Στοιχεία για τα δένδρα

Πανύψηλα πλατάνια σε δρόμο της Ρώμης

Από δειγματοληψία σε μια σειρά ελληνικών πόλεων προκύπτει ότι η έκταση πρασίνου που αναλογεί σε ένα κάτοικο είναι 3,12 m2 , με 2,19 m2 για τον δήμο Θεσσαλονίκης και 2,55 m2 για την Αθήνα.Σύμφωνα με τον καθηγητή Ντάφη απαιτείται μια αναλογία καλώς κατανεμημένου πρασίνου 20 m2 ανά κάτοικο!

Επιφάνεια φυλλώματος 25m2 μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μιας ημέρας σε οξυγόνο για έναν άνθρωπο. Γενικά σε μια επιφάνεια πρασίνου ενός εκταρίου που περιλαμβάνει δένδρα, θάμνους και χλόη, αποδίδονται 600kg O2 σε 12 ώρες, ενώ δεσμεύονται 900kg CO2.

Κάθε τετραγωνικό μέτρο πρασίνου μειώνει το θόρυβο κατά 0,17 ντεσιμπέλ.

Η καθαρή δροσιά που παράγει ένα μόνο νεαρό υγιές δέντρο είναι ισοδύναμη με 10 κλιματιστικά στο μέγεθος δωματίου που λειτουργούν για 20 ώρες την ημέρα.

Τα δένδρα μειώνουν την ταχύτητα του ανέμου το χειμώνα, οδηγώντας σε μείωση της χειμωνιάτικης κατανάλωσης (για θέρμανση).

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: La Primavera! Μια άνοιξη του Χρυσόστομου Τζημάκα

Ξέρω πως έγινε. Είδες την προηγούμενη μέρα, παιδί του χωριού με «Μάρτη» στο χέρι. Να τον φυλά μην του τον φτύσει κανένας κακόψυχος. Να τον φυλά... Κι αυτός ν’ ανταποδώσει. Να φυλάξει το παιδί να μην το κάψει και το μαυρίσει ο ήλιος...

Γέλασες.
«Όλοι σήμερα θέλουν να μαυρίσουν οπωσδήποτε. Ξοδεύουν κι ένα κάρο χρήματα γι’ αυτό στα ινστιτούτα αισθητικής και στα πωλητήρια καλλυντικών, που κατάντησαν τα φαρμακεία, στις πόλεις...».

Και ξάφνου σπάθισε πάνω σου μια σαϊτιά, σαν ασημένια τεντωμένη χορδή που ήχησε στο αυτί σου μέσα, πέταγμα χελιδονιού και τιτίβισμα. Το παιδί είχε φέρει τα χελιδόνια.

Όλο το βράδυ ύπνος δεν σ’ έπιανε. Κατάστρωνες πλάνο εργασίας. Ήδη κατόπτευες ξαπλωμένος στην κλίνη σου την περιοχή. Είδες τις πιθανές θέσεις για το τράβηγμα. Ετοίμασες στη μηχανή το φίλμ .
 Όλα το πρωί ήταν έτοιμα. Ήξερες πού θα σταθεις, ήξερες πού στέκονται κι εκείνα σαν καταφτάσουν, πως γυρνάνε πέφτοντας από τον ουρανό αποκαμωμένα αλλά με μιαν απόφαση καινούργιας ζωής. Τι φοβούνται... Πόσο μπορείς κάθε φορά να τα ζυγώνεις...

Λόγος & Αντίλογος

Αξιότιμε κύριε διευθυντά

Το παρακάτω κείμενο σας το στέλνω για δημοσίευση μια που ο εκλεκτός συνεργάτης σας κ. Νικηφορίδης συνεχώς αλιεύει λανθασμένες χρήσεις λέξεων και εκφράσεων στη νεοελληνική μας γλώσσα.

Πολλές φορές συναντώ λανθασμένες μεταφορές ιατρικών όρων από την αγγλική γλώσσα στην ελληνική τόσο στον γραπτό λόγο όσο και στον προφορικό. Παραθέτω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

14/9/2012, εφημερίδα: Το νομοσχέδιο πάει Βουλή(!). Οι δημοσιογράφοι συχνά, για εντυπωσιασμό ίσως, χρησιμοποιούν φράσεις λαϊκίστικες. (Έτσι συμβάλλουν στην καλή χρήση της γλώσσας μας και στον πλουτισμό της;). Πάει Βουλή! Πάει η κατσίκα βοσκή! Στο Στ’ εδάφιο της στήλης μας σχολιάζεται αυτή η προχειρότητα στη διατύπωση. Πηγαίνει στην Βουλή. Και επειδή το νομοσχέδιο δεν έχει… πόδια, παραπέμπεται, εισάγεται το νομοσχέδιο στην Βουλή.

Σχολιασμοί του αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς κ. Σ. Αδαμόπουλου

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
Γραφείο Αντιπεριφερειάρχη

Με ειλικρινά μεγάλο ενδιαφέρον άκουσα την συνέντευξη της κ. Ζεμπιλιάδου. Η προσφιλής για ορισμένους τακτική του αποπροσανατολισμού χάριν εντυπώσεων, έκανε και πάλι την εμφάνισή της. Αναλώνεται η κ. Ζεμπιλιάδου στον αν έγινε ή όχι παράτυπα η ματαίωση των διαγωνισμών, αλλά όχι στο αν έπρεπε να γίνει η ματαίωση! Δεν την ενδιαφέρει την κ. Ζεμπιλιάδου αν οι όροι των διαγωνισμών είχαν ασάφειες και αοριστίες. Δεν την ενδιαφέρει αν οι αρχές του ανταγωνισμού παραβιάζονταν.

ΑΝΔΡΕΑ ΒΙΤΟΥΛΑ: Φιλοκαλώντας τὴν ἱεροπραξία τοῦ ἄλλου

ΟΔΟΣ  9.4.2015 | 783

Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από την παρουσίαση του βιβλίου του Ισίδωρου Ζουργού «Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο» (εκδόσεις Πατάκη), εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε παρουσία του συγγραφέα στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Άργους Ορεστικού στις 7 Μαρτίου 2015.

Μιὰ κριτικὴ ματιὰ στὸ βιβλίο τοῦ Ἰσίδωρου Ζουργοῦ «Σκηνὲς ἀπὸ τὸν βίο τοῦ Ματίας Ἀλμοσίνο»

Ὅποιος ἀπὸ τοὺς παρισταμένους δὲν ἀνέβηκε στὴ λογοτεχνικὴ ἄμαξα τοῦ συγγραφέα καὶ δὲν ἔγινε γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα συνταξιδιώτης τοῦ ἰατροῦ Ματίας Ἀλμοσίνο, μπορεῖ νὰ θεωρήσει τὰ λόγια μου ἴσως ὑπερφίαλο ἐνθουσιασμό. Ὅποιος ὅμως εἶχε τὴν εὐτυχία νὰ ἀκολουθήσει τὸν ἥρωα, μὲ πλοηγὸ τὴ συναρπαστικὴ πλοκὴ καὶ τὸ κομψὸ γλωσσικὸ ἔνδυμα ποὺ φιλοτέχνησε ὁ συγγραφέας, θὰ καταλάβει ὅτι τὰ λόγια μου ἀποδεικνύονται πολὺ φτωχὰ γιὰ νὰ περιγράψουν τὴ λογοτεχνικὴ συμφωνία τοῦ μαέστρου Ζουργοῦ. Μὲ ἑδραία ἐπίγνωση γι’ αὐτὰ ποὺ λέω, καταθέτω ὅτι ὁ πνευματικὸς πατέρας τοῦ γιατροῦ ἥρωα μὲ θεράπευσε ὡς ἀναγνώστη. Μοῦ χάρισε διεισδυτικότερα μάτια, αἰσθαντικότερη ὄσφρηση καὶ κυρίως ἀπαιτητικότερη ἀφή. Μὲ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς ἀνάγνωσης μπορῶ πιὰ νὰ δῶ, νὰ μυρίσω καὶ ἰδιαιτέρως νὰ ψηλαφήσω ἐλεγκτικότερα τὸ μυστήριο τῆς ὕπαρξης.

Ὅπως ἴσως θὰ καταλάβατε δὲν πρόκειται νὰ σπαταλήσω τὸ χρόνο σας ἀφηγούμενος συνοπτικὰ τὸν βίο τοῦ Ματίας Ἀλμοσίνο, οὔτε καὶ θὰ ἀναφερθῶ σὲ κομβικὰ περιστατικά του. Κι αὐτὸ γιατὶ μὲ βρίσκει ἀπολύτως σύμφωνο ἡ θέση τοῦ συγγραφέα ὅτι ὁ ἴδιος σκηνοθέτησε μιὰ ταινία, τῆς ὁποίας τὸ καρούλι περιμένει τὸ ξετύλιγμά του ἀπὸ τὴν ἰδιοπροσωπία τοῦ κάθε ἀναγνώστη. Ἡ ἁπλὴ ἀναπαραγωγὴ τοῦ περιεχομένου τῆς ἱστορίας βιάζει τὸ ἀνεπανάληπτο προσωπικὸ αἰσθητήριο, ποὺ τόσο ἐμπιστεύεται ὁ συγγραφέας. Αὐτὸς ποὺ θὰ καταδυθεῖ στὰ καθάρια ὕδατα τῆς πένας τοῦ Ζουργοῦ θὰ ἀντικρύσει ἀπὸ τὶς πρῶτες κιόλας σελίδες τὴν ἱερότητα μὲ τὴν ὁποία ὑφαίνεται τὸ κάθε πρόσωπο τοῦ ἔργου καὶ τὴν ἑτερότητα ποὺ αὐτὸ κομίζει στὸ θέατρο τῆς ζωῆς.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΛΙΟΥΖΑ: Κατάργηση του «Καλλικράτη»

Γιατί ο Σύριζα πρέπει να ανοίξει το θέμα άμεσα

H υπάρχουσα «φερόμενη» ως αυτοδιοίκηση ειδικότερα στην ύπαιθρο (στα αστικά κέντρα ισχύουν τα ίδια αλλά άλλοι αναφέρονται) έχει ήδη καταρρεύσει!

