30.9.13

Λόγος & αντίλογος


ΟΔΟΣ 13.6.2013 | 696

Περί ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ και λοιπών συνδικαλισμών



Ενώπιον παντός αρμοδίου Δικαστηρίου και πάσης άλλης αρχής εξώδικη γνωστοποίηση-πρόσκληση και ειδοποίηση του Λεωνίδα Οικονομίδη του Ιωάννη εκπαιδευτικού και κατοίκου Άργους Ορεστικού
Καστοριά 10.6.2013

Όπως πολύ καλά γνωρίζετε στην εβδομαδιαία εφημερίδα σας, που διανέμεται κάθε Πέμπτη στο Νομό Καστοριάς… δημοσιεύσατε άρθρο, που τιτλοφορήθηκε με την επικεφαλίδα «Μία ατυχής έμπνευση»… που μνημονεύετε, ως μη οφείλατε και πολιτικές μου πεποιθήσεις, παραβιάζοντας πλήρως το εν λόγω απόρρητο ατομικό μου δικαίωμα και χωρίς εξάλλου να γνωρίζετε κατά πόσον είναι αληθής αυτός σας ο ισχυρισμός.

29.9.13

1984-2012

Η «εξέλιξη» της περιοχής από το 1984 έως το 2012.

1984                                                             2012

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: « (…) Κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα…»



Το ξέρετε και σεις πως πρόκειται για την επίκληση στο αρχαίο πνεύμα το αθάνατο από τον ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων του Κωστή Παλαμά. Που εμείς στο Σχολείο μας τη θυμηθήκαμε τον τελευταίο καιρό, καθώς είδαμε πιο χειροπιαστά από άλλοτε πως αυτό το πνεύμα, το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι πολύ πιο πλατύ και πολύ πιο βαθύ κι από την ίδια την ιστορία τους.
Κι ας πάμε αμέσως σε κάποιες αποδείξεις:
Ξεκινάμε από μια μεγάλη μορφή των Αγώνων, το Σπύρο Λούη, έναν αγωνιστή που έγινε θρύλος από τα 23 του, μια που δεν υπάρχει Έλληνας που να μη γνωρίζει αυτόν το μεγάλο μαραθωνοδρόμο που το 1896 έκανε μια ολόκληρη χώρα να παραληρεί εξαιτίας του. Ο Λούης δεν επρόκειτο να τρέξει στους Ολυμπιακούς αγώνες αυτής της χρονιάς-τους πρώτους αγώνες μετά την αναβίωσή τους-, αφού την πρόκριση είχαν κερδίσει δυο άλλοι Έλληνες. Όμως ο ταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος, που είχε το Λούη στρατιώτη στη μονάδα του, επέμενε γιατί «είχε γερά πνευμόνια και δεν θα έχανε με τίποτα», όπως υποστήριζε. Κι ο Λούης τον δικαίωσε· έτρεξε και τους νίκησε όλους.

28.9.13

ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΤΕΖΙΑ : Όπερα


ΟΔΟΣ 30.5.2013 | 694


Το κείμενο που ακολουθεί εκφωνήθηκε στην Καστοριά στις 27 Απριλίου 2013, στην πρώτη απευθείας αναμετάδοση από την Μetropolitan Opera της Νέας Υόρκης με τον Ιούλιο Καίσαρ του Handel (φωτογραφία). 


Ο Ελευθέριος Βενιζέλος χαρακτηριστικότατα διατύπωσε: «Στην Ελλάδα δεν αρκεί να κουρδίσεις το ρολόι σου και ύστερα να ξενοιάσεις. Πρέπει αφού το κουρδίσεις να σπρώχνεις και τους δείκτες με το δάχτυλό σου, αν θέλεις να είσαι βέβαιος ότι το ρολόι θα δουλέψει».
Η σημερινή εκδήλωση ή ακόλουθη αυτής, μαγνητοσκοπημένη μετάδοση της Κάρμεν, αλλά και οι προγραμματισμένες απευθείας μεταδόσεις για την νέα περίοδο, δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθούν, αν δεν υπήρχε το χέρι της μητέρας ιδιωτικής πρωτοβουλίας και κατ΄ επέκταση, ομολογουμένως ευφυώς, το “δάκτυλο” της δημοτικής αρχής, η οποία έσπρωξε τους δείκτες, για να δουλέψει, ολίγον κατ΄ ολίγον το καλλιτεχνικό ρολόι σε τούτη την πόλη.  Για τούτο όλοι μας, τους ευχαριστούμε θερμώς. Ελπίζουμε, να αποτελέσει θεσμό για την πόλη μας.  Και σας θυμίζω, “θεσπίζω” αρχικά σήμαινε “τελώ κάτι θεόπνευστο”
Επιτρέψτε, μια μικρή εγκυκλοπαιδική αναφορά, δηλαδή μία μικρή σύνοψη γνώσεως, ως προς τον όρο.

27.9.13

ΟΔΟΣ: Déjà vous


ΟΔΟΣ 6.6.2013 | 695

Άγνωστο είναι εάν όσοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους όταν συμβαίνει κάτι κακό, (έστω και σε μια περίπτωση) αντέστρεψαν ποτέ την κατάσταση. Έτσι δείχνουν να συμπεριφέρονται όσοι περιφέρουν τον θρήνο τους για την οριστική κατάργηση του τμήματος της αρχιτεκτονικής σχολής ή όπως αλλιώς λεγόταν αυτό, που ποτέ δεν έγινε. Και προπαντός την οργή τους για την μετονομασία του τμήματος και την μεταφορά του στην Κοζάνη.

Διότι αυτό το τελευταίο έμοιαζε με σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής. Ωστόσο η οργή, σύντομα υποχώρησε. Και οι ιθύνοντες, αποφάσισαν να δείξουν ψυχραιμία.

Μέχρι και σχόλια για την μη απειλή παραίτησης του αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς (κ. Δημητρίου Σαββόπουλου) που αυτή την φορά δεν επαναλήφθηκε, ή την αποχώρηση του από τους κόλπους του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, που τον ανέδειξε πολιτικά, ακούστηκαν. Για την ακρίβεια στην πραγματικότητα όλα συνέβησαν για πολλοστή φορά. Και κανένα δεν εξέπληξαν αληθινά.

Μοναδικό πρώτο νέο στοιχείο, οι δηλώσεις της βουλευτή Καστοριάς κ. Μαρίας Αντωνίου σε βάρος κάποιου ή κάποιων υπουργών της κυβέρνησης. Μίλησε για παντελόνια ή φουστάνια, αναφορές που θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποτελέσουν καλή περίπτωση ανάλυσης των τάσεων της ξεπερασμένης πια ανδρικής μόδας. Αλλά και του εκκολαπτόμενου αντιρατσιστικού νόμου. Τι να ήθελε τάχα να πει με τον χρησμό της;

Σε κάθε περίπτωση όμως όσοι γνώριζαν την ίδια από προηγούμενα χρόνια, αδυνατούν να εξηγήσουν, πώς είναι δυνατό να εξαντλείται η επιχειρηματολογία της στο συγκεκριμένο εξωστρεφές προφίλ ανθρώπου της πιάτσας που φαίνεται να έχει υιοθετήσει.

26.9.13

ΣυΡιζΑ Καστοριάς: Ανακοίνωση για τις τελευταίες εξελίξεις



Τα κροκοδείλια δάκρυα της βουλευτού της Ν.Δ. κ. Μαρίας Αντωνίου, για το οριστικό αντίο στην Αρχιτεκτονική δε πείθουν κανένα. Όταν πριν από μερικούς μήνες η κ. Αντωνίου έβαζε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της στο μνημόνιο ήξερε πολύ καλά τι υπέγραφε. Και σε περίπτωση που δεν ήξερε, όφειλε να μάθει.

