ΟΔΟΣ: Σαν ολοκαύτωμα

 

ΟΔΟΣ 30.3.2023 | 1168

Κανείς δεν θυμάται να έχει επαναληφθεί αυτό το όργιο καταστροφής που εκτελείται τα τελευταία χρόνια επί "Ώρας για δουλειά". Καθώς με το πριόνι στο χέρι, πλατάνια, λεύκες, πεύκα κόβονται συνεχώς και συνεχόμενα. Αρκεί η «διαμαρτυρία» ίσως και σκηνοθετημένη οποιουδήποτε για τους δυνητικούς κινδύνους από την παρουσία των δένδρων για να προχωρήσει αργά ή γρήγορα η κοπή υγιών δένδρων οπουδήποτε.

Στην σημερινή Καστοριά, οι μεγαλύτεροι στην ηλικία  σίγουρα θα θυμούνται τον «Σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι», δηλαδή  τον τίτλο της κινηματογραφικής ταινίας. Ωστόσο οι νεότεροι το πιο πιθανό είναι στην καλύτερη περίπτωση να τον έχουν απλώς ακουστά. Όπως ακουστά (απλώς) θα έχουν κινηματογραφικές ταινίες με τον τίτλο «Ψυχώ», «Τα σαγόνια του καρχαρία», «Ο Εξορκιστής» και άλλες πολλές στις οποίες η υπερβολή είχε μόνο κινηματογραφική αποστολή. 

Αμέτρητες ταινίες με εμβληματικούς τίτλους που όλες τους παρουσιάστηκαν στην Καστοριά του παρελθόντος, από την δεκαετία του 1950 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Που η Καστοριά διέθετε ακόμη πολλούς κινηματογράφους. Ακόμη και στην περιοχή του άλσους του Αγίου Αθανασίου,  υπήρχε το διάσημο θερινό Ρίο κοντά στο οποίο κατασκευάστηκε και το αείμνηστο Πνευματικό Κέντρο. 

ΟΔΟΣ 30.3.2023 | 1168 | σ. 3

Δεκάδες ψηλοί, υγιέστατοι κορμοί πεύκων, έχουν κοπεί, στο δρόμο για το δικό τους ολοκαύτωμα. Όλοι μπορούν να δουν την περιοχή να έχει γίνει ένα άλλο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης και οι κορμοί να κείτονται για να αναμένουν την διαδρομή στο δικό τους κρεματόριο, στον δικό τους φούρνο. Πόσο μάλλον που οι υπόνοιες για παράνομη εμπορία δεν μπορεί να ανήκουν απλά στο επίπεδο των υποθέσεων και της φαντασίωσης.

* * *

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο «σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι», σύμφωνα με τις πληροφορίες από το ανεξάντλητο διαδίκτυο αφορά αμερικανική ταινία τρόμου του 1974. Η υπόθεση αναφέρεται σε μια ομάδα φίλων που πέφτουν θύματα μιας οικογένειας κανιβάλων ενώ πηγαίνουν να επισκεφτούν ένα παλιό σπίτι σε μια περιοχή με δένδρα και λίμνη.  Η ταινία διαφημίστηκε ότι ήταν βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, αλλά η διαφήμιση είχε σκοπό να προσελκύσει ένα ευρύτερο κοινό και να λειτουργήσει ως σχόλιο για το πολιτικό κλίμα της εποχής. 

Ωστόσο παρά το γεγονός ότι κάποιοι χαρακτήρες της ταινίας και λεπτομέρειες της ιστορίας είχαν πραγματική πηγή έμπνευσης, η πλοκή της ήταν σε μεγάλο βαθμό φανταστική. Η πάροδος των δεκαετιών άφησε στον τίτλο, την έννοια (απορία) του τι μπορεί να κάνει ή να γίνει κάποιος, αν του δώσεις να κρατάει ένα πριόνι.

Και στην περίπτωση της πόλης της Καστοριάς, ο δολοφόνος με το πριόνι —που ασφαλώς και δεν είναι αυτός που εκτέλεσε την πράξη—  ξανακτύπησε. Για την ακρίβεια δολοφόνησε πολλά πεύκα στην περιοχή του Άλσους του Αγίου Αθανασίου κάτω από την Λέσχη των Αξιωματικών. Ακριβώς δίπλα στο εμβληματικό κτήριο τέως ιδιοκτησίας Βαλαλά, κάτω και από το ερειπωμένο Ξενία —στο ρόλο του παλιού σπιτιού των κανιβάλων. 

