31.5.11

Είπαν:

Το πρώτο που πρέπει να μας απασχολήσει την Εκκλησία, την Πολιτεία αλλά και τους ανθρώπους,  το ότι πρέπει να βρούμε την αφορμή γιατί φτάσαμε ως εδώ, και θα δούμε ότι έχουμε όλοι την ευθύνη και από ανθρώπους οι οποίοι μας πρόδωσαν.
Αν η δημοκρατία δεν λειτουργεί σωστά τότε δεν υπάρχει φάρμακο και τότε το «μπαλάκι» πού πέφτει; Στην ψήφο του λαού που ψηφίζει και ξέρει τότε τι πρέπει να κάνει.
Όταν κανένας δεν είναι πιστός στο καθήκον του, όταν κανένας αυτά που υπόσχεται τα ξεχνάει, αυτό το πράγμα λέγεται προδοσία.

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος


30.5.11

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Ελλάδα, quo vadis;


 Άκουσα πρόσφατα και ξαναθυμήθηκα ένα παλιό λαϊκό τραγούδι. «Όσοι αξίζαν για κρεμάλα, στα ψηλά και στα μεγάλα». Και ο νους μου πήγε αμέσως και άθελα μου στους σύγχρονους πολιτικούς της Ελλάδας. Το τραγούδι αυτό βεβαίως αναφερόταν σε μια άλλη, πονεμένη μα και πολύ ηρωική εποχή: τη δεκαετία του 1940. Γι’ αυτό και οι στίχοι, γραμμένοι από το Λευτέρη Παπαδόπουλο, συνεχίζουν: «κι οι λεβέντες και οι άντρες με αίμα βάψανε τις μάντρες». Ασφαλώς η σημερινή ελληνική πολιτική ζωή στερείται λεβεντιάς. Απέλιπαν οι άνδρες…

Δε ξέρω τι θα συνέβαινε αν στην παρούσα κατάσταση, αυτή η χωρά είχε ηγέτες μεγάλης εμβέλειας. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχει. Η ιστορία δε γράφεται με υποθέσεις. Και η πραγματικότητα που ζούμε είναι πέραν των ορίων ζοφερή -έστω κι αν μοιάζει με εφιάλτη. Είναι μάλλον ζων εφιάλτης, που τον βιώνουμε 12 εκατομμύρια Έλληνες.
Σίγουρο είναι πως οι σημερινοί κυβερνώντες γράφουν ιστορία. Όχι όμως ιστορία ηρωική και ένδοξη, αλλά μια από τις μελανότερες σελίδες του ελληνικού έθνους. Τα ονόματα όλων τους θα γραφτούν στα πλέον μαύρα κατάστιχα της ελληνικής ιστορίας.
Αυτή τη στιγμή ο λαός είναι φοβισμένος. Από τα δρώμενα, αλλά και από την προπαγάνδα των κυβερνητικών. Αλλά ο λαός αυτός, ο Ελληνικός, μια μέρα θα ξυπνήσει. Η μέρα αυτή έρχεται…
Τους ακούω κάθε μέρα να σχεδιάζουν και να αυτοσχεδιάζουν. Σε ορισμένους τομείς οι παλινωδίες τους και η αποτυχία τους είναι παροιμιώδεις και κομβικές. Όπως για παράδειγμα στα πληροφοριακά συστήματα του υπουργείου Οικονομικών.

29.5.11

...μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Εκατόν εξήντα χρόνια από τη γέννηση και εκατό από τον θάνατο του μεγάλου Σκιαθίτη

Αποσπάσματα από το κείμενο
H Mαγεία του Παπαδιαμάντη*

Του ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ

«Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας,
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη»
(από το «Αξιον Εστί»: Ανάγνωσμα Τέταρτο, Το οικόπεδο με τις τσουκνίδες).

Στο μισό και πλέον αιώνα που μας χωρίζει από το θάνατο του Παπαδιαμάντη, τ’ αντιστύλια του οικοδομήματός του έπεσαν ένα προς ένα. Η αγροτική φάση πέρασε στη βιομηχανική, το χωριό στην πολιτεία, ο χριστιανός στον άπιστο. Κοινοτοπίες που αν είχαν την ίδια σημασία του αναπότρεπτου για το πνεύμα, όση έχουν για την καθημερινή μας ζωή, θα έπρεπε η μορφή του Σκιαθίτη διηγηματογράφου να έχει γίνει αέρας. Δεν έγινε.

28.5.11

1453

Β.Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Παντοπωλείων (και μεγαλείων) δωρεάν οψώνια

Μάχαιραν έδωσες μάχαιραν θα λάβεις. Κρίσην έδωσες ομοία θα λάβεις Ελεημοσύνη (κρύφα, όμως, έδωσες) έλεος στα φανερά θα αξιωθείς. Ευαγγελικές και κοσμικές κοινοτοπίες.
100 Best Adagio Voices. Επί τούτου ηχογραφηθέντα από τον Θδρ., κατεβασμένα δηλαδή από το διαδίκτυο για τη μέρα που τα τελευταία χρόνια μας βρίσκει καθ’ οδόν (πάντα ψιλόβρεχε φέτος όχι) προς τη Μονή Ζιδανίου για το Ευχέλαιο της Μ. Τετράδης. Μια μουσική λυπημένης ανάστασης μας περιχωρεί κατά κράτος διάθεση και σώμα.
Το Μοναστήρι να ‘ναι καλά που λέει ο λαός.

25.5.11

ΟΔΟΣ: Παραλίμνια

 [ή αν έχει θέση η λογική σ’ αυτή την πόλη]


Την «μελέτη και αναδιαμόρφωση» της νότιας παραλίας έως την γέφυρα Σταυρού με την υπόσχεση (ή… απειλή) της «σαφούς οριοθέτησης» των χώρων που θα διατίθενται στα καταστήματα «αναψυχής», την παράλληλη δημιουργία ομοιόμορφων στεγάστρων, και την αναδιαμόρφωση του περιπατητικού πεζοδρομίου δίπλα στην λίμνη και του πρασίνου (καθώς και την δημιουργία νέων θέσεων στάθμευσης κ.λπ), αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς. Ενέκρινε μάλιστα, το διόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό κονδύλι των 100.000 ευρώ* για το έργο αυτό της αναδιαμόρφωσης της νότιας παραλίας έως τον «Σταυρό».

Όλα πολύ καλά μέχρι εδώ, για κάθε ανυποψίαστο, ή απλά καλόπιστο δημότη. Ο οποίος με αποφάσεις αυτού του είδους, το πολύ-πολύ να αισθάνεται και ένα είδος ικανοποίησης, που η νέα δημοτική αρχή φαίνεται να ξεκίνησε να κάνει αισθητή την παρουσία της στο τομέα των δημοτικών έργων. Όμως, σε σχέση με την συγκεκριμένη απόφαση που λήφθηκε σε μια πόλη που βουλιάζει από τις κατεπείγουσες ανάγκες συντήρησης των υποδομών της, τίθενται ζητήματα που αφορούν τις προτεραιότητες του νέου δημοτικού συμβουλίου και της δημοτικής αρχής. Και αυτό για δυο λόγους:

Αρχικά επειδή χωρίς αμφιβολία, η συγκεκριμένη παραλιακή έκταση (όπως και όλες οι παραλίες της Καστοριάς), σε σύγκριση με τα ενδότερα της κατοικημένης χερσονήσου, μοιάζει να είναι lux. Για τα μέτρα της Καστοριάς βεβαίως, αλλά πάντως lux. Οπότε στους χαλεπούς (και) για τα ήδη πενιχρά αυτοδιοικητικά οικονομικά καιρούς, η απόφαση του Δήμου να ξεκινήσει τον εξωραϊσμό της Καστοριάς από την εξωτερική της εμφάνιση, και όχι από τα ενδότερα όπου η κατάσταση των υποδομών είναι απελπιστική, εγείρει ένα θέμα αντιρρήσεων. Εκτός των άλλων προκαλεί υπόνοιες ότι ο Δήμος και το κοινωνικό σύνολο, γίνονται χορηγοί της περιοχής.
Αλλά και διότι προκαλούνται εύλογα ερωτηματικά για τον τρόπο, και το σχέδιο αναδιαμόρφωσης της παραλιακής αυτής περιοχής.

