ΟΔΟΣ: Έναν χρόνο μετά

 

ΟΔΟΣ 4.4.2024 | 1219

Ένα χρόνο πριν, η ΟΔΟΣ έθετε το ζήτημα των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών ακόμη και του ίδιου του Κώστα Καραμανλή. Έστω κι αν τότε ελάχιστα ήταν τα σχόλια για τις πιθανές ποινικές ευθύνες τουλάχιστον του συγκεκριμένου υπουργού. Τα ανίψια της πολιτικής, είναι ως συνήθως για τα εύκολα.

Στην Καστοριά τελικά η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, ούτε και ως φάρσα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Με την έννοια ότι βρίσκεται ακόμη σε ελεύθερη πτώση. Για παράδειγμα, ένα χρόνο πριν, τέτοια εποχή στο 2023, ακόμη κι αν η κ. Μαρία Αντωνίου δεν ήταν επίσημα βουλευτής Καστοριάς και στη θέση της (μετρώντας αντίστροφα μέρες) βρισκόταν ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, η Νέα Δημοκρατία με επικεφαλής τον πρωθυπουργό και πρόεδρό της κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, είχε θέσει σε λειτουργία τους κινητήρες της ανεπίσημης προεκλογικής περιόδου.

Παρά το γεγονός ότι πάντα στο 2023 στο τέλος του Φεβρουαρίου συνέβη το τρομερό σιδηροδρομικό ατύχημα στα Τέμπη, με 57 αθώους νεκρούς, αλλά και πολλές δεκάδες τραυματίες, μια μικρή αναβολή των εκλογών που αρχικά υπολογίζονταν για τον Απρίλιο, κρίθηκε εκ μέρους της κυβέρνησης ότι αρκούσε για να απορροφήσει το πολιτικό κόστος. Προφανώς αρκούσε και στο να παρέχει χρόνο στον έως τότε υπουργό Μεταφορών κ. Κώστα Καραμανλή να αναβαπτισθεί από την κολυμβήθρα του εξαγνισμού, τις κάλπες. Στις Σέρρες.

 

ΟΔΟΣ 4.4.2024 | 1219 | σ.3

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα και της ψηφιακής διακυβέρνησης. Πέντε σχεδόν χρόνια αφ’ ότου η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές του 2019, υποσχόμενη τα πάντα: Δικαιοσύνη, δημοκρατία, ευημερία, ασφάλεια, δουλειές, υποχώρηση της ακρίβειας, ελευθερίες, εκσυγχρονισμό, σίγουρα δεν είναι άθλος αυτό που κατόρθωσε να προκαλέσει η κυβέρνηση. Μόνο και μόνο για να υποστηρίξει τα πολιτικά τζάκια και το νεποτισμό. Να μη χαλάσει η ζαχαρένια.

* * *

Ένα χρόνο πριν λοιπόν, η ΟΔΟΣ που την προηγούμενη χρονική περίοδο ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση και προσωπικά τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη για σημάδια καθεστωτικής αλαζονείας και αδυναμία αντίληψης της πραγματικότητας, στο πρώτο φύλλο της αμέσως μετά το ατύχημα, δηλαδή στο φύλλο 1165 της 9-3-2023 στο κύριο άρθρο της (Βροχή, ατμός και ταχύτητα), έθετε το ζήτημα των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών κάθε αρμόδιου πολιτικού, ακόμη και του ίδιου του Κώστα Καραμανλή, υπουργού Μεταφορών. Ο οποίος (και) για να ξεφύγει από το «κάδρο» της επικαιρότητας, παραιτήθηκε. Έστω και αν τότε ελάχιστα ήταν τα σχόλια για τις πιθανές ποινικές ευθύνες τουλάχιστον του συγκεκριμένου υπουργού. Τα ανίψια της πολιτικής, είναι ως συνήθως για τα εύκολα.

Και έτσι η χώρα και η Καστοριά μαζί της, πορεύτηκαν για τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2023. Που διεξήχθησαν με την απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα. Η πλειοψηφία που εξασφάλισε η Νέα Δημοκρατία δεν ήταν αρκετή για σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης. Η Ελλάδα, οδηγήθηκε (μέσα) σε ένα μήνα, τον Ιούνιο του 2023 σε δεύτερες εκλογές. Που αυτή την φορά διεξήχθησαν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Και με λίστα, δηλαδή καπαρωμένες τις βουλευτικές έδρες ήδη από τον Μάιο. Αναφορικά με την Καστοριά, οι εκλογές επανέφεραν, στο μοναδικό πλέον βουλευτικό θώκο, την κυρία Μαρία Αντωνίου. Που λογικά θα έχει συνείδηση των ιστορικών ευθυνών της για την Καστοριά και την τιμή που της έκανε να την επανεκλέξει. Και όχι το αντίθετο.

