21.1.20

Διχάζει ο μητροπολίτης Σιάτιστας: «Με τις εκτρώσεις σκοτώνουμε παιδιά»



Απορία προκαλεί η αναφορά του μητροπολίτη Αθανάσιου, πως τα γονιμοποιημένα κύτταρα χρησιμοποιούνται από τις βιομηχανίες καλλυντικών.

Αίσθηση προκαλεί η τοποθέτηση του μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Αθανάσιου, ο οποίος επικρίνοντας όσες γυναίκες επιλέγουν την άμβλωση, είπε πως «φέρνουμε στον κόσμο παιδιά αλλά τα σκοτώνουμε».

Μάλιστα ο μητροπολίτης χαρακτήρισε τις εκτρώσεις «πρώτη αιτία θανάτου στην Ελλάδα» και επιχειρώντας να εξηγήσει το σκεπτικό του δήλωσε χαρακτηριστικά:

«Οι εκτρώσεις, δυστυχώς, είναι η πρώτη αιτία θανάτου στην Ελλάδα. Αν και πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι παιδί που δεν έχει γεννηθεί δεν είναι παιδί, άρα οι εκτρώσεις δεν σκοτώνουν ανθρώπους. Απλά βγάζουμε εκτός μάχης γονιμοποιημένα κύτταρα. Έτσι λένε τα παιδιά μας, γονιμοποιημένα κύτταρα».

Απορία προκαλεί η αναφορά του μητροπολίτη Αθανάσιου, πως τα γονιμοποιημένα κύτταρα χρησιμοποιούνται από τις βιομηχανίες καλλυντικών.

«Τώρα πως αυτά τα γονιμοποιημένα κύτταρα, έχουν τόσο μέγεθος και χρησιμοποιούνται από τις βιομηχανίες καλλυντικών, δεν το καταλαβαίνω. Δυστυχώς ενώ άλλοι άνθρωποι τιμούν τη γέννηση των παιδιών, που είναι δημιουργία, συνδημιουργία, εμείς στην Ελλάδα όχι μόνο δεν την τιμούμε αλλά την καταδικάζουμε», τόνισε μιλώντας χθες Δευτέρα στον Ιερό Ναό Αγ. Νικολάου Σιάτιστας.

Η εμπρηστική ομιλία του μητροπολίτη, γίνεται στον απόηχο της θύελλας αντιδράσεων για τις αφίσες που εμφανίστηκαν στο μετρό της Αθήνας κατά των αμβλώσεων από την οργάνωση «Αφήστε με να ζήσω». Μετά το σάλο που προκλήθηκε με εντολή του υπουργείου Μεταφορών, δόθηκε εντολή στη ΣΤΑΣΥ να κατέβουν οι αφίσες από τους χώρους του μετρό.

πηγή: Σκάϊ



Το μήνυμα και ο μύκητας


Το μήνυμα πολλαπλασιάστηκε σαν μύκητας. Διαδόθηκε κυρίως από αυτούς που το καταδικάζουν. Δεν το πήραν μόνο οι επιβάτες του μετρό. Το έλαβαν όλοι. Και μία αναχρονιστική, περιθωριοποιημένη αντίληψη έγινε αντικείμενο συζήτησης 

Του Κώστα Γιαννακίδη | Protagon.gr


Θίγει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης η αποκαθήλωση του «αγέννητου παιδιού» από τους σταθμούς το μετρό; Οχι. Διότι το μήνυμα προσβάλλει ένα θεσμικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των γυναικών. Σκοπός του δεν είναι να ευαισθητοποιήσει, αλλά να καλλιεργήσει ενοχικά αντανακλαστικά και να ασκήσει ψυχολογική πίεση.

Επίσης ως κοινωνία έχουμε δεχθεί εδώ και πολλά χρόνια ότι ο διαφημιστικός κώδικας δεν διέπεται από αρχές που σχετίζονται με την ελευθερία της έκφρασης. Οι διαφημίσεις τσιγάρων απαγορεύονται επειδή προβάλλουν ένα προϊόν που βλάπτει σοβαρά την υγεία. Δεν επιτρέπεται επίσης να προωθείς διαφημιστικά μηνύματα που καλλιεργούν το μίσος και ρατσιστικές αντιλήψεις.

Είναι απολύτως λογικό, λοιπόν, να μην επιτρέπεται και η προβολή μηνυμάτων που στρέφονται εναντίον δικαιωμάτων αποδεκτών από την κοινωνία και κατοχυρωμένων από τον νομοθέτη. Μπορείς βέβαια να κάνεις εκδηλώσεις κατά των αμβλώσεων. Πορείες διαμαρτυρίας και παραστάσεις προς την Πολιτεία. Να συζητήσουμε με επιφύλαξη και αν γίνεται να βάλεις το «αγέννητο παιδί» σε διαφημιστικές πινακίδες στον δρόμο. Ωστόσο ο χώρος του μετρό καλώς είναι ελεγχόμενος. Τα μηνύματα που εκπέμπονται εκεί οφείλουν να προσαρμόζονται σε αυτό που, για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, ταυτίζεται με την πολιτική ορθότητα.

Οι αρμόδιοι του μετρό μας είπαν ότι φιλοξένησαν και αφίσες του Gay Pride. Και πολύ καλά έκαναν. Μόνο που το Pride δεν προσβάλλει νομικά κατοχυρωμένα δικαιώματα. Αντιθέτως, προάγει την αρχή της ισότητας.

