Το κείμενο που ακολουθεί είναι το a’ μέρος της ομιλίας του κ. Γ. Ρωμανού, που εκφωνήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2018 στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης.
Α΄ μέρος:
Οι δουλείες, και οι αποδείξεις
Ένας βασικός κανόνας της προπαγάνδας λέει, πως: «αν θέλεις να κρύψεις καλά κάτι το κρύβεις κάτω από τα μάτια όλου του κόσμου». Αυτό συμβαίνει με τον τίτλο της «Συμφωνίας των Πρεσπών». Όλοι τον βλέπουν, αλλά κανένας μέχρι τώρα δεν τον αναλύει. Γιατί οι καταστροφικές επιπτώσεις για την Ελλάδα αρχίζουν ακριβώς από τον τίτλο, ο οποίος χωρίζεται σε τρία μέρη, ως εξής: Α. «Τελική συμφωνία για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών» 817 (1993) και 845 (19 93). Β. «λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995», και Γ. «εδραίωση στρατηγικής, εταιρικής σχέσης.»
Στο Α. μέρος η γενικόλογη διατύπωση: «επίλυση των διαφορών», νοηματικά μοιράζει το φταίξιμο σε 50/50, σαν να είναι η Ελλάδα που έκλεψε κάτι από τα Σκόπια, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Το Β. μέρος, το περί «Ενδιάμεσης Συμφωνίας» η οποία δήθεν σήμερα καταργείται με τη «Συμφωνία των Πρεσπών» αποτελεί διεθνή ατιμία. Γιατί, η «Ενδιάμεση Συμφωνία» καταπατήθηκε και στα 40 σημεία της και ακυρώθηκε στην πράξη από τις σκοπιανές κυβερνήσεις, όπως και τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Κυρίως από την κυβέρνηση Γκρουέφσκι, όταν προέβη σε κατάφορη κλοπή της εθνικής κληρονομιάς που ανήκει στη μοναδική ελληνική Μακεδονία, με ανέγερση ψευδοαρχαϊκών κτηρίων, αγαλμάτων του Μ.Αλεξάνδρου, του Φιλίππου, των Μακεδόνων με σάρισες, και ειδικότερα με κλοπή συμβόλων, όπως το αστέρι της Βεργίνας, κ.α.