 

Σε χρονικά πολύ πρόσφατο φύλλο της εφημερίδας αυτής, και πάντως 1-2 εβδομάδες πριν το σιδηροδρομικό ατύχημα, και συγκεκριμένα σε κριτικά άρθρα της ΟΔΟΥ, υποστηρίχθηκε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, μοιάζει να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα. Στο ίδιο φύλο γράφτηκε, ότι με βάση αυτά τα δεδομένα υπάρχουν ενδείξεις καθεστωτικής συμπεριφοράς και απάθειάς του. Ανησυχητικά σημάδια που θα έπρεπε να ληφθούν υπ’ όψιν.

ΟΔΟΣ 9.3.2023 | "Βροχή, ατμός και ταχύτητα"

* * *

Από τότε διεξήχθησαν σε πολλές περιπτώσεις ακόμη δύο + δύο εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση: Συνολικά μέσα στο 2023 έγιναν δηλαδή έξι (6) εκλογικές διαδικασίες, καταγράφοντας ένα μεγάλο ρεκόρ, ως εκλογική χρονιά. Με την Νέα Δημοκρατία να εμφανίζεται ως η περίπου αήττητη πολιτική δύναμη. 

Πίσω λοιπόν στον Μάρτιο του 2023, είχε ήδη προκληθεί το ατύχημα στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς, αθώους ανθρώπους. Από τους οποίους το ένα θύμα, εξαϋλώθηκε. Δεν βρέθηκε κανένα ίχνος της νεαρής κοπέλας εκείνης που εξαφανίστηκε. Με τον Κώστα Καραμανλή τον 3ο, τέως υπουργό Μεταφορών και την κυβέρνηση, να υποστηρίζουν ότι αρκεί η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για όλους αυτούς τους θανάτους, που απέδωσε σε ανθρώπινο λάθος. 

Και την κακιά στιγμή φυσικά ως υπεύθυνη για νεκρούς, τους εκατοντάδες τραυματίες και τα αμέτρητα ψυχικά τραύματα. Για τα σπίτια που έκλεισαν. Κι όμως ένα χρόνο αργότερα, όλα αυτά αποδεικνύονται μπούμεραγκ. Με 1.300.000 υπογραφές Ελλήνων να έχουν συγκεντρωθεί για τις ποινικές ευθύνες, τέως υπουργών, η κυβέρνηση αντιδρά σπασμωδικά. Δείχνει να κλυδωνίζεται.

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα και της ψηφιακής διακυβέρνησης. Πέντε σχεδόν χρόνια αφ’ ότου η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές του 2019, υποσχόμενη τα πάντα: Δικαιοσύνη, δημοκρατία, ευημερία, ασφάλεια, δουλειές, υποχώρηση της ακρίβειας, ελευθερίες, εκσυγχρονισμό, σίγουρα δεν είναι άθλος αυτό που κατόρθωσε να προκαλέσει η κυβέρνηση. Μόνο και μόνο για να υποστηρίξει τα πολιτικά τζάκια και το νεποτισμό. Να μη χαλάσει η ζαχαρένια.

Και όλα αυτά όταν στον ελληνικό λαό έχει περάσει η αντίληψη ότι αρκεί η αυστηροποίηση των ποινών και η διεύρυνση των πράξεων και παραλείψεων που θεωρούνται αξιόποινες για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.

Όταν η κυβέρνηση για κάθε μικρή καθυστέρηση σε κάποια υποχρέωση των απλών πολιτών και φορολογουμένων, ακόμη και όταν οφείλεται σε αδυναμία, επιβάλλει ποινές φυλάκισης και εξοντωτικά πρόστιμα, είναι μάταιο για την ίδια να απορεί τον λόγο για τον οποίο ο ελληνικός λαός, απαιτεί να υποχωρήσει ο νόμος που συγκαλύπτει τις ευθύνες των υπουργών. Και κάποιος πολιτικός να πληρώσει, έστω ως κατηγορούμενος, για τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων που έκλεισε σπίτια απλών Ελλήνων. Κάποιος να λογοδοτήσει τέλος πάντων.