ΠαΣοΚ Καστοριάς: Ανακοίνωση για τις τελευταίες εξελίξεις



Δυστυχώς μετά τη δημοσιοποίηση «Εφημερίς της Κυβερνήσεως» (Σελ.1829, άρθρο 1), οι χειρότεροι φόβοι όλων μας επιβεβαιώθηκαν.
Το τμήμα Αρχιτεκτονικής που είχε έδρα στην Καστοριά και αναμέναμε τη λειτουργία του, μετονομάζεται σε τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος και η έδρα του μεταφέρεται στην Κοζάνη.
Στην επιστολή που ως ΝΕ ΠαΣοΚ. Καστοριάς στείλαμε στις 2 Απριλίου 2013 στον υπουργό Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλο, αναφέραμε όλα τα επιχειρήματα (ακαδημαϊκά, οικονομικά), έτσι ώστε να βοηθήσουμε να κάνει το αυτονόητο και το προφανές.

25.9.13

Ανεξάρτητοι Έλληνες Καστοριάς: Ανακοίνωση για τις τελευταίες εξελίξεις



Για άλλη μία φορά, η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, βήμα - βήμα κατεδαφίζει ότι θετικό είχε συντελεστεί στην Καστοριά τα προηγούμενα χρόνια.
Μετά την πρόσφατη υποβάθμιση του ΤΕΙ μας και τη δραστική μείωση των φοιτητών του, μπαίνει τώρα και η ταφόπλακα στην πανεπιστημιακή σχολή της πόλης μας, μίας σχολής που ήταν εδώ και χρόνια πανέτοιμη για λειτουργία, όνειρο πολλών χρόνων και μελλοντικό καμάρι των Καστοριανών.

Ερώτηση της κ. Μαρίας Αντωνίου



 προς τον υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Αρβανιτόπουλο


Θέμα: «Λειτουργία Σχολών στο Πανεπιστήμιο Δυτ. Μακεδονίας και μετονομασία του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών σε Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, με μεταφορά της έδρας του τμήματος από την Καστοριά στην Κοζάνη»
Καστοριά 3 Ιουνίου 2013

Συνέντευξη τύπου του αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς κ. Δημ. Σαββόπουλου



(αποσπάσματα)  
«Οι αποφάσεις της κυβέρνησης, την οποία στηρίζει τόσα χρόνια η Καστοριά με την ψήφο της, έφερε πολύ στενοχώρια. Ασφαλώς ο καθένας μας έχει το μερίδιο ευθύνης του, αλλά η τελική ευθύνη εί-ναι της κυβέρνησης.  Κατ’ αρχάς έχω την διαίσθηση ότι η Ταξιαρχία δεν θα διατηρηθεί. Το  1ο και 2ο Σώμα καταργήθηκαν.  Εδώ και ενάμιση χρόνο προσπαθούσαμε να συναντηθούμε με τον υπουργό κ. Παναγιωτόπουλο ο οποίος δεν έχει την στοιχειώδη ευθιξία να μας δεχθεί.

24.9.13

Είπαν:



"Μετά από προγραμματισμένη συνάντησή μου με τον υπουργό Επικρατείας κ. Σταμάτη στο  μέγαρο Μαξίμου και τηλεφωνική  επικοινωνία με τον υπουργό Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλο, το Προεδρικό Διάταγμα για την ίδρυση Αρχιτεκτονικής Σχολής στην Καστοριά παραμένει  εν ισχύ και συνεπώς η Αρχιτεκτονική Σχολή Καστοριάς δεν καταργείται"

Μαρία Αντωνίου
βουλευτής Ν.Δ. Καστοριάς  |  16 Μαΐου 2013


23.9.13

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Στη μνήμη της Άλωσης της Πόλης


ΟΔΟΣ 6.6.2013 | 695

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ – ΘΡΑΚΗ: 

Μειονότητες ένθεν και ένθεν



Μέρος β’

Κωνσταντινούπολη-Θράκη: Δυο μειονότητες σε ομηρεία, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουν την παραμικρή ευθύνη και σχέση με τα τεκταινόμενα στη «μεγάλη» πολιτική ων δυο κρατών. Κάπου ανάμεσα, το Κυπριακό, η επιτομή των λαθών και της ανικανότητας της ελληνικής πολιτικής, που επιβεβαιώνεται περίτρανα στις μέρες μας.

Αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθήθηκε σχετικά με τις μειονότητες είναι ότι στη μεν Θράκη επήλθε «τουρκοποίηση» όλων των μειονοτικών συνιστωσών και περιθωριοποίηση των πολιτών της μειονότητας. Ήταν φυσικό άλλωστε: οι απλοί μουσουλμάνοι πολίτες αισθάνονταν ανυπεράσπιστοι και αδικημένοι από το ελληνικό κράτος και είχαν ανάγκη μιας προστασίας, που πρόθυμα τους προσέφερε η Τουρκία… Η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης δεν συρρικνώθηκε σε μεγάλο βαθμό πληθυσμιακά, όχι επειδή δεν καταπιεζόταν, αλλά κυρίως λόγω της ευγονίας της και του κατά βάση αγροτικού της χαρακτήρα, αδυνατεί όμως να ενσωματωθεί στον εθνικό κορμό.

Κι από την άλλη, στην Πόλη, συρρικνωμένη ελληνική μειονότητα στα όρια της εξαφάνισης, ως αποτέλεσμα τόσο της καταπίεσης των προηγούμενων δεκαετιών, όσο και της ανικανότητας των πολιτικών των ελληνικών κυβερνήσεων διαχρονικά. Οφείλω να δηλώσω εξ αρχής, ότι πιστεύω ακράδαντα ότι σε μια ευνομούμενη πολιτεία δεν υπάρχουν μειονότητες. Στις χώρες που λειτουργεί η Δημοκρατία, οι θρησκευτικές, γλωσσικές ή εθνοτικές διαφορές δεν επηρεάζουν τη σχέση των ανθρώπων με το κράτος, αλλά ούτε και μεταξύ τους, διότι σε αυτές τις χώρες κατοικούν ισότιμοι πολίτες με συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα - και βεβαίως υποχρεώσεις.

22.9.13

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Στη μνήμη της Άλωσης της Πόλης


ΟΔΟΣ 30.5.2013 | 694

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ – ΘΡΑΚΗ: 

Μειονότητες ένθεν και ένθεν



Μέρος α’

Δε θα αναφερθώ στα χιλιοειπωμένα, τα γνωστά σε κάθε συνειδητοποιημένο πολίτη, κάθε στοιχειωδώς εγγράμματο Έλληνα. Δε θα σταθώ σ’ εκείνα που συνηθίζεται να λέγονται κάθε χρόνο σε επετειακές για την Άλωση εκδηλώσεις. Δεν θα πω για τον Κωνσταντίνο τον Δραγάτση Παλαιολόγο, ούτε για την πολιορκία και για την Κερκόπορτα, ούτε για τον Μεχμέτ, τις μάχες και τις καταστροφές. Όλα αυτά, ειπωμένα χιλιάδες φορές, δεν έχουν πολλά να προσφέρουν πέρα από στείρα επανάληψη. Όχι βεβαίως ότι δεν έχουν σημασία τα ιστορικά γεγονότα – κάθε άλλο: η 29η Μαΐου είναι κορυφαία μέρα στην ιστορία του Ελληνισμού. Μέρα πένθους και οδύνης, αλλά ταυτόχρονα και απαρχή της συγκρότησης του νεώτερου ελληνικού έθνους. Όμως ένας επετειακός διθύραμβος ή ένας θρήνος, θαρρώ ότι θα ήταν ένας λόγος χωρίς ουσία. Πιστεύω λοιπόν ότι ορθότερο είναι να αναζητήσουμε το μήνυμα της Άλωσης και τα σημερινά όρια του Ελληνισμού.