Το θέμα της διαφήμισης, λοιπόν, δεν χρειάζεται και μεγάλη κουβέντα. Κακώς ανέβηκε και καλώς κατέβηκε. Και βέβαια πέτυχε τον σκοπό της και με το παραπάνω. Τις τελευταίες δύο μέρες μπαίνεις στα social και βλέπεις ότι οι περισσότεροι (τουλάχιστον στη δική μου timeline) συζητούν και αναμασούν το αυτονόητο. Μέμφονται τη διαφήμιση και υπενθυμίζουν ότι το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση έχει κατοχυρωθεί εδώ και, σχεδόν, σαράντα χρόνια. Ομως σκοπός του «αγέννητου παιδιού» δεν είναι ακριβώς να αμφισβητήσει το νομικό πλαίσιο, αλλά την ηθική του. Δεν υπονομεύει το νομικό δικαίωμα στην άμβλωση, αλλά τη βούληση των γυναικών. Καλλιεργεί την ενοχή. Και, ασφαλώς, ο βασικός στόχος είναι να συζητήσουμε για τις αμβλώσεις. Το κάνουμε ακόμα και αν συμφωνούμε μεταξύ μας.

Ο θόρυβος και η σκόνη που σηκώθηκαν μας δείχνουν πόσο εύκολο είναι να παρασύρεις μία κοινωνία σε συζήτηση για αυτό που σε ενδιαφέρει. Ρίξε ένα προκλητικό μήνυμα και αυτό θα πέσει όπως η πέτρα στο νερό, δημιουργώντας κύκλους που φτάνουν πολύ πιο πέρα. Είναι ανησυχητικό και συνάμα τόσο γελοίο! Το μήνυμα πολλαπλασιάστηκε σαν μύκητας. Διαδόθηκε κυρίως από αυτούς που το καταδικάζουν. Προκάλεσε δράση και έδωσε λαβή για αντίδραση. Δεν το πήραν μόνο οι επιβάτες του μετρό. Το έλαβαν όλοι. Και όσοι τάσσονται κατά του νόμιμου δικαιώματος των αμβλώσεων αισθάνθηκαν «νομιμοποιημένοι». Μία αναχρονιστική, περιθωριοποιημένη αντίληψη έγινε αντικείμενο συζήτησης. Μιλάμε για επικοινωνιακό αριστούργημα.



Οι αμβλώσεις είναι γυναικείο δικαίωμα και νόμος του κράτους. Τέλος συζήτησης. 


Η πολύ περίεργη συζήτηση που ξέσπασε περί αμβλώσεων, παραμονές του 2020, με την συνδρομή του αντιπροέδρου τoυ κυβερνώντος κόμματος, είναι ένας επικίνδυνος αναχρονισμός. 

Του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου | lifo.gr


Δεν προκαλεί έκπληξη το εξώφυλλο του Sportime, σε όσους ζουν στην Ελλάδα. Υπάρχει ένα υπολογίσιμο κομμάτι του πληθυσμού που πιστεύει ότι η έκτρωση είναι έγκλημα απέναντι σε θεό και ανθρώπους. Ο θεός ας τιμωρήσει τους «εγκληματίες» όπως θέλει. Οι άνθρωποι όμως -δηλαδή το κράτος- έχουν νόμο, σύμφωνα με τον οποίο η έκτρωση δεν είναι έγκλημα, αλλά δικαίωμα (Νόμος 1609/1986, σε ισχύ από τις 3 Ιουλίου 1986).

Έκπληξη λοιπόν προκαλεί το ότι ο Αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος Άδωνις Γεωργιάδης βγαίνει να το σιγοντάρει. Νόμιζα ότι δουλειά της κυβέρνησης είναι πρωτίστως να υπερασπίζεται τους νόμους του κράτους.




https://twitter.com/AdonisGeorgiadi/status/1211260403969343488



Είναι ανήσυχος ο Αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος για το πού οδηγηθήκαμε από την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου; Το παράκαναν οι γυναίκες πάλι;! Του πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι μπορεί να φταίνε κι άλλα πράγματα όταν ένα νέο ζευγάρι αρνείται να γεννήσει ένα παιδί στην χρεοκοπημένη Ελλάδα;

Προφανώς είναι ανήσυχος με την υπογεννητικότητα, την συρρίκνωση του έθνους κ.λπ. Κατανοητό. Αν όμως κάποιος έχει τα μέσα να αναστρέψει το «εθνικό αυτό πρόβλημα», πρώτα κάνει τα αυτονόητα, πριν υπερασπιστεί σκοταδιστικά και αναχρονιστικά πρωτοσέλιδα.

Φροντίζει να μη γίνεται κόλαση η ζωή ενός γονιού με δύο ή τρία παιδιά. Να υπάρχουν καλοί και άφθονοι παιδικοί σταθμοί. Επαρκή, ακίνδυνα δημόσια σχολεία. Ευκαιρίες για επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών, καλοί μισθοί και αναστροφή του brain drain.

Γιατί να κάνει πολλά παιδιά ένα νεαρό ζευγάρι στην Ελλάδα και να περάσει των παθών του τον τάραχο μέχρι να μεγαλώσουν «σώα»; Για να μη στενοχωρηθεί ο Θεός; Ή για να μη μαραζώσει το έθνος και νάναι ετοιμοπόλεμο απέναντι στον καρπερό Τούρκο;

 Ασφαλώς, αυτά είναι υψηλά ιδανικά ευλαβικών ψυχών (sic) - αλλά η καθημερινότητα είναι χαμηλοβλεπούσα. Θέλει στοιχειώδεις ατομικές ελευθερίες και κάποια αξιοπρέπεια για να ζεις― ειδικά για τις αιωνίως υποτιμημένες γυναίκες που εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται στη χώρα μας σαν αναπαραγωγικές μηχανές, σα γκαστρωμένα ζώα. Είναι απλώς ντροπή, δυο μέρες πριν το 2020.