- Έχει χαθεί η συνοχή, η εγγύτητα, οι όποιες δυνατότητες παρέμβασης και έχουμε σχεδόν απόλυτη αποξένωση των πολιτών από δρώμενα που αφορούν την αυτοδιοίκηση. 

- Έχουμε την θεσμική εξαφάνιση των πρώην μικρών Δήμων και πλήρη αφανισμό των Τοπικών κοινοτήτων και μια παρακμιακή εικόνα εγκατάλειψης είναι καθολικά επικυρίαρχη.

- Η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και εξουσίας από τα «κάτω» προς τα «επάνω» ακύρωσε κάθε προσπάθεια άσκησης της συμμετοχικής, καθημερινής δημοκρατίας.

- Η Αυτοδιοίκηση που από το 1912 (Ελευθέριος Βενιζέλος) λειτούργησε ως κοινωνία προσώπων έχει ήδη καταστραφεί και έγινε στην πράξη ετεροδιοίκηση.

ΟΔΟΣ: «Η πόλη είναι βομβαρδισμένη»

ΟΔΟΣ 2.4.2015 | 782

Η πρόσφατη δημόσια παραδοχή του δημάρχου Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή ότι η Καστοριά είναι, ή μοιάζει τέλος πάντων σε μια βομβαρδισμένη πόλη, συνιστά ένα δράμα και ταυτόχρονα μια βάση. Ένα έναυσμα αφού η ειλικρίνεια θα μπορούσε να αποτελέσει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία.

Μια αφορμή, όχι αποκλειστικά για την καταγραφή πολιτικών ευθυνών σε προκατόχους δημάρχους ως την προηγούμενη δημοτική αρχή του κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη, αρχής γενομένης από την τρίτη θητεία του κ. Δημητρίου Παπουλίδη. Ο οποίος ωστόσο είναι ο μοναδικός τέως δήμαρχος που άντεχε να αρκείται σε όσα είχαν γίνει μέχρι τότε από τον ίδιο, αλλά και τον προκάτοχό του κ. Ανδρέα Οικονομίδη. Με την διαφορά ότι η αντοχή των υποδομών που είχαν παραδοθεί, είναι ολοφάνερο ότι εξαντλούνται πλέον.

Έτσι η συζήτηση οφείλει να περιστραφεί γύρω από το δέον γενέσθαι σε μια βομβαρδισμένη πόλη. Διότι η Καστοριά, όσο και αν αρνούνται τις ευθύνες τους οι προκάτοχοι, οι οποίοι παρουσιάζουν και επικαλούνται στοιχεία «επιτυχίας» λογιστικής ή προγραμματικής τάξης και οικοκυρικής, είναι πράγματι περίπου βομβαρδισμένη. Η ΟΔΟΣ, με τον ίδιο ή άλλο ταυτόσημο όρο περιγράφει την ίδια κατάσταση εδώ και αρκετά χρόνια, σε ώτα μη ακουόντων. Και σε εθελοτυφλούντες.

Ωστόσο, σαν παλαίμαχος του πολιτικού προσκηνίου, ο κ. Ανέστης Αγγελής θα γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, ότι οι διαπιστώσεις και οι περιγραφές, τα επιφωνήματα δυσαρέσκειας και οι εκπλήξεις, δεν υποκαθιστούν τις πράξεις. Καθώς ύστερα από την τρέχουσα θητεία, δεν φαίνεται να διεκδικεί το 2019 μια επανεκλογή του, και συνεπώς οι ενέργειές του δεν διακατέχονται από άγχη μικροπολιτικής σκοπιμότητας, ο ίδιος μπορεί, και αν δεν μπορεί, οφείλει να προσπαθήσει να κάνει την διαφορά. 

Να συμπεριφερθεί σαν δήμαρχος μιας βομβαρδισμένης πόλης μετά από εκεχειρία. Και τι θα έκανε ένας δήμαρχος μιας τέτοιας πόλης; 

Λόγος & Αντίλογος

Κύριε διευθυντά,

Κατά καιρούς και μάλλον πολύ συχνά αναφέρονται πολιτικοί και δημοσιογράφοι στην ανάγκη σχεδίου εθνικής δράσεως. Πότε "θέλομεν ίδει" πραγματοποιούμενο ένα τέτοιο εθνωφελές σχέδιο; Οι προτείνοντες φαίνεται ότι διακατέχονται από την αγωνία και τον πατριωτισμό για μια τέτοια εθνοσωτήρια ενέργεια και δράση (χωρίς να σημαίνει τούτο καθόλου ότι και άλλοι δεν είναι πατριώται).

Λόγος & Αντίλογος

ΜΠΕΣΣΗ ΜΙΧΑΗΛ: 

Singularity: 

Μοναδικότητα/ Ανωμαλία; 

«Οι λέξεις γίνονται έλξεις 

και έξεις που τελικά, 

καταλήγουν σε δεύτερη φύση». 

ΟΔΟΣ 5.3.2015 | 778

Αγαπητή Βασιλική (Μπέσση),

Με την τελευταία γραφή σου στην ΟΔΟ, προκάλεσες σε δύο σημεία τους αναγνώστες, σχετικά με την έννοια «μοναδικότητα/ανωμαλία», η οποία δημιούργησε φόρτιση. Επικαλεσθήκατε διάφορα παραδείγματα με ερωταπαντήσεις , οι οποίες αποδεικνύουν όπως λέτε, το μέγεθος του προβληματισμού σας.

Σ’ αυτήν λοιπόν την επίκλησή σου, παίρνουμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε, όχι σε επιστημονικό επίπεδο, αλλά απλά, με όση κατανόηση αποκτήσαμε από την γραφή σου, και αφού σκεφθήκαμε κάποια πράγματα, σου απαντάμε με τα πιο κάτω:

Πρώτα θα σου θυμίσω κάποια προσωπικά, όσο θυμάμαι, πριν από 50 χρόνια, όπου σ’ έβλεπα ως μαθήτρια γυμνασίου, δυστυχώς έκτοτε δεν συναντηθήκαμε ποτέ. Η φύση σου χάρισε πράγματι σωματικά κάλλη, μια σιλουέτα ζηλευτή, λυγερή, υψηλή και ευθυτενής κορμοστασιά, με αέρα, χρώμα απαλό μελαχρινό, πνευματικά ισορροπημένη, ικανή μαθήτρια. Ω του πράγματος, η επαγγελματική σου επιτυχία. Ας μείνουμε σ’ αυτά.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Αυτονόητα και δεδομένα

ΟΔΟΣ 2.4.2015 | 782

Οἱ λέξεις αὐτονόητο καί δεδομένο, σύμφωνα μέ τό Μέγα Λεξικόν τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης τοῦ Δ. Δημητράκου καί τοῦ Λεξικοῦ τῆς Νέας Ἑλληνικῆς Γλώσσας τοῦ Γ. Μπαμπινιώτη, σημαίνουν τό μέν αὐτονόητο = αὐτό πού εἶναι ἀπό μόνο του κατανοητό, πού γίινεται καί εἶναι ἀντιληπτό καί κατανοητό χωρίς νά χρειάζονται ἐπεξηγήσεις, αὐτό πού ἐννοεῖται, τό δἐ δεδομένο = τό ἀδιαμφισβήτητο στοιχεῖο πού λειτουργεῖ ὡς βάση γιά περαιτέρω σκέψεις ἤ ἐνέργειες, γιά τό ὁποῖο δέν χωράει συζήτηση, εἶναι αὐτό πού ὑπάρχει καί δέν μπορεῖ νά ἀγνοηθεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ, κάτι τό σίγουρο, τό βέβαιο. Τό ἀντίθετο τοῦ αὐτονόητου εἶναι τό ἀδιανόητο = αὐτό πού δέν κατανοεῖται, πού εἶναι ἀδύνατο νά τό συλλάβει ὁ νοῦς, ἡ λογική, αὐτό πού δέν δικαιολογεῖται, δέν μπορεῖ νά γίνει ἀποδεκτό, τό ἀσύλληπτο, τό ἀπαράδεκτο.

Σήμερα, δυστυχῶς, πολλές λέξεις ἔχουν χάσει τήν κύρια καί ἀρχική τους ἔννοια, γιά πολλούς καί διάφορους λόγους, καί ἔχουν ἐπαληθευθεῖ τά προφητικά λόγια τοῦ George Orwell στό περίφημο βιβλίο του ¨1984¨ ὄπου γράφει χαρακτηριστικά «γιά τήν πλήρη ἀλλοίωση τῆς γλώσσας, μέ τήν ἔννοια ὅτι οἱ λέξεις δέν ἔχουν πιἀ τήν ἀρχική κυριολεκτική σημασία τους καί καταλήγουν μάλιστα νἀ σημαίνουν κάτι τό ἐντελῶς διαφορετικό».

Η ἑλληνική γλῶσσα εἶναι «ἐννοιολογική» γλῶσσα καί διακρίνεται ἀπό τις ὑπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες γιατί τό σημαίνον (ἡ λέξη) ἔχει πρωτογενῆ σχέση μέ τό σημαινόμενο (τήν ἔννοια) τοῦ πράγματος ἤ τῆς ἰδέας. Περιγράφει τό εἶναι τοῦ πράγματος.

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Μιλώντας στους γονείς για τις αξίες, που είναι διαχρονικές και αιώνιες…

Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από τη συνάντηση με τους γονείς του 3ου δημοτικού σχολείου Καστοριάς στις 21 Μαρτίου 2015.

Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής Τσερόκι μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε: «Γιε μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας»
Ο ένας είναι το Κακό. - Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. - Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του: «Ποιος λύκος νικάει;»
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά… «Αυτός που ταΐζεις.»

Ινδιάνικος μύθος της φυλής Τσερόκι


ΑΞΙΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, καλησπέρα σας. Με αληθινή έκπληξη δέχτηκα την πρόταση του νέου Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων του 3ου Δημοτικού Σχολείου της Καστοριάς, ενός από τα ιστορικά σχολεία της πόλης. Με έκπληξη αρχικά για το πρωτότυπο θέμα που μου ζητήθηκε να διαπραγματευτώ, την οποία όμως γρήγορα διαδέχτηκαν δύο άλλα συναισθήματα, η μεγάλη συγκίνηση και η ιδιαίτερη τιμή, καθώς η συγκεκριμένη πρόταση έχει τελείως άλλες προϋποθέσεις και ξεφεύγει από τα όποια θεωρητικά πλαίσια μέσα στα οποία μπορεί να κινηθεί ο ομιλητής για όλα τα άλλα θέματα.

ΟΔΟΣ: Απονεμήθηκαν τα βραβεία του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2015

Την περασμένη Πέμπτη 2 Απριλίου 2015, στο  Ινστιτούτο Θερβάντες στην Αθήνα, από το ελληνικό τμήμα ΙΒΒΥ - Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, ανακοινώθηκαν τα ετήσια βραβεία του σε φυσικά πρόσωπα και φορείς. Πιο συγκεκριμένα τις διακρίσεις διεκδίκησαν υποψήφιοι που με τη δράση τους προωθούν τη φιλαναγνωσία.  Απονεμήθηκαν ακόμη και τα βραβεία για τη συγγραφή και εικονογράφηση λογοτεχνικών βιβλίων για παιδιά και νέους, έκδοσης 2014. Τα βραβεία απονέμονται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης του  Δανού λογοτέχνη και συγγραφέα παραμυθιών, Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου).
Επίσης, βραβεύτηκαν εκπαιδευτικοί από όλη την Ελλάδα για τη δράση τους και την προσφορά τους στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας

Για την Καστοριά, το ιδιαίτερο ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός ότι φέτος, μετά από τεκμηριωμένη πρόταση της σχολικής συμβούλου κ. Αλίκης Καζταρίδου,  το Βραβείο «Κ.Π. Δεμερτζή - στον Έλληνα Δάσκαλο», που δίδεται κάθε χρόνο σε εν ενεργεία εκπαιδευτικό πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που δείχνει έμπρακτα και αποτελεσματικά το ενδιαφέρον του για τη φιλαναγνωσία και την παιδική λογοτεχνία, απονεμήθηκε στην κ. Σόνια Ευθυμιάδου-Παπασταύρου, δασκάλα στο δημοτικό σχολείο Μαυροχωρίου Καστοριάς και στενή συνεργάτιδα της ΟΔΟΥ.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ: Ταξίδι αστραπή στην Ήπειρο

ΟΔΟΣ 9.4.2015 | 783

Η Eλληνική ενδοχώρα δεν είναι και πολύ μεγάλη. Kάνεις 1000-1200 χιλιόμετρα και την τελειώνεις. Oι νέοι δρόμοι βοηθούν. Έτσι, αν ξεκινήσει κανείς από την Aθήνα ένα πρωί φτάνει άνετα στα Γιάννενα 500-600 χιλιόμετρα πιο μακρυά την ίδια μέρα. Παρά τις αντιξοότητες των ημι-εθνικών οδών που σε πάνε στην Πάτρα και μετά στην Ήπειρο. Kάποτε θα τελειώσουν κι αυτές. Aν στο ταξίδι αυτό τυχαίνει να... βρέχει, ακόμα καλύτερα. Yπάρχει ελπίδα το πολύ νερό να ξεπλύνει τη συνείδησή σου. Γι’ αυτό που βλέπεις. Mια Eλλάδα ημι-κατεστραμμένη πολεοδομικά, φτωχή, αναρχοειδή στα πάντα. Από το οδήγημα των αυτοκινήτων, στην καλλιέργεια των αγρών και τον θάνατο κάθε αστικού ονείρου για τη δημιουργία χωριών και πόλεων κάποιου επιπέδου! Aυτό είναι δυστυχώς που βλέπεις μια χειμωνιάτικη μέρα καθ’ οδόν από την Aθήνα προς την Ήπειρο. H άνοιξη ευτυχώς θα έρθει έστω και αργά στην εύκρατη χώρα μας. Kαι τα λουλούδια θα κρύψουν την ασχήμια της καθημερινότητάς μας. Kάτι είναι κι αυτό.

Η εικόνα από το αυτοκίνητο αλλάζει συνεχώς. Σαρωνικός, Kορινθιακός. Θάλασσα πότε αριστερά πότε δεξιά. Φτάνεις στην καταπληκτική γέφυρα Pίου-Aντιρρίου που θυμίζει ότι ζεις στην Eυρώπη. Aκολουθούν οι στροφές για το Mεσολόγγι. O Eύηνος. O Aχελώος. Mικρο-ομίχλες. Aπέραντη σιωπή. H γνωστή βροχή κατά τόπους. Xειμώνας είναι. Ήλιος στην Aμφιλοχία. O Aμβρακικός κόλπος αναμφισβήτητα κρύβει ομορφιές. Mια διαφορετική Eλλάδα. Tα αρχαία της Hπείρου και τα νεότερα μνημεία της ιστορίας της έχουν πάρει τη θέση τους στον πολιτισμό μας. H Nικόπολις εντυπωσιάζει. H Δωδώνη μαγεύει. Tα Γιάννενα έχουν στρώσει αρκετά. Tείχη, παλαιά πόλις, τα μουσεία τους, το νησάκι, η λίμνη. Tα χωριά πλάι στα βουνά. Tο Mπιζάνι.

Τα παραθαλάσια μέρη της Hπείρου με τα ξεχασμένα λιμανάκια της και τα ερειπωμένα κεντράκια θυμίζουν χαμένο παράδεισο. Iδίως στις ακτές του Iονίου. Oι μικρο-πλημμύρες που βλέπεις δεξιά και αριστερά σε κάνουν να νομίζεις ότι διασχίζεις λιμνοθάλασσες. Tα φουσκωμένα ποτάμια δεν είναι λίγα: Λούρος, Άραχθος, Aχέροντας, Kαλαμάς, Aώος, Bοϊδομάτης, Σαραντάπορος κ.ά. Ήπειρος είναι αυτή. Tο ίδιο και οι άπειρες βουνοκορφές της. Xιόνια σχεδόν σε όλες. Tζουμέρκα, Δωδώνη, οροσειρά της Πίνδου. Σμόλικας. O Γράμμος πιο πάνω. Ψάχνεις για ανθρώπους στα μέρη αυτά. Bρέχει κιόλας. Eυτυχώς τα βενζινάδικα σου θυμίζουν κάπως Eυρώπη και τα καρφιτσωμένα χωριά στις πλαγιές των βουνών σε γεμίζουν ελπίδες. Έστω για τουρισμό.

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

13.3.15 εφημερίδα: Θα συνεχίσουμε έτσι με τα κολυβογράμματα; Το ορθόν: τα κολλυβογράμματα. Είναι περίεργο πώς στην σύνθετη λέξη επέδρασαν τα κόλλυβα, ενώ ορθό και το λογικό είναι ότι το α' συνθετικό της λέξεως κολλυβογράμματα είναι η λέξη κολοβός. Κολοβά γράμματα = λίγα, ελλιπή, ανεπαρκή. (π.χ. με κολλυβογράμματα είχε γίνει ιερέας ή δάσκαλος). Το κολοβό πουλί = χωρίς ουρά. Μεταφορικά: φίδι κολοβό = ύπουλος άνθρωπος, καταχθόνιος.

"Pictures at an exhibition"...

από την έκθεση ζωγραφικής
της Μερόπης Σωτηροπούλου-Μάγγελ στο Βαφοπούλειο

(Aπόσπασμα από την ομιλία του κ. Νώντα Τσίγκα στα εγκαίνια της έκθεσης στις 18.4.2015)


[...] Μια επίσκεψη στον Κρανιώνα και τα υπόλοιπα χωριά των Κορεστείων. Εκεί όπου αργοσβήνουν μέσα σε γήινα χρώματα τα μαραμένα Βαλκάνια. Πήλινα θαρρείς τα σπίτια και ραγισμένα. Συνομιλίες με έργα συγγραφέων της πόλης. Το φως ασθενικό, εσπερινό, χαμηλωμένο. «Φως αθέριστο» κατά τον εξαιρετικό Ηλία Παπαμόσχο.

Μαυροντυμένες γυναίκες με σταυρωμένα χέρια στις ποδιές στα πεζούλια. Η επιτομή  της υπομονής αλλά και της λυτρωτικής απουσίας κάθε εγωϊσμού. Σκηνικό εγκατάλειψης. Άχρηστευμένα τ’ αλέτρια και τα γεωργικά εργαλεία. Παχνιά χωρίς τα ζωντανά. Κάρα ξεχαρβαλωμένα. Σπίτια που βουλιάζουν αργά στο χώμα σαν να γονατίζουν. Ύστερα καταρρέοντας να επιστρέφουν σ’ αυτό τα δανεικά συστατικά τους: Τη λάσπη, το ξύλο, την πέτρα, το κεραμίδι.

Λόγος & Αντίλογος

Παρά την αξίαν…

Ανήκει και κατατάσσεται στην κατηγορία του πολύ μικρού, ουτιδανού, όποιος με την απαιδεία του και την ασέβειά του προς την Εκκλησία, ειρωνεύεται και εκφράζεται με θράσος αρνητικά για τα κατηχητικά σχολεία, (και μάλιστα από κάποια θέση στην κοινωνία). Από την πείρα της ζωής, γνωρίζω πλείστες περιπτώσεις, φίλους και γνωστούς -προσωπικότητες- αλλά και οικογένειες λαμπρές και επιτυχημένες στην ελληνική κοινωνία, των οποίων τα παιδιά προήρχοντο από τα κατηχητικά σχολεία.

Περί ακινήτων δημόσιων φορέων

Η νέα ελληνική κυβέρνηση, που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, δίνει συνεχώς μάχες για την οικονομική ανάταξη της χώρας, για προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και για την στήριξη ιδιαίτερα των οικονομικά ευάλωτων πολιτών. Μάχες, τόσο στο εσωτερικό, απέναντι σε οικονομικά και δημοσιογραφικά κατεστημένα, όσο και στο εξωτερικό, απέναντι σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εκφράζονται στην ΕΕ και στην ευρωζώνη.

