|
ΟΔΟΣ 4.12.2014 | 767 |
Αγαπητή ΟΔΟΣ,
Όχι, δεν χάθηκα στο μέτρημα των ημερών. Γνωρίζω καλά, ότι δεν είναι σήμερα η παγκόσμια ημέρα του παιδιού. Αλλά σε μια εβδομάδα, την επόμενη δηλαδή Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου -που και πάλι κυκλοφορεί η εφημερίδα.
Ούτε από επιπολαιότητα βέβαια σπεύδω να ταράξω την ησυχία και τις ειρηνικές ασχολίες των αναγνωστών σου, μέρες που είναι, γεμάτες γιορτές, προεόρτιες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Προεόρτιες και των «αυτοαποκαλούμενων» Ραγκουτσαριών, όπως άσχετα επιβλήθηκε να περιγράφονται τα Καρναβάλια της Καστοριάς. Ούτε, σου γράφω από ασέβεια και έλλειψη αναγνώρισης στο πραγματικά σπουδαίο έργο ορισμένων δημοτικών υπαλλήλων και εργατών. Ιδιαίτερα αυτών της καθαριότητας και μάλιστα της αποκομιδής των οικιακών απορριμμάτων του Δήμου Καστοριάς. Που εκτελούν χειμώνα – καλοκαίρι. ‘Όπως άλλωστε χειμώνα –καλοκαίρι εργάζομαι και εγώ.
Τυχαίνει να είμαι μάρτυρας βλέπεις του ζήλου και του άγχους με το οποίο προσπαθούν και εργάζονται, μερικές φορές κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, καιρικές, κυκλοφοριακές και άλλες, σε μια πόλη που είναι ορισμός της αναστάτωσης. Τους αναγνωρίζω, έστω κι’ αν θα είχα ορισμένες παρατηρήσεις, ακόμη και για την υπηρεσία αυτή, - της αποκομιδής δηλαδή. Όπως ενδεικτικά το ωράριο, ή την απολύμανση των κάδων, και όχι μόνο γι’ αυτά. Δεν θα ενδώσω βλέπεις στον πειρασμό να επικριθώ ότι τα ισοπεδώνω όλα. Ούτε ότι τα ευτελίζω. Όχι.
Αφού πράγματι, η δουλειά τους και η προσφορά τους, είναι αξιέπαινη με έντονο και προαπαιτούμενο το στοιχείο της κοινωνικής συνείδησης και ευθύνης. Και δεν έχουν σχέση με την αργομισθία, το σαράκι δηλαδή που παρατηρείται, όχι παντού, πάντα ή σε όλους, σίγουρα όμως αρκετές φορές σε υπηρεσίες εργατών και υπαλλήλων δημοτικών ή δημόσιων φορέων. Μερικές φορές ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα.
Από το σημείο όμως αυτό, - που προκαταβολικά και προς άρση κάθε παρεξήγησης διευκρίνισα, μέχρι το σημείο να δεχθώ αγόγγυστα και χωρίς σχολιασμό το κάπως μεταμοντέρνο και σουρεαλιστικό περιεχόμενο της ανακοίνωσης–πρόσκλησης (*) του συλλόγου εργαζομένων καθαριότητας και των τριών Δήμων της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς (Καστοριάς, Άργους Ορεστικού και Νεστορίου), εν όψει των Χριστουγέννων, υπάρχει σημαντική διαφορά. Αναφέρομαι στην ανακοίνωση με την οποία χωρίς την παραμικρή αναφορά στην (αυτονόητη) υποχρέωσή μου να φροντίζω και εγώ την καθαριότητα της πόλης, αποφεύγοντας την ρύπανσή της, μου ζητούν κάτι ασυνήθιστο, για την προσεχή Κυριακή 7η Δεκέμβρη.
Να λάβω –λένε- μέρος στην επιχείρηση καθαριότητας της πόλης, από… τυχόν φύλλα των δένδρων αλλά και απορρίμματα και μάλιστα σε όλα τα μήκη και πλάτη της. Προκειμένου να γίνει το θαύμα και το μάλλον αδύνατο. Να γίνει δηλαδή, αν είναι ποτέ δυνατό, εφάμιλλο το απαράμιλλο. Έτσι κατά λέξη αναφέρεται στην ανακοίνωση-πρόκληση-πρόσκληση όπως θα έλεγαν οι ταγοί μας. Αν είναι ποτέ λογικό να γίνει ποτέ το απαράμιλλο, εφάμιλλο και αντιστρόφως. Με αποτέλεσμα την σύγχυσή μου.