Ένας αντιπρόεδρος κυβερνώντος ευρωπαϊκού κόμματος θα έπρεπε να στέλνει το «εθνικό» μήνυμά του προς τις νέες γυναίκες με σοβαρό, φιλόνομο πνεύμα, χωρις να χρησιμοποιεί άκυρα, αντιεπιστημονικά πρωτοσέλιδα αθλητικών φύλλων!

Εκτός κι αν δεν απευθύνεται στις νέες γυναίκες, αλλά στο παραεκκλησιαστικό mob- όπως κάποτε απευθύνθηκε ο Σαμαράς, με τα γνωστά αποτελέσματα.



Επιστολή του Άδωνι Γεωργιάδη στη Lifo για σχόλιο περί αμβλώσεων που τον αφορούσε

Και η ανταπάντηση του εκδότη της Lifo


Αγαπητέ κ. Τσαγκαρουσιάνε,
Χρόνια Πολλά με Υγεία.

Αν και σας θεωρώ έναν άνθρωπο του διαλόγου και μετριοπαθή, ομολογώ ότι ο φανατισμός του χθεσινού σας άρθρου με εξέπληξε. Φανατισμός και προς εμένα, αυτός έχει μικρή σημασία, αλλά κυρίως ως προς την ουσία του ζητήματος.

Το χθεσινό μου υποστηρικτικό τουίτ για το πρωτοσέλιδο της εφημερίδος έθετε κάποιο οποιοδήποτε θέμα απαγόρευσης των αμβλώσεων; Απερίφραστα όχι και αυτό το διευκρίνισα πιστεύω επαρκώς στην ίδια την ανάρτηση μου. Το λέω αυτό αν και στον Δυτικό Κόσμο η σχετική συζήτηση δεν έχει απόλυτη ομοφωνία, καθώς υπάρχουν ακόμη Πολιτείες των ΗΠΑ π.χ. που δεν τις επιτρέπουν και στον υπόλοιπο πλανήτη δεκάδες άλλες χώρες επίσης. Παρά ταύτα εγώ ξεκάθαρα πήρα θέση υπέρ αυτού του δικαιώματος των γυναικών. Το γιατί ας μην το αναλύσουμε αφού συμφωνούμε. Από την στιγμή όμως που ξεκάθαρα είμαι υπέρ του δικαιώματος αυτού, όλα τα περί παραβιάσεως του νόμου του 1986 κ.λπ. τί νόημα είχαν; Σαν να θέλετε για αυτό το θέμα οπωσδήποτε να τσακωθείτε με κάποιον.

Πάμε όμως στην ουσία. Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό; Όχι. Το νόμιμο αναφέρεται στο τί επιτρέπεται και τί απαγορεύεται, το ηθικό στο τί είναι σωστό και τί όχι. Στην προκειμένη περίπτωση ο τεράστιος αριθμός αμβλώσεων στην Ελλάδα (δεν είναι 350.000 που γράφει η εφημερίδα αλλά είναι όσες οι γεννήσεις ή και αρκετά περισσότερες τα στοιχεία λένε +100.000) δημιουργεί δυο μεγάλα ζητήματα. Το πρώτο για τον κίνδυνο στην υγεία των ίδιων των γυναικών, ειδικά αν το κάνουν επαναλαμβανόμενα. Η έκτρωση πρέπει να είναι το τελευταίο μέσο διακοπής μία ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Όμως σε μια εποχή με το διαδίκτυο να πληροφορεί για τις μεθόδους αντισύλληψης, το προφυλακτικό, τα αντισυλληπτικά, το χάπι της επόμενης ημέρας, το να δεχόμαστε χωρίς προβληματισμό ότι τελικά χρησιμοποιείται στην Ελλάδα η έκτρωση, ως αντισυλληπτική μέθοδος, με συγχωρείτε αλλά είναι ανευθυνότητα. Άρα είναι μία συζήτηση που πρέπει να κάνουμε με θάρρος και σίγουρα χωρίς να τσακωνόμαστε για τα αυτονόητα. Οι αμβλώσεις είναι γυναικείο δικαίωμα και νόμος του κράτους. Τέλος συζήτησης. 29.12.2019 Οι αμβλώσεις είναι γυναικείο δικαίωμα και νόμος του κράτους. Τέλος συζήτησης.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι ο δημογραφικός κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε. Εσείς μπορεί να τον θεωρείτε επουσιώδη, εγώ πάλι εξαιρετικά σημαντικό. Θα μου επιτρέψετε να μην αναλύσω εδώ το μέγεθος του κινδύνου, τα δε περί «καρπερού Τούρκου», δείχνουν μια επικίνδυνη αφέλεια. Ο πρώην Πρόεδρος της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ είχε πει, ως γνωστόν, ότι τις ελληνοτουρκικές διαφορές θα τις λύσει το Δημογραφικό. Συμφωνώ όμως απολύτως σε όσα γράφετε για το πώς το Κράτος πρέπει να δώσει κίνητρα κ.λπ. Ήδη με το έκτακτο επίδομα των 2000 € ανά γέννηση ή με την πολιτική όλα τα παιδιά σε παιδικούς σταθμούς, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Το Κράτος πρέπει να βρει τα εργαλεία για να αυξήσει την πιθανότητα μια γυναίκα να προτιμήσει να γεννήσει παρά να κάνει έκτρωση. Άρα και πάλι δεν αντιλαμβάνομαι το ύφος σας αφού λέμε τα ίδια.

