22.8.22

Κοσμάς Ρεκάρης [1932-2022]


ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς | Κοσμάς Ρεκάρης | Kosmas Rekaris

«Έφυγε» πλήρης ημερών αλλά αιφνιδιαστικά ο γνωστός και δραστήριος  Έλληνας της Αυστραλίας Κοσμάς Ρεκάρης, στενός συνεργάτης της ΟΔΟΥ και ιδιαίτερα γνωστός και στο αναγνωστικό κοινό της ομογενειακής εφημερίδας "Νέου Κόσμου" της Μελβούρνης αφού συχνά-πυκνά φιλοξενούσε άρθρα του και επιστολές του με θέμα την λατρεμένη του Καστοριά αλλά και τη μεταναστευτική ιστορία των Ελλήνων. Με καταγωγή από το Νεστόριο Καστοριάς στην Αυστραλία ήρθε νέος και έφτιαξε μια όμορφη οικογένεια. Υπήρξε επίσης και έναν ιδιαίτερα πετυχημένος επιχειρηματίας. Είχε την τάση όμως να ασχολείται πάντα με τα κοινά και πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες τόσο στην Παμμακεδονική, όσο και στον Σύλλογο της Καστοριάς τον οποίο υπηρέτησε ως το τέλος. Παρά τα 90 του χρόνια ήταν καλά στην υγεία του και δραστήριος. Μάλιστα πρόσφατα πήγε στο Κουίνσλαντ (στην θερινή του κατοικία) αλλά όπως μας είπε η φίλη του  και πρόεδρος των Καστοριανών Ελευθερία Λαλοπούλου μετά την επιστροφή του στη Μελβούρνη, αισθάνθηκε  αδιαθεσία, εισήλθε στο νοσοκομείο και δεν  βγήκε ποτέ. Πέρυσι ο ίδιος με κείμενό του ("εδώ") αποχαιρέτησε τον αδελφό του Βασίλη Ρεκάρη που είχε πεθάνει σε ηλικία 92 ετών.

* * *

Μας άφησε ο Κοσμάς Ρεκάρης για το μεγάλο ταξίδι στην αιωνιότητα. Πρόκειται περί ενός μεγαλόψυχου άνδρα, ο οποίος υπηρέτησε τον οργανωμένο ομογενειακό χώρο, από την δεκαετία του 1950, ανιδιοτελώς, ενωτικά και με πάθος. Ήταν από τους λίγους ανθρώπου που γνώρισα που η ιδεολογία του, τα πατριωτικά του πιστεύω, οι πολιτικές τους, οι σκέψεις του όλα είχαν ένα, μα μόνο ένα κοινό: Ελλάδα. Καταγόταν από το Νεστόριο της Καστοριάς, και ήταν λάτρης της ιδιαίτερης του πατρίδας. Επί προεδρίας μου στην Παμμακεδονική Ένωση Μελβούρνης και Βικτώριας (το 1993-1994) υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος, μια θέση που τίμησε στο έπακρον, και στάθηκε δίπλα μου στηρίζοντας, υποστηρίζοντας και ενθαρρύνοντας εμένα, ως νεότερός του κατά 30 χρόνια, σε όλες μου τις προσπάθειες, σε όλες μου τις ενέργειες, άνευ όρων. Ο αείμνηστος Κοσμάς Ρεκάρης ήταν σεβαστό πρόσωπο, χαμηλών τόνων, αλλά με τεράστια διάθεση να υπηρετήσει την γενέτειρά μας. Αν και συμμετείχαμε στο ίδιο διοικητικό συμβούλιο, ποτέ (μα ποτέ) δεν απευθύνθηκα στο πρόσωπό του ως «Κοσμά». Ήταν (και πάντα θα είναι) για εμένα ο κύριος Ρεκάρης. Το «Μακεδονικό» ήταν ένα θέμα που συνέχεια τον «προβλημάτιζε». Το θέμα αυτό, το κατείχε ως λίγοι άλλοι, από όλα τα πρίσματα, και ήταν αμετακίνητος και αδιαπραγμάτευτος στην θέση, στο πιστεύω του: ο όρος «Μακεδονία» και οποιοδήποτε παράγωγο ή σύνθετο, ήταν, είναι και θα είναι μόνο Ελληνικό και Ελλάδα. Την δε «Συμφωνία των Πρεσπών» την θεωρούσε «εσχάτη προδοσία» των πολιτικών που την ψήφισαν ή και την ανέχτηκαν, έμμεσα ή άμεσα. Ήταν μεγάλη μου τιμή που συνεργάστηκα μαζί του, όλα αυτά τα χρόνια. Περνούσε από το γραφείο μου, όποτε ερχόταν στο κέντρο, πίναμε ένα ελληνικό καφέ μαζί και συζητούσαμε για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις για το «Μακεδονικό». Η απουσία του αφήνει ένα τεράστιο κενό, ενώ οι συμβολή του θα μείνει ανεκτίμητη. Ο παντοδύναμός μας Θεός, ν’ αναπαύσει την ψυχούλα του. Σεβαστέ κύριε Ρεκάρη, ευχαριστώ για την φιλία, ευχαριστώ για τις συμβουλές, ευχαριστώ για την φιλότιμη συνεργασία μας. Αιωνία σου η μνήμη.

