31.12.10

ΟΔΟΣ: Κροκοδείλια δάκρυα

Tο 2010 τελειώνει και ταυτόχρονα ολοκληρώνει την αλληλουχία των δυσμενών εξελίξεων σε σχέση με την λειτουργία του τμήματος Αρχιτεκτονικής Σχολής στην Καστοριά. Η διακοπή κάθε προετοιμασίας σε ουσιαστικό επίπεδο λειτουργίας της Σχολής είναι η τελευταία πράξη της προαναγγελθείσας ματαίωσης. Δεν απαίτησε ούτε κάν την προετοιμασία του κόσμου, που αντιμετώπισε την εξέλιξη, σαν έτοιμος από καιρό. Αλλά με δυσφορία.
Η εκλογική επίδοση του κ. Κωνσταντίνου Λιάντση, νομάρχη και υποψήφιου για τον Δήμο Καστοριάς, ίσως να ήταν διαφορετική αν η Σχολή λειτουργούσε και η πόλη της Καστοριάς ήδη βίωνε τις θετικές συνέπειες από αυτήν.

Τελικά όμως, και στην περίπτωση της Σχολής, το ρητό η «καλή μέρα από το πρωΐ φαίνεται», βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του. Eπομένως οι διαμαρτυρίες, αλλά και οι θρήνοι που ακούγονται και διατυπώνονται δεξιά και αριστερά, γι’ αυτό που ήταν να γίνει και τελικά χάνεται, τις περισσότερες φορές είναι συμπληρώματα υποκρισίας. Το υπόβαθρο μιας επαρχιακής νοοτροπίας, που πεισματικά αρνείται να ενηλικιωθεί κοινωνικά.

Η στάση των πολιτών, τόσο μεμονωμένα, αλλά και σε οργανωμένο επίπεδο, απέναντι στους φορείς της πολιτείας και τους εκπροσώπους της εξουσίας, δεν έχει να επιδείξει τίποτε περισσότερο από ρηχές μικροεξυπηρετήσεις πελατειακής αντίληψης. Καθώς και μερικά πανάκριβα σκάνδαλα, όπως οι ρυθμίσεις των χρεών ορισμένων γουνοποιητικών επιχειρήσεων. Ρυθμίσεων για χρέη που δεν έχουν σχέση με την γουνεμπορία και την Καστοριά, ούτε προέκυψαν από την κρίση στον κλάδο. Αλλά προκλήθηκαν, «επινοήθηκαν» απλά και μόνο για να υπαχθούν στις ρυθμίσεις, και στην συνέχεια τα οφέλη να μοιραστούν σε τσέπες.

Ως εκεί όμως όλα αυτά. Διότι, για όλα τα υπόλοιπα, η σχέση των πολιτών με τους πολιτικούς φορείς, στην καλλίτερη περίπτωση είναι σχέση αδιαφορίας. Στην χειρότερη, σχέση δουλική και υποταγής. Σχέση κολακείας για την εξαγορά της ευμένειας. Για παράδειγμα, τα λίγα χρόνια που διετέλεσε κυβερνητική βουλευτής η απελθούσα κ. Βίβιαν Μπουζάλη, ουδέποτε ελέγχθηκε κοινωνικά, αλλά και από το μεγαλύτερο μέρος του τοπικού τύπου (γραπτού και ηλεκτρονικού) για τις πράξεις και παραλείψεις της, για τις ευθύνες της απέναντι στο ζήτημα. Σε μια υπόθεση την οποία, ενώ η άλλοτε δημοτική αρχή Δημητρίου Παπουλίδη και η τότε κυβέρνηση είχαν προετοιμάσει σε σημαντικό βαθμό, στην συνέχεια κατρακύλησε στον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας, της αναβλητικότητας και στους σκοτεινούς διαδρόμους τους. Το ίδιο μπορεί να σχολιαστεί και για την αντίστοιχη βουλευτική θητεία -με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας- του κ. Ανέστη Αγγελή.

Σημαντικό μερίδιο ευθύνης που ασφαλώς κυριαρχεί, βαραίνει την απερχόμενη δημοτική αρχή Καστοριάς, του κ. Ιωάννη Τσαμίση, και της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου. Μια και πρέπει να θεωρείται περίπου βέβαιο ότι, αν ασκούνταν συνδυασμένες και δυναμικές πιέσεις από τον Δήμο, που αποτελεί τον αυθεντικό και ίσως τον αποκλειστικό εκφραστή της πόλης, η εκκρεμότητα με την σχολή θα είχε από καιρό τακτοποιηθεί μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια. Και τώρα θα βρίσκονταν σε πλήρη λειτουργία και ανάπτυξη.

Ακόμη η αντίδραση ορισμένων εκπαιδευτικών, και ειδικά των διευθυντών του 1ου Γυμνασίου, που για να μη χάσουν τα ιδιοτελή κεκτημένα τους, και για να μην ξεβολευτούν, έβαλαν χρονικές τρικλοποδιές στην Καστοριά, και παρέσυραν ορισμένους από τους γονείς των μαθητών (είχαν παιδιά που ασφαλώς βαθμολογικά ήταν εξαρτημένα από τους καθηγητές τους), αλλά και ενέπνευσαν δήθεν μαθητικές κινητοποιήσεις, ήταν πράξη εχθρική για τα συμφέροντα της πόλης. Στα όρια της συμπεριφοράς που οι αρχαίοι Έλληνες -τους οποίους διδάσκουν προς σωφροσύνη και μίμηση οι λειτουργοί της μέσης εκπαίδευσης- ως εμπνευστές του ιδανικού, αποδοκίμαζαν σαν ατιμωτική, και τιμωρούσαν με τον εξανδραποδισμό.

Αλλά και ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος βουλευτής Καστοριάς, που ανήκει στα ολιγομελή κορυφαία στελέχη του ΠαΣοΚ, μόνιμο στοιχείο του πολιτικού κατεστημένου της Καστοριάς τα τελευταία περίπου 30 χρόνια, και μάλιστα ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, έχει τις δικές του μεγάλες ευθύνες.
Όχι μόνο για την αινιγματική στάση του, τα χρόνια της τελευταίας κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από την επανεκλογή της νέας κυβέρνησης του ΠαΣοΚ.

Μετά τον Οκτώβριο του 2010, άφησε στους χρησμούς του να εννοηθεί ότι η λειτουργία της Σχολής δεν θα αργούσε άλλο. Στην συνέχεια όμως, τα εγκατέλειψε όλα και προσχώρησε στον κύκλο των άμεσων υπευθύνων. Διότι διαθέτει τόση ισχύ, ώστε θεωρείται βέβαιο, ότι θα μπορούσε να καταφέρει στην εξαίρεση της σχολής Καστοριάς, από την μεροληπτική και μικροκομματική στάση της υπουργού κ. Άννας Διαμαντοπούλου. Η οποία, αφού είδε την Κοζάνη και τις άλλες πόλεις να γεμίζουν πανεπιστημιακές σχολές, άρχισε την οικονομία στο κράτος, αναστέλλοντας την λειτουργία της σχολής στην Καστοριά. Ενώ, μια και από άποψη κτηριακών υποδομών όλα είναι πια περίπου έτοιμα, θα μπορούσε να κατανείμει το κοινωνικό βάρος μιας τέτοιας απόφασης σε περισσότερες πόλεις του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Θα μπορούσε να επιτρέψει την λειτουργία της σχολής στην Καστοριά, και να αναστείλει την λειτουργία μιας ή δύο σχολών σε πόλεις, που διαθέτουν πλεόνασμα σχολών. Αλλά και άλλες πηγές κοινωνικού πλούτου, όπως στην ενέργεια και την βιομηχανία.

Φθηνό παρακολούθημα σε όλα αυτά, μερίδα του τοπικού τύπου που γονυπετής κολακεύει μόνο τους εκάστοτε ιθύνοντες, για τα ξεροκόμματα της εύνοιας. Άντε για κανένα ταξιδάκι, και καμμιά κατευθυνόμενη καταχώρηση.

Όλα αυτά, εξηγούν το ναυάγιο και τεκμηριώνουν τις ευθύνες. Οπότε είναι μάλλον πολύ αργά για τα δάκρυα, κροκοδείλια κατά βάση, και υποκριτικά.

30.12.10

ΖΗΣΗ ΤΖΗΚΑΛΑΓΙΑ: Η Αρχιτεκτονική Σχολή Καστοριάς

Το Μνημόνιο και η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στη Δυτική Μακεδονία

Aπό την καινούρια χρονιά, το 2011, γίνεται πραγματικότητα η νέα δομή της χώρας με την εφαρμογή του θεσμού της περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Γ. Παπανδρέου, αποδείχτηκε πρωθιερέας της μεγαλύτερης πολιτικής εξαπάτησης που διαπράχθηκε –μεταπολιτευτικά τουλάχιστον- στην πατρίδα και πρωτοστάτης στην εφαρμογή της πιο σκληρής μονεταριστικής νεοφιλελεύθερης «σοσιαλιστικής» πολιτικής για τον ελληνικό λαό. Αυτός είναι που εξήγγειλε εδώ και μήνες «Καλλικράτη» στην υγεία και την παιδεία. Ξεχνάει όμως, πως η παράταξή του, το ΠΑΣΟΚ, είναι αυτό που διέπραξε το μεγαλύτερο πολιτικό έγκλημα στην Ελλάδα, τη διάλυση της παιδείας. Από τη δεκαετία του ΄80, θεωρώντας πως υλοποιεί το σύνθημα «όχι φραγμούς στη μόρφωση», έφτιαξε σε κάθε πόλη πανεπιστήμιο και σε κάθε κωμόπολη ΤΕΙ, απρογραμμάτιστα και ανεξέλεγκτα. Κατήργησε την αξιολόγηση διδασκόντων και διδασκομένων. Κομματικοποίησε κάθε διαδικασία στη ζωή της ανωτάτης εκπαίδευσης. Ελαχιστοποίησε τη χρηματοδότηση της έρευνας.

Σήμερα όμως, οι προκλήσεις είναι πολλές. Η Δυτική Μακεδονία συνορεύει με δύο χώρες. Σαφώς και πρέπει να συνεχίσει να παρέχει ανωτάτη εκπαίδευση. Συγχώνευση πανεπιστημίου και ΤΕΙ θα ήταν αντιεπιστημονική. Η Φλώρινα έχει παράδοση στη παιδαγωγική εκπαίδευση, τη μουσική και τις τέχνες. Η Κοζάνη, αποτελεί την ενεργειακή καρδιά της Ελλάδος και πρέπει να παράγει σύγχρονη γνώση και έρευνα για τον ορυκτό πλούτο και την υδάτινη ενέργεια. Τα Γρεβενά πρωτοπορούν στην υγιεινή διατροφή και τον χειμερινό τουρισμό. Η Καστοριά, σμικρογραφία της χιλιόχρονης βυζαντινής μας ιστορίας, πρέπει να αποτελέσει ένα σύγχρονο εργαστήρι συντήρησης, ανάδειξης και προβολής των μοναδικών και απαράμιλλων αρχοντικών της και βυζαντινών μας εκκλησιών. Η λειτουργία επιτέλους της αρχιτεκτονικής σχολής, θα αποτελέσει καθοριστική συμβολή σε αυτή την υψηλή στόχευση, τη διάσωση του πολιτισμικού και ιστορικού μας πλούτου.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, στην αρχή της θητείας τους, δεσμεύτηκαν πριν από ένα και πλέον έτος, πως οι περιοριστικοί όροι του μνημονίου δεν θα έχουν εφαρμογή σε τρεις τομείς, την υγεία, την παιδεία, και την ασφάλεια. Δυστυχώς όμως, το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ διαχρονικά, αλλά ιδιαίτερα η πολιτική του τους τελευταίους 15 μήνες, δεν παρέχουν καμιά εγγύηση και αξιοπιστία για την εφαρμογή των δεσμεύσεων. Η Νέα Δημοκρατία, προσήλθε στο διάλογο για την παιδεία με σοβαρότητα και αίσθηση ευθύνης. Θα συναινέσει σε εφαρμόσιμες και βιώσιμες προτάσεις, αλλά θα πολεμήσει ανυποχώρητα τυχόν προειλημμένες αποφάσεις που φαλκιδεύουν το μέλλον της νέας γενιάς της πατρίδας μας. Αποδεικνύοντας πως αποτελεί την ιστορική παράταξη της προσφοράς και της δημιουργίας. Δίδοντας έμπρακτη διέξοδο στην ελπίδα.

Ο κ. Ζ.Τζηκαλάγιας είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ν. Καστοριάς


Σχετικά:

28.12.10

ΟΔΟΣ: Μαθήματα [κομματικής] συνείδησης


Τις προηγούμενες ημέρες έγινε γνωστό ότι ο κ. Νεκτάριος Μεγγούδης, απερχόμενος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς, σε ραδιοφωνική του παρέμβαση στον σταθμό Alpha News στην εκπομπή του κ. Α. Παραρά, απαίτησε (!) την παραίτηση από τις θέσεις και επιπλέον και την διαγραφή των Ζήση Τζηκαλάγια (βουλευτή Καστοριάς της Ν.Δ.) και Μαρίας Αντωνίου (πολιτευτή-μέλους της Κ.Ε της Ν.Δ.) για «την αντικομματική και απαράδεκτη συμπεριφορά τους προς τις επιλογές της Ν.Δ. στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές».

Η παραίνεση του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου, θα της άξιζε να σχολιαστεί με καυστικό τρόπο, για την προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορίας και αντιστροφή της κατάστασης. Κατά τα λοιπά,  απαιτήσεις κομματικής νομιμοφροσύνης και πειθαρχίας αυτού του είδους συνιστούν εμπαιγμό στους δημότες πρωτίστως, και δευτερευόντως στα μέλη και τα όργανα της Ν.Δ. Οι οποίοι στο κάτω-κάτω μάλλον συνηθισμένοι είναι από κάτι τέτοια.

Προφανώς πίσω από την παράδοξη πολιτική οργή του κ. Μεγγούδη, διακρίνονται οι συνέπειες της αποτυχίας να επανεκλεγεί στο νέο δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς, για το οποίο ήταν υποψήφιος με τον συνδυασμό του κ. Κ. Λιάντση, ο οποίος επιβαρύνθηκε από το βάρος της πολιτικής φθοράς των στενών συνεργατών του κ. Τσαμίση, και  την πλήρωσε πανάκριβα. Σε συνδυασμό με το γαρ πολύ της θλίψεως που προκαλεί η αναμενόμενη κατάληξη της διαδρομής του (άδοξη θα την θεωρεί ο ίδιος ασφαλώς) στο δημοτικό συμβούλιο και ιδίως στην προεδρία του.

Διαφορετικά, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί πειστικά η απαίτησή του, την στιγμή που ο ίδιος, όπως και ο απερχόμενος δήμαρχος, καθώς και οι σύντροφοί τους, εκλέχτηκαν με τον συνδυασμό τους, της «Νέας Πνοής», με την ίδια αντικομματική συμπεριφορά, προς την επιλογή της Ν.Δ. στο πρόσωπο του κ. Γ. Καπαχτσή στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές; Εκτός κι’ αν φρονεί ότι λησμονούνται τα αλησμόνητα αυτής, της δυστυχώς για όλους, απαράμιλλης και (ας είναι) ανεπανάληπτης 4 ετίας.

Από την 1η Ιανουαρίου, όταν μάλλον κανείς δεν θα πολυενδιαφέρεται για αυτού του είδους τις παρεμβάσεις, και όσοι νυν δημοτικοί σύμβουλοι της «Νέας Πνοής» θα απέρχονται, και δεν θα ξανακάνουν τους Κινέζους στα καρναβάλια, θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το τίμημα των «τέως». Πολλαπλώς επιβαρυμένο. Πόσο μάλλον, αν είναι δάσκαλος που δίδασκε.


27.12.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε νεοεκλεγέντα δήμαρχε, κύριε Μανώλη,

Σίγουρα έχεις τους συμβούλους σου. Σίγουρα έχεις την ομάδα σου που συζητάς για τον καλύτερο τρόπο διοίκησης, ανάπτυξης και διαχείρισης των δημοτικών θεμάτων. Με την επιστολή μου αυτή, θα ήθελα να σου πω μια γνώμη, την οποία αν θέλεις την ακούς.
Από ό,τι ακούσαμε προεκλογικά και οι τρεις συνυποψήφιοι, αγαπάτε την Καστοριά εξ ίσου, ενδιαφέρεστε για την πρόοδό της, την επίλυση των προβλημάτων της, είχατε οράματα, προγράμματα, στόχους και λύσεις γι’ αυτά.
Πιστεύω ότι μόνο καλό στον τόπο, την Καστοριά μας, γιατί είναι «μας» και όχι μόνο «σου», θα έκανε καλό η σύμπνοια, η συνεννόηση, η από κοινού συνεργασία των τριών, εφ’ όλης της ύλης των 5-6 μεγάλων και σοβαρών θεμάτων που αφορούν τον δήμο μας.
Αυτό θα γίνει με πρωτοβουλία δική σου, δίχως τις προεκλογικές αντιθέσεις, δίχως υστεροβουλία και καχυποψία, παρά μόνο με το έμβλημα και σήμα την αγάπη για το καλό του τόπου.

Το εγχείρημα, όσο αδύνατο κι αν φαίνεται, το έκανα ο ίδιος, σαν πρόεδρος του συνδικαλιστικού φορέα του χώρου μου, με δύο τρομερές επιτυχίες.
Πρώτον, δεν είχα πόλεμε και ανούσιες κόντρες με προβλήματα στο έργο μου και δεύτερον με την βοήθειά τους, τις γνώμες τους και την συνεργασία τους ανέβασα (ανεβάσαμε) πολύ ψηλά τον φορέα. Αφού αυτός ήταν άλλωστε ο σκοπός του φορέα πριν τις εκλογές.
Για σκέψου το, συζήτησέ το με τους συμβούλους σου, δίχως κακία και άλλες σκέψεις, προς όφελος της Καστοριάς μας…
Πιστεύω ότι μόνο καλό θα προκύψει.
Μήπως βλέπω όνειρα; Μήπως είμαι εκτός πραγματικότητας; Μήπως είμαι αιθεροβάμων;

Ένας δημότης
που αγαπά τον τόπο όσο και εσείς οι τρεις


(*) τα στοιχεία του συντάκτη της επιστολής 
είναι γνωστά στην εφημερίδα

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Από αναγνώστη κοινοποιήθηκε το πιο κάτω κείμενο της κ. Ρίτας Δημητρίου που ανήρτησε στην Ένωση Πολιτών Ελλάδος στο διαδίκτυο με την παράκληση να δημοσιευθεί.


Κατάλαβες τώρα;

-Κατάλαβες τώρα... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να την πουλήσουν πιο εύκολα. Γι' αυτούς κάθε λέξη που αρχίζει από -εθν και -ελλ ήταν και είναι εμπόδιο όταν ακούγεται μέσα στο μαντρί τού "εκσυγχρονισμού" που μας μπουζούριασαν. Κατάλαβες τώρα... γιατί σε λέγανε «ρατσιστή»; Γιατί σε πολύ λίγο δεν θα είσαι ιδιοκτήτης τής πατρίδας σου• θα είσαι ένας κάτοικος μιας χώρας που θα ανήκει στους παγκόσμιους τραπεζίτες και στους υπαλλήλους τους, οι οποίοι παριστάνουν την... κυβέρνηση. Κατάλαβες τώρα γιατί πριονίσανε την παιδεία και την υποβάθμισαν σε "εκπαίδευση";

25.12.10

ΟΔΟΣ: Παράλογα


Με αφορμή τις γιορτές των Χριστουγέννων που η ατμόσφαιρα στους δρόμους άρχισε να τις προοιωνίζει, (έστω κι' αν η εμπορική κίνηση είναι αισθητά μειωμένη και η διάθεση προσαρμοσμένη στο δυσμενές κλίμα), οι πορτοκαλόχρωμοι κώνοι που έχουν τοποθετηθεί στο οδόστρωμα από τον Δήμο Καστοριάς, κυρίως εντός του 2010, για να... ρυθμίζουν την κυκλοφορία των οχημάτων σε κεντρικούς κόμβους, να… βελτιώσουν το κυκλοφορι-ακό αδιαχώρητο και να εμποδίζουν την στάση και στάθμευση των αυτοκινήτων, δείχνουν ακόμη πιο "αστείοι". Πρωτίστως όμως προκαλούν άγχος και εκνευρισμό.

Διότι οδήγησαν σε σημαντικό περιορισμό των θέσεων, προσωρινής στάσης και στάθμευσης αυτοκινήτων εντός του χώρου λειτουργίας Συστήματος Ελεγχόμενης Στάθμευσης. Και μάλιστα στις πιο δύσκολες για τους κατοίκους, περιοχές της πόλης (για παράδειγμα στην πλατεία Δαβάκη και στην οδό Μητροπόλεως). Όπου δεν υπάρχουν ούτε προσφέρονται από τον ρέμπελο Δήμο των κρότων και ερώτων, ούτε θέσεις στάσης και στάθμευσης, ούτε δυνατότητες εναλλακτικής μετακίνησης με αποτέλεσμα η κίνηση (κοινωνική και εμπορική) να βρίσκεται υπό διωγμό. Είναι σαν ο ίδιος ο Δήμος να στέλνει το παράγγελμα της εκκένωσης της (παλιάς) πόλης.

Ουσιαστικό, έστω και ανομολόγητο, κίνητρο αυτής της εύκολης και αδάπανης απόφασης της δημοτικής αρχής -εν όψει της εμφανούς απουσίας δημοτικής δράσης- ήταν να υπενθυμίσει την ύπαρξη και παρουσία της, σε όσους την ξέχασαν. Στην πράξη μάλιστα, η επιβολή απολύτως ορατών, αλλά δήθεν δραστικών μέτρων που επιβαρύνουν το επίπεδο της καθημερινότητας, συμβολίζουν στο ασυνείδητο των απλών ανθρώπων την απάντηση στην ερώτηση who is the boss.

Αποκλείοντας οι κώνοι την «νόμιμη» στάθμευση, ενθάρρυναν σε υπέρμετρο βαθμό την παραβατική στάθμευση σε σημεία των δρόμων που δεν επιτρέπεται και δεν προσφέρεται. Και στα οποία παλιότερα, πριν την τοποθέτηση των κώνων, σέβονταν την σχετική απαγόρευση οι οδηγοί: Για παράδειγμα την κλειστή (εσωτερική) κυκλική περίμετρο της πλατείας Δαβάκη αλλά και στην οδό Διοκλητιανού μέχρι και στην Αλεξ. Κομνηνού. Εκεί τώρα πια, τα διωγμένα ΙΧ σταματούν για στάση ή στάθμευση, επειδή είναι αδύνατο στους οδηγούς τους να βρουν ελεύθερες και επιτρεπόμενες θέσεις οπουδήποτε αλλού, εξ αιτίας των κώνων.

Είναι προφανές ότι, η φαεινή ιδέα τοποθέτησης των κώνων, στα πλείστα σημεία είναι αποτυχημένη. Αποφασίστηκε και εκτελέσθηκε πρόχειρα, χωρίς προηγούμενη συγκοινωνιακή μελέτη και έρευνα, για τις επιπτώσεις της και την αναταραχή που θα επέφερε στο δυσκολότερο τμήμα της πόλης.

Εκεί, όπου ανάμεσα σε ανηφοριές και στενωπούς εξακολουθούν να συνωστίζονται υπηρεσίες, ξενοδοχεία, εμπορικά καταστήματα αλλά και κατοικίες. Με τα ξενοδοχεία, και ορισμένες από τις υπηρεσίες (Δήμος, Νομαρχία και Δικαστήρια) να έχουν άνισα, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις προκλητικά δεσμεύσει φαρδιά-πλατιά για τους εκλεκτούς υπηρεσιακούς ενοίκους, δημόσιους υπαλλήλους και λειτουργούς τους, δεκάδες θέσεις στάθμευσης σε κοινόχρηστους χώρους. Θέσεις που ανήκουν σε όλους. Σε χώρους τους οποίους αποκλείουν από τους απλούς… πληβείους, ακόμη και εκτός ωραρίου υπηρεσιών.

Έτσι όλοι οι άλλοι, με την ψυχή στο στόμα προσπαθούν να εντοπίσουν μερικά εκατοστά ελεύθερου χώρου για να σταθμεύσουν. Για να μεταβούν στα σπίτια τους, στην δουλειά τους, στην υπηρεσία, στην τράπεζα και σε κάποια ανάγκη. Ή έστω απλά στα λιγοστά εναπομείναντα καταστήματα, αφού η συνδυασμένη αδιαφορία και ανεπάρκεια, ερημώνει την πόλη της Καστοριάς τώρα πια και στις πιο χαμηλές ζώνες.

Η παρατήρηση για την άνιση και διακριτική πρόνοια του Δήμου και της Τροχαίας, να "εγγυώνται" (χάριν ποιου δημοσίου συμφέροντος άραγε;) θέσεις στάθμευσης σε κοινόχρηστους και δημοτικούς χώρους, στον δημοτικό και νομαρχιακό σύμβουλο και υπάλληλο, στον δικαστικό, στον εφήμερο πελάτη του ξενοδοχείου, ακόμη και σε ιδιώτη, που επικαλούμενος προβλήματα αναπηρίας έχει δεσμεύσει 2 και όχι 1 θέσεις στάθμευσης σε βάρος όλων των υπολοίπων, αποτελώντας μια από τις χειροπιαστές εστίες πελατειακών σχέσεων, που οδηγούν στην παρανόηση και κατ' ευθείαν στο "θαυμάσιο", και προπαντός εκφυλισμένο κράτος που βρέθηκε στα πρόθυρα της κατάρρευσης, έχει την δική της αξία. Ώστε όταν πια θα καταργηθούν αυτές οι τριτοκοσμικές και προκλητικές διακρίσεις, τα απομεινάρια συνηθειών για τα λεγόμενα αξιώματα ή "κεκτημένα", που ούτε επί δικτατορίας δεν σκαρφίστηκαν οι ιθύνοντες της εποχής, θα έχει γίνει ένα από τα βήματα αποκατάστασης.

Αποκατάστασης, όχι απλώς της νομιμότητας, αλλά πρωτίστως της δημοκρατικής λογικής και τάξης. Και της σοβαρότητας επιπλέον, καθ' όσον τελευταία όλο και πυκνώνει το φαινόμενο, καρέκλες, κουτιά και άλλα αντικείμενα να τοποθετούνται αυθαίρετα μπροστά σε προθήκες καταστημάτων κεντρικών δρόμων της Καστοριάς, των οποίων οι ιδιοκτήτες, επικαλούμενοι δήθεν προμήθειες, παίρνουν τον νόμο του παραλόγου στα χέρια τους. Ενός παραλόγου, που έχει τόσο πολύ προχωρήσει στο σαράκι της Καστοριάς, η οποία θεωρεί λογικό να επιτρέπει την επιστροφή των οχημάτων από την Μονή της Μαυριωτίσσης σε (ογκώδη) λεωφορεία και ταξί, και να την απαγορεύει στους... ιθαγενείς που οδηγούν ΙΧ!!

Μακάρι ο Δήμος Καστοριάς, με την νέα διοίκησή του, να είναι αυτός που θα αρχίσει το ξερίζωμα, όχι μόνο των γελοίων κώνων (αν όχι όλων τουλάχιστον των περισσότερων), αλλά και των αντικειμένων που καταλαμβάνουν το οδόστρωμα, ακόμη και σε θέσεις του ΣΕΣ, καθώς και των διακρίσεων υπέρ κάποιων, σε κοινόχρηστους χώρους.

Και οι ενέργειες πρέπει να ξεκινήσουν από τον Δήμο Καστοριάς και τις υπηρεσίες του (όπως τα στελέχη της δημοτικής αστυνομίας), διότι η Τροχαία δεν δείχνει ότι διευθετεί με αποτελεσματικότητα το κυκλοφοριακό σύστημα. Περιπολικά, τις ώρες αιχμής, όταν η κατάσταση είναι σχεδόν οριακή, διέρχονται σε κλίμα αμεριμνησίας και αδιαφορίας από τα σημεία-φωτιά της Καστοριάς (πλατεία Δαβάκη, Μητροπόλεως, Μ. Αλεξάνδρου, 11ης Νοεμβρίου κοκ). Στην καλλίτερη περίπτωση ανάβουν τον… φάρο και λειτουργούν για λίγο την σειρήνα.

Κι' όταν νυχτώσει για τα καλά, τα όργανα της Τροχαίας, ακόμη και σε μεταμεσονύκτιες ώρες, στην παντελώς έρημη Καστοριά, όταν για λόγους επαγγελματικής ανάγκης υποχρεωθεί ένας επαγγελματίας να σταθμεύσει προσωρινά κοντά στους κώνους, με τα μπλοκάκια και τα στυλό αλλά και τους βιδολόγους στο χέρι, μετατρέπονται σε εισπράκτορες του χρεωκοπημένου συστήματος. Αφαιρούν πινακίδες και κόβουν πρόστιμα, μέρες που είναι, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα και να εξασφαλιστεί ο χριστουγεννιάτικος μποναμάς (και) αυτών που απολαμβάνουν τις δεσμευμένες θέσεις στάθμευσης.

Την ίδια ώρα, η νομιμότητα και η λογική στις καφετέριες της νότιας παραλίας καταπατώνται, τα αυτοκίνητα που σταθμεύουν παράνομα στην παραλιακή Μ. Αλεξάνδρου είναι ανενόχλητα. Ενώ όλες τις υπόλοιπες ώρες, όταν (και αν) περνούν μπροστά από συγκεκριμένα super markets, που με τα φορτηγά τους προκαλούν κυκλοφοριακό έμφραγμα σε κεντρικές αρτηρίες (πχ Αγίου Αθανασίου), στις ώρες της μεγαλύτερης κίνησης, σφυρίζουν αδιάφορα, αυτά τα ίδια όργανα της Τροχαίας.

Όλα αυτά είναι απολύτως ενδεικτικά. Αλλά και επείγοντα. Όσο εξακολουθεί να καταπατάται το αυτονόητο, άλλο τόσο θα εξακολουθήσει η Ελλάδα, και στην προκειμένη περίπτωση η Καστοριά, να κολυμπά στο παράλογο και το άδικο. 