Σε χρονικά πολύ πρόσφατο φύλλο της εφημερίδας αυτής, και πάντως 1-2 εβδομάδες πριν το σιδηροδρομικό ατύχημα, και συγκεκριμένα σε κριτικά άρθρα της ΟΔΟΥ, υποστηρίχθηκε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, μοιάζει να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα. Στο ίδιο φύλο γράφτηκε, ότι με βάση αυτά τα δεδομένα υπάρχουν ενδείξεις καθεστωτικής συμπεριφοράς και απάθειάς του. Ανησυχητικά σημάδια που θα έπρεπε να ληφθούν υπ’ όψιν.

ΟΔΟΣ 9.3.2023 | "Βροχή, ατμός και ταχύτητα"

* * *

Όμως με μερικές εξαιρέσεις (σχεδόν) τίποτε απ’ αυτά για τα οποία το 2019 κέρδισε τις εκλογές δεν είχε γίνει ως το 2023 την εκλογική χρονιά. Ούτε καν ως τώρα, στο τέλος Μαρτίου 2024. Ακόμη —ακόμη δεν προχώρησαν οι εργασίες ανάπλασης της ζώνης του τέως αερολιμένα στο Ελληνικό. Για το οποίο η Νέα Δημοκρατία όμνυε ότι όχι μόνο θα ξεκινούσε, αλλά ότι στο τέλος της πρώτης της θητείας της θα είχε εξελιχθεί σημαντικά ως… Ριβιέρα. Τα ίδια περίπου ισχύουν για το Μετρό της Θεσσαλονίκης, για να αναφερθούν μόνο μερικά παραδείγματα από τα ωραία λόγια τα μεγάλα.

Που για την Καστοριά δεν ήταν Ριβιέρα, ήταν λόγια αέρα. Με την βουλευτή Καστοριάς κυρία Μαρία Αντωνίου, την οποία τόσο σθεναρά δείχνει να στηρίζει το κομματικό κατεστημένο, να υπόσχεται το… φράγμα του Νεστορίου —και το ότι η κυβέρνηση πήρε τώρα στα ζεστά το ζήτημα. 

Με τους πολίτες της Καστοριάς από την εποχή που επανεξελέγη βουλευτής, να παρακολουθούν απορημένοι, την ίδια, ως βουλευτή και πρόεδρο της μόνιμης επιτροπής της Βουλής για την ισότητα και τα δικαιώματα, να οργώνει την… υφήλιο, full pension. 

Σε τσάμπα ταξίδια που ίσως να μην έκανε ποτέ ιδιωτικά, σε μέρη μακρινά, υπερατλαντικά και όχι, business class, ξενοδοχεία πολλών αστέρων, με άγνωστα αποτελέσματα για την Ελλάδα και πολύ περισσότερο τον λαό της Καστοριάς —με εξαίρεση την κοπή των βασιλόπιτων και τις πάμπολλες φωτογραφίες.

Σήμερα, στο 2024, στις αρχές Απριλίου πλέον, περίπου ένα χρόνο μετά την επανεκλογή, οι Έλληνες παρατηρούν ότι σχεδόν καμμιά από τις μεγάλες δεσμεύσεις της κυβέρνησης δεν υλοποιήθηκε. Στην ιστορία που αλλού όμως επαναλαμβάνεται, προσέχουν ότι ένα χρόνο μετά τα Τέμπη —στα οποία επίσης η κυρία Μαρία Αντωνίου, ως υπεύθυνη του γραφείου του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη είχε προστρέξει να κλίνει ευλαβικά το γόνυ με αδιάκριτους παπαράτσι φωτογράφους να την καταλαμβάνουν φωτογραφικά —χωρίς φυσικά την θέλησή της— επ’ αυτοφώρω την στιγμή της συντριβής της— βρίσκονται στο επίκεντρο της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας. 

Αδιαφορώντας για το γεγονός ότι τα θύματα έκοψαν ένα εισιτήριο για την Θεσσαλονίκη και προφανώς δεν είχαν καμμιά πρόθεση να θυσιαστούν, ούτε να γίνουν Μάρτυρες του «ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία, ζήτω η Νέα Δημοκρατία». Αλλά «απλώς» να φθάσουν στον προορισμό τους. Και ότι εάν εννοεί ό-τι τα αθώα θύματα τα θυσίασε η ίδια η Ελλάδα, αυτό είναι διπλά κυνικό. Καθώς τα ίδια τα θύματα δεν το γνώριζαν, παγιδεύτηκαν και δεν είμαστε σε πόλεμο. Και κανείς δεν ψήφισε Νέα Δημοκρατία για να θυσιάζει τους πολίτες.

