ΟΔΟΣ: «H μασκότ της Καστοριάς»

 

ΟΔΟΣ 15.2.2024 | 1212

- ΤΑΜΠΟΥ & ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ -

Αρέσει ακόμη στην Καστοριά ως φαίνεται αυτό το σπορ. Προφανώς μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι γι’ αυτούς ήταν αδιανόητο να δημιουργήσουν δική τους οικογένεια, να σπουδάσουν, να αγαπήσουν σύντροφο, να ονειρευτούν, να ταξιδέψουν και να επιτύχουν. Να αντιδράσουν και να διεκδικήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.

Δεν πέρασε περισσότερο από 1,5 έτος από την εποχή που σε ιστοσελίδες της Καστοριάς, αναρτήθηκε η από τα παλιότερα φωτογραφία του επονομαζόμενου «Χρηστάρα» με το κύπελλο ανά χείρας, αυτό που απέσπασε η ποδοσφαιρική ομάδα της Καστοριάς. Για τους νεότερους ή όσους επιμένουν να λησμονούν, ο «Χρηστάρας» ήταν συμπολίτης –τώρα πια έχει φύγει από την ζωή– ο οποίος σε εκείνη την ανάρτηση, προβαλλόταν ως... «η μασκότ» της ομάδας της Καστοριάς. 

Και πράγματι, ήταν ένα πρόσωπο που οι παλιότεροι τον θυμούνται για το νανισμό που έπασχε, την φιγούρα του καθώς μοιραία ξεχώριζε, αλλά κυρίως για την αθώο φανατισμό του στα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Καστοριάς την εποχή που μεσουρανούσε η πόλη. Αλλά και αργότερα για την καθόλου αυθόρμητη συμμετοχή του στις παρελάσεις του καστοριανού καρναβαλιού. Όταν μαζί με 2-3 άλλους συμπολίτες που εμφάνιζαν την ίδια γενετική διαταραχή (του νανισμού) ο οποίος στους ανθρώπους, μερικές φορές ορίζεται σε ύψος μικρότερο από 1,47 μέτρα για ενηλίκους, ανεξαρτήτως φύλου, «επιστρατεύονταν» εκόντες ή (το πιο πιθανό) άκοντες. Για να υποδυθούν το τσίρκο των «κανονικών» που τους υποχρέωναν να παρελάσουν ως «μασκότ» και ιδιοκτησία τους.  Ήταν βέβαια και κάποιοι όπως ο «Στέφος – πάει παραλία» ή ο «Τάκης» και άλλοι διαφορετικών προβλημάτων, αλλά οι συμπολίτες με νανισμό είχαν την «τιμητική» τους στην ατίμωση. 

Συνήθως τους είχαν ανεβασμένους πάνω σε κάποιο άρμα ή γεωργική πλατφόρμα, όπου οι νάνοι συμπολίτες υφίσταντο επί πολλά-πολλά χρόνια, ίσως χωρίς την συμφωνία τους, τον εξευτελισμό. Παριστάνοντας τους κομπάρσους σαν σε παλιά κινηματογραφική ταινία του Φελλίνι ή του Παζολίνι στις προπολεμικές πόλεις του ιταλικού νότου. Όπου ο χλευασμός των φανερών ιδιαιτεροτήτων συνοδευόταν με το γέλιο και σκέπαζε τις ανασφάλειες των άλλων. Των «αρτιμελών».

Η τραγωδία γι’ αυτούς τους συμπολίτες της Καστοριάς, είναι ότι εκτός από το πρόβλημα του νανισμού, προφανώς πνευματικά και ψυχικά γεννήθηκαν υγιείς, όσο τουλάχιστον και οι υπόλοιποι. Αλλά μάλλον θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι η κοροϊδία, το γέλιο, ο ονειδισμός που τους προκαλούσαν οι «φυσιολογικοί», ίσως και να είχε συνέπειες. Προφανώς επίσης, μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι γι’ αυτούς ήταν αδιανόητο να δημιουργήσουν δική τους οικογένεια, να σπουδάσουν, να αγαπήσουν σύντροφο, να ονειρευτούν, να ταξιδέψουν και να επιτύχουν. Να δημιουργήσουν μια «δομή» για τα δικαιώματά τους, να αντιδράσουν και να διεκδικήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.