24.5.11

Είπαν:

ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Στη συνεδρίαση που πραγματοποιήσαμε ως Ν.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Καστοριάς, μεταξύ άλλων στα θέματα ημερήσιας διάταξης, μας απασχόλησε και η στέγαση δημοσίων υπηρεσιών σε ιδιωτικά κτήρια, έναντι διόλου ευκαταφρόνητων χρηματικών ποσών, τα οποία ασφαλώς επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και κατ’ επέκταση τους Έλληνες πολίτες.
Αυτό το οποίο όμως ερεθίζει και προκαλεί την τοπική μας κοινωνία, είναι το γεγονός ότι ουδέποτε έγινε καταγραφή της δημόσιας ή της δημοτικής περιουσίας σε κτήρια, τα οποία είναι ικανά να στεγάσουν τις υπηρεσίες αυτές.
Τα κτήρια αυτά όμως υπάρχουν και το χειρότερο είναι ότι με πολιτικές ή διοικητικές επιλογές ερημώνουν χωρίς να χρησιμοποιούνται όπως πρέπει προς όφελος της εθνικής αλλά και της τοπικής οικονομίας.
Οι υπηρεσίες αυτές οι οποίες επιβαρύνουν αδίκως, κατά την άποψη του πολιτικού μας οργάνου την Ελληνική οικονομία, είναι:

  • Η Οικονομική Εφορία Καστοριάς (Δ.Ο.Υ.)
  • Η Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
  • Η Υπηρεσία Εντελλομένων Εξόδων Καστοριάς
  • Ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ – ΥΠΑΔ)
Αντιλαμβανόμενοι την τεράστια εθνική προσπάθεια που καταβάλλετε με στόχο την περικοπή δαπανών θεωρούμε ότι είναι χρέος μας να σας ενημερώσουμε για τα παραπάνω.
Θα σταθούμε αρωγοί σε οτιδήποτε μας ζητηθεί προς την κατεύθυνση αυτή.
Για την Νομαρχ. Επιτρ. ΠΑΣΟΚ Καστοριάς
Ο Γραμματέας
Θωμάς Αναστασίου


Σχετικά κείμενα:


Είπαν:

Η απάντηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελου Βενιζέλου στην ερώτηση που είχα υποβάλει για την επικείμενη κατάργηση του κέντρου Νεοσυλλέκτων του Άργους Ορεστικού, επιβεβαιώνει με τον πανηγυρικότερο τρόπο τις βάσιμες ανησυχίες μας για τη λειτουργία του ΚΕΝ.
Είχα ενημερώσει τους πολίτες πως η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ, αποφάσισε να κλείσει το ΚΕΝ του Άργους. Η εντολή να δεχθεί άλλη μία ΕΣΣΟ, αυτή του Μαΐου, μετά την πίεση από τους αιρετούς εκπροσώπους κατά την επίσκεψη στο υπουργείο, αποτελεί πρόσκαιρη αναβολή και παράταση της αγωνίας.
 Χαίρομαι που ο κ. υπουργός αναγνωρίζει πως ο στρατός φυλάττει την μεθόριο και όχι η συνοριοφυλακή. Αυτό όμως έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα κριτήρια που αναφέρει ο υπουργός πως θα συνυπολογιστούν στην τελική απόφαση. Γι’ αυτό καλώ τον αντιπεριφερειάρχη, τους δημάρχους και κυρίως τους πολίτες της περιοχής σε ετοιμότητα και συνεχή επαγρύπνηση.

Ζήσης Τζηκαλάγιας
βουλευτής Ν.Δ. Καστοριάς

ΟΔΟΣ: Ανέγερση νέου αστυνομικού μεγάρου

Σε λίγους μήνες αναμένεται να ξεκινήσουν οι εργασίες για την ανέγερση του νέου αστυνομικού μεγάρου Καστοριάς, καθώς έχει γίνει η προκήρυξη του έργου και τον επόμενο μήνα θα υπογραφεί η σχετική σύμβαση μεταξύ του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και του αναδόχου εργολάβου.

ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΡΚΟΥ: Βραβείο Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου

Το Σάββατο 2-4-11 από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίο-το ελληνικό τμήμα της ΙΒΒΥ (Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα) απονεμήθηκε το βραβείο "Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου'' σε πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα βιβλίου για παιδιά ή νέους, δια χειρός κ. Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου στη Μαρία Πετκανοπούλου με την παρακάτω εισήγηση: «Το βραβείο απονέμεται στην κ. Μαρία Πετκανοπούλου για το βιβλίο της “O μικρός ζωγράφος των βράχων” εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.

22.5.11

ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΤΡΩΝΟΥ ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΥ: Επιτάφιος θρήνος

Η Σάρα είχε μαύρα κατακάθαρα μάτια, κι ένα πλατύ χαμόγελο, όπως μόνο αυτοί που είδαν το χάρο  με τα μάτια τους, μπορούν να έχουν.
Είχε ενσωματωθεί από πολύ νωρίς στον ντόπιο πληθυσμό. Εβραία στο θρήσκευμα, Ελληνίδα γνήσια σε όλα της. Κάπου στα γύρω μέρη τής Μακεδονίας είχε γεννηθεί και μεγαλώσει, μεγάλη ήταν εκεί η εβραϊκή κοινότητα, με τα σχολειά της, τη συναγωγή της τα ήθη και έθιμά της και η ζωή κυλούσε ήρεμα και ειρηνικά δίπλα στους Χριστιανούς συμπατριώτες τους.

21.5.11

Β.Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Αναζητώντας το «Κάθισμα» Ιωάννου Προδρόμου στις νοτιανατολικές υπώρειες του Άθωνος

Tο κιόσκι έξω της κυρίας, ιστορικής και γενεθλίου του Όρους μονής, Μεγίστης Λαύρας, αποσυνάγωγο σχεδόν κι ανεπιθύμητο για τους μέσα και μόνιμα οικούντες, κείται έναντι ακριβώς, αν και κάπως μακρινή, της νήσου Λήμνου, που φαίνεται σαφώς με καιρό ανέφελο αλλά και τη νύχτα κατάστικτη με άστρα πολλών αστέρων. Εκεί μαζεύονται χαρμάνηδες οι καπνιστές οι οποίοι προσκυνούν, μετά τα λείψανα τα σεπτά, τα άγιά τους πάθη τα καυτά, ίνα ξεχαρμανιάσουν• δεν αντέχουν τις σιωπηρές επιτιμήσεις των καλογερικών σκιών και τη βλοσυρή υπόδειξη του άρχοντα αρχοντάρη, προηγούμενου Βασιλείου Λαυριώτη, εξομολόγου δεινού, παρηγορητού λίαν, μέχρι και συγγραφέα λιγνού βιβλίου (σε ευθεία αντίθεση με τα σωματικά του μέτρα) με τον τίτλο: «Το αγίασμα του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου».

