30.7.10

ΟΔΟΣ: Παπούα

Η επιστολή ανώνυμου αναγνώστη που δημοσιεύτηκε στην τελευταία σελίδα του φύλλου 546 της 10ης Ιουνίου 2010, για τους χορούς και τα τραγούδια σε παραλίμνιο χωριό τις ημέρες της πρωτομαγιάς σε απόσταση αναπνοής από την ιδιωτική κατοικία του βουλευτή Καστοριάς και προέδρου της Βουλής κ. Φιλίππου Πετσάλνικου, όπως ήταν αναμενόμενο κέντρισε το ενδιαφέρον των αναγνωστών της εφημερίδας. Οι λεπτομέρειες του θέματος προκάλεσαν ερωτηματικά και θυμό. Αλλά και απογοήτευση, με κυρίαρχο το αίσθημα της προσβολής.

Ανάλογα και ακόμη περισσότερο εκδηλωτικά ήταν τα σχόλια των επισκεπτών του blog της ΟΔΟΥ, στο οποίο είναι ακόμη δυνατό να παρακολουθήσει κάποιος το video της υπόθεσης: Να γιορτάζουν την πρωτομαγιά του 2010 (και) σε ένα παραλίμνιο χωριό πολύ κοντά στην Καστοριά, απέναντι από την πόλη, και περίπου δίπλα από την κατοικία του βουλευτή Καστοριάς.

Ο οποίος, ως μέλος αλλεπάλληλων κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ (πριν αλλά και) μετά το 1993 επί πρωθυπουργιών Ανδρέα Παπανδρέου, Κωνσταντίνου Σημίτη και Γεωργίου Παπανδρέου, μετά την Αλλαγή και την οικονομική πρόοδο της Ελλάδας και των Ελλήνων, την σωτηρία της γούνας, την εξυγίανση της λίμνης, την αποναρκοθέτηση του Γράμμου που ήδη μετατράπηκε σε Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης (των αρκούδων προφανώς), συνέβαλε από τις σημαντικές κυβερνητικές θέσεις και στην επίλυση των εθνικών προβλημάτων. Με πιο επίκαιρο τις μέρες αυτές της ονομασίας των Σκοπίων.

Τα οποία Σκόπια προκαλούν ευθέως και απροκάλυπτα την Ελλάδα, ακόμη και μέσα από τα σύνορά (μας) με όπλο την προπαγάνδα και τον εκμαυλισμό. Σαν να μην έφθανε δηλαδή η φημολογία ότι, η Ελλάδα μετά την λύση της «Βόρειας Μακεδονίας» (για την ονομασία του κράτους αυτού) δέχθηκε τώρα και την ονομασία «Μακεδονία του Βαρδάρη», που αν υιοθετηθεί τελικά, θα επισημοποιήσει την προπαγάνδα των Σκοπίων που θεμελιώνεται στο αίτημα της .. «ένωσης» της τριχοτομημένης Μακεδονίας (Αιγαίου, Βαρδάρη και Πιρίν). Ευτυχώς η αδιαλλαξία των Σκοπίων, που αρνούνται όλες τις λύσεις, αντισταθμίζει την κοντόφθαλμη εγχώρια ενδοτικότητα.

Ώστε, εν έτει 2010, να έχουν το θάρρος, μερικές δεκάδες συνειδησιακά δυστυχείς συμπατριώτες κάθε ηλικίας (μεταξύ τους και πολύ νέοι, που ίσως γεννήθηκαν μετά το 1991), να γιορτάζουν δίπλα από το σπίτι του βουλευτή Καστοριάς και προέδρου της Βουλής (που ξέρει μόνο να «κατσαδιάζει» την ‘’Παμμακεδονική’’), την δική τους Πρωτομαγιά. Με τραγούδια και χορούς σλαβικούς, σε γλώσσα βουλγαρική (εκδοχής των Σκοπίων).

Το θέαμα, εκτός από τον αιφνιδιασμό, θα περιοριζόταν ενδεχομένως στην γραφική διάσταση των θρασύτατων, που αν και αισθάνονται καταπιεσμένοι, ωστόσο βρίζουν σκαιά τους υπόλοιπους Έλληνες. Ή θα περιοριζόταν και στην κατανόηση του είδους της πολυπολιτισμικότητας, που αντιλαμβάνεται για την Ελλάδα ο σημερινός πρωθυπουργός, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι γόνος τέτοιας καταγωγής. Ή έστω, στην ανάλυση των αιτίων και λόγων, εξ αιτίας των οποίων, όσοι κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1990 και μετά, πέτυχαν με τα «κατορθώματά» τους, όχι μόνο να εμπνεύσουν την ίδρυση ενός συντηρητικού δεξιού κόμματος, που δεν χρειαζόταν η Ελλάδα, αλλά να στρέψουν πολλούς Έλληνες σε αυτό. Και να το καθιερώσουν στην συνέχεια ως εγγυητή της πολιτικής εντιμότητας, θεματοφύλακα των εθνικών δικαίων και προνομιακό συνομιλητή της ιστορίας. Και να τα κάνουν θάλασσα με όλα τα εθνικά προβλήματα: Μακεδονικό, σχέσεις με την Τουρκία, οικονομία, ανάπτυξη, διαφάνεια κοκ.

Όλα αυτά βέβαια, θα μπορούσαν να συμβούν και να τελειώνει εκεί η γραφική ιστορία, μόνο αν οι στίχοι του τραγουδιού που χόρευαν τα θύματα της προπαγάνδας δεν είχαν τόσο μισελληνικό περιεχόμενο.
Και αν ο χορός δεν έμοιαζε να αποτελεί το εργαλείο μιας αποκρυφιστικής τελετουργίας ψευδομακεδονικού αλυτρωτισμού, μιας ομάδας δυστυχισμένων στις όχθες της λίμνης της Καστοριάς. Λέγεται βέβαια, ότι η ηχητική κάλυψη του video μπορεί και να αποτελεί προϊόν μοντάζ που επεξεργάζεται και διαδίδει η προπαγάνδα των Σκοπίων.

Αλλά αν δεν συμβαίνει αυτό, θα πρόκειται για ένα αίσχος, απ’ αυτά που ενθάρρυνε και επέτρεψε η αφέλεια ορισμένων που επί είκοσι χρόνια προπαγανδίζουν την ανύπαρκτη παραδοσιακότητα της ανυπόφορης σλαβικής μουσικής των χάλκινων με τον όρο «τα ακούσματά μας». Καθώς και όσων νομίζουν ότι, με το να αποδέχονται την πολυπολιτισμικότητα αυτού του είδους, αφ’ ενός μεν γίνονται οι ίδιοι… κοσμοπολίτες και αφ’ ετέρου ότι υπηρετούν την ιστορική αλήθεια.

Ώστε φθάσαμε στο τέλος να χορεύουν και να τραγουδούν σκοπιανά τραγούδια με ανθελληνικό περιεχόμενο, γεμάτο μίσος και ύβρεις για την Μακεδονία και την Ελλάδα, για το Αιγαίο και τους Έλληνες, σαν κι’ αυτά που φέρονται να χόρεψαν και να τραγούδησαν σε άπταιστη γλώσσα, οι κάτοικοι του χωριού αυτού.

Το θέαμα, αλλά και τα θέμα, δίκαια προκαλεί ζωηρές αντιδράσεις. Βεβαίως, κανείς δεν αμφισβητεί από κανένα το δικαίωμα να αισθάνεται και να δηλώνει ό,τι θέλει: Μακεδόνας ή «Μακεδόνας» pure σλάβος, Βούλγαρος, Ρουμάνος, Τούρκος ή Καναδός, Εσκιμώος, Ινδιάνος, Αζτέκος ακόμη και Παπούα. Αλλά ως εκεί που ο προσδιορισμός της ταυτότητάς του είναι δικό του πρόβλημα, ή έστω των ιστορικών, ή έστω της ψυχολογίας.

Όμως διασπορά του μίσους, οι αντικρατικές σε βάρος της Ελλάδας ενέργειες, η καλλιέργεια κλίματος και ρεύματος διχασμού και απόσχισης, δεν είναι παιγνίδι. Ούτε μπορεί να μην προκαλεί ανησυχία και θυμό, σε όσους αντιλαμβάνονται πού ακριβώς αποσκοπούν οι «αλύτρωτοι», τα φαντάσματα που χορεύουν για να νεκραναστήσουν την μακεδονική σαλάτα σε πολυπολιτισμική εκδοχή. Εκμεταλλευόμενοι την ανυποληψία του πολιτικού κόσμου, και τον πρόσκαιρο ξεπεσμό της Ελλάδας.

Δεν χωρεί αμφιβολία, ότι με την τροπή που έχουν λάβει οι εξελίξεις, και την αποστροφή των πολιτών προς τους πολιτικούς, εξ αιτίας των σκανδάλων και της διαφθοράς, όπως ιδιωτεύει (σχεδόν κρύβεται) ο τ. πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής, από τότε που καταπόντισε το κόμμα του στις εκλογές του π. Οκτωβρίου, είναι πιθανό, στο τέλος αυτής της χρονικής περιόδου, να πυκνώσει τις τάξεις του ο στρατός των κρυμμένων πολιτικών.

Μέχρι να συμβεί αυτό, βουλευτές, πολιτικοί, δήμαρχοι και στρατάρχες, μέσα σ’ αυτούς κι’ ο πρόεδρος της Βουλής, που αναλαμβάνουν ελέω Θεού ή ανθρώπων να υπηρετήσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες, μπορούν να διαλέξουν με τις πράξεις και παραλείψεις τους, την μεριά στην οποία θα καταλήξουν.


Σχετικά κείμενα:
Από αναγνώστη της εφημερίδας
ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

 

27.7.10

ΟΔΟΣ: «Κοτζάμ» Δήμος


ΟΔΟΣ 8.7.2010 | 550

Το σχέδιο «Καλλικράτης» που προβλέπει την επέκταση του Δήμου Καστοριάς ώστε από την 1η Ιανουαρίου, δηλαδή σε ελάχιστους μήνες, να υπάγονται σ’ αυτόν και άλλες περιοχές, όπως οι Δήμοι Μεσοποταμίας, Αγίας Τριάδος, Μακεδνών, Αγίων Αναργύρων, Αλιάκμονα, Βιτσίου, Κορεστίων, Κλεισούρας και η κοινότητα Καστρακίου, αποτελεί σημαντικό πείραμα. Για την αναγκαιότητα και την επιτυχία του κανείς δεν είναι ακόμη σε θέση να επιχειρηματολογήσει με βεβαιότητα.

Λίγο η αντίληψη ότι το σχέδιο αυτοδιοικητικής ανασύστασης επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λίγο η ζοφερή οικονομική και πολιτική κατάσταση που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, λίγο ακόμη οι αψυχολόγητοι χειρισμοί που έγιναν από πολλές πλευρές, -με πιο χαρακτηριστική (και σε πανελλήνιο επίπεδο ίσως να κατέχει την «πρωτιά»), αυτή της παρέμβασης του βουλευτή Καστοριάς και προέδρου της Βουλής κ. Φιλίππου Πετσάλνικου, με σκοπό την δημιουργία ενός κατά κάποιο τρόπο «προσωπικού» Δήμου στον Νομό Καστοριάς, φυσικό ήταν όλα αυτά, να περιορίσουν τα όσα θετικά συμπεράσματα μπορούσαν να προκύψουν από την ανάλυση του νέου αυτοδιοικητικού χάρτη της Ελλάδας.