Την επαύριο της Μικρασιατικής Καταστροφής ο ηττημένος Ελληνισμός είχε να αντιμετωπίσει άμεσα πληθώρα φλεγόντων προβλημάτων. Είχε προηγηθεί μια καταδικασμένη από τη σύλληψη της Εκστρατείας, όπου στην προσπάθεια ικανοποίησης αλυτρωτικών ονείρων και υλοποίησης της Μεγάλης Ιδέας, η Ελλάδα ενεπλάκη σε ένα καταστροφικό πόλεμο, οι ευρωπαίοι σχεδιαστές του οποίου μεριμνούσαν για ίδια συμφέροντα, εκμεταλλευόμενοι τους αγώνες και το αίμα των Ελλήνων.

21.9.13

Tchaikovsky: Ευγένιος Ονιέγκιν




Η τελική σκηνή (με αγγλικούς υπότιτλους) από τον Ευγένιο Ονιέγκιν του Τσαϊκόφκι, με την Renée Fleming και τον Dmitri Hvorostovsky, της ΜΕΤ του 2007 (διευθύνει ο Valery Gergiev, ο οποίος θα διευθύνει και την παράσταση της Deborah Warner με την Anna Netrebko και τον Mariusz Kwiecien στις 5 Οκτωβρίου 2013 που θα μεταδοθεί απ' ευθείας στο ΤΕΙ Καστοριάς)

Σχετικά κείμενα:

Μάχη στο Καστανόφυτο 7 Μαΐου 1906



Την Κυριακή 26 Μαΐου 2013, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με αφορμή την συμπλήρωση των 107 χρόνων από τη μάχη των κατοίκων του Καστανοφύτου και των μακεδονομάχων κατά των Βουλγάρων και των Τούρκων το 1906, κατά την διάρκεια της οποίας τελέστηκε θεία λειτουργία στον Ι.Ν. Θεοτόκου Καστανοφύτου, ακολούθησε δέηση στο άγαλμα του Αντώνη Βλαχάκη (καπετάν Λίτσα) όπου η εκπαιδευτικός-συγγραφέας, μέλος του συλλόγου φίλων Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, κ. Σόνια Ευθυμιάδου-Παπασταύρου ανέλυσε το ιστορικό της ημέρας: 

* * *

-Τ’ έχεις, Λίτσα μ’ περήφανε κι είσαι συλλοϊσμένος,
δε θες να φας, δε θες να πιεις, δε θες να τραγουδήσεις,
του ‘πεν ο Λούκας μια φορά κι ο καπετάν Λιωνίδας.
-Παιδιά μου, μη με βιάζετε, θα σας το μολοήσω,
κακά χαμπέρια έχουμε από τον Τσιακαλάρο.
Σφάζει παιδάκια ορφανά κι ανύπαντρα κορίτσια.
Πάρτε, παιδιά μου, τ’ άρματα στην Όσνιτσα να πάμε,
εκδίκηση να πάρουμε στο γαίμα των αθώων.
Τη χαραυγή κινήσανε στην Όσνιτσα να πάνε.
Πέφτουν τα βόλια σα βροχή κι οι σφαίρες σα χαλάζι.
Πέφτει κι ο Λίτσας αρχηγός στο ματωμένο χώμα.

Αξιότιμοι κι αγαπητοί όχι επισκέπτες, μα προσκυνητές του ιερού αυτού τόπου, του τόπου της θυσίας,
«Η λαϊκή μούσα είναι αυτή που θεμελιώνει την πραγματική ιστορική μνήμη, γαλβανίζει το αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός, το κρατά ζωντανό και το παραδίδει ως παρακαταθήκη εθνικής επιβίωσης στις επόμενες γενεές»,

20.9.13

ΝΙΚΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ: Οι ευθύνες της κληρονομιάς


ΟΔΟΣ 6.6.2013 | 695

Ένα Σαββατοκύριακο στα βουνά του Γράμμου είναι το καλύτερο αντιαγχωτικό φάρμακο, που η ελληνική φύση έχει να προσφέρει στην ψυχή του χρεοκοπημένου έλληνα πολίτη, παραμονές μάλιστα υποβολής των φορολογικών δηλώσεων…

Ξεκινήσαμε από την Καστοριά ένα ηλιόλουστο πρωϊνό του Μάη. Η λίμνη έλαμπε σαν διαμάντι. Οι βελανιδιές και τα πλατάνια παίζανε με τα φύλλα τους κρυφτό με τον ήλιο δίνοντας στη γη αναπάντεχες σκιές. Τα αγριολούλουδα ήτανε παντού ανθισμένα, κόκκινα, κίτρινα, μωβ, μια πανδαισία χρωμάτων. Μικρά ρυάκια και παραπόταμοι κυλούσαν με τα πράσινα νερά τους και μας θύμιζαν ότι η Ελλάδα ξεκινάει εδώ και μετά κατηφορίζει στους κάμπους.

Ανεβήκαμε στο Νεστόριο και προχωρήσαμε προς την Αγία Άννα. Στο βάθος τα βουνά της Πίνδου ήταν ακόμα χιονισμένα, η μια κορυφή διαδεχόταν ισότιμα την άλλη. Οι θεοί του Ολύμπου σίγουρα θα ζηλεύανε κοιτώντας από μακρυά. Όσο ανεβαίναμε πιο ψηλά η ομορφιά του τοπίου μας έκοβε την ανάσα.

19.9.13

ΟΔΟΣ: Μία άτυχη έμπνευση


ΟΔΟΣ 30.5.2013 | 694

ΑΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΕΣ παραμένουν οι αιτίες και οι συνθήκες υπό τις οποίες, ο κ. Λεωνίδας Οικονομίδης που είναι αιρετός στο Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς με τη ΔΑΚΕ της Νέας Δημοκρατίας, (τ. δημοτικός σύμβουλος και Άργους Ορεστικού)φέρεται σε προσωπικό blog που διατηρεί στο διαδίκτυο να προτείνει ή να ζητεί την μετονομασία του νομού Καστοριάς, σε νομό Ορεστίδος.

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ μετονομασίες του Δήμου της περιοχής σε Δήμο Άργους Ορεστικού, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο αιρετός της ΔΑΚΕ, που υπηρετεί τον χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης δείχνει να αγνοεί ότι με την πρότασή του, υποστηρίζει την εξαγωγή ενός εσωτερικού προβλήματος του Δήμου της ιδιαίτερης καταγωγής του, σε επίπεδο Νομού Καστοριάς.

ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ  μέρος του οποίου, αγνοούν τις διαφωνίες εντός του Δήμου Άργους Ορεστικού, μεταξύ της πόλης του Άργους και των υπόλοιπων δημοτικών ενοτήτων, αλλά και τα βαθύτερα αίτια που προκαλούν ρευστότητα, στο πιο απλό: μια κοινά αποδεκτή ονομασία του διευρυμένου Δήμου τους.