ΟΔΟΣ 30.3.2023 | 1168 | σ. 4

Ακόμη και εάν οι παρομοιώσεις αυτές του αποκρουστικού θεάματος 24 ώρες το πολύ μετά τις τελετές μνήμης της Καστοριάς, η σύγκριση με το Ολοκαύτωμα δείχνει υπερβολική, στην ουσία δεν είναι. Καθώς η αλληγορία υποκαθιστά και βοηθά την μνήμη. Στην σκιά των δένδρων που κόπηκαν συγκεντρώθηκαν οι Εβραίοι συμπολίτες μας για να τραβήξουν το δρόμο του μαρτυρίου τους που μόλις άρχιζε εξ αιτίας της ίδιας ναζιστικής αντίληψης για τις «τελικές λύσεις». 

* * *

Έγινε πίσω από τον ανδριάντα του Αθανασίου Χριστόπουλου και ελάχιστα μέτρα ψηλότερα από το μνημείο που έχει στηθεί για να τιμήσει την μνήμη των εκατοντάδων Ελλήνων ιουδαϊκού θρησκεύματος της Καστοριάς, οι οποίοι την 24η Μαρτίου 1944 πήραν τον δρόμο του Ολοκαυτώματος που οδήγησε στον περίπου ολοκληρωτικό αφανισμό αυτών των Ελλήνων που μετρούσαν ως κοινότητα αιώνες παρουσίας. Με ένα γράμμα στην «Τασίτσα».   

Οι λεπτομέρειες και οι συνάφειες σε όλα αυτά είναι προφανείς. Την εποχή που όλες αυτές οι ταινίες με τους ευφάνταστους και προπαντός τολμηρούς τίτλους παρουσιάζονταν στην Καστοριά, οι περισσότεροι απ’ αυτούς που σήμερα κάνουν κουμάντο στην πόλη και ευθύνονται για την καταστροφή της, ίσως και να ήταν αγέννητοι. Οι δε γονείς τους ίσως και να μην ήξεραν κάτι ουσιαστικό για την ίδια την Καστοριά. 

Στην Καστοριά πάλι, που βρισκόταν σε ακμή και ελαφρά παραζάλη, οι παλιοί Καστοριανοί, στους οποίους οι σημερινοί αναφέρονται υποτιμητικά και υβριστικά, δενδροφύτευαν από άκρη σε άκρη όλα τα προσφερόμενα ανοίγματα. Δημιουργώντας μικρά άλση. Όπως της Παναγίας της Φανερωμένης, του Σταυρού, του Αγίου Αθανασίου, της Δεξαμενής. 

Δημιουργούσαν μικρά πάρκα —τα οποία σήμερα δεν υπάρχουν και προπαντός δενδροφύτευαν όλες τις παραλιακές οδούς με τα πλατάνια, τις αυλές των εκκλησιών, το βραχώδες Βουνό της Καστοριάς, τις εσωτερικές κεντρικές λεωφόρους Αγίου Αθανασίου και Γράμμου σε όλο τους το μήκος. 

Δεν είχαν ακόμη καταφθάσει στον πραγματικό χρόνο αυτοί που από το τέλος της δεκαετίας του 1980 και μετά ξεκίνησαν την συστηματική κοπή των δένδρων της Καστοριάς. Χωρίς παράλληλα να κάνουν σχεδόν ποτέ καμιά δενδροφύτευση, με εξαίρεση την φύτευση μικρών κατά κανόνα δένδρων για λόγους design και τα φινιρίσματα μικρών παρεμβάσεων επί δημαρχιών Οικονομίδη και κυρίως Παπουλίδη.  

ΟΔΟΣ 30.3.2023 | 1168 | σ. 5

Οι παλιοί Καστοριανοί, στους οποίους οι σημερινοί αναφέρονται υποτιμητικά και υβριστικά, δενδροφύτευαν από άκρη σε άκρη όλα τα προσφερόμενα ανοίγματα. Δημιουργώντας μικρά άλση. Όπως της Παναγίας της Φανερωμένης, του Σταυρού, του Αγίου Αθανασίου, της Δεξαμενής. Δεν είχαν ακόμη καταφθάσει στον πραγματικό χρόνο αυτοί που από το τέλος της δεκαετίας του 1980 και μετά ξεκίνησαν την συστηματική κοπή των δένδρων της Καστοριάς. 

* * *

Όμως κανείς δεν θυμάται να έχει επαναληφθεί αυτό το όργιο καταστροφής που εκτελείται τα τελευταία χρόνια επί "Ώρας για δουλειά". Καθώς με το πριόνι στο χέρι, πλατάνια, λεύκες, πεύκα κόβονται συνεχώς και συνεχόμενα. 

Αρκεί η «διαμαρτυρία» ίσως και σκηνοθετημένη οποιουδήποτε για τους δυνητικούς κινδύνους από την παρουσία των δένδρων για να προχωρήσει αργά ή γρήγορα η κοπή υγιών δένδρων οπουδήποτε. Με όλους του κανόνες της θεσμικότητας και της νομιμότητας από θλιβερές δημόσιες υπηρεσίες που φοβούνται την σκιά τους και λύνουν τους αλληλοσπαραγμούς τους στις δικαστικές αίθουσες.  

Την ώρα που σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, και γενικά παντού, φυτεύουν και δεν κόβουν δένδρα ενώ συντηρούν τα υπάρχοντα, αφού η απώλειά τους συνιστά μεγάλη φυσική αλλά και ιστορική καταστροφή, στην Καστοριά αρκετά χρόνια προηγουμένως ξεκίνησε η κοπή. 

Των πλατάνων στην Ορεστείων, στην Γράμμου για να ανέβει σιγά-σιγά όλο αυτό το εφιαλτικό φαινόμενο προς το παλιό κέντρο και η αδιανόητη αυτή συνήθεια στα ψηλότερα.

Ξεκίνησαν να κόβουν δένδρα (πεύκα) στο υπέροχο άλσος του Ξενία, εγγύς του Βυζαντινού Μουσείου, στον Γύρο της Λίμνης, στην Δαβάκη, στην Καραβαγγέλη (Βαν Φλητ) στις νησίδες και στις νέες λεωφόρους (όπως αυτή της Λεωφόρου Κύκνων) συχνά με γελοίο τρόπο. 

Ακολούθησαν τα πολύ τελευταία χρόνια, εγκληματικές παρεμβάσεις στις περιοχές των ναών της Καστοριάς, όπως στην Παναγία Ελεούσα, που κόπηκαν από περιφραγμένο χώρο, δεκάδες υπέροχα πεύκα που δημιουργούσαν ένα πνεύμονα πρασίνου (και σήμερα υπάρχει.. κήπος με λαχανικά!). 

Πρόσφατα στον εξωτερικό χώρο του Αγίου Θωμά με την κοπή των κυπαρισσιών. Πριν μερικούς μήνες ξεκίνησε και η επιχείρηση στο Άλσος του Αγίου Αθανασίου / Ξενία με την κοπή περιφερειακών δένδρων, τόσο όσο να μη γίνουν πολύ αντιληπτά τα εγκλήματα αυτά. 

ΟΔΟΣ 30.3.2023 | 1168 | σ. 6

Δεν πέρασαν ούτε 24 ώρες από τις εκδηλώσεις, την υποκριτική κατά τα πάντα εκ μέρους κάποιων, πορεία στην μνήμη των Καστοριανών Εβραίων και την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο που κοσμείται με την φράση «Τασίτσα» —όπου η Τασίτσα μεγάλωσε παίζοντας στην σκιά αυτών των δένδρων που κόπηκαν μαζί με τους άλλους που κατάπιε η ιστορία, και να το αποτρόπαιο θέαμα, δίπλα στο μνημείο με τα στεφάνια που κατατέθηκαν.

* * *

Σε ένα Δήμο όπως της Καστοριάς, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, πολλές δεκάδες χιλιάδες είναι τα κονδύλια που διατίθενται αυτή την καταστροφική περίοδο για την κοπή δένδρων (37.200 ευρώ υπέγραψε ο κ. Κορεντσίδης μόλις 16 ημέρες πριν. Παραπλήσιο ποσό υπέγραψε και πέρσι και πρόπερσι.) Για την τέρψη των κανίβαλων κατά του φυσικού περιβάλλοντος. Ώστε αναπόφευκτα να συμπεραίνει κάποιος ότι στην Καστοριά είναι τα μόνα έργα που κυριολεκτικά «εκτελούνται». 

Και όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από την μύτη των κρατικών αρμόδιων και των συλλόγων της Καστοριάς, που κόπτονται για την ιστορία και την παράδοση του τόπου και την προστασία του περιβάλλοντος. Με ταυτόχρονη την μακάρια, νάρκη των ΜΜΕ και των ιστοσελίδων που διαγωνίζονται σε κολακείες και υποκλίσεις. Πάντοτε με το αζημίωτο φυσικά. 

Τελευταίο χρονικά μόνο (καθώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που θα ξαναχτυπήσει το πριόνι της ταινίας), θύμα και πάλι το υπέροχο Άλσος του Αγίου Αθανασίου. Αφού δεν πέρασαν ούτε 24 ώρες από τις εκδηλώσεις, την υποκριτική κατά τα πάντα εκ μέρους κάποιων, πορεία στην μνήμη των Καστοριανών Εβραίων και την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο που κοσμείται με την φράση «Τασίτσα» —όπου η Τασίτσα μεγάλωσε παίζοντας στην σκιά αυτών των δένδρων που κόπηκαν μαζί με τους άλλους που κατάπιε η ιστορία, και να το αποτρόπαιο θέαμα, δίπλα στο μνημείο με τα στεφάνια που κατατέθηκαν. 