ΟΔΟΣ: Δημόσια «επίπληξη»

Με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο ο Σύνδεσμος Ελλήνων Γουνοποιών (ΣΕΓ) επιχειρεί να αναγορευθεί σε πολιτικό εκφραστή της Καστοριάς. Υπενθυμίζοντας ευσχήμως την αντίστοιχη επιρροή του, λόγω γνωριμιών, φιλιών και βεβαίως κοινωνικό-οικονομικού επιπέδου. 

Πιο συγκεκριμένα, με δυο επιστολές του (μια για τον καθένα) που απηύθυνε στους περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας κ. Θεόδωρο Καρυπίδη και τον δήμαρχο Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή, ο ΣΕΓ εκφράζει την δυσφορία του, για τον λόγο ότι «για πρώτη φορά» «ύστερα από 5 χρόνια» τόσο η περιφέρεια όσο και ο δήμος Καστοριάς όχι μόνο δεν εκπροσωπήθηκαν με «περίπτερα», αλλά ούτε και ανέθεσαν την εκπροσώπησή τους σε απεσταλμένο, ή εκπρόσωπο για επίσημη αντιπροσώπευση.

Μάλιστα ο ΣΕΓ στις επιστολές,  περιλαμβάνει και ένα κατάλογο διασήμων και επισήμων επισκεπτών της εκθέσεως που πραγματοποίησε στην Αθήνα πρόσφατα, σε μια μορφή «καζούρας» στους παραλήπτες της απορίας και διαμαρτυρίας τους.

Αντί ο ίδιος ο ΣΕΓ να αναθεωρήσει τις, επιβαρυντικές για το γενικό καλό, εμμονές ορισμένων μελών του σχετικά με την απαγωγή της γούνας από την Καστοριά και τα παραδοσιακά κέντρα παραγωγής και την μεταφορά της οπουδήποτε αλλού με βάση το ιδιοτελές τους συμφέρον.

Λόγος & Αντίλογος

Η πιο κάτω επιστολή/δελτίο τύπου, εστάλη στην ΟΔΟ από την «Κίνηση για την κατάργηση του εμπορίου της γούνας». Οι απόψεις εκφράζουν την Κίνηση και δεν απηχούν τις θέσεις της ΟΔΟΥ :

Την παρέμβαση του πρωθυπουργού Α.Τσίπρα και των αρμόδιων υπουργών για τη διακοπή νέων επενδυτικών σχεδίων που βρίσκονται σε εξέλιξη και αφορούν τον κλάδο της γούνας καθώς και την απένταξη του κλάδου από αναπτυξιακά προγράμματα, ζητούν με επιστολή τους η Κίνηση Για την Κατάργηση του Εμπορίου Γούνας και η Πρωτοβουλία Πολιτών "Η Καστοριά Λέει Όχι στη Γούνα".

Η άλλη όψη: Γούνα, μία περιττή και ηθικά αμφίβολη για την εποχή μας πολυτέλεια

Ανακοίνωση του Θέμη Δημητρακόπουλου, συντονιστή της Ομάδας για τα Δικαιώματα/Προστασία των Ζώων του ΣυΡιζΑ, με αφορμή την Έκθεση Γούνας Fur Excellence που διοργανώθηκε, στις 24-27 Μαρτίου στην Αθήνα

ΩΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ,  αριστεροί, οικολογικά συνειδητοποιημένοι πολίτες εκφράζουμε την πολιτική αντίθεσή μας για τη Διεθνή Έκθεση Γούνας Fur Excellence που διοργανώνεται για μια ακόμη χρονιά, στις 24-27 Μαρτίου στο Metropolitan Expo. Η πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης υπέρ του κλάδου της γούνας οδήγησε στην επέκταση της εκτροφής γουνοφόρων ζώων στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και στην αύξηση του αριθμού των ζώων που εκτρέφονται σε συνθήκες εντατικής εκτροφής και θανατώνονται σε πολύ νεαρή ηλικία για τη γούνα τους. Σήμερα στην περιοχή λειτουργούν πάνω από 100 εκτροφεία και τα ζώα που θανατώνονται ετησίως ξεπερνούν τα δύο εκατομμύρια, σύμφωνα με στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εκτροφέων Γουνοφόρων Zώων.

NIKOY ΠΡΩΪΟΥ: Χαρισματικά πρόσωπα της πόλεως μας προ του 1950 και σχεδόν ως τις ημέρες μας…

Στην Μαυριώτισσα

Θα παρουσιάσω αυτά τα πρόσωπα σ’ άναρχη σειρά (σκόρπια). Αυτό δεν σημαίνει πως υστερούν σ’ ενδιαφέρον και προσφορά στην καθημερινότητα της πόλεως. Γίνεται από μεράκι για εκείνη την ωραία εποχή που όλοι ήμασταν μα ψυχή με αισθήματα υψηλά, ανθρώπινα και άδολη αγάπη, συντροφικότητα. Όπως θα δείτε καλύπτουν ένα πλήρες έντονης εικοσιτετράωρης παρουσίας ζωντανά μνημεία με τον ξεχωριστό ρόλο τους στο ζωντανό θέατρο της επιβιώσεως ή της προσφοράς στον ρυθμό της πόλεως.

Είμαι βέβαιος πως θα ξαναβρεθείτε για λίγο κοντά τους, όπως τότε, αλλά δεν τους τιμήσαμε, μόνο τους συμπαθήσαμε, κάτι τους χρωστάμε αφού όλοι κάτι πήραμε απ’ αυτούς. Η παρουσία τους, στα κέντρα διασκεδάσεως, εργασίας, στα γήπεδα, στις εκδηλώσεις της πόλεως, σε έργα κοινής ωφελείας, στα πνευματικά, μουσικά, εκκλησιαστικά δρώμενα κ.λ.π.

Θ’ αρχίσουμε με τα ονόματα και τα παρατσούκλια τους.

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

24-2-2015 ΝΕΡΙΤ, η δημ-φος: προσβολή της δημόσιας αιδώς(!). Αλβανίδα είναι… και τα λέγει όλα σε ονομαστική; Το ορθόν: της δημόσιας (της δημοσίας) αιδούς.(η αιδώς = η εντροπή, ο σεβασμός). Για τους πολλούς: πώς προσφωνούμε ένα ιερέα; αιδεσιμώτατε! (= αξιοσέβαστε)

19-3-2015 MEGA η δημ-φος: Τώρα καθαρογράφουν (!) το σχέδιο μεταρρυθμίσεων. Το ορθόν• τώρα καθαρογραφούν το σχέδιο. (ρήμα παρασύνθετο)• Η απόφαση του εφετείου καθαρογραφείται.

ΙΩΝΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ: Οι σφουγαράδες

Ένα άγνωστο αφήγημα του Ίωνα Δραγούμη παρουσιάζεται εδώ. Είχε μείνει ανάμεσα στα χαρτιά του, τις επιστολές, τα ημερολόγια και τις διάσπαρτες σκέψεις του. Το βρήκε και το παρέδωσε για έκδοση ο αδελφός του Φίλιππος Δραγούμης στο περιοδικό «Εκλεκτά Μυθιστορήματα», τον Φεβρουάριο του 1935. Έκτοτε δεν έχει δημοσιευθεί και αναδημοσιεύεται για πρώτη φορά στην ΟΔΟ.

Επιμέλεια: Μίτση Σκ. Πικραμένου



ΤΩΡΑ ὅμως τὸν Ὀκτώβριο δὲν τοὺς ἔβλεπε τόσο συχνά. Εἶχε γίνει ὀρφανὴ καὶ ὁ θεῖος καὶ ἡ θεία τὴν πῆραν καὶ κάθονταν μακριὰ ἀπὸ τὴ χώρα, καὶ εἶχε περισσότερη δουλειά, μαγείρευε, ἔπλενε - γιατὶ ἦταν μεγάλη. Δέκα ἐννιὰ χρονῶν καὶ νόστιμη.
Μὰ ὅταν τοὺς ἔβλεπε τοὺς βουτηχτάδες δὲν τῆς ἄρεζε καθόλου, γιατὶ ἀκόμη τὴν κοίταζαν καὶ τώρα ἤξερε τί ἔλεγαν αὐτὲς οἱ ματιές. Σήμερα ἕνας τὴν πείραξε καθὼς περνοῦσε. Ποτὲ δὲ θὰ πάρη βουτηχτὴ. Ποτέ. Νὰ κάνη τρεῖς ἢ ἕξη μῆνες μόνη κατάμονη καὶ νὰ μὴν ξέρη ἂν θὰ ἔλθη πίσω ὁ ἄντρας της; Καὶ ὕστερα, ὅταν ἔλθη πίσω, ἂν μεθᾶ; καὶ ἔρχεται ἀργὰ τὴν νύχτα στὸ σπίτι καὶ τὴν δέρνη; καὶ ἂν πεθάνη μέσ’ στὴ θάλασσα καὶ δὲν ξανάλθη ποτέ; Τότε θὰ φορῆ μαῦρα σὰν τὴν κυρα-Γεώργαινα, τὴν πλύστρα στὴ γειτονιά. Ποτὲ δὲ θὰ πάρη βουτηχτὴ ἡ Ἀννίκα, ποτέ.
Μιὰ μέρα τῆς λέει ὁ θεῖος της:
«Ἀννίκα, εἶναι καιρὸς νὰ παντρευθῆς πιά. Δὲν πάει δεκαεννιὰ χρονῶν καὶ ἀνύπανδρη. Ἔχω ἕνα γαμπρό, Ἀννίκα».
«Εἶναι βουτηχτής;»
«Ναί, καί …».
«Δὲν τὸν θέλω…».
 «Μὰ ἔχει καὶ παράδες, εἶναι ὄμορφος».
 «Δὲν τὸν θέλω, σοῦ λέω».
 «Μπά; γιατί; Δὲν κάνουν ἔτσι τὰ κορίτσια».
 «Τι κάνω; ἀφοῦ δὲν θέλω νὰ τὸν πάρω;»
 «Μὰ γιατί; νὰ τὸν δῆς πρῶτα· καλὰ σὲ λένε ἄγρια στὸ χωριό. Εἶναι…».
 «Ὄχι, ὄχι, δὲ θέλω».
 «Ἀγαπᾶς ἄλλον;»
 «Ὄχι».
 «Εμ, τότε γιατί;»
 «Εἶναι βουτηχτής».
 «Καὶ σὰν εἶναι, τόσο τὸ καλλίτερο, ἔχει παράδες, θὰ σοῦ κάνη φορέματα· σὲ ἀγαπάει».
 «Ποῦ μὲ εἶδε; Πῶς τὸν λένε;»
 «Ξέρω γὼ ποῦ σὲ εἶδε;»
 «Μὰ πῶς τὸν λένε;»
«Γιάννη Τσορὸ τὸν λένε».
«Ὄχι, θεῖε μου, δὲν τὸν θέλω».
«Θὰ τὸν δῆς καὶ θὰ τὸν πάρης».
«Μὰ ὄχι».
«Ναί, σοῦ λέγω».
Ἔκλαιε ὅταν τὴν ηὗρε ἡ θεία της στὴν κάμαρά της καθισμένη σὲ μιὰ καρέκλα καὶ σκέπαζε μὲ τὰ χέρια της τὸ πρόσωπο.
«Ἀννίκα, τί ἔχεις καὶ κλαῖς ἔτσι, σὰν νὰ σ’ ἔχη δείρει κανένας;»
«Θέλει νὰ μοῦ δώση ὁ θεῖος τὸν Γιάννη τὸν Τσορὸ τὸν βουτηχτὴ καὶ ἐγὼ δὲν τὸν θέλω».
«Ἀμαί γιατί; Καλὸς εἶναι καὶ θὰ τὸν πάρης».
Ἡ Ἀννίκα ἤθελε νὰ σηκωθῆ νὰ τὴν δείρη, γιατὶ τό ’λεγε τόσο ἥσυχα, χωρὶς θυμό.
«Ποτέ», λέγει καὶ φεύγοντας ἀκούει τὴ θεία της ποὺ τὴν ἔβριζε.
 Τὸ βράδυ πρὶν πλαγιάσουν ἦλθε ὁ Γιάννης ὁ Τσορός· ἐκοίταξε τὴν Ἀννίκα κι’ ἐκείνη τοῦ ἔρριξε σκυμμένα μιὰ ματιά.
 «Καλησπέρα σας».
«Α, καλῶς τὸ Γιάννη, ξέρεις, λέγει πὼς δὲ σὲ θέλει, μὰ μεῖς θὰ τὴν καταφέρωμε».
«Ἀφοῦ εἶν’ ἔτσι καλά, τότε θάρχωμαι κάθε μέρα ὡς που νὰ πῆ πὼς μὲ θέλει».
«Βέβαια. Ε, Ἀννίκα;»
«Ἂς ἔρχεται ὁπόταν θέλη, ἐγὼ δὲν τὸν παίρνω».
«Τί λές; Μωρή, κατάλαβε πὼς θὰ τὸν πάρης!» - ὁ θεῖος – «καὶ θὰ πῆς κι’ ἕνα τραγούδι» - ἡ θεία.