Φτάσαμε εκεί βαδίζοντας το αρχαίο μονοπάτι, γεμάτο αγκάθια κι εγκατάλειψη, ξεκινώντας από το μικρό, ήμερο λιμανάκι, μισή ώρα ανηφόρα, που σκαρφαλώνει σε μερικά σημεία σχεδόν παράλληλα με τον εξωτερικό τοίχο της μεγαλομονής, αφού υπερπηδήσαμε κάποιους αύλακες με ηγιασμένα απόβλητα. Κερασιές προς το άγριο και γέρικες συκιές, αλλ’ ανώριμες εισέτι. Τσιμπολογούμε από το τίποτά τους. Ενας Ρουμάνος ιεροκαλόγερος -ποιος ξέρει τι αξίωμα έφερε, καθότι, παρά τα κοινά μαύρα, εν τούτοις είναι δυσανάγνωστη η ιεραρχία της Ρουμανικής ορθοδοξίας- σκυμμένος σε κόλλες χαρτιού και άλλοτε από στήθους, ξεναγούσε ομάδα ομοεθνών του. Δίπλα τους τρώμε τυρί κι αυγά Λευκοπηγής, ελιές και ψωμί Μικραγιαννανιτών ομού με κοζανίτικο κεφτεδάκι αλλά απ’ αυτά που επιτρέπονται στο Όρος! Ο ξεναγός περιεβόμβιζε τα ωτία μας σαν τη μύγα στο τυρί ή τη μονόχορδη ανάγνωση των κατεβατών στις Ώρες ή το Μεσονυκτικό.
Τέλος πάντων...

19.5.11

ΠΕΡΔΙΚΚΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ομοιότητες και διαφορές

Το Ελληνικό Χρηματιστήριο, πριν από τις εκλογές του 2001 ζει μια εφορία ανείπωτη. Όλες οι μετοχές ανεβαίνουν, ο γενικός του δείκτης σκαρφαλώνει όλο και πιο ψηλά η Κυβέρνηση Σιμίτη κολυμπά σε πελάγη ευτυχίας.  Με ευχαριστημένο λαό οι εκλογές θα κερδηθούν. Ο μεγάλος υπουργός οικονομικών, Γιάννος Παπαντωνίου, τρίβει τα χέρια και στέλνει διάγγελμα στον Ελληνικό λαό, ότι δεν φτάσαμε ακόμη στην κορυφή! Όλοι, ή σχεδόν όλοι γίναμε πλούσιοι! Αυτές είναι δουλειές, αυτά είναι κέρδη! Αν δεν ερχόταν η άλλη μέρα …

Από την επόμενη των εκλογών, θρήνος και οδυρμός. Κατρακύλα! Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, δεν έχασε μόνο το κομπόδεμά του, αλλά πολλοί και τα χωράφια τους τα σπίτια τους, τα πρόβατά τους, που πουλήσαν ή εναποθήκευσαν, για να μην χάσουν το εύκολο κέρδος.
Κάποιοι γκρίνιαξαν, κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν, κάποιοι ζήτησαν ευθύνες. Η Ν.Δ., τότε αντιπολίτευση είπε ότι θα ζητήσει κυβερνητικές ευθύνες όταν πάρει την εξουσία! Όταν την πήρε, που ακόμη δεν είχαν παραγραφεί οι ευθύνες υπουργών, δεν έκανε καμιά ενέργεια. Περιορίστηκε σε κορώνες!
Δεν μπορώ αλλά και δεν θέλω να πω γιατί. Ξέρω μόνο ότι λίγοι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι,, ενώ χιλιάδες μικρο-μικροί, μικροαστοί «οικογενειάρχες», χάσαν και τα αυγά και τα πασχάλια.  Ο κύριος Γιάννος, ζει και βασιλεύει και τον κόσμο... κοροϊδεύει! Μας δίνει και σήμερα οικονομικές συμβουλές.

Στην Αγγλία του 17ου αιώνα, με την βιομηχανική εξάπλωση και τον αναπτυσσόμενο καπιταλισμό, «το κοινό», όσοι είχαν κάποια χρήματα, αγόραζαν μετοχές. Δεν έχει σημασία τι μετοχές. Ότι υπήρχαν, όπως στην Αθήνα.
 «Για μετατροπή αγενών μετάλλων σε άργυρο, για την οικοδόμηση ασύλων προς περίθαλψη των νόθων τέκνων, για την απόσταξη ελαίου από τα ραπανάκια, για την κατασκευή του αεικίνητου, για την εισαγωγή αρσενικών όνων από την Ισπανία. Ένας απατεώνας ανήγγειλε την ίδρυση εταιρείας «που είχε σκοπό να χρηματοδοτήσει λίαν προσοδοφόρο επιχείρηση, το είδος της οποίας δεν μπορεί να αποκαλυφτεί για ευνόητους λόγους». Πούλησε 1000 μετοχές των 2 λιρών ως το μεσημέρι και μετά εξαφανίστηκε ».
 Ιδρύθηκε όμως το 1711 και μια Εταιρεία, της «Νοτίου Θαλάσσης», στην οποία παραχωρήθηκε το μονοπώλιο του αγγλικού εμπορίου με τις ισπανικές αποικίες.
Διοικητής της ο βασιλιάς Γεώργιος ο Ιος. Προκλήθηκε κερδοσκοπικός πυρετός. Σε δυο μήνες οι μετοχές πήγαν από 77 σε 123,5 λίρες. Αμφότερες οι Βουλές, ενέκριναν τις προτάσεις της Εταιρείας, να δοθούν μεγάλα δώρα (σε μετοχές) σε μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και σε δυο ερωμένες του βασιλιά, παρ’ όλο που ο Υπουργός Ουώλπολ προειδοποίησε ότι ήταν «ένα λίαν επικίνδυνο … χρηματιστηριακό κόλπο». Όταν έσκασε η φούσκα, ο θησαυροφύλακας της Εταιρείας δραπέτευσε στη Γαλλία, με όλα τα χαρτιά του. Είχε όλα τα ονόματα! (Όπως ο δικός μας της ζημενς που πήγε Γερμανία).

ΖΗΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Η εποχή, ο Παπαδιαμάντης και η ανθρωπότητα


«Τις κατεδίκασεν την δυστυχή ανθρωπότητα, εις το να ζη τον θετικόν και κτηνώδη αυτόν βίον; Τις κατεδίκασεν αυτήν, ή να έρπη, χαμαιρπώς κυλινδούμενη εν τω βορβόρω, ή να νομίζηται, ότι παραφρονεί τις αν επιχειρήση να εντείνη στιγμιαίαν πτήσιν με πτεράς μύρμηγκος;…»
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Σαν να μην ήταν οι άνθρωποι πεσμένοι προ πολλών αιώνων και κύκλων ζωής. Σαν να μην ήταν η αγωνία τους και η δυστυχία τους διεποχική, πέρ’ από γνώσεις, λογικές, ιδεώδη, προγραμματισμούς, τεχνολογίες, κουλτούρες μίσους, ασυνεννοησίας, κατεστημένων και αντικατεστημένων. Εν τούτοις επί αιώνες και σήμερα, εξακολουθούν να μας διαβεβαιώνουν με διδασκαλίες, τεχνολογίες και πολιτικές, για τη θεραπεία και την ευτυχία μας.