Και παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε ήδη προχωρημένα στον 21ο αιώνα, η ανάρτηση με τον χαρακτηρισμό «μασκότ» της ομάδας της Καστοριάς (όπου μασκότ, το ξόρκι, είναι το αντικείμενο ή το ζώο ή μία ανθρωπόμορφη καρικατούρα που θεωρείται ότι φέρνει τύχη) έσπευσαν τότε οι αρτιμελείς και φυσιολογικοί Καστοριανοί να επιδοκιμάσουν τον χαρακτηρισμό με εκατοντάδες likes¹. Δεν γράφτηκε από κανένα (μα κανέναν) ότι δεν μπορεί να προσβάλλουν ό,τι απέμεινε από ένα άνθρωπο, επειδή ήταν στα μάτια τους βολικό να αντιμετωπίζεται ως περίπου καρικατούρα.

Αρέσει ακόμη στην Καστοριά ως φαίνεται αυτό το σπορ. Ίσως και γι’ αυτό έσπευσαν πριν λίγες εβδομάδες, αρκετές εκατοντάδες εδώ στην Καστοριά, να κάνουν like επώνυμα σε δηλώσεις νομιμοφροσύνης με νυφικό², σε αναζήτηση του πιστοποιητικού κοινωνικών–φυσιολογικών φρονημάτων. Σε όσους τον καιρό που πέρασε, εξέθεταν μετά ή άνευ φωτογραφικού υλικού τους, την προσήλωσή τους στην «πυρηνική» οικογένεια. Με μητέρα, πατέρα και τα συναφή.

Όλους φυσιολογικούς και κανονικούς στο ανάστημα. Ανεξαιρέτως μάλιστα –ακόμη κι αν είναι οι χειρότεροι γονείς του κόσμου μέσα από τις κλειστές πόρτες. Και εντυπωσίασε αυτή η μαζική ανάγκη αρκετών Καστοριανών για υποστήριξη της δικής τους αντιληπτικής «κανονικότητας» όταν διεκδικούνται ζητήματα ισοπολιτείας, ίσης μεταχείρισης και δικαιοσύνης σε κάθε άνθρωπο. Με ή χωρίς ζητήματα σωματικής ή και πνευματικής ακεραιότητας. Χωρίς προσωπικά ταμπού αλλά και ανασφάλειες. 

Έτσι εξηγείται, που όπως και σε πανελλήνιο επίπεδο, έτσι και στην Καστοριά, έσπευσαν με likes και σχόλια να υπερθεματίσουν στις απόψεις ενός διάσημου εκκεντρικού Έλληνα όπως είναι ο Λάκης Γαβαλάς. Που δήλωσε ότι το παιδί χρειάζεται «μάνα και πατέρα». Και έτσι θυμήθηκαν όλοι ότι φοράει παντελόνια ο Λάκης Γαβαλάς. Ενώ μέχρι προχθές…

Είναι που γιατί προτιμούν οι περισσότεροι, τουλάχιστον εδώ στην Καστοριά, αυτός που είναι διαφορετικός από τους πολλούς, να έχει μια θέση μασκότ. Της μόδας, της μπάλας, των ραγκουτσαριών τους, δεν έχει σημασία. Και αυτοί να γελάνε. Ευχαριστώντας προφανώς τον Θεό ή την τύχη τους που οι ίδιοι είναι «κανονικοί». Ή σε κάποιες –όσες τέλος πάντων είναι αυτές– περιπτώσεις, που αυτοί τουλάχιστον δεν φαίνεται αυτό που είναι. 

Στην μνήμη του / τους.

[1] 508 likes και 37 σχόλια, τουλάχιστον. 

[2] Σε δημόσια ανάρτηση π. βουλευτή για την ισότητα στον γάμο.

Φωτογραφία: Τζον Γουίλσον (1922–2015), Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, 2002, ΜΕΤ Νέας Υόρκης.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 15 Φεβρουαρίου 2024, αρ. φύλλου 1212.

Σχετικά:

• ΟΔΟΣ: Ταμπού
• ΟΔΟΣ: Θέλω ειρήνην, ψυχής γαλήνην, χορούς Ερώτων, Βάκχους και κρότον.
• ΟΔΟΣ: "Νύχτα Κρυστάλλων"
• ΟΔΟΣ: Το στίγμα που εκπέμπει το τοπικό κοινωνικό σύνολο
• Η ψηφοφορία
• ΟΔΟΣ: Δύο σε ένα
• Μ. Αντωνίου: «Σας καλώ να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων γιατί αφορά τα παιδιά μας»