Και όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από την μύτη των κρατικών αρμοδίων και των συλλόγων της Καστοριάς, που κόπτονται για την ιστορία, την παράδοση του τόπου και την προστασία του περιβάλλοντος. Με ταυτόχρονη την μακάρια νάρκη των ΜΜΕ και των ιστοσελίδων, που διαγωνίζονται σε κολακείες και υποκλίσεις. Πάντοτε με το αζημίωτο φυσικά.

* * *

Δεκάδες ψηλοί, υγιέστατοι κορμοί πεύκων, να έχουν κοπεί, στο δρόμο για το δικό τους ολοκαύτωμα. Όλοι μπορούν να δουν την περιοχή να έχει γίνει ένα άλλο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης και οι κορμοί να κείτονται για να αναμένουν την διαδρομή στο δικό τους κρεματόριο, στον δικό τους φούρνο. Πόσο μάλλον που οι υπόνοιες για παράνομη εμπορία δεν μπορεί να ανήκουν απλά στο επίπεδο των υποθέσεων και της φαντασίωσης.

Ακόμη και εάν οι  παρομοιώσεις αυτές του αποκρουστικού θεάματος 24 ώρες το πολύ μετά τις τελετές μνήμης της Καστοριάς, η σύγκριση με το Ολοκαύτωμα δείχνει υπερβολική, στην ουσία δεν είναι. Καθώς η αλληγορία υποκαθιστά και βοηθά την μνήμη. Στην σκιά των δένδρων που κόπηκαν συγκεντρώθηκαν οι Εβραίοι συμπολίτες μας για να τραβήξουν το δρόμο του μαρτυρίου τους που μόλις άρχιζε εξ αιτίας της ίδιας ναζιστικής αντίληψης για τις «τελικές λύσεις». 

Διότι αν υποτεθεί ότι δήθεν εγκυμονούσαν οποιονδήποτε κίνδυνο, μπορούσαν απλά να τα φροντίσουν, να τα στηρίξουν, να τα κλαδέψουν να τα προστατεύσουν. Και δεν είναι υπερβολή η σύγκριση καθώς όλα αυτά γίνονται σε μια πόλη, με τόσο νοσηρό και τοξικό κλίμα, που το ίδιο το μνημείο των Εβραίων, εδώ και μήνες, φυλάσσεται όλο το 24ώρο σε βάρδιες από αστυνομική δύναμη της Καστοριάς —της πόλης που υποτίθεται ότι μόλις 24 ώρες πριν την βάρβαρη κοπή, «τίμησε» την μνήμη των αδικοχαμένων Καστοριανών Εβραίων— σε μια πόλη που δεν εμπνέεται από καμμιά ανάγκη για προστασία από τις αθέμιτες παρεμβάσεις. 

Ούτε καν να προβληματισθούν για το γεγονός ότι τις ίδιες ώρες στο Ισραήλ, όπου κατοικούν πια οι απόγονοι των Καστοριανών Εβραίων που επέζησαν, χιλιάδες διαμαρτύρονται για τα ιδανικά τους. 

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 30 Μαρτίου 2023, αρ. φύλλου 1168.

Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

• Στην Αρχόντισσα [βίντεο]
• ΟΔΟΣ: Το Κόμο
• ΟΔΟΣ: Μια τοξική πόλη
• ΟΔΟΣ: Βαρβαρότητα στην Καστοριά
• ΟΔΟΣ: Κ, το αρχοντικό
• ΟΔΟΣ: Τα δένδρα που πληγώναμε
• Λόγος & Αντίλογος [ Χ. Πατρώνου]
• 33.945,00 € για την κοπή και κλάδεμα των δένδρων!
• ΟΔΟΣ: «Αρχόντισσα», τελεία και παύλα.
• ΟΔΟΣ: «Ώρα για δουλειά»
• ΟΔΟΣ: Xωρίς περιβάλλον
• ΟΔΟΣ: Το δεινόν άστυ
• Δ/νση Δασών Καστοριάς: «Θα βρεθούν οι δράστες και θα υποστούν τα νόμιμα»
• ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ [29.9.2022]
• ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ [7.5.2020]
• ΟΔΟΣ: Η ιδεολογία της ασχήμιας
• ΟΔΟΣ: Αχαλίνωτη και ραγδαία, σχεδόν καλπάζουσα...
• ΟΔΟΣ: Ψύχωση
• ΟΔΟΣ: Kastoria Metropolitana