18.5.11

Ο πρώτος εκδότης για μια σύγχρονη Καστοριά

Την Μ. Εβδομάδα -σε ηλικία μόλις 53 ετών- έφυγε από την ζωή ο εκδότης Παντελής Ζάττας. Άφησε πίσω του την σύζυγο και σύντροφό του και τα παιδιά τους. Καθώς και ένα αξιοσημείωτο παρελθόν στον εκδοτικό χώρο.

Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΑΤΤΑΣ καταγόταν από το Κωσταράζι, ιδιαίτερη πατρίδα με την οποία παρέμεινε αναπόσπαστα συνδεδεμένος. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 στην πόλη της Καστοριάς ανέπτυξε πολυδιάστατη δραστηριότητα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ίδρυσε εφημερίδες, περιοδικά, εκδοτικό οίκο, ραδιοφωνικό σταθμό, τυπογραφείο. Πιο πολύ γνωστός έγινε στο ευρύτερο κοινό για τις εφημερίδες «Καστοριανή Εστία» (εβδομαδιαία) και «Ορίζοντες» (ημερήσια) αλλά και για το πλούσιο εκδοτικό του έργο σε ιστορικά και λαογραφικά βιβλία της πόλης και του νομού Καστοριάς.

Η συμβολή του στον τοπικό τύπο υπήρξε σημαντική, απολύτως πρωτοποριακή. Η δική του «Καστοριανή Εστία» ήταν η εφημερίδα που ανέτρεψε την παραδοσιακή μορφή του έως τότε τύπου της πόλης της Καστοριάς, ο οποίος παρέμενε προσηλωμένος σε παραδοσιακά πρότυπα τα οποία ήδη είχαν ξεπεραστεί και βρίσκονταν σε αναντιστοιχία με την επί θύραις Καστοριά. Επαναστατικό σχήμα, διαστάσεις και πλούσια, ποικίλη ύλη που θύμιζε κεντρικό τύπο. Σύγχρονα μηχανήματα, μακέτες και εκδοτική-τυπογραφική φροντίδα, έφεραν και στην Καστοριά τις νέες τάσεις.

Ο ίδιος ρομαντικός αλλά και μαχητικός, πατριώτης χωρίς παρωπίδες, δίδαξε με το παράδειγμά του όλους τους επόμενους εκδότες και ενέπνευσε αλλαγές στον παραδοσιακό τύπο της Καστοριάς. Για την έκδοση της ΟΔΟΥ, ο Παντελής Ζάττας υπήρξε έμμεσα μεν αλλά οπωσδήποτε μέντορας.

Από τις πολλές στιγμές της σταδιοδρομίας του, ξεχώρισε η χωρίς προκαταλήψεις σύγκρουσή του με το πολιτικό κατέστημένο της εποχής 1980-1990, που έφθασε ακόμη και στις αίθουσες των δικαστηρίων. Παρά το γεγονός ότι δεν σταμάτησε ποτέ να υποστηρίζει με σθένος τις απόψεις του, δεν επέτρεψε ποτέ σ’ αυτές να προκαλέσουν στεγανά και οριστικές ρήξεις με φίλους και συνεργάτες. Φρόντιζε πάντοτε να αναθερμαίνει τις σχέσεις του με όσους ξεχώριζε. Έδειχνε τα αισθήματά του και ήταν ιδιαιτέρως ανθρώπινος και εξωστρεφής στις καλές και λιγότερο καλές στιγμές της ζωής του. Ο Παντελής Ζάττας ήταν σίγουρα ο πρώτος εκδότης για μια σύγχρονη Καστοριά και η συμβολή του αυτή, επηρέασε σημαντικά.


Σχετικά:



Ah mia cara

ΗΛΙΑ Λ. ΠΑΠΑΜΟΣΧΟΥ: Ανακολουθία νεκρώσιμος, ήτοι εις ζωντανούς


 -Τώρα που πέθανες, για πες μου, Τίμων:
το σκότος ή το φως ο εχθρός σου;
-Το σκότος. Γιατί στον Άδη περισσότεροί σας βρίσκονται (*)
Καλλιμάχου
(4ος-3ος αι. π.Χ.)

Πολλοί θα υπέθεταν πως το, όντως φοβερόν, του θανάτου μυστήριον, θα κλόνιζε συθέμελα το πετρόχτιστο οικοδόμημα της συνήθειας. Ότι το ξενύχτι του νεκρού κι η αποφράδα ημέρα που μας βρίσκει στο πλευρό του θα επιτύγχανε μια επίσχεση των ορμέφυτων... Φευ! Και δε μιλώ για τη σιγηλή παράταξη ενώπιον του φέρετρου στην εκκλησιά ή την επίπλαστη σοβαρότητα που τηρούν οι παρευρισκόμενοι λίγη ώρα πριν την έξοδο του νεκρού από την οικία του. Μιλώ εκ πείρας.
Οι φίλοι μου -μάλλιασε η γλώσσα τους- αγανακτώντας με το βίτσιο μου, που δε χάνω κηδεία για κηδεία, γνωρίζω δε γνωρίζω το νεκρό, ξεσπώντας συχνά μου λένε: "Μα είσαι με τα καλά σου, νέος άνθρωπος! Να τρέχεις στις κηδείες και να μαυρίζεις την ψυχή σου, αντί να γλεντάς τα νιάτα σου;" Μόνον άνθρωποι που έχουν ανεπτυγμένο το ένστικτο της παρατήρησης θα μπορούσαν να με καταλάβουν. Φίλοι μου, όντως η ψυχή  μου μελανειμονεί, αποτελεί άλλωστε αυτό την ελάχιστη οφειλή προς το μεταστάντα, το ζήτημα όμως είναι να μην επιτρέψεις σε αυτή την προσήκουσα βαρυθυμία να συσκοτίσει το νου, γιατί το σπίτι του νεκρού είναι το σπουδαστήριο της χαρακτηρολογίας.

17.5.11

ΟΔΟΣ: Κάλι


Δεν πέρασαν τόσοι πολλοί μήνες από τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, ώστε παραμένει ακόμη νωπή η εντύπωση του αλλεργικού συνδρόμου που προκαλούσαν σε πολλούς, οι κάπως ασυνήθιστα ειλικρινείς δηλώσεις του υποψήφιου τότε δημάρχου κ. Κ. Κοντόπουλου. Μεταξύ άλλων υποσχόταν περισσότερη δουλειά σε όλους. Ισχυριζόταν ότι εφ’ όσον εκλεγόταν τελικά δήμαρχος, τόσο οι πολιτικοί, όσο και οι υπηρεσιακοί παράγοντες του Δήμου Καστοριάς, θα έπρεπε να αποδεικνύουν έμπρακτα ότι επιτελούν το καθήκον τους. Κοινώς θα επιτηρούνταν η εργασία και η αποδοτικότητά τους.

Στον αντίποδα όλων αυτών βρέθηκαν οι άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι, οι οποίοι για τα αντίστοιχα θέματα κινήθηκαν σε σαφώς ήπιες θέσεις.
Ώστε ακόμη και να αμφισβητηθεί ότι οι προεκλογικές εξαγγελίες του υποψήφιου δημάρχου κ. Κ. Κοντόπουλου -που δεν κέρδισε τελικά τις εκλογές- είχαν κάποια ωμότητα, γεγονός είναι ότι (και αυτές) συνέβαλαν στο να προκληθεί σε υπηρεσιακά στελέχη του (νέου υπό διεύρυνση) δήμου, ένα είδος επιφυλακτικότητας ή και αντιπαλότητας, το οποίο προφανώς και εκφράστηκε στην κάλπη.

Η μετεκλογική εξέλιξη ωστόσο αποδεικνύει ότι (και) ο νέος δήμαρχος κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδης, ακόμη και αν προεκλογικά είχε διατηρήσει διακριτικούς τόνους για την μελλοντική του σχέση με τα υπηρεσιακά στελέχη του Δήμου, στην πράξη αποδεικνύεται ένας μάλλον αυστηρού τύπου πολιτικός προϊστάμενος. Που ικανοποιεί το κοινό αίσθημα των δημοτών του, οι οποίοι σε τομείς της καθημερινότητας (όπως στην καθαριότητα) βλέπουν έμπρακτες αποδείξεις της αλλαγής.

Με την αναδιάταξη των υπηρεσιών, τις μετακινήσεις στελεχών στους 4 ορίζοντες του νέου Δήμου και με άλλες επιλογές και αποφάσεις του, λέγεται ότι έχει ήδη προκαλέσει ανασφάλειες, αλλά επιπλέον δυσαρέσκειες, παράπονα, επομένως και πλήγμα στις σχέσεις του με (πολλούς) υπαλλήλους του Δήμου Καστοριάς. Ώστε να βρίσκεται ήδη σε τροχιά αντιπαράθεσης με κάποιους απ’ αυτούς. Μάλιστα πραγματοποιεί αιφνιδιαστικούς ελέγχους εντός και εκτός πόλης, ακόμη και σε αποκεντρωμένες υπηρεσίες, στο πλαίσιο διενέργειας δειγματοληπτικών επιθεωρήσεων. Οι οποίες συμπερασματικά, αναδεικνύουν το πρόβλημα οργάνωσης, στελέχωσης, προγραμματισμού και εκτέλεσης στον Δήμο Καστοριάς.

16.5.11

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Η κρίση της γούνας
είναι κρίση του πολιτισμού


Είναι λυπηρό όταν διαπιστώνει κανείς πόσο λίγο νοιάζονται οι γουναράδες της Καστοριάς για την Καστοριά και για την πολιτισμική κληρονομιά της. Είναι οδυνηρό να βλέπεις τη φήμη της κοσμοπολίτισσας να κομματιάζεται, να σπιλώνεται, να ποινικοποιείται και να καταδικάζεται στο συμβολικό δικαστήριο των ηθικών αξιών μιας κοινωνίας που στις μέρες αναπτύσσεται στον κυβερνοχώρο, κοινώς διαδίκτυο.
Ο λόγος είναι για τους “δολοφόνους της Καστοριάς”, έτσι αποκαλούνται οι κάτοικοι της Καστοριάς από μια πολύ μεγάλη μερίδα ανθρώπων, οργανωμένων δράσεων όπως και πολιτικών κομμάτων. Είμαστε όλοι και όλες όμηροι μιας απούσας επικοινωνιακής πολιτικής των φορέων της γούνας και του Δήμου.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε διευθυντά,

Τους τελευταίους μήνες και όχι μόνο, όλοι συμφωνούν και διαλαλούν ότι μοναδική λύση για την αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος είναι η ανάπτυξη σε όλες της τις διαστάσεις και μορφές. Όλοι οι οικονομολόγοι, πολιτικοί και αναλυτές τονίζουν σε όλες τους τις συζητήσεις και αναλύσεις, ότι αν θέλουμε να βγούμε από την κρίση, χρειάζεται ανάπτυξη και μάλιστα επειγόντως.

15.5.11

ΟΔΟΣ: Απ’ ευθείας

The Met: Live in HD

Η Πρέβεζα είναι πόλη της Ηπείρου, η οποία πληθυσμιακά δεν διαφέρει από την Καστοριά. Μάλιστα αν δεν είναι μικρότερη, είναι περίπου ίση με την Καστοριά. Τουλάχιστον πληθυσμιακά (αριθμητικά) δηλαδή βρίσκεται σε αντίστοιχα επίπεδα.
Το παράδειγμά της, είναι ενδεικτικό, και δεν αφορά μόνο την παρουσία δύο πολιτιστικών κέντρων, στο πολυσύχναστο κέντρο της πόλης, το ένα στην προκυμαία και το άλλο πιο πίσω κάπου μέσα στα στενά δρομάκια, χωρίς προφανώς κανείς να διανοηθεί να θέλει να τα μετατοπίσει έξω από την Πρέβεζα. Αλλά για το γεγονός ότι στο ένα απ’ αυτά, και συγκεκριμένα σε αίθουσα εκδηλώσεων θεάτρου, εδώ και 2 χρόνια περίπου, σε τακτική βάση μεταδίδονται απ’ ευθείας από την Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, με οθόνη υψηλής ευκρίνειας, όλες οι μεγάλες παραστάσεις φημισμένου λυρικού θεάτρου.

Με ένα καθόλου ακριβό εξοπλισμό (της τάξης των 5.000 ευρώ το πολύ), με περίσσευμα από θέληση και τόλμη και ένα συμβολικό αντίτιμο 8-10 ευρώ, ο Δήμος Πρέβεζας έκανε προσιτό θέαμα σε όσους δημότες είναι φίλοι της όπερας, τις άψογες από κάθε άποψη παραστάσεις της θρυλικής MET. Έκανε πράξη την παγκοσμιοποίηση σε μια πτυχή της, χρήσιμη αν όχι πολύτιμη, με σύμμαχο τις δυνατότητες της τεχνολογίας.
Οι εκεί ιθύνοντες του Δήμου Πρέβεζας, ισχυρίζονται ότι το πείραμα στέφθηκε με αναπάντεχη επιτυχία. Στην αρχή περιορίστηκαν στους φίλους του λυρικού θεάτρου, ενώ στην συνέχεια κοντά σ’ αυτούς προστέθηκαν κι’ άλλοι χάρη στην υψηλή μεταδοτικότητα των παραστάσεων της σπουδαίας όπερας της Νέας Υόρκης, η οποία ως γνωστό απευθύνει τις υψηλού επιπέδου παραστάσεις της σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, με αποτέλεσμα να διευρύνει τον κόσμο των φίλων της όπερας κάθετα και οριζόντια, ως την πλήρη εκλαΐκευσή της.

Φυσικά δεν είναι μόνο ο Δήμος Πρέβεζας αφού και άλλοι φορείς (δήμοι κοκ) τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο που εκμεταλλεύθηκαν την ευκαιρία να προσφέρουν στους κατοίκους των περιοχών τους, την εμπειρία της παρακολούθησης παραστάσεων από ένα από τα καλύτερα -αν όχι ήδη το καλύτερο- λυρικά θέατρα του πλανήτη. Αξιόπιστα αλλά και προσιτά.
Το ερώτημα είναι αν θα μπορούσε ποτέ, η αξιόλογη εμπειρία και το παράδειγμα της Πρέβεζας, να μεταφερθεί και στην Καστοριά, έστω κι’ αν οι υποδομές της μπροστά σ’ αυτές της Πρέβεζας υστερούν σημαντικά. Οι χώροι του Μπαϊρακτάρειου Δημοτικού Ωδείου, φύσει και διαστάσει μοιάζουν να είναι κατάλληλοι και επαρκείς για ένα τέτοιο εγχείρημα. Αυτοί μπορούν. Οι άλλοι θέλουν όμως;


Σχετικό άρθρο: Απ' ευθείας από την ΜΕΤ σε HD


13.5.11

Rainer Maria Rilke


ΑΝΟΙΞΗ

Πανηγυρίζουν τα πουλιά - τα ξύπνησε το φως,
το απέραντο γαλάζιο γεμίζει ο αντίλαλος
στο αυτοκρατορικό το πάρκο η παλιά αίθουσα δεξιώσεων
γέμισε ως επάνω με λουλούδια.

12.5.11

ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Με τη γλώσσα του ποιητή

Εκεί που τελειώνει το καλντερίμι της οδού που φέρει το όνομα του ποιητή, αντίκρι απ’ το χαμοκλήσι τ’ Αϊ –Παντελεήμονα, ορθώνεται το παρήλικο αρχοντόσπιτο του παπα-Γιάννη, της φαμίλιας των Χριστοπουλαίων. Από τότε που σταμάτησε να το παστρεύει η κυρα-Ελιά η πρεσβυτέρα, άλλαξε πολλούς νοικοκυραίους. Κι αφόντας η κακομάντισσα η ζωή προμήνυσε την εγκατάλειψη, πέταξε από πάνω του τ’ ασβεστοφόρι και τ’ αχυρόχωμα, άφησε την αγερομίχλη να περάσει απ’ τα σκεβρωμένα περβάζια και τα ελιξίβλαστα να στριφοκουλουριάζουν στο γυμνωμένο τσατμά και τις πολυκαιρισμένες μαρκίζες.

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Η Αγάπη και ο Χρόνος

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η ομιλία της κ. Σ. Ευθυμιάδου-Παπασταύρου στην παρουσίαση του βιβλίου «Η Αγάπη και ο Χρόνος», που εικονογράφησε  η Μερόπη Σωτηροπούλου-Μάγγελ, για να ενισχύσει τους σκοπούς του Συλλόγου «Μαζί σου».

«Δεν υπάρχει τίποτα σοφότερο απ’ το χρόνο. Με το χρόνο όλα κερδίζονται.»
 Θαλής ο Μιλήσιος
 ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας

    «Η πιο φοβερή κι η πιο ανεξιχνίαστη δύναμη στον κόσμο είναι ο χρόνος. Καλά καλά τι είναι αυτή η δύναμη δεν το ξέρει κανένας κι όσοι θελήσανε να την προσδιορίσουνε μάταια πασχίσανε. Το μυστήριο του χρόνου απόμεινε ακατανόητο. Τον ίδιο το χρόνο δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε, αλλά τον νιώθουμε μονάχα από τις ενέργειες που κάνει, από τα σημάδια που αφήνει πάνω στην πλάση. Η μυστηριώδης φωνή του όλα τα αλλάζει. Δεν απομένει τίποτε σταθερό, ακόμα κι όσα φαίνονται σταθερά κι αιώνια… Αν λείψει ο χρόνος, θα λείψουνε όλα, τα πάντα. Αυτός τα γεννά κι αυτός τα λιώνει, τα κάνει θρύψαλα, τα εξαφανίζει. Τούτος ο υλικός κόσμος είναι το βασίλειο του χρόνου, που τον κάνει να ανθεί και να μαραίνεται αδιάκοπα.»*, λέει ο Φώτης Κόντογλου σε μια από τις πιο πετυχημένες, κατά τη γνώμη μου, προσπάθειες προσέγγισης αυτού του μεγάλου μυστηρίου που μάλλον δεν έχει αφήσει άνθρωπο που να μην τον έχει απασχολήσει μες στους αιώνες, του μυστηρίου που λέγεται χρόνος.

ΜΑΡΙΑΣ ΠΕΤΚΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: ...για την Καστοριά

Tην αγάπησα την πόλη σας από το 1990-1991 που διορίστηκα και υπηρέτησα στο Νηπιαγωγείο της Βασιλειάδας, την αγάπησα και χωρίς να σας ρωτήσω, την υιοθέτησα σαν δεύτερη μου πατρίδα. Στο ξεκίνημα της κάθε επίσκεψης το ίδιο πάντα ερώτημα μέσα μου: 

10.5.11

Αρχοντικά της Καστοριάς V


Διαβάστε: ΟΔΟΣ: Φωτιά την Τρίτη

Αρχοντικά της Καστοριάς IV



Διαβάστε: ΟΔΟΣ: Φωτιά την Τρίτη


Αρχοντικά της Καστοριάς ΙΙΙ



Διαβάστε: ΟΔΟΣ: Φωτιά την Τρίτη

Αρχοντικά της Καστοριάς ΙΙ


Διαβάστε: ΟΔΟΣ: Φωτιά την Τρίτη

Αρχοντικά της Καστοριάς Ι



Διαβάστε: ΟΔΟΣ: Φωτιά την Τρίτη

ΙΩΑΝΝΗ ΣΙΣΙΟΥ: Βυζαντινό κάστρο


Έκθεση μετά από σωστική ανασκαφή στην θέση «Αρματωλός»


Γύρω στα 4 χιλιόμετρα βόρεια του χωριού Κορομηλιά, στην θέση "Αρματωλός", εντοπίσαμε ερείπια κάστρου, στα πλαίσια της έρευνας που προηγήθηκε της χάραξης του οδικού άξονα "Χάνι Μπρίκι - Κορομηλιάς". Η συγκεκριμένη οχύρωση βρίσκεται σε ύψωμα 900 μ., ακριβώς πάνω από τον Λειβαδοπόταμο και κατέχει σημαντική στρατηγική θέση. Είναι το σημείο από το οποίο ελέγχεται το πέρασμα του φαραγγιού και ίσως νευραλγικός χώρος της αρχαίας διαδρομής που οδηγούσε μέσω Κορυτσάς στην Αυλώνα.
Το φυσικό πλάτωμα που δημιουργείται καταλαμβάνει μία έκταση περίπου είκοσι στρεμμάτων και αποτελεί συγχρόνως το κυρίως οχυρωματικό έργο, αφού αξιοποιεί τις φυσικές κλίσεις του εδάφους. Από άποψη οχυρωματικής αρχιτεκτονικής, η θέση και ο περιορισμένος χώρος φανερώνουντις στρατιωτικές αμυντικές ανάγκες μίας συγκεκριμένης εποχής, που δεν ήταν απλώς να προστατεύσουν έναν οικισμό, αλλά να οργανώσουν ένα πλέγμα ισχυρών προφυλακίων για την αναχαίτιση των μόνιμων επιδρομέων που έφθαναν στην Καστοριά μέσω αυτής της οδού.

9.5.11

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κ. Διευθυντά,

Μετά τον εκπληκτικό καταιγισμό υποστηρικτικών επιστολών για την τοποθέτηση της υπευθύνου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, αναρωτιέμαι, γιατί δεν βρέθηκε μία αράδα κριτικής για την Δημοτική Βιβλιοθήκη Καστοριάς, που τόσα χρόνια παρακμάζει. Εκτός και αν οι φίλτατοι επιστολογράφοι σας, θεωρούν ότι η πάλαι ποτέ σημαντική Δημοτική Βιβλιοθήκη Καστοριάς, συνεχίζει το αρχικό της έργο, μεταλλαγμένη σε… σχολικό νηπιαγωγείο.
Με εκτίμηση
Ο.Κ.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κ. Μπαϊρακτάρη,