ΟΔΟΣ 23.3.2023 | The Voyage

* * *

Με τον πρωθυπουργό της χώρας κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, παρά το γεγονός ότι πρόσφατες αποκαλύψεις για τις πλαστές τηλεφωνικές συνομιλίες, να υπόσχεται και πάλι απόδοση δικαιοσύνης. Ότι θα... χυθεί άπλετο φως και πως το μαχαίρι θα φθάσει ως το κόκκαλο. Και ότι οι ένοχοι θα πληρώσουν, και τα λοιπά. Έχοντας βέβαια κατορθώσει να εξασφαλίσει στον τέως υπουργό Καραμανλή βουλευτική ασυλία. Είναι προφανές ότι του είναι αδιανόητο να δεχθεί ποινικές ευθύνες σε γόνους πολιτικών. Κάτι που αφορά όλα τα κόμματα βεβαίως και όλα τα τζάκια και την συντεχνία τους. 

Σήμερα επίσης για την δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου, την ελευθεροτυπία, την δημοκρατία, για την Ελλάδα που κυβερνά η Νέα Δημοκρατία ήδη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα κόλαφο. Ενώ σε ό,τι αφορά άλλα ζητήματα, όπως είναι η ακρίβεια, το κόστος ζωής, το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης στους θεσμούς, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα στην Ελλάδα. 

Κι αν ακόμη υπό κάποιες έννοιες είναι βελτιωμένα από το 2019, έχουν ήδη περάσει αρκετά χρόνια από την πρωθυπουργία Αλέξη Τσίπρα. Με αποτέλεσμα το κοντέρ να έχει μηδενίσει υπέρ όσων το 2019 λογοδοτούσαν. Και αντίθετα το ποτήρι της Νέας Δημοκρατίας να ξεχειλίζει. 

Στις σχέσεις της χώρας με τις χώρες της περιοχής, δεν έχουν καταγραφεί αξιοσημείωτα συμβάντα με εξαίρεση το γεγονός ότι συμπληρώνεται ένα έτος που ο έλληνας πρωθυπουργός απελευθερώνει τον εκλεγμένο δήμαρχο Χιμάρας Αλβανίας (στην Βόρειο Ήπειρο) Φρέντι Μπελέρη —με την υπόθεση να γίνεται μια επανάληψη της ιστορίας του γεφυριού της Άρτας της Νοτίου Ηπείρου σε εκδοχή φάρσας. 

Διότι τελικά όχι μόνο δεν απελευθερώθηκε, αλλά και καταδικάσθηκε από το ποινικό δικαστήριο. Και βέβαια να τίθεται το ερώτημα, αν στ’ αλήθεια πιστεύει ο πρωθυπουργός, ότι η ετυμηγορία της κάλπης, μπορεί να καταστήσει ικανό έναν ανίκανο και ανεπαρκή. Και αν η λαϊκή κυριαρχία που ποδηγετείται, αρκεί για να ανατίθενται λεπτές και υπεύθυνες θέσεις σε πολιτικούς παράγοντες που μετά βίας ξεπερνούν σε ικανότητες, την αφισοκόλληση. 

Κι όμως ένα χρόνο αργότερα, όλα αυτά αποδεικνύονται μπούμεραγκ. Με 1.300.000 υπογραφές Ελλήνων να έχουν συγκεντρωθεί για τις ποινικές ευθύνες, τέως υπουργών, η κυβέρνηση αντιδρά σπασμωδικά. Δείχνει να κλυδωνίζεται. 

* * *

Έχουν βεβαίως γίνει κάποια βήματα, εκσυγχρονισμού στην άμυνα της χώρας, τις σχέσεις με την Τουρκία αλλά και στην θέση της Ελλάδας στον δυτικό κόσμο της δημοκρατίας —όπως είναι η επέκταση του πολιτικού γάμου και της τεκνοθεσίας, σε κάθε ζευγάρι ανεξαρτήτως φύλου, υπόθεση στην οποία, καταγράφτηκε ένα θαύμα. 

Με το θαύμα να είναι το ότι η βουλευτής Καστοριάς ένα μήνα πριν δήλωνε σε συνέντευξή της σε τοπικό τηλεοπτικό φορέα αναποφάσιστη για «αυτονόητους λόγους», χωρίς να ερωτηθεί για αυτόν τον σαρκαστικό υπαινιγμό πάνω σε ένα τομέα, όπως οι προσωπικές επιλογές του ανθρώπου που τίποτε δεν είναι αυτονόητο.

