[...]

Δήμαρχος Τρικκαίων για το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους

Με μία αιχμηρή ανάρτησή του στο διαδίκτυο, o δήμαρχος Τρικκαίων Δημήτρης Παπαστεργίου, σχολίασε φωτογραφία όπου φαίνεται ο υπουργός υποδομών και Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης, να κρατάει τσιγάρο μέσα σε κλειστό χώρο.

[...]

ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΜΠΑΓΓΟΥ: Τα ρούχα του πατέρα μου

Διάλεξα πρώτα το κοστούμι. Ήταν καφετί με ένα λεπτό καρώ. Και το πανταλόνι και το σακάκι έστεκαν καλοσιδερωμένα στην κρεμάστρα.
Πουκάμισο, όμως, δεν ταίριαζε κανένα. Ή μάλλον αυτό που ταίριαζε φαίνονταν πολυκαιρισμένο, από την έλλειψη χρήσης. Το κατέβασα, το έβαλα στο πλυντήριο και το έβγαλα αμέσως μετά στον αέρα για να στεγνώσει γρήγορα. Για την γραβάτα δεν δυσκολεύτηκα, εντόπισα μία με καφέ κυκλάκια που στόλιζαν ένα χρυσαφί φόντο. Ήταν ό,τι έπρεπε για την περίσταση.

[...]

Λόγος & Αντίλογος

Είπαν... και ακροβολισμοί

￭ 11.3.2018 (συνέντευξη στην ΕΡΤ με μια κυρία Ιατροδικαστή, δε συγκράτησα το όνομά της. Απαντώντας σε ερώτηση της δημοσιογράφου, με ύφος λόγου λιτό, σοβαρό, που φανέρωνε όλη την αλήθεια της, μεταξύ άλλων τόνισε ότι πάντοτε συντάσσει τις εκθέσεις με οδηγό την ηθική συνείδηση και υποχρέωση, μη επηρεαζόμενη από κανένα εξωτερικό παράγοντα. Έμβλημα και οδηγός της η ευσυνειδησία στο έπακρον στο λειτούργημα του ιατρού.

[...]

ΚΕΡΗΣ Π. ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ: Οι αντίθετες κατά το διεθνές δίκαιο παράνομες πράξεις της σύλληψης-κράτησης, φυλάκισης και υπαγωγής στην τουρκική δικαιοδοσία των ελλήνων στρατιωτικών

Η σύλληψη-κράτηση και φυλάκιση των ελλήνων στρατιωτικών εν καιρώ ειρήνης από τουρκικά κρατικά όργανα για να δικαστούν με άγνωστο μέχρι σήμερα κατηγορητήριο από τα τουρκικά δικαστήρια είναι αξιόποινες πράξεις των οργάνων του τουρκικού κράτους, που παραβιάζουν το ισχύον διεθνές δίκαιο και τις σχετικές διεθνείς υποχρεώσεις του τουρκικού κράτους.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του έλληνα υπουργού Εθνικής Άμυνας «οι δύο στρατιωτικοί ευρίσκονται σε κατάσταση ομηρίας» και προσέθεσε ότι «έχουμε δύο ομήρους».

Είναι χρήσιμο να αναφερθούμε στην έννοια της κατάστασης ομηρίας, στα μέσα και στους τρόπους τέλεσης των αξιόποινων πράξεων της σύλληψης-ομηρίας κατά το διεθνές δίκαιο για να κατανοηθεί το διεθνές αδίκημα της κατάστασης ομηρίας των ελλήνων στρατιωτικών, όπως καθορίζεται από τους σχετικούς διεθνείς κανόνες.

Καταρχήν, το διεθνές δίκαιο δέχεται ότι όλες οι πράξεις της ομηρίας – κράτησης αποτελούν εκδηλώσεις της τρομοκρατίας. Η κράτηση ομήρων συνιστά διεθνές αδίκημα μεγάλης διεθνούς σημασίας, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις κατά της τρομοκρατίας, όπως η διεθνής Σύμβαση κατά της σύλληψης-κράτησης ομήρων του 19 79, η Σύμβαση περί προλήψεως και τιμωρίας των εγκλημάτων των στρεφομένων κατά των διεθνώς προστατευομένων προσώπων του 1973 και οι σχετικές Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπως οι 579/1985 και 1566/2004 του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

[...]