Τέλος στο άρθρο σας υπήρχε και μία ελαφριά ειρωνία σε ανθρώπους που διαφωνούν με τις εκτρώσεις για θρησκευτικούς λόγους. Με συγχωρείτε αλλά αυτό είναι στα όρια του ρατσισμού. Ρατσισμού δε που, όπως συνήθως, στρέφεται σχεδόν κατά αποκλειστικότητα προς τους Χριστιανούς. Φυσικά για θρησκευτικούς λόγους απαγορεύονται οι εκτρώσεις σχεδόν σε όλο το Ισλάμ π.χ. αλλά προς τα εκεί για κάποιους λόγους λείπει η σχετική ειρωνία. Αλλά ας μείνουμε σε μας. Εάν κάποιος θέλει να είναι αντίθετος σε κάτι ακολουθώντας την πίστη του είναι ανθρώπινο δικαίωμα του, αρκεί να μην επιβάλει την γνώμη του στους άλλους. Εξ όσων γνωρίζω τόσο η Ορθόδοξη όσο και η Καθολική Εκκλησία την έκτρωση την θεωρούν Αμαρτία. Το αν εσείς ή εγώ ή ο οποιοδήποτε άλλος θα συμμεριστεί ή όχι αυτή την άποψη είναι δικός του λογαριασμός, το αν θα χλευάσει την πίστη του άλλου όμως ζήτημα ευγένειας.

Κοντολογίς μου κάνατε μια «επίθεση» άνευ λόγου και αιτίας αλλά και πάλι σας ευχαριστώ διότι δώσατε χώρο να μιλήσουμε δημόσια για ένα σοβαρό κατά την γνώμη μου θέμα, όπως το ίδιο έκανε και η αθλητική αυτή εφημερίδα που με το εξώφυλλο της επέτρεψε να ξεκινήσει μια τέτοια δημόσια συζήτηση.

Καλή χρονιά με υγεία και πάλι.
Άδωνις Γεωργιάδης 



Ανταπάντηση:



Αγαπητέ κύριε Γεωργιάδη

Δεν ξέρω πού είδατε την επίθεση και τον φανατισμό. Αντίθετα μ' εσάς, που με χαρακτηρίζετε από αφελή έως ρατσιστή, εγώ δεν σας χαρακτήρισα – μίλησα μόνο για τον ρόλο σας, τον οποίο, κατά τη γνώμη μου, υποτιμάτε.

Είστε υπουργός Ανάπτυξης. Δουλειά σας είναι να γίνει η Ελλάδα ένα κράτος δικαίου και ανάπτυξης – όχι να συζητάτε αν κάνουν καλό στην υγεία τους οι «ανεύθυνες» γυναίκες με τις αμβλώσεις. Με την υγεία ασχολούνται οι γιατροί. Με την ηθική, οι θεολόγοι. Εσείς, μην το ξεχνάτε, δεν είστε ενορία· είστε κράτος και για το κράτος η συζήτηση έχει λήξει από το 1986.

Λέτε με απίστευτη χαλαρότητα ότι μερικοί νόμοι δεν είναι ηθικοί. Έτσι έλεγαν και όσοι ήθελαν να «διορθώσουν» την «εκτροχιασμένη κοινωνία» με άλλα, ζοφερά, διχαστικά μέσα. Συμβουλή: μην το μπερδεύετε. Αρκεστείτε στους νόμους – είναι πιο ασφαλές.

Συνεπώς, αυτό που λέω είναι ότι είναι ύποπτη και αχρείαστη η συζήτηση που ανοίγετε εσείς προσωπικά (μoιράζοντας ένα αντιεπιστημονικό και κιτς fake news), η οποία πλήττει σαφώς τις γυναικείες ελευθερίες γιατί αναβιώνει ένα σεξιστικό και ενοχοποιητικό κλίμα εναντίον τους – πόσο ανεύθυνες είναι που δεν παίρνουν αντισύλληψη, πόσο επιπόλαιες να κάνουν τόσες εκτρώσεις, πόσο ανθέλληνες όσοι δεν σκέφτονται τον δημογραφικό μαρασμό.

Δεν ξέρω, επίσης, από πού βγάζετε το συμπέρασμα ότι θεωρώ επουσιώδες το δημογραφικό πρόβλημα – και με λέτε μάλιστα «επικίνδυνα αφελή». Για τη χαμηλή γεννητικότητα όμως δεν θεωρώ υπεύθυνες τις γυναίκες που «κάνουν πολλές αμβλώσεις», αλλά εσάς, τους πολιτικούς, που καταντήσατε την Ελλάδα έρημη χώρα για τους νέους γονείς και τα παιδιά τους –χωρίς υποδομές, νοσοκομεία, πρόνοια και παιδικούς σταθμούς–, μια χώρα εχθρική προς τις γυναίκες: αντί να τις βοηθάτε στο μέγα θέμα της μητρότητας, τις αφήνετε να βολοδέρνουν μεταξύ ανέχειας και ντροπής.

Τέλος, αυτά που λέτε ότι είμαι ρατσιστής απέναντι στους χριστιανούς κ.λπ. είναι λίγο αστεία. Στο ευρωπαϊκό κράτος με τους ισχυρότερους εκκλησιαστικούς δεσμούς και με μια Εκκλησία που τρυπώνει και στο τελευταίο άστρωτο κρεβάτι, αντί να κοιτάει το δικό της, παρατηρείται το παράδοξο: ο αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος να προστατεύει τον παποκαισαρισμό από το... μπούλινγκ!

Καλές γιορτές, με σοβαρότητα, δουλειά, πρόοδο και αγάπη,
Στάθης Τσαγκαρουσιάνος




Πόσες χιλιάδες εκτρώσεις γίνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα;


Του Νίκου Σαραντάκου | sarantakos.wordpress.com


Η συζήτηση για τις εκτρώσεις ξεκίνησε τις τελευταίες μέρες του χρόνου που πέρασε, παραδόξως (ή ίσως όχι) από μια πρωτοβουλία της αθλητικής εφημερίδας Sportime, η οποία έκρινε σκόπιμο να αφιερώσει το εξώφυλλό της στην «Ημέρα αγέννητου παιδιού» την οποία θέσπισε πριν απο μερικά χρόνια η Εκκλησία της Ελλάδος.

Το εξωφυλλο το βλέπετε. Η σιλουέτα ενός εμβρύου μέσα σε ένα γυναικείο χέρι. Με μεγάλα γράμματα η κραυγή «Αφήστε με να ζήσω» και με τέσσερα βέλη ισάριθμα «στοιχεία», στην πραγματικότητα αναπόδεικτοι ισχυρισμοί:

Κάθε χρόνο θανατώνεται πληθυσμός ίσος με το άθροισμα των κατοίκων της Πάτρας και του Ηρακλείου Κρήτης
Πάνω από 350000 εκτρώσεις ετησίως στην Ελλάδα
Πάνω από 200 εκατ. ο τζίρος σε ιδιωτικά νοσοκομεία και ιατρεία
Χωρίς αμβλώσεις, σε τέσσερα μόνο χρόνια ο πληθυσμός της χώρας μας θα ήταν κατά 1 εκατομμύριο μεγαλύτερος.

Υποστηρίζω, και θα το δούμε παρακάτω, ότι οι τέσσερις παραπάνω αναπόδεικτοι ισχυρισμοί και ψέμα είναι και μια θεμελιώδη πλάνη περιέχουν.

Όλη αυτή η έκρηξη καπηλείας περιόρισε την αναγγελία του θανάτου του Θάνου Μικρούτσικου σε μια γωνίτσα κάτω αριστερά -η φωτογραφία τον δείχνει με ύφος «καλή στιγμή διάλεξα να φύγω».

Είναι περίεργο βέβαια ότι μια εφημερίδα που γράφεται σχεδόν αποκλειστικά από άντρες και διαβάζεται σχεδόν αποκλειστικά από άντρες θέλησε να επιβάλει στις γυναίκες πώς να διαχειρίζονται το σώμα τους, και μάλιστα με επιχειρήματα του τύπου «πόσοι πατεράδες στερήθηκαν τη χαρά να πανηγυρίσουν το γκολ της αγαπημένης τους ομάδας αγκαλιά με τα παιδιά τους επειδή τα παιδιά τους δεν γεννήθηκαν ποτέ;» -όχι μόνο ανόητα αλλά και πατριαρχικά (και διατυπωμένα με τρόπο που θα μας απασχολήσει και αύριο με τα μεζεδάκια).

Πολιτικάντηδες από διάφορες παρατάξεις της δεξιάς πτέρυγας έσπευσαν να συγχαρούν την εφημερίδα. Έτσι, ο αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος Άδωνης Γεωργιάδης έγραψε στο Τουίτερ: Συγχαίρω την Εφημερίδα παρά τις αντιδράσεις. Στην Ελλάδα δεν αμφισβητείται το δικαίωμα, της γυναίκας στην άμβλωση, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι το να έχουμε διπλάσιες εκτρώσεις από γεννήσεις γεννά ζητήματα επιβίωσης του Έθνους μας. Ο κ. Γεωργιάδης παρέθεσε λινκ σε δημοσίευμα της Καθημερινής στο οποίο τονίζεται το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε εκτρώσεις. Αλλά και ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος επίσης συνεχάρη την εφημερίδα και μίλησε για τις 350.000 εκτρώσεις το χρόνο.

Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος έγραψε στη Lifo ένα άρθρο με τίτλο «Οι αμβλώσεις είναι γυναικείο δικαίωμα και νόμος του κράτους. Τέλος συζήτησης» και πράγματι το άρθρο θα μπορούσε να τελειώνει εδώ. Όμως είναι εύστοχος και ο υπότιτλος: Η πολύ περίεργη συζήτηση που ξέσπασε περί αμβλώσεων, παραμονές του 2020, με την συνδρομή του αντιπροέδρου τoυ κυβερνώντος κόμματος, είναι ένας επικίνδυνος αναχρονισμός, όπως και η αρχή του άρθρου:

Δεν προκαλεί έκπληξη το εξώφυλλο του Sportime, σε όσους ζουν στην Ελλάδα. Υπάρχει ένα υπολογίσιμο κομμάτι του πληθυσμού που πιστεύει ότι η έκτρωση είναι έγκλημα απέναντι σε θεό και ανθρώπους. Ο θεός ας τιμωρήσει τους «εγκληματίες» όπως θέλει. Οι άνθρωποι όμως -δηλαδή το κράτος- έχουν νόμο, σύμφωνα με τον οποίο η έκτρωση δεν είναι έγκλημα, αλλά δικαίωμα (Νόμος 1609/1986, σε ισχύ από τις 3 Ιουλίου 1986).
Έκπληξη λοιπόν προκαλεί το ότι ο Αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος Άδωνις Γεωργιάδης βγαίνει να το σιγοντάρει. Νόμιζα ότι δουλειά της κυβέρνησης είναι πρωτίστως να υπερασπίζεται τους νόμους του κράτους.

