 |
| ΟΔΟΣ 17.11.2016 | 860 |
Σλαβόφωνοι Δυτικομακεδόνες στην Κωνσταντινούπολη
Η παρούσα μελέτη αφορά σε ένα τμήμα σλαβόφωνων Δυτικομακεδόνων, προερχομένων κατά το πλείστον από χωριά και κωμοπόλεις των σημερινών νομών Καστοριάς και Φλωρίνης, οι πρόγονοι των οποίων εγκαταστάθηκαν στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο γράφων κρίνει σκόπιμο να επισημάνει εκ προοιμίου ότι στους απόδημους αυτούς σλαβόφωνους Δυτικομακεδόνες δεν περιλαμβάνονται άτομα από την πόλη της Καστοριάς – ασφαλώς επειδή η λιμναία πόλη υπήρξε διαχρονικά σταθερή κοιτίδα ελληνισμού, όπου από τα χρόνια ήδη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το σλαβόφωνο στοιχείο ήταν απόν ή παρεπιδημούν. Σκόπιμο είναι επίσης να επισημανθεί ότι ο χαρακτήρας της εργασίας αυτής είναι καθαρά ιστορικός, απέχων απολύτως κάθε πολιτικής ή άλλης χροιάς.
ΕΥΑΓΗ ΙΔΡΥΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Κορυφαίο σημείο αναφοράς της Βουλγαρικής παρουσίας στην Κωνσταντινούπολη είναι ο ναός του Αγίου Στεφάνου των Βουλγάρων, που όπως σημειώθηκε παραπάνω, ξεχωρίζει από μακριά πάνω στην παραλία του Κεράτιου, στο ύψος της συνοικίας του Φαναρίου. Στη θέση αυτή χτίστηκε το πρώτον ξύλινος βουλγαρικός ναός στα 1849, σε οικόπεδο που δωρίθηκε από το Στέφανο Βογορίδη. Ο σημερινός ναός είναι μεταλλικός και λυόμενος και κατασκευάστηκε στα 1902, από τον αρχιτέκτονα Αζναβούρ [50]. Στο Φανάρι επίσης, απέναντι περίπου από το ναό, βρίσκεται το παλιό κτίριο της Βουλγαρικού Μετοχίου, σκοτεινό και έρημο, πάνω στον κάτω δρόμο του Φαναριού, στη σημερινή οδό Balat İskelesi [51]. Εκεί λειτούργησε στα 1857 το πρώτο Βουλγαρικό σχολείο, αλλά και το πρώτο βουλγαρικό τυπογραφείο της Πόλης.