Το Σκάκι

11. Bxb5+ Nbd7


● Η τελευταία φωτογραφία της βουλευτίνας κ. Ολ.Τελιγιορίδου με την υπουργό πολιτισμού κ. Λ. Κονιόρδου: χαμογελαστή και δικαιωμένη (πάλι) θα λυθούν όλες οι πολιτιστικές  εκκρεμότητες της Καστοριάς.  Πνευματικά κέντρα, Βιβλιοθήκες... Όπως ακριβώς και στις φωτογραφίες με τον υπουργό Περιβάλλοντος & Ενέργειας κ. Γ. Σταθάκη για το φυσικό αέριο (δικαιωμένη), με τον υπουργό Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου για την Αρχιτεκτονική σχολή (δικαιωμένη), και φυσικά αυτή με τον πρωθυπουργό κ. Αλ. Τσίπρα για όλα τα θέματα (δικαιωμένη) για τρένο, αεροδρόμιο, φράγμα Νεστορίου, πολύ χρήμα για το νομό μας. Το -κατά Τρίπρα- «λιμάνι ξηράς» σε τροχιά πλήρης ανάπτυξης. Μόνο η Cosco δεν επένδυσε ακόμη στο  λιμάνι μας.

[...]

Marilena Nik: Μια μέρα...

22 Φεβρουαρίου
⬛ Αθήνα ώρα 7.30

Τεντώθηκε κάτω από το λευκό πάπλωμα, κοίταξε το ρολόι στο κομοδίνο και νωχελικά σηκώθηκε και μπήκε στο μπάνιο. Ένα γρήγορο ντουζ και ντύθηκε χαμογελώντας στη σκέψη του πρωινού σεξ. Ανακάτευε το γάλα στον καφέ της, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. «Έλα αδελφούλα μου, ευχαριστώ πολύ, ναι έτοιμη είμαι. Όχι ο Κωστής πήγε στο γραφείο, είχε μια δουλειά να κάνει. Προλαβαίνουμε την πτήση, δέκα και μισή πετάμε, γέλασε, ναι βρε τέλειο, ένα καταχειμωνιάτικο ταξίδι στο Παρίσι, έλεος. Καλά-καλά δε γκρινιάζω... φυσικά αφού τα γενέθλια μου είναι σήμερα, τί να κάνουμε; Δε θα ξεχάσω, θα στο φέρω τ’ άρωμά σου. Φιλάκια τα λέμε, ευχαριστώ». Όρθια μπροστά στο παράθυρο ήπιε μια γουλιά καφέ και κοιτούσε τη μέρα που ξύπνησε σε ρόδινες αποχρώσεις, καρτερώντας τον ήλιο. Το τηλέφωνο χτύπησε πάλι, «έλα βρε χαζό, τί ξέχασες; είπε γελώντας, μαμά εσύ είσαι; Μιλούσα με την κόρη σου τη μεγάλη πριν, ευχαριστώ, ναι μόλις φτάσουμε θα σας πάρω αμέσως… ωραία, ο μπαμπάς θα μου ευχηθεί μετά; φιλιά».

[...]

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

ήτοι περί του ορθώς λέγειν τε και γράφειν

Α.  11.3.2018 Συνηθισμένη φράση: Να ‘μαστε πάλι! Καλή η συντομία της λέξεως, αλ’ αν μας άκουε κατά φαντασίαν ένας αρχαίος πρόγονός μας και, λιγότερο, ένας καθαρευουσιάνος, θα μας ρωτούσε τι είναι αυτό το «’μαστε». Η δημοτική βεβαίως και είναι η γλώσσα του λαού, αλλ’ «αυθαιρετεί» σε πολλά, κοινώς τα συντρίβει, τα αφανίζει. Εν προκειμένω, δεν εκθλίβει ένα φωνήεν (π.χ. όλα τα άλλα – τ’ άλλα), αλλά εκθλίβει δίφθογγο, το ει. Το ορθόν: Να, είμαστε εδώ! Δεν λέμε να ‘στανθώ αλλά να αισθανθώ!

[...]

ΠΑΝΟΥ Θ. ΠΟΥΓΓΟΥΡΑ: Το φύτεμα και η βλάστηση ενός καρυδιού…

Ήταν πάνω και έξω από την περιφερική οδό Θεσσαλονίκης ένα μέρος με βράχια και πουρνάρια. Ίσως κάποιο μαντρί, ή καλύβι ν’ αποτελούσε και τη μοναδική δόμησή του κι αυτή θα έκανε ανυπόληπτο ακόμη περισσότερο τον χώρο σαν οικόπεδο. Όταν τρέχαμε με το αυτοκίνητο στην εθνική, πολύ πίσω και πέρα από τα κάστρα, τα βλέμματα μας δεν δανειζόταν παρά ελάχιστο ποσοστό για συμπλήρωση στην ύφανση χαλιού από πάνω και έξω. Θα μπορούσε να ονομασθεί «κρανίου τόπος», αλλά το νοτιότερο Γεντί Κουλέ αρνήθηκε την εκχώρηση του τίτλου.

[...]