Παναγιώτης Ιασωνίδης
Μελβούρνη


Ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος, ο Κοσμάς Ρεκάρης του Σταύρου, έφυγε από κοντά μας! Μεγάλη απώλεια για την οικογένειά του, τους φίλους του, τον τόπο που ζούσε και τον τόπο καταγωγής του, το αγαπημένο του Νεστόριο. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο Καστοριάς στα χρόνια του εμφυλίου και πήρε το δρόμο της ξενιτιάς για την μακρινή Αυστραλία, όπου διακρίθηκε ως δραστήριος επαγγελματίας! Προσφιλής σε όλους, αγαπητός, καλόκαρδος καλοσυνάτος, άνθρωπος της προσφοράς και ανιδιοτελής! Ανήσυχο πνεύμα, πολυγραφότατος δημοσίευσε τα κείμενά του στην εφημερίδα ΟΔΟ της Καστοριάς και σε εφημερίδες της Μελβούρνης! Αγαπημένα του θέματα το Νεστόριο και τα προβλήματά του, το παρελθόν και το μέλλον του, η Μακεδονία, η Ελλάδα, ο Ελληνισμός της Αυστραλίας. Επικοινώνησα μαζί του, το 2014 , από τα μέσα δικτύωσης και ζήτησα την βοήθειά του για το 1ο βιβλίο που ετοίμαζα. Ανταποκρίθηκε άμεσα και θετικά! Δεν θα ξεχάσω ποτέ την συμβολή του! Τον γνώρισα το 2016, στο χωριό μας, στο αντάμωμα των απανταχού Νεστοριτών. Κουβεντιάσαμε πολύ, μου είπε ιστορίες για την ζωή του και τους δικούς του. Τις περιλαμβάνω στο 2ο βιβλίο μου, το οποίο περίμενε πώς και πότε θα κυκλοφορήσει και δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει. Κρατάω στην μνήμη μου τα σοφά του λόγια,, την μεγάλη ενεργητικότητά του και την εργατικότητά του που τον διέκριναν μέχρι το τέλος της ζωής του! Εύχομαι καλό Παράδεισο στον σεβαστό μου Κοσμά και η μνήμη του να είναι αιώνια! Συλλυπούμαι ειλικρινά την αγαπημένη του σύζυγο Κατερίνα, που υπεραγαπούσε και τιμούσε! Συλλυπούμαι και τα παιδιά του Παύλο και Γεωργία. Να είναι καλά, να τον θυμούνται και να έχουν την ευχή του!! Καλό ταξίδι, Κοσμά, στην οδό της Αληθείας!!

Στέλλα Κάδρα
Ιωάννινα


Δημοσιεύθηκαν στην ΟΔΟ στις  14 Ιουλίου 2022, αρ. φύλλου 1133.


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