1.6.15

Λόγος & Αντίλογος

Ο Καστοριανός που αξίζει να του πεις «Εύγε»


Εδώ και πολλά χρόνια στους «Αντίποδες» οι Μακεδόνες με την συμμετοχή όλων των Ελλήνων, τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο, αν και η εποχή στην Αυστραλία είναι άνοιξη, αντίθετη απ’ αυτήν του φθινοπώρου της πατρίδα μας, γιορτάζουμε τα Δημήτρια. Κατά την διάρκεια των Δημητρίων γίνονται πολλές εκδηλώσεις στις οι οποίες παίρνει μέρος όλος ο ελληνισμός. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων γίνονται πολυάριθμες και πολύμορφες, ιστορικές, πατριωτικές, μορφωτικές, οικονομικές διαλέξεις και καμιά φορά προς τιμή αφιερώνονται σε πρόσωπα της παροικίας μας.

Πολλές από αυτές τις διαλέξεις παίρνουν χώρο στο οίκημα της Παμμακεδονικής. Μια τέτοια διάλεξη έγινε τον περασμένο Οκτωβρίου μέσα στα πλαίσια των Δημήτριων από τον καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργο, με θέμα. «Ο Ελληνισμός σε σταυροδρόμι. Οι Έλληνες ως Έθνος και ως κράτος στον σύγχρονο κόσμο».

Η Παμμακεδονική Ένωση Μελβούρνης και Βικτορίας, επάξια την αφιέρωσε στην μνήμη σ’ έναν πολύ άξιο καστοριανό συμπατριώτη μας, από το Άργος Ορεστικό τον Νίκο Σικαβίτσα.

Η αίθουσα της Παμμακεδονικής ήταν κατάμεστη. Στο άκουσμα των επαίνων που έκανε ο πρόεδρος της κεντρικής κοινότητας Μελβούρνης και Βικτορίας Βασίλη Παπαστεργιάδη, ο Νίκος έκανε περήφανους όλους εμάς τους Καστοριανούς. Στην αναφορά που έκανε ο πρόεδρος επισήμαινε λέγοντας. Όχι μόνο σωστός άνθρωπος ήταν, αλλά ήταν και ευεργέτης προς όλες τις κατευθύνσεις.

Ο καθηγητής Αναστάσιος Τομής μας είπε. Ήταν πολύ νέος όταν ο Νίκος ήρθε από το Άργος Ορεστικό της Καστοριάς. Έφερε μαζί του και μία βαλίτσα γεμάτη με «όνειρα». Ήταν νέος εργατικός και ξεκίνησε με πρώτη απασχόληση του εργάτη σε λεωφορείο, και με την εργατικότητα του κατόρθωσε όχι μόνο ν’ αποκτήσει το μισό λεωφορείο αλλά και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το απέκτησε και έγινε δικό του και στη συνέχεια έγινε ιδιοκτήτης ολόκληρης της συγκοινωνιακής γραμμής με μεγάλη φάλαγγα λεωφορείων και στην συνέχεια ιδιοκτήτης πολλών ταξί.

Έτσι το οικονομικό του είχε πάρει την ανιούσα, είχε δώσει στην οικογένειά του την πρέπουσα ανατροφή. Ο ίδιος με την γυναίκα του Αρετή ασχολήθηκαν με το να προσφέρουν βοήθειες σε διάφορους οργανισμούς, φιλανθρωπικούς και πατριωτικούς, αλλά και όπου χρειαζόταν να βοηθήσουν ήταν χωρίς εξαίρεση παρών.

Στους επαίνους στους οποίους αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής Δ Μηνάς είπε. Ήταν πάντοτε παρών και χωρίς να του ζητηθεί. Ο κ Β Παπαστεργιάδης μας είχε πει η δωρεά και οι προσφορές του για το κοινοτικό κτήριο ήταν αξιοσέβαστες και όχι μόνο, είχε και το Arlington Gamma στην υποστήριξή του. Ο καθηγητής Α Τάμης τον ονόμασε οραματιστή και άνθρωπο που μπορεί κανείς να συζητήσει πάνω στην λογική.

Ήταν πρώτα καλός πατριώτης και για πολλά χρόνια υπηρέτησε τον σύλλογο στον οποίο ήταν και πρόεδρος. Ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής από την δική του πλευρά μας είπε ότι από διάφορες θέσεις υπηρέτησε και οικονομικά τον οργανισμό μας.

Προσωπικά εγώ τον Νίκο τον γνώρισα όταν υπηρέτησα την Παμμακεδονική ως αντιπρόεδρος. Με δική του πρωτοβουλία ο σύλλογός του μας πρόσφερε σεβαστή επιταγή για τις επίμαχες τότε εκδηλώσεις που κάναμε για το Μακεδονικό ζήτημα.

Ο Νίκος ήταν ένας Μακεδνός από αυτούς που αναφέρει ο Ηρόδοτος που έζησαν το 480-420 π.Χ, στους Μακεδνούς που αργότερα κατέβηκαν προς τον νότο ως Δωριείς και σήμερα έχουμε την Ελληνική φυλή και τον Ελληνισμό. Ο Νίκος Σικαβίτσας κατάγεται από το Άργος Ορεστικό της Καστοριάς.

Ο Νίκος αγάπησε τον Ελληνισμό και Ελληνισμός εδώ στην θετή πατρίδα του σύσσωμος του έδειξε εκτίμηση με το να είναι παρόν στον τελευταίο ασπασμό, τον χαιρετήσει για τελευταία φορά. Και πάλι η αθρόα προσέλευση στην διάλεξη του καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργου έδειξαν την εκτίμηση αυτοί που γνώρισαν τον Νίκο.

Κοσμάς Ρεκάρης
Μελβούρνη Αυστραλίας

Σημείωση.
Εμείς που καταγόμαστε από τον χώρο της Καστοριάς δεν εννοούμε ότι η καταγωγή μας είναι μέσα από την πόλη της Καστοριάς αλλά για να προσδιορίσουμε γενικά τον χώρο της καταγωγής μας στους μη καταγόμενους από την Καστοριά. Ένα πρέπει να γνωρίζουμε. Είμαστε περήφανοι που καταγόμαστε από την Καστοριά γιατί στα μικρά και τα καλύτερά μας χρόνια, αν και ήταν «πικρά» χρόνια ζήσαμε και μεγαλώσαμε στην Καστοριά.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Ιανουαρίου 2015, αρ. φύλλου 773.


3 σχόλια:

  1. Βασίλειος1/6/15

    Αληθινά συγκινητικό και εύστοχο το κείμενο του Κοσμά Ρεκάρη. Αισθάνομαι την ανάγκη να τον ευχαριστήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος1/6/15

    Είναι πολλοί τελικά οι Καστοριανοί που αξίζουν "εύγε", αλλά είτε δεν τους γνωρίζουμε είτε δεν μας αφήνει ο εγωισμός να το παραδεχθούμε.
    Συγχαρητήρια στον κ. Κοσμά Ρεκάρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κ.Χ.4/6/15

    Αγαπητή ΟΔΟΣ
    Πραγματικά είναι άξιος συγχαρητηρίων και ευχαριστιών ο Κοσμάς Ρεκάρης, γιατί απαθανάτισε με τον τρόπο του μια μορφή υποδειγματική σε όλους μας.
    Ελπίζω να του διαβιβάσετε τα σχόλια μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