ΟΔΟΣ: Κρειττότερον

ΟΔΟΣ 639 / 26.4.2012

Οι εκλογές της 6ης Μαϊου 2012, σε περίπου 10 ημέρες από σήμερα, είναι από τις κρισιμότερες όλης της μεταπολεμικής (και όχι μόνο της μεταπολιτευτικής) περιόδου της χώρας. Μάλιστα, ίσως όσο ποτέ άλλοτε, το περίφημο αλλά εφιαλτικό δίλημμα «κρειττότερόν ἔστιν εἰδέναι ἐν μέσῃ τῇ Πόλει φακιόλιον βασιλεῦον Τούρκων ἢ καλύπτραν Λατινικήν» δεν θα μπορούσε να περιγράψει ακριβέστερα την κατάσταση και ιδιαίτερα τις απόψεις των αντιευρωπαϊκών κομμάτων.

Η ιστορία βέβαια δεν έχει ημερομηνία λήξης με την έννοια ότι δεν διακυβεύεται δα και το τέλος του κόσμου στις εκλογές της μεταπροσεχούς Κυριακής. Γεγονός όμως είναι ότι οι ρευστές συνθήκες και κυρίως η πιθανή ιστορική ανατροπή, αν από το αποτέλεσμα της κάλπης αναδειχθούν όχι απλώς ενισχυμένα αλλά και αποφασισμένα να συγκροτήσουν πλειοψηφικό μέτωπο εξουσίας τα αντιευρωπαϊκά στρατόπεδα, καθιστούν την εκλογή κρίσιμη, όσο καμμιά άλλη.

Διότι και σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις κρίνονταν από το αποτέλεσμά τους σοβαρά ζητήματα της εσωτερικής πολιτικής, αλλά αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι αυτή την φορά, οι εκλογές θα προκαλέσουν όποιο και να είναι το τελικό αποτέλεσμα, σημαντικά στοιχεία εσωτερικής ανατροπής, έστω και προσωρινής. Με τις έννοιες αυτές, πρόκειται ουσιαστικά για δημοψήφισμα.

Πάντως σύμφωνα με τις τάσεις της ελληνικής κοινωνίας, που διακρίνεται για την εσωστρέφειά της, εκτιμάται ότι στον δρόμο προς την κάλπη θα επιστρέψουν στα δύο μεγάλα κόμματα ο απαραίτητος αριθμός ψηφοφόρων, που θα επιβάλλει σε Νέα Δημοκρατία και ΠαΣοΚ (τα δυο κόμματα που φέρουν την βασική ευθύνη της καταστροφής της χώρας) σαν ένα είδος σχολικού σωφρονισμού, να συνεργαστούν για να προστατευθούν τα μεταπολιτευτικά κεκτημένα της χώρας (Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρώ), αλλά και η ασφάλειά της. Η αγωνία παρά ταύτα, είναι σχεδόν διάχυτη, όσο και η ρευστότητα.

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: «Απροφύλακτα» και άλλα

(…) Διότι τίγρης είμαι, Ρινόκερος φοβερός
Άγριος σαν Παπούα,
Γούστο μου και καπέλο μου
Ολοζώντανους να τρώω.
Υποψιάζομαι ότι άρχισες να τρέμεις..
Μη!
Ήμουν, δεν είμαι πια ανθρωποφάγος.

Μάρκος Δραγούμης
«Αυτοσχέδιον άσμα ενός Παπούα»

Το 1993 ήδη, και για περισσότερο από δέκα χρόνια, έκαναν το γύρο του κόσμου οι συγκλονιστικές ειδήσεις για την «επιδημία του αιώνα» το AIDS. Μυθικά ονόματα του παγκόσμιου καλλιτεχνικού -και όχι μόνον- στερεώματος όπως ο Ροκ Χάτσον, ο Άντυ Γουόρχωλ, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ, ο Μισέλ Φουκώ κ.α. (όπως εδώ ο Μπίλι Μπό κι ο Αλέξης Μπίστικας) έπεσαν θύματα της αδυσώπητης αυτής αρρώστιας. Είχε υπολογισθεί πως μέχρι το 2000 θα υπήρχαν 40 εκατομμύρια HIV- οροθετικοί τον πλανήτη με τους περισσότερους από αυτούς να κατοικούν στην Αφρικανική ήπειρο.

Την ίδια χρόνια, είχα την -δυσάρεστη- τιμή να ανακοινώσω από το βήμα ιατρικού συμποσίου το πρώτο στην Ελλάδα περιστατικό με AIDS που διαγνώσθηκε σε Νευρολογικό τμήμα (με νευρολογικά συμπτώματα). Στην μικρή εισαγωγή της παρουσίασης, όπως ήταν φυσικό, αναφέρθηκαν τα τρέχοντα παγκοσμίως στατιστικά της νόσου ενώ γίνονταν μνεία στις «ομάδες υψηλού κινδύνου». Με έκπληξη διαπίστωσα, πως ακριβώς τη στιγμή εκείνη, γυναίκα συνάδελφός μου, γνωστή για τη θρησκευτική ιδεοληψία της, σηκώθηκε και με επιδεικτικό τρόπο απομακρύνθηκε από την αίθουσα. Το συμπέρασμα από αυτή την «χειρονομία» ήταν ότι ενώ για σχεδόν δεκαπέντε χρόνια η αρρώστια αλώνιζε στον κόσμο, στην Ελλάδα ακόμα η στάση που κρατούσαμε ήταν αυτή: μιας ευτραφούς γυναίκας που -παρά την επιστημονική της ιδιότητα- δένει τα μαλλιά της σε κότσο του κατηχητικού και φεύγει γυρνώντας την πλάτη προκειμένου να μην ακούσει ή ενδεχομένως και για «να ξορκίσει το κακό». Κλείνοντας τα μάτια ή τα αυτιά λέμε: «Αυτό δεν υπάρχει!». Για πόσα πράγματα δεν συμπεριφερθήκαμε έτσι σε τούτη τη χώρα…

Prokofiev: Ρωμαίος & Ιουλιέτα

Opéra National Paris - Nureyev - Ballet de l'Opera National de Paris - Monique Loudières - Manuel Legris

ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: 30 χρόνια Ε.ΔΗ.ΚΑ.

Η ιστορική καταγραφή κατά την άποψή μας, δεν έχει σαν στόχο να καταγράψει μόνο γεγονότα, ενέργειες, συμπεριφορές κλπ., αλλά έχει σκοπό να επισημάνει, λάθη παραλείψεις σκοπιμότητες να κάνει ακόμη και κριτική, όχι κυρίως στα πρόσωπα αλλά σε συμπεριφορές των προσώπων, που πρόσφεραν ή έβλαψαν, εκών άκων, το κοινωνικό σύνολο, έτσι ώστε οι επόμενες γενεές που έχουν δίψα και όρεξη να διαβάσουν να μάθουν και να διδαχθούν από τις εμπειρίες του παρελθόντος, να γίνουν καλύτερες, αποδοτικότερες, αποτελεσματικότερες, ικανότερες και σοφότερες. Με αυτό το βασικό σκεπτικό τη λογική και όχι μόνο, θεώρησα σκόπιμο, να καταγράψω αυτό το μικρό αφιέρωμα για την ίδρυση ενός επιχειρηματικού φορέα, που γέννησε πολλές προσδοκίες κυρίως στους μικρομεσαίους γουνοποιούς και ακούει στο όνομα ΕΔΗΚΑ αε.

Πέρασαν 30 χρόνια από την ίδρυση ενός επιχειρηματικού φορέα της γούνας, ο οποίος όμως δυστυχώς, δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, όχι μόνο των ιδρυτών και οραματιστών του, αλλά και της πλειοψηφίας του γουνοποιών, αφού δεν ακολούθησε τα πατήματα των λίγων πετυχημένων συνεταιρισμών που υπάρχουν στην πατρίδα μας, παρά του ότι υπήρξε γενναιόδωρη υποστήριξη από την κοινωνία και τους φορολογούμενους πολίτες. Αφού για την κατασκευή των εγκαταστάσεων στην χλόη επιβαρύνθηκε ο Έλληνας και Ευρωπαίος φορολογούμενος με μερικά δις δραχμές ή δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, όταν άλλες συνεταιριστικές εταιρίες του νομού δανείστηκαν για να κατασκευάσουν τις εγκαταστάσεις τους με ότι αυτό συνεπάγεται. Υπήρξε χρηματοδότηση και μεγάλη στήριξη από τον ΕΟΜΜΕΧ, ετοιμάσθηκε ένα διεθνές αεροδρόμιο και κάποιοι υπέρμαχοι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ζητούσαν από την κρατική ολυμπιακή να δρομολογήσει πτήσεις από την Μόσχα στην Καστοριά. Γι΄ αυτό ίσως κάποιοι υπέρμαχοι του φιλελευθερισμού μας κατηγορούσαν ως το τελευταίο κράτος με σοβιετική αντίληψη ή πρακτική στην οικονομία.

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Τα ρετιρέ και τα υπόγεια

 

Σκέψεις για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα

 
Χάρη στο καταστροφικό Ευρώ η χώρα σύρεται ανελέητα
προς την πτώχευση και την αποσύνθεση…
Αυτό που διακινδυνεύουμε σήμερα είναι αναρχία,
η κατάρρευση της κοινωνίας και η κατάλυση του νόμου και της τάξης.

Πρέσβης Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος,
The Sun –αναδημοσίευση στην Απογευματινή της Κωνσταντινούπολης


Ανακαλώ συχνά στη μνήμη μου μια θρυλική ελληνική ταινία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου. Πρόκειται για την κινηματογραφική διασκευή του θεατρικού έργου των Μίμη Τραϊφόρου και Δημήτρη Βασιλειάδη «Στουρνάρα 288». Στα 1959 λοιπόν μέσα από την υπέροχη εκείνη ηθογραφία αναπαριστάται με κωμικοτραγικό τρόπο η ζωή των κατοίκων μιας μοντέρνας αθηναϊκής πολυκατοικίας της εποχής.
Στην ηθογραφία αυτή παρουσιάζεται η ζωή της μετεμφυλιακής μεγαλούπολης, που αρχίζει να ανασυγκροτείται από τα δεινά του πρόσφατου παρελθόντος. Σε μια αθηναϊκή πολυκατοικία κατοικεί το σύνολο της αστικής και μικροαστικής διαστρωμάτωσης. Κάποιοι όμως μένουν στους πάνω ορόφους της πολυκατοικίας και κάποιοι άλλοι στα ισόγεια και τα υπόγεια διαμερίσματα. Γι’ αυτό άλλωστε και ο παράτιτλος της ταινίας είναι «Φτώχεια και αριστοκρατία». Ο πολυκατοικιάρχης, που απέκτησε την περιουσία του με όχι και τόσο καθαρό τρόπο κατά την διάρκεια του πολέμου, κατοικεί βεβαίως στο ρετιρέ, ενώ στον αντίποδα ο θυρωρός μένει στο υπόγειο…
Παραλληλίζονται λοιπόν στη σκέψη μου – ασυναίσθητα ίσως – τα τεκταινόμενα στην παλιά εκείνη ελληνική ταινία, με τα όσα συμβαίνουν σήμερα στο οικονομικό και πολιτικό μόρφωμα που ψευδεπίγραφα πλέον εξακολουθεί να καλείται Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε διευθυντά, αγαπητοί συμπολίτες,

Ερεθισμός και αφορμή να γράψω αυτό το κείμενο είναι οι εντυπώσεις, φήμες και προσωπική εμπειρία από την προεκλογική περίοδο που περνάμε, μια προεκλογική περίοδο που πιστεύω ότι έπρεπε να είχαμε ζήσει αρκετούς μήνες πιο πριν.
Ας είναι, ποτέ δεν είναι αργά και τώρα που ίσως είναι η τελευταία μας ευκαιρία να αποδείξουμε ότι δεν τρώμε κουτόχορτο και σοκαρισμένοι από το δυναστικό πολιτικό σύστημα που μας έφερε εδώ γνωρίζουμε πλέον, έτσι θέλω να πιστεύω και για τους περισσότερους από εμάς, το τι μας συνέβη, συμβαίνει και θα συμβεί αν ψηφήσουμε τα πρώην μεγάλα κόμματα που μας έφεραν ως εδώ και κυρίως το ΠΑΣΟΚ που έχει την τεράστια ευθύνη της καταστροφικής πολιτικής των τελευταίων ετών με συνυπεύθυνη τη ΝΔ ως ανύπαρκτη αντιπολίτευση για 2 χρόνια και το χειρότερο συγκυβερνώντας από το περασμένο φθινόπωρο και ψηφίζοντας μνημόνιο και δανειακή σύμβαση βασισμένη σε ξένο δίκαιο με πολιτικούς που έχουν την μέγιστη ευθύνη των προδοτικών δανειακών συμφωνιών, με τους οποίους πολιτικούς συγκυβερνά μέχρι που εμείς θα αποφασίσουμε ότι τελείωσαν και να μας αδειάσουν τη γωνιά. Ας μην χάσουμε φίλοι συμπολίτες την τελευταία μας ευκαιρία την ερχόμενη Κυριακή και ας στείλουμε κάποιους στα ειδικά δικαστήρια και άλλους στα σπίτια τους, αυτό μπορούμε να το κάνουμε ψηφίζοντας συνεπείς αντιμνημονιακούς, αντικατοχικούς πολιτικούς και πολιτικούς σχηματισμούς.

ΟΔΟΣ: «Καστοριανή παράδοση» πλέον

Ο Δήμος Καστοριάς, που διαχρονικά αν δεν αποτελεί εχθρό του φυσικού περιβάλλοντος  της πόλης, αποδεικνύεται πάντως κατώτερος των περιστάσεων, ξαναχτύπησε: Αντί να επιδοθεί σε δενδροφυτεύσεις, κατακόβει τα λιγοστά δένδρα με την δικαιολογία του κλαδέματος (*). Η θλιβερή φωτογραφία, είναι από τον περίβολο της εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων (στην οδό Αγίων Θεολόγων).

Πέρσι ήταν στον Άγιο Μηνά, μερικές δεκάδες μέτρα πιο ψηλά, όπου «καρατόμησαν» δένδρα. Μόλις πριν λίγες ημέρες, η κα Θεοδότα Κρίκη εμπόδισε την κοπή τριών κυπαρισσιών στον προαύλιο χώρο του Αγίου Θωμά, τα οποία δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα. Του χρόνου ποιος μπορεί να προβλέψει ποια καταστροφή ετοιμάζουν οι προστάτες και φύλακες της Καστοριάς και του περιβάλλοντος.

(*) Διάβαζε:
α) εξυπηρέτηση περιοίκων-ψηφοφόρων, για άπλετη θέα.
β) εξυπηρέτηση εργολάβων που ζητούν 550,00 ευρώ για κλάδεμα κάθε δένδρου.

Δημοσιεύθηκε στις 3 Μαΐου 2012, αρ. φύλλου 640

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Διάβασα στο 637 φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας για την έναρξη των νέων δρομολογίων του τουριστικού πλοιαρίου «Ολυμπία». Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «κάθε Κυριακή θα αναχωρεί το καραβάκι από το Μαυροχώρι για την νότια παραλία και οι κάτοικοι του πρώην Δήμου Μακεδνών θα επιβιβάζονται και θα επιστρέφουν δωρεάν».
Με ποιο σκεπτικό ένας Δήμος χωρίζει τους δημότες του σε κατηγορίες με παροχή δωρεάν μετακίνησης; Είναι δημοκρατικό; Τέλος, συμφωνούν και τα αστικά λεωφορεία γι’ αυτήν την απόφαση;

Χ.Π

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Μαΐου 2012, αρ. φύλλου 640

Σχετικό κείμενο: Μεροληπτικές συμπεριφορές

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΣΤΟΥΜΠΟΥ: Το παράδειγμα των σύγχρονων… «θερμοπυλομάχων» του 1941

Όλοι γνωρίζουν ότι τη μεγάλη εβδομάδα του 1941 και ο ελληνικός λαός αντιμετώπιζε, σχεδόν μόνος του, άλλη μια μεγάλη δοκιμασία. Αυτή της επίθεσης των σιδερόφραχτων μεραρχιών των γερμανικών «SS». Τότε, ελάχιστοι ευρωπαϊκοί λαοί είτε δεν είχαν συνθηκολογήσει είτε δε στέναζαν κάτω από τη μπότα των «SS».
Λίγοι γνωρίζουν ότι στο Δισπηλιό τη Μεγάλη Τρίτη, 15 Απριλίου 1941, μερικά ανοργάνωτα τάγματα του ελληνικού στρατού βρέθηκαν αντιμέτωπα με τον καλύτερο στρατό του κόσμου. Αυτό όμως δεν αποτελούσε φόβητρο για τους Έλληνες και ειδικά για τον Ταγματάρχη (ΠΒ) Ιωάννη Παπαρρόδου. Ήξεραν ότι Πάσχα σημαίνει θυσία. Και η θυσία έγινε. Νεκροί έπεσαν πολλοί αξιωματικοί και στρατιώτες. Ο αγώνας ήταν άνισος. Οι σύγχρονοι «θερμοπυλομάχοι» αντιμετώπισαν με θάρ- ρος, ίδιο με των προγόνων τους, τις πάνοπλες γερμανικές μεραρχίες, που διέθεταν: άριστα εκπαιδευμένους στρατιώτες, ισχυρότατο πυροβολικό, τεθωρακισμένα (Tiger) και αεροπορία («στούκας»).

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητή Οδός,

Ενώ με την συμφωνία του Λονδίνου το 1953 οι συμμαχικές δυνάμεις που κέρδισαν τον πόλεμο κατά του φασισμού ανέβαλλαν την πληρωμή των χρεών της Γερμανίας για να βοηθήσουν την οικονομική της ανάπτυξη. Ενώ η Γερμανία οφείλει σε μεγάλο βαθμό την σύγχρονη οικονομική της ευημερία σε αυτή την αναβολή πληρωμών. Ενώ και μετά την λήξη της αναβολής η Γερμανία συστηματικά αρνείται την πληρωμή των οφειλών της προς την Ελλάδα. Σήμερα η Γερμανία με την τιμωρητική πολιτική της επιβολής αυστηρής λιτότητας σπρώχνει την Ελλάδα σε οικονομική εξαθλίωση.

Ο Vladimir Horowitz ερμηνεύει Scriabin 12 Etudes Op.8 No.12

1968 στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αξιότιμε κύριε διευθυντά

Η έκθεση της Γούνας στην Καστοριά που ξεκινά σε μερικές μέρες είναι θεσμός που κατακτήθηκε από τον κλάδο και την εποχή που μεσουρανούσε η γούνα, συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής.

Αντίθετα, η έκθεση Γούνας που γίνεται στην Αθήνα, απέτυχε, όπως φαίνεται και από την άρον-άρον μετακόμισή της σε άλλο εκθεσιακό χώρο. Και οι εμπνευστές της, εξακολουθούν να σφυρίζουν αδιάφορα.

Πρόκειται για την σύγκρουση δύο αντιλήψεων: η γουνεμπορία που έχει στο επίκεντρό της και την Καστοριά σαν ιστορικό κεκτημένο, οικονομικό υπόβαθρο και αναπτυξιακό πλαίσιο. Και η ψυχρή αντίληψη του κέρδους, θεμιτού και ρυθμισμένου από τα πολιτικά γραφεία αυτών που κατρακύλησαν την εθνική οικονομία

Φιλικά
Αναγνώστης

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Μαΐου 2012, αρ. φύλλου 640

Σχετικά κείμενα:

• ΟΔΟΣ: Η Γούνα κινδυνεύει να γίνει μια ακόμη χαμένη υπόθεση
• ΟΔΟΣ: Η υπεράσπιση της Καστοριάς (τηλεοπτικό ρεπορτάζ)
• ΟΔΟΣ: Γούνα+Καστοριά
• ΟΔΟΣ: Για την γούνα και την Καστοριά 
• ΟΔΟΣ: Διασπώντας τον κόσμο των Γουνοποιών
• ΟΔΟΣ: Ζητήματα [οικολογικών] ευαισθησιών Ι
• ΟΔΟΣ: Ζητήματα [οικολογικών] ευαισθησιών ΙΙ
• ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν (Σ.Ε.Γ.)
• ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν (Αναγνώστρια)
• ΟΔΟΣ: Ο προστάτης
• ΟΔΟΣ: Δυναστεία των Μίνκ
• ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: 30 χρόνια Ε.ΔΗ.ΚΑ.
• ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΥ: Γούνα, τουρισμός και Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ)
• ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Υποψίες προκαλεί απόφαση του Ε.Κ. για τα αξεσουάρ από γούνα στα ρούχα
• ΟΔΟΣ: Διαρκής πτώση και συρρίκνωση
• ΟΔΟΣ: Ιρλανδικά
• ΟΔΟΣ: Ρυθμίσ€ις
• ΟΔΟΣ: Gala
• Μηχανή συρραφής γουναρικών 1910
• 1η Έκθεση Γούνας Καστοριάς
• ΟΔΟΣ: Je t’ aime!
• ΜΑΚΗ Δ.: Η Καστοριά και τα ράμματα στη γούνα μας...

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητή ΟΔΟΣ

Σαν σε παραλήρημα μου μοιάζει να βρίσκεται η Ελλάδα λίγο πριν αλλά κυρίως αμέσως μετά τις εκλογές της 6ης Μαϊου.
Δεν ξέρω αν γι’ αυτό ευθύνονται (μόνο) τα αποτελέσματα της κάλπης ή αν αντίθετα για τα αποτελέσματα φταίει η μεγάλη λαμπρή πανσέληνος του περασμένου σαββατόβραδου, που επηρεάζει –λένε- και εξάπτει τα άφρονα και εχέφρονα όντα και πτερόεντα. Ούτε αν όλα αυτά τα γνώριζε ο  γέροντας Παΐσιος ο μοναχός, ο οποίος σύμφωνα με τουλάχιστον μία ημερησία κεντρική εφημερίδα που του αφιερώνει το καθημερινό της πρωτοσέλιδο προβλέπει μόνιμα αύριο, αυτά που έγιναν χθες.
Δεν ξέρω καλά –καλά αν για όλα αυτά τα παράλογα ευθύνεται το ατίθασο του μέσου Έλληνα, και εν τέλει η Ελλάδα την οποία ο αείμνηστος Κ. Καραμανλής περιέγραψε (εγκαίρως από πολλά χρόνια τώρα και πάντως πολύ πριν τον γέροντα Παΐσιο) όχι σαν απλό, αλλά ως «απέραντο φρενοκομείο». Ούτε αν (ευθύνεται) η ελληνική λεβεντιά και υπερηφάνεια που στο κάτω – κάτω δυνάστη δεν υπομένει πάνω από 400 (500 το maximum) χρόνια, αν είναι κατά προτίμηση οθωμανικός ο ζυγός και δεν είναι τίποτε λατινόφρων Δυτικός.

Για να γίνω σαφέστερος, όλα ξεκίνησαν όταν άκουσα τον κ. Γεώργιο Καρατζαφέρη στην κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα, να μεταφέρει στο πολυπληθές ακροατήριό του, τις ευχές και τους χαιρετισμούς του προέδρου της Ρωσίας Βλαδίμηρου Πούτιν (ήδη τσαρεύοντος). Θα σε γελάσω αν έστελνε ευχές και ο Πασών των Ρωσιών. Αλλά για να είμαι ειλικρινής προσποιήθηκα ότι δεν καλο- άκουσα, μιας και όλα αυτά σαν πρακτοριλίκια τα χαρακτήριζαν παλιότερα, ενώ εγώ, από 20 χρόνια τώρα προσπάθησα να ξεχάσω κάθε κακή συνήθεια ή νοοτροπία του παρελθόντος.

ΟΔΟΣ: Ένας σπάνιος δήμος

Το μυστήριο της εμμονής του ετήσιου κλαδέματος

Με τoν ερχομό της Άνοιξης, πυκνώνουν για μια ακόμη φορά οι ενδείξεις ότι στον Δήμο Καστοριάς ετοιμάζονται και πάλι να «περιποιηθούν» τα λιγοστά δένδρα των δημοτικών και κοινόχρηστων χώρων της πόλης, της αρμοδιότητάς τους. Το φαινόμενο, που δεν είναι καινούργιο, αλλά επαναλαμβάνεται μονότονα σχεδόν κάθε χρόνο έχει σαν συνέπεια την διαρκή αποψίλωση της πόλης της Καστοριάς, στην οποία είναι άγνωστο πότε και υπό ποιες συνθήκες φυτεύθηκε έστω και ένα δένδρο τα τελευταία χρόνια με δημοτική φροντίδα.

ΧΑΡΑΣ ΣΑΡΡΗΓΙΑΝΝΙΔΟΥ: Κύκνειο άσμα

«Καθένας είναι μόνος στην καρδιά της γης πάνω
καρφωμένος από μιαν ηλιαχτίδα:
κι αμέσως βραδιάζει»
Σαλβατόρε Κουαζιμόντο, Κι αμέσως βραδιάζει

Πρωινό ζεστό του Απρίλη. Ανοιξιάτικος γλυκός ήλιος. Στο νοτισμένο χορτάρι που αναβλύζει μυρωδιές, στις κορυφές των βουνών, όπου το χιόνι λιώνει, σ’ αυτή την πόλη τη μικρή τη λατρεμένη τη μισητή, στη λίμνη που γιατρεύει τις πληγές της, στις ψυχές των αιωνίων νέων, η άνοιξη αναπνέει. Η Περσεφόνη βγαίνει ξανά στο φως. Η ομορφιά φέρνει δάκρυα στα μάτια αυτών που βλέπουν. Παιδικά τραγούδια, γέλια και φωνούλες. Μα μια είδηση Θανάτου, σκληρή και παράταιρη, κυκλοφορεί.

Κι εκείνη, μία από τις παλιές συμμαθήτριες της αποθανούσας, αφού έμαθε το νέο, με τα μάτια κλειστά αποζήτησε παραμυθία στην αγκαλιά του Μορφέα. Κι τότε στου μεσημεριού τη ραστώνη, όταν οι σκιές επισκέπτονται τους ανθρώπους βυθίστηκε σε όνειρο βαθύ. Και είδε τη φίλη που έφυγε πρόωρα και άδικα και δεν αποχαιρέτησε ποτέ. Είχε τη νεανική εμφάνιση των σχολικών χρόνων. Η ηλικία στα όνειρα είναι η ηλικία της καρδιάς, η μόνη αληθινή. Την αγκάλιασε σφιχτά και τη ρώτησε πώς είναι. Απάντησε θετικά και η όψη της ήταν χαρούμενη. Κι ύστερα τη ρώτησε πού είναι, αλλ' απάντηση δεν πήρε. Κι αυτή η σιωπή έγινε σκοτάδι και σκόρπισε τη χαρά της αντάμωσης μακριά. Κι όταν ξύπνησε είχε μια πίκρα στα χείλη.

ΟΔΟΣ: Κινητικότητα

 Μυστήρια κινητικότητα παρατηρείται (για την ακρίβεια συνεχίζεται) από δημοτικά μηχανήματα, στον αυστηρά αρχαιολογικό (ως προϊστορικό), προαύλιο χώρο του ιστορικού ναού της Αναλήψεως στην περιοχή «Νησί» του Δισπηλιού. Και συγκεκριμένα, σε απόσταση μερικών μόλις μέτρων από το σημείο της λαθρανασκαφής.

Λίγο μετά την κυκλοφορία του φύλλου της Μεγάλης Πέμπτης της ΟΔΟΥ (φωτό) στο πρωτοσέλιδο άρθρο της οποίας γινόταν σαφής αναφορά στο ενδεχόμενο άσκησης ποινικής δίωξης για παράβαση του νόμου περί αρχαιοτήτων σε βαθμό κακουργήματος, και ώ του θαύματος, την Μεγάλη Παρασκευή το απόγευμα (δηλαδή σε ημέρα αυστηρής επίσης αργίας) μηχανήματα απομάκρυναν -χωρίς να ενημερώσουν κανένα για την είσοδο στον χώρο- την χημική τουαλέτα που είχε τοποθετηθεί με φροντίδα του Δήμου Καστοριάς σε μια γωνιά του αρχαιολογικού χώρου, στην περίοδο της περσινής γιορτής της Ανάληψης. Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά την εισβολή, τα μηχανήματα έκαναν… «τυχαία» ελιγμούς στο έδαφος ακριβώς πάνω από τον σημείο της λαθρανασκαφής, προκαλώντας καταστροφές και αλλοιώσεις.

