερωτήματα αν τις απολύσεις των 8 τις συναποφάσισαν με τον επίσκοπο ή εάν είναι ευλογημένες οι απολύσεις;
Πίσω στην Καστοριά πάντα, τα πράγματα επομένως δεν είναι εντελώς διαφορετικά από όσα επικράτησαν το 2015:
Η φωτογραφική επίθεση γοητείας στα τοπικά ΜΜΕ, blogs και μέσα κοινωνικής δικτύωσης στο απόγειό της, υποκαθιστά σε σημαντικό βαθμό την ουσία και την βάση της κριτικής. Οι πρώτες επιλογές της νέας δημοτικής αρχής, δεν προκαλούν την καταστροφή βέβαια, αλλά οπωσδήποτε εμπνέουν ερωτηματικά. Με το «καλημέρα σας» κι’ όλας. Εκλέχθηκαν για φτιάξουν ή να χαλάσουν;
Να ξεκινήσει κάποιος από τον τρόπο με τον οποίο στελεχώθηκε το επιτελείο των αμειβόμενων συμβούλων του ο νέος δήμαρχος που, δεν είναι γνωστό αν το γνωρίζει, αλλά ψιθυρίζεται ότι ήταν εξωπραγματικά φωτογραφικές οι σχετικές διαδικασίες;
Να συνεχίσει με την πολυτελή όπως (επι) κρίνεται ανακαίνιση μερικών χώρων του δημοτικού μεγάρου και ιδιαίτερα του γραφείου του; Με τις περιπολίες σε χώρους εργασίας των υπαλλήλων του Δήμου, προκαλώντας αισθήματα πίεσης; Ίσως και καταπίεσης;
Να αναφερθεί κάποιος στον θόρυβο που προκλήθηκε από την απόφασή του να απολυθούν οι οκτώ από τους δεκαοκτώ υπαλλήλους των παιδικών σταθμών και το κλείσιμο δύο απ’ αυτούς; Με την δικαιολογία της εξυγίανσης και της σωτηρίας των οικονομικών και παροχών αλλά και της εργασίας των άλλων;. [σχετικά "εδώ"]
Ξεσηκώνοντας διαμαρτυρίες και καταγγελίες συνδικαλιστικών φορέων; Που ακόμη κι’ αν είναι μέτρο αναγκαίο, όφειλε στοιχειωδώς να καταστήσει γνωστό προεκλογικά ο ίδιος και η ομάδα του, και όχι να τρέχουν προεκλογικά να ισχυρίζονται ότι θα συνεχίσουν κάθε καλό που βρήκαν. Και να φωτογραφίζονται. Ενώ τώρα πράττουν αντίθετα, αναιρώντας συνολικά τους προηγούμενους και προσθέτοντας ανέργους και ελλείψεις στον τόπο, εκεί που έστω και με δυσκολίες κάτι γινόταν;
Να αναφερθεί η φημολογούμενη (που δεν διαψεύστηκε από τον κ. Κορεντσίδη) προοπτική αύξησης (!) των δημοτικών τελών που πληρώνουν οι Καστοριανοί; Που ήδη... τρολάρουν συνεχώς, φιλικά προσκείμενοι στον δήμαρχο δημοσιογράφοι; [σχετικά "εδώ"]
Να αναφερθεί ότι δεν γίνεται ανεκτή καμμιά κριτική ή ανησυχία που εκφράζεται, και ότι νόμιζαν όλοι πώς εκλέγονται και εντάσσονται σε ένα κύκλο απυρόβλητου, όπου κυριαρχεί το πολιτικό φωτοστέφανο;
Όπως έγινε με την φωτογράφισή τους με τον μητροπολίτη Καστοριάς με τις εικόνες της Παναγίας ανά χείρας και τις υποσχέσεις «συνδιοίκησης» του δήμου Καστοριάς, να προκαλούν εύγλωττα τα ερωτήματα αν τις απολύσεις των οκτώ τις συναποφάσισαν με τον επίσκοπο ή εάν είναι ευλογημένες οι απολύσεις; [σχετικά "εδώ"]
Και δε μπορούσε να εξυγιανθεί ο Δήμος Καστοριάς με άλλες οικονομίες, ή ένα μόνο σύμβουλο, με περιορισμό άλλων δαπανών; Οι άλλοι Δήμοι, πώς τα καταφέρνουν;
Γι’ αυτό μπορούν τα ωραία να έρχονται και να μην φαίνονται ακόμη. Να βοηθήσουν και ορισμένοι εκλεγμένοι και αξιωματούχοι που κινούνται στο προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου και στις αντιδημαρχίες, να διαφυλάξουν την αξία και το κύρος της δημοκρατικής εκλογής από τους κόλακες και τους παρασιτιζόμενους. Και εν τέλει να προφυλάξουν τον ίδιο τους το εαυτό.
Με τις αοριστίες του νέου προεδρείου της ΔΕΥΑ Καστοριάς για επανεκκίνησή της; Με επώνυμους που χρωστούν και νέους αμειβόμενους συμβούλους; Τι είναι η ΔΕΥΑ; Και πού ήσασταν κύριοι εσείς που επανεκλεγήκατε; [σχετικά "εδώ"]
Με τις φήμες οι οποίες στην Διαύγεια είναι αποκαλυπτικές, για τον χορό χιλιάδων ευρώ, για διαφήμιση δομών, για εδέσματα, απ’ ευθείας αναθέσεις, προβολές και άλλα, που μόνο εξυγιαντικά ή στην εξοικονόμηση δεν οδηγούν;
Βεβαίως, όπως ήδη αναφέρθηκε στην εισαγωγή, είναι ακόμη αρχή. Αλλά και η Αρχή άνδρα δείκνυσι. Και είναι ακόμη πολύ, μα πολύ νωρίς για συμπεράσματα, όσο κι’ αν υπάρχει πάντα το ρητό για την καλή την ημέρα που από το πρωΐ φαίνεται.
Γι’ αυτό μπορούν τα ωραία να έρχονται και να μην φαίνονται ακόμη. Να βοηθήσουν και ορισμένοι εκλεγμένοι και αξιωματούχοι που κινούνται στο προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου και στις αντιδημαρχίες, να διαφυλάξουν την αξία και το κύρος της δημοκρατικής εκλογής από τους κόλακες και τους παρασιτιζόμενους. Και εν τέλει να προφυλάξουν τον ίδιο τους το εαυτό.
Πάντως αυτές τις μέρες δεν συμπληρώθηκε μόνο κάτι περισσότερο από 1,5 μήνας από την πανηγυρικότατη ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτική αρχής, αλλά και σύντομα συμπληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος αφ’ ότου ο νέος δήμαρχος, πρόεδρος τότε ακόμη του Συνδέσμου Γουνοποιών, εξήγγειλε την απόφαση του να είναι υποψήφιος δήμαρχος.
Με το σύνθημα "Ώρα ευθύνης - ώρα για δουλειά" ένα χρόνο μετά, και σχεδόν έξι μήνες από την έσχατη προεκλογική περίοδο και την εκλογή, πόσο στ’ αλήθεια καλύτερα γίνονται τα πράγματα;
Φωτογραφία: Βίνσεντ βαν Γκογκ (1853-1890) Έναστρη Νύχτα (1889) λεπτομέρεια. Ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες στην ιστορία του Δυτικού πολιτισμού, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Νέα Υόρκη.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17 Οκτωβρίου 2019, αρ. φύλλου 1005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.