ΟΔΟΣ 23.10.2014 | 761 |
Οι κατά καιρούς κάτοχοι των τίτλων και διαχειριστές αξιωμάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Καστοριά, σε Δήμο αλλά και Περιφέρεια, συνηθίζουν να τονίζουν, ότι επιζητούν και δεν ενοχλούνται από την κριτική. Εκτός βέβαια κι’ αν δεν είναι καλοπροαίρετη, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση, όπως διευκρινίζουν, απλά δεν της δίνουν σημασία.
Βεβαίως το γεγονός ότι το κίνητρο της κριτικής είναι κατά βάση άσχετο με την ουσία της, και ότι σ’ αυτή είναι που πρέπει να εστιάζουν την προσοχή τους, είναι ζήτημα το οποίο εδώ και πολλά, μα πολλά χρόνια δεν φαίνεται να απασχολεί τους τοπικούς «άρχοντες». Δεδομένου ότι αν υιοθετηθεί η σχετική γενίκευση και απλούστευση θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι τα κόμματα, τα κατ’ εξοχήν κακόβουλα, κακόπιστα, κακοπροαίρετα και υστερόβουλα fora στην κριτική τους έναντι των αντιπάλων τους, δεν θα έπρεπε λογικά να έχουν καμμιά αξιοπιστία.
Αυτός είναι λόγος για τον οποίο οι κάτοικοι της πόλης για παράδειγμα, οδηγήθηκαν στο σημείο, με την κορύφωση της απελπιστικής κατάστασης και δυσοσμίας της λίμνης, να μπορούν να απολαμβάνουν μαζί με τους κατά καιρούς υπεύθυνους, τα αποτελέσματα της «καλοπροαίρετης» και εύπιστης κριτικής. Και όσων επί πολλά χρόνια τώρα, εντελώς άκριτα, προπαγάνδιζαν ως απλοί αναμεταδότες την καλή, άριστη σχεδόν κατάσταση των νερών της λίμνης.
Συνεπώς, ακόμη και αν τους τελευταίους μήνες η λίμνη μύριζε και έζεχνε, αυτό αν μη τι άλλο συνέβαινε σε μια Καστοριά, πρωτεύουσα της καλόπιστης και καλοπροαίρετης, της εποικοδομητικής – με προτάσεις και όχι αρνήσεις, κριτικής. Άλλως ειπείν, δεν ήταν δα και τόσο μεγάλο κακό που ο ασθενής απεβίωσε, αφού η επέμβαση είχε πετύχει.