Και ένα μήνα αργότερα να μεταμορφώνεται σε θριαμβολογούσα και συνεορτάζουσα, ακτιβίστρια του σχετικού κινήματος. Και να αρχίζει και πάλι τα ταξίδια, αυτή την φορά και πάλι στην Νέα Υόρκη, μαζί με την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη-Μητσοτάκη, απευθύνοντας μάλιστα και ένα σύντομο χαιρετισμό στις συνέδρους. Που θα ήταν διπλά ευπρόσδεκτη στην «επαρχία» της, εάν πίσω στην Καστοριά, οι πολίτες καταλάβαιναν ότι η ζωή και το μέλλον τους, θα βελτιωθούν. 

Οι εκλογές επανέφεραν, στο μοναδικό πλέον βουλευτικό θώκο, την κυρία Μαρία Αντωνίου. Που λογικά θα έχει συνείδηση των ιστορικών ευθυνών της για την Καστοριά και την τιμή που της έκανε να την επανεκλέξει. Και όχι το αντίθετο. Η ίδια δείχνει σθεναρά να στηρίζει το κομματικό κατεστημένο και να υπόσχεται το... φράγμα του Νεστορίου.

* * *

Και ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα στον Μάρτη του 2024 η ιστορία επαναλήφθηκε ως φάρσα έστω, στην Καστοριά, η ιστορία, απλά είναι σε ελεύθερη πτώση. Ούτε ως φάρσα που προκαλεί ευχάριστη διάθεση δεν μπορεί να επαναληφθεί, διότι τα πράγματα είναι εξαιρετικά σοβαρά. 

Δεν είναι μόνο ότι η μονοεδρική πλέον εκλογική περιφέρεια Καστοριάς στερήθηκε από τον δεύτερο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπό της που διέθετε για περίπου 40 χρόνια και κατά κάποιο τρόπο η παρουσία του συνέβαλε σε μια κάποια εξισορρόπηση. Κάτι που δεν θα έχει τώρα. Ούτε φυσικά είναι το γεγονός ότι βουλευτής δεν είναι πια ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, καθώς και οι δυο κύριοι ανταγωνιστές της έδρας του κόμματος συμμετέχουν αναλογικά σε όλο αυτό που συμβαίνει στο κόμμα και τον τόπο. 

Είναι όμως που η μοναδική και συμπεριφερόμενη ως παντοδύναμη στα εσωκομματικά κυρία Μαρία Αντωνίου, όπως και η ΟΔΟΣ έχει πρόσφατα υποστηρίξει στα κύρια άρθρα της, συμπεριφέρεται με ένα παράδοξο δισυπόστατο τρόπο: των σαλονιών της Αθήνας και των αλωνιών της Καστοριάς.

Με τον πρωθυπουργό ήδη να έχει θέσει τους κινητήρες της ανεπίσημης προεκλογικής περιόδου για τις ευρωεκλογές, ενώ η τραγωδία των Τεμπών συνεχίζει να αναζωπυρώνει το πολιτικό κλίμα. Και με την κυβέρνηση να διαπράττει συνεχώς μόνο λάθη. Το ένα μετά το άλλο. Σαν σε ντόμινο.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Απριλίου 2024, αρ. φύλλου 1219.

Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

• ΟΔΟΣ: Βροχή, ατμός και ταχύτητα
• ΟΔΟΣ: The Voyage
• ΟΔΟΣ: Το Βαθύ Κράτος
• ΟΔΟΣ: Παγερή αδιαφορία
• ΟΔΟΣ: «Τιτιβίσματα»
• ΟΔΟΣ: Δύο σε ένα
• ΟΔΟΣ: Αποδοκιμάζοντας επιλογές σε πρόσωπα
• ΟΔΟΣ: Με την εσθήτα της Νέας Δημοκρατίας
• ΟΔΟΣ: «Ενωμένοι»
• ΟΔΟΣ: Ω καπετάνιε! Καπετάνιε μου!
• ΟΔΟΣ: 25 Ιουνίου
• ΟΔΟΣ: Σε πολυτελές περιβάλλον
• ΟΔΟΣ: Πολιτική Υπεραγία
• ΟΔΟΣ: «Θα φθάσει το μαχαίρι ως το κόκκαλο»
• ΟΔΟΣ: Ω καπετάνιε! Καπετάνιε μου!
• ΟΔΟΣ: Έναν χρόνο μετά