Άλλωστε δεν είναι και τόσο εύκολο πράγμα, από την μια μέρα στην άλλη να καταργηθούν όλοι οι νομοί της χώρας, να αποκτηθεί περιφερειακή συνείδηση και να διαμελιστούν οριστικά κοινωνικές οντότητες που διατηρήθηκαν για πολλές-πολλές δεκαετίες. Για παράδειγμα, η διαίρεση του νομού Καστοριάς σε 3 δήμους, αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά όσα μέχρι τώρα ήταν δεδομένα. Οι δεσμοί των δήμων από ευθείς και οριζόντιοι, χαλαρώνουν και γίνονται κάθετοι μέσω της Περιφέρειας. Για πρώτη φορά το Άργος Ορεστικό ή το Νεστόριο, δεν θα υπάγονται συνειρμικά στην Καστοριά. Αργά θα πρέπει να ανήκουν ευθέως στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

26.7.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κ. διευθυντά,

Άκουσα τα περί «φθηνού εισιτηρίου» της Sky Express που αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Βουλής στην τηλεόραση, αλλά και διάβασα σε άλλη τοπική εφημερίδα –εν αντιθέσει με ό,τι γράψατε εσείς την προηγούμενη εβδομάδα- ότι «το εισιτήριο της Sky Espress Αθήνα-Καστοριά-Αθήνα (173,75) είναι φθηνό σε αντίθεση με το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Αθήνα όπου η τιμή είναι στα 230 με 260 ευρώ»!

Έμεινα έκπληκτος που το διάβασα, διότι τον περασμένο Νοέμβριο πέταξα Θεσσαλονίκη-Αθήνα-Θεσσαλονίκη με Aegean με 55,01 ευρώ (σας επισυνάπτω σε φ/α το εισιτήριο). Και έχω κλείσει ήδη εισιτήριο για τα Χριστούγεννα-Θεοφάνεια (στην χάϊ-σίζον περίοδο) με 89,00 ευρώ πήγαινε-έλα.

Από περιέργεια μπήκα στο ίντερνετ ναδω εισιτήρια, έβαλα τυχαίες ημερομηνίες αρχές Οκτωβρίου (σαιζόν με μέση τιμή εισιτηρίων). Η Sky Express (παρ’ όλο που έχει στάνταρ τιμή, δηλαδή 173,75 είτε πετάξεις Παρασκευή είτε Τρίτη κλπ) δεν δίνει εισιτήριο για Οκτώβριο (!), παρά μόνο για Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο!

-Τo site της Aegean μου έδωσε αεροπορικό εισιτήριο Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Αθήνα = 115.
-Το site της Olympic air μου έδωσε το ίδιο δρομολόγιο = 104,31
Και το site π.χ. της airtickets.gr μου δίνει το ίδιο εισιτήριο, δηλ. Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Αθήνα = με 98!

Δεν έμεινα εκεί, στις ίδιες ημερομηνίες το site της Lufthansa μου δίνει εισιτήριο Αθήνα-Φρανκφούρτη-Αθήνα = 139, ενώ το site της EasyJet μου δίνει εισιτήριο Θεσσαλονίκη-Βερολίνο-Θεσσαλονίκη= 84,98 και Θεσσαλονίκη-Λονδίνο-Θεσσαλονίκη στα 105!

Και να φανταστεί κανείς ότι η γραμμή της Καστοριάς επιχορηγείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση! Τότε καλύτερα να μην επιχορηγείται, μια και πιο φθηνά είναι να πας στο Λονδίνο ή στο Βερολίνο -σε μη επιχορηγούμενες γραμμές- από ό,τι από την Αθήνα στην Καστοριά και πίσω.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Λ.Κ.


Σημ. της ΟΔΟΥ: Η εφημερίδα υπενθυμίζει ότι το εισιτήριο της μη άγονης γραμμής Αθήνα-Καστοριά-Αθήνα επί Athens Αirways ήταν λίγους μήνες πριν περίπου 143 ευρώ.

25.7.10

Χρόνος

ΟΔΟΣ: Μια άλλη Καστοριά

Στο μέσο του καλοκαιριού, δεν είναι δα και το πιο συνηθισμένο για την ΟΔΟ να κάνει αναφορές στα Καρναβάλια της Καστοριάς. Ούτε καν όταν υπάρχει ανάγκη για δροσιά.

Όμως, η αναφορά επικαιροποιείται από ένα τυχαίο συμβάν: Η ΟΔΟΣ εντόπισε στο διαδίκτυο και ανήρτησε στο blog της εφημερίδας, videos -στην ουσία σύντομα κινηματογραφικά αποσπάσματα σε φιλμ 8 mm- από αυθεντικές ερασιτεχνικές λήψεις των ετών 1968 και 1969. Η αξία του έγκειται στο γεγονός ότι παρουσιάζουν ανεπιτήδευτα, και με αυθεντικότητα την Καστοριά και τους κατοίκους της 40-42 χρόνια πριν. Διότι πολύ απλά τα πλάνα δεν είναι σκηνοθετημένα, ενώ ο ανυποψίαστος κόσμος κινείται αμέριμνα και με φυσικότητα μέσα στην καθημερινότητά του, ή στα καρναβάλια. Σε μια εποχή που η ακμή της γουνεμπορίας ήταν στο απόγειό της.

Tο αρχείο, που προέρχεται από την κ. Κλειώ Μποσταντζόγλου (Hellenic Visual Archives) είναι πολύτιμο. Η Καστοριά αν και μοιάζει να αναπτύσσεται και να αλλάζει ραγδαία, στις σκηνές που κινηματογραφήθηκαν παραμένει πολύ γραφική και όμορφη. Αλλά και καθαρή στους δημόσιους χώρους της. Η λίμνη έφθανε μέχρι την άσφαλτο των οδών Ορεστιάδος και Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ η- αραιή για τα σημερινά δεδομένα- κίνηση των οχημάτων καθώς και ο κόσμος προδίδουν την ώριμη αστικότητα του χώρου στον χρόνο.

Για δε τα καρναβάλια, μόνο άναυδος μπορεί να μείνει ο θεατής από το φιλμάκι. Εκτυλίσσονται τον Ιανουάριο του 1968 (οπότε είναι αναπόφευκτη η επικαιρότητα της πρόσφατης δικτατορίας του Απριλίου 1967) και η κινηματογράφηση γίνεται μόνο με το φως της ημέρας, προφανώς για τεχνικούς λόγους που οφείλονται στην ερασιτεχνικότητα της λήψης.

Όμως η ατμόσφαιρα δείχνει ασύγκριτη, όπως και ήταν για όσους την έζησαν σε παλιότερες εποχές, και έχουν αναμνήσεις αλλά και παραστάσεις. Οι καρναβαλιστές (φυσικά πουθενά δεν υπάρχει η κακόηχη λέξη «ραγκουτσάρια», -όπως και στο αρχείο της Hellenic Visual Archives είναι καταγεγραμμένο ως «Καστοριανό Καρναβάλι») μεγάλοι και πολλά μικρά παιδιά, τα οποία κυρίως διασκέδαζαν από νωρίς, ντυμένοι ατημέλητα ή όχι, δείχνουν να έχουν κέφι, έστω κι’ αν δεν υπάρχει ηχητική κάλυψη.

Παρά το γεγονός ότι οι καρναβαλιστές διατρέχουν όλο το παλιό κέντρο της πόλης, το σημείο αναφοράς είναι ασφαλώς το χριστουγεννιάτικο δένδρο της πλατείας Ομονοίας, γύρω από το οποίο συναντιούνται οι παρέες. Αλλά το εκπληκτικό, είναι οι στολές και οι ιδέες μερικών μεταμφιεσμένων.

Αντίθετα με όσα πλασάρουν τα τελευταία χρόνια οι βαλκανόπνευστοι, υπάρχουν βεβαίως οι γνωστοί καουμπόϋδες και ινδιάνοι. Αλλά διακρίνονται δεκάδες μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, με καλυμμένα ή όχι πρόσωπα, με ιδιαίτερα ωραίες στολές, μερικές από τις οποίες παραπέμπουν στην Βενετία ή στο Ρίο ντε Τζανέϊρο. Άλλες πάλι ξεχωρίζουν για την ποιότητα των υλικών τους, και άλλες για την καλλιτεχνική φαντασία αυτών που τις φορούν. Το σύνολο προδίδει τον αστικό χαρακτήρα της Καστοριάς, αλλά και μια συγκρατημένη αξιοπρέπεια μέσα στο ξεφάντωμα.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι, οι Καστοριανοί εκείνης της εποχής, δείχνουν τελείως αδιάφοροι από την παρουσία της κινηματογραφικής μηχανής ανάμεσά τους, και δεν καταγράφεται ούτε μια αντίδραση που να παραπέμπει στις φθηνές ξιπασιές της μικρής οθόνης στις μέρες μας, με τους… «ρογκάτορες που τριγυρνούν στην πόλη με προβιές ζώων, ζητώντας δώρα από τους νοικοκύρηδες για να ξορκίσουν το κακό» (!), όπως ερμηνεύουν σήμερα το αστικό καστοριανό καρναβάλι οι βαλκανόπνευστοι.

Τα πειστήρια αυτά διαψεύδουν αποστομωτικά όσους προσπαθούν να υποβαθμίσουν την καστοριανή παράδοση, αλλά και την συμβολή της πόλης στο ελληνικό καρναβάλι. Χωρίς αμφιβολία αξίζει να το δει κανείς, έστω και για να αναγνωρίσει γνωστούς και φίλους σε μια άλλη εποχή. Και μια άλλη Καστοριά βεβαίως.



Τα βίντεο στην ΟΔΟ
Τα βίντεο στο Hellenic Visual Archives


Σχετικά κείμενα:

-ΟΔΟΣ: ΡΙΟ ντε Τζανέϊρο & ΚΑΣΤΟ-ΡΙΟ του Ιανουαρίου
-ΟΔΟΣ: Θύμα της «παραδοσιακότητας»
-ΟΔΟΣ: Πολιτιστική εσωστρέφεια 
 -Λόγος &Αντίλογος (Α. Πηχιών)
-ΟΔΟΣ: Γιορτές
-ΟΔΟΣ: Το δις...
-ΟΔΟΣ: Ακούσματα
-ΟΔΟΣ: Περάστε κόσμε!
-ΟΔΟΣ:...να κάνει πιο απολαυστική, πιο λαμπερή και πιο αισιόδοξη την ζωή μας
-ΣΠΥΡΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ: Μήπως κι’ εγώ δεν είμαι τελικά Καστοριανός;
-ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν (Γ. Τσάμης)
-Το καστοριανό καρναβάλι που χάθηκε (ηχογράφηση του 1930) 
-ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν (Α. Μπούτη)
-ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν
-ΜΕΡΟΠΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΓΓΕΛ: Καστοριανό Καρναβάλι
-ΜΕΡΟΠΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΓΓΕΛ: Καρναβάλι. (Ήμήπως ραγκουτσάρια και πανηγύρια;)
-ΚΑΣΤΟ-ΡΙΟ
-Καστοριανό καρναβάλι 2011 -φωτό- [α] 
-Καστοριανό καρναβάλι 2011 -φωτό- [β]
-Καστοριανό καρναβάλι 2010 -φωτό- [α] 
-Καστοριανό καρναβάλι 2010 -φωτό- [β]
-Καρναβάλια Καστοριάς
-Καρναβάλια Ιανουαρίου 2012
-Καρναβάλια Καστοριάς
-Καρναβάλια Ιανουαρίου 2012
-Καστοριανό καρναβάλι: «Τα Καλά Παιδιά στην διάδοσιν του εθίμου»
-ΟΔΟΣ: Ξορκίζοντας το κακό [I]
-ΟΔΟΣ: Ξορκίζοντας το κακό [II]
-ΟΔΟΣ: Μέδουσα [Ξορκίζοντας το κακό ΙΙΙ]

Ανακοίνωση της μειοψηφίας του νομαρχιακού Συμβουλίου Καστοριάς

Η μειοψηφία του Νομαρχιακού Συμβουλίου καταψηφίζει τον απολογισμό του 2009, ο οποίος έγινε απουσία του Νομάρχη αναιτίως (προτίμησε να παραστεί σε εκδήλωση) έτσι σέβεται ο νομάρχης το Ν.Σ. και τον λαό του νομού!
Όλοι αποδεχόμαστε πως οι κανόνες της χρηστής διοίκησης είναι η διαβούλευση, η διαφάνεια, η ισονομία, η ισοπολιτεία και φυσικά ο Απολογισμός, κορυφαίο θέμα, ο ¨καθρέφτης¨ της Διοίκησης. Για το 2009 είχαμε έσοδα 27.450.000€, έξοδα 20.400.000€, υπόλοιπο 7.000.000€.