ΟΔΟΣ: Αποκατάσταση της αλήθειας

ΣΕ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ της αλήθειας προχώρησε η «Επιτροπή Επιλογής Δικηγόρου με Έμμισθη Εντολή στον Δήμο Καστοριάς» με βάση την επιστολή της που καταχωρείται στην συνέχεια. Η επιστολή υπογράφεται και από τα πέντε μέλη της από τα οποία τα τέσσερα είναι δικηγόροι - τρία εκ των οποίων μέλη ορισθέντα από τον Δικηγορικό Σύλλογο Καστοριάς- και το πέμπτο είναι ο κ. Ανέστης Αγγελής, δήμαρχος Καστοριάς.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ εξάγεται το συμπέρασμα ότι την πρωτοβουλία για την λήψη της διαβόητης ομόφωνης απόφασης για ορθή επανάληψη της προκήρυξης της πρόσληψης δικηγόρου, την είχαν όλοι οι υπόλοιποι, δηλαδή η πρόεδρος που εκπροσωπεί το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και οι τρεις δικηγόροι που όρισε ο Δικηγορικός Σύλλογος Καστοριάς! Και σε καμιά περίπτωση ο δήμαρχος, τον οποίο αντίθετα κατήγγειλε το διοικητικό συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Καστοριάς την περασμένη εβδομάδα με το περίφημο "διάβημά" του που κοινοποίησε στην Εισαγγελία και σε άλλους αποδέκτες - από τους οποίους τυχαία ξέφυγε από τους "υπηρέτες" της Θέμιδας το Διεθνές Δικαστήριο της… Νυρεμβέργης για τα εγκλήματα πολέμου.

ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ερωτήματα για τους λόγους εξ αιτίας των οποίων ο Δικηγορικός Σύλλογος Καστοριάς, στον τελευταίο χρόνο έχει τουλάχιστον για δεύτερη φορά εκδηλωθεί με ασυνήθιστο τρόπο και μάλιστα για σοβαρά θέματα σε ανάρμοστο ύφος χωρίς απόφαση της γενικής συνέλευσης, στο όνομα όμως όλων των μελών του Δικηγορικού Συλλόγου, δεν έχουν ακόμη απαντηθεί. Όπως δεν έχει απαντηθεί το ερώτημα για το ποιος τελικά χειραγωγεί τα θερμόαιμα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Δικηγορικό Σύλλογο Καστοριάς και εκδηλώνεται με αυτήν την ιδιαίτερη και ακραία συμπεριφορά, εκθέτοντας το σύνολο των δικηγόρων της Καστοριάς.

ΟΔΟΣ: Που «το πάει» και τι συμβαίνει στον Δικηγορικό Σύλλογο Καστοριάς;

Ακόμη είναι νωπές οι εντυπώσεις από την απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Καστοριάς το 2014, να αποφασίσει, χωρίς την σύγκληση γενικής συνέλευσης των μελών του, αποχή των δικηγόρων της Καστοριάς από τα καθήκοντά τους, σε ένδειξη συμπαράστασης στο κύμα ανάλογων κινητοποιήσεων στην Δυτική Μακεδονία, εν όψει των αποφάσεων της τότε κυβέρνησης για το σχέδιο μερικής αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ, που είχε ξεσηκώσει κυρίως την Κοζάνη και βεβαίως την Φλώρινα.

Υπενθυμίζεται ότι τότε, μεγάλη εντύπωση προκάλεσε ο τόνος και οι διατυπώσεις της σχετικής ανακοίνωσης (υποστήριξης της ΔΕΗ) του διοικητικού συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Καστοριάς, που περιείχε ασυνήθιστα υψηλούς και οξείς τόνους. Ειδικά εν όψει του ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Καστοριάς, είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, πέρα απ’ αυτό που συνήθως λέγεται «πρώτος επιστημονικός σύλλογος».

Αυτή την φορά όμως, η ανακοίνωση του διοικητικού συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Καστοριάς, και η απόφασή του, που λήφθηκε και πάλι χωρίς την σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης και μάλιστα, αν και σε απαρτία χωρίς την συμμετοχή όλων των μελών του ΔΣ, προκαλεί πάταγο.

Όχι μόνο για την ασυγκράτητη και επιθετική, ευθεία, προσωπική και κατά μέτωπο επίθεση στον δήμαρχο Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή, σε σχέση με τις διαδικασίες της επιτροπής για την πρόσληψη δεύτερου νομικού συμβούλου. Αλλά και επειδή η απόφαση – επιστολή απευθύνεται και κοινοποιείται, σε Εισαγγελία και σε καμιά δεκαριά αρχές και αξιωματούχους και κόσκινα 14, ενέργεια που ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου.

ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΤΡΩΝΟΥ ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΥ: Όσο κρατάει ένας λυγμός (ή Ευαγγελισμός)

ΟΔΟΣ 26.3.2015 | 781

Τι μέρα κι αυτή! 25 Μαρτίου, με έναν ήλιο ζεστό και χρυσαφένιο, με μια απίθανη διαύγεια στην ατμόσφαιρα• χτες ακόμη, όλα μουντά και ομιχλώδη, σκεφτόμασταν τα φουκαριάρικα τα παιδιά που θα έπρεπε να παρελάσουν και δώστου και αγωνίζονταν οι μανάδες τους να βρουν την πρέπουσα λύση για τα ρούχα που θα τα κρατούσαν ζεστά και ευπρεπή ταυτόχρονα. Άδικες σκέψεις, γιατί η μέρα που ξημέρωσε, σωστός ευαγγελισμός! Ξεχύθηκε ο κόσμος στους δρόμους, γέμισαν οι καφετέριες και τα εστιατόρια χαρούμενους οικογενειάρχες. Και μια και ήταν η τελευταία Κυριακή της εαρινής ισημερίας, η δύση άργησε κατά μία ώρα• κανένας δεν ήθελε να επιστρέψει σπίτι, προτού σκοτεινιάσει για τα καλά.

Κάπου τότε ήταν, μόλις που είχε αρχίσει να λιγοστεύει το φως το φυσικό, και άναψαν παντού τα ηλεκτρικά: στα κέντρα, στους δρόμους, στις πλατείες. Χρονιάρα μέρα, διπλή γιορτή, να μην φωταγωγήσουν την πόλη όλη; Κάπου τότε ήταν που ξαφνικά, όλα σκοτείνιασαν, όλα βουβάθηκαν. Ξεχώριζαν μόνο μερικά αστέρια στο μοβ ουρανό και μια εκκωφαντική σιγή. Μια γυάλινη σφαίρα είχε καλύψει τα πάντα. Κοιτάζαμε τρομαγμένοι ο ένας τον άλλο, βουβοί και ακίνητοι, μέχρι που έφτασε ο ατέλειωτος λυγμός, απόκοσμος και βροντερός. Η σφαίρα έσπασε σε χίλια κομμάτια, ο ήχος μακρινός μα έσκασε ακριβώς δίπλα μας, εκείνος ο ατέλειωτος λυγμός της μάνας και τα φαρμακερά τα νέα: κάρβουνο και τα τρία της τ’ αγόρια, ανήμερα Ευαγγελισμού. Κάρβουνο ο Βαγγέλης, που μόλις χτες αρραβωνιάστηκε, κάρβουνο ο Θωμάς, το φανταράκι της, κάρβουνο κι ο Στέλιος, που τέλειωνε το λύκειο κι όνειρα έκανε για σπουδές Ιατρικής!

