ΟΛΟΙ ΣΧΕΔΟΝ οι Έλληνες σήμερα, ομιλούν περί της Δημοκρατίας (του δημοκρατικού πολιτεύματος), σχετικοί και άσχετοι, γνώσται του θέματος και μη, και όλοι εκφέρουν γνώμη περί του θέματος και κόπτονται για την διατήρηση του δημοκρατικού πολιτεύματος στη χώρα μας, οι περισσότεροι δε απ᾽ αυτούς δεν έχουν καν ιδέα τι εστί Δημοκρατία, τι εστί ισοπολιτεία, ισηγορία, ισονομία και κυρίως αξιοκρατία, και τι απαιτείται απ᾽ όλους μας να κάνουμε ώστε να λειτουργεί ομαλά και όπως πρέπει. ‘Ολοι δε επαίρονται και διαλαλούν στα σύμπαντα ότι εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία και κατά κάποιο τρόπο είμαστε, κληρονομικώ δικαίω και ως γεννήτορες αυτής, οι μόνοι και οι πλέον αρμόδιοι να ομιλούμε περί Δημοκρατίας.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ η άμεση δημοκρατία λειτούργησε, το πρώτον, στην Ελλάδα και κυρίως στην Αθήνα και για ένα ορισμένο και σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα, στα χρόνια μετά τους Μηδικούς πολέμους, την χρυσή εποχή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ή του Περικλέους, όπως λέγεται, και τότε όμως, ο Πλούταρχος λέγει στους “Βίους Παράλληλους”, γράφοντας τον βίο του Περικλέους, ότι στην Αθήνα υπήρχε «λόγω μεν Δημοκρατία, έργω δε ενός ανδρός αρχή».
ΣΕ ΑΛΛΕΣ Ελληνικές πόλεις-κράτη τα πολιτεύματα δεν ήταν σ᾽ όλες δημοκρατικά, σε πολλές ήταν ολιγαρχικά ή τυραννίδες. Η Σπάρτη π.χ. είχε ένα δικό της ιδιόμορφο πολίτευμα το οποίο δεν μπορεί να το κατατάξει κανείς γιατί ήταν ένα κράμα μοναρχίας, ολιγαρχίας και λαϊκής κυριαρχίας. Και στην ίδια την Αθήνα, επί πολλά έτη υπήρξε τυραννίδα, υπό τον Πεισίστρατο κ.ά. και μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο εγκατέστησαν, οι νικητές Λακεδαιμόνιοι, ολιγαρχικό πολίτευμα, των Τριάκοντα.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ πόλεις-κράτη της αρχαιότητας δεν είχαν όλες, πολλές μάλιστα δεν το προτιμούσαν, δημοκρατικό πολίτευμα και στις περισσότερες από αυτές υπήρχαν πάντοτε δύο μερίδες του πληθυσμού, οι δημοκρατικοί και οι ολιγαρχικοί οι οποίοι αντιμάχονταν αλλήλους για την κατάκτηση της εξουσίας. Η Δημοκρατία, αν και θεωρείται και είναι το καλύτερο από τα διάφορα πολιτεύματα δεν είναι και το άριστον (σήμερα μάλιστα η αριστεία θεωρείται από ορισμένους μίασμα και ρετσινιά) γιατί υπάρχουν πάντοτε δημαγωγοί στην Δημοκρατία οι οποίοι παρασύρουν τον λαό να λάβει εσφαλμένες αποφάσεις ή τον εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελος. (Άφθονα τα παραδείγματα ακόμη και σήμερα).