Σαν να μην έφθανε αυτό, όπως έγινε γνωστό αμέσως μετά δύο ημέρες, ο Δήμος Καστοριάς δρομολόγησε την κατασκευή κοντά στο σημείο της λαθρανασκαφής μόνιμων τουαλετών με αποχέτευση στον προαύλιο χώρο, που όμως είναι αρχαιολογικός αλλά χωρίς να έχει εξασφαλίσει την αδειοδότησή του από την αρμόδια Εφορεία. Με αποτέλεσμα όταν αποκαλύφθηκαν τα μεγαλεπήβολα σχέδια διακόπηκαν οι διαδικασίες.

Δεν μπορεί, κάποια αινιγματική έλξη, Νεράϊδα ή κακή σύμπτωση θα συνδέει τον Δήμο με την περιοχή που κατά τον Δεκέμβριο σημειώθηκε η λαθρανασκαφή, αλλιώς δεν εξηγούνται οι τόσες συμπτώσεις. Αυτό που μοιάζει πιθανό αν όχι βέβαιο, είναι ότι άλλο πράγμα οι λαθρανασκαφές. Και άλλο ο λάκκος, στον οποίο μπορεί να πέσει κάποιος μέσα, αν δεν προσέχει. Προσέχουν στον Δήμο Καστοριάς;

 Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Απριλίου 2012, αρ. φύλλου 639

Σχετικά κείμενα:

• ΟΔΟΣ: Κακουργηματική πράξη
• Περί λαθρανασκαφών
• Είπαν (Γ. Χουρμουζιάδης)
• Πρόσωπα 2011: Αλέξανδρος Τσαϊρίδης [3] 
•  ΟΔΟΣ: Η θέα αντιδημάρχου
• ΑΘΗΝΑΣ ΔΟΥΜΑ: Αρχαίοι χώροι στην Ορεστίδα
• ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΖΗΜΑΚΑ: Το «Νησί»
• ΟΔΟΣ: Κινητικότητα 
• Ο Γ. Χουρμουζιάδης για την λαθρανασκαφή
• ΟΔΟΣ: Μια σοβαρή (πολιτική & ποινική) υπόθεση 
• ΟΔΟΣ: Τυφλή εμπιστοσύνη  
• ΟΔΟΣ: Συναδελφικά 
• ΟΔΟΣ: Μια έμπρακτη απόδειξη ότι δεν έχουν ισοπεδωθεί όλα

I Cannot Vote

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Βιβλιοκριτική

Μάρκος Φ. ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ, Του Αλή Πασά το άλογο

Εκδόσεις: Θερμαϊκός, 2011, ISBN: 978-960-9547-03-1

 H σημαντικότερη οικογένεια της Μακεδονίας είναι αυτή των Δραγούμηδων και αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για την Καστοριά και την περιφέρεια της, το ότι έλκουν την καταγωγή τους από το Βογατσικό. Σπουδαιότερη βεβαίως φυσιογνωμία του γένους των Δραγούμηδων, ήταν αναμφισβήτητα ο Ίων, του οποίου τα γραπτά, οι σκέψεις και η ηρωική πορεία με συγκίνησαν από τα πρώτα νεανικά μου χρόνια. Στα μαθητική μου ζωή είχα την ξεχωριστή τύχη να συναντήσω στην εκπαίδευση ένα ακόμη εξαίρετο μέλος της μεγάλης αυτής γενιάς: το Μάρκο Φ. Δραγούμη.

Καστοριά: 147 επί 147 Ε.Τ.

		Ιούνιος 2012		Μάιος 2012	Μεταβολή
1.	ΝΔ	12.955	39,12%	29,77%	9,35%
2.	ΣΥΡΙΖΑ	5.778	17,45%	11,20%	6,25%
3.	ΠΑΣΟΚ	4.678	14,13%	12,87%	1,26%
4.	ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ	3.315	10,01%	13,59%	-3,58%
5.	ΛΑΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ	2.505	7,56%	7,56%	0,00%
6.	ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ	1.337	4,04%	3,95%	0,07%
7.	ΚΚΕ	771	2,33%	5,26%	-2,93%
8.	ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ	556	1,68%	1,52%	0,16%
9.	ΛΑΟΣ	543	1,64%	2,86%	-1,22%
10.	ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ	169	0,51%	1,21%	-0,70%
11.	ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ	130	0,39%	1,35%	-0,96%
12.	ΚΟΜΜΑ ΠΕΙΡΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ	114	0,34%	0,00%	0,34%
13.	ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.	81	0,24%	1,07%	-0,83%
14.	ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ	80	0,24%	0,49%	-0,25%
15.	ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ	74	0,22%	0,28%	-0,06%
16.	ΚΚΕ(μ-λ) -Μ-Λ ΚΚΕ	28	0,08%	0,11%	-0,03%

Εκλογές Ιουνίου 2012

Εκλογικά αποτελέσματα από το Υπουργείο Εσωτερικών 

ΟΔΟΣ: Για την... «ομορφιά και την υγεία»!

Με μια σειρά άστοχων ενεργειών –από υπερβάλλοντα ζήλο- φαίνεται να προέβη στα πρώτα μόλις βήματά του ο πολιτιστικός σύλλογος «Το Τσαρσί». Με δελτίο τύπου που διένειμε κατά βούληση, αυτό-αναγορεύεται σε εκπρόσωπο των κατοίκων του ιστορικού κέντρου της Καστοριάς -κάτι που είναι αυθαίρετο αφού δεν είναι παρά μόνο ο εκπρόσωπος του εαυτού του και πιο συγκεκριμένα της νομικής του προσωπικότητας.

Επιπλέον παρά την επωνυμία του που το περιορίζει στα γεωγραφικά όρια του «Τσαρσί», το σωματείο επιχειρεί να διακτινισθεί ως την πλατεία Δαβάκη, ενώ ήδη ανήγγειλε ότι εκτοξεύθηκε ως (περίπου) τον Σταυρό στα όρια των αλλοτινών περιοχών Εβραΐδας και Ταμπαχανέ.

ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΠΑΠΑΔΙΣΚΟΥ: Το Ρωμέϊκο

Καστοριά 1927

Ποίος κράτος είνε άλλον
σαν το κράτος των Ελλήνων
νάχη κόμματα σαράντα
με πενήντα αρχηγούς
και να κυβερνάται μάλλον
εκ πολιτικών κηφήνων
θεσιθήρας νάχη πάντα
δεκαριά πρωθυπουργούς;

Ποίος έθνος είνε άλλον
σαν το έθνος των Ελλήνων
τέσσαρες φορές τον χρόνο
επανάστασι να κάνη
στον κομματικόν του σάλον
να γυρνά μετά κινδύνων
σ’ ιδιολογίες μόνον
τον καιρόν του να τον χάνη;

Ποίος κράτος είνε άλλον
σαν τον κράτος των Ελλήνων
να ξοδεύη δίχως κρίμα
κι’ άδικα να προσπαθή
νάβρη δάνειον μεγάλον
κι’ αν δεν βρίσκει στο Λονδίνον
να διχοτομή το χρήμα
για να οικονομηθή;

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Μαΐου 2012, αρ. φύλλου 640

ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΜΠΟΥΡΛΗ: Δυο μαντινάδες

Άρτος ο επιούσιος
χρειάζεται να ζήσεις,
μα τι να πω για τους πολιτικούς,
ξαφνιάσματα είν’ της φύσης!

Ετούτοι τρώνε τα λεφτά
για χρήματα διψάνε
τρών’ του κοσμάκη τη ζωή
όλους τους τυραννάνε.

Στ’ τάξη δημοτικού σχολείου Μαυροχωρίου

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Μαΐου 2012, αρ. φύλλου 640

ΚΑΚΙΑΣ ΠΑΥΛΙΔΟΥ: "Μάνες από Φλόγα"

Το κείμενο που ακολουθεί, της ποιήτριας Κάκιας Παυλίδου, συνόδευσε την παρουσίαση του βιβλίου της κ. Σόνιας Ευθυμιάδου - Παπασταύρου που παρουσιάστηκε συνεργατικά από τη ΔΗΚΕΠΑ Γιαννιτσών, το Σύλλογο Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, την Παιδαγωγική Εταιρία Πέλλας και το Σύλλογο Καρκινοπαθών Γιαννιτσών, στις 7 Μαρτίου 2012.