24.7.10

Οι μεν και οι δε


Αυθαίρετες κρίθηκαν -επί δημαρχίας Παπουλίδη (2005)- οι προσπάθειες μετατροπής του πάρκινγκ σε χώρο δεξιώσεων του Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου, ενώ νομιμοποιήθηκαν -ως χώρος δεξιώσεων (αντί πάρκινγκ)- επί δημαρχίας Τσαμίση (2010).




Σχετικά κείμενα:

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

κ. Μπαϊρακτάρη,

Αφορμή για την επικοινωνία μας αυτή, αποτελεί η επιστολή ανώνυμου αναγνώστη σας, που δημοσιεύτηκε στη στήλη «Λόγος & Αντίλογος», την Πέμπτη 01.07.2010.
Μια επιστολή, στην οποία, ο ανώνυμος αναγνώστης σας, μου ασκεί άδικη κριτική, συνδυασμένη με μεγάλη δόση παραπολιτικής, φτάνοντας στο σημείο να με εγκαλεί για καιροσκοπισμό στο θέμα της ίδρυσης πανεπιστημιακής σχολής στην Καστοριά. Με βάση όλα τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας, καιροσκόπος είναι αυτός που «που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις καταστάσεις, για να αποκομίσει προσωπικό όφελος».
Προς αποκατάσταση της αλήθειας, θέλω να θυμίσω, ότι δεν ανήκω σ΄ αυτούς που ανακοινώνουν εδώ και χρόνια την ίδρυση πανεπιστημικής σχολής στην Καστοριά, που ακόμα δεν λειτουργεί και δεν ανήκω σ’ αυτούς που την ώρα που το Υπουργείο Παιδείας μιλάει για συγχωνεύσεις τμημάτων, αυτοί ασχολούνται με την προσωπική τους πολιτική επιβίωση.
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που δεν δέχονται την κριτική ούτε από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι έχουν το αλάθητο. Όμως όταν η κριτική γίνεται στα πραγματικά γεγονότα και τα παίρνει υπ΄ όψιν της μπορεί να είναι εποικοδομητική. Ζήτησα με ανοικτή επιστολή, κοινή δράση απ΄ όλους τώρα, πριν να είναι αργά, για να αποτραπεί οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη. Αυτό άραγε ποιους ενόχλησε;
Αυτή είναι η αλήθεια. Είναι προφανές, ότι ο ανώνυμος αναγνώστης σας έχει άλλα στο μυαλό του.

Μαρία Αντωνίου

Η εφημερίδα ευχαριστεί την κ. Μ. Αντωνίου για την επιστολή της. Άλλωστε με αυτή, στην ουσία δίνονται όλες οι εξηγήσεις και οι ερμηνείες με βάση τις οποίες μπορεί να γίνει η προσέγγιση της απαντώμενης επιστολής του ανώνυμου. Η ΟΔΟΣ ασφαλώς και δεν θα είχε κανένα λόγο να μη προσυπογράψει τις εκτιμήσεις της κ. Μ. Αντωνίου, αν, στην πραγματικότητα, ο πλήρης υπαινικτικών αναφορών λόγος της, δεν έδινε άλλη διάσταση στην «παραπολιτική».

***

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κύριε Μπαϊρακτάρη.

Ευτυχώς που υπάρχει η «ΟΔΟΣ» για να διεκτραγωδήσω το αδιέξΟΔΟ και, μάλιστα, ανεξΌΔΩΣ. Ευχαριστώ!

Σήμερα πληροφορήθηκα ότι κάποιος πολιτικός μας, είπε: «μαζί τα φάγαμε»! Έτσι θυμήθηκα τον Ιασωνίδη, ο οποίος σε λόγο του προς Ποντίους, είχε πει: «Αγαπητοί πρόσφυγες! Κατηγορούσιν υμάς ότι εφάγομεν. Σκατά εφάγομεν.»… Άντε, και καλή μας χώνεψη!

Γιάννης Εύδος

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Τυφλοί οπαδοί της Θεάς Υπερκατανάλωσης

Oπαδοί, γιατί της έχουμε αφοσιωθεί άκριτα κι ολοκληρωτικά, τυφλοί γιατί συνηθίσαμε πια να βλέπουμε τον κόσμο με όπλο όχι τη λογική μας, αλλά την πιο τρελή μας παρόρμηση. Κι όμως…

Οι επιπτώσεις της υπερκατανάλωσης δεν είναι μονάχα δυσάρεστες και βαριές. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πληγή της ανθρωπότητας, η οποία ευθύνεται για πολλά δεινά της: για την ανισότητα ανάμεσα στους κατοίκους του πλανήτη μας, αφού η γη μας προσφέρει αρκετά για τις ανάγκες κάθε ανθρώπου, όχι όμως για την απληστία του (σοφά το διατύπωσε ο Μ. Γκάντι), όμως η απληστία κάποιων συγκέντρωσε πολύ πλούτο σε λίγα χέρια∙ γι’ αυτό και είναι αληθινά συγκλονιστική η διαπίστωση πως θα έφταναν τα χρήματα των 75 πλουσιότερων ανθρώπων στη γη για να καλύψουν τις ανάγκες όλων των πεινασμένων της, μόνο που αυτοί οι πλουσιότεροι άνθρωποι της γης (όχι μόνο οι 75) κατά κανόνα δε νοιάζονται παρά μόνο για να συσσωρεύουν πλούτο.

Όμως, η υπερκατανάλωση ευθύνεται κατά πολύ και για τα άλλα προβλήματα που έχουν θέσει τον πλανήτη μας σε τεράστιο κίνδυνο. Κι είναι τρομακτικά τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα σχετικά με το ποιος προκαλεί και πώς τα μεγαλύτερα προβλήματα στο περιβάλλον: για το απίστευτο ποσοστό του 30% φταίνε τα ίδια μας τα σπίτια (αλόγιστη χρήση ενέργειας, τεράστια παραγωγή σκουπιδιών…), για άλλο ένα 30% φταίνε οι μεταφορές μας (κατανάλωση καυσίμων, καυσαέρια,…), ενώ στο υπόλοιπο 40% μπαίνουν όλα τα άλλα (ανάμεσά τους και τα εργοστάσια, τα οποία οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε πως έχουν την κύρια ευθύνη για την περιβαλλοντική καταστροφή, αλλά καιρός να ξεβολευτούμε από αυτήν τη λαθεμένη εντύπωση και να αναλάβουμε ο καθένας τις ευθύνες που του αναλογούν).

22.7.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ
Μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν στα ΜΜΕ αλλά και στην κοινή γνώμη της Καστοριάς, για την υπόθεση της «δωρεάν παραχώρησης» μεγάλης αξίας δημοτικού οικοπέδου στην περιοχή «Πέτρα», που αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς, μετά από προσωπική εισήγηση του δημάρχου Καστοριάς κ. Ι. Τσαμίση, ανταποκρινόμενο σε αίτημα της Μητροπόλεως Καστοριάς, που επικρίθηκε ως άκαιρη, άχρηστη και ασύμβατη, με την γενικότερη ατμόσφαιρα περιορισμού της κατασπατάλησης της δημοτικής περιουσίας, για ένα σκοπό (ίδρυση νέου γηροκομείου), που θεωρείται περιττός, μια και υπάρχει Γηροκομείο (που απλώς κακόπεσε τα τελευταία χρόνια), σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες της τελευταίας στιγμής, ετοιμάζονται να υπαναχωρήσουν. Πιο συγκεκριμένα, και μετά τις παραινέσεις μητροπολιτών που επισκέφθηκαν πρόσφατα την Καστοριά, (που επιμένουν ότι η Εκκλησία δεν αντέχει νέες περιπέτειες που παραπέμπουν σε Βατοπέδι, δεδομένου ότι το νέο Γηροκομείο θα κτιζόταν με χρήματα δωρέας αγνώστου προσώπου), με εισήγηση του Δ.Σ. του υπάρχοντος Γηροκομείου, στο οποίο προεδρεύει ο σεβασμ. Μητροπολίτης Καστοριάς κ. Σεραφείμ, που προώθησε ο διευθυντής του κ. Κ. Σεραφείμ προς την Μητρόπολη Καστοριάς, ζητείται η απόρριψη της προσφοράς του δημοτικού οικοπέδου. Εδώ αν και ο «Γιάννης κερνά», περισσότερο ταιριάζει το Σεραφείμ κερνά και Σεραφείμ πίνει.
ΟΔΟΣ


***

Κύριε διευθυντά,

Με τεράστια έκπληξη διάβασα στο φύλλο αρ. 547 (17/6/2010) της εφημερίδας σας, για το νέο «ατόπημα» εις βάρος των Καστοριανών της δημαρχίας Τσαμίση με την απόφασή της να παραχωρήσει δημοτική έκταση (περιουσία των δημοτών δηλαδή) στην Μητρόπολη Καστοριάς προκειμένου να ανεγερθεί νέο γηροκομείο αφού το ήδη υπάρχον εκρίθη (άραγε από ποιους) ανεπαρκές!!!
Μοιραία λοιπόν και λογικά προκύπτουν τα παρακάτω ερωτήματα και σχόλια:

• Πριν προχωρήσει σε αυτή την «βυζαντινή» πράξη ο κ. δήμαρχος αναζήτησε και ερεύνησε το κτηματολόγιο της Μητρόπολης και το έκρινε φτωχό;

• Γιατί η Μητρόπολη Καστοριάς δεν δημοσιεύει το κτηματολόγιό της;

• Οι «εκπρόσωποι» της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας, και δη η Μητρόπολη Καστοριάς, από πού θα βρει τους πόρους να ανεγείρει το νέο γηροκομείο (μερικά εκατομμύρια ευρώ προφανώς); Από τις εισφορές των πιστών (άρα και αυτό έργο του λαού), ή μήπως από τους φόρους που επιδεικτικά ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ και ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ να πληρώσει η κατά τα άλλα φιλεύσπλαχνος και περί τα εθνικά αγωνιούσα χριστιανική Εκκλησία της Ελλάδος;

Δεν της φτάνει ότι τόσο θρασύτατα αλλά και με την λαϊκή ανοχή (την θρησκόληπτη δυστυχώς) επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, είτε μέσω μισθοδοσίας είτε μέσω έργων θρησκευτικού σκοπού (πχ ανέγερση ναών με δημόσιο χρήμα, ενώ είναι υποχρεωμένη να το κάνει αυτή με την ναοδομία και δικούς της πόρους); Μέχρι πού θα φτάσουν;

• Το παλαιό γηροκομείο γιατί δεν επαρκεί; Τι συμβαίνει εκεί πέρα; Δεν επιδέχεται παρέμβασης, ή μήπως πρόκειται για μια έμμεση επαναφορά διεκδίκησης της έκτασής του από ιδιώτες, οι οποίοι προέκυψαν από το πουθενά, μιας υπόθεσης η οποία είχε έλθει στην επιφάνεια τον πρώτο καιρό της δημαρχίας Τσαμίση, και μετά τεχνηέντως εκτονώθηκε σταδιακά; Σε εκείνη την περίπτωση υπήρχαν και σοβαρές υπόνοιες ανάμιξης στην υπόθεση και ενεργού δημοτικού συμβούλου.