Διάβασα στην εφημερίδα «Δημοκρατία» ότι στην Πελοπόννησο το πανεπιστήμιο Τρίπολης ανακοίνωσε τελετή προς βράβευση του Μ. Καντάφι και ανάδειξη σε επίτιμο καθηγητή στην έδρα… «Ανθρωπιστικών σπουδών».  Η τελετή ματαιώθηκε λόγω της εξέγερσης του λαού, ευτυχώς για τους πανεπιστημιακούς, γιατί γλύτωσαν την ξεφτίλα.
Κάποτε ο φιλόλογος Σ. Καργάκος είχε πει: «μια μέρα έκανα περίπατο στην Τρίπολη και πέρασα έξω από το πανεπιστήμιο και βλέπω την ελληνική σημαία αναρτημένη. Μετά πέρασα έξω από ένα τουβλοποιείο το οποίο δεν είχε σημαία. Σταματώ και ρωτώ τον ιδιοκτήτη , το πανεπιστήμιο έχει σημαία, εσύ γιατί όχι;
Ο τουβλοποιός απαντά:
τι σχέση έχω εγώ με το πανεπιστήμιο;
Απαντώ: Και οι δύο τούβλα παράγετε».
Αφιερωμένη η αφήγηση του Σ. Καργάκου στους εκεί πανεπιστημιακούς, οι οποίοι χρωστάνε απάντηση με ποιο κριτήριο θα βράβευσαν τον Μουαμάρ;

Με εκτίμηση
Κων/νος Παπαζήσης
τηλ. 6944203718

7.5.11

ΟΔΟΣ: Μαριωρή


Με την παραίτησή του προειδοποίησε την κυβέρνηση ο δήμαρχος Καστοριάς κ. Εμ. Χατζησυμεωνίδης, για την περίπτωση που έως τον Σεπτέμβριο του 2011 δεν λειτουργήσει κανονικά ως ενυδρείο, το πολυτελές κτήριο στο οποίο, από την αποπεράτωσή του μέχρι σήμερα εξακολουθεί να στεγάζεται το Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας (ΚΠΕ) Καστοριάς.

Η ενέργεια του κ. δημάρχου να προχωρήσει σε μια τέτοιου είδους «απειλή», δεν είναι πρωτόγνωρη, αλλά ούτε και πρωτότυπη. Διότι συνηθίζεται σε πανελλήνια κλίμακα ως ένα μέσο εκφοβισμού των εκάστοτε κυβερνήσεων από τους εκάστοτε φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να υπάρχουν στοιχεία, ότι έστω και ένας (ναι: έστω και ένας) πραγματοποίησε οποτεδήποτε την απειλή του. Διότι το να συνέβη το αντίθετο, να μην χρειάστηκε δηλαδή να πραγματοποιηθεί η απειλή επειδή η κάθε κυβέρνηση λυγίζει στις απαιτήσεις και τις απειλές του είδους, μάλλον είναι αδύνατον.

Αλλά και στην Καστοριά, ανάλογη απειλή είχε μεγαλόστομα εκτοξεύσει στην αρχή της θητείας του και ο τ. δήμαρχος κ. Ιωάννης Τσαμίσης, για το θέμα της απόκτησης πολιτιστικού κέντρου. Μόνο που, όπως ήταν φυσικό, και αυτή η απειλή του τ. δημάρχου, αποδείχθηκε ένα πολιτικά ρηχό και φθηνό πυροτέχνημα. Διότι όχι μόνο δεν έγινε ποτέ το πολιτιστικό κέντρο, ούτε και παραιτήθηκε ο απελθών δήμαρχος, αλλά όπως ήδη φημολογείται δεν αποκλείεται να διεκδικήσει και πάλι το αξίωμα του δημάρχου, χωρίς να τον εμποδίζει το γεγονός ότι η Καστοριά είναι πολιτιστική στέπα.

6.5.11

ΟΔΟΣ: Ζητήματα [οικολογικών] ευαισθησιών ΙΙ

ΚΑΣΤΟΡΙΑ & ΓΟΥΝΑ

 
Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι επώνυμος γουνέμπορος της Καστοριάς, σχολιάζοντας το οπισθόφυλλο της 31ης Μαρτίου 2011 της ΟΔΟΥ, για τις κινητοποιήσεις των οικολογικών και πολιτικών οργανώσεων σε βάρος της 1ης Διεθνούς Έκθεσης Γούνας που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, με e-mail του που έστειλε στην εφημερίδα αναφέρει ότι λυπάται πολύ και ότι θεωρεί τις θέσεις της εφημερίδας ως ανεξήγητα εχθρικές (!!) απέναντι στην καστοριανή γουνοποιία συνολικά. Μάλιστα εκφράζει και την αγανάκτησή του ενώ σε ένδειξη... διαμαρτυρίας, απαίτησε την άμεση διακοπή της συνδρομής του.  

5.5.11

ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΤΡΩΝΟΥ ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΥ: Το "κουφάδι"




Κανείς δεν ήξερε ποια ήταν και από πού. Την είχαν βρει οι δυο γέροντες μόνη, δίπλα σε μία βρύση στο βουνό. Έτρεμε σύγκορμη και δεν μιλούσε καθόλου. Μάλλον και δεν άκουγε. Στις ερωτήσεις τους απαντούσε μονάχα με ένα βουβό κλάμα. Ούτε λέξη δεν είπε. Τη λυπήθηκαν και την κατέβασαν μαζί τους στο λυόμενο, όπου είχαν εγκατασταθεί, μαζί με άλλους καταφυγόντες. Δύο τολ στέκονταν πλάι-πλάι, πέντε οικογένειες σε κάθε ένα απ` αυτά. Μια παράγκα πιο έξω, για κοινό μαγειρείο. Της έβαλαν ένα πρόχειρο στρώμα σε μια γωνιά της υποτυπώδους καμαρούλας τους κι ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι.

4.5.11

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητή ΟΔΟΣ, 

Πρόσεξα τις προηγούμενες ημέρες, ότι για τα προκλητικά αυθαίρετα (πισίνα, αποθήκες κοκ) της οικογένειας που κάνει το πολιτικό κουμάντο, οι άλλες εφημερίδες, και κυρίως αυτή η εφημερίδα που παριστάνει την επαναστατημένη, με αποκλειστική όμως προτίμηση και στόχο τους πολιτικούς που χάνουν τις εκλογές, κατάπιαν την είδηση. Κοινώς, έχασαν την λαλιά τους. Κι’ ας έχουν μια γλώσσα «να», όταν είναι να προσκυνήσουν αυτόν που προσκυνούν.
Μάλιστα, απ’ ό,τι αντιλήφθηκα, η επαναστατημένη για να αποπροσανατολίσει ξέθαψε από τα αρχεία της ξεχασμένες ιστορίες χωρίς κανένα ίχνος επικαιρότητας.

Είναι γεγονός ότι συγκεκριμένοι αντιμετωπίζουν τους πολιτικούς σαν αγελάδες: Τους «αρμέγουν» συχνά, και με αδιαφανή μέσα, όσο καιρό είναι στην εξουσία, όπως έκαναν με τους Νεοδημοκράτες.  Και όταν χάσουν τις καρέκλες τους, τους χρησιμοποιούν σαν στόχους, για να αρμέξουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τους επόμενους κυβερνώντες Και νομίζουν κι’ από πάνω ότι, ο κόσμος δεν τους έχει πάρει είδηση, ή τρώει κουτόχορτο. Γι’ αυτό βασικά δεν απόρεσα και τόσο που κρύφτηκαν σχεδόν όλοι. Αν είχε αυθαίρετο άλλος, και ιδίως κάποιος τέως κυβερνητικός από την Νέα Δημοκρατία, να δεις που «τραγωδία» θα το ανεβοκατέβαζαν, και πρώτος και καλλίτερος ο βουλευτής του ΠαΣοΚ.

Ο οποίος λογικά θα έπρεπε να προβληματίζεται για τον τόοοσο σεβασμό (στα όρια του τρόμου) που προκαλεί στα τοπικά ΜΜΕ, και δεν τόλμησαν να αφιερώσουν ούτε μια αράδα γραμμές για τα αυθαίρετα. Αν για την πιο συνηθισμένη νεοελληνική στραβοτιμονιά (οικοδομικές αυθαιρεσίες, έστω κι αν είναι και πισίνα, και μάλιστα πολιτικού) λούζει τόσος κρύος ιδρώτας τους φορείς της ενημέρωσης και της κριτικής στην Καστοριά, φαντάσου τι θα συμβεί για κάτι αληθινά σοβαρό, που να αφορά τον διακεκριμένο πολιτικό.

Ο αμετανόητος Νεοδημοκράτης


Η ΟΔΟΣ ευχαριστεί τον ανώνυμο αναγνώστη για τις παρατηρήσεις του, έστω κι’ αν οι χαρακτηρισμοί του δεν απηχούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας για πρόσωπα, τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, και τις σχετικές καταστάσεις. 


3.5.11

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Περί δημοσίου χρέους, δημοσίων υπαλλήλων και χρημάτων

Δε ξέρω κατά πόσο ο σημερινός πρωθυπουργεύων αγνοούσε προεκλογικά την κατάσταση με τη δημοσιονομική εκτροπή της χώρας, όταν αναφανδόν μας βομβάρδιζε με το σύνθημα του «Λεφτά υπάρχουν». Η μετεκλογική του αντίδραση όμως, όταν άρχισε να περιφέρεται την Ευρώπη, διαλαλώντας τοις πάσι πως η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης, προσωπικά μου θυμίζει αποτεθέντα σύζυγο, που αντιληφθείς την ανομία της συζύγου του, περιφέρεται τους δρόμους και τις πλατείες ωρυόμενος, γνωστοποιώντας σε όλους τα εντός του οίκου του τεκταινόμενα. Ενώ, σωφρόνως ποιών, θα μπορούσε να επισκεφτεί το δικηγόρο του και διακριτικά να προωθήσει το διαζύγιο του.

2.5.11

ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΛΕΓΚΑΝΟΥ: Η χώρα της fake επανάστασης

Με αιτία τη φτώχια και την ανεργία, που δημιούργησε ένα διεφθαρμένο καθεστώς και με σπινθήρα έκρηξης τις σχετικές διαρροές της ιστοσελίδας wikileaks, ο λαός της Τυνησίας έστειλε τον αλαζόνα Μπεν Αλί στο σκοτείνο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Σαν ντόμινο, η συσσωρευμένη οργή της Αιγύπτου δεν άργησε να ξεσπάσει.

1.5.11

ΜΠΕΣΣΗ ΜΙΧΑΗΛ: Ο κροίσος, η κρίση και το κρίμα

Για σας
Θα κάνω μια καλύτερη τιμή
Είπε το Τίποτα στο Κάτι.
Κι εκείνο το ηλίθιο
Το πίστεψε.
Κική Δημουλά



«ΚΡΟΙΣΟΙ»

Ο πρώτος Κροίσος ήταν ο βασιλιάς της Λυδίας (560-546 π Χ) πλούσιος και κραταιός χάρη στο χρυσάφι του Πακτωλού ποταμού και στη καλή διαχείρισή του, μαικήνας γραμμάτων και τεχνών. Ένας από τους καλεσμένους του υπήρξε κι ο σοφός Σόλων που αντί να τον κολακεύσει τον προειδοποίησε «μηδένα προ του τέλους μακάριζε».

Όταν νικημένος από τον Πέρση Κύρο τον Α’ ετοιμαζόταν να καεί, φώναξε το όνομα του Σόλωνα ενθυμούμενος τα λόγια του. Κι έτσι, έσωσε τη ζωή του γινόμενος σύμβουλος του Κύρου. Υπήρξε ίσως ένας από τους καλοηθέστερους κροίσους στη μακρά και άπληστη διαχρονική πορεία τους.
Ένας αντιπροσωπευτικός δυσώνυμος σύγχρονος κροίσος υπήρξε ο Madoff, -τραπεζίτης πλουσίων που κατέληξε μετά τη πτώση της αμφιλεγόμενης, αρχικά εξαιρετικά κερδοφόρου επενδυτικής πυραμίδας του, των δισεκατομμυρίων δολαρίων, στη φυλακή. Πολύ πρόσφατα ο γυιός του αυτοκτόνησε δι’ απαγχονισμού. Ο πατέρας δεν θέλησε-μπόρεσε (;) να παραστεί στην κηδεία....

Μια από τις διασημότερες, έγκυρες τράπεζες, αντιπροσωπευτικό είδος αυτού του τρομακτικού καπιταλιστικού οργάνου-«κροίσου» που έντρομοι αποκαλούμε «αγορές», η JPMorgan Chase & Company, λειτουργεί στη βάση «κορώνα κερδίζουν όλοι, γράμματα χάνετε εσείς, ή τα κέρδη δικά μας οι ζημιές δικές σας». Πώς φθάσαμε να γίνεται αυτό; Απλό: Αμοιβαία κεφάλαια και συνταξιοδοτικά ταμεία δανείζουν τα χαρτοφυλάκιά τους δηλαδή τις μετοχές και τα ομόλογά τους στη τράπεζα, ως μακροπρόθεσμες επενδύσεις. Η τράπεζα «υποθηκεύει τον δανεισμό των τίτλων » από τα χαρτοφυλάκια ως ρευστό που επανεπενδύει. Αν τα κεφάλαια αυξηθούν, η τράπεζα παίρνει ένα ποσοστό των κερδών, αν έχουν απώλειες, τις επωμίζονται ολοκληρωτικά οι πελάτες. Αυτό θα ήταν σχεδόν αποδεκτό μέσα στο άπληστο καπιταλιστικό σύστημα της ασύδοτης αγοραπωλησίας επενδυτικών προϊόντων των «αγορών». Όμως υπάρχει και το χειρότερο: οι ίδιες οι «αγορές /τράπεζες» στοιχηματίζουν, συχνά υπόγεια μέσω λομπιστών, στη κατάρρευση των ίδιων των προϊόντων τους, σε κατευθείαν σύγκρουση με τα συμφέροντα των πελατών τους! Γιατί, κι εδώ ξεπροβάλλει ανάγλυφα ο σουρεαλισμός του καπιταλισμού, πελάτες των τραπεζών είναι κατά 65% ταμεία εύπορων συνταξιούχων δυτικών χωρών (ΗΠΑ, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία! Που ποντάρουν στη χρεοκοπία υπερδανεισμένων κρατών, που μπορεί να περιλάβει τελικά σαν ντόμινο και τη δική τους! Πιθανότατα, αποτελεί αυτή η κομψά αποκαλούμενη απορρύθμιση, με τερατώδη αύξηση των CDS’s (Credit Default Swaps= ασφάλιστρα έναντι κινδύνου χρεοκοπίας ), τη κυριότερη αιτία της κατάρρευσης δυνατότητας δανεισμού πολλών υπερχρεωμένων κρατών μέσα στα οποία περιλαμβάνεται και η Ελλάδα. Φυσικά, χρειάζονται ανίκανες κυβερνήσεις συνεργοί του εγκλήματος, που δανείζονται απερίσκεπτα για να καλύψουν πελατειακές –κομματικές ανάγκες.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