Ο Άδ. Γεωργιάδης απάντησε, υποστηρίζοντας την επικίνδυνη για κυβερνητικό στέλεχος θέση ότι υπάρχουν νόμοι που δεν είναι ηθικοί, και ενώ παραδέχτηκε ότι ο αριθμός των 350.000 εκτρώσεων ετησίως είναι υπερβολικός, υποστήριξε ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις οι εκτρώσεις είναι 100.000 περισσότερες από τις γεννήσεις (άρα, γύρω στις 190.000 το χρόνο. Ο κ. Τσαγκαρουσιάνος ανταπάντησε, υποδειγματικά κατά τη γνώμη μου.H συζήτηση λοιπόν για τις εκτρώσεις βάζει στην πραγματικότητα αρκετά ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι, όπως σωστά υποστήριξε πιο πάνω και ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, η έκτρωση είναι νόμος του κράτους και δικαίωμα της γυναίκας. Όπως δεν συζητάμε για την επαναφορά της θανατικής ποινής ή για το δικαίωμα του βασιλιά να σε κλείνει στη φυλακή χωρίς να δίνει πουθενά λόγο, έτσι δεν συζητάμε και για την αμφισβήτηση της νομιμότητας των εκτρώσεων. Ίσως η συζήτηση θα έπρεπε να τελειώνει εδώ.

Από την αλλη, ας μην παραγνωρίζουμε ότι οι εικόνες με έμβρυα και ακόμα και η ίδια η ορολογία «αγέννητο παιδί» έχουν ένα επικοινωνιακό πλεονέκτημα, οπότε χρειάζεται να παραθέσουμε περισσότερα επιχειρήματα. Σωστά ο Γρηγόρης Φαρμάκης (ακραιφνής φιλελεύθερος δεξιός κατά τα άλλα) επισήμανε στον τοίχο του στο Φέισμπουκ ότι «Στις ΗΠΑ, απ’όπου μας ήρθε η μπούρδα να λέμε «αγέννητο παιδί» ένα έμβρυο – μα ακούστε «χτυπάει η καρδούλα του από την έκτη εβδομάδα!» – ο πόλεμος κατά του δικαιώματος των γυναικών στο σωμα τους κερδίζει συνεχώς έδαφος γιατί μπραντάρεται ως «υπέρ της ζωής» (pro-life) εναντίον της «επιλογής» (pro-choice) και η ζωή είναι ιερή ενώ η επιλογή είναι πολιτικορθακισμός. Έχει τάχα θρησκευτική θεμελίωση αλλά στην ουσία πολιτική. Εδώ θα κερδίζει γιατί οι ίδιοι πολιτικοί στόχοι θα πλασαρονται ως «υπέρ του έθνους», εθνικό χρέος των γυναικών στην πατρίδα. Θα ήμασταν λέει το βλακώδες πρωτοσέλιδο ένα εκατομμύριο περισσότεροι αν απαγορεύονταν οι εκτρώσεις. «Μια ολόκληρη πόλη χάνεται κάθε χρόνο» κραυγάζει με πατριωτική αγανάκτηση. Την επόμενη φορά το έμβρυο που θα ικετεύει «μανούλα άσε με να ζήσω» σε ένα πρωτοσέλιδο, θα είναι τυλιγμένο σε μια γαλανόλευκη ελληνική σημαία.»

Αλλά για να συζητήσουμε, πρέπει να ξέρουμε πόσες εκτρώσεις γίνονται κάθε χρόνο. Και επειδή δεν υπάρχουν, ή δεν αξιώθηκα να βρω, επίσημα στοιχεία, είναι επόμενο η σχετική συζήτηση να είναι έρμαιο της κάθε ατεκμηρίωτης πλειοδοσίας.

Για παράδειγμα, ο δημοσιογράφος Κ. Γιαννακίδης, επικρίνοντας το πρωτοσέλιδο του Sportime για τις 350.000 εκτρώσεις, υποστήριξε πως ο αριθμός αυτός δεν είναι σωστός και ότι
Κάθε χρόνο γίνονται στην πατρίδα μας 150.000 αμβλώσεις. Το 25%, δηλαδή περίπου 35.000, αφορά κορίτσια κάτω των 16 ετών.

Διά γυμνού οφθαλμού, ο ισχυρισμός για 150.000 εκτρώσεις εκ των οποίων 35.000 εκτρώσεις από κορίτσια κάτω των 16 φαντάζει εξωφρενικός. Πράγματι, ο σχολιαστής Θόδωρος Αλυσανδράτος, έγραψε: Οι γεννήσεις είναι ~90Κ/έτος. 150Κ εκτρώσεις/έτος θα σήμαινε 1.6 εκτρώσεις/γέννηση, αριθμός εξωπραγματικά υψηλός. Επιπλέον, υπάρχουν ~250Κ κορίτσια στο εύρος [12,16]. Δλδ μας λέει ότι 1/8 κοπέλες 12-16 έχουν κάνει έκτρωση, το οποιο είναι βιολογικά εφικτό υποθέτω, αλλά θυμάμαι να συζητάμε ότι η συντριπτική πλειονότητα των κοριτσιών στις ηλικίες αυτές δεν έχουν κάνει σεξ, οπότε οι λίγες που κάνουν σεξ είναι1 κάθε μήνα στο γυναικολόγο για έκτρωση;

Ο Κ. Γιαννακίδης κλήθηκε να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του, και παρέθεσε το εξής άρθρο, στο οποίο διατυπώνεται πράγματι αυτός ο ισχυρισμός ως «πρόσφατη έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας», όμως ο καθηγητής γυναικολογίας που καλείται να σχολιάσει τα στοιχεία λέει απλώς:

Δυστυχώς, δεν μπορώ να επιβεβαιώσω τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας. Κατά τη γνώμη μου, οι εκτρώσεις έχουν ελαττωθεί, διότι έχουν μειωθεί και οι γεννήσεις.

Βλέπετε ποιο είναι το πρόβλημα; Επειδή δεν έχουμε επίσημα στοιχεία για τις εκτρώσεις, ο καθένας βγάζει ένα νούμερο περίπου από την κοιλιά του ή στην καλύτερη περίπτωση από άρθρο εφημερίδας (δεν διαφέρει και πολύ). Και επειδή οι σοβαροί επιστήμονες αποφεύγουν να αναφέρουν αριθμούς όταν δεν τους ξέρουν, επιπλέουν οι φελλοί που ελαφρά τη καρδία πετάνε απίθανα νούμερα όπως «150.000 εκτρώσεις το χρόνο» ή «300.000 το χρόνο» ή «400.000 εκτρώσεις το χρόνο!» (Εγώ φταίω που μίλησα πρώτος, λέει ο προλαλήσας).

Το εξωφρενικό αυτών των αριθμών φαίνεται με την απλή λογική. Οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας [15-49] είναι δεν είναι 2.300.000. Αν γίνονται 300.000 εκτρώσεις το χρόνο, αυτό σημαίνει ότι μία στις 8 γυναίκες κάνει έκτρωση -κάθε χρόνο!

Κι όμως, τέτοιοι ισχυρισμοί αφθονούν στα άρθρα των εφημερίδων. Συνήθως συνοδεύονται από νεφελώδεις αναφορές σε «στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ», χωρίς καμιά συγκεκριμένη παραπομπή -ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα (προς αποφυγήν) είναι αυτό το άρθρο του cnn.gr, που επαναλαμβάνει τους αστήρικτους ισχυρισμούς για 40.000 εκτρώσεις από κορίτσια κάτω των 18 ετών και συνολικά 300.000 εκτρώσεις ετησίως «σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας» το οποίο όμως δεν έχει παρουσιάσει τέτοια στοιχεία!

Με βάση τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που όμως για την Ελλάδα υπάρχουν μόνο ως το 2012, η Ελλάδα δεν έχει καμιά πρώτη θέση στον αριθμό των εκτρώσεων. Μόλις 17632 εκτρώσεις δίνει ο ΠΟΥ για το 2012 και, αν κρίνω από τη σχετική συζήτηση, στον αριθμό αυτό περιλαμβάνεται και εκτίμηση για τις μη δηλωμένες εκτρώσεις. Σε κάθε περίπτωση βρισκόμαστε πολύ μακριά από τα νούμερα που πλασάρονται από διάφορα νούμερα -και για μιαν ακόμα φορά αποδεικνύεται πως η έλλειψη στοιχείων δημιουργεί εύφορο έδαφος για να ανθίσει κάθε αγυρτεία και κάθε χειραγωγημένος ισχυρισμός.

Στις συζητήσεις στο Τουίτερ κάποιοι που επιμένουν ότι ο αριθμός των 300.000 εκτρώσεων ετησίως είναι βάσιμος παρέθεσαν πηγές που υποτίθεται ότι τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό τους. Όσες έλεγξα, είχαν ελάχιστη τεκμηρίωση.

Κάποιες δεν μπόρεσα να τις βρω, όπως την: Comninos, Anthony C. 1988, Greece. In International Handbook on Abortion. Paul Sachdev, ed. Pp. 207-215. New York: Greenport Press, η οποία υποτίθεται πως έχει εκτίμηση για 300000 εκτρώσεις το 1988.

Έχει σημασία να βρεθεί ο αριθμός των εκτρώσεων για να αντικρούονται τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα του τύπου «350.000 εκτρώσεις το χρόνο, μια Πάτρα κι ένα Ηράκλειο το χρόνο, κάθε τρία χρόνια χάνουμε ένα εκατομμύριο» των κάπηλων της μητρότητας.

Ωστόσο, βαθιά μέσα τους κι εκείνοι ξέρουν όπως κι εμείς ξέρουμε πως αν ως διά μαγείας αύριο μια ημιδικτατορική κυβέρνηση, σαν κι αυτή που θα είχε πρωθυπουργό έναν Άδωνη, κατάφερνε να γυρίσει πισω το ρολόι της ιστορίας και να απαγορεύσει τις εκτρώσεις, ξέρουμε ότι το δημογραφικό δεν θα σημείωνε καμιά βελτίωση.

Ξέρουμε πως εκτρώσεις και πάλι θα γίνονταν, όπως γίνονταν και πριν από το 1986 (έχω προσωπική πείρα) -απλώς θα ήταν παράνομες, ανασφαλείς εκτρώσεις, σε κρυφά ιατρεία-σφαγεία. Θα πέθαιναν μαζι και κάμποσες γυναίκες.

Ξέρουμε πως στην καθολική Μάλτα, όπου οι εκτρώσεις απαγορεύονται, ο δείκτης γονιμότητας είναι μόλις 1.26, o χαμηλότερος σε όλη την ΕΕ, πιο χαμηλός κι από τον ελληνικό δείκτη γονιμότητας όπου υποτίθεται πως κάνουμε πάρτι εκτρώσεων. Ξέρουμε πως στην καθολική Ιρλανδία όπου οι εκτρώσεις πολύ πρόσφατα νομιμοποιήθηκαν δεν σημειώθηκε καμιά μείωση του πληθυσμού.

Διότι ξέρουμε, και οι κάπηλοι της μητρότητας το ξέρουν επίσης, ότι είναι πλάνη να υποστηρίζει κανείς πως οι υποθετικές 350.000 εκτρώσεις το χρόνο σημαινουν 350.000 γεννήσεις περισσότερες. Μόνο ένας ηλίθιος ή ένας ψεύτης μπορεί να το υποστηρίζει αυτό. Διότι, αν τα ζευγάρια ξέρουν πως η νόμιμη έκτρωση αποκλείεται, θα βρουν άλλους τρόπους να αποφύγουν την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή θα καταφύγουν στην παράνομη έκτρωση. Η ίδια πλάνη (ή, το ίδιο ψεμα) χαρακτηρίζει και τις εταιρείες δίσκων οι οποίες υποστηρίζουν πως, επειδή 1 εκατ. χρήστες κατέβασαν «παράνομα» τον τάδε δίσκο, η εταιρεία έχει διαφυγόντα κέρδη 1 εκατ. δίσκων. Όμως, αν δεν υπήρχε δυνατοτητα για «παράνομο» κατέβασμα μόνο ένα μικρό κλάσμα, ας πούμε 10.000 χρήστες, θα πλήρωναν για να αγοράσουν το σιντί. Το ανάλογο συμβαίνει και με τις εκτρώσεις.

Αν μας καίει το δημογραφικό, ας δουμε τα δημογραφικά στοιχεία που δείχνουν πως όλη η νότια Ευρώπη, είτε έχει αριστερές κυβερνήσεις είτε δεξιές, είτε έχει απαγορέψει τις εκτρώσεις είτε τις επιτρέπει, έχει δείκτες γονιμότητας πολύ χαμηλούς, κάτω από 1.40. Υπάρχει ένα πατερνάκι εδώ, που μας λέει πως η πληθυσμιακή κατάρρευση, που εντείνεται από το ότι ανήκουμε στην ΕΕ με αποτέλεσμα πολλοί νέοι μας να ελκύονται και να φεύγουν για το Παρίσι και τη Φρανκφούρτη οπως ακριβώς ο νέος από τα Κύργια Δράμας ή τους Μυτιληνιούς Σάμου ελκύεται και φεύγει στην Αθήνα, η πληθυσμιακή ξαναλέω κατάρρευση δεν μπορεί να αποφευχθεί παρά μόνο με γενναία εισαγωγή και πολιτογράφηση μεταναστών.

Όσα κίνητρα και να δώσουν οι κυβερνήσεις, όσα διχίλιαρα κι αν μοιράσουν, όση προπαγάνδα κι αν κάνουν οι κάπηλοι της μητρότητας και οι συμπαρομαρτούσες θεούσες, τίποτα δεν θα καταφέρουν μπροστά στις αμείλικτες μυλόπετρες της ιστορίας. Τις συντάξεις των σημερινών σαραντάρηδων, αν τις πληρώσει κάποιος, θα τις πληρώσουν ο Χασάν, η Λεϊλά και ο Αχμέτ.


Σχετικά:

5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος21/1/20

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος21/1/20

    https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10157330185069177&set=a.10151100911149177&type=3&theater

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος21/1/20

    Αν μου επιτρέπετε, πολύ καλά κάνατε και δημοσιεύσατε ως πρώτο σχόλιο το παραπάνω από τον Ανώνυμο σχολιαστή σας.
    Το δικό μου όμως δεν θα το δημοσιεύσετε, αγαπητή ΟΔΟΣ;
    Είναι εκείνο που γράφω κι εγώ για το θέμα ως γυναίκα που όντως είμαι. Δεν έχω το δικαίωμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος21/1/20

    Συγγνώμη, κύριοι, αλλά θυμίζετε την παροιμία "δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένον αχυρώνα".
    Κι εμείς οι αναγνώστες διαβάζουμε κείμενα για τα δικαιώματα των γυναικών γραμμένα από άνδρες!!!!!
    Συνήγορους σας βάλαμε;
    Ή επιβεβαιώνετε κι εσείς ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε πράγματι το "ασθενές φύλο" και σε όλη μας τη ζωή εξαρτώμαστε από εσάς, για να βρούμε σθένος;;;;;
    Ρωτήσατε ποτέ πόσο σοβαρά υποφέρουν από μετατραυματικό σοκ αμέτρητες γυναίκες που θέλοντας και μη σύρθηκαν ως το χειρουργείο; Γιατί, ας μη κρυβόμαστε μεταξύ μας, δεν ήταν για όλες ελεύθερη συνειδητή επιλογή. Εκείνος ο ντερμπεντέρης που γονιμοποίησε το ωάριο δεν έχει μερίδιο ευθύνης;
    Θα το θεωρούσα πιο τίμιο να βγουν γυναίκες να μιλήσουν και τότε θα είχαμε περισσότερες πιθανότητες να είμαστε πιο κοντά στην αλήθεια.
    Ένα μόνο θέλω να πω ως γυναίκα. Δεν δέχομαι με τίποτε ότι έχω ΑΠΟΛΥΤΟ δικαίωμα πάνω στο σώμα μου, γιατί η ίδια η Φύση με βγάζει ψεύτρα. Το έμβρυο, γονιμοποιημένο ωάριο, όπως θέλετε πείτε το, μπορείτε να το πειτε και κοντορεβυθούλη... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΩΜΑ;;;;
    Ως άλλο σώμα δεν έχει τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα;
    Ας βγει επιτέλους ένας Γιατρός να μας πει τι λέει σχετικά ο Ιπποκράτης, τον Όρκο του οποίου έδωσαν και οφείλουν να τηρούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος27/1/20

      Και μετά φώναξες: Αλάχ ακμπάρ!

      Διαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