18.9.13

ΟΔΟΣ: «Κάλλιο αργά»


ΟΔΟΣ 30.5.2014 | 694

Ασφαλώς και δεν χωρεί η παραμικρή κομματική διάσταση το ζήτημα της διάσωσης του στρατώνα (Μαθιουδάκη), στην θέση του οποίου, προγραμματίσθηκε να ανεγερθεί το νέο αστυνομικό μέγαρο Καστοριάς. Και συγκεκριμένα του κτηρίου, το οποίο ορισμένοι περιφρονητικά συνεχίζουν να αποκαλούν «οθωμανικό» (προφανώς δεν θα διανοούνται να περιγράφουν έτσι και τα δεκάδες εμβληματικά κτήρια της Θεσσαλονίκης που χρονολογούνται κι’ αυτά στο τέλος της οθωμανικής κατοχής ανήκαν σε Μουσουλμάνους ή Εβραίους κατοίκους και βρίσκονται στην άλλοτε εξοχή της Θεσσαλονίκης. Όπως επίσης στην περίπτωση της Καστοριάς για αρκετά ακόμη «οθωμανικά»(!) ιδιωτικά κτίσματα (πχ το αρχοντικό «Παπατέρπου» ή άλλοτε κατοικία των Βαλαλά κ.ά.).

Άλλωστε τα μέχρις στιγμής πεπραγμένα και οι υπογραφές που έχουν συγκεντρωθεί, δεν έχουν κομματική ταυτότητα. Αρκούν αυτά για να πείσουν ότι η πρωτοβουλία για την διάσωσή του, με τις αδυναμίες και τον ρομαντισμό της, (αν είναι βέβαια δυνατόν να επιτευχθεί με νόμιμο τρόπο την τελευταία έστω στιγμή) είναι υγιής και απαλλαγμένη από κομματικά βαρίδια ή σκοπιμότητες.

Δεν παύει όμως να είναι ζήτημα βαθύτατα κοινωνικό και πολιτιστικό. Με τις έννοιες αυτές είναι αναμφίβολα ζήτημα πολιτικό, με την αυθεντική σημασία του όρου. Άλλωστε αυτός είναι και ο προφανής λόγος, για τον οποίο πολιτικά και δημόσια πρόσωπα, έχουν τοποθετηθεί ή εκφραστεί επί του θέματος. Είτε υπέρ της μιας, είτε υπέρ της άλλης άποψης. Με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την περίπτωση του κ. Ζήση Τζηκαλάγια, τέως βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος με το ενδιαφέρον του, που δείχνει χάρισμα διορατικότητας και ευαισθησίες που δεν είναι συνηθισμένες στους πολιτικούς, τάχθηκε συμβολικά υπέρ αυτών που ενδιαφέρονται για την διάσωση του κτηρίου. Χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι δεν υποστηρίζει την ανέγερση του αστυνομικού μεγάρου.

17.9.13

ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΤΡΩΝΟΥ ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΥ: Η καβαδούρα


ΟΔΟΣ 30.5.2013 | 694

Είχε περάσει πάνω από ένας χρόνος από τη λήξη του εμφύλιου, όταν άρχισαν να επισκέπτονται δειλά-δειλά την πάτρια γη τα ξενιτεμένα της παιδιά. Λαχτάρα να ξανανταμώσουν με τους δικούς τους, να προσκυνήσουν τους τάφους των νεκρών. Όσους στο διάστημα αυτό είχαν εγκαταλείψει τα εγκόσμια, χωρίς να μπορέσουν να τους δώσουν τον "τελευταίο ασπασμό..."
Ο Γιάννης έλειπε ήδη πάνω από δεκαπέντε χρόνια από το σπίτι. Πριν από τον πόλεμο είχε σαλπάρει για να βρει την τύχη του στο Νέο Κόσμο, αμούστακο ακόμη παλικάρι. Ο πόλεμος τον βρήκε στα ξένα, και μάλιστα χωρίς τα απαιτούμενα χαρτιά, για να μην κινδυνεύει με απέλαση. Η μόνη λύση: Πήγε εθελοντής στον αμερικανικό στρατό. Βρέθηκε να πολεμάει στην Ιταλία, τα κατάφερε όμως να γυρίσει σώος και αβλαβής στη νέα του πατρίδα, Αμερικανός υπήκοος πια, με βούλα και υπογραφή, και με παράσημο μάλιστα ανδρείας για το θάρρος και την αυτοθυσία του.

16.9.13

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Οι τοίχοι των δρόμων αισθάνονται




Πρώτα απ’ όλα ζουν, είναι ζωντανοί. Κι αυτό γιατί είναι κομμάτια, μέρη των πόλεων και των χωριών, που είναι οργανισμοί ολοζώντανοι.

Μα και αισθάνονται. Όχι μόνο γιατί το λέει η παροιμία, πως έχουν αυτιά κι ακούνε. Όχι μόνο γι’ αυτό. Αλλά κυρίως γιατί τα τελευταία χρόνια οι τοίχοι έχουν αποκτήσει φωνή. Κι είναι η φωνή τους τα συνθήματα των ανθρώπων που κάπου θέλουν να ξεσπάσουν∙ να ξεσπάσουν την οργή τους για να μην τρελαθούν, καμιά φορά όμως και τον έρωτά τους που δε βρίσκει ανταπόκριση-ή μπορεί και να βρίσκει, απλώς θέλει να φωνάξει για να μαθευτεί πόσο μεγάλος είναι, τόσο που δε χωράει να σκαλιστεί σε κορμό δέντρου. Άλλωστε πού να τα βρουν οι ερωτευμένοι τα δέντρα στις μεγάλες πόλεις…

15.9.13

Ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας



Ο γερμανός υφυπουργός Εργασίας κ. Χανς Γιοακίμ Φούχτελ επισκέφθηκε την προηγούμενη εβδομάδα την Περιφέρεια στην Κοζάνη, τον Δήμο και το ΕΒΕ Κοζάνης, ενώ είχε συνάντηση και με τοπικούς επιχειρηματίες. Το φωτογραφικό στιγμιότυπο προέρχεται από την συνάντηση του κ. Φούχτελ με τον περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας κ. Δ. Δακή, ο οποίος προσέφερε στον κ. Φούχτελ ένα πολυτελές λεύκωμα με τα αρχοντικά της Κοζάνης και Σιάτιστας.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 6 Ιουνίου 2013, αρ. φύλλου 695

ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΣΚΡΕΚΑ: Παιδεία ανθρωποκεντρική

Έψαχνα ένα συνάδερφο εκπαιδευτικό στην πλατεία της Κοζάνης. Αναζητώντας τον μπήκα σ’ ένα καφενείο, στο οποίο συχνάζει. Ερεύνησα το χώρο. Δεν τον βρήκα. Κάθισα σε μια γωνιά και παρήγγειλα τον καφέ μου. Άθελά μου άκουγα από το διπλανό τραπέζι να κουβεντιάζεται το επίκαιρο θέμα της παιδείας.
Κουβέντιαζαν, οι παραπλεύρως, καθήμενοι συνδαιτυμόνες μου, σχεδόν έντονα, την εκπαιδευτική επικαιρότητα.
-Τώρα ο νέος υπουργός παιδείας θα το λύσει το θέμα, αποφαίνεται ο πρώτος από την παρέα.
-Δεν νομίζω ότι θα τα καταφέρει, ομολογεί ο δεύτερος.

