 |
| ΟΔΟΣ 23.5.2013 | 693 |
«Όλοι μαζί ενωμένοι, ως Καστοριά» τονίζει με κάθε ευκαιρία, ή για την ακρίβεια όταν έρχεται αντιμέτωπη με τα δύσκολα. Και όχι απλώς το κάνει, αλλά και το επαναλαμβάνει μονότονα η βουλευτής Καστοριάς με την Νέα Δημοκρατία κ. Μαρία Αντωνίου.
Για πρώτη φορά η έμφασή της στην... «κοινή» «προσπάθεια» (δηλαδή στην συνευθύνη) καταγράφτηκε με τις χαρούμενες ιαχές, στις πρώτες ημέρες του 2013, στο καρναβάλι του Άργους Ορεστικού. Ήταν τότε που σε προφανή ευθυμία, ομού μετά του βουλευτή του ΣυΡιζΑ-ΕΚΜ κ Ευάγγελου Διαμαντόπουλου, διατύπωσε με τέτοιο παραστατικό τρόπο τις απόψεις της κατά την διάρκεια του ξεφαντώματος, ώστε με μια πρώτη ματιά να φαίνεται ότι από δύο νέους και άφθαρτους πολιτικούς σχηματιζόταν συμπαγές τοπικό μέτωπο: αραγές, ενωμένο, ρομαντικό, δυνατό, αποφασισμένο.
«Μόνο» η πανηγυρική ατμόσφαιρα, ο Διόνυσος που κυριαρχούσε και ο κορεσμός των πολιτών από τα μεγάλα και ατελείωτα «θα» των πολιτικών, είναι οι εξηγήσεις που κάποιος μπορούσε να είναι δύσπιστος ή και απαθής απέναντι στο μανιφέστο της Καστοριάς: Η κοινωνικοποίηση της πολιτικής ευθύνης.
Πρωτοφανές για τα τοπικά πολιτικά ήθη, και αναπόφευκτα παραπέμπει στην άλλη «σοφή» ρήση του τ. υπουργού Θ. Πάγκαλου «τα φάγαμε όλοι μαζί». Από τότε ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν φέρει αποκλειστική ευθύνη για κανένα θέμα, εκτός ίσως από το κρασί που παράγει στην Άνδρο.
«Όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα» λοιπόν. Ή όπως εμφατικά σε απλή καθαρεύουσα τόνισε σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή της για το φάντασμα της Αρχιτεκτονικής Σχολής «η ισχύς εν τη ενώσει». Βέβαια το αντίθετο δεν είναι τίποτε περισσότερο από το «μόνος μπορώ χειρότερα» ή «ανίσχυρος η μονήρης».
Και μέχρις στιγμής, αυτό φαίνεται να πετυχαίνει ως βουλευτής η κ. Μαρία Αντωνίου, που μοιάζει να επιδιώκει να διευρύνει τον κύκλο της πολιτικής ευθύνης, εντάσσοντας σ’ αυτόν οτιδήποτε κινείται κάτω από τον ουρανό της Καστοριάς.