ΟΔΟΣ: Ημέρες Παλιγγενεσίας

ΟΔΟΣ 26.3.2015 | 781

Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Δεν ξέρω εάν οι ρηξικέλευθοι και νουνεχείς συμπολίτες το πρόσεξαν, όπως θέλω βεβαίως να πιστεύω, αλλά εξακολουθούμε να ζούμε ιστορικές στιγμές. Ημέρες Παλιγγενεσίας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις λαμπρές εκδηλώσεις για την φετινή Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου, που ειδικά φέτος contra στην επέτειο του ΟΧΙ, μπορούμε να προσθέσουμε και μια ακόμη επέτειο, αυτή την φορά του ΝΑΙ.

Μπορεί όλα να ξεκίνησαν το 2009 με το περίφημο πια, «λεφτά υπάρχουν», του Γεωργίου Παπανδρέου του Ανδρέα του Γεωργίου, με το δημοψήφισμα στις Κάννες (χωρίς το φεστιβάλ κινηματογράφου). Μπορεί να συνέχισαν με Αντώνη Σαμαρά, με τα περίφημα Ζάππειο 1, 2 και 3 «στο Ζάππειο μια μέρα περιπατούσα», μέχρι ευτυχώς που σοβαρεύτηκαν οι της τέως συγκυβέρνησης και ανασκουμπώθηκαν. Πιεζόταν ο ίδιος ο εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα, όπως και ο Beni, που γιόρταζε κιόλας χθες, κόντεψαν να σκάσουν από την προσπάθεια και τον αγώνα για 2,5 περίπου χρόνια να συγκρατήσουν στο χείλος της καταστροφής την χώρα, κόντεψε ο εις να χάσει την όρασή του, ο έτερος τα δόντια – όχι όμως τα πάχη του τα κάλλη του.

Πλην όμως ματαίως και αδίκως. Διότι εμείς οι Έλληνες, είμαστε υπερήφανος λαός, μπορεί να τα θέλουμε όλα έτοιμα, στρωμένο το τραπέζι, αλλά δεν μπορούμε τα προτηγανισμένα, τα ημιέτοιμα και τα κατεψυγμένα. Και τους αποτινάξαμε. Τους Μερκελλιστές και το συναπάντημά τους και τους πεσμένους στα 4Χ4, όπως διατείνεται ο Τέρενς και ο Νάσος και τα άλλα παιδιά που εργάζονταν από ΥΕΝΕΔ, ΕΙΡΤ και βάλε, και αμείβονταν ψίχουλα.

Καθώς εδώ στην Καστοριά -από μερικές δεκαετίες τώρα ζούμε το θαύμα της Κανά: υπερχρεωμένοι και καταχρεωμένοι ρυθμιστές και ρυθμισμένοι ζουν με δανεικά και αγύριστα, και κανείς δεν βγάζει κιχ γι’ αυτούς και κανείς δεν δηλώνει ότι θα τους ελέγξει… Μπορούσα και εγώ ξέρεις αγαπητή ΟΔΟΣ να γίνω Μίδας και να θαμπώνω με τα πλούτη μου, αν είχα μπάρμπα να τρέξει να μου χαρίσει και να μου ρυθμίσει τα χρέη της μηδέποτε επιχείρησής μου -σου μιλάω για μεγάλα θαύματα που κάνει ο αέρας ο κοπανιστός και οι βιώσιμες επιχειρήσεις. Και γέμισε ο τόπος επιτυχημένους και αδιαφιλονίκητους να παριστάνουν τους μεγιστάνες και τους δουλευτές.

Λόγος & Αντίλογος

Δύο υπομνήσεις 

1. Γράφηκε σε άρθρο για τον κ. «Γιάνη» Βαρουφάκη: αντί να συνεισφέρει αριθμούς, για να κλείσει η διαπραγμάτευση…, δίνει… διαλέξεις «περί δίκαιης κοινωνίας» και προσθέτει ο υποφαινόμενος: Η μνεία τούτη θυμίζει τον μεγάλο, ανεκδιήγητο ΓΑΠ, με τις επιστημονικοφανείς και οικονομικοφανείς διαλέξεις του στο Texas, Los Angeles, N.York, London, Cuba, Sri Lanka και αλλού.-

Λόγος & Αντίλογος

Αγαπητέ κύριε Διευθυντά,

Μετά από σχόλιο του κ. Νικηφορίδη στην ΟΔΟ της 19ης Μαρτίου για τη μεταβίβαση των τόνων των επιθέτων από την προπαραλήγουσα στην παραλήγουσα (έγραφε μια εφημερίδα της Ροδόπης […] των «σύνοικων στοιχείων») θα ήθελα να προσθέσω τα εξής:

ΙΩΑΝΝΑΣ ΛΟΥΛΑΚΗ: Το Επταχώρι και το ‘21

Στο Επταχώρι, τιμήσαμε την περασμένη εβδομάδα το ΄21 (τριάντα οκτώ Επταχωρίτες ήμασταν – ο μεγαλύτερος 89 χρονών, ο μικρότερος 30), με εκδήλωση στο Τζημοπούλειο Λαογραφικό Μουσείο, όπως αποφασίσαμε να κάνουμε εδώ και δυο χρόνια, αφού δεν έχουμε πλέον Δημοτικό Σχολείο στο χωριό που έκανε αυτές τις γιορτές (έκλεισε πριν τρία χρόνια … είχαν μείνει τρία παιδάκια που πηγαίνουν τώρα στο Κεφαλοχώρι, ένα απ΄τα Μαστοροχώρια Κόνιτσας, 14 χλμ. από δω…).

Β.Π. Καραγιάννης: Ήπιος αισθητικός τζιχαντισμός

Η πόλη, η Πολιτεία (και η μοναξιά της) βρίσκονται σε κρίση αγαλματίτιδος. Κτίρια παραδοσικά, ανάγλυπτες παραστάσεις της τοπικής και της ευρύτερης ιστορίας του πολιτισμού και της μνήμης γενικότερα, δέχονται τις ρυπαρές επιθέσεις των συνανθρώπων μας. Τηρουμένων των αναλογίων διατελούμε σε συνθήκες ήπιου τζιχαντισμού. Εκείνοι σπάζουν τα αγάλματα και τους ναούς εμείς απλώς τα «βάφουμε» με την τύφλα μας. Είναι, δε λέω μεγάλη η διαφορά, αλλά αυτό δεν κάνει και τη διαφορά.

Ασάλευτο ...μαύρο...

επιμέλεια: Νώντας Τσίγκας
xartokoptis.blogspot.gr

Καὶ τ᾿ ἄγαλμα ἀγωνίστηκα γιὰ τὸ ναὸ νὰ πλάσω
στὴν πέτρα τὴ δική μου ἀπάνω,
καὶ νὰ τὸ στήσω ὁλόγυμνο, καὶ νὰ περάσω,
καὶ νὰ περάσω, δίχως νὰ πεθάνω.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Το Τζιχάντ και εμείς

ΟΔΟΣ 26.3.2015 | 781

Ο ἐπί τῶν ἐξωτερικῶν ὑπουργός τῆς Κυβερνήσεως ἐδήλωσε πρό ἡμερῶν ὅτι  «οἱ τζιχαντιστές θά κατακλήσουν τήν Εὐρώπη σέ περίπτωση κατάρρευσης τῆς Ἑλλάδος». Πρό ἡμερῶν ἐπίσης δώθηκε ἐντολή ἀπό τό γραφεῖο τῆς ἀναπληρώτριας ὑπουργοῦ, ἁρμοδίας μεταξύ τῶν ἄλλων καί γιά τούς μετανάστες, νά ὑλοποιηθεῖ ὁ νόμος ὁ ὁποῖος ψηφίστηκε μέν τό 2011 πλήν ὅμως παρέμεινε ἀδρανής, γιά λόγους εὐνοήτους, καί νά ἀφεθοῦν ἐλεύθεροι οἱ λαθρομετανάστες οἱ κρατούμενοι ἤδη στά είδικά κέντρα κρατήσεως καθῶς καί οἱ νεοεισερχόμενοι νά μήν προωθοῦνται σʾἀὐτά ἀλλά νά τούς ἐπιτρέπεται ἡ διαμονή στήν χώρα μας μέ τήν ὑπόσχεσή τους - ὑπογράφοντες ὑπεύθυνη δήλωση - ὅτι ἐντός ἑνός μηνός θά ἀναχωρήσουν ἀπό τήν χώρα μας.

Τόσο ἡ δήλωση τοῦ Ὑπουργοῦ, ὅσο καί ἡ ἐνέργεια τῆς Ἀναπληρώτριας Ὑπουργοῦ ἤταν μέ τόν ἐπιεικέστερο χαρακτηρισμό, ἀσύνετοι, γιά νά μήν χαρακτηριστούν ὡς ἐπικίνδυνοι γιά τό ἐθνικό συμφέρον ἡ πρώτη, καί την κοινωνική συνοχή καί εἰρήνη ἡ δευτέρα. Ἐάν ἡ δήλωση τοῦ κ. Ὑπουργοῦ ἀποσκοποῦσε νά χρησιμεύσει ὡς διαπραγματευτικό ὅπλο στίς διαπραγματεύσεις μέ τούς ἑταίρους μας καί ἐπιχείρημα, τονίζοντας τήν γεωπολιτική θέση τῆς χώρας μας, καί ὅτι ἡ χώρα μας μέ τίς ὑπάρχουσες συνθῆκες ἀποτελεῖ φραγμό στήν διείσδηση τζιχαντιστῶν στήν Εὐρώπη, ἔρχεται σέ ἀπόλυτη ἀντίθεση μέ τήν ένέργεια τῆς κ. Ἀναπληρώτριας Ὑπουργοῦ.

ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΜΑΝΤΑ: Με αφορμή τον άτυχο Βαγγέλη

Η βία με τις άπειρες εκφράσεις της δυστυχώς περισσεύει στην κοινωνία. Στο στρατό να δεις! Κάποιος στρατιώτης που αποκλίνει από τον κανόνα συμπεριφοράς κινδυνεύει από τον ανελέητο όχλο. Αλάνθαστος καθρέφτης αυτής της παρακμάζουσας κοινωνίας είναι το σχολείο. Άρα, ας μην μας εκπλήσσει κάποια είδηση που φτάνει στα ΜΜΕ. Τραγική περίπτωση των ημερών η αυτοκτονία-δολοφονία του αείμνηστου Βαγγέλη.