ΔΕ ΧΩΡΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΕΣΑ σε τόμους βιβλίων, ούτε φυλλομετρείται η προσφορά της σε άλλες σελίδες εκτός της καρδιάς. Η συλλογή κειμένων από τη Σόνια Ευθυμιάδου – Παπασταύρου περιέχει αυτόν τον παλμό καρδιάς που ζωντανεύει τις λέξεις και εικονοποιεί τις περιγραφές σε μία πιστή αναπαράσταση συναισθήματος.
Μία φορά Μητέρα, Μητέρα για πάντα. Μητέρα για κάθε παιδί που γεννιέται επί γης. Δύο χούφτες ζεστές και μέσα τους το θαύμα. Δεν παύει ποτέ να υφίσταται η ανάγκη του ανθρώπου να κουρνιάζει στην εμβρυική του στάση, κάθε που οι μετεωρολογίες της ζωής αγριεύουν.
Η μητέρα δεν είναι άνθρωπος. Δηλώθηκε ρητά και με τεκμήριο πλέον. Είναι Πατρίδα ενός Παραδείσου της Ύπαρξης. Ασύνορη, με σημαία κι έμβλημα την αγάπη. Η Μητέρα είναι εστιασμένη Δημιουργία του Θεού, όπως αναφέρει το απόσπασμα από το έργο του Κοέλο «Και ο Θεός έπλασε τη μητέρα», επιχειρώντας να εξηγήσει το μυστήριο που συνοδεύει την υπεράνθρωπη δύναμη που η Μητέρα κρύβει μέσα της. «…Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει! -Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω…».

Η Μητέρα πάντα παρούσα μπροστά και πίσω από τις κουρτίνες της Ζωής. Είναι ο πρώτος συμπαντικός καθρέφτης του Εαυτού μας. Μέσα από αυτή τη συναισθηματική αντανάκλαση μαθαίνουμε ν’ αγαπά- με το Είναι μας στην ολότητά του, καθώς προβάλει λατρευτό, ως Παιδί της Άγιας Μητέρας, που και στον άσωτο επενδύει την Καρδιά της. Όλες οι λεπτομέρειες της Ζωής, ακουμπησμένες μες στο κάτοπτρο των ματιών της, ενθρονίζονται στη θέση πολύτιμης περιουσίας που κληρονομείται.

Β.Π.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Σονέτο προεκλογικό στον τρόπο του Κ. Ουράνη

Τους υποψήφιους των τ. στιβαρών κομμάτων 
συλλογίζομαι ορισμένως
ου μην αλλά και των ελασσόνων, 
που γέρασαν θαρρείς τόσον νωρίς
ζούνε χαμένοι στο αμφίσημον "μήπως" 
κι ο τρόπος τους πάει χαμένος
και δεν εκλεγούν, θα τους τσακίσει 
ούτω πως η πολιτική τους ξυνωρίς.

ΟΔΟΣ: Φράγμα

Σε ασυνήθιστες καταστάσεις οδηγήθηκε η κατά μέτωπο πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς και προσωπικά του αντιπεριφερειάρχη κ. Δημητρίου Σαββόπουλου (με ανάλογες αντιδράσεις και από τον κ. Πασχάλη Χαρούμενο) με τον βουλευτή Καστοριάς κ. Φίλιππο Πετσάλνικο (και πρόεδρο της Βουλής), τον οποίο υποδεικνύει ως ουσιαστικό εμπνευστή και υποκινητή της πραξικοπηματικής (όπως θεωρήθηκε από τους επικριτικές), και μάλιστα αναδρομικής απόπειρας ανάκλησης της άδειας λειτουργίας και εκμετάλλευσης του υδροηλεκτρικού φράγματος Νεστορίου, ώστε από το όνομα της Νομαρχίας Καστοριάς να περάσει με μεθοδεύσεις στον Δήμο Νεστορίου.

Εν προκειμένω ο δήμαρχος Νεστορίου κ. Γκοσλιόπουλος -που για όλα τα υπόλοιπα έργα των π. ετών αξίωνε ίση μεταχείριση- έμοιασε να δέχεται ως μάνα εξ ουρανού, το θείο «δώρο», χωρίς να δείχνει ότι ενδιαφέρεται για τον αντίκτυπο αυτής της εύνοιας σε βάρος της Καστοριάς. Πίσω από την αιφνιδιαστική σπουδή πηγές από την Νέα Δημοκρατία κατήγγειλαν διάθεση κομματικής και προσωπικής καθυποταγής του υδροηλεκτρικού φράγματος στις διαθέσεις των πανίσχυρων του ΠαΣοΚ, σαν να πρόκειται για την παροχή ενός είδους δουκάτου, τιμής ένεκεν.

Η επίμαχη τροπολογία με την οποία επιχειρήθηκε να περιέλθει φωτογραφικά η άδεια αυτή στον ορεινό Δήμο Νεστορίου δεν πέρασε τελικά από το Κοινοβούλιο. Οι αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν από την Νέα Δημοκρατία και άλλα κόμματα ανέτρεψαν τις ρυθμίσεις που εκτός από αντισυνταγματικές -εφ’ όσον είναι- είχαν και έντονη την «αύρα» ή την οσμή της προεκλογικής παροχολογίας. Ο βουλευτής Καστοριάς από την Ν.Δ. συμπαραστάθηκε στις προσπάθειες αυτών που αντέδρασαν. Η εκμετάλλευση του υδροηλεκτρικού φράγματος τελικά παρέμεινε στην Περιφέρεια, αλλά τα οφέλη της προσδιορίστηκαν με αναλογικό τρόπο.

Μετά από πολλά χρόνια απάθειας και αγαστής άτυπης συνεργασίας, επιτέλους αναθερμάνθηκαν τα πολιτικά ήθη της Καστοριάς και ακούστηκαν σε πολιτικό επίπεδο, πολιτικές επικρίσεις σε βάρος του αειθαλούς βουλευτή του ΠαΣοΚ στην Καστοριά, ο οποίος παρέμενε στο απυρόβλητο των πολιτικών ημιθέων ακόμη και για τα υψηλόβαθμα στελέχη του δημόσιου βίου που προέρχονται από την Νέα Δημοκρατία. Αλλά ίσως όλα τα πράγματα να έχουν το τέλος τους. Ίσως μια απόδειξη ότι έχει ο καιρός, πολιτικά γυρίσματα να είναι η ανατροπή μιας τροπολογίας που ήταν εκτός τόπου. Και προπαντός εκτός χρόνου.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Απριλίου 2012, αρ. φύλλου 637

ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΟΥ: Εξαγνισμός

Σύμφωνα με την Ελληνική Wikipedia, «διαφθορά είναι η κατάχρηση της εξουσίας από τους κυβερνητικούς ανώτερους υπαλλήλους κυβερνητικών δυνάμεων. Συνήθως η κατάχρηση έγκειται στην παράνομη, συνήθως μυστική, απόκτηση ιδιωτικής περιουσίας ή αποκόμιση κάποιου άλλου ιδιωτικού οφέλους. Οι μορφές διαφθοράς ποικίλλουν: περιλαμβάνουν τη δωροδοκία, τον εκβιασμό, το νεποτισμό, την υπεξαίρεση χρημάτων, την δωροληψία και την κατάχρηση».

Οι συντάκτες του λήμματος της ανοικτής διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας προφανώς αγνοούν την κατά τις τελευταίες εβδομάδες επικρατούσα στα media ερμηνεία της διαφθοράς. Κατ’ αυτήν, διαφθορά είναι μόνο ό,τι έκανε ο Άκης Τσοχατζόπουλος τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η απολυτότητα αυτής της ερμηνείας από μέρους τους είναι προφανής, ειδικά όταν κάποιος αναλογιστεί σε ποιους έχει δοθεί βήμα διαπόμπευσης του μποέμ συνιδρυτή του Σοσιαλιστικού Κινήματος. Η λίστα των τους λίθους βαλλόντων είναι ατελείωτη, αλλά θα πρέπει κανείς να σταθεί στις δηλώσεις των επικεφαλής των κομματικών σχηματισμών, προϋπαρχόντων τε και νεοπαγών.

Στο θέατρο της προεκλογικής κατεπείγουσας «αυτοκάθαρσης», ο προσφάτως «εξαγνισθείς» (δια της επικράτησής του στις εσωκομματικές εκλογές του Ενός υποψηφίου), ο «πολύς» κ. Βενιζέλος, έκανε μία σύντομη αλλά ηχηρή représentation, δηλώνοντας ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει αποβάλει από το σώμα του τον κ. Τσοχατζόπουλο, τον έχει διαγράψει από τις τάξεις του». Το «νέο» λοιπόν ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου συνεχίζει τις αποβολές και τα διαζύγια που ξεκίνησαν επί θητείας Γεωργίου Παπανδρέου. Το ερώτημα βέβαια για τους πολλούς πιστούς του Παπανδρεϊκού δημιουργήματος είναι αν αυτό που απομένει από τους τόσους ακρωτηριασμούς (επιθυμητών, όπως στην περίπτωση Τσοχατζόπουλου αλλά και ανεπιθύμητων, όπως στις περιπτώσεις των Κατσέλη, Καστανίδη, Δημαρά, Οικονόμου κ.α.) είναι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρεϊκού «οράματος» ή κάτι τελείως διαφορετικό. Ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είναι πεπεισμένος ότι μία συγνώμη και μία δήλωση αλλαγής νοοτροπίας είναι αρκετές για να πεισθεί ο λαός ότι η νοοτροπία όντως άλλαξε. Αδιαφορώντας για την προσβολή της νοημοσύνης του εκλογικού σώματος και αναφερόμενος στην εσωκομματική του αντιπαράθεση με τον κ. Γεώργιο Παπανδρέου, ο κ. Βενιζέλος τοποθέτησε «μακριά» στο «παλαιοκομματικό» παρελθόν, τις αγριότατες εκείνες κόντρες, δηλώνοντας ότι ανήκουν σε εποχές όπου «δένανε τα σκυλιά μαζί με τα λουκάνικα». Για τους ταγούς του έθνους, ο πολιτικός χρόνος και η πυκνότητα του έχει χαρακτηριστικά αερίου. Συμπιέζεται και εκτονώνεται με ελάχιστη προσπάθεια. Αέρηδες (και… αέρια) αλλαγής πνέουν ξανά πάνω από τη χώρα.