• Τι θα γίνει λοιπόν με το ήδη υπάρχον γηροκομείο, τις εγκαταστάσεις του και την έκτασή του; Υπάρχει σχεδιασμός; Και αν ναι γιατί δεν ανακοινώνεται;

• Γιατί παραχωρήθηκε η έκταση στην περιοχή «Πέτρα», που είναι σήμερα η καλύτερη περιοχή της πόλης, και με τις μεγαλύτερες προοπτικές ανάπτυξης;

• Γιατί ο δήμαρχος, αντί να βρει τρόπο και χώρους να τους παραχωρήσει, πρώτα σε ομάδες πληθυσμού που αναπτύσσουν πολιτιστικές και πολιτισμικές δράσεις προκειμένου να αποκτήσουν στέγη, άρα και υποδομές δράσης, αυτός ασμένως παραχωρεί την σχετική έκταση στην Μητρόπολη, η οποία ΔΕΝ έχει ανάγκη από εκτάσεις και κτήρια. Δεν το κατανοεί ότι η πόλη σήμερα στερείται παντελώς χώρων πολιτισμού, και συνυπεύθυνος αυτής της κατάστασης είναι και αυτός;

• Γιατί αγνοήθηκε η επιχειρηματολογία των τεσσάρων μειοψηφούντων δημοτικών συμβούλων, η οποία υπήρξε αρκούντως σοβαρή, αλλά αντίθετα, όλοι οι υπόλοιποι, έσπευσαν να εκχωρήσουν την περιουσία των Καστοριανών ελαφρά τη καρδία; Τόσο λοιπόν οι εκκλησιαστικοί ψήφοι καθορίζουν και την εκάστοτε πολιτική ηθική;
Για όλα τα παραπάνω, νομίζω πως είναι τεράστια η ευθύνη του δημάρχου αλλά και του συνόλου των δημοτικών συμβούλων που υπερψήφισαν την παραπάνω παραχώρηση. Η επανεξέταση της απόφασης είναι επιβεβλημένη, όταν «Βατοπέδια», όπως αναφέρετε και εσείς, έχουν καταεξευτελίσει κάθε έννοια δημόσιας και εκκλησιαστικής ηθικής, και έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στην απίστευτη έκπτωση όλων των επιπέδων ζωής της πατρίδας μας.

Αναγνώστης

ΥΓ. Η παραπάνω επιστολή προορίζονταν για την εφημερίδα σας, την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά για τεχνικούς λόγους δεν την έστειλα και όπως με ικανοποίηση είδα στο επόμενο φύλλο αρ.548, στο κεντρικό άρθρο σας, τα σχόλιά σας τα οποία με βρίσκουν οπωσδήποτε σύμφωνο.

21.7.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Μπαϊρακτάρη

Κατοικώ στην πόλη της Καστοριάς και γράφω στην ΟΔΟ με αφορμή το σχόλιο της εφημερίδας στο τελευταίο φύλλο για τον κίνδυνο ματαίωσης της πανεπιστημιακής έδρας στην Καστοριά. Πιο πολύ στέκομαι στην στάση και τα κροκοδείλια δάκρυα ορισμένων.
Μεταξύ αυτών δεν ξέρω αν περιλαμβάνεται και η πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Μαρία Αντωνίου. Που δεν θυμάμαι ξεκάθαρα την στάση της, αλλά εκ των υστέρων, σε ανακοίνωσή της εξέφρασε την ανησυχία της για το θέμα.

Ξέρω όμως, ότι η πολιτευτής, στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατία υποστήριζε τουλάχιστον μια υποψήφια, την κ. Ρέτζιου. Η οποία στα χρόνια που κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία, αντί να υποστηρίξει τις ενέργειες του νεοδημοκράτη Νομάρχη Καστοριάς για την Αρχιτεκτονική Σχολή, μετατράπηκε σε ακτιβίστρια κατά της λειτουργίας της Σχολής στο 1ο Γυμνάσιο. Για να μην ταλαιπωρηθούν προφανώς τα δικά της παιδιά.

Ωραίοι αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά και διεκδικούν την ψήφο μας! Απέναντι στο κοινό καλό, προτάσσουν το πρόσκαιρο συμφέρον των δικών τους, και πολεμούν για να μη ξεβολευτούν. Μ’ αυτούς θα δει προκοπή ο τόπος;

Αλλά η συγκεκριμένη πολιτευτής δεν είναι η μόνη. Ήδη, ακούω ότι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι Καστοριάς θα είναι και άλλοι που έβαλαν τρικλοποδιές στο θέμα της Σχολής.
Φυσικά θα ψηφίσω στις εκλογές του φθινοπώρου για την επόμενη δημοτική αρχή του Δήμου Καστοριάς, στον οποίο θα περιλαμβάνονται και άλλοι μέχρι τώρα Καποδιστριακοί Δήμοι που καταργούνται. Όπως ο δήμος στον οποίο ήταν σύμβουλος η γαλάζια ακτιβίστρια.

Έχω περιέργεια να δω με «τι πρόσωπο» θα ζητήσουν τον σταυρό μου, υποψήφιοι που έβλαψαν το συμφέρον της πόλης μας. Θα είμαι εδώ για να θυμίζω σε σένα και στους αναγνώστες σου αυτούς, τις πράξεις των οποίων δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Να δώσουμε το μάθημα στους καιροσκόπους, και τους υποψήφιους, που υποτιμούν τη μνήμη και τη νοημοσύνη μας.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Αναγνώστης

20.7.10

ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κατευόδιο σ΄ έναν εύψυχο άνδρα

Ξεκίναγε η τρομοκρατία του καταλόγου από το γράμμα «Ταυ». Γρήγορα κατηφόριζε στο έρημο «Φι» για να στρατοπεδεύσει μετά στην τετράδα της αγωνίας: «Χατζηδημητρίου, Χατζηθεοδώρου…» και πάει λέγοντας, ώσπου να βρεθεί ένας ικανός που να λύνει την άσκηση.
Το βλέμμα του κυρ-Θωμά του Πίττα, απεγνωσμένο, σαν ναυαγού που ζητά σωσίβιο, έβρισκε συνήθως απάγκιο στο υψωμένο χέρι του Θόδωρου, που έλυνε με καρτερία στωϊκού τους μαθηματικούς τύπους.
Από τα λίγα που ξέρω για τον Θόδωρο και μπορώ να βεβαιώσω γι΄ αυτόν, είναι πως ήταν ένας ήρεμος και βέβαιος άνδρας.
Και ήθελα πάντα τη φιλία του. Όχι τόσο γιατί πατούσαν τα χνώτα μας, αλλά, επειδή κυρίως μου έκανε βαθειά εντύπωση ο ευγενικός τρόπος που αυτός ο ανεπιτήδευτος και φιλότιμος άνθρωπος, πλησίαζε τους άλλους ανθρώπους έχοντας μόνο ξώφαλτση γνώση της καθημερινής ιδιοτέλειας.
Ξαφνιάστηκα που διάλεξε να φύγει έτσι. Και πάλι όχι.
Σε τούτη την κακοφορμισμένη και άδικη πόλη, όπου πολλοί χαίρονται με τα βάσανα των αλλονών, χάρισε στους ψυχικούς σακάτηδες μια νέα εκδοχή.
«Αυτοκτονούν και τα πλουσιόπαιδα;». Γιατί όχι;
Αν εξαιρέσεις τον πόνο που άφησε στους οικείους του κι αυτούς που σημάδεψε διακριτικά το πέρασμά του από τη ζωή, δεν πείραξε, άλλον κανέναν!
Ώρα καλή ρε Τέρι. Χωρίς εσένα δεν θα΄ ναι το ίδιο…

19.7.10

ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Το Πολιτιστικό και Πνευματικό Κέντρο Άργους Ορεστικού



Θα αδικούσαμε τους δημότες,, αλλά και περισσότερο την κάθε εξουσία του Δήμου Άργους Ορεστικού, αν θα λέγαμε πως η πολιτιστική και πνευματική τους διάθεση που μετατρέπεται σε δράση, και η αγάπη τους για τον πολιτισμό με την γενική του έννοια, είναι μία απλή σύμπτωση και όχι ένας πραγματικός ενθουσιασμός, που εκφράζεται σαν καθημερινό αναγκαίο βίωμα με κύριο στόχο να ομορφαίνουν την ζωή τους.

18.7.10

ΒΑΣΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ορθολογισμός ή βαρβαρότητα;

Έχουν γραφτεί πολλά για το ΔΝΤ. Για το αν έπρεπε να έλθει. Αν μπορούσε να αποφευχθεί. Μετά από πολλά χρόνια και πολλές αναλύσεις θα πλησιάσουμε στην αλήθεια. Προσωπικά πιστεύω ότι η έλευση του ΔΝΤ είναι αποτέλεσμα της συνολικής αποτυχίας να διαχειριστούμε το πρόβλημα στην ρίζα του. Αυτό για το οποίο αναρωτιέται κάθε μέρα ο καθένας μας. Γατί δεν υπάρχουν δυνάμεις μέσα στην κοινωνία να υπερασπιστούν το ορθό; Αυτό που γίνεται σ΄ όλον τον προηγμένο κόσμο βρε αδελφέ! Όταν το συνταξιοδοτικό π.χ. δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί ανεβάζουμε τις εισφορές ή παρατείνουμε τον χρόνο εργασίας! Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Αν δεν το κάνουμε στην ώρα του θα το βρούμε μπροστά.

17.7.10

Βιβλίο

Νίκου Σακελλαρόπουλου
"Το Μαύρο Μάμπα"
Η πιο βάρβαρη παγκόσμια ληστεία
Εκδόσεις Βεργίνα www.verginabooks.gr (τηλ. 2103833725)
Σελίδες:304, 14Χ21, ISBN:978-960-8280-77-9
ενδεικτική τιμή 15,00 ευρώ.