Εμείς οι εκπαιδευτικοί έχουμε πολλά παραδείγματα να διηγηθούμε, που από σύμπτωση μεν δεν κατέληξαν στα χειρότερα, ωστόσο αφήνουν στα θύματα ανεξίτηλα ψυχικά τραύματα. Ως λυκειάρχης, επί μακρόν δεχόμουν τακτικά τέτοια παράπονα από μαθητές και γονείς, τα οποία με ανησυχούσαν σφόδρα. Πάντα με ενδιέφερε κατά προτεραιότητα η συμπεριφορά των μαθητών και λιγότερο η επίδοσή τους.

Λόγος & Αντίλογος

Στην περίπτωση του αδικοχαμένου σπουδαστή Βαγγέλη Γιακουμάκη που οδηγήθηκε στην αυτοχειρία, λόγω του ακραίου Bullying που υφίστατο, δεν θα διωχθούν οι υπαίτιοι-ηθικοί αυτουργοί, λόγω έλλειψης του σχετικού νομοθετικού πλαισίου για την προστασία των θυμάτων του Mobbing-Bullying που περιλαμβάνει και την δίωξη των δραστών-θυτών.

Με αφορμή το θάνατο του 20χρονου φοιτητή

ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ
ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΒΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Με αφορμή το θάνατο του 20χρονου φοιτητή από την Κρήτη Βαγγέλη Γιακουμάκη, είναι ίσως η ιδανικότερη στιγμή για τον καθένα μας να κάνει τον απολογισμό του. Απολογισμό που αφορά το κατά πόσο ο καθένας μας συμμετέχει, συμβάλλει ή ανακάμπτει την εξάπλωση του φαινομένου. Κατά πόσο η στάση του καθενός από εμάς δημιουργεί μια ευνοϊκή συνθήκη στη συνέχισή του. Με την τάση να θεωρούμε «ιδιωτική υπόθεση» το κάθε περιστατικό οποιασδήποτε μορφή βίας, υψώνουμε τα τείχη μας, κρατώντας μας απ’ έξω, με συνέπεια να μην δηλώνουμε διαθέσιμοι να γίνουμε αρωγοί στην καταπολέμηση της βίας.

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

15/1/2015 τοπικός τύπος, άρθρο. Μεγαλώνοντας ένα παιδί είναι σα να μαθαίνεις από την αρχή. α' παρατήρηση: Διαβάζοντας για πρώτη φορά την πρόταση (μέχρι το σα να...) εκλαμβάνεις ως νόημα ότι το παιδί καθώς μεγαλώνει (δηλ. υποκείμενο το παιδί), ενώ η αρθρογράφος διατυπώνει άλλο νόημα: ανατρέφοντας κανείς το παιδί, φροντίζοντάς το να μεγαλώσει. Αυτό συμβαίνει με τα "ιδιόρρυθμα ρήματα", όπως π.χ. θολώνει ο νους μου αλλά και η λαφίνα θολώνει το νερό. είναι η... άνεση της δημοτικής συνάμα και ασάφεια. β' παρατήρηση: Θεωρώ πιο σωστό και σαφές το σαν να...

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Sarabande macabre... (σε τρία μέρη)

15/3/2015

"Βρέθηκε ο Βαγγέλης!" 

(...ένα σαπισμένο φύλλο πλάι στη λίμνη)

-Σαντιάγο, μικρέ μου, του φώναξε τί σου συμβαίνει;Ο Σαντιάγο Νασάρ την αναγνώρισε.-Με σκότωσαν καλή μου Βένε, είπε.Στο τελευταίο σκαλί σκόνταψε μα σηκώθηκε αμέσως. «Φρόντισε ακόμα και να τινάξει με μια κίνηση του χεριού το χώμα που ’χε κολλήσει στα εντόσθιά του» μου είπε η θεία μου Βένε. Κατόπιν μπήκε στο σπίτι του από την πίσω πόρτα, που ’ταν ανοιχτή απ’ τις έξη, και σωριάστηκε φαρδύς πλατύς μες στην κουζίνα.[Από το «Χρονικόν ενός προαναγγελθέντος θανάτου» 

του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, μτφρ. Σάμης Ταμπώχ]


Καημένε Βαγγέλη, παλληκαράκι από το Ρέθυμνο, που βρέθηκες στην άξενη γη της Ηπείρου μονάχος,
Δύστυχε, μικρούλι μου Αλέξανδρε της Βέροιας, που δε βρέθηκε πουθενά το κορμάκι σου,
Καταρίνα Μπλούμ, Σαντιάγο Νασάρ,
υποθετικά -μα καθόλου ανύπαρκτα!- όντα…
κι ακόμα όλοι εσείς που δεν πέσατε ευκλεώς μα άδοξα τελείως, και τόσο ανέντιμα, δόλια, πρόστυχα σας πήρε το χώμα…

ΟΔΟΣ: Παρατεταμένη αυτοχειρία

ΟΔΟΣ 19.3.2015 | 780

Τα τελευταία χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, στην Καστοριά όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, σκοταδισμός και νέα δεισιδαιμονία αναδεικνύονται σε προβλήματα που σχετίζονται με την συγκυρία. Έτσι αν και οι «αποκαλύψεις» που είναι συνέπειά τους, δεν θα έπρεπε λογικά να επηρεάζουν όσο στο παρελθόν, αλλά αντίθετα να συσπειρώνουν και να εμπνέουν σθεναρές αντιδράσεις, οι «βόμβες» δεν σταμάτησαν ακόμη να εντυπωσιάζουν. Μερικές φορές προκαλούν πάταγο. Μέσα σε όλα αυτά, οι δηλώσεις υψηλών δημοτικών αξιωματούχων στην Καστοριά, που περιγράφουν με μελανά χρώματα τα στοιχεία του Δήμου Καστοριάς και κυρίως όλα όσα οι δημότες ζουν σαν καθημερινότητά τους, από χρόνια τώρα.

Στα Ιωάννινα, η αυτοκτονία του νεαρού σπουδαστή από την Κρήτη, είναι ένα από τα γεγονότα που σχετίζονται με τον νέο σκοταδισμό. Όπως και μερικές από τις οργίλες αντιδράσεις που προκλήθηκαν, είτε προς την μια, είτε προς την άλλη κατεύθυνση. Σαν κι’ αυτή «Ισόβια και "κόλαση" για τα κ[…..]παιδα που ευθύνονται....» που αποδίδεται στην κ. Ολυμπία Τεληγιορίδου, υποψήφια βουλευτή του ΣυΡιζΑ στην Καστοριά στις τελευταίες εκλογές. Δήλωση που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.

Όπως πάλι πρόσφατα, η αναφορά εντύπου πανελλήνιας κυκλοφορίας που απευθύνεται σε αναγνωστικό κοινό ειδικών απαιτήσεων και χειρισμού ότι, ο ήδη Άγιος Παϊσιος, είχε -άγνωστο πότε και πώς- προφητεύσει τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη. Έμμεσα και φωτογραφικά βέβαια, όπως γράφουν τα διάφορα (και καστοριανά) blogs που αναφέρουν ότι ο Άγιος, είχε προβλέψει πώς «Ένας ψηλός άνδρας θα σώσει την Ελλάδα» εννοώντας βεβαίως, τον υπουργό.

Β.Π.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Οι Ιταλίδες της ζωής μου

(Βαρύς τίτλος κι αμφίσημος κατ’ αρχήν)

1. Στην αρχή κι εδώ και πολλά χρόνια ήταν αυτή η καταπληκτική ηθοποιός Συλβάνα Μάγκανο στα έργα του Πιερ Πάολο Παζολίνι. Μια έντονα αισθησιακή ύπαρξη χωρίς καμιά εκρηκτική ομορφιά των καλλιστείων όμως σ’ αυτά τα έργα που την είδαμε (ιδίως το «Θεώρημα») μας έθελξε και μας κράτησε με την έντονη προσωπικότητά της. Την ξεχωρίζω από στον κήπο με τις ωραίες έως ωραιότατες του Ιταλικού σινεμά.

Λόγος & Αντίλογος

Από καιρό οι φίλοι μας Ευρωπαίοι μας συνιστούσαν να φορέσουμε γραβάτα. Αναγκάστηκαν να αγοράσουν μία γραβάτα την οποία έδωσαν στον Ρέντσι να την παραδώσει, αλλά εκείνο το προειδοποιητικό σημάδι δεν το καταλάβαμε, συνεχίσαμε να μην φοράμε γραβάτα, γιατί μυρίζει λιβάνι… Ωστόσο μπορεί λόγω καιρικών συνθηκών οι βόρειοι Ευρωπαίοι να φορούν δικαιολογημένα κασκώλ. Αλλά να φορούν και οι έλληνες αξιωματούχοι  κασκώλ (μπέρμπερι) αντί γραβάτας στα γραφεία της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, με τα καλοριφέρ στο φουλ, είναι από τα παράξενα πράγματα. Κάτι δεν πάει καλά με τους λαιμο-κουκουλωμένους αξιωματούχους μας!

Νέο τμήμα πανεπιστημίου στην Κοζάνη με 60 εισακτέους

Από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά 2015-2016 θα λειτουργήσει το νέο, τρίτο κατά σειρά, τμήμα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στην πόλη της Κοζάνης.

Λόγος & Αντίλογος

ΟΔΟΣ 5.3.2015 | 778

Κύριε Διευθυντά

Μέ πολύ προσοχή παρακολουθῶ στήν ἔγκριτη ἐφημερίδα σας τά τεκταινόμενα στήν πόλη μας, ἄν καί μέ καθυστέρηση μιᾶς ἐβδομάδας, μιά καί ἡ ΟΔΟΣ ἔρχεται στήν Ἀθήνα μιά ἐβδομάδα ἀργότερα ἀπό τήν ἡμέρα κυκλοφορίας της.

