29.9.07

ΟΔΟΣ: Σιτιζόμενοι

Λίγο πριν κλείσει η ύλη του φύλλου και παραδοθεί η εφημερίδα για την εκτύπωση, ξέσπασε ραδιοτηλεοπτικός πόλεμος μεταξύ της ΔηΠΕΚα που αμυνόταν στις επιθέσεις του κατασκευαστή οργάνων του ΚεΒυΤ κ. Παλαιοδημόπουλου, υποστηριζόμενο από τους κ.κ. Αθ. Χατζηζαμάνη και Ι. Σίσσιου, οι οποίοι με τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, τάχθηκαν ανεπιφύλακτα υπέρ μίