Το κείμενο που ακολουθεί, προέρχεται από την παρουσίαση του δευτέρου βιβλίου της κ. Χρυσούλας Πατρώνου-Παπατέρπου,
Οι Σημαδούρες, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Καστοριάς, το Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018.
** *
Κι αλήθεια δεν είναι λίγες οι φορές Αχιλλέαπου ανακαλύπτω εκεί, στο βάθος του πνιγμού, κοράλλια και μαργαριτάρια και θησαυρούς ναυαγισμένων πλοίων, απρόοπτες συναντήσεις, και χτεσινά και σημερινά μελλούμενα, μιαν επαλήθευση σχεδόν αιωνιότητας, κάποιο ξανάσαμα, κάποιο χαμόγελο αθανασίας, όπως λένε, μιαν ευτυχία, μια μέθη, κι ενθουσιασμόν ακόμη, κοράλλια και μαργαριτάρια και ζαφείρια, μονάχα που δεν ξέρω να τα δώσω όχι τα δίνω, μονάχα που δεν ξέρω αν μπορούν να τα πάρουν πάντως εγώ τα δίνω. Άφησέ με να έρθω μαζί σου...
Με τους στίχους αυτούς του Γιάννη Ρίτσου από τη Σονάτα του Σεληνόφωτος θα ξεκινήσω:
Μέσα στις απρόοπτες συναντήσεις της ζωής, η συνάντησή μου με την κ. Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου. Μου χάρισε κάποιο χαμόγελο αθανασίας όταν μου εμπιστεύτηκε την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της
''Οι Σημαδούρες και άλλες μικρές ιστορίες''. Αναρωτιέμαι αν θα σταθώ ικανός και άξιος της εμπιστοσύνης της. Μου έδωσε τη δυνατότητα να διαβάσω και να ανακαλύψω τα κοράλλια, τα μαργαριτάρια και τους θησαυρούς των μικρών ιστοριών που περιστρέφονται γύρω από τη λίμνη, τους πόθους, τα όνειρα, τις ματαιώσεις, τα ευχάριστα και τα τραγικά συμβάντα των ηρώων της.