14.9.13

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Επίλυση διαφορών



Στόν ἡμερήσιο Ἀθηναϊκό τύπο τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, δημοσιεύθηκε ἡ εἴδηση ὅτι ἡ Κυβέρνηση προτίθεται νά νομοθετήσει ὥστε νά ἐπιλύονται διαφορές οἰκονομικῆς φύσεως ἐκτός δικαστηρίων διά τοῦ θεσμοῦ τοῦ μεσολαβητοῦ. Δηλαδή ὑποθέσεις ὅπως οἱ ἐργατικές, οἱ μισθολογικές, οἱ διαφορές συμβάσεων κάθε εἴδους, ἀλλά καί οἱ οἰκογενειακές διαφορές οἰκονομικοῦ ἀντικειμένου, ὅπως χωρισμὀς περιουσιακῶν στοιχείων λόγω διαζυγίου ἤ κληρονομιῶν, θά μποροῦν νά ἐπιλύονται ἀπό, πρός τοῦτο μετεκπαιδευθέντες, δικηγόρους, τούς μεσολαβητές. Θά συντάσσεται σχετικό πρακτικό τό ὁποῖο θά ἔχει ἰσχύ δικαστικῆς ἀπόφασης καί ἁπλῶς θά ἐπικυρώνεται ἀπό τό δικαστήριο.

Ὁ θεσμός αὐτός ἰσχύει καί ἐφαρμόζεται σέ πολλές χῶρες τῆς Εὐρώπης καθῶς καί στίς ΗΠΑ. Στήν Ἑλλάδα ἐφαρμόζονταν κατά τήν Τουρκοκρατία και σποραδικῶς μετέπειτα.

13.9.13

ΟΔΟΣ: «Όλοι μαζί» | η κοινωνικοποίηση της πολιτικής ευθύνης


ΟΔΟΣ 23.5.2013 | 693


«Όλοι μαζί ενωμένοι, ως Καστοριά» τονίζει με κάθε ευκαιρία, ή για την ακρίβεια όταν έρχεται αντιμέτωπη με τα δύσκολα. Και όχι απλώς το κάνει, αλλά και το επαναλαμβάνει μονότονα η βουλευτής Καστοριάς με την Νέα Δημοκρατία κ. Μαρία Αντωνίου.

Για πρώτη φορά η έμφασή της στην... «κοινή» «προσπάθεια» (δηλαδή στην συνευθύνη) καταγράφτηκε με τις χαρούμενες ιαχές, στις πρώτες ημέρες του 2013, στο καρναβάλι του Άργους Ορεστικού. Ήταν τότε που σε προφανή ευθυμία, ομού μετά του βουλευτή του ΣυΡιζΑ-ΕΚΜ κ Ευάγγελου Διαμαντόπουλου, διατύπωσε με τέτοιο παραστατικό τρόπο τις απόψεις της κατά την διάρκεια του ξεφαντώματος, ώστε με μια πρώτη ματιά να φαίνεται ότι από δύο νέους και άφθαρτους πολιτικούς σχηματιζόταν συμπαγές τοπικό μέτωπο: αραγές, ενωμένο, ρομαντικό, δυνατό, αποφασισμένο.

«Μόνο» η πανηγυρική ατμόσφαιρα, ο Διόνυσος που κυριαρχούσε και ο κορεσμός των πολιτών από τα μεγάλα και ατελείωτα «θα» των πολιτικών, είναι οι εξηγήσεις που κάποιος μπορούσε να είναι δύσπιστος ή και απαθής απέναντι στο μανιφέστο της Καστοριάς: Η κοινωνικοποίηση της πολιτικής ευθύνης.

Πρωτοφανές για τα τοπικά πολιτικά ήθη, και αναπόφευκτα παραπέμπει στην άλλη «σοφή» ρήση του τ. υπουργού Θ. Πάγκαλου «τα φάγαμε όλοι μαζί». Από τότε ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν φέρει αποκλειστική ευθύνη για κανένα θέμα, εκτός ίσως από το κρασί που παράγει στην Άνδρο.

«Όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα» λοιπόν. Ή όπως εμφατικά σε απλή καθαρεύουσα τόνισε σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή της για το φάντασμα της Αρχιτεκτονικής Σχολής «η ισχύς εν τη ενώσει». Βέβαια το αντίθετο δεν είναι τίποτε περισσότερο από το «μόνος μπορώ χειρότερα» ή «ανίσχυρος η μονήρης».

Και μέχρις στιγμής, αυτό φαίνεται να πετυχαίνει ως βουλευτής η κ. Μαρία Αντωνίου, που μοιάζει να επιδιώκει να διευρύνει τον κύκλο της πολιτικής ευθύνης, εντάσσοντας σ’ αυτόν οτιδήποτε κινείται κάτω από τον ουρανό της Καστοριάς.

12.9.13

ΜΠΕΣΣΗ ΜΙΧΑΗΛ: Κλωθώ, Λάχεσις, Άτροπος




Ήταν ένας αξιοπρεπής άνθρωπος. Γεννημένος στο τέλος του πολέμου αισθάνθηκε αμυδρά αλλά με δυνατές εικόνες τις επιπτώσεις του εμφυλίου, σ’ ένα από τα ομορφότερα χωριά της Πίνδου, το αρχοντικό Πάπιγκο. Είχε μεγαλώσει μέσα στην απέραντη αγάπη για τη φύση, στη σφοδρή περηφάνια για τον τόπο, το βαθύ σεβασμό για το βουνό και την ευγνωμοσύνη για το προνόμιο να ζήσει από μικρός τη καθάρια διαφάνεια του αέρα, του νερού και, όπως πίστευε, της ανθρωπιάς. Η πολυμελής κι αγαπημένη οικογένεια του κληροδότησε μαζί με τον αυτοσεβασμό τον σεβασμό στον άλλο, μικρό ή μεγάλο, την αδιαπραγμάτευτη ακεραιότητα στην αναζήτηση της αλήθειας και του δίκαιου, την βαθειά αλληλεγγύη του βουνίσιου σε κάθε μορφή ζωής, που την αντιλαμβάνεται σαν προσόν επιβίωσης. Το απέριττο πέτρινο σχολειό με τον ταλαίπωρο, σχεδόν εξορισμένο δάσκαλο αλλά αδέκαστο στη διεκδίκηση μιας ζωής με αρχές του έμαθε να αγαπά την γνώση, να απολαμβάνει την ομορφιά και να αποζητά κριτικά το δίκιο. Η περήφανη Ζωσιμαία Σχολή στα Γιάννενα συμπλήρωσε έναν συγκροτημένου χαρακτήρα νέο άνθρωπο με ανοιχτή ματιά και θεμιτή φιλοδοξία. Ήταν άριστος μαθητής και η επιτυχία στο Πολυτεχνείο συνοδεύτηκε από την εξασφάλιση υποτροφίας γιατί ο κτηνοτρόφος πατέρας με άλλα πέντε παιδιά στην ευθύνη του δεν θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα.

11.9.13

Τηλεοπτικό διάγγελμα Μ. Ομπάμα


Το διάγγελμα μεταφράζεται αυτόματα στα ελληνικά (κατά προσέγγιση) πατώντας το δεύτερο εικονίδιο κάτω δεξιά «Υπότιτλοι» («Automatic captions available in your language»), στην συνέχεια «Αγγλικά (automatic captions)», στην συνέχεια «Translate Captions» και στην συνέχεια «Ελληνικά-Ελληνικά» («Greek-Eλληνικά») και «οκ».


«[…] Είναι πάρα πολύ νωρίς να γνωρίζουμε εάν αυτή η [ρωσική] πρόταση θα πετύχει… Κάθε συμφωνία πρέπει να εξασφαλίζει ότι το καθεστώς Άσαντ θα εμμείνει στις δεσμεύσεις του. Αλλά αυτή η πρωτοβουλία παρέχει τη δυνατότητα απομάκρυνσης των χημικών όπλων χωρίς τη χρήση βίας […]».