Ἐκτός ἀπό τίς δρασηριότητες τῶν διαφόρων συλλόγων, πολιτιστικῶν, ἀθλητικῶν κ.λ.π. δέν παραλείπω νά παρακολουθήσω καί τά διαμειβόμενα στό Δημοτικό Συμβούλιο, τά θέματα πού συζητοῦνται σ’ αὐτό καί τίς ἀποφάσεις καί ἐνέργειες τοῦ Δήμου γιά τήν ἐπίλυση τῶν διαφόρων προβλημάτων πού ἀφορούν τήν πόλη μας.

Ἐντύπωση μέ προκάλεσε ὅτι, ἄν καί παρῆλθε ἕνα ἐξάμηνο ἀπό τήν ἀνάληψη τῆς ἀρχῆς ἀπό τήν νέα διοίκηση τοῦ Δήμου, καί παρά τίς προεκλογικές ἐξαγγελίες, δέν συζητήθηκαν κἄν καί δέν λήφθηκαν ἀποφάσεις γιά χρόνια καί πολύ σοβαρά ζητήματα-προβλήματα πού ταλανίζουν τήν πόλη μας.

Ἀναφέρομαι συγκεκριμένα στό κατ΄ ἔτος πρόβλημα τῆς Λίμνης· κάθε χρόνο, τό καλοκαίρι, παρουσιάζεται τό φαινόμενο νά πρασινίζει, καί νά ἔχει μιά δυσοσμία ὀφείλόμενη στόν εὐτροπισμό καί τήν ἀνάπτυξη φυτοπλακτὀν. Ἔχουν γίνει πάμπολες μελέτες, συνέδρια κ.λπ. γιά τά αἴτια τοῦ φαινομένου καί ἔχουν προταθεῖ καί διάφορες λύσεις.

ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΜΠΑΓΓΟΥ: Τι θα βγάλει ο υπολογιστής;

Έχουν γραφεί και αναλυθεί πολλές παράμετροι που αφορούν το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας όσον αφορά την σύνδεση της και την παραμονή της στην Ευρωπαϊκή 'Ένωση.
Συνοπτικά, τον Μάρτη του 1957 ιδρύθηκε η ΕΟΚ και στη συνέχεια το 1993 η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Συστήθηκαν προκειμένου να διευκολύνουν την διακίνηση αγαθών, κεφαλαίων και ανθρώπων ανάμεσα στις χώρες που υπάγονται σ' αυτούς τους συνασπισμούς, να ενισχύσουν την δημιουργικότητα τών συμβαλλομένων πέραν από γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, να αμβλύνουν τις υπάρχουσες ανισότητες γιατί γεννούν ταραχές, να πλουτίσουν την ανθρώπινη γνώση με την αναμέτρηση των ιδεών που κάθε λαός φέρνει στην επικαιρότητα.

Και το 1980 μπήκαμε κι εμείς στην ΕΟΚ, σαν έτοιμοι για πυροβασία. Εκστατικοί που μας δέχτηκαν στο κλαμπ τους, περήφανοι για το ιστορικό μας παρελθόν- όμοια με γεροντοπαλίκαρα που προσέρχονται σε γάμου κοινωνία διαθέτοντας αρκετή άυλη περιουσία εμπειριών και μικρή ζωτικότητα, και ως εκ τούτου, γεμάτοι ανασφάλειες για το παρόν και το μέλλον.

Υπεράσπιση μιας απόφασης που συζητήθηκε

Στην κριτική που δέχεται για την απόφασή του να λάβει βουλευτικό αυτοκίνητο, παρά τις δημόσιες παραινέσεις του κ. Αλέξη Τσίπρα προς τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣυΡιζΑ να παραιτηθούν από το προνόμιο των βουλευτικών αυτοκινήτων, απάντησε ο βουλευτής Καστοριάς του κόμματος κ. Ευάγγελος Διαμαντόπουλος. Με αφορμή κριτική του κ. Αθανάσιου Μπατσόπουλο, ο βουλευτής του ΣυΡιζΑ υπεραμύνθηκε της απόφασης του να λάβει βουλευτικό αυτοκίνητο  με κείμενο του στο Facebook, το οποίο έχει ως εξής:

Τέσσερα ερωτήματα προς τον αντιπεριφερειαρχη Καστοριάς κ. Σ. Αδαμόπουλο από τον περιφερειακό σύμβουλο κ. Δ.Σαββόπουλο

Κύριε Αδαμόπουλε, έχετε αναλάβει την ευθύνη της διοίκησης της Π.Ε. Καστοριάς από την 1η Σεπτεμβρίου του 2014 και θα θέλαμε να μας ενημερώσετε σε μια σειρά από θέματα που αφορούν την Καστοριά και έχουν παρουσιάσει πλήρη στασιμότητα.

ΟΔΟΣ: Δημιουργική ασάφεια

ΟΔΟΣ 12.3.2015 | 779

Η παρατηρούμενη τελευταία όξυνση στην κριτική που ασκείται στην σημερινή δημοτική αρχή του κ. Ανέστη Αγγελή, με πρωτοστάτη τον τέως δήμαρχο κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδη, δεν εκπλήσσει κανένα. Ύστερα από σημαντική αδράνεια οι εντάσεις στο δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς μετά από μια περίοδο όχι μήνα, αλλά εξαμήνου του μέλιτος, φαίνεται να επιστρέφουν με τον κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδη να πρωτοστατεί σ’ αυτές. Και το ερώτημα είναι, τι μπορεί να άλλαξε και διαφαίνεται μια κλιμάκωση στον «αντιπολιτευτικό» λόγο της μείζονος μειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου. Αλλαγή που αποτυπώνεται ήδη και σε ΜΜΕ που διάκεινται φιλικά ή απλά προσδοκούν παλινόρθωση, ή μέρες που έρχονται, πολιτική ανάσταση.

Μιας και ο δήμαρχος Καστοριάς κ. Ανέστης Αγγελής ακόμη βρίσκεται στην αρχή της θητείας του και είναι αρκετά γνωστή από το παρελθόν η μάλλον κακή προσωπική σχέση του με την σπατάλη. Καθώς τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον ίδιο δίνει την εντύπωση «λιτού» και μάλλον παλιομοδίτικου βίου, σε αντίθεση ίσως με την πιο glamοurous και life-style εκδοχή που υποστήριζε η εικόνα π. δημάρχων, η όξυνση στην αντιπαράθεση που φαίνεται να επιδιώκει ο τ. δήμαρχος, ειδικά με αφορμή τρέχοντα διαχειριστικά θέματα, μοιάζει να είναι υπερβολική και βιαστική. Ιδίως που δεν ακούγεται κάτι σημαντικό σε σχέση με τα ζέοντα προβλήματα της καθημερινότητας των δημοτών και κατοίκων.

Όχι μόνο διότι οι διαπιστωτικές καταγγελίες του τ. δημάρχου του στυλ «Αυτή δεν είναι “εν τιμή” πρόταση είναι “εν μισθώ" πρόταση, αυτοί νοιάζονται μόνο για να δίνουν μισθούς στους δημοτικούς συμβούλους τους και όχι μόνο», αποτελούν φραστικά πυροτεχνήματα, απλά "καρφιά", που προκαλούν μάλλον συγκριτικά διλήμματα. Ούτε έγιναν σοβαρές με τον τρόπο που παρουσιάστηκαν από μερίδα του τοπικού τύπου (κυρίως ηλεκτρονικού)μ καθώς μάλλον περισσότερο θόρυβο προκάλεσαν παρά ουσία.

Αλλά και διότι όλοι αντιλαμβάνονται ότι αν υπήρχε να καταγγείλει κάτι συγκεκριμένο και πιο σοβαρό, από το να αρκεστεί σε μια απλή πιρουέτα χωρίς νόημα και περιεχόμενο, ο τ. δήμαρχος, προφανώς θα το έκανε. Και εν πάση περιπτώσει οφείλει να το πράξει, λογοδοτώντας με αυτόν τον τρόπο στους δημότες Καστοριάς για το είδος και την μεθοδολογία του αντιπολιτευτικού ελέγχου που ασκεί στην πλειοψηφία. Αλλιώς γίνεται πολύ απλά, πολιτικά συνυπεύθυνος.

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

15.2.2105 Πρωθυπουργός. Πολλές από τις μεταρρυθμίσεις εισηγήθηκαν αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν. Οι μεταρρυθμίσεις δεν εισηγούνται, αλλά οι συμβουλευταί ή οι υπουργοί εισηγούνται (= εισάγουν, προτείνουν, υποδεικνύουν, θέτουν θέμα μεταρρυθμίσεων). Ο εισαγγελεύς εισηγείται την αναβολή της υποθέσεως ή της δίκης. Οι σοσιαλισταί της Γερμανίας εισηγούνται την μη αποβολή της Ελλάδος από την Ευρωζώνη.

Λόγος & Αντίλογος

Κύριοι,
Με την επιστολή αυτή θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για την ομάδα των Αλκοολικών Ανωνύμων στην Καστοριά, υφίσταται από τον Νοέμβριο του 2012, καθώς και για το σκοπό των Α.Α. Ίσως να γνωρίζετε τους Αλκοολικούς Ανώνυμους και να γνωρίζετε άτομα με προβλήματα αλκοολισμού τους οποίους θα θέλατε να στείλετε σ’ εμάς. Ίσως μπορούμε να σας φανούμε χρήσιμοι για να βοηθήσετε τους αδελφούς μας αλκοολικούς.

ΕΥΜΟΡΦΙΑΣ ΖΗΣΗ: Νίνα Ράπη, Κατάσταση φούγκας

Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω˙ 

να φεύγουν τα περιττά λέω

να μπω στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα.

(Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, «Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα»)

Η Νίνα Ράπη  γράφει θεατρικά τα οποία έχουν βραβευτεί ή παιχτεί στην Αγγλία, στην Πορτογαλία, στην Ινδία και στην Ελλάδα. Επίσης, διηγήματα που έχουν εκδοθεί διεθνώς, καθώς και δοκίμια. Στα Πανεπιστήμια του Λονδίνου και του Γκρίνουιτς έχει διδάξει δημιουργική και θεατρική γραφή. Από τις εκδόσεις Cambridge Univ. Press, Routledge, Mimesis Edizioni κ.ά. κυκλοφορούν μελέτες της για τα έργα της.