Από την πώληση κάθε αντιτύπου, θα διατίθενται 3 ευρώ στον Πανελλήνιο Σύλλογο Προστασίας και Βοήθειας Καρδιοπαθών Παιδιών «Η καρδιά του παιδιού».
Κοινωνικό, αστυνομικό, ιστορικό, περιπετειώδες μυθιστόρημα. Ένας συνδυασμός πραγματικών και φανταστικών γεγονότων με έντονες κοινωνικές, πολιτικές, ιστορικές και οικολογικές καταγραφές.
Το 1950 οχτώ νεαροί Έλληνες βρίσκονται αναπάντεχα στο Κονγκό με πρόσκληση ενός σπουδαίου συμπατριώτη τους, ο οποίος από το 1928 είχε ριζώσει εκεί μετά από αφάνταστες περιπέτειες και τρομερούς κινδύνους. Αργότερα όταν εκείνος χάθηκε μυστηριωδώς στη ζούγκλα, αυτοί κληρονόμησαν την τεράστια περιουσία του. Τα αιματηρά όμως γεγονότα που ακολούθησαν τους ανάγκασαν να φύγουν.
Πέρα από τα πολλά χρήματα που είχαν εξάγει παράνομα, θα έβγαζαν και έναν τεράστιο θησαυρό από χρυσό και άλλους πολύτιμους λίθους που απέκτησαν με τυχοδιωκτικές συναλλαγές. Ξαφνικά όμως αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργες σατανικές δολοφονίες, με φονικό όπλο το τρομερό φίδι Μαύρο Μάμπα.
Ένα πρωτότυπο αστυνομικό μυθιστόρημα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Ένας εξαίρετος συνδυασμός πραγματικών και φανταστικών γεγονότων με έντονες κοινωνικές, πολιτικές, ιστορικές και οικολογικές καταγραφές. Μια συνεχής και έντονη αναμέτρηση του καλού με το κακό, της λογικής με την παραφροσύνη, της βίας με την ανθρωπιά.
Στην περιοχή του Ματέμπου στο Κονγκό, ξεθάβονται διαμάντια και θάβονται άνθρωποι. Κάθε μήνα 15 περίπου άνθρωποι θάβονται ζωντανοί από καταρρεύσεις των πρόχειρων στοών που φτιάχνουν οι ξένοι κερδοσκόποι.
Στην περιοχή Μπουζίμου, η οποία είναι από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου σε διαμάντια, οι άνθρωποι πεθαίνουν ομαδικά από την πείνα.
"Έτσι ενώ το έδαφός μας και πιο πολύ το υπέδαφός μας είναι από τα πλουσιότερα της γης, εμείς είμαστε από τους πιο πεινασμένους και τους πιο εξαθλιωμένους του κόσμου."
Αν θέλει να δει κάποιος τη δαντική κόλαση στη γη, αρκεί να επισκεφτεί τις στοές στα ορυχεία ουρανίου στο Σινγκολόμπουε της Κατάγκας. Από τα άσπρα δόντια των ντόπιων, που γυαλίζουν στο φως της λάμπας, αντιλαμβάνεται ο ε¬πισκέπτης πως μέσα εκεί δουλεύουν άνθρωποι. Από εκείνα τα ορυχεία εστάλησαν 1.000 τόνοι ουρανίου στις ΗΠΑ, για την κατασκευή των πρώτων ατομικών βομβών, που έπληξαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

16.7.10

ΜΠΕΣΣΗ ΜΙΧΑΗΛ: Η επιστροφή μιας Καστοριανής…

Σταδιακά, άρχισε να ξεδιπλώνεται, μέσα από μια πολύ βαθειά αίσθηση ξεριζώματος, η ανάγκη να θυμηθώ σαν υποκατάστατο κάλυψης του παράξενου κενού, στιγμές ζωής. Αυτές που έζησα με έναν άνθρωπο εξαιρετικά αγαπητό, ακέραιο, αξιοπρεπή, μια γυναίκα μοναδική κι αναντικατάστατη. Και που έφυγε όρθια όπως έζησε, διακριτικά και σε τόσο σύντομο χρόνο, που συχνά μοιάζει απίστευτο... Και η σχεδόν απόλυτη τελική σύμπτωση, επιστρέφοντας με χαρά στον γενέθλιο τόπο που υπεραγαπούσε....

Η Αγάπη κυριαρχούσε στη ζωή της, τόσο σαν φροντίδα για όλους τους δικούς της όσο και σαν ενδιαφέρον για τους άλλους. Γενναιόδωρα την σκόρπιζε, χωρίς ποτέ να νοιάζεται ακόμη και για δίκαια ανταπόδοση, διακριτικά ως σεμνά τη δεχόταν σαν δώρο πάντα, χωρίς ίχνος ματαιοδοξίας, με το γλυκό χαμόγελο της ευχαρίστησης, στο πάντα όμορφο, ως το τέλος πρόσωπο.

Η Ακεραιότητα του χαρακτήρα συνδυασμένη με αξίες βαθειά ριζωμένες, όπως το αίσθημα δικαίου, ο σεβασμός του άλλου σύμπλοκος με αυτοσεβασμό και η πίστη στο καλό και ωραίο, διαπότιζαν κάθε πράξη και συμπεριφορά.
Η Αξιοπρέπεια, γεννημένη σε έδαφος περηφάνειας συμπλήρωνε τη τριάδα των εννοιών που αποτελούσαν για εκείνην τρόπο έκφρασης σε κάθε στιγμή ζωής.

Τη θυμάμαι πολύ νέα, καθώς στροβιλιζόταν με τη θεία Ιφιγένεια στην κουζίνα του σπιτιού στο Απόζαρι, να γελά χαρούμενη υπό τον ήχο του τανγκό στο ράδιο...
Τη θυμάμαι πανέμορφη, μέσα στο άσπρο λινό ταγιέρ στο μπράτσο του μπαμπά, στις γυμναστικές επιδείξεις, περήφανη, εκείνη για τα βραβεία μου κι εγώ για την ομορφιά της...
Τη θυμάμαι, νεαρή χήρα 37 χρονών με μεγάλα παιδιά, βουτηγμένη μέσα στο πένθος για την οδυνηρή, πρόωρη απώλεια του θαυμάσιου συντρόφου...
Τη θυμάμαι, νεαρή γιαγιά να πηγαίνει στο σουπερ-μάρκετ στο Λονδίνο με μεταφράστρια τη 3χρονη εγγονή, που όλοι τη νόμιζαν κόρη της...
Τη θυμάμαι να φροντίζει τη Γιαγιά, τη Φούλη, τον Τιμολέοντα,τον Νίκο, την Κική, με τόση αγάπη, τόση προσοχή, ακατάβλητη ως τη στιγμή του τελικού πόνου...

Τη θυμάμαι, κομψή πεθερά στην Κέρκυρα για μένα, στη Θεσσαλονίκη για την Πούπα, στο Πόρτλαντ για τον Κοσμά, μια όμορφη γυναίκα που έκανε περήφανους με την παρουσία της, όσους την αγαπούσαν...
Τη θυμάμαι, αγαπημένη γιαγιά των τριών εγγονών της, τα κορίτσια της καρδιάς της, σ΄όλα τα στάδια του μεγαλώματος: από μωρά στη κούνια, μέχρι το γάμο της πρώτης εγγονής, τα γεννησούδια και τα βαφτίσια των δισέγγονών της...
Τη θυμάμαι να παίζει μαζί τους, να γελά,να ετοιμάζει τα αγαπημένα φαγητά τους κι αυτά να την αγαπούν όσο σχεδόν τ’ αγαπούσε... Και μέσα στο κύκλο της αγάπης, η ευρύχωρη καρδιά χωρούσε όλα τα καινούργια πρόσωπα, τα αγόρια ή κορίτσια που οι γάμοι έφερναν στην οικογένεια και εκείνη άδολα υιοθετούσε...

Τη θυμάμαι, μέχρι το τέλος, όρθια στη κουζίνα, ακούραστη για ώρες να ετοιμάζει κάθε Κυριακή μεσημέρι (και πολλά βράδυα μεσοβδόμαδα!) τα τελευταία δέκα χρόνια τα πεντανόστιμα γκουρμέ εδέσματά της, όπως έλεγε ο Κοσμάς...
Τη θυμάμαι, πάντα άψογη, πάντα με τη προσωπική δουλειά παρά τα 84 χρόνια της νοικοκυρά, να μην επιτρέπει σε κανένα αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας στο σπίτι, στο νοικοκυριό, στη δουλειά, στο φαγητό, στο καλωσόρισμα και το κατευόδιο...

Τη θυμάμαι να ενδιαφέρεται και να σχολιάζει με τον δικό της έντιμο τρόπο, τα νέα στη τηλεόραση ή στην εφημερίδα, να συμμετέχει ενεργά στις συζητήσεις, να απέχει από κάθε μορφής κουτσομπολιού, να χαρακτηρίζει δίκαια πράξεις, όχι ανθρώπους.
Έφυγε όρθια, όπως έζησε κι όπως ήθελε να φύγει, επιστρέφοντας μόνιμα στην Καστοριά της που με τόσο πείσμα υπερασπιζόταν κι αγαπούσε, ανάμεσα σε ανθρώπους, συγγενείς και φίλους που την αγαπούσαν και την εκτιμούσαν γιατί κι εκείνη, κρατώντας επαφή, τους λογάριαζε πάντα...

Θα μας λείψεις αφάνταστα Μάμη αγαπημένη…

14.7.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Η δωρεά των δέκα στρεμμάτων στην «Πέτρα» προς την Μητρόπολη με απόφαση κατά πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου για την δημιουργία Νέου Γηροκομείου, όπως είναι γνωστό, έχει απρόσμενα μία συνέχεια:
Ο Σεβασμιότατος εξέφρασε την επιθυμία (προφορικά) να μην αποδεχτεί την δωρεά που ο ίδιος ζήτησε, εξ αιτίας των δυσμενών σχολίων, σύσσωμου του τοπικού Τύπου της Καστοριάς.

Κρίνεται θετικότατη η απόφασή του αυτή, την οποία θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα την οριστικοποιήσει με γραπτό το αίτημα του, που θα αποστείλει στο προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου.
Γιατί το αίτημά του για την δωρεά προς τον Δήμο, έγινε γραπτό. Και το γραπτό με το γραπτό ακυρώνεται.
Άλλωστε οι Λατίνοι έλεγαν Scripta manent, Verba volant (τα γραπτά μένουν, τα λόγια πετούν).

Δεν μπορεί όμως κανείς να αμφισβητήσει πώς είναι δυνατόν για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα, ο Σεβασμιότατος να μην τηρήσει τον λόγο του.
Ας μας συγχωρεθεί λοιπόν η άποψη που διατυπώσαμε για την γραπτή επιβεβαίωση κι ας έχουμε την ευχή του. Τον διαβεβαιώνουμε δε πως είναι πάρα πολλοί οι απλοί άνθρωποι που χειροκροτούν αυτήν του την απόφαση, οι οποίοι και πιστεύουν ακράδαντα με τις ικανότητες που διαθέτει, θα βρει άλλον τρόπο να πραγματοποιήσει την επιθυμά του για την δημιουργία νέου σύγχρονου Γηροκομείου.

Ένας φανατικός Αναγνώστης

13.7.10

ΟΔΟΣ: Επικίνδυνο δίκτυο

H πρόσφατη βλάβη του δικτύου ύδρευσης της πόλης της Καστοριάς στην περιοχή της «Δεξαμενής» που διήρκεσε για πολλές ώρες με αποτέλεσμα την γενικευμένη διακοπή της υδροδότησης εκ μέρους της ΔΕΥΑ Καστοριάς, επανέφερε επιτακτικά το ζήτημα των αμιαντοσωλήνων. Αποκαλύφθηκε ότι οι σωλήνες που «έσπασαν» στο ψηλότερο σημείο της πόλης ήταν όλοι τους από (απαγορευμένο) αμίαντο. Υλικό που απαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί συνδέεται με μορφές καρκίνων.

Πιεσμένος από το κλίμα των αποκαλύψεων και της αγωνίας που προκλήθηκε, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Καστοριάς κ. Βασίλειος Γάλλιος είχε την προχειρότητα να απαντήσει ότι ο αμίαντος ενέχεται και καρκίνο μόνο όταν εισπνέεται (και όχι όταν καταπίνεται). Για να προκαλέσει με αυτές τις δηλώσεις ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση.

Η ΟΔΟΣ, στο πλαίσιο έρευνας που διεξήγαγε, υπέβαλε πριν 3 χρόνια γραπτό αίτημα στην ΔΕΥΑΚ να απαντήσει με συγκεκριμένα στοιχεία για τις περιοχές και τις ποσότητες των αμιαντοσωλήνων του δικτύου ύδρευσης που δεν αντικαταστάθηκε.

Παρά την υποχρέωση της να απαντήσει, η ΔΕΥΑΚ επί τρία χρόνια σιωπά. Αν δεν ήθελε κανείς να κινδυνολογήσει με τόσο σοβαρά θέματα σαν κι’ αυτό, θα έπρεπε υποχρεωτικά να υποθέσει ότι η υπεύθυνη και πολύ ακριβή στην τσέπη του απλού καταναλωτή επιχείρηση ύδρευσης, είτε δεν έχει είτε κρύβει τα στοιχεία για τους αμιαντοσωλήνες.