11η Σεπτεμβρίου 2001



Σχετικά κείμενα:

10.9.13

ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΣΚΡΕΚΑ: Αγάπη στη χλωρίδα και την πανίδα του τόπου μας

Αφορμή για να γράψω τις παρακάτω απλές σκέψεις μου, ήταν οι περσινές καλοκαιρινές πυρκαγιές στη βόρεια-ανατολική Αττική της πατρίδας μας.
Χιλιάδες στρέμματα δασωμένης γης, από πεύκα, θάμνους, διάφορα είδη δενδρυλλίων, που κοσμούσαν με το φυσικό τους κάλλος την επίζηλη περιοχή της Αττικής, αποτεφρώθηκαν! Για τέσσερα ημερόνυχτα καίγονταν το φυσικό αυτό κάλλος, μια ανεπανάληπτη φυσική ομορφιά πλάι σε εκατομμύρια συνανθρώπους μας και οι κάτοικοι με τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, αδυνατούσαν, παντελώς, βοηθούντος και των ισχυρών ανέμων, να περισώσουν τα δάση και τις περιουσίες τους από την καταστροφική αυτή λαίλαπα. Πρόπερσι στην Ηλεία, φέτος στην ανατολική Αττική και Εύβοια, καταντήσαμε πρωταθλητές στην Ευρώπη, στην αδυναμία μας να υπερασπίσουμε ό,τι καλό απόμεινε στο φυσικό μας περιβάλλον.
Τι συμβαίνει λοιπόν κι έχουμε τόσες πολλές εστίες πυρκαγιών στον τόπο μας; Γιατί δεν μπορούμε, ως έθνος, να προστατέψουμε -έστω αυτές που απόμειναν- δασικές εκτάσεις; Ποια είναι τα βασικά και κυρίαρχα αίτια των πρωτόγνωρων καταστρεπτικών πυρκαγιών;

Μήνυμα προς κάθε κατεύθυσνη


Την ενεργοποίηση της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του βορείου τομέα της χώρας, αποφάσισε σήμερα το πρωί ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ Μιχ. Κωσταράκου στο πλαίσιο της άσκησης «Πυρπολητής 6/13».

Μνήμη Παναγιώτη Βουΐτση

Δάσκαλέ μου,
Αναστατωμένα ήρθαν τα παιδιά σήμερα το πρωί στο Σχολείο. Από αυτά μάθαμε το νέο, αυτά μας πληροφόρησαν. Είναι παιδιά που δε σε είχαν δάσκαλο κι όμως… Κι ήταν αυτό το γεγονός που μας έκανε να σκεφτούμε ότι ο θάνατος ενός δασκάλου διαφέρει εντελώς από κάθε άλλο θάνατο στη μικρή κοινωνία όπου ζούμε.

Κάποτε στην Καστοριά

Η στήλη Κάποτε στην Καστοριά,  έλαβε επιστολή του κ. Καράτζιου ταξιάρχου εα, η οποία απευθύνεται προς τον δήμαρχο Άργους Ορεστικού και αναφέρει τα εξής:
«Στις 21/10/2012 παρέστην, ως προσκεκλημένος, στην εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων προτομών μακεδονομάχων, που οργάνωσε, εκ των ενόντων και κατά τρόπον αξιέπαινον και όντως θαυμαστόν, ο σύλλογος «Φίλοι Μουσείου Μακεδ. Αγώνα Ν.Καστοριάς», στον προαύλιον χώρον του Μουσείου (Πλατεία Ντολτσού Καστοριάς), με χορηγούς τους κάτωθι:

Το πρόγραμμα της MET Live 2013-2014





5 Οκτωβρίου 2013

Tchaikovsky: Eugene Onegin

Η φημισμένη αγγλίδα σκηνοθέτης Deborah Warner και η νέα παραγωγή της στη ρομαντική τραγωδία Ευγένιος Ονιέγκιν του Tchaikovsky με διευθυντή ορχήστρας τον Valery Gergiev. Η Anna Netrebko ανοίγει την τρίτη συνεχή σεζόν της στη Metseason με το ντεμπούτο της στον ρόλο της Τατιάνας, της αφελούς ηρωίδας του κλασικού μυθιστορήματος του Πούσκιν. Ο Mariusz Kwiecien ενσαρκώνει τον γεμάτο αυτοπεποίθηση ομώνυμο ήρωα σε μια λαμπρή ερμηνεία που έχει δώσει σε πολλές λυρικές σκηνές του κόσμου, και ο Piotr Beczala επαναλαμβάνει την εξαιρετική ερμηνεία του στον ρόλο του Λένσκι, του φίλου του Ονιέγκιν που γίνεται αντίπαλός του. Στην κριτική της για την παραγωγή της Warner, η Sunday Telegraph επαίνεσε το «μίγμα εφιαλτικών οπτικών και συναισθηματικών εντυπώσεων: μπαίνοντας απ’ ευθείας στον πυρήνα του έργου, "η Warner" δείχνει πώς ο Ονιέγκιν αφορά ταυτόχρονα δύο συγκρουόμενες ρωσικές κοινωνίες τον αγροτικό επαρχιωτισμό και την κοσμοπολίτικη παρακμή και τρεις χαραμισμένες ζωές».

9.9.13

ΟΔΟΣ: Το Συμβούλιο της Επικρατείας πάγωσε την κατεδάφιση του Μαθιουδάκη


ΟΔΟΣ 6.6.2013 | 695

Σημαντική αποδεικνύεται η προσωρινή δικαστική κρίση και στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για την υπόθεση του κτηρίου στο τ. Στρατόπεδο «Μαθιουδάκη». Στο ανώτατο Δικαστήριο πιθανολογήθηκε ότι συντρέχουν ειδικοί λόγοι που επιβάλλουν την διάσωση του κτηρίου του Μαθιουδάκη, μέχρι η απόφαση του ΚΑΣ και του αρμόδιου υπουργού που υπέγραψε την καταδίκη του χωρίς την παραμικρή αναστολή ή αμφιβολία, να υποστούν τον δικαστικό έλεγχο για την νομιμότητα και την ουσία τους. Παράλληλα η προσπάθεια στο Πρωτοδικείο Καστοριάς δεν τελεσφόρησε επειδή κρίθηκε ότι η διαφορά, υπάγεται στην δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων και μόνο αυτών.

ΕΤΣΙ, η εξέλιξη στο ΣτΕ ικανοποίησε όπως ήταν φυσικό, όσους είχαν κινητοποιηθεί για την σανίδα σωτηρίας του ιστορικού κτηρίου, συμμετέχοντας με την υπογραφή ή την οικονομική τους ενίσχυση στην προσφυγή στην Δικαιοσύνη, ανεξάρτητα από την τελική της έκβαση που απαιτεί περαιτέρω προσπάθεια, αποκαθιστά το αίσθημα δικαίου και εξισορροπεί κάπως την κατάσταση.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ πρέπει να γίνει αντιληπτό εν όψει και της οξύτατης ανακοίνωσης της βουλευτή Καστοριάς κ. Μαρίας Αντωνίου, την οποία διένειμε σχολιάζοντας την ανακοίνωση για την υπόθεση του Στρατώνα στο Μαθιουδάκη, που είχε προηγουμένως εκδώσει ο ΣυΡιζΑ.

ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ: Δέκα χρόνια ερευνητικής δραστηριότητας στο νεολιθικό οικισμό Αυγής Καστοριάς

Στα μέσα περίπου της 6ης χιλιετίας, στο κοινωνικοποιημένο νεολιθικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής της Καστοριάς, σε μικρή απόσταση από το σημερινό χωριό της Αυγής και περίπου 10 χλμ ΝΔ της λίμνης Ορεστίδας ιδρύθηκε ένας νέος αγροτικός οικισμός. Ο οικισμός βρίσκεται σε εκτεταμένο αναβαθμό με μέσο υψόμετρο 740 μ., σε λοφώδες τοπίο με δυναμικό δίκτυο ποταμών και ρεμάτων, αφθονία αργιλικών υλικών, πλούσια βλάστηση σε δρυοδάση και παρόχθιες φυτικές διαπλάσεις.

8.9.13

Λόγος & Αντίλογος




Κύριε Μπαιρακτάρη,

Παραβρέθηκα στην ομιλία του Αναπλ. Καθηγητή της αρχιτεκτονικής σχολής του Α.Π.Θ., κ. Πάνου Τσολάκη και ομολογώ ότι έφυγα ενθουσιασμένη και απογοητευμένη ταυτόχρονα. Ενθουσιασμένη γιατί άκουσα και παρακολούθησα, έναν ήρεμο ομιλητή, χωρίς καθόλου έπαρση για τις γνώσεις του, ο οποίος μέσα απο συλλογές φωτογραφιών και αφηγήσεις μας ανέλυσε όλην την ιστορία, τον πολιτισμό και τον χαρακτήρα, όχι μόνον της περιοχής Ντόπλιτσας, αλλά καί όλης της Καστοριάς.

Έμαθα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία για τον τόπο μου, που ομολογώ πολλά από αυτά δεν τα γνώριζα (αν και κάποιας ηλικίας) και θυμήθηκα και άλλα που λόγω χρόνου τα είχα ξεχάσει ή απλά σκεπάσει με πιο πρόσφατα. Επιβεβαιώθηκα για την αρχική μου επιλογή, να υποστηρίξω την διατήρηση του πρώην στρατ. Μαθιουδάκη, ως μνημείο και την μετατροπή του, με αναπαλαίωση, σε πολιτιστικό χώρο.

Δηλώσεις ΣυΡιζΑ - Αντωνίου

ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Νομαρχιακή Επιτροπή Καστοριάς

Δήλωση 
20.5.2013

Η Ν.Ε. Σύριζα – Ε.Κ.Μ Καστοριάς δηλώνει για το θέμα του πρώην στρατοπέδου Μαθιουδάκη, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις (όπως και την ενημερωτική παρέμβαση του αναπληρωτή καθηγητή Αρχιτεκτονικής Πάνου Τσολάκη, την Κυριακή 19/5/2013 στο Esperos Palace) ότι :

Κρίτων Αρσένης: Επιστολή παραίτησης από το ΠαΣοΚ

Επιστολή παραίτησης από μέλος του ΠαΣοΚ και της κοινοβουλευτικής του ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εξαιτίας της ιδιωτικοποίησης του νερού της Θεσσαλονίκης και της πλήρους πολιτικής απόκλισης έστειλε ο ευρωβουλευτής, Κρίτων Αρσένης, στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο.

Απόσπασμα από δελτίο ειδήσεων του CNN



Το CNN έδειξε 13 βίντεο, τα οποία όπως ανέφερε είδαν μέλη της Επιτροπής της Γερουσίας. Τα βίντεο αποτυπώνουν σκηνές μετά την επίθεση με χημικά. Αντιπροσωπεία του Μπαράκ Ομπάμα  διαβεβαίωσε τους γερουσιαστές ότι η αυθεντικότητα των εικόνων είναι διασταυρωμένη από τις υπηρεσίες Πληροφοριών.
(Οι εικόνες είναι ακατάλληλες)

Σχετικά κείμενα:

7.9.13

ΟΔΟΣ: Ασφάλεια




H φωτογραφία της σοβαρής και εκτεταμένης κατάρρευσης που σημειώθηκε στον ιερό ναό του Αγίου Θωμά, στην Καστοριά, τις παραμονές της ομώνυμης γιορτής, δεν δείχνει μόνο την σοβαρή καταστροφή. Ούτε αποκλειστικά την τύχη -μέσα στην ατυχία- που συνέβη κάτι τόσο σοβαρό μόλις μία μέρα πριν ανοίξει η εκκλησία για τις ανάγκες της λειτουργίας του ναού στην γιορτή του Αγίου Θωμά, αφού σε μια τέτοια περίπτωση ο καθένας δικαιούται να υποθέσει ότι οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι ακόμη και τραγικές.

Δείχνει ωστόσο η φωτογραφία σε όλη του την έκταση το σοβαρό πρόβλημα αδιαφορίας και εγκατάλειψης των περισσότερων, αν όχι όλων των ιστορικών μνημείων της πόλης. Προφανώς κανείς δεν μπορεί να πειστεί ότι κάτι ανάλογο δεν μπορεί να συμβεί στο άμεσο μέλλον σε άλλο μνημείο της Καστοριάς, αφού τα σημάδια και οι επιπτώσεις της πλήρους εγκατάλειψης πολλών απ’ αυτά είναι πλέον ορατά και διάχυτα.

MET Opera Live 2013-2014




6.9.13

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Φως ανέσπερον, της Αναστάσεως φως…


ΟΔΟΣ 16.5.2013 | 692

Ή εκ του θανάτου εις την ζωήν…

Πάει καιρός τώρα που πιάνω τον εαυτό μου να παρατηρεί και να ενθουσιάζεται όχι με τα υπέροχα τοπία όπως έκανε ως τώρα, αλλά με το φως που λούζει αυτά τα τοπία. Παραξενεύτηκα στην αρχή, αλλά νωρίς κατάφερα να το εξηγήσω: φταίει που έχω μεγαλώσει αρκετά οπότε εκτιμώ αλλιώτικα πια την κάθε καινούρια μέρα που μου χαρίζει ο Θεός, την κάθε μέρα με το φως της το ξεχωριστό. (Λένε πως το μεγαλύτερο δώρο που μας χαρίζεται στη ζωή είναι ο χρόνος. Άλλο αν πολλοί από μας τον θεωρούμε τόσο δεδομένο που τον αφήνουμε αναξιοποίητο και γρήγορα εξαντλείται και δεν προλαβαίνουμε πια…).
Και φταίει και κάτι άλλο· το τελείως ιδιαίτερο της πατρίδας μας φως. Δεν έχω μέτρο σύγκρισης, καθώς δεν τυγχάνω πολυταξιδεμένη, αλλά τη μοναδικότητα του ελληνικού φωτός τη βρίσκω καταγραμμένη από πολλούς και παντού· τη συνάντησα τελευταία στη συνέντευξη του Αριστείδη Μίνγεθ, του Ισπανού καθηγητή των Ελληνικών και των Λατινικών, που είναι ο εμπνευστής του διάσημου πια ισπανικού βίντεο «Ευχαριστώ, Ελλάδα»:

«Η Ελλάδα μάς έδειξε πώς να ζούμε. Δεν θα ήμασταν ό,τι είμαστε
χωρίς τους στίχους του Καβάφη και του Ελύτη,
χωρίς τη φωνή της Μαρίας Κάλλας,
χωρίς τη μουσική του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκι,
χωρίς το φως του Αιγαίου και το ηλιοβασίλεμα του Ιονίου».

