ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΣΤΕΑ: Αφιερωμένο στην Καστοριά

Λίμνη απαστράπτουσα 

και ζαφειρένια 

Θυμίζεις μάτια γαλανά 

ομορφονιάς!! 

Φως παντού αινιγματικό στη λεία 

Επιφάνεια σου κι από κάτω 

απλωμένο, 

Ενώ υψώνεται από πάνω η πόλη 

Ιστιοφόρο, κατάλευκη 

σαν καμφορά, 

Το κάλεσμα του ονείρου! 

Οι βλεφαρίδες

Σκούρες πράσινης οροσειράς, 

όπου 

Ακουμπά ο τσάρος μεγαλόφρονος, το Βράδυ 

κι έχει για σκέπασμα του φρύδι

Από σύννεφο πυκνό 

και σιντεφένιο. 

Χείλη 

Όντος αθέατου, διάχυτου 

στον αέρα σονάτα

Σιγοψιθυρίζουν ωραία εσπερινή. 

Κείνου η ματιά καρφώθηκε πάνω μας 

αμετάκλητα 

Στο γραφικό περίγραμμά σου, 

θεσπέσια πόλη! 

Για τόπους όμοιους με σένα 

δοξασίες στους

Αιώνες ζουν, γιατί σαν 

τ’ αντικρίσεις μια, για 

Πάντα θα σ’ αιχμαλωτίσουν 

τα κάλλη της, της 

Ορεινής περήφανης αρχοντικής, 

της Καστοριάς!

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 21 Νοεμβρίου 2024, αρ. φύλλου 1249.