Είναι εντελώς αδικαιολόγητο μια από τις πιο ακριβές ΔΕΥΑΚ της χώρας, που πουλά το νερό πανάκριβα, όχι μόνο να μην διευκρινίζει την κατάσταση, αλλά και να αδρανεί για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου και την ολοσχερή κατάργηση των σωλήνων όπου υπάρχουν και όσων απέμειναν. Και μάλλον απέμειναν πολλοί.

Για ένα Δήμο, που κατασπαταλά το υστέρημα του δημοτικού προϋπολογισμού, για τις δημόσιες σχέσεις του δημάρχου, και το όποιο όφελος κομίζει από τα βραβεία και τις διακρίσεις που μοιράζει δεξιά και αριστερά, αλλά και για ένα Δήμο, που εξαντλεί την ευαισθησία του σε ζητήματα δημόσιας υγείας στις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, εμφανιζόμενος ως ανυποχώρητος υπερασπιστής της, η διατήρηση ενός επικίνδυνου δικτύου, είναι πράξη κατακριτέα. Αν δεν είναι και κάτι άλλο ταυτόχρονα.

Η ΟΔΟΣ με αφορμή την επικαιρότητα, αναδημοσιεύει το άρθρο Κάτι πολύ πιο σοβαρό απ’ όσο μπορεί να ακούγεται του φύλλου 465 / 30.10.2008:

***

Κάτι πολύ πιο σοβαρό
απ’ όσο μπορεί να ακούγεται


ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΔΟ θα ήταν ίσως προτιμότερο να αφιερώσει το άρθρο της πρώτης σελίδας αυτού του φύλλου, στην κριτική του πολιτικού – εκκλησιαστικού σκανδάλου που χωράει κάτω από τον τίτλο «Εφραίμ». Του σκανδάλου που ευτελίζει τον δημόσιο βίο και ντροπιάζει τους Έλληνες. Θα ήταν μια θαυμάσια αφορμή ώστε να καυτηριάσει τα αντίστοιχα φαινόμενα ορισμένων Ρουσοπουλαίων -κάθε προέλευσης, υπηρεσιακής ιδιότητας και παντός καιρού- που συναναστρέφονται με υψηλούς παράγοντες της τοπικής Μητρόπολης της Καστοριάς. Για να εξασφαλίσουν την ..σωτηρία της ψυχής τους προφανώς και απαντήσεις στις μεταφυσικές αγωνίες του ανθρώπου.

Θα ήταν ακόμη πιο επίκαιρο να ασκήσει κριτική στην απογοητευτική όψη της πόλης Καστοριάς. Που αυτούς τους μήνες δείχνει εικόνα διάλυσης των βασικών δομών των στοιχειωδών δημοτικών υπηρεσιών. Κυρίως της καθαριότητας αλλά και της συντήρησης των δημοτικών χώρων.

Όμως το καμπανάκι αυτού του φύλλου, έχει αφορμή την κατάσταση του δικτύου ύδρευσης της ΔΕΥΑ Καστοριάς, και πιο συγκεκριμένα την καταλληλότητα των υλικών του δικτύου οικιακής κατανάλωσης σε αδιευκρίνιστη έκταση.

Πέρασαν αρκετά χρόνια, αφότου σε προηγούμενες δημοτικές περιόδους, αποφασίστηκε η αντικατάσταση των σωληνώσεων ύδρευσης στο δίκτυο της πόλης. Χρειάστηκε πρώτα να τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι οι ίνες αμιάντου (υλικό από το οποίο ήταν κατασκευασμένο έως τότε το σύνολο σχεδόν των σωλήνων ύδρευσης της πόλης της Καστοριάς) προκαλεί καρκίνους στους καταναλωτές. Φυσικά απαιτήθηκε να απαγορευτεί η χρήση υλικών αμιάντου σε εθνικό και κυρίως σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μέχρι τότε ελάχιστοι ήταν όσοι έδιναν σημασία στις καταγγελίες αυτών που επέμεναν να συσχετίζουν την έξαρση των ασθενειών του καρκίνου στην Καστοριά (και) από την γενικευμένη χρήση υλικών από αμίαντο, όχι μόνο στο δίκτυο ύδρευσης φυσικά αλλά και σε άλλες μορφές καθημερινής εφαρμογής και χρήσης.

Και ενώ μέχρι τώρα κυριαρχούσε η πεποίθηση ότι το σύνολο του δικτύου της ΔΕΥΑΚ είχε αντικατασταθεί με νέους ανθεκτικούς σωλήνες (από ασφαλές υλικό), και είχαν απομακρυνθεί οι αμιαντοσωλήνες, ωστόσο με αφορμή βλάβες του δικτύου των τελευταίων εβδομάδων, προέκυψε, ότι τμήμα του παλιού δικτύου, δηλαδή των αμιαντοσωλήνων που θεωρούνται άκρως επικίνδυνοι για την δημόσια υγεία, ενδεχομένως εξακολουθεί να υπάρχει και να λειτουργεί. Μάλιστα εντοπίστηκε να υπάρχει αλλά και να υδροδοτεί συγκεκριμένους τομείς της πόλης, χωρίς να είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχουν κι’ αλλού αμιαντοσωλήνες.

Όπως, ήταν φυσικό, η περιορισμένη διαρροή αυτή της πληροφορίας προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία και ερωτηματικά. Όχι μόνο για την συγκεκριμένη περιοχή της πόλης και για τις τυχόν επιπτώσεις σε περίπτωση μακροχρόνιας διάθεσης του νερού αυτού από τους ύποπτους σωλήνες στους ανυποψίαστους καταναλωτές. Αλλά κυρίως για το αν το περιστατικό αυτό είναι το μοναδικό ή υπάρχουν κι’ αλλού υπολείμματα του παληού δικτύου σε λειτουργία.

Και ακόμη χειρότερα, αν οι αρμόδιες υπηρεσίες της ΔΕΥΑ Καστοριάς και ο Δήμος Καστοριάς ως τελικός υπόλογος, είναι σε θέση να γνωρίζουν την ύπαρξη του ενδεχόμενου προβλήματος, και κυρίως την έκταση και τις ακριβείς διαστάσεις του, δεδομένου ότι μέχρι τώρα υποστηριζόταν η άποψη ότι η Καστοριά είχε «καθαρίσει» με τους αμιαντοσωλήνες. Και όμως το πρόβλημα επέστρεψε ακόμη πιο απειλητικό, με την έννοια ότι δεν μοιάζει να τελεί σε έλεγχο και γνώση των αρμοδίων. Διότι για να ληφθεί απόφαση πλήρους αντιμετώπισής του, θα πρέπει να είναι εκ των προτέρων γνωστή η έκταση του προβλήματος. Ενώ τώρα, η απλή «τύχη» μιας βλάβης αποκάλυψε ένα πρόβλημα που οι περισσότεροι έλπιζαν ότι είχε επιλυθεί εδώ και πολλά χρόνια.

Η ΟΔΟΣ ζήτησε εγγράφως από την ΔΕΥΑ Καστοριάς, απάντηση για επαλήθευση ή όχι της φημολογίας για παρουσία απαγορευμένων αμιαντοσωλήνων στο δίκτυο της πόλης. Αν και πέρασε περισσότερο από μία εβδομάδα από την υποβολή του αιτήματος (21 Οκτωβρίου 2008, αριθμ πρωτ. 3833), καμμιά απάντηση δεν δόθηκε στο ερώτημα, και η παράλειψη αυτή ακριβώς είναι που επιτείνει τις σχετικές απορίες. Οφείλεται σε γραφειοκρατία, ή σε άγνοια, ή, ακόμη χειρότερα, σε αποφυγή της ρητής επιβεβαίωσης;

Το πρόβλημα είναι επείγον και αν αληθεύει ιδιαίτερα σοβαρό. Διότι πέραν από τις επιτακτικές απαγορεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην χρήση υλικών αμιάντου, οι οποίες εγείρουν ερωτηματικά για τις παλιότερες πολιτικές (και όχι μόνο) ευθύνες, δεν πρέπει να λησμονείται ότι με την παγιωμένη πρωτοβουλία της ΔΕΥΑ Καστοριάς να δημοσιεύει σε τακτικά χρονικά διαστήματα δελτίο καταλληλότητας του νερού που παρέχεται στην πόλη της Καστοριάς (τακτική η οποία ξεκίνησε όταν οδηγήθηκαν χιλιάδες δημότες στο νοσοκομείο με συμπτώματα δηλητηρίασης το 1997), ταυτόχρονα προβαίνει και σε εγγύηση της καταλληλότητάς του ως την βρύση του κάθε καταναλωτή.

Και αυτό το τελευταίο, στο βαθμό που σχετίζεται με την δημόσια υγεία, και πιο ειδικά με τον καρκίνο για τον οποίο έχει πληρώσει βαρύ τίμημα η Καστοριά, είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό απ’ όσο μπορεί να ακούγεται, ώστε τα δελτία καταλληλότητας του νερού που εκδίδει η ΔΕΥΑΚ να είναι καθαρός εμπαιγμός. Όσοι δε στην ΔΕΥΑΚ και στον Δήμο Καστοριάς γνωρίζουν ότι το δίκτυο ύδρευσης ενδεχομένως έχει αμιοντοσωλήνες και σιωπούν, φέρουν σοβαρές ευθύνες.



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

11.7.10

ΟΔΟΣ: Για μια χούφτα ψήφους

Για αρκετά χρόνια, η υπόθεση ίδρυσης Αρχιτεκτονικής Σχολής στην Καστοριά, παρέπαιε. Αν και για την διάθεση του σχολικού κτηρίου της πλατείας της Π. Κουμπελίδικης είχε ήδη αποφασίσει το δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς (επί δημαρχίας του κ. Δ. Παπουλίδη).

Ωστόσο το σοβαρό έλλειμμα αποφασιστικότητας και πειθούς της τρέχουσας δημοτικής ηγεσίας του Δήμου Καστοριάς, τα μισόλογα, η γραφειοκρατία και η απουσία ολοκληρωμένης αποφασιστικότητας από την τραγικά κατώτερη των προσδοκιών απελθούσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία τα θαλάσσωσε σε όλα τα επίπεδα, «βοήθησαν» στην σημαντική χρονική καθυστέρηση. Την οποία ενδεχομένως να ενθάρρυναν οι διάφοροι επιτήδειοι, αντίπαλοι της Καστοριάς, που εποφθαλμιούσαν την έδρα της Αρχιτεκτονικής Σχολής.