5.9.13

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ: Σύννεφα και ελπίδες




Ένα παλιό μου άρθρο είχε τίτλο: Να σκέφτεται κανείς ή να μην σκέπτεται;». Απάντησα τότε: «ασφαλώς και να σκέφτεται». Και σήμερα συμπληρώνω. Να σκέπτεται αλλά και να μαζεύει επίσης τις γνώσεις που αποκτά. Να τις αξιοποιεί. Να φροντίζει όσο μπορεί τον εαυτό του πρώτα και μετά την οικογένεια του και τους φίλους του. Πρώτιστα την πατρίδα του- όποια κι αν είναι. Χωρίς πατρίδα δεν πάει κανείς πολύ μακριά. Να έχει πολιτικές απόψεις για τα τριγύρω του αλλά και να παραμένει ελεύθερος στη σκέψη. Να αφήνει την κομματική του ταυτότητα έξω από την δουλειά του. Να ενδιαφέρεται φυσικά για τα κοινά. Αριστοτέλης είναι αυτός. Να ζει στην πράξη την ελευθερία του, με σεβασμό όμως στον συνάνθρωπό του και τις βασικές αρχές του πολιτισμού. Γενικά, να είναι ή να γίνει, ένας πολίτης του κόσμου, που να τον απασχολεί η κοινωνία μέσα στην οποία ζει. Ο πλανήτης Γη πάνω στον οποίο ζει.

4.9.13

ΜΕΡΟΠΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΓΓΕΛ: Άοπλο;




Όχι βέβαια. Οι τελευταίες εξελίξεις για το στρατόπεδο Μαθιουδάκη, τις οποίες παρακολουθούν πολλοί συμπολίτες μας επιβεβαιώνουν πως, παρ’ όλα τα προβλήματα και τις καθημερινές έννοιες που έχει ο καθένας μας, τελικά οι ευαισθησίες και η μνήμη μπορούν να ενεργοποιήσουν και να κινήσουν βουνά για τον πολιτισμό, την αισθητική και το μέλλον του τόπου.

Είναι σίγουρο πως το σημερινό ωχρό παλιό στρατόπεδο μπορεί να μεταβληθεί σ’ ένα πολιτιστικό μοναδικό μνημείο της πόλης, που εδώ και χρόνια χάνει τα κομμάτια της, αποπλανούμενη αναιδέστατα από σιδερένιους, δίχως μνήμη και πολιτισμό ανθρώπους.

3.9.13

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ: H κατάληψη, μια λέξη, πολλές έννοιες



Τη λέξη κατάληψη τη συνάντησα πολύ μικρός. Δεν θυμάμαι για ποια περίπτωση επρόκειτο, αλλά μάλλον θα ήταν για κάποιο ύψωμα σε πολεμικές επιχειρήσεις. Έπειτα στο σχολείο μάθαμε για την περίπτωση του ανθυπολοχαγού Διάκου που έπεσε μαχόμενος για να καταλάβει ένα ύψωμα κατά την αντεπίθεση του Eλληνικού στρατού μετά την εισβολή των Iταλών. Aυτές οι καταλήψεις ήταν πράγματι ηρωικές πράξεις λίγων, αλλά εκλεκτών. Aπό την κατάληψη προέρχεται και ο ιατρικός όρος καταληψία. Kαι από την καταληψία των νεοελλήνων προέρχονται ... οι καταλήψεις της σύγχρονης εποχής. H μόδα ξεκίνησε μετά την εξέγερση του πολυτεχνείου. Ήταν μια εξέγερση που τη δικαιολογούσε η καταπίεση και που μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι που θα θύμιζε τη Γαλλική επανάσταση του 1789. Ψωμί, παιδεία, ελευθερία ήταν ένα από τα συνθήματα.

1.9.13

ΟΔΟΣ: Το επιτυχημένο αποτέλεσμα ενός οράματος


ΟΔΟΣ 16.5.2013 | 692


"Σε πείσμα των Σειρήνων που επιδιώκουν τα τελευταία χρόνια να απομακρύνουν την γούνα και τις εκθέσεις από την Καστοριά, μετατρέποντας την υπόθεση της γουνεμπορίας σε κάτι ακαθόριστο, πλανόδιο και μετακινούμενο, σαν περιοδεύοντας θίασος, 
ο Σύνδεσμος Γουνοποιών Καστοριάς επιμένει να κρατάει
και δείχνει ότι μπορεί να κρατήσει την γούνα 
και την Διεθνή της Έκθεση στην περιοχή της Καστοριάς"


ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΟΛΙΣ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ  κατασκευάστηκε από τα θεμέλια και την βάση του και παραδόθηκε «με το κλειδί στο χέρι» το νέο εκθεσιακό κέντρο του Συνδέσμου Γουνοποιών Καστοριάς «Ο Προφήτης Ηλίας».
Πρόκειται για ένα μεγάλο και σύγχρονο οικοδομημένο χώρο που αναπτύσσεται σε χιλιάδες τετραγωνικών μέτρων εφοδιασμένο με άνετες αίθουσες και πλήρη εκθεσιακή υποδομή, εξοπλισμό. Σε χώρο που μπορεί να ανταποκριθεί στις πιο απαιτητικές, σύγχρονες και αυξημένες απαιτήσεις, διεθνών εκθέσεων. Δεν βρίσκεται βέβαια στην πόλη της Καστοριάς, αλλά κάπου κοντά στον αερολιμένα και το Άργος Ορεστικό, κοντά στον κάθετο άξονα της Εγνατίας Οδού και στην βιομηχανική περιοχή. Στοιχεία που ελπίζεται να συμβάλλουν στην προσβασιμότητα με τα χερσαία μεταφορικά μέσα καθώς και αεροπορικώς. Και στην δυνατότητα του χώρου να αποτελέσει κέντρο αναφοράς για την περιοχή και την ανάπτυξη της με την διάθεση του χώρου για άλλες δραστηριότητες.

Σε αυτό το κτήριο πραγματοποιήθηκε η 38η Διεθνής Έκθεση Γούνας Καστοριάς από τις 9 έως τις 12 Μαΐου οπότε και στις πρωτοφανείς εποχές της κρίσης, ήταν αναμενόμενο να ελκύσει τα φώτα δημοσιότητας του παγκόσμιου γουνεμπορίου ως ένα αδιαμφισβήτητο εμπορικό γεγονός που θα μπορούσε να είναι και παγκοσμίως πρώτο ακόμη και ένα κανονικό happening. Κάτι σαν τον καλύτερο μαραθώνιο της γούνας.

Κάποτε στην Καστοριά

[στήλη]

38η Διεθνής Έκθεση Γούνας Καστοριάς
Ένα όραμα έγινε πραγματικότητα; Ή τώρα αρχίζουν τα δύσκολα;


Η σκέψη γίνεται όραμα, το όραμα γίνεται έκφραση, και η έκφραση γίνεται πραγματικότητα. Έτσι ίσως ξεκίνησε να υλοποιείται το όραμα του Ηρακλή Καλλισθένη, που διετέλεσε για χρόνια πολλά πρόεδρος των ελλήνων γουναράδων της Φρανκφούρτης, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας στην Γερμανία που αποφάσισε να τιμήσει και να ανταποδώσει στην γενέτειρά του ότι από αυτήν “κληρονόμησε”- αποκόμισε. Εάν οι περισσότεροι γουναράδες σκέπτονταν τόσο πατριωτικά όσο ο νυν πρόεδρος του ΣΓΚ, σίγουρα η Καστοριά θα είχε καλύτερη προοπτική και ανάπτυξη.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