ΟΔΟΣ: Μία σοβαρή (πολιτική & ποινική) υπόθεση

ΟΔΟΣ 637 / 12.4.2012

Η ανάμειξη του Δήμου Καστοριάς (της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου δηλαδή), στην υπόθεση της λαθραίας ανασκαφής στον περιφραγμένο αρχαιολογικό χώρο του Δισπηλιού στην εκκλησία της Ανάληψης, που αποκαλύφθηκε στο τέλος του 2011 και συνιστά παράβαση του αρχαιολογικού νόμου σε βαθμό κακουργήματος, είναι ενέργεια παράτολμη, ή μάλλον επικοινωνιακά αυθάδης και πολιτικά αυθαίρετη.

Μια από τις πτυχές γενικότερου ενδιαφέροντος στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι φυσικά η καταστροφή αρχαιολογικών στοιχείων που προκλήθηκε σε ένα εκτεταμένο χώρο και ιδίως στα προϊστορικά (ή μεταγενέστερα) αντικείμενα που προφυλάσσονταν για χιλιάδες ίσως χρόνια κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Καθώς και το αν βρέθηκαν και τι απέγιναν αυτά που έψαχναν (χρυσές λίρες) ή αυτά που βρήκαν τελικά όσοι συνέπραξαν. Διότι περιέργως δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη τι βρήκαν και τι πήραν οι λαθρανασκαφείς. Θα διακινδύνευαν μια τόσο θρασεία ενέργεια, ριφιφί εδάφους ορατού δια γυμνού οφθαλμού δηλαδή, να σκάβουν μέρα –μεσημέρι- έστω και Σαββάτου όπως ήταν- αν δεν είχαν εκτός από μια ισχυρή αυτοπεποίθηση της κάποιας ασυλίας, και την πίστη ότι υπάρχει ο «θησαυρός» που ψάχνουν; Πρέπει επομένως να ερευνηθούν και ανακοινωθούν οι συνέπειες αυτής της πράξης.

Επίσης η εμπλοκή του ονόματος του (αρμοδίου για το περιβάλλον, πρασίνου, πολιτικής προστασίας) αντιδημάρχου του Δήμου Καστοριάς κ. Αλ. Τσαϊρίδη στην υπόθεση, έστω κι’ αν δεν μπορούσε να εξηγηθεί η παρουσία εκσκαπτικού μηχανήματος του Δήμου στα πέριξ στον κρίσιμο χρόνο, θα απέβαινε αναπόφευκτη εξ αιτίας στοιχείων, όπως μαρτυριών, που καθιστούν αναγκαία την έρευνα της υπόθεσης. Σε δικαστικό, αλλά και διοικητικό επίπεδο.

Β.Π.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Βίβλος γενέσεως της Δημοκρατικής, Πολιτισμένης και Σκληράς Αριστεράς εν Ελλάδι

1. Αβραάμ (o του ευαγγελιστού Μαθαίου) εγέννησε τον Ισαάκ, ενώ ο Ισπανοεβραίος Αβραάμ Μπερναρόγια εγέννησεν Φεντερασιόν στη Θεσσαλονίκη. ΣΕΚΕ στον Πειραιά το 1918 που ονομάστηκε το 1923 ως ενιαίον και γενναίον φυσικά ΚΚΕ (δυνατό στη Βουλή και στο λαό). Απ’ αυτό ο Αβραάμ διεγράφει το 1924 γιατί θεωρούσε πως δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την επαναστατική δράση του εργατικού κινήματος, ενώ είχαν, όπως αποδείχτηκε από τη συνέχεια και μέχρι σήμερα, παραωριμάσει μέχρι σήψεως.

2. Παλλαϊκόν Μέτωπο 1936 (υπό του Νίκου Πλουμπίδη). Στις εκλογές εκλέγεται βουλευτής της Αριστεράς στην Κοζάνη (τη μοναδική φορά στην ιστορία) ο Φ. Παπαδόπουλος. Στη δικτατορία συστήνεται ακριβές αντίγραφο του ΚΚΕ υπό του κ. Μανιαδάκη υπουργού ασφαλείας του Ι. Μεταξά και αποσαρθρώνει το κανονικό.

3. 1942 Ιδρύεται το ΕΑΜ και κατ' ακολουθίαν οι παραφυάδες αυτού. ΕΛΑΣ (πρώτος καπετάνιος του ο Αρης Βελουχιώτης και ο οποίος αυτοχειριασθείς διαγράφεται ως μίζερος από το κόμμα του για ν' αποκαταστασθεί εσχάτως (ως ήρωας) αλλά όχι και ως μέλος του ηρωικού Κάπα Κάπα Ε. Κι έτσι κομματικά ανέστιος κυκλοφορεί σαν άδικη κατάρα μεταξύ του Δαντικού Καθαρτηρίου και του επίγειου κομμουνιστικού Παραδείσου (τύπου Β. Κορέας) . Επίσης ιδρύθηκε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος που έδωσε τη μάχη στα βουνά και στους κάμπους της χώρας και την έχασε παντού, εξ υπαρχής άλλωστε χαμένη και με το σύνθημα ένας στο χώμα χιλιάδες πιό κάτω του. (Τι ψυχή είχαν άλλωστε).

ΧΑΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ: Ποίηση

Αυτός ο κόσμος πονάει
και εγώ κάθομαι και τον κοιτώ...
μα πες μου κάτι να κάνω
αν θες ανταλλάζουμε πληγές
αν θες ανταλλάζουμε γάζες
αν θες ανταλλάζουμε και σώματα ακόμα,
αρκεί οι σκέψεις  οι ανούσιες και η φλυαρία να πάψει
να αρχίσει η ανάσα σου να με αφορά.
Να αρχίσουν τα φίδια σου να με τσιμπάν,
να αρχίσει  η σιωπή και η περηφάνια να σκοτώνετε
και να σπέρνετε μέσα μου.
Γυναίκες με  χέρια δρύινα
να την βαφτίζουν στον αέρα, μπας και μπορέσω
στο φώς και βάφτισης και γω ξανά να θυμηθώ
και νάρθω σε σένα με πόδι σφιχτό,
να σου δείξω εγώ από τι το γαλάζιο κυνηγιέται και γελά.
Σαγαπώ έλα κοντά μου ηρεμία των υποχθόνιων ναρκών
γιατί τα υπόγεια σου ρεύματα εγώ, θέλω για φλέβες
και όχι τις φλύαρες τις σκέψεις μου τις Εύες.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 12 Απριλίου 2012, αρ. φύλλου 637

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ: Ένα βήμα μπροστά δύο βήματα πίσω

Δεν υπάρχουν μαγικές απαντήσεις, ούτε θαυματουργικές μέθοδοι για να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε παρά μόνο οι γνωστές:
Έντιμη προσπάθεια για κατανόηση, μόρφωση, οργάνωση, δράση, που αυξάνει το κόστος της κρατικής βίας για τους αυτουργούς της, ή που θέτει τις βάσεις για την αλλαγή των θεσμών.
Πρόκειται για το είδος εκείνο της στράτευσης που, παρά τους πειρασμούς της απομυθοποίησης, παρά τις πολλές αποτυχίες και τις λίγες επιτυχίες, θα συνεχίσει να αντλεί έμπνευση από την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Απριλίου 2012, αρ. φύλλου 639

ΠΑΝΟΥ Θ. ΠΟΥΓΓΟΥΡΑ: Μετανάστες

Θυμήθηκε και γλίτωσε απ’ ότι τον βασάνιζε, καθώς πόνεσε αφόρητα. Σύμφωνα με τον Φρόυντ αρκεί να γνωρίσεις την αιτία με μια κατάδυση στα ενδότερα της ψυχής σου. Τότε λύεται το σύμπλεγμα που σε κατατρέχει. Αιτία για όλα αυτά στάθηκε ο αφόρητος πόνος, που ένοιωσε ένας ασθενής. Του έκανα την ένεση που ο ίδιος μου έφερε και με παρακάλεσε, να του την κάνω και άρα η ευθύνη για ότι συμβεί ανήκει σε άλλον. Δέχθηκα πρόθυμα και έκανα την ένεση στον γλουτό του ασθενή. Κάτι σκληρό περίμενε την βελόνα στο βάθος των μυών. Μόλις άδειασα το περιεχόμενο της σύριγγας, έμπηξε μια ανεξήγητη κραυγή, ένας πόνος τον διαπέρασε και ζήτησε να διακόψουμε την έγχυση του φαρμάκου. Αφού συνήλθε κάπως, κάθισε απέναντί μου και είπε:
Ήταν μια παλιά ιστορία γιατρέ, κάποτε έκανα αντιρρευματική θεραπεία, από τότε έμεινε εκείνο το καρούμπαλο, θυμάμαι υπέφερα τότε πολύ εξ' αιτίας του. Έπεσες σήμερα με την βελόνα σου πάνω του, ξέχασα να σου το πω. Αυτή είναι η αιτία που πόνεσα τόσο. Η άποψή του μου έδωσε αφορμή να σκεφτώ:
Στο γραφείο μου ήταν απλωμένη η εφημερίδα “ΟΔΟΣ”, που φαίνεται συγχρονίστηκε -λες και παίρνοντας νότα με το διαπασών- με την τηλεόραση. Εκεί όλοι οι τοπικοί άρχοντες του Βοϊου, μπορεί να ήταν οι πρώτοι αλλά όχι και οι τελευταίοι, συντονισμένοι σε απόλυτα ξύλινη γλώσσα πήραν θέση για τα κέντρα μεταναστών (τις όποιες παρομοιώσεις και τα επίθετα για τα κέντρα αυτά τα χαρίζω σε εκείνους που τα επινόησαν).

ΟΔΟΣ: Δεξιότητες παλιγγενεσίας

ΟΔΟΣ 636 / 5.4.2012

Η πάροδος των εβδομάδων σχετικής πολιτικής ρευστότητας και κυβερνητικής αδράνειας -σε σχέση με τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν- κάνουν τις εκλογές να έρχονται όλο και πιο κοντά. Σύμφωνα με τα όσα διέρρεαν θα διενεργηθούν την 29η Απριλίου ή την 6η Μαϊου με την δεύτερη να ακούγεται όλο και πιο συχνά ως η πιθανότερη, χωρίς να αποκλείονται περαιτέρω εκπλήξεις. Σε κάθε περίπτωση πάντως ήδη διακρίνεται μεγάλος προβληματισμός και ανησυχία για την επόμενη ημέρα. Ήδη στην Καστοριά, οι υποψήφιοι για την υποψηφιότητα του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του ΠαΣοΚ της άλλης ημέρας, αν τελικά βρεθεί κάποιος ευσυνείδητος εθελοντής, καθώς και οι ζυμώσεις στα άλλα κόμματα, κομματίδια -όπως τα αποκάλεσε ο κ. Σαμαράς- και ιδιαίτερα σ’ αυτά της Δεξιάς και ακόμη πιο πέρα, προκαλούν εκνευρισμό.

Στο ΠαΣοΚ, είναι ήδη έτοιμοι, μερικοί μάλιστα ίσως και ανακουφισμένοι για την αναμενόμενη συντριβή. Και είναι ανακουφισμένοι, επειδή όπως δείχνουν οι εξελίξεις σύντομα θα σταματήσει το κόμμα αυτό να φέρει την κύρια ευθύνη για την διαχείριση της κρίσης. Ωστόσο οι ιδιαιτερότητες της νέας ηγεσίας του κόμματος, και συγκεκριμένα το γεγονός ότι ο νέος του πρόεδρος κ. Ευάγγελος Βενιζέλος φέρεται να έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει κανένα μέλλον στο κεντρικό πολιτικό στερέωμα αν δεν παρουσιάσει κάτι δραστικό και θετικό στο άμεσο μέλλον, τόσο στα στελέχη του ΠαΣοΚ όσο και στον ελληνικό λαό, καθιστούν πιθανό να μην αρνηθεί την συμμετοχή του στις μετεκλογικές εξελίξεις. Ώστε ίσως επιτέλους να υποχρεωθεί αυτό το κόμμα να κάνει την υπέρβασή του σε μια εποχή μετά Χριστόν.

Φανατισμός

Η ΟΔΟΣ συστηματικά προσπαθεί εδώ και χρόνια να προβάλλει τις καταστροφικές συνέπειες του κάθε είδους φανατισμού, και πολύ περισσότερο του θρησκευτικού φανατισμού, ο οποίος τα τελευταία χρόνια, δεν περιορίζεται σε ορισμένες θρησκείες και με διάφορες μορφές, αλλά εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Με γραφικότητες, ακρότητες και απίστευτα εγκλήματα.

Το βίντεο που ακολουθεί μπορεί να το παρακολουθήσει (αν μπορεί) μόνο κάποιος που έχει μεγάλη αντοχή. Είναι ακραίο. Παρουσιάσει τον αποκεφαλισμό από Ισλαμιστές ενός Τυνησίου επειδή αποστάτησε από το Ισλάμ. Το βίντεο μεταδόθηκε από την αιγυπτιακή τηλεόραση με τον προοδευτικό παρουσιαστή Tawfiq Okasha να είναι συγκλονισμένος και να αναφωνεί: «Είναι δυνατόν να είναι αυτό το Ισλάμ;»
Επισημαίνεται και πάλι ότι είναι απολύτως ακατάλληλο, όχι μόνο για ανήλικους αλλά ακόμη και για τους ενηλίκους, αν δεν αντέχουν να κοιτάξουν αυτήν την κτηνωδία.

Επί της ουσίας, κανείς δεν μπορεί να επαναπαύεται ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στο Ισλάμ και δεν μπορούν να συμβούν οπουδήποτε. Η αρχή μπορεί να γίνει με ένα ποτήρι νερό ή ένα χαστούκι, και μπορεί να φτάσει σε ανεξέλικτα άκρα.


H ΟΔΟΣ επισημαίνει ότι οι σκηνές που ακολουθούν είναι απολύτως ακατάλληλες 

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΟΡ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Από τα χωράφια στα σαλόνια

Σκέψεις για την Ελλάδα και την Ο.Ν.Ε.

‘Ενας χωρικός από ένα ορεινό χωριό κατεβαίνει στην πρωτεύουσα. Παρακινημένος από τα φώτα και τη ζωή της μεγαλούπολης, παρασύρεται και θέλει κι αυτος να γευτεί τις «γλύκες» της, να κάνει τη μεγάλη ζωή. Αποφασίζει λοιπόν να πάει σε ένα πολυτελέστατο εστιατόριο με τιμοκατάλογο βεβαίως αρκετά τσουχτερό. Προκειμένου να γίνει αποδεκτός στο ακριβό αυτό μαγαζί, αναγκάζεται να αγοράσει μοντέρνο και επώνυμο κοστούμι. Ο δε λογαριασμός του εστιατορίου, που αναπόφευκτα έρχεται μετά το πλουσιοπάροχο γεύμα, είναι εξαιρετικά υψηλός, ώστε μοιραία εξαφανίζει όλες τις οικονομίες του χωρικού. Εντούτοις, εκείνος, θαμπωμένος από τη ζωή στην πόλη, αποφασίζει να μην επιστρέψει στο χωριό του, αλλά να μείνει μόνιμα στην πρωτεύουσα και για μπορέσει να ενταχθεί στο νέο περιβάλλον, θέλει να αγοράσει νεόδμητο διαμέρισμα καθώς και αυτοκίνητο υψηλού κυβισμού, αφού αισθάνεται ότι το αγροτικό όχημα του προκαλεί σχόλια και θυμηδία σ’ όσους το βλέπουν. Ο χωρικός μας, καθώς δεν έχει άλλα χρήματα, αποφασίζει να καταφύγει σε μια τράπεζα για να πάρει δάνειο, όπου οι υπάλληλοι με χαμόγελα και προθυμία σπεύδουν να τον εξυπηρετήσουν και να τον διευκολύνουν. Μόνο που σε αντάλλαγμα, του ζητούν μερικές υπογραφές. Υπογραφές σε κάποιες συμβάσεις, τις οποίες βιάζεται να υπογράψει και δεν προλαβαίνει να διαβάσει, διότι έχει σημαντικότερες δουλειές να κάνει: ετοιμάζεται να πάει σε ένα κέντρο διασκεδάσεως…

Τη συνέχεια της ιστορίας δεν υπάρχει λόγος να τη γράψουμε, γιατί μπορεί εύκολα να τη μαντέψει ο αναγνώστης…
Tο παραπάνω παράδειγμα, που ασφαλώς αφορά σε εκατομμύρια συμπατριωτών μας, οι οποίοι κλήθηκαν ή θα κληθούν στο άμεσο μέλλον να πληρώσουν το τίμημα των εσφαλμένων επιλογών τους, είναι βεβαίως μια αδυσώπητη πραγματικότητα. Αμέτρητο είναι το πλήθος των νεοελλήνων που δανείστηκαν για να αγοράσουν κατοικίες, η αξία των οποίων υπερέβαινε καταφανώς τις δυνατότητες τους…

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Δημήτρης Χατζής, Thermopylae

Αξιότιμε κύριε Μπαϊρακτάρη

Περνούσα τις προάλλες μπροστά από το Πάρκο Ολυμπιακής Φλόγας και ατένισα για λίγο τον γλυπτό Αρλεκίνο. Δεν θα ήθελα να σχολιάσω την αισθητική του γλυπτού, του βάθρου ή τον χώρο που έχει τοποθετηθεί, αλλά καθώς άκουσα και διάβασα πολλές απόψεις για το θέμα, αλλά και για το σύνολο των γλυπτών μνημείων της πόλης, θα ήθελα να γράψω μερικά λόγια για έναν άνθρωπο μάλλον άγνωστο στη Καστοριά.

Ο άνθρωπος αυτός με το όνομα Dimitri Hadzi πέθανε το 2006 σε ηλικία 85 ετών στις Η.Π.Α. Υπήρξε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Harvard από το 1975. Ως νέος γλύπτης είχε λάβει την τιμή να εκπροσωπήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Biennale της Βενετίας τα έτη 1956,1958 και 1962. Υπήρξε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών και της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Έργα του φιλοξενούνται μεταξύ άλλων, στο Μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης και στο Αμερικανικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, αλλά και σε υπαίθριους χώρους των μεγαλύτερων πόλεων των Η.Π.Α. όπως το Ομοσπονδιακό κτίριο διοίκησης J.F.K. της Βοστόνης, όπου δεσπόζει το γλυπτό του "Thermopylae" καθώς και στη κεντρική πλατεία του Harvard το γλυπτό του "Omphalos".

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Έξοδος

Πεθαίνοντας στο Σύνταγμα

Διάλεξε εσύ την έξοδό σου.
Μάρκος Μέσκος Στον ίσκιο της γης

Ολοφάνερο είναι ότι ένας πολιτισμός
που αφήνει ανικανοποίητα τα περισσότερα
από τα μέλη του και τα οδηγεί στην εξέγερση,
δεν έχει ούτε την προοπτική ούτε άλλωστε
και την αξίωση να διατηρείται μόνιμα.
Σίγκμουντ Φρόϋντ

Ο ηλικιωμένος άνδρας στέκει, το πρωί της 4 Απριλίου του 2012, αντικρίζοντας το ελληνικό κοινοβούλιο. Ακουμπά σ’ ένα δέντρο. Κάτι ακατάληπτο ψιθυρίζει ή βροντοφωνάζει -δεν έχει σημασία τι- στον κόσμο γύρω του. Προτού κανείς καταλάβει περί τίνος ακριβώς πρόκειται σηκώνει το οπλισμένο του χέρι και τινάζει τα μυαλά του στον αέρα. Δίπλα του θα βρεθεί ένα ιδιόχειρο σημείωμα... Ένα σημείωμα που εξηγεί την πράξη του αυτόχειρα και σχεδόν κραυγάζει την (δική του άποψη για την) αλήθεια. Αυτό μέσες άκρες είναι το περιστατικό και το σκηνικό μέσα στο οποίο τα παραπάνω διαδραματίστηκαν.

Πολλά έχουν γραφτεί «περί αυτοκτονίας». Παράμετροι και ερμηνείες πολυποίκιλες με προσεγγίσεις θεολογικές, κοινωνιολογικές, φιλοσοφικές, ψυχαναλυτικές, οικονομικές έχουν αναδειχθεί. Άπειρες μελέτες έχουν γίνει που κινούνται σε όλα τα επίπεδα και τις τάξεις της κοινωνίας άλλοτε με ηλικιακά γνωρίσματα ή ακόμα μορφωτικά, επαγγελματικά και θρησκειολογικά εξηγούν ή προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί ένας άνθρωπος αυτοκτονεί. Η κατάθλιψη και η συνεπαγόμενη αυτοκτονία (παρορμητική ή μετά από μεγάλη και βασανιστική διαπραγμάτευση του υποκειμένου) καλύπτουν επιθετικότητα και θυμό η οποία τελικά στρέφεται ενάντια στο ίδιο το υποκείμενο. Η αυτοκτονία, ως μείζων καταστροφική πράξη κατά του εαυτού, που έχει χειραγωγηθεί και οδηγηθεί μέσα από τον μηχανισμό της ε ν δ ο β ο λ ή ς, περνώντας από τα στάδια της αυτομομφής και αυτοϋποτίμησης καταλήγει στην τιμωρητική πράξη που θα εξιλεώσει ή θα δώσει λύση.

Η αυτοκτονία σαν μέγιστη (αυτο) «καταστροφική χειρονομία» τερματίζει κάθε διάλογο. Το πρώτο που δηλώνει ο αυτόχειρας είναι ότι αρνείται να κοιτάζει προς το Μέλλον. Η πράξη του αποτελεί μια βίαιη διακοπή της αφήγησης της ζωής και της διαπάλης της. Την αφήγηση μετά την αυτοκτονία καλούνται να ολοκληρώσουν άλλοι. Οι ειδικοί (ο ψυχαναλυτής ή ο ψυχίατρος). Πολύ λιγότερο ο ιατροδικαστής, ο ιερωμένος ή ο δημοσιογράφος. Και ακόμα λιγότερο «το κοινόν» το οποίο πληροφορείται ακόμα πιο λίγα πράγματα. Καθώς η αυτοκτονία αποτελεί μια λυσιτελή ιδιωτική πράξη που οδηγεί στην κατάργηση της οντότητας του μοναδικού ανθρώπου (κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός) ίσως δεν πρέπει να τίθενται σε δημόσια αναδίφηση οι όροι και οι προϋποθέσεις κάτω από τα οποία αυτή συντελέστηκε. Γιατί ακόμα κι αυτές που δηλώνονται ως «εξηγήσεις», στις επιστολές και τα κατάλοιπα του κάθε αυτόχειρα, θα τολμούσα να πω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ψευδείς. Η έστω, απαλύνοντάς το προηγούμενο, ψευδεπίγραφες και παρελκυστικές. Πίσω από «αυτό που λέγεται» (ή γράφεται) «προκειμένου κανείς να εξηγήσει», ένας άλλος ασύνειδος, δύσβατος και σκοτεινός κόσμος βυσσοδομεί ώστε να καλυφθούν και να αποκρυβούν επιμελώς πολύ περισσότερα. Σε μια τέτοια διαδικασία ο καθείς βρίσκει τα σημαίνοντα και τους συμβολισμούς που του επιτρέπονται. Κατορθώνοντας να απαντήσει σε δέκα ερωτήματα βρίσκεται αμέσως αντιμέτωπος με άλλα εκατό μπροστά του.

ΟΔΟΣ: Συναδελφικά

ΟΔΟΣ 636 / 5.4.2012

 Ενώ εξελίσσεται η έρευνα της λαθρανασκαφής

Ενέργεια αντιπερισπασμού ή όχι, αυτό αργά ή γρήγορα, με κάποιο τρόπο προφανώς θα διελευκανθεί. Ανεξάρτητα πάντως απ’ αυτό και σε κάθε περίπτωση, αποτελεί είδηση το ότι ο αντιδήμαρχος Καστοριάς κ. Αλέξανδρος Τσαϊρίδης, το όνομα του οποίου συζητήθηκε όταν αποκαλύφθηκε η λαθρανασκαφή στον αρχαιολογικό χώρο του Δισπηλιού, έχει υποβάλλει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος του φύλακα του Μουσείου αλλά και του αυτόπτη μάρτυρα-ιδιώτη.

Θα αναμενόταν από τον Δήμο Καστοριάς να συνδράμει στις έρευνες που διεξάγονται -καθ’ ότι η παρουσία μηχανημάτων του Δήμου στον χώρο της λαθρανασκαφής μοιραία τον εμπλέκει. Αντ’ αυτού ο Δήμος, και συγκεκριμένα η πλειοψηφία, πέταξε το μπαλάκι στην δικαστική έρευνα. Έστω κι’ έτσι δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι ο αρμόδιος αντιδήμαρχος αντέδρασε με τον συγκεκριμένο τρόπο.

ΒΑΣΙΛΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ποιοι κυβερνούν;

 

Οι Κοτζαμπάσηδες (οι «Νταβαντζήδες» του Κ. Καραμανλή, «τα συμφέροντα» του Γ. Παπανδρέου) οι πολιτικοί, η πολιτική και οι δικαστές! (Και ο Κοσκωτάς από… μέσα)

Πριν προχωρήσω στην ανάπτυξη του σημερινού θέματος μου θέλω να ξεκαθαρίσω, από την αρχή, πως δεν είμαι βέβαια ιστορικός. Όμως γεννήθηκα πριν πολλά χρόνια, στην οικονομική κρίση του προηγούμενου αιώνα του εικοστού (1930) χωρίς βέβαια να αισθανθώ τις συνέπειες της, αλλά έχω την... ευτυχία να ζω έντονα αυτές του 21ου. Όμως λίγο αργότερα, από την ταραγμένη πολιτική κατάσταση, που ακολούθησε την αποτυχία του μεγάλου Βενιζέλου στις εκλογές του 1932 έχω έντονες εικόνες από τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο διάστημα μέχρι το 1940 και τον ηρωικό πόλεμο της Αλβανίας. Από εκεί και μετά, έζησα τα γεγονότα στο… πετσί μου, όπως λέγεται, απ’ τα δέκα μου χρόνια (κατοχή, εμφύλιο). Να συμπληρώσω πως είμαι εντελώς ακατάλληλος για πολιτικός. Αν έβαζα κάπου κάποια υποψηφιότητα δεν θα με… σταύρωναν ούτε η γυναίκα μου ούτε ο αδελφός μου. Τόση λίγη πειθώ εκφράζει ο προφορικός μου λόγος. Όμως ας μην επεκταθώ σ’ αυτό. Επομένως μπορείτε τα παρακάτω, να τα εκλάβετε σαν προσωπικές απόψεις μου αφού πρόκειται για ιστορικά γεγονότα, γνωστά, με καταγραφή και των ονομάτων των ηρώων που τα δημιούργησαν ή τα αντιμετώπισαν. Ακόμη θα σημειώσω πως την εξωτερίκευση των παρακάτω απόψεων προκάλεσαν οι δραστηριότητες των τελευταίων ημερών του Οικονομικού Εισαγγελέα.

Και θα αρχίσω από τα πρώτα βήματα του νεοελληνικού κράτους δηλαδή από την εποχή του Καποδίστρια, ασφαλώς όσο γίνεται περιληπτικά!
Όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με την περίοδο εκείνη, των πρώτων ημερών του Καποδίστρια στην, κολοβωμένα, απελευθερωμένη Ελλάδα, θα έχουν σχηματίσει μέσα τους την θλιβερή κατάσταση του… υποτιθέμενου κράτους που βρήκε ο Κυβερνήτης για να κυβερνήσει. Με χώρους αμφισβητούμενους ακόμη στη Στερεά Ελλάδα (προστέθηκαν αργότερα, όπως και η Θεσσαλία) και τα υπολείμματα του Ιμπραήμ, των Τουρκοαιγυπτίων στις ακτές της Πελοποννήσου (8.000 από τις αρχικές 25.000).