 |
| ΟΔΟΣ 16.5.2024 | 1225 |
«Το χειρότερο ον είναι ο ίδιος ο άνθρωπος» | «Ούτε τα ζώα δεν καταστρέφουν έτσι» «Αυτό είναι δυστυχώς το επίπεδο του λαού της Καστοριάς» | «Έλεος, επιτέλους έλεος» (*)
Κανονικά το ένα και μοναδικό πεύκο που είχε φυτευθεί πριν αρκετά χρόνια στην πλατεία Ομόνοιας στην Καστοριά (η τούγια στα δυτικά του ναού φυτεύτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 επί δημαρχίας Αθανασίου Σαμαρτζή), που κάποτε (η πλατεία) περιβαλλόταν από δενδροστοιχία, δεν θα έπρεπε να ενοχλεί κανένα.
Βρισκόταν κάπου στο ένα άκρο της πλατείας, στα ανατολικά, προς την πάλαι ποτέ ένδοξη Λέσχη Γουνοποιών, την λησμονημένη γκαλερί, τον άλλοτε κυρίαρχο μουσικοφιλολογικό σύλλογο, δηλαδή σε ένα δημόσιο κτήριο, το οποίο δεν κατοικείται μόνιμα.
Λίγο παρά πέρα, βρίσκεται και το τέως "Ρεξ", που είναι ένα χαρακτηριστικό κτίσμα με ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική μεγάλων εξωτερικών επιφανειών. Χαρακτηριστική για κινηματογράφους σε παλιότερες δεκαετίας. Το "Rex" αποτελεί μεν ιδιωτική περιουσία αλλά φιλοξενεί πολιτιστικό σύλλογο της Καστοριάς και συγκεκριμένα τον "Αθανάσιο Χριστόπουλο", που λόγω της σωματειακής δράσης θα πρέπει να είναι εγγυητής του φυσικού περιβάλλοντος της πόλης. Και ειδικά της περιοχής· όπως το ίδιο ισχύει και για τον σύλλογο "Αρμονία".
Στην ίδια πλατεία, βρίσκεται φυσικά και ο Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος, η γνωστή βυζαντινή εκκλησία που, ήταν ιδιαίτερα σημαντική στους παλιούς Καστοριανούς και μαζί με άλλες περιέβαλαν στο παρελθόν την ευρύτερη καστοριανή ακρόπολη.
Ολόγυρα υπάρχουν δημοτικοί δρόμοι και έτσι το όμορφο πεύκο, στην κατά τα άλλα ακαλαίσθητη πλατεία, περισσότερο την καλλώπιζε και την προστάτευε. Αλλά και την σκίαζε και την δρόσιζε.
Κι όμως αυτό το αθώο δένδρο, που μόνο καλό έκανε και ομορφιά πρόσθετε, μπήκε στο στόχαστρο της μανίας με το πριόνι.
Πλατάνι δεν ήταν για να ελκύσει την προσοχή άλλων ευαίσθητων πολιτών, ούτε καθώς φαίνεται και με το ίχνος τροχού σε λασπωμένο χωμάτινο έρεισμα με... γκαζόν στον γύρο της λίμνης μπορεί να συγκριθεί, προκειμένου να το προσέξουν οι διερχόμενοι. Και να προκηρύξουν τον εγκληματία της καθοσίωσης.
Και έτσι σχεδόν απαρατήρητα, το δένδρο αυτό που πρέπει να τοποθετήθηκε επί α’ δημαρχίας Δημητρίου Παπουλίδη και χρειάστηκε λίγες δεκαετίες για να αναπτυχθεί, εξαφανίστηκε από προσώπου γης, επί β’ δημαρχίας Ιωάννη Κορεντσίδη. Εξαϋλώθηκε. Κόπηκε μια για πάντα.
Προφανώς κάποιος με δόντι και με επίκληση γελοίων δικαιολογιών «έπεισε» και το καρατόμησαν στο πλαίσιο της τελικής τους λύσης.
Τρεις δήμαχοι, τρεις ιστορίες.
(*) Μερικά από τα πολλά (παρόμοια) σχόλια «αγανάκτησης» των χρηστών του διαδικτύου της Αρχόντισσας πριν λίγες ημέρες, επειδή κάποιο διερχόμενο αυτοκίνητο, πάτησε με τον έναν του τροχό το σπαρμένο γκαζόν στον γύρο της λίμνης!! (σχετικό σχόλιο και φωτογραφία στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας) ["εδώ"].
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Μαΐου 2024, αρ. φύλλου 1225.
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.