23.12.10

ΟΔΟΣ: Μόνο αυτοί οι ίδιοι

Ο Δεκέμβριος μήνας (όπως κάθε χρόνο) στην τελική πορεία για τις χριστουγεννιάτικες γιορτές στην ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων ετών έχει διπλή διάσταση: Την ελαφρώς επίπεδη, εορταστική και καταναλωτική από την μια. Αλλά και την ταραχώδη των απεργιακών κινητοποιήσεων, για κάθε νόσο και αίτημα που μπορεί να διεκδικήσει έως την ψήφιση του προϋπολογισμού, κάθε συνδικαλιστικός φορέας ανεξαιρέτως που «σέβεται» τον εαυτό του και ιδιαίτερα τα κεκτημένα του (και καθόλου τους υπόλοιπους που αποτελούν και την πλειοψηφία συνήθως).

Στην φετινή χρονιά η συγκυρία οδήγησε τα πράγματα ώστε για την φιλήσυχη Καστοριά ο μήνας Δεκέμβριος, εκτός από Χριστούγεννα και απεργίες να έχει (όπως αντίστοιχα για κάθε Καλλικράτειο Δήμο την αναμενόμενη όρκιση του νέου δημοτικού συμβουλίου για τα 3,5 χρόνια της (πρώτης;) θητείας του.

Θεωρείται κάτι περισσότερο από βέβαιο -σχεδόν φυσικό- ότι η νέα δημοτική αρχή θα επιδιώξει την επανεκλογή της στις επόμενες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης -που προγραμματίζονται σε λιγότερα από 3 χρόνια, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές. Επομένως δεν αποκλείεται να επιδιωχθεί η πρώτη κρίσιμη περίοδος να θεωρηθεί ότι είναι μεταβατική. Ώστε να περιοριστούν οι απαιτήσεις των δημοτών, αλλά και οι ευθύνες της νέας διοίκησης του (νέου) Δήμου.

Αν και εκτός από τις δυσκολίες του Καλλικράτη, η δεινή πανελλαδική οικονομική κατάσταση πράγματι υποστηρίζει ως λογική και δικαιολογημένη μια κάποια χρονική καθυστέρηση, ωστόσο όλοι περιμένουν πώς το νέο δημοτικό συμβούλιο θα πιάσει αμέσως δουλειά. Και όχι απλώς το περιμένουν, αλλά κάτι περισσότερο: το απαιτούν.

Και απαιτούν να ξεκινήσει η δράση ακόμη και προκαταβολικά, δηλαδή από σήμερα αν είναι δυνατό. Έστω και εκτός θεσμικών χρονοδιαγραμμάτων, διότι η Καστοριά οδηγήθηκε σε οριακό σημείο υποβάθμισης και εγκατάλειψης. Σε μια από τις χειρότερες καταστάσεις που βρέθηκε ποτέ, και οπωσδήποτε στην χειρότερη από την Μεταπολίτευση έως σήμερα. Με λίγα λόγια δεν περισσεύει ίχνος υπομονής, ενώ η κατανόηση του κόσμου μετριέται σε ψίχουλα.

Η πραγματικότητα είναι ακόμη πιο οριακή, και η παράλυση δεν περιορίζεται απλά σε όσα φαίνονται και σ’ αυτά που συνήθισαν οι δημότες και κάτοικοι. Όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία σ’ αυτά που αφήνει πίσω της η απερχόμενη δημοτική αρχή, δεν υπάρχει κάτι χειροπιαστό που θα μπορούσε να αποτελέσει την «μαγιά» της νέας δημοτικής περιόδου, από την αρχή της οποίας κιόλας, δηλαδή από την 1η Ιανουαρίου ο Δήμος θα μετασχηματισθεί σε κάτι νέο και πρωτόγνωρο.

Και βέβαια κανείς λόγος για σημαντικές υποδομές, αλλά για τα υποτυπώδη, που ούτε κι’ αυτά υπάρχουν. Υπάρχουν όμως στην θέση τους λακκούβες στους κεντρικούς δρόμους, «κρατήρες» στους άλλους. Σκουπίδια στις γειτονιές (ιδίως σ’ αυτές που βρίσκονται πίσω από την βιτρίνα), σαθρά και επικίνδυνα πεζοδρόμια με αποκολλημένες πλάκες, αποδεκατισμένα από την αδιαφορία με αποτέλεσμα να είναι παγίδες. Καφετέριες-ψησταριές, που εκτός από την απόγνωση που προκαλούν στους περιοίκους, τισκνίζουν το περιβάλλον στην περιβόητη νότια παραλία. Υπάρχει το όραμα της Αρχιτεκτονικής Σχολής να δύει, η λίμνη να συνεχίζει να ζέχνει και να κινδυνεύει να μετατραπεί σε βούρκο. Κοντά σε όλα αυτά, οι υπηρεσίες του Δήμου Καστοριάς, που επί 4 χρόνια ίσως και περισσότερο να έμειναν χωρίς αντικείμενο, δείχνουν ανέτοιμες και απροετοίμαστες να προσαρμοστούν στις νέες προκλήσεις.

Όμως, όλα αυτά που πράγματι υπάρχουν και επιδεινώνουν την κατάσταση δεν μπορούν και δεν πρέπει να αποτελέσουν ούτε φθηνή παρηγορία, ούτε και άλλοθι για τους νέους αλλά και πρώτους ταυτόχρονα ενοίκους του νέου Δήμου Καστοριάς. Οι οποίοι από την εκλογή τους και μετά μάλλον αναπαύονται.

Οι δικαιολογίες που ήδη φημολογούνται και διαδίδονται για την «ανάγκη» χορήγησης περιόδου χάριτος έως και 6 μηνών στην νέα δημοτική αρχή (κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν τους φθάνει ούτε ένας χρόνος) δεν είναι καθόλου καλός οιωνός. Όχι διότι απλώς κανείς υποψήφιος δήμαρχος δεν ζήτησε προεκλογικά κάτι τέτοιο. Ούτε διότι δεν υπάρχει θεσμός... περιόδου χάριτος. Ούτε διότι αυτά που θα παραλάβουν μοιάζουν τόσο υποτυπώδη, ώστε δεν χρειάζεται καμμιά περίοδος χάριτος για ν’ αρχίσει η προσπάθεια ανάνηψης της Καστοριάς και «ένωσής» της με τα αυτοδιοικητικά δεσμά με τους υπόλοιπους δήμους και οικισμούς που συνενώνονται στο πλαίσιο του Καλλικράτη.

Κυρίως δεν νοείται περίοδος χάριτος διότι, τόσο ο νεοκλεγμένος δήμαρχος, όσο και πολλά από τα μέλη της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου, ιδίως δε οι περισσότεροι από τους στενούς συνεργάτες (έως πρωτεργάτες) του κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδη, έχουν ήδη ενεργό, ή πρόσφατη εμπειρία δημοτικού συμβούλου, και επομένως δεν τους χρειάζεται περίοδος μαθητείας. (Μαθητείας από ποιόν δάσκαλο άραγε;).

Ως μέλη του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς, αλλά και ως αξωματούχοι του σε παλιότερες δημοτικές περιόδους, έχουν ασκήσει καθήκοντα αντιδημάρχων, προέδρων επιτροπών καθώς και αξιωματούχοι γενικώς. Επομένως, έχουν εμπειρία, γνώση, και όπως υποσχέθηκαν, έχουν ικανότητες και διάθεση. Κοινώς μεράκι. Συστατικά επιτυχίας, αλλά και εγγύησης που οι ίδιοι επικαλέστηκαν προεκλογικά για να πετύχουν τον νικηφόρο τους στόχο.

Το «μαζί μπορούμε, και μαζί θα επιτύχουμε» τελείωσε το βράδυ της επαναληπτικής εκλογής. Από τώρα, μόνο αυτοί οι ίδιοι, και όχι οι αόριστοι «όλοι μαζί», θα είναι υπεύθυνοι. Και αυτή είναι μια αλήθεια που οφείλουν να αποδείξουν ότι γνωρίζουν και υπολογίζουν.



22.12.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Από αναγνώστη κοινοποιήθηκε το πιο κάτω κείμενο με την παράκληση της δημοσίευσης:

Οι υποτίθεται ξυλοκόποι του βορά, οι "βάρβαροι" Ισλανδοί ορίστε τι έκαναν για παραπλήσια κατάσταση της οικονομίας τους, που βρέθηκαν:

Οι Ισλανδοί δεν αρκέστηκαν στα δάκρυα και την οργή. Απαίτησαν και πήραν απαντήσεις. Για το τι έφταιξε, ποιοι ευθύνονται και τι πρέπει να γίνει για να μην ξανασυμβεί παρόμοια κρίση.
Μόλις 15 μήνες μετά το ξέσπασμα της κρίσης, η Eξεταστική Eπιτροπή* που συνέστησε το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων, με το οποίο όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε.
Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας, υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών. Ήδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης, καθώς πολλά golden boys διέφυγαν στο εξωτερικό, κάνοντας μία μέρα πριν από την εκδήλωση της κρίσης τεράστιες αναλήψεις από τους λογαριασμούς τους. Τρεις συνελήφθησαν και κρατούνται. Η κυβέρνηση έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.
Η Eξεταστική Eπιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες. Επίσης, ανεξάρτητη επιτροπή ετοιμάζει συστάσεις για να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να αποφευχθεί παρόμοια κρίση στο μέλλον.
Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Βουλής (sic.athingi.is) το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση ονομάζει «Έκθεση της αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο πόρισμα» καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά.  Κανείς, ούτε καν οι κατηγορούμενοι, δεν αμφισβήτησαν την αμεροληψία των συντακτών του πορίσματος.  Το βράδυ της ανακοίνωσης 45 ηθοποιοί συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο του Ρέικιαβικ και διάβασαν επί πέντε συνεχόμενα 24ωρα, σε μια κατάμεστη αίθουσα, ολόκληρη την έκθεση.
Για τους περήφανους, πλην εξαπατημένους απογόνους των Βίκινγκς, ήταν μια ομαδική ψυχανάλυση, μια διαδικασία κάθαρσης.

(*) Η Εξεταστική Επιτροπή, βάσει του πορίσματος της οποίας έγινε η ψηφοφορία για την παραπομπή, δεν ήταν μια επιτροπή εκ βουλευτών, όπως στην Ελλάδα, αλλά ανεξάρτητη, στην οποία μετείχαν ένας ανώτατος δικαστής, ο συνήγορος του πολίτη και μια διάσημη οικονομολόγος ισλανδικής καταγωγής, που διδάσκει σε αμερικανικό πανεπιστήμιο

21.12.10

ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΓΙΑΝΝΑ: Εισαγωγικό σημείωμα για το «Μαύρο Χιόνι»

Διαφορετικότητα

Η παρουσίαση του βιβλίου του κ. Νώντα Τσίγκα «Μαύρο Χιόνι» (εκδόσεις ΔιάπυροΝ) πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στο μουσείο Μακεδονικού Αγώνα από α) τον κ. Πρόδρομο Γιαννά, καθηγητή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σχέσεων στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας και Διευθυντή του Παραρτήματος Καστοριάς του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, β) την κ. Δόμνα Μιχαήλ, λέκτορα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και γ) τον ίδιο τον συγγραφέα-ιατρό (οποίος διέθεσε 250 αντίτυπα του βιβλίου προς ενίσχυση του συλλόγου «Μαζί σου», που διοργάνωσε την εκδήλωση). 


 ***
ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑΝΝΑΣ
Εισαγωγικό σημείωμα 


ΜΑΥΡΟ ΧΙΟΝΙ, ένα βιβλίο εικονογραφημένο για τη μετανάστευση, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την σχέση μας με το Άλλο, το διαφορετικό.
Στην σύντομη αυτή προσφώνηση μου, θέλω να σταθώ σε τρεις παρατηρήσεις που μπορούν να δώσουν λαβή για περαιτέρω προβληματισμό.

Πρώτον, ο τίτλος του βιβλίου ξαφνιάζει τον/την αναγνώστη. Το χιόνι είναι λευκό, είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Το χιόνι μας κάνει να αισθανόμαστε ευεξία και χαρά στο αντίκρισμα του. Το λευκό συμβολικά δηλώνει την καθαρότητα, το φως, την λάμψη. Το μαύρο χιόνι δεν δηλώνει μια φυσική κατάσταση. Είναι το αποτέλεσμα μιας κοινωνικής διεργασίας, μιας ανθρώπινης παρέμβασης που μοιάζει απάνθρωπη. Την μέρα που οι Γερμανοί μετέφεραν τους εβραίους της Καστοριάς στη Θεσσαλονίκη και από κει για το μαρτυρικό ταξίδι στο Άουσβιτς , οι συμπολίτες τους που έμειναν πίσω την θυμούνται μέχρι σήμερα ως την μέρα που έπεσε μαύρο χιόνι. Οι μαύρες νιφάδες του χιονιού που συνέχισαν να πέφτουν από τον ουρανό είχαν δημιουργηθεί από τη καύση των κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε σημερινούς όρους, το φρικιαστικό έργο που επιτελέστηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης επαναλαμβάνεται στα κέντρα κράτησης μεταναστών και προσφύγων όπως αυτό της Παγανής στη Μυτιλήνη.

Δεύτερο, η δομή του βιβλίου περιστρέφεται γύρω από αντιθετικά-συμπληρωματικά δίπολα: Μαύρο-λευκό. Κείμενο-σκίτσο. Τσίγκας-Γούναρης. Στρατόπεδο συγκέντρωσης-κέντρο κράτησης προσφύγων. Νταχάου/Αουσβιτς-Παγανή. Παιδί που δεν επιζεί-παιδί που επιβιώνει . Θύτης-θύμα. Οι από μέσα-οι απ΄ έξω. Ευρώπη-οι Άλλοι. Εθνική συνείδηση-διεθνικός κοσμοπολιτισμός με έντονα θρησκειολογικά στοιχεία, η Χριστιανική Οικουμένη

Τρίτο, εύλογο είναι το ερώτημα ποιος είναι ο συγγραφέας και ποια η πρόθεση του; Το κείμενο είναι γραμμένο από τον Νώντα Τσίγκα και τα σκίτσα έχει σχεδιάσει ο συνάδελφος του Μόδης Γούναρης. Κείμενο και σκίτσα αλληλοσυμπληρώνονται αλλά μπορούν να ειδωθούν και αυτόνομα. Σε κάποιες σελίδες το κείμενο υπερτερεί του σκίτσου ενώ σ’ άλλες το κείμενο μπορεί να εκληφθεί ως η λεζάντα του σκίτσου. Ποια η συμβολή καθενός από τους συντελεστές του έργου στο τελικό αποτέλεσμα; Πόσο το τελικό αποτέλεσμα είναι προϊόν της συνεργασίας των δύο δημιουργών παρά της προσωπικής ματιάς του καθενός; Αν ο/η αναγνώστης απομονώσει και διαβάσει μόνο το κείμενο, χάνει κάτι από την αίσθηση που προσδίδουν στο κείμενο τα σκίτσα; Τα σκίτσα είναι από μόνα τους ικανά να προσδώσουν νόημα χωρίς το κείμενο; Αυτά είναι ανοικτά ερωτήματα για διερεύνηση. Ανεξάρτητα από την συνεισφορά τους στο τελικό αποτέλεσμα, οι ρόλοι των δύο δημιουργών ενώνονται όταν συνυπογράφουν το μικρό επίμετρο στο τέλος του βιβλίου, μια κοινωνιολογική προσέγγιση στο πεδίο της μετανάστευσης, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Τελειώνω με την σκέψη ότι τα δίπολα που ανέφερα είναι ευμετάβλητα και ρευστά. Όποια πλευρά του δίπολου και αν καταλαμβάνουμε, το μαύρο ενυπάρχει στο λευκό και το μαύρο χιόνι θα πέφτει στους ώμους όλων μας εκτός αν συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή και είμαστε πλάσματα του Δημιουργού. 