10.7.10

ΟΔΟΣ: Πετάει, πετάει;

Σε μια εποχή που αεροπορικά εισιτήρια Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, για Λονδίνο, Μιλάνο, Βερολίνο, Άμστερνταμ και αλλού, σε πολλές περιπτώσεις αν κοπούν έγκαιρα δεν υπερβαίνουν τα 40 έως 80 το πολύ ευρώ (με επιστροφή), η είδηση ότι στο έρημο αεροδρόμιο «Αριστοτέλης», άρχισε να πραγματοποιεί δρομολόγια Αθήνα-Καστοριά-Αθήνα η αεροπορική εταιρεία Sky Express θα μπορούσε να προκαλέσει ικανοποίηση, αν δεν παρατηρούνταν και οι εξής κακοί οιωνοί, που παραπέμπουν σε άλλα κίνητρα:

-Το εισιτήριο για απλή διαδρομή είναι ιδιαίτερα ακριβό και μη ανταγωνιστικό. Στην ουσία είναι απαγορευτικό για τον μέσο επιβάτη. Συγκεκριμένα στοιχίζει Αθήνα Καστοριά 96,05 ευρώ και Καστοριά-Αθήνα 77,70 ευρώ κατά διαδρομή (δηλαδή 173,75 με επιστροφή!). Και να φανταστεί κανείς ότι η γραμμή χαρακτηρίσθηκε «άγονη», και υποτίθεται ότι επιδοτείται. Δηλαδή αν ήταν… «γόνιμη», πόσο θα στοίχιζε ο ναύλος;
Όταν π.χ. μία (ακριβή) αεροπορική εταιρεία όπως φερ’ ειπείν η Lufthansa προσφέρει πτήσεις στην Γερμανία one-way 69,00 και return 99,00 ευρώ;

-Το δρομολόγιο Αθήνα-Καστοριά-Αθήνα είναι περίπου αόρατο. Διότι στο site της επιχείρησης (www.skyexpress.gr) εξακολουθεί να μην εμφανίζεται η Καστοριά ως τόπος εκτέλεσης δρομολογίων (!) και αυτό ενδεχομένως να εμποδίζει το σύστημα κρατήσεων. Ίσως και το αίσθημα ασφάλειας βεβαίως.

-Φυσικά τα δρομολόγια της Καστοριάς δεν εμφανίζονται και σε καμμία άλλη ιστοσελίδα κρατήσεων αεροπορικών εισιτηρίων. Κανείς δεν γνωρίζει για τα συγκεκριμένα δρομολόγια, και πώς μπορεί να εκδώσει εισιτήριο.

-Τα αεροσκάφη της εταιρείας πήγαν και ήλθαν, τις πρώτες ημέρες σχεδόν άδεια. Και συνεχίζουν να πετούν (σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας) άδεια. Μάλιστα το handling στο αεροδρόμιο Καστοριάς το έκαναν υπάλληλοι που φορούσαν φόρμες της... Ολυμιακής. Όπως και γραφεία στο «Αριστοτέλης» έχει ακόμη η Ολυμπιακή, όχι όμως η Sky Express.

Αυτά είναι κάπως ευτράπελα για μια τόσο σοβαρή υπόθεση όπως οι αερομεταφορές. Εκτός κι’ αν άρχισαν στο άρπα-κόλλα μόνο και μόνο για να ξεκινήσουν να πέφτουν οι επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις άγονες γραμμές.
Σε μια Ελλάδα, όπου η έκταση της ελληνικής καπατσοσύνης παραμένει ασύλληπτη, καμμιά υπόνοια δεν είναι ακριβώς αδικαιολόγητη.

Ελπίζεται, ότι θα ομαλοποιηθεί η προσφορά των αεροπορικών υπηρεσιών από την Sky Express, και ότι τα πράγματα θα μπουν σε τάξη. Και δεν θα έχουμε μία επανάληψη της Athens Airways. Αν εκλογικευτούν κιόλας οι τιμές, ώστε να μην διστάζουν οι κάτοικοι της Καστοριάς, ή οι ορδές των τουριστών (που αναμένονται επί τόσα χρόνια) να ανέβουν τα σκαλιά της επιβίβασης για το όνειρο που λέγεται Καστοριά. Τότε ίσως να μπορεί κανείς να μιλά για θαύμα. Αρκεί να γίνονται βεβαίως ακόμη τέτοια.

Σχετικά:

9.7.10

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Μία εξαιρετικά δύσκολη ερώτηση:
-"Μπαμπά γιατί έχει ρόδες στο βουνό;"
-"Εεεε...δεν ξέρω...ίσως για τις μέλισσες..."

Το ύφος του τρίχρονου δεν με κολάκεψε καθόλου...

Φιλικά
Αναγνώστης

8.7.10

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΣΙΠΟΥ: Η αφρικανική τέχνη και οι ζωγράφοι του 20ου αιώνα.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, πολλοί νέοι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από την γνωριμία τους με την τέχνη των λαών της Αφρικής. Σε μια κατάσταση όπου η τέχνη της πρωτοπορίας προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τους περιορισμούς που της επιβάλλονταν στο πώς θα έπρεπε να παρουσιάζεται εικαστικά ο κόσμος, η αφρικάνικη τέχνη τους έδειξε την δύναμη που είχαν οι εξαιρετικά οργανωμένες φόρμες της.

Κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα οι τέχνες γνώρισαν τις περισσότερες αναστατώσεις και αλλαγές από οποιαδήποτε άλλη εποχή. Τα υπερβολικά επιτεύγματα και η απελπισία, που έφεραν η τεχνολογία και οι πόλεμοι, επηρέασαν βαθιά την καλλιτεχνική εξέλιξη.
Ο διαφορετικός ρόλος της τέχνης στην κοινωνία και η απόρριψη των παραδοσιακών προτύπων γίνονται οι απόψεις –κλειδιά. Οι καλλιτέχνες, απελευθερωμένοι με την φωτογραφία, από τους περιορισμούς του ρεαλισμού, άρχισαν να αναζητούν διαφορετικές δυνατότητες έκφρασης. Η ανόμοια οπτική γλώσσα, που προέκυψε από αυτή την αναζήτηση, παρεξηγήθηκε και προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, αν και η διαμάχη αυτή αποδείχθηκε γόνιμη, καθώς πολλοί καλλιτέχνες αναγκάστηκαν να αντιδράσουν δυναμικά.[1]

7.7.10

Βιβλίο

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔιαπυροΝ εκδόθηκε το βιβλίο "Μαύρο Χιόνι" του Νώντα Τσίγκα με ζωγραφική & σχέδια του ψυχίατρου-συγγραφέα Μόδη Γούναρη σε 1300 αντίτυπα.
Το βιβλίο αυτό, που διαπραγματεύεται το θέμα της μετανάστευσης και του κοινωνικού αποκλεισμού, τυπώθηκε με δαπάνη των συντελεστών του και αποφασίστηκε να διατεθεί ως εξής: 500 αντίτυπα προσφέρθηκαν και θα διατεθούν από την PRAKSIS. 200 αντίτυπα προσφέρθηκαν για να διατεθούν από τον Σύλλογο γονέων παιδιών και ενηλίκων με νεοπλασματική νόσο "Μαζί σου" στην Καστοριά. 200 αντίτυπα προσφέρθηκαν για να διατεθούν από το Στέκι Μεταναστών στη Θεσσαλονίκη. Τα υπόλοιπα 400 αντίτυπα θα διατεθούν σε βιβλιοπωλεία όλης της χώρας και τα έσοδα θα δοθούν στην οικογένεια του αδικοχαμένου Αφγανού νεαρού Χαμι Νατζάφι που σκοτώθηκε από μια εγκαταλειμμένη βόμβα σε σκουπίδια.

Στο οπισθόφυλλο του μικρού βιβλίου διαβάζουμε:

΄Ενας άνθρωπος έξω από το συρματόπλεγμα αντικρίζει με δέος τους κρατουμένους των στρατοπέδων -τα ονόματα αλλάζουν εδώ με μεγάλη ευχέρεια-. Υπάρξεις αποστερημένες από κάθε ιδιότητα του ανθρώπινου είδους «σιωπηλές σαν πράγματα». Η δική του ζωή, ξεφεύγοντας από τη σκληρή δικαιοσύνη του νόμου των πιθανοτήτων, τον έχει φέρει στην άλλη μεριά. Εκεί όπου ο ήλιος λάμπει, η καθαρότητα της φυλής μεγαλουργεί, η τάξη των πραγμάτων δεν επιδέχεται παρεισφρήσεις και αλλαγές. Στην ελεύθερη πλευρά του συρματοπλέγματος ο ασφαλής άνθρωπος, ζωσμένος την αρματωσιά της βεβαιότητας και της δύναμης, δεν υποπτεύεται καμιά κατάρρευση, δεν διαισθάνεται καμιά ντροπή για τη βία που συνιστούν η άγνοια κι η αδιαφορία.
Και δεν αντιλαμβάνεται πως και στις δυο πλευρές αυτού του συρματοπλέγματος το ίδιο πάντοτε πρόσωπο συναντάμε σε ρόλους θύματος ή θύτη που τα χρόνια κι οι αιώνες φροντίζουν να μοιράσουν αδιάφορα.
Κοίταξε λοιπόν προσεκτικά τον «άλλον». Δεν αναγνωρίζεις πάνω του σημάδια του δικού σου προσώπου; Η «ξενιτιά» του δεν αποτελεί μια δική σου ήττα;



Νώντας Τσίγκας
"Μαύρο Χιόνι"
Εικονογράφηση: Μόδης Γούναρης.
Εκδόσεις ΔιαπυροΝ
ΤΘ 18888, Αγ Αρτέμιος 11602 Αθήνα, τηλ. 6972767070
ISBN 978-960-98748-3-0
Άνοιξη 2010, σελ. 52, ενδεικτική τιμή 7,00 ευρώ.


Οι εκδόσεις ΔιάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσματος ανάμεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγματικότητα. Γεννήθηκαν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώπινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολογικούς διαχωρισμούς, κοσμοδιορθωτικά ή «επαναστατικά» οράματα και κοινωνικούς αποκλεισμούς. Σ’ αυτή την διαδρομή, οι εκδόσεις ΔιάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντήσουν ανθρώπους με διαφορετικές αφετηρίες, τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης, η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύμορφο ολοκληρωτισμό, ανθρώπους που, με τρεμάμενο σώμα και διάπυρη καρδιά, αμφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες, μα πάνω απ’ όλα τον ίδιο τους τον εαυτό.

6.7.10

ΛΑΖΑΡΟΥ Γ. ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Κύπρος

Περί το κυπριακόν | Ιστορικά και προοπτική | Η κυπριακή πεντηκονταετία

Για την Κύπρο, το πολύπαθο νησί και τους αδελφούς Κυπρίους – συνεπώς για όλους τους Έλληνες - η 1η Απριλίου 1955 είναι ημερομηνία εξόχως σημαντική και πάντα αξιομνημόνευτη, γιατί συνδέεται με την έναρξη του ιερού αγώνα της ΕΟΚΑ. Του θρυλικού εκείνου αγώνα, που ανελήφθη τότε από τους αδελφούς Κυπρίους με άκαμπτη θέληση και αποφασιστικότητα καθολική και αποσκοπούσε στην ελευθέρωση και απαλλαγή από την Αγγλική κατοχή και στην Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.

5.7.10

ΟΔΟΣ: Οικογενειακά αμπελοχώραφα


ΟΔΟΣ 24.6.2010 | 548

H απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς για την κατ’ όνομα μόνο «παραχώρηση» (στην πράξη ισοδυναμεί με δωρεάν μεταβίβαση κυριότητας) δημοτικής εκτάσεως 10 στρεμμάτων, στην Μητρόπολη Καστοριάς, για την δημιουργία νέου Γηροκομείου στην περιοχή «Πέτρας» (την στιγμή που η πόλη διαθέτει ήδη ένα Ίδρυμα με δικό του επαρκές κτίσμα), που μερικές ημέρες πριν, με εξαίρεση ελάχιστες μεμονωμένες αντιρρήσεις και αρνητικές ψήφους, υπερψηφίστηκε από τις πτέρυγες του δημοτικού συμβουλίου, επειδή την παραχώρηση εισηγήθηκε ο δήμαρχος Καστοριάς και ζήτησε (;) ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Καστοριάς, προκάλεσε αντιδράσεις και κριτικά σχόλια στο σύνολο σχεδόν του γραπτού τύπου της Καστοριάς.

Aλλά και ενόχληση στους πολίτες της πόλης οι οποίοι αντιλαμβάνονται για μια ακόμη φορά, ότι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια (ακόμη) κοντόφθαλμη πολιτική απόφαση. Που αντιμετωπίζει την ακίνητη δημοτική περιουσία σαν να πρόκειται για οικογενειακά αμπελοχώραφα.

Aντί ο Δήμος Καστοριάς να αυξάνει την περιουσία του, αντίθετα την μειώνει. Την παραχωρεί, όταν βέβαια δεν σκορπίζει βραβεία και διακρίσεις, δεξιά και αριστερά. Με έξοδα του προϋπολογισμού που έχει διατεθεί στην υπηρεσία των συμφερόντων των δημοτών της Καστοριάς και μόνο. Πρόκειται για δημοτικό σκάνδαλο, έστω και χωρίς την παραμικρή ιδιοτέλεια.

Eπομένως είναι ανακουφιστικό το γεγονός ότι πάνω απ’ αυτή την απόφαση δεν άπλωσε το πέπλο της, ο καμουφλαρισμένος σε σεβασμό, μεσαίωνας. Αλλά και ο φόβος της κριτικής, επειδή μερίδιο της ευθύνης για την μάλλον κακή χρήση των προνομιακών προσβάσεων στα κέντρα αποφάσεων έχει και η τοπική Μητρόπολη. Και επιτέλους, ο φόβος αυτός δεν φίμωσε πολλές από τις συνειδήσεις. Γι’ αυτό και δεν ήταν λίγοι όσοι αντέδρασαν.

Mία (θλιβερή) απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς, πολιτικά αντιδεοντολογική, αφού η θητεία του απερχόμενου δημάρχου και των δημοτικών συμβούλων λήγει σε 3 μήνες, ενώ η προεκλογική περίοδος ξεκινά επισήμως μόλις σε μία εβδομάδα –στις 7 Ιουλίου- με αποτέλεσμα να προκαλούνται δεσμεύσεις και τετελεσμένες «παγίδες» προς τους υποψήφιους δημάρχους, οι οποίοι, αν έχουν αντιρρήσεις, θα πρέπει να έρθουν σε σύγκρουση με την τοπική Εκκλησία.

Πρόκειται για απόφαση ανάμειξης κοσμικής και πνευματικής εξουσίας, με σύμμαχο την δειλία, ή ακόμη χειρότερα την (πραγματική) συμφωνία των μελών του δημοτικού συμβουλίου. Τώρα εξηγείται γιατί έξω από δημόσια καταστήματα (όπως η νομαρχία και τα δημαρχεία) κυματίζει εκτός από την ελληνική και την ευρωπαϊκή σημαία, και η σημαία της… Εκκλησίας. Σε μερικές περιπτώσεις το κράτος αυτό μοιάζει με θεοκρατικό. Τόσες εικόνες και τόσες σημαίες αναρτημένες, αποδεικνύουν ότι ή είναι Τεχεράνη εδώ, ή ότι επικαλούνται τα ιερά σύμβολα για να ξεγελούν τους πολίτες ότι βρίσκονται δήθεν υπό την σκέπη των θείων, ώστε να κάνουν ανενόχλητοι την δουλειά τους, οι χρυσοθήρες της πολιτικής ζωής.

Ο σκοπός της κρίσιμης δωρεάς, που είναι η μετά από 10 χρόνια (και βάλε) ίδρυση, ανοικοδόμηση και λειτουργία νέου Γηροκομείου στην Πέτρα, δεν εξωραϊζει την κατάσταση. Και γι’ αυτή την απόφαση εγείρονται διάφορα ερωτηματικά, μερικά από τα οποία είναι αμείλικτα: Τι θα απογίνει το Γηροκομείο Ρίζου, και ακόμη πιο συγκεκριμένα, τι θα απογίνει η σεβαστή ακίνητη περιουσία του ιδρύματος που αυτή και τα εισοδήματά της διατέθηκαν από το ζεύγος Ρίζου για την λειτουργία του Γηροκομείου τους και μόνο;

Έχει δικαίωμα το διοικητικό συμβούλιο του Γηροκομείου να ματαιώσει τον σκοπό του ιδρύματος, - στην ουσία να αποφασίζει την κατάργηση του Γηροκομείου Ρίζου, επειδή δύο τουλάχιστον από τα μέλη του (ο μητροπολίτης Καστοριάς και ο απερχόμενος δήμαρχος Καστοριάς) εμπνεύστηκαν αυτή την... ανταγωνιστική ιδέα; Τι κάνουν γι’ αυτή την κατάσταση οι φορείς, όπως η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, που εποπτεύουν την νομιμότητα στην λειτουργία του ιδρύματος Ρίζου;

Σχετίζεται ο κατήφορος που πήρε τα τελευταία χρόνια το Γηροκομείο Ρίζου (ή ακριβέστερα η εικόνα της κατάρρευσης) με την εξαγγελία της εισήγησης του δημάρχου; Μήπως πρόκειται για το χρονικό μιας προαναγγελθείσας εξέλιξης;

Τι θα γίνει στο Γηροκομείο Ρίζου; Θα συνεχίσουν να το υπηρετούν πρόσωπα που, αν και άθελά τους δεν το υπονομεύουν με τις παραλείψεις τους, τουλάχιστον δεν το υποστηρίζουν; Πρόσωπα τα οποία (ίσως) δεν πιστεύουν (πλέον) σ’ αυτό και δεν δείχνουν έτοιμοι να αγωνιστούν και να καταβάλλουν τις προσπάθειες που είναι αναγκαίες για την πλήρη νομιμοποίησή του και τον εκσυγχρονισμό του; Έχουν βάση οι φήμες ότι στην υπόθεση εμπλέκεται όμιλος super markets, που αξιοποιεί το περίσσευμα ευλογίας που του προφέρεται, ζώντας το δικό του θαύμα της Κανά; Δίνει 5 μερίδες, και κερδίζει 1205;

Πώς είναι δυνατό να αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς να παραχωρήσει έκταση, (και μάλιστα φιλέτο) των πολιτών της Καστοριάς, για να υλοποιηθεί (με ξένα κόλλυβα) η κατά τα άλλα ρομαντική ιδέα της Μητρόπολης, αλλά με χρήματα… «αγνώστου δωρητή»; Την ταυτότητα του οποίου αγνοεί όπως –εντίμως- παραδέχθηκε και δήλωσε στην συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς;

Ποιος είναι δωρητής, και γιατί κρύβεται; Υπάρχει κάποιο κρατικό απόρρητο; Προβλέπεται από τον νόμο η «ανώνυμη δωρεά» αυτού του επιπέδου; Προτιμά την ανωνυμία προσωρινά, ή θα την διατηρήσει; Και με ποιο δικαίωμα αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο να διαθέσει την περιουσία του σε χρήματα αγνώστου προσώπου, άγνωστης πηγής; Σε χρήματα αγνώστου δωρητή, για τα οποία κανείς δεν γνωρίζει αν έχουν φορολογηθεί;

Έχουν νόμιμη προέλευση; Κι’ αν δεν έχουν; Αν προέρχονται από φοροδιαφυγή; Από σκάνδαλο διαφθοράς; Αν «ανώνυμος δωρητής» είναι ο Ν. Γκρούεφσκι, ή ο Πάπας της Ρώμης, ή ο Μπίν Λάντεν; Αν τα χρήματα προέρχονται από παράνομα έσοδα εμπορίας όπλων, ανθρώπων, τζόγου ή άλλων κυκλωμάτων; Αν είναι χρήματα που ξεπλένονται;

Αν συμβαίνει κάτι απ’ όλα θα συνεχίσει ο Δήμος Καστοριάς να προσφέρει γη και ύδωρ; Και από ποιον θα ζητήσει τα ρέστα, την στιγμή που ο ίδιος ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης ξεκαθαρίζοντας προκαταβολικά ότι δεν γνωρίζει ούτε ο ίδιος τον δωρητή, αν μη τι άλλο, πέρασε το μπαλάκι της (τεράστιας) ευθύνης στο δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς; Ώστε να μην μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι έκρυψε αυτά που γνώριζε;

Μήπως να το σκεφτούν για μια ακόμη φορά όλοι; Να ανακαλέσουν την απόφαση πριν είναι αργά; Αργά για όλους και κυρίως γι’ αυτούς. Και ακόμη αργότερα για τους γέροντες του Γηροκομείου Ρίζου, που ρημάζει επειδή φούσκωσαν τα μυαλά κάποιων, με θέσεις και επιγραφές σε κοινωφελή ιδρύματα.




ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΣΑΜΙΣΗ

Αναστασία Αλβανού-Αποστολίδου
Θωμάς Αποστόλου
Αγνή Βασιλειάδου-Τζήλλα
Βασίλειος Γάλλιος
Ειρήνη Γεωργοσοπούλου-Μισκία
Ανδρονίκη Διαμαντίδου
Μιχαήλ Ζήλας
Γεώργιος Καπαχτσής
Χρήστος Λέκκος
Σταύρος Μαγαλιός
Ηλίας Μακροζήσης
Αθανάσιος Μηταλίδης
Νικόλαος Μπαλλής
Γεώργιος Πετκανάς
Γεώργιος Σπανός
Χριστίνα Χαραλαμπίδου-Ρήμου

ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΣΑΜΙΣΗ

Γεώργιος Σέτκος
Αντιγόνη Καραμανίδου-Αμανατίδου
Κωνσταντίνος Κοντόπουλος
Κωνσταντίνος Τσανούσας

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 24 Ιουνίου 2010, αρ. φύλλου 548


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

4.7.10

Καρναβάλι 1968 | α΄μέρος

 


Σχετικά:
-ΟΔΟΣ: Ξορκίζοντας το κακό [I]
-ΟΔΟΣ: Ξορκίζοντας το κακό [II]
-ΟΔΟΣ: Μέδουσα [Ξορκίζοντας το κακό ΙΙΙ]

Καρναβάλι 1968 | β΄μέρος

 


Σχετικά:

Καστοριά 9.1.1968

Καστοριά 1.11.1969



Αρχείο του Hellenic Visual Archives, Κλειώ Μποσταντζόγλου φιλμ 8mm

3.7.10

ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: Ποδόσφαιρο Ι / ΙΙΙ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ


Το να γίνει ανάλυση στο αν το ποδόσφαιρο έχει επιρροή στην πολιτική και το αντίστροφο θα ήταν εντελώς άτοπο. Το ποδόσφαιρο αυτομάτως συνιστά πολιτικό θέμα με κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις, από την στιγμή που αφορά δισεκατομμύρια ανθρώπων και ενεργοποιεί το μεγαλύτερο κοινωνικό σύνολο των χωρών όλων σχεδόν του κόσμου.

2.7.10

ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: Ποδόσφαιρο ΙΙ / ΙΙΙ

ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ


Η διοίκηση του παγκοσμίου ποδοσφαίρου ασκείται από την FIFA και του ευρωπαϊκού από την UEFA. Στην Ευρώπη όμως, όπου βρίσκονται τα πιο ανεπτυγμένα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα και η μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση του κόσμου (champions league), πολλές φορές υπάρχουν διαφορές μεταξύ της UEFA και των εθνικών ομοσπονδιών που εκπροσωπεί με το εθνικό δίκαιο κάθε χώρας και κυρίως με την ευρωπαϊκή ένωση.

1.7.10

ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: Ποδόσφαιρο ΙΙΙ / ΙΙΙ

ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ
ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ


Η επιθετικότητα είναι αναμφισβήτητα στοιχείο της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ποικίλει βέβαια, ως προς την μορφή με την οποία εκδηλώνεται και ως προς την ένταση ανάλογα με τον άνθρωπο. Πάντως το σίγουρο είναι, ότι ενυπάρχει μέσα στον καθένα από εμάς, κατάλοιπο της κτηνώδους φύσης του ανθρώπου και απαραίτητο όμως συστατικό για την επιβίωση και την αυτοσυντήρηση.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