ΔΟΜΝΑ ΜΙΧΑΗΛ: Σχολιασμοί πάνω στο βιβλίο «Μαύρο Χιόνι»

Τα θέματα που θίγει το βιβλίο στις λίγες σελίδες του είναι πολλά και σημαντικά. Κεντρικός άξονας είναι το θέμα της «διαφορετικότητας» εκφρασμένη μέσα από δύο αφηγήσεις που η μια αναφέρεται στη γενοκτονία των Εβραίων και η άλλη στη σύγχρονη μετανάστευση. Ο σπόρος της πρώτης ιστορίας πεθαίνει πριν γεννηθεί και γίνεται μαύρο χιόνι. Ο σπόρος της δεύτερης όμως επιβιώνει σαν από θαύμα. Αυτός ο σπόρος θα βλαστήσει την οργή των μελλοντικών χρόνων προβλέπει ο συγγραφέας.

 Στο βιβλίο αυτό η αφηγηματική δύναμη κρύβεται στη συνύπαρξη λόγου και εικόνας όπου ο ένας κώδικας ενισχύει τον άλλο, πετυχαίνοντας να κάνουν το μήνυμα πιο ισχυρό. Οι εικόνες περιέχουν κι αυτές γραπτό λόγο μέσα τους. Οπότε και τα επίπεδα ανάγνωσης είναι πολλαπλά.
 Μέσα στο κείμενο παρεμβάλλεται διακείμενος λόγος δηλαδή παραπομπή σε αποσπάσματα από άλλα κείμενα άλλοτε με ειρωνικό ύφος: «Τίτλοι τέλους χτες το πρωί για το κολαστήριο της Παγανής. Με τους τελευταίους μετανάστες να αποχωρούν γράφοντας «The End» στους τοίχους του περιβόητου κέντρου κράτησης» (Οι εφημερίδες). Κι άλλοτε ως απλή αφήγηση:

19.12.10

ΟΔΟΣ: Η τελευταία εποποιΐα

ΒΙΒΛΙΟ:
Ιωάννης Θ. Τόλιος (υποστράτηγος ε.α.)
Το Έπος του 1940-1941
Ημερολόγιο δεκανέως Αριστείδη Μαυροβίτου
 Εισαγωγή Παναγιώτη Γ. Τζήμα

Εκδόσεις ‘‘Κάδμος’’ 2010, σελ. 320
Ερμού 48, 54623 Θεσσαλονίκη
τηλ. 2310252323, e-mail: kadmos@kadmos.gr

ISBN 978-960-6851-23-0


Λέγεται πολύ συχνά ότι η Ιστορία βρίσκει τρόπους να επαναλαμβάνεται. Αυτό μπορεί να ισχύει έστω κι’ αν φαινομενικά τα γεγονότα της επανάληψης, διαφέρουν ουσιαστικά στα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους απ’ αυτά που επαναλαμβάνουν. Ή αυτά που μιμούνται. Αλλά παρά τις διαφορές τους, εσωτερικά μοιάζουν.

Την διδακτική αυτή αλήθεια, επιβεβαιώνει το ιστορικό έργο «Το έπος του 1940-1941» που συνέγραψε ο υποστράτηγος ε.α κ. Ιωάννης Τόλιος και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κάδμος» σε μια επιμελημένη πρόσφατη έκδοση 320 σελίδων. Στις οποίες εκτός του ιστορικού έργου έχουν δημοσιευθεί χάρτες των πολεμικών και στρατιωτικών επιχειρήσεων και θέσεων αλλά και ανέκδοτες φωτογραφίες.
Μπορεί οι εποχές να άλλαξαν δραματικά, αλλά η καθολική διαίσθηση ότι στην Ευρώπη (και παγκοσμίως) διαμορφώνονται συνθήκες που κάνουν πιθανό το επόμενο παγκόσμιο πόλεμο ως οικονομικό έστω, με την Γερμανία να διαδραματίζει και πάλι κεντρικό ρόλο, εξηγούν την συμβολική επικαιρότητα του ιστορικού έργου.

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Για τα παιδιά, που γιορτάζουν (;) στις 11 Δεκεμβρίου

Η φράση που άκουσα πυροδότησε μέσα μου αλυσιδωτές εκρήξεις, όσο κι αν κάποιος άλλος που την άκουσε μαζί μου προσπάθησε να την απαλύνει: «Τι να κάνουμε τώρα; Αυτά τα παιδιά είναι καταδικασμένα». Δε μιλούσε γενικά αυτός που την είπε, πάλεψαν να με διαβεβαιώσουν, για τα γράμματα μονάχα μιλούσε, αλλά εγώ δεν άντεξα, γιατί έτσι ακριβώς την άκουσα να λέγεται και φοβήθηκα. Και θυμήθηκα.

18.12.10

ΟΔΟΣ: Η λίμνη της Καστοριάς… από ελικόπτερο

Προγραμματική σύμβαση
μεταξύ Νομαρχία Καστοριάς-Περιφέρειας-ΑΝΚΟ

Στην υπογραφή προγραμματικής σύμβασης για την εκπόνηση μελετών και την κατασκευή αναγκαίων έργων για την εξυγίανση της λίμνης της Καστοριάς αναμένεται να προχωρήσουν οι νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Καστοριάς,  η περιφέρεια δυτικής Μακεδονίας και η ΑΝΚΟ.  Οι συγκεκριμένη σύμβαση περιλαμβάνει την υλοποίηση  βασικών έργων στην λίμνη (φράγματα, δενδροφυτεύσεις, ταμιευτήρες, προμήθεια πολυμηχανήματος για την κοπή καλαμιών και προμήθεια συλλογής φυτοπλαγκτόν) ενώ προβλέπει παράλ- ληλα ετοιμότητα μελετών εντός δέκα μηνών.
Ο γενικός διευθυντής της ΑΝ.ΚΟ., Γιώργος Αμανατίδης είπε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων:
«Μέχρι τώρα ο κάθε ειδικός αντιμετώπιζε τη λίμνη της Καστοριάς υπό το πρίσμα της ειδικότητάς του. Ποτέ κανείς δεν είδε τη λίμνη σαν να βρισκόταν σε ένα ελικόπτερο, με έναν τρόπο συνολικό που να θέτει προτεραιότητες και να δρομολογεί λύσεις. Τώρα πια, μετά την υιοθέτηση, πρόσφατα, του επιχειρησιακού σχεδίου από το υπουργείο περιβάλλοντος, εισερχόμαστε στη φάση υλοποίησης των έργων. Σε λίγες μέρες το νομαρχιακό συμβούλιο Καστοριάς αναμένεται να εγκρίνει τις πρώτες μελέτες εφαρμογής». 



Σχόλιο της ΟΔΟΥ

Εντύπωση προκαλεί το κατ’ αρχήν ειρωνικό ύφος της μεγαλόστομης ανακοίνωσης. Αν δεν ήταν επίσημη, θα ταίριαζε σε φακίρη. Σε απλά ελληνικά μεθερμηνευόμενη σημαίνει: «Εμείς οι εξυπνότατοι και ικανότατοι της περιφερειακής πρωτεύουσας Κοζάνης, σας ανοίγουμε τα μάτια. Για να λύσουμε το πρόβλημα της λίμνης σας, πήραμε το ελικόπτερο και πετάξαμε από πάνω της, κάτι που εσείς ούτε το καν το σκεφτήκαμε. Και αυτή η υπέρπτηση, μας έδωσε τις λύσεις: Κι’ άλλα θυροφράγματα, δενδροφυτεύσεις, ταμιευτήρες και λιμνοδεξαμενές». Στ’ αλήθεια τόσο απλό ήταν; Λύνεται το πρόβλημα με αυτά τα «μέτρα» τα οποία εξαγγέλλονται διαρκώς ακόμη και απ’ όσους ερευνούν το πρόβλημα υπό το πρίσμα της ειδικότητάς τους;

Μήπως υπερβάλλει κάπως η ΑΝ.ΚΟ.; Μπορεί και υπόσχεται θαύματα για την σωτηρία της λίμνης, όταν μερικούς μήνες πριν, μας υποσχέθηκε... τηλεθέρμανση από τον βυθό της; (!) Ή μήπως πρόκειται για επανάληψη της πασίγνωστης ελληνικής συνήθειας, «λέμε για να λέμε, αλλά και για τις επιδοτήσεις». Τόσο απλό ήταν;
Δηλαδή αν γίνει αυτό το θαύμα στην Καστοριά από την ΑΝΚΟ, αλλού τι θα κάνουν; Κρεμαστούς κήπους;

(ή μήπως καλού-κακού να στείλουν από την τρόϊκα προκαταβολικά ένα μνημόνιο για την επιστροφή των χρημάτων που αναλώθηκαν από την εποχή της πτήσης με το ελικόπτερο, και αυτών που θα αναλωθούν στην συνέχεια;)


ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ

Tελικά υπάρχει ο δράκος και μάλιστα δράκος με φτερά….. ο οποίος, αφού πέταξε πάνω από την λίμνη, μας είπε: «Ποτέ κανείς δεν είδε τη λίμνη σαν να βρισκόταν σε ένα ελικόπτερο, με έναν τρόπο συνολικό που να θέτει προτεραιότητες και να δρομολογεί λύσεις.» και αποφάσισε να την σώσει θέτοντας σε εφαρμογή το «Επιχειρησιακό σχέδιο εξυγίανσης, προστασίας και ανάδειξης της λίμνης Καστοριάς».
Η διάσωση της λίμνης, στην κατάσταση που έχει φτάσει και αυτό, όσο κι αν κάποιοι επιμένουν για το αντίθετο, είναι πλέον ορατό και δεν χρειάζεται καμία επιστημονική ανάλυση, θα ήταν δεκτή από τον οποιοδήποτε, ακόμη και από έναν δράκο με φτερά, αρκεί να μας έπειθε για τις προθέσεις του.
Για το ίδιο θέμα το Α.Π.Θ. χαρακτηριστικά έχει εκφράσει πολλές φορές εγγράφως τις απόψεις του και με αφορμή την έγκριση του ως άνω σχεδίου αναφέρει: το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης δηλώνει ότι δεν είναι δυνατόν για ένα τόσο σοβαρό περιβαλλοντικό και κοινωνικό πρόβλημα να μη ζητείται η συμβολή του κατ’ εξοχήν αρμόδιου Πανεπιστημίου της χώρας… Το πρόβλημα της λίμνης σήμερα είναι η οπισθοδρόμηση της βελτίωσης της οικολογικής κατάστασης της λίμνης που είχε επιτευχθεί τη δεκαετία 1997-2007.
Σε επιστολή του, ο κ. Γ. Δαουτόπουλος, καθηγητής γεωπονίας Α.Π.Θ., αναφέρει: Δε συμφωνώ στην πρόταση να παραδώσουμε τη λίμνη στην ΑΝΚΟ, παρά την εκτίμηση που τρέφω στο έργο που παράγει, γιατί το έργο είναι σύνθετο και έχει περισσότερες βιολογικές παραμέτρους παρά κατασκευαστικές…… Αντίθετα, με βρίσκει σύμφωνο η σκέψη του αντινομάρχη Καστοριάς κ. Παναγιώτη Βασάλου, να διοργανώσει στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα σύσκεψη με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων και εκπροσώπων της πανεπιστημιακής κοινότητας. Θα πρόσθετα και ανεξάρτητων επιστημόνων που δεν προσβλέπουν σε κάποια χρηματοδότηση και διαθέτουν τεράστια πείρα στη διαχείριση υγροτόπων. Με λίγη έρευνα θα τους βρείτε.
Αλήθεια τι απέγινε αυτή η περιβόητη σύσκεψη, που είχε υποσχεθεί προεκλογικά η Νομαρχία και υποτίθεται ότι θα προηγούνταν της έγκρισης του σχεδίου; Οι πανεπιστημιακοί εκπρόσωποι δεν έχουν καν ιδέα για αυτό γιατί μέχρι στιγμής κανείς δεν τους ενόχλησε……
Αναρωτιέμαι τελικά αν για τους φορείς αυτής της πόλης αλλά και για τις αρμόδιες υπηρεσίες, η λίμνη αποτελεί ένα ακόμη μέσον για απομύζηση και άσκοπο ξόδεμα χρημάτων, σε δύσκολους καιρούς και σε καιρούς που οι δράκοι παραμονεύουν.

Ελένη Τσαδήλα
tsadila@otenet.gr, elenitsadila@gmail.com
τηλ.6944389936

16.12.10

Στην Νέα Υόρκη

Η φωτογραφία προέρχεται από την Νέα Υόρκη, και αναρτήθηκε στο alphafm.gr, απεικονίζει τους πολιτικούς εκπροσώπους της Καστοριάς (βουλευτή και δήμαρχο) που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις για την επέτειο της απελευθέρωσης της Καστοριάς που διοργάνωσε η καστοριανή παροικία  της Νέας Υόρκης, σε ένα ομολογουμένως εκφραστικό στιγμιότυπο που επιβεβαιώνει την πολιτική ρήση του Κ. Καραμανλή ότι «έξω πάμε καλά».

Αν συνέβαιναν οπουδήποτε αλλού

Οργή προκάλεσε την π. Κυριακή η πολύωρη (περίπου 20 ώρες) διακοπή της υδροδότησης της πόλης της Καστοριάς από την ΔΕΥΑ Καστοριάς. Όχι διότι ήταν απροειδοποίητη, κάτι που συγχωρείται στην περίπτωση κάποιας βλάβης ή έκτακτου γεγονότος, όπως η προληπτική παρακολούθηση της καταλληλότητας που όπως προέκυψε επέβαλε την διακοπή μετά τις σημαντικές βροχοπτώσεις και πλημμύρες. Αλλά κυρίως διότι δεν βρέθηκε κάποιος υπάλληλος της ΔΕΥΑ Καστοριάς να είναι στην θέση του την ημέρα της διακοπής, κι’ ας ήταν Κυριακή, για να απαντά στα αγωνιώδη τηλεφωνήματα των κατοίκων Καστοριάς. Που έμειναν στα καλά καθούμενα χωρίς νερό τόσες ώρες, σε μέρα που ακόμη και τα καταστήματα είναι κλειστά.

Σε εποχή που ο καταναλωτής πληρώνει πανάκριβα την υδροδότησή του (έστω και μέσω σωλήνων αμιάντου), με τα πάγια τέλη και τα άλλα να εξακοντίζουν στα ύψη τους λογαριασμούς, η υπηρεσία δεν διέθεσε ούτε ένα από τα στελέχη της, αλλά δεν μερίμνησε ούτε έστω για ένα απλό ηχογραφημένο τηλεφωνικό ενημερωτικό μήνυμα που να κατατοπίζει τους δημότες. Αν συνέβαιναν όλα αυτά έτσι, οπουδήποτε αλλού, με τρόπο που μπορεί να εκθέτει σε σοβαρούς κινδύνους υγείας τους πολίτες δεν μπορεί, όλο και κάποιος θα λογοδοτούσε. Εδώ όμως είναι Βαλκάνια (κυριολεκτικά αλλά ιδίως μεταφορικά). «Εύγε».


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Εναλλαγή στην εξουσία

Το βράδυ της περασμένης Κυριακής, παραμονής του Αγίου Νικολάου πολιούχου της Κοζάνης, με ενέργεια που αποδίδεται σε αγνώστους, καθαιρέθηκε η εντοιχισμένη μαρμάρινη επιγραφή που είχε τοποθετηθεί στο κτήριο της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, στην οποία αναγραφόταν ότι το κτήριο της Περιφέρειας εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 2005, επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή, με υπουργό Εσωτερικών Κ. Παυλόπουλο και γ. γραμματέα της Περιφέρειας τον Α. Λεούδη. Στην θέση της, οι «άγνωστοι ακτιβιστές» έγραψαν στο τοίχο το σύνθημα ότι το κτήριο κατασκευάστηκε κατά το 2002-2003.

Πρόκειται για ενέργεια πολιτικής εμπάθειας που θυμίζει όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν κάποιοι εκτόνωναν τα απωθημένα τους σε άψυχα σύμβολα αλλοτινών εποχών, που ήταν μέρος της ιστορίας. Στην Κοζάνη, φαίνεται ότι κάποιοι δεν δέχονται την εναλλαγή στην εξουσία και δεν τηρούν την πολιτική δεοντολογία. Εκτός κι αν, μερικοί δεν έχουν ακόμη συνέλθει από το εκλογικό αποτέλεσμα, που έτσι και αλλιώς έδωσε ο λαός της Δυτικής Μακεδονίας. Έστω και χωρίς τους Καραμανλή, Παυλόπουλο και Λεούδη.

15.12.10

ΟΔΟΣ: Ο χορός της χαράς

Οι προηγούμενες ημέρες θα πρέπει -λογικά- να ήταν από τις αρνητικά αξέχαστες στην μακρά πολιτική διαδρομή του κ. Κ. Λιάντση. Και δικαιολογημένα: Συνηθισμένος όπως ήταν μόνο σε εκλογικές νίκες και επιτυχίες, θα του είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθεί τους λόγους της ήττας του, ή να αναλύσει τις αιτίες της. Και θα αναζητεί αλλού τα αίτια του εκλογικού αποτελέσματος.

Καθ’ ότι ο ίδιος έχοντας τα τελευταία 16 χρόνια κατασταλάξει και ωριμάσει ως πολιτικός των αυτοδιοικητικών επάλξεων και ως εμπειρότατος στις εκλογικές αναμετρήσεις, (σχεδόν μέγας κομματικός εκλογομάγειρας θεωρείται στο κόμμα που τον υποστηρίζει), μοιάζει να πίστευε ακράδαντα ότι η εμπειρία του και η γενικά καλή του φήμη, αρκούσαν.
Όχι μόνο για να παρατείνει την γενικά αποδεκτή ή έστω την ευρύτερα ανεκτή πολιτική διαδρομή του (γεγονός που του επέτρεψε να είναι για πολλά χρόνια σε υψηλά αξιώματα), αλλά και για πείσει τον κόσμο να του στρώσει το χαλί. Αυτή την φορά σαν δήμαρχο Καστοριάς.

Απόδειξη αυτή της παρανόησης δεν είναι μόνο το γεγονός πως ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και οι συνεργάτες του φαίνεται να είχαν αντιληφθεί τον βαθμό της δυσφορίας, ή έστω της κόπωσης, που προκαλούσε η υποψηφιότητά του, ιδίως στην δεξαμενή των νεοδημοκρατικών ψήφων, έστω κι’ αν η διαφορά του με τον συνδυασμό του νικητή κατά τον δεύτερο γύρο των εκλογών, δεν είχε το εύρος (χάσμα) μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κατά τις εκλογές του 2006.

Όμως οι εσφαλμένες αναλύσεις, είχαν αποτέλεσμα να προκληθούν λάθος εντυπώσεις και εκτιμήσεις στο επιτελείο του. Εύγλωττη απόδειξη της κατάστασης είναι και η αισθητική καθώς και ο πολιτικός συμβολισμός της αφίσας που καταχώρησε στον τοπικό τύπο, την οποία διάλεξε για το τέλος της κατ’ εξοχή προεκλογικής περιόδου (πριν τον πρώτο γύρο).

Σε αυτή την αφίσα αντί (ο νομάρχης κ. Κ. Λιάντσης) να παρουσιάζεται στην σχετική φωτογραφία σε ένα κατανοητό, για αυτές τις περιπτώσεις, μοτίβο που να είναι και «κοντά» στο προφίλ του (για παράδειγμα με ανασηκωμένα τα μανίκια, ή έστω στο γραφείο του μπροστά σχέδια και προγράμματα), προτιμήθηκε να παρουσιαστεί ως κάτι πρωτόγνωρο για τον ίδιο. Σε πόζα δανεισμένη από το άλμπουμ του πρίγκιπα Καρόλου, αιωνίου διαδόχου του θρόνου της Μ. Βρετανίας. Στην περίπτωσή του, ο δικός μας νομάρχης φωτογραφήθηκε ως υποψήφιος εκδηλώνοντας με ένα χάδι την συμπάθειά του στα παιδάκια, θέλοντας προφανώς με αυτόν τον τρόπο να δηλώσει, πέρα από την κοινωνική διάσταση της φωτογραφίας, την προσπάθειά του για το μέλλον του τόπου. Όμως το μήνυμα που κυριάρχησε ήταν το… «φιλανθρωπικό».
Για την ΟΔΟ το φωτογραφικό στιγμιότυπο, θα μείνει στην πολιτική ιστορία της Καστοριάς, ως σημαντικό δείγμα στρεβλής αντίληψης του προεκλογικού τοπίου από υποψήφιο.

Προφανώς βεβαίως αν τελικά κέρδιζε τις εκλογές στον β γύρο, κανείς -ούτε ίσως και η ΟΔΟΣ- θα εστίαζε την προσοχή της στο φωτογραφικό ατόπημα. Στην πραγματικότητα όμως, τα σχόλια αυτά δεν γίνονται για τον ηττημένο των εκλογών, ο οποίος μετά από 16 χρόνια αδιάκοπων εκλογικών αναμετρήσεων είναι φυσικό να έχει φθαρεί.
Τα σχόλια αυτά είναι για τον μεγάλο νικητή, τον κ. Εμμανουήλ Χατσησυμεωνίδη, ο οποίος από την μια μέρα στην άλλη προσφωνείται πλέον «Μανώλης». Όπως ακριβώς ο κ. Ιωάννης Τσαμίσης «Γιάννης» σκέτο, ή με την παιδική του εκδοχή. Γι’ αυτό θα πρέπει να προσέξει τόσο, όσο χρειάζεται να μην χάσει την επαφή του με την πραγματικότητα, και να μην παρασυρθεί από τις επευφημίες και τις κολακείες.

Παρά το γεγονός ότι το ποσοστό νίκης στον β’ γύρο 55,08% που κατάφερε δεν κατατάσσεται στα επίπεδα του αδιαφιλονίκητου, χαρούμενος και ικανοποιημένος όπως είναι φυσικό να αισθάνεται ο κ. Χατζησυμεωνίδης, ίσως και να μη παρατήρησε, ότι την επομένη κιόλας από τις εκλογές, αυτοί που δηλώνουν ψηφοφόροι του, μοιάζουν με πρόχειρα αριθμητικά στοιχεία να είναι απείρως πολλαπλάσιοι των ψηφοδελτίων που στην πραγματικότητα συγκέντρωσε στις εκλογές. Και αυτό το θαύμα, δεν είναι επανάληψη του εν Κανά της Γαλιλαίας πρωτοτύπου και αυθεντικού.

Αντίθετα αποτελεί απόδειξη του χαμηλού επιπέδου αυτοεκτίμησης των ψηφοφόρων και της συντήρησης ενός πελατειακού επαρχιακού συστήματος. Το οποίο μοιάζει να πολιορκεί και στο τέλος να επιδρά στους κατενθουσιασμένους νικητές των εκλογών: Ο νικητής έλκει με αποτέλεσμα να χαίρονται μαζί του, ακόμη και ψηφοφόροι που δεν τον προτίμησαν. Ο χορός της χαράς στροβιλίζει το νέο δήμαρχο, και στο τέλος, όχι μόνο χάνει την ισορροπία του, αλλά και τον αποπροσανατολίζει κιόλας. Στην συγκεκριμένη, που η πλεονάζουσα «ικανοποίηση» των δημοτών εκτός από την ιδιοτέλεια των περιπτώσεων «χαράς», εξαντλούνται στα προσωπικά κίνητρα, αποδεικνύει τον κόμπο στο χτένι της δαμασμένης υπομονής των κατοίκων της Καστοριάς.

Καθώς και τα πρώτα λάθη της νέας δημοτικής αρχής, τα οποία και ολοκληρώνει: Θέλοντας να πείσει όσο το δυνατό περισσότερους ψηφοφόρους μπορούσε, φρόντισε να εξάψει τις προσδοκίες του κόσμου με κάθε λογής στόχους και προγραμματικές προεκλογικές υποσχέσεις. Αν τις πιστέψει κάποιος, στο τέλος της θητείας της, η νέα δημοτική αρχή, θα έχει μετατρέψει την Καστοριά σε ιδανική πόλη.

Παρά ταύτα, την επαύριο των εκλογών, άρχισαν σταδιακά να προβάλλονται και αρκετοί προβληματισμοί. Που έχουν να κάνουν κυρίως με το χρονικό στάδιο που θα απαιτηθεί για την προσαρμογή των δομών στον Καλλικράτειο Δήμο Καστοριάς καθώς και στην δεινή συγκυρία που αντιμετωπίζει η χώρα.

Κακώς, κάκιστα όλα αυτά, στο μέτρο που ισχύουν και τροφοδοτούν φήμες για μειωμένη προσπάθεια και αναβλητικότητα. Η Καστοριά δεν μπορεί να περιμένει, και δεν μπορεί να χορηγήσει ασυλία με την μορφή περιόδου χάριτος. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να κατανοήσει πολύ καλά ο νέος δήμαρχος και οι στενοί του συνεργάτες. Και να το λάβουν σοβαρά υπ’ όψη τους. Δεν είναι ώρα για χαρές και χορούς.

14.12.10

ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Οικονομική κατάσταση

Όπως είναι γνωστό, σήμερα υπάρχει μια πολύ μεγάλη κρίση πληροφόρησης. Μέσα στην «ελευθερία» που παρέχει το κοινοβουλευτικό καθεστώς, κυκλοφορούν ελεύθερα «ειδήσεις» «απόψεις» και «κρίσεις», σε τέτοια ποσότητα που ο απλός πολίτης, δεν είναι σε θέση να κατασταλάξει σε συμπαγείς φιλοσοφικές αντιλήψεις. Άπειρα «μηνύματα», για μυριάδες «θέματα», σε πληθώρα διαφορετικών εθνικών αλλά και «τεχνικών» γλωσσών, [οικονομικών, ιστορικών, πολιτικών, φυσικομαθηματικών], εμπλουτισμένα μάλιστα με αγγλισμούς, γαλλισμούς, γερμανισμούς και πιθανόν αύριο με κινεζισμούς, μηνύματα διανθισμένα με ξένες λέξεις που κάνουν «ξεχωριστό» τον συγγραφέα, - ένα παιχνίδι στο οποίο έχω πιάσει τον εαυτό μου να θέλει να προσχωρήσει-, αποσαθρώνουν τον άνθρωπο που τον στερούν την γνώση. Δεν έχει την δυνατότητα να είναι ολοκληρωμένος πολίτης. Είναι σαν το ψάρι που το έριξαν γαλαζόπετρα και θολωμένο στροβιλίζεται…

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Στον Θεοδωράκη της καρδιάς μας…

Kατά της τηλεόρασης όλο ετοιμαζόμουν να γράψω τον τελευταίο καιρό και όλο το ματαίωνα, αφού περίπου αυτονόητο είναι το φετινό της χάλι. Θα τολμούσα μάλιστα να πω πως η τηλεόραση άνετα πια θα μπορούσε να θεωρηθεί απολύτως ταυτόσημη με την κακή ποιότητα, αν δεν υπήρχε το Νησί και το αφιέρωμα στη μορφή τη δική σου.
Επιτέλους υπήρξαν και δυο βραδιές που πέρασα υπέροχα μαζί της. Ήταν τα δύο περασμένα Σαββατόβραδα με το αφιέρωμα του «Στην υγειά μας» στο πρόσωπό σου και το έργο σου.

13.12.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά

Στόν ‘‘Λόγο καί Ἀντίλογο’’τοῦ 567ου φύλλου τῆς 18ης/11/2010 τῆς     ἐγκρίτου ἐφημερίδος σας, δημοσιεύετε τήν γνώμην καί ἄποψιν δύο ἀνωνύμων ἐπιστολογράφων σας. Ὁ ἕνας ἐξ αὐτῶν καταφέρεται κατά τῆς κοινωνίας τῆς συμπρωτευούσης, Θεσσαλονίκης, καί τήν χαρακτηρίζει ὡς  ’’ἕδρα τοῦ ἄκρατου συντηρητισμοῦ, τοῦ μεσαιωνικοῦ σκοταδισμοῦ καί τῆς ὀπισθογρομικῆς θεοκρατίας’’. Δέν ξέρω ἀπό πού συμπεραίνει αὐτό γιατί ἀπ᾽ ὅτι εἶμαι εἰς θέσιν νά γνωρίζω ἡ Θεσσαλονίκη προηγεῖται σέ πολλά πολιτιστικά καί πνευματικά δρώμενα στήν χώρα μας. Ἀλλά ὁ ἀνώνυμος ἐπιστολογράφος σας ἔρχεται καί εἰς ἀντίφαση μέ τόν ἑαυτόν του γιατί λέγοντας ὅτι τό ἤμισυ καί κάτι τῶν ψηφισάντων στίς δημοτικές ἐκλογές ἐψήφισαν τόν προοδευτικό κύριο Μπουτάρη, παραδέχεται ὅτι τό ἤμιση τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Θεσσαλονίκης εἶναι προοδευτικό καί οὐχί ‘‘μεσαιωνικοῦ σκοταδισμοῦ’’. Δέν μᾶς διευκρινήζει δέ, οἱ μή ψηφίσαντες, πού ἦταν τό ἤμισυ σχεδόν τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, τί ἦσαν, προοδευτικοί ἤ σκοταδιστές ;

Ὁ κύριος Μπουτάρης, ὁ κυρ Γιάννης, ὁ ὁποῖος ἔχει κότσια, κατά τόν ἐπιστολογράφο σας, εἶναι πράγματι ἕνας εὐθύς, εἰλικρινής καί ντόμπρος ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἔχει πάντοτε τό θάρρος νά ἐκφράζει εὐθαρσῶς τήν γνώμη του, νά τήν ὑποστηρίζει καί νά ἐμμένει σ᾽αὐτήν, δέ ὑπεκφεύγει καί δέν κρύπτεται ὄπισθεν μιάς ἀνωνυμίας. Ὁ ἐπιστολογράφος σας θά ἔπρεπε νά μιμηθεῖ τό πρότυπό του, τόν κυρ Γιάννη, καί νά διατυπώσει τίς ἀπόψεις του ἐνυπογράφως. Ἡ ἀνωνυμία ὑποδηλώνει μιά δειλία καί ἔλλειψη θάρρους. Ὁ ἐνεργός πολίτης ὅταν θέλει νά κρίνει τά κακῶς κείμενα τῆς κοινωνίας ἤ τῆς Πολιτείας θά πρέπει νά τά κατονομάζει καί νά τά ψέγει ἐνυπογράφως. Ἔχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα μιά ἐνυπόγραφη ἐπιστολή ἀπό μιά ἀνώνυμη, ἡ ὁποία μπορεί καί νά ἀμφισβητηθεί, ὡς πρός τά γραφόμενα, γιά τήν ἀλήθεια τους.

Τά γράφω αὐτά γιάτι παρατηρῶ, ὅτι εἶναι πολλοί οἱ ἀνώνυμοι ἐπιστολογράφοι στήν ΟΔΟ, οἱ ὁποῖοι αὐτά τά ὁποῖα καταγγέλουν εἶναι καθ᾽ὁλα ἀκριβῆ καί σωστά, δέν ἔχουν ὅμως τό θάρρος νά ὑπογράψουν τήν ἐπιστολή τους.
Εὔχομαι στόν ἀνώνυμο ἐπιστολογράφο σας καί στόν καθ᾽ὅλα ἀξιόλογο καί σεβαστό κύριο Μπουτάρη νά ἐπιτύχει εἰς τό ἔργο του καί νά βγάλει τήν Θεσαλονίκη ἀπό τόν ‘‘σκοταδισμό’’ της. Ἐξ ἄλλου οἱ ἀρχαῖοι ἡμῶν πρόγονοι ἔλεγαν: Ἀρχή τόν ἄνδρα δείκνυσι.

Ευχαριστῶ γιά τήν φιλοξενία, μέ ἰδιαιτέρα ἐκτίμηση

Ἀναστάσης Κων. Πηχιών

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κ. Μπαϊρακτάρη

Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας σας διάβασα μία επιστολή από μια αναγνώστρια σας, που υπογράφει ως «Μία Καστοριανή», με το οποίο εκφράζει την λύπη της, γιατί στην εκπομπή της ΕΤ1 «Αυτοί που πήραν τα βουνά» όταν σε κάποιο σημείο της συνέντευξης μου, δηλώνω πως πιστεύω ότι οι Καστοριανοί θεωρούν την Καστοριά δεδομένη και δεν την αγαπάνε, θεωρώντας έτσι ότι προσβάλλω και τους ανθρώπους και την ίδια την πόλη.

Μπορώ να την καταλάβω, εν μέρει, όμως είναι πολύ πιθανό σε μία εκπομπή μιάς ώρας, φορτισμένη από την ένταση του να μπορέσω να εξηγήσω την αγάπη μου για αυτήν την πόλη και να αναλύσω καταστάσεις, όπως την απόφαση μου να φύγω από την Αθήνα, την προσαρμογή μου στα νέα δεδομένα, την γνωριμία μου με τους ανθρώπους της Καστοριάς, αλλά και τον επαγγελματικό μου προσανατολισμό, να είπα κάτι χωρίς να φροντίσω να το αναλύσω δεόντως. Γιατί σίγουρα δεν αδιαφορούν «όλοι» οι Καστοριανοί για την πόλη, και σίγουρα υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις…
Και δεν νομίζω πως το συμπέρασμα που βγάζει κάποιος βλέποντας όλη την συνέντευξη, να είναι ότι βλέπω τους Καστοριανούς σαν «Αρειανούς» και αδιάφορους ανθρώπους. Επίσης δεν νομίζω πως μειώθηκε η «απαράμιλλη ομορφιά του τόπου» με την φράση αυτή. Αντιθέτως πάρα πολλοί άνθρωποι, ανάμεσα τους και Καστοριανοί, ένοιωσαν γοητευμένοι και μαγεμένοι από την εικόνα που δόθηκε για την Καστοριά.

Πολλές φορές μας αρέσει να ακούμε μόνο τα καλά του τόπου μας και άλλες φορές, ενώ οι ίδιοι γνωρίζουμε καλά τα αρνητικά, δεν μας αρέσει να τα ακούμε από «ξένους». Όμως εγώ τολμώ και λέω του τόπου μας και το εννοώ γιατί «τόπος μου» είναι το μέρος που ζω, ανασαίνω, εργάζομαι, προσφέρω, αγωνιώ και προσπαθώ, και όχι απαραίτητα το μέρος που έχω μόνο γεννηθεί. Δεν με ενδιαφέρει να μιλήσω για την «γούνα» κανενός, άλλωστε δεν ήταν αυτός ο λόγος που με έφερε στην Καστοριά. Ήρθα για να ζήσω ευτυχισμένος σε μία πόλη που έχει πολλά να μου προσφέρει και να της προσφέρω.

Και αν στο κείμενο της η αναγνώστριά σας αναφέρει πως «υπάρχει αδιαφορία για τα προβλήματα και το μέλλον της πόλης από ένα κομμάτι της κοινωνίας της Καστοριάς», δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εγώ μετά από σχεδόν δύο χρόνια διαμονής δεν έχω το δικαίωμα να το δηλώσω και να πω πως μαζί με πολλούς Καστοριανούς προσπαθούμε για κάτι καλύτερο.
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για τον χρόνο που θα διαθέσετε στην ανάγνωση της επιστολής μου

Κώστας Λάκης
Ένας πρώην Αθηναίος και νυν Καστοριανός

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ Παναγιώτη,

Οι Καστοριανοί εδώ στην Μελβούρνη ευαισθητοποιήθηκαν από το κείμενό μου «Να σώσουμε την άλλοτε ωραία λίμνη μας», που δημοσίευσε η ΟΔΟΣ στην τελευταία σελίδα του φύλλου 560 της 30ης Σεπτεμβρίου 2010, που ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας της Μελβούρνης  «Νέος Κόσμος» αφού το διάβασε το αναδημοσίευσε (και ο ίδιος έχει γράψει για την λίμνη μας).
Έτσι πολλοί συμπατριώτες το διάβασαν και συνέβαλαν στις κορδέλες  που κολλήσαμε στα γραφεία του «Νέου Κόσμου» την ώρα που δεν ήταν εκεί. Ήταν κάτι που δεν το περίμεναν. Αυτή η ενέργεια πήρε μεγάλη  διάσταση και είχε επιτυχία. Αύριο θα ταχυδρομήσω τις κορδέλες στην Καστοριά, στην πρόεδρο του συλλόγου «Σπασμένο Ρόδι»

Με εκτίμηση
Κοσμάς Ρεκαρης
Μελβούρνη 15-11-2010

[απόσπασμα]
Σταυροφορία Καστοριανών της
Μελβούρνης για την λίμνη της Καστοριάς

Η μεγάλη ρύπανση της λίμνης της Καστοριά, της οποίας τα άλλοτε κρυστάλλινα νερά της καλύπτονται πλέον από ένα παχύρευστο πράσινο, δύσοσμο υλικό που προκαλεί την αγανάκτηση των κατοίκων, ευαισθητοποίησε και τους Καστοριανούς της διασποράς.
Στην Μελβούρνη απόδημοι Καστοριανοί –και όχι μόνον– συγκεντρώνουν υπογραφές για την σωτηρία της λίμνης. «Για μας η λίμνη αυτή, έστω και αν ζούμε στην Αυστραλία, είναι η ζωή της Καστοριάς», λέει ο Κοσμάς Ρεκάρης, ένας από τους απόδημους που πρωτοστάτησαν στην συγκέντρωση υπογραφών. Ο ίδιος και οι συντοπίτες του επισκέφθηκαν και τον «Νέο Κόσμο» έχοντας ειδικές κορδέλες πάνω στις οποίες καταγράφονται οι υπογραφές.
 Ελπίζουν δε να έχει αποτέλεσμα η πρόσφατη απόφαση σύμφωνα με την οποία σε καθεστώς προστασίας τίθεται η λίμνη της Καστοριάς και η παράκτια περιοχή της όπως προβλέπει σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που κατατέθηκε για επεξεργασία στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Την διαχείριση της λίμνης αναλαμβάνει φορέας που θα συσταθεί γι’ αυτόν τον σκοπό […] Για την διαχείριση της λίμνης θα συσταθεί ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία Φορέας Διαχείρισης της Περιοχής Προστασίας της Φύσης Υγρότοπου Λίμνης Καστοριάς, που θα διοικείται από ένα 11μελές Διοικητικό Συμβούλιο. Ο νέος φορέας θα προκαλέσει στον κρατικό προϋπολογισμό επιβάρυνση 50.000 ευρώ για την δημιουργία του, ενώ για την λειτουργία του προβλέπονται δαπάνες ύψους 235.952 ευρώ ετησίως...

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Όπως είναι γνωστό στην τελευταία αναδόμηση της κυβέρνησης έγιναν αρκετές μετανομασίες υπουργείων χωρίς λόγο, λογική και δικαιολογία, με αποτέλεσμα να απορούμε όλοι για την ενέργεια αυτή. Αποτέλεσμα είναι από την μία μεν μεριά να δαπανηθούν σημαντικά εκατομμύρια για την εκτύπωση των φακέλων, επιστολόχαρτων, άλλων εντύπων και κατασκευής νέων σφραγίδων, και από την άλλη, να δημιουργηθεί σύγχυσης για τις αρμοδιότητες και υπευθυνότητες των υφυπουργών κλπ.
Ποια έννοια έχει π.χ. να σβήσει από το υπουργείο Παιδείας ο χαρακτηρισμός αυτού ως «Εθνικής Παιδείας» και να προστεθεί στον τίτλο του η «Δια βίου μάθηση». Δεν καταλαβαίνω, εκτός αν οι σοφοί του υπουργεί μετέφρασαν το «γηράσκω αεί διδασκόμενος» στην δια βίου μάθηση! Δεν αναλύω και τις άλλες τροποποιήσεις, αλλά σίγουρα πολλές υποφέρουν από στρέβλωση, παραποίηση και παραφωνία και ίσως κακή σκοπιμότητα.
Τα παραπάνω έγιναν σε μία εποχή οικονομικής δυσπραγίας και με την υπόσχεση (και προς την Τρόϊκα) της κυβέρνησης, για περιστολή δαπανών και όπου όλοι βλέπουν την ακυβερνησία εξ αιτίας της μη ύπαρξης συντονισμού και ομοφωνίας στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Από την άλλη μεριά βλέπουμε ότι στην κυβέρνηση υπάρχουν αξιόλογα στελέχη (υπουργοί Επικρατείας, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών κλπ) τα οποία σίγουρα δεν θα ενέκριναν τις παραπάνω τροποποιήσεις και είναι απορίας άξιον γιατί γίνεται αυτή η πρόκληση στην κοινή λογική.
Δεν ξέρω αν αυτό αυξάνει ή μειώνει την αξιοπιστία της κυβέρνησης, αλλά σίγουρα δεν δίνει καλή εντύπωση στον μέσο πολίτη, ο οποίος βέβαια δεν έχει λόγο και καμμία επαφή με την κυβέρνηση, αλλά αυτό θα συνεχιστεί επ’ άπειρον και κάποτε θα γίνει η έκρηξη.

Με τιμή
Αναστάσιος Κοβάτσης
καθηγητής ΑΠΘ

11.12.10

ΟΔΟΣ: Πολι[τι]κή κατάψυξη

Σε πολική κατάψυξη επιμένει να κρατάει από τα μέσα του καλοκαιριού –τουλάχιστον- ο Δήμος Καστοριάς την εξωτερική ατμόσφαιρα στον παραλίμνιο δρόμο προς την Σπηλιά του Δράκου. Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τον ηλεκτρονικό πίνακα που δεσπόζει πάνω από τον δρόμο, η θερμοκρασία από το κατακαλόκαιρο κιόλας μέχρι σήμερα, κυμαίνεται όλο το μερόνυχτο αποκλειστικά μεταξύ των -45 έως -50 βαθμών Κελσίου. Kαι… αρνείται να προσαρμοστεί στο εξωτερικό περιβάλλον. Επίσης, η πληροφορία για την ώρα, είναι μόνιμα λανθασμένη.
Τι να πει κανείς; Δίπλα στις λακούβες των δρόμων και τα σαθρά πεζοδρόμια, με τέτοια ζωντανή και διαρκή δυσφήμηση για την πόλη (από τις πολλαπλές παραλείψεις των απερχόμενων) είναι να απορεί κανείς πώς οι αντιδήμαρχοι που ήταν υποψήφιοι με τον συνδυασμό του Κ. Λιάντση στις πρόσφατες εκλογές, με το βάρος της φθοράς που μετατόπισαν στην «Νέα Πόλη» δεν καταπόντισαν ακόμη περισσότερο τον δημοτικό συνδυασμό. Που συνδύαζε την πείρα με το μεράκι.
Αν δεν μπορούν να «κουρδίσουν» ένα ηλεκτρονικό ρολόϊ και να επανορθώσουν ένα θερμόμετρο επί τόσους μήνες, φανταστείτε τα βαρίδια που ζώστηκε ο κ. Κ. Λιάντσης. Ο οποίος ψάχνει αλλού για αλλού τους λόγους που έχασε από τον κ. Εμ. Χατζσυμεωνίδη.

10.12.10

ΟΔΟΣ: [Παρα]οικονομία

Ανεξέλεγκτη παραμένει η κατάσταση στην Καστοριά. Σαν να μην έφταναν τα μετακινούμενα φασολάδικα που φύτρωσαν και πάλι στην περιοχή απέναντι από το κτήριο της Νομαρχίας Καστοριάς, και νέα τροχοφόρα φασολάδικα εμφανίστηκαν και σε άλλες περιοχές. Όπως πριν την είσοδο της πόλης (στην Πέτρα), αλλά και μερικές δεκάδες μέτρα έξω από το Νοσοκομείο Καστοριάς. Εκεί ειδικά, εκτός από φασολάδικο, εγκαταστάθηκε και φαστφουντά- δικο. Καθ’ ότι οι Έλληνες είναι εκτός των άλλων και πολύ καλοφαγάδες.
Απορίας άξιο για το πώς ανέχονται αυτοί την κατάσταση (όχι μόνο η Νομαρχία και ο Δήμος, διότι κανείς δεν περιμένει πια και πολλά πράγματα από αυτούς, αλλά) στον εμπορικό κόσμο Καστοριάς, σε μία περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. Η παραοικονομία σε όλη της το μεγαλείο.

9.12.10

Παρουσίαση βιβλίου

Στις 24 Οκτωβρίου, ο πολιτιστικός σύλλογος Χλόη-Φουντουκλή, παρουσίασαν το βιβλίο «Σ’ όποια γλώσσα κι αν το πεις…», της Δέσποινας Λάππα-Κόντου, (εκδόσεων Διόπτρα). Παρουσίασαν το βιβλίο η συγγραφέας, καθώς και η φιλόλογος κ. Ιωάννα Λουλάκη, η ομιλία της οποίας είχε ως εξής:

Αναφορά Τζηκαλάγια για την ονομασία των Σκοπίων

Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, μετά από την επιστολή ανησυχίας που έλαβε από την Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθηνών, στην οποία εκφράζονταν οι ανησυχίες των Δυτικομακεδόνων για την προοπτική εξεύρεσης λύσης στο όνομα της FYROM, που χρόνια τώρα κρατά αρνητική στάση, κατέθεσε στις 18/11/2010 Αναφορά στη Βουλή προς τον υπουργό Εξωτερικών, ζητώντας να πληροφορηθεί τις θέσεις της κυβέρνησης επί του θέματος και ειδικότερατη στάση που θα κρατήσει η χώρα μας κατά την επικείμενη σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Αναφοράς:

Προς: Τον υπουργό Εξωτερικών

Θέμα: «Ανυποχώρητη στάση της Ελλάδος στην είσοδο της FYROM στο ΝΑΤΟ»
 

Η προκλητικότητα και αδιαλλαξία των «Σκοπίων», καθιστά αναγκαία την εμμονή της Ελλάδος στην απόφαση των πολιτικών αρχηγών. Αποδεχόμενος τις θέσεις της Ομοσπονδίας Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθηνών, σας ζητώ να μου γνωστοποιήσετε τις σημερινές σας θέσεις για το ζήτημα της Μακεδονίας μας.


Ο Βουλευτής
Ζήσης Τζηκαλάγιας

8.12.10

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΡΩΪΟΥ: Τα νέα ευρήματα της εκκλησίας Παναγίας Μαυρωτίσσης

H σημερινή μου αναφορά στο βυζαντινό μνημείο που ονομάζεται Παναγία η Μαυρώτισσα σκοπό έχει να παρουσιάσει στο κοινό της Καστοριάς νέα στοιχεία γύρω από τα νεώτερα αρχαιολογικά ευρήματα που ήλθαν στο φως και αποτελούν αληθινή έκπληξη, ακόμη και για τους ειδικούς.
Από τυχαίο γεγονός, ήτοι από εκτεταμένη υγρασία που παρουσιάστηκε στα θεμέλια της κεντρικής εκκλησίας, αποκαλύφθηκε το θεμέλιο της πρώτης εκκλησίας του 6ου αιώνος μετά Χριστόν, για την οποία οι ειδικοί και οι έχοντες την τύχη να υπηρετούν στο μοναστήρι, ο ηγούμενος Νεκτάριος και ο ιερέας Γαβριήλ, μιλούσαν πολύ συγκρατημένα, αφού δεν υπήρχαν πολλά στοιχεία γύρω από το μνημείο αυτό.

7.12.10

ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΙΔΗ: Πτώχευση

Το αδιέξοδο στην προσπάθεια αποφυγής της χρεοκοπίας της χώρας προβάλει απειλητικότερο από ποτέ, μέσα από τις γραμμές του προσχεδίου προϋπολογισμού που παρουσίασε το υπουργείο Οικονομικών, επιβεβαιώνοντας πλήρως τους σοβαρούς οικονομολόγους που εξαρχής θεωρούσαν καταδικασμένο το εγχείρημα διάσωσης της Ελλάδας με τη συνταγή του ΔΝΤ.

6.12.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

"Το λουλούδι" και το "Σπασμένο Ρόδι"

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο, ό,τι κάνουν αυτά τα παιδιά. Δεν θα κρίνω ούτε το θεατρικό έργο, ούτε το συγγραφέα, δεν έχει άλλωστε ανάγκη για κριτική, ο Μάνος Κοντολέων. Θέλω μόνο να σχολιάσω εκείνο το βλέμμα των μικρών παιδιών κατά την ώρα της παράστασης, παρακολουθούσαν με τέτοια αφοσίωση και ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα επί σκηνής, που νομίζω ότι κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει.
Δεν περιττεύει βέβαια, για άλλη μια φορά, το σχόλιο για την κατάντια και τον ξεπεσμό της πόλης μας, ως προς το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένας υποτυπωδώς κατάλληλος χώρος, για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Μια αίθουσες σχολείων, μια εστιατόρια ξενοδοχείων!...
Αλήθεια, πού το βρίσκουν το κουράγιο, όλοι αυτοί οι συντελεστές τέτοιων παραστάσεων και επιμένουν σε πείσμα των καιρών; Και μήπως θάπρεπε η νέα Δημοτική Αρχή να τους προσέξει σαν κόρη οφθαλμού, και να μην χαθούν κι αυτοί, όπως και τόσοι άλλοι, μη βλέποντας φως από πουθενά, πέρα από το δικό τους μεράκι;
Μπράβο, και πάλι μπράβο!

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Ἀθήναι 17 Νοεμβρίου 2010

Κύριε Διευθυντά

Τώρα πού τελείωσαν οἱ παραπλανητικῶς ἀποκληθεῖσες αὐτοδιοικητικές ἐκλογές γιά τήν διοικητική ἀναδιάρθρωση τῆς χώρας, μποροῦμε ἀβίαστα καί καλοπροαίρετα νά διατυπώσουμε ὁρισμένες σκέψεις.

Κατ᾽ἀρχάς κακῶς ἐκλήθηκαν αὐτοδιοικητικές. Πίστευσε κανείς ἤ πιστεύει, ὅτι τό κομματικό σύστημα τῆς χώρας μας καί ἡ συντεχνία τῶν πολιτικῶν μας θά ἐπέτρεπαν, ἀμαχητί, νά ἀφαιρεθοῦν, ἀπό αὐτούς, προνόμια καί τρόποι ἀπομυζήσεως τῶν ἀγαθῶν τῆς ἐξουσίας, μέ ὅ,τι αὐτά ἐξυπακούονται (ἀκόμη καί οἰκονομικά τοιαύτα) καί νά δωθοῦν στούς τοπικούς ἄρχοντες;

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κύριε Μπαΐρακτάρη,

Είναι πολλές οι φορές που θέλω να σας συγχαρώ για την ποιότητα την ύλης που διακρίνει την εφημερίδα σας. Μια-δυό φορές το έχω κάνει και δημόσια. Σήμερα νοιώθω επιτακτική την ανάγκη να σας συγχαρώ για τον τρόπο με τον οποίο καλύψατε την προεκλογική περίοδο. Η αντικειμενικότητα και ο προβληματισμός, η ήπια και σοβαρή κριτική πιστεύω ότι βοήθησαν τους αναγνώστες σας να σκεφθούν, να κρίνουν και να ψηφίσουν κατά το δυνατόν αντικειμενικά.

Οι ημερήσιες σε πανελλαδική κυκλοφορία εφημερίδες, με κομματικές κορώνες και με τεράστιους πρωτοσέλιδους τίτλους, διογκώνουν τα πραγματικά γεγονότα και αφήνουν τον τρόμο να εισβάλλει στο μυαλό μας. ΄Ισως, διαβάζοντας προσεκτικά τα άρθρα που ακολουθούν, ένας αναγνώστης με αυστηρό κριτικό μάτι να μπορεί να αντιληφθεί ότι οι τίτλοι στο μόνο που αποβλέπουν είναι να αλλοιώνουν την αλήθεια και να αφήνουν ένα πέπλο τρομοκρατίας να αιωρείται. Όμως πόσοι είναι αυτοί; Οι περισσότεροι στέκονται για λίγο στο περίπτερο, διαβάζουν τους τίτλους και απομακρύνονται βιαστικά, με την σκέψη ότι βαδίζουν σε αδιέξοδο.

Μπορεί αυτός ο τρομοκρατημένος πολίτης να αποφασίσει για το μέλλον το δικό του, των παιδιών του, της χώρας του; ΄Ισως δεν είναι μόνο η αδιαφορία που τον κράτησε μακριά από την κάλπη, αλλά και η απελπισία που με τόση τέχνη τα ΜΜΕ προσπαθούν να χτίσουν γύρω μας.

Αναμφίβολα περνάμε δύσκολους καιρούς. ΄Ομως χωρίς αισιοδοξία δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε τις βάσεις πάνω στις οποίες θα βαδίσουμε στο μέλλον. Χωρίς αισιοδοξία δεν μπορούμε να βάλουμε στόχους και να δώσουμε πρότυπα και οράματα στις ερχόμενες γενιές που είναι η ελπίδα μας. Η «ΟΔΟΣ» αφήνει πάντα μια ακτίνα ήλιου να περάσει τα σκοτάδια όπου προσπαθούν να μας κρατήσουν. Αυτόν τον «ΔΡΟΜΟ» εύχομαι να ακολουθήσουν οι νέοι δημοσιογράφοι.

Σάσα Τζημάκα-Νάτσινα
nnat56@otenet.gr

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Το τελευταίο Σάββατο ξεκίνησε μία νέα σειρά στην ΕΤ1 με τίτλο «Αυτοί που πήραν τα Βουνά». Ίσως σε άλλη περίπτωση να μην ασχολούμουν, αλλά το γεγονός ότι αφορούσε την πόλη μας, και έναν νέο ξένο άνθρωπο που αποφάσισε να ζήσει στην Καστοριά, μου κίνησε το ενδιαφέρον να την παρακολουθήσω.

Ήταν μεγάλη ικανοποίηση να δω -μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα- για μία ακόμη φορά την απαράμιλλη ομορφιά του τόπου μας σε πανεθνικής εμβέλειας μετάδοση. Ένιωσα πάρα πολύ καλά από το γεγονός ότι ένας άνθρωπος εμπνεύστηκε από την πόλη μας για να έρθει να δημιουργήσει, γιατί σίγουρα έχουμε ανάγκη από νέες ιδέες και δυναμική. Tres chic!!! Άλλωστε η ιδιαιτερότητα πάντα της Καστοριάς ήταν η επαφή της με το εξωτερικό και τις νέες ιδέες που έφερναν οι παγκοσμίως καταξιωμένοι γουναράδες μας. Η «ντοπιολαλιά» μας ήδη έχει γαλουχηθεί και λαξευτεί στην κοσμοπολίτικη κουλτούρα των παππούδων μας.

Άλλωστε για αυτό, δεν μπορώ να κρύψω την πικρία μου κε Διευθυντά. Σίγουρα υπάρχει αδιαφορία για τα προβλήματα και το μέλλον της πόλης μας από ένα κομμάτι της κοινωνίας μας. Αλλά δεν αξίζει να αναδείξουμε ως οφείλουμε –ντόπιοι και ξένοι από κοινού- εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας μας, φίλους και συμπολίτες μας, οι οποίοι και αγαπάμε την πόλη μας και νοιαζόμαστε για αυτήν και προσπαθούμε στο μέτρο που ο καθένας μπορεί να κάνει τη διαφορά προς το καλύτερο;

Λυπήθηκα πολύ όταν άκουσα τον νέο αυτό κάτοικο της πόλης μας να ισχυρίζεται με τόσο στόμφο και αυτοπεποίθηση ότι οι Καστοριανοί δεν αγαπάμε την πόλη μας. Γιατί αυτό ακυρώνεται από το γεγονός ότι υπάρχουμε και συνεχίζουμε παρ’ όλες τις αντιξοότητες να αγαπάμε την πόλη μας και να επιλέγουμε να ζούμε εδώ. Εύχομαι ο νέος αυτός κάτοικος να μας γνωρίσει πραγματικά και αυτό βέβαια θα γίνει όταν θα βλέπει τους Καστοριανούς όχι σαν «Αρειανούς», αλλά σαν ντόπιους συμπολίτες του οι οποίοι έχουν πολλά να του δώσουν. Διότι ο μέτοικος μεταφέρει μεν γνώσεις από κει που έρχεται, αλλά έχει και πολλά να μάθει από τον χώρο στον οποίο μετοικεί! Χαίρομαι τουλάχιστον, που οι συμπολίτες μας που παρουσιάστηκαν στην εκπομπή τίμησαν αυτή την απλή παραδοχή.

Τελειώνοντας και μη θέλοντας να κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας σας, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι τα συγκαταβατικά χαμόγελα απέναντι στην αγνή περηφάνια ενός original Καστοριανού δεν αποτελούν την καλύτερη των προϋποθέσεων, για μία ειλικρινή και ουσιαστική σχέση μεταξύ μας. Πάντως τον καλοδεχόμαστε στη πόλη μας και τον παρακαλούμε όταν ξανά-απευθυνθεί στο τύπο να μιλήσει για «συμπολίτες» Καστοριανούς και εκεί, θα βρει πολλά να πει για τη “γούνα” μας!

Με τιμή,
Μία Καστοριανή

5.12.10

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Ίων Δραγούμης - Rejected

Ενενήντα χρόνια…
«αντινομιών και ανορθολογισμών»

Στη μνήμη του Χρυσόστομου Τζημάκα 
Όσοι έμειναν ζωντανοί, τους παίρνει η ζωή
και τους στριφογυρίζει στον τρελλό χορό της και γρήγορα,
πολύ γρήγορα γιάτρεψε την πληγή τους για το θάνατό μου.
Ιων Δραγούμης Φύλλα ημερολογίου ΣΤ΄(1918-1920)

(…) όπως σ’ ένα ακρογιάλι έρημο της Θράκης
περπάτησε μες στην καθαροσύνη του μεσημεριού,
έτσι ανυπόδητος πέρασε πάνω απ’ τις αιχμές
και τις πανουργίες της τρέχουσας πολιτικής (…).
Οδυσσέας Ελύτης, Οι πολλοί Έλληνες του ενός Ίωνα Δραγούμη (από τα 2Χ7ε )


Tον ιστορικό κ. Βλάση Αγτζίδη δεν τύχαινε να τον γνωρίζω μέχρι την Κυριακή 1 Αυγούστου, καθώς τότε για πρώτη φορά αντίκρισα δικό του ιστορικό κείμενο (1) στο… «αφιερωματικό» ένθετο της εφημερίδας «Μακεδονία» για τα «90 χρόνια από τη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη» (μπορείτε να εννοήσετε… ελεεινή εκτέλεση από την φρουρά του Ελευθέριου Βενιζέλου, που αποτελούνταν από κρητικούς και διατελούσε
κάτω από τις εντολές του παλαιού Μακεδονομάχου Παύλου Γύπαρη). 

Η έξωθεν μαρτυρία για τον συχνότατα εμφανιζόμενο (σε έντυπα κυρίως, αλλά και σε τηλεοπτικά - ραδιοφωνικά μέσα ενημέρωσης όπως και σε πλείστες όσες εκδηλώσεις-ομιλίες) διδάκτορα της ιστορίας και συγγραφέα, βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών για το ιστορικό του έργο, είναι πολύ θετική. Ο κ. Αγτζίδης συγκεντρώνει γύρω του αξιοπρόσεκτο αριθμητικά πλήθος θαυμαστών της γραφής και του λόγου του ως ιστορικού. ΄Οθεν συνάγεται πως κι ο ίδιος θα έπρεπε ήδη να είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται και την θέση ευθύνης που έχει κατακτήσει δημιουργώντας κοινό, ώστε να υπερασπίζεται με διαύγεια, χωρίς συναισθηματική φόρτιση και με μικρότερη ένταση, δίχως εμπάθεια ή φανατισμό τις ιδέες και τις απόψεις του.

4.12.10

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2010


Είναι βέβαιο ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζονται απαραίτητα άλλους ανθρώπους ως σύμβολα. Χρειάζονται όμως τους συμβολισμούς, θετικούς και αρνητικούς, για τον πολύ απλό λόγο ότι η ίδια η κοινωνία αποτελεί το άθροισμά τους.
Όπως κάθε χρόνο, η ΟΔΟΣ θα παρουσιάσει τα δέκα πρόσωπα της χρονιάς, που διακρίθηκαν θετικά ή αρνητικά στην Καστοριά (πόλη και νομό).
Εσείς οι αναγνώστες της ΟΔΟΥ, έχετε την ευκαιρία μέχρι τέλη Δεκεμβρίου, να προτείνετε τα ένα έως δέκα πρόσωπα που κατά την άποψή σας χαρακτήρισαν το 2010 την Καστοριά, για τα καλά και τα στραβά της, ή αν ξεχώρισαν για οποιονδήποτε άλλον λόγο.


ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Τις προτάσεις σας μπορείτε να τις στείλετε (επώνυμα ή ανώνυμα, αιτιολογημένα ή όχι) με τους εξής τρόπους:
  • Με e-mail: odos-kst@otenet.gr
  • Με SMS κιν. [....]
  • Με φαξ: (++30) 2467029638 (αλλά και προφορικώς στο ίδιο τηλέφωνο)
  • Με επιστολή: ΟΔΟΣ, Μητροπόλεως 4, 52100 Καστοριά
  • Ή απευθείας στα γραφεία της ΟΔΟΥ.

 φωτό: Mario Valentino Tozzi

3.12.10

ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ: Κριτική συνεπειών

Μετά την εισήγηση του κ. Ευάγγελου Κωφού με τίτλο "Προοπτικές για επίλυση του ζητήματος της ονομασίας - Παρουσίαση από τον Δρ Ε. Κωφό στο σεμινάριο Rose-Routh στα Σκόπια στις 20 Οκτωβρίου," κατά τη διάρκεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου εξέδωσαν την ακόλουθη απάντηση:


ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ

Κριτική συνεπειών

Ανησυχίες σχετικά με τη σκοπιμότητα των παροτρύνσεων του ειδικού συμβούλου του ΕΛΙΑΜΕΠ δρ. Ε. Κωφού για την επίλυση της διαφοράς της ονομασίας της ΠΓΔΜ μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων

Αγαπητέ Δρ. Κωφέ,

Με αφορμή την εισήγησή σας στο σεμινάριο Rose-Routh στα Σκόπια στις 20 Οκτωβρίου του 2010 στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ λόγω της περιπλοκής της Ελλάδας με τη βόρεια γείτονά της, και τις πρόσφατες ειδήσεις προερχόμενες από τα Σκόπια αναφερόμενες σε σας, εμείς οι αντιπρόσωποι των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου, επιθυμούμε να υποβάλλουμε τις παρατηρήσεις μας. Θεωρούμε ότι οι Παμμακεδονικές Ενώσεις, ως προπύργιο του Ελληνισμού της Μακεδονίας, θα πρέπει να είναι μια σημαντική φωνή και αναπόσπαστο στοιχείο των ακαδημαϊκών, πολιτικών και ιστορικών συζητήσεων στο θέμα του ονόματος της γείτονος. Είμαστε οι εκπρόσωποι των εκατομμυρίων των Μακεδόνων στην Ελλάδα και τη Διασπορά. Είμαστε διαχρονικοί, και ανεξάρτητοι από όλα τα πολιτικά κόμματα.

2.12.10

ΟΔΟΣ: Αναδρομές-Ανατροπές

Δεν χωρεί (σοβαρή) αμφιβολία, ότι κερδισμένος στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση σε πανελλήνιο επίπεδο, δεν είναι η αποχή όπως επιφανειακά προσεγγίζεται το φαινόμενο. Διότι ο κερδισμένος είναι το ΠαΣοΚ. Ενώ η Νέα Δημοκρατία χωρίς να είναι, κυριολεκτικά μοιάζει ηττημένη. Ύστερα από ένα χρόνο κυβέρνησης Παπανδρέου, με τα (μέχρι στιγμής) μέτρα που επιβλήθηκαν, να είναι τα αυστηρότερα από καταβολής του νεοελληνικού κράτους και να πλήττουν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, και ένα μνημόνιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας να περιορίζει πτυχές της εθνικής κυριαρχίας.

Κι’ όμως ούτε αυτά τα δεδομένα, ούτε το ενδεχόμενο λήψης και νέων ακόμη πιο αυστηρών μέτρων, στάθηκαν αρκετά για να επιδοκιμάσουν στην κάλπη τον… ανένδοτο «αντιμνημονιακό» αγώνα της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του κ. Αντ. Σαμαρά. Διότι από την πλευρά του δεν αντιπρότεινε ως λύση οτιδήποτε λογικό που να οδηγεί στην έξοδο της χώρας από την πρωτοφανή κρίση στην οποία περιήλθε. Αντίθετα αρκούνταν στο να επικαλείται τον μηδενισμό του χρέους σε ένα χρόνο, με μόνο το μαγικό ραβδάκι. Αυτά όμως δεν είναι σοβαρά πράγματα και επειδή δεν γίνονται θαύματα, ο κόσμος, είτε με την συμμετοχή του στις εκλογές είτε με την γιγαντιαία αποχή, του κτύπησε το καμπανάκι. Και από την «ολική επαναφορά» του πρώτου γύρου των εκλογών, η ΝΔ οδηγήθηκε στην δεύτερη Κυριακή με σημαντικές απώλειες.

Εκτός απ’ αυτή την γενική αποτίμηση, ειδικότερα σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο, θα έπρεπε όλοι να αισθάνονται κάπως ηττημένοι. Το ΠαΣοΚ επειδή «έχασε» την ευκαιρία της Δυτικής Μακεδονίας. Οι πολίτες της οποίας με την ψήφο τους αξιώνουν εξισορροπημένη μεταχείριση μεταξύ της Κοζάνης από την μια, και των Καστοριάς, Φλώρινας, Γρεβενών από την άλλη πλευρά. Μάλιστα για τον φιλόδοξο στόχο υπερψήφισαν τον μέχρι τώρα νομάρχη της Κοζάνης, που προέρχεται από την Νέα Δημοκρατία. Ο χρόνος θα δείξει αν το πολιτικό μήνυμα βρει τους αποδέκτες του.

Σε επίπεδο δημοτικών εκλογών το αποτέλεσμα του Δήμου Καστοριάς συμπλήρωσε την εικόνα καθολικής ήττας της Νέας Δημοκρατίας αφού το κόμμα αυτό, έχασε και τους 3 δήμους του νομού Καστοριάς. Όσοι αναλύουν τα χαλάσματα για να ανακαλύψουν αλλού τις αιτίες αποτυχίας του συνδυασμού του κ. Κ. Λιάντση στις εκλογές για τον Δήμο Καστοριάς, ας μη ψάχνουν ψύλλους στα άχυρα. Ούτε τον δάκτυλο της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Διότι πολύ απλά, ο κ. Κ. Λιάντσης, έχασε ακριβώς για τους ίδιους λόγους που έχασε τις εκλογές στην Αθήνα ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης (παρά το γεγονός ότι αυτός είναι εκλεκτός της κ. Μπακογιάννη). Και για τους παρεμφερείς λόγους για τους οποίους η Νέα Δημοκρατία έχασε τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Όπου ηττήθηκε ο κ. Γκιουλέκας και νικητής αναδείχθηκε ο κ. Μπουτάρης. Που είχε τολμήσει να ορθώσει (επιτέλους) ανάστημα στον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, ο οποίος από ποιμενάρχης της συμπρωτεύουσας δίνει την εντύπωση ότι επιδιώκει να αναγορευθεί σε ανώτατο διοικητή ακόμη και των εγκοσμίων. Θα υποχρεωθεί επιτέλους να αμβλύνει τις παρεμβάσεις του.

Η ΟΔΟΣ στο φύλλο της π. εβδομάδος στο πρωτοσέλιδο παρουσίασε χωρίς μακροσκελείς αναλύσεις μέσα σε μια-δυο παραγράφους, τα αίτια του πλήγματος του κ. Λιάντση στον πρώτο γύρο των εκλογών: Δεν είχε φαντασία, απέφυγε την ανανέωση, υπήρξε άτολμος στην επιλογή συνεργατών και υποψηφίων συμβούλων του. Όχι μόνο επάνδρωσε τον δημοτικό συνδυασμό του με μια από τα ίδια της Νομαρχίας Καστοριάς, αλλά επιπλέον ζώστηκε με τα βαρίδια των αντιδημάρχων και του πολιτικού κόστους του συνδυασμού ‘‘Νέα Πνοή’’ του κ. Ι. Τσαμίση, σημερινού ακόμη δημάρχου που τα τελευταία 4 χρόνια καθήλωσαν την Καστοριά. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, πήρε κοντά του και άλλους δημάρχους και επομένως χρεώθηκε με την φθορά τους. Προφανές είναι ότι ο κ. Κ. Λιάντσης, πριν χάσει τις εκλογές, είχε χάσει την επαφή του με την πολιτική καθημερινότητα.

Τεκμήριο αυτής της κατάστασης ήταν εβδομάδα που μεσολάβησε στους δύο γύρους. Αντί να αναδιπλωθεί και να αντεπιτεθεί δυναμικά, από το επόμενο κιόλας πρωϊνό, συμπεριφέρθηκε σαν ο χαμένος των εκλογών. Ήταν τέτοιο το σοκ του πρώτου γύρου, ειδικά από το αποτέλεσμα της πόλης της Καστοριάς που αντέδρασε σπασμωδικά ώστε στο τέλος επιδείνωσε την εικόνα του.

Επιπλέον, ηττημένα από τις εκλογές αυτές είναι τα MME, και ιδίως αυτά που έναντι δεκάδων χιλιάδων ευρώ προβάλλουν έμμεσα τους πολιτικούς χρηματοδότες τους οι οποίοι νοικιάζουν την… ελευθεροτυπία. Τι κι’ αν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καστοριάς σκόρπισε 300.000 ευρώ στα αγαπημένα «παπαγαλάκια» του τύπου. Στο τέλος καθόλου δεν μεταπείστηκαν οι ψηφοφόροι ότι θα άξιζε να είναι πρώτος δήμαρχος του νέου διευρυμένου Δήμου Καστοριάς, ο κ. Λιάντση. Τι κι’ αν θρυλούνται στενές σχέσεις επιρροής του κ. Κ. Κοντόπουλου με μερίδα των MME; Ο κόσμος -παρά την προπαγάνδα- ψήφισε αντίθετα, εν προκειμένω τον κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδη.

Όπως αντίστοιχα ένα χρόνο πριν διάλεξε τον κ. Ζ. Τζηκαλάγια ως βουλευτή, αν και του έχουν κηρύξει πόλεμο συγκεκριμένα MME (και όχι την κ. Π. Μπουζάλη), αλλά και τον κ. Ι. Τσαμίση την περασμένη τετραετία, δηλαδή πρόσωπα που δεν υπέκυψαν σε πειρασμούς (ή και πιέσεις) αξιώνοντας «χορηγίες» προβολής. Τι κι’ αν κάποια ΜΜΕ εκτόξευσαν συντονισμένα μύδρους για πολλούς μήνες κατά του Γ. Δακή νομάρχη Κοζάνης και του τ. περιφερειάρχη της Ν.Δ -στο πλαίσιο προφανώς της υπακοής τους στον πολιτικό χαλίφη του ΠαΣοΚ- αφού τελικά ο κ. Γ. Δακής, και όχι ο εκλεκτός της κυβέρνησης, κέρδισε τις πρώτες περιφερειακές εκλογές.

Έτσι το βαρύτατο φορτίο της ευθύνης του νέου Δήμου, ανατέθηκε τελικά στον κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδη. Και μάλιστα καθαρά, χωρίς πρόβλημα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Η ΟΔΟΣ θα προσεγγίσει το γεγονός της νίκης του ίδιου και του συνδυασμού του, σύντομα αρκεί να διαφανεί το στίγμα. Στην ουσία για τον ίδιο και τον συνδυασμό του, όχι από την 1η Ιανουαρίου, αλλά αμέσως, από τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και οι απαιτήσεις. Οι νικητές των εκλογών ισχυρίζονται ότι μαζί τους η  Καστοριά γυρίζει σελίδα. Απομένει να αποδείξουν προς ποια κατεύθυνση γυρίζουν την σελίδα. Μπροστά ή πίσω;

Παρουσίαση βιβλίου

H παρουσίαση του βιβλίου του Νώντα Τσίγκα «Μαύρο χιόνι» (με ζωγραφική του Μόδη Γούναρη) θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στις 19:00 στο μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα στην πλατεία Ντολτσού. Στην παρουσίαση θα μιλήσουν ο συγγραφέας του βιβλίου Νώντας Τσίγκας, ο κ. Μόδης Γούναρης που εικονογράφησε το βιβλίο καθώς και η κα Δ. Μιχαήλ, λέκτορας στο πανεπιστήμιο Δυτ. Μακεδονίας. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο κ. Πρόδρομος Γιαννιάς, διευθυντής παραρτήματος Καστοριάς Τ.Ε.Ι Δυτ. Μακεδονίας. Τα έσοδα από τα αντίτυπα του βιβλίου που θα διατεθούν στην εκδήλωση  θα δοθούν στον συλλόγο Γονέων Παιδιών και Ενηλίκων με Νεοπλασματική Ασθένεια και Φίλων αυτών «Μαζί σου».


Στο οπισθόφυλλο του μικρού βιβλίου διαβάζουμε:
΄Ενας άνθρωπος έξω από το συρματόπλεγμα αντικρίζει με δέος τους κρατουμένους των στρατοπέδων -τα ονόματα αλλάζουν εδώ με μεγάλη ευχέρεια-. Υπάρξεις αποστερημένες από κάθε ιδιότητα του ανθρώπινου είδους «σιωπηλές σαν πράγματα». Η δική του ζωή, ξεφεύγοντας από τη σκληρή δικαιοσύνη του νόμου των πιθανοτήτων, τον έχει φέρει στην άλλη μεριά. Εκεί όπου ο ήλιος λάμπει, η καθαρότητα της φυλής μεγαλουργεί, η τάξη των πραγμάτων δεν επιδέχεται παρεισφρήσεις και αλλαγές. Στην ελεύθερη πλευρά του συρματοπλέγματος ο ασφαλής άνθρωπος, ζωσμένος την αρματωσιά της βεβαιότητας και της δύναμης, δεν υποπτεύεται καμιά κατάρρευση, δεν διαισθάνεται καμιά ντροπή για τη βία που συνιστούν η άγνοια κι η αδιαφορία.
Και δεν αντιλαμβάνεται πως και στις δυο πλευρές αυτού του συρματοπλέγματος το ίδιο πάντοτε πρόσωπο συναντάμε σε ρόλους θύματος ή θύτη που τα χρόνια κι οι αιώνες φροντίζουν να μοιράσουν αδιάφορα.
Κοίταξε λοιπόν προσεκτικά τον «άλλον». Δεν αναγνωρίζεις πάνω του σημάδια του δικού σου προσώπου; Η «ξενιτιά» του δεν αποτελεί μια δική σου ήττα;

Το βιβλίο του Νώντα Τσίγκα (εκδόσεις ΔιάπυροΝ), που διαπραγματεύεται το θέμα της μετανάστευσης και του κοινωνικού αποκλεισμού, τυπώθηκε με δαπάνη των συντελεστών του και αποφασίστηκε να διατεθεί ως εξής:
500 αντίτυπα προσφέρθηκαν και θα διατεθούν από την PRAKSIS. 200 αντίτυπα προσφέρθηκαν για να διατεθούν από τον σύλλογο γονέων παιδιών και ενηλίκων με νεοπλασματική νόσο στην Καστοριά. 200 αντίτυπα προσφέρθηκαν για να διατεθούν από το Στέκι Μεταναστών στη Θεσσαλονίκη. Τα υπόλοιπα 400 αντίτυπα θα διατεθούν σε βιβλιοπωλεία όλης της χώρας και τα έσοδα θα δοθούν στην οικογένεια του αδικοχαμένου Αφγανού νεαρού Χαμι Νατζάφι που σκοτώθηκε από μια εγκαταλειμμένη βόμβα σε σκουπίδια.

Νώντας Τσίγκας | "Μαύρο Χιόνι"
Εικονογράφηση: Μόδης Γούναρης.
Εκδόσεις ΔιαπυροΝ, ΤΘ 18888, Αγ Αρτέμιος 11602 Αθήνα, τηλ. 6972767070
Άνοιξη 2010, σελ. 52, ISBN 978-960-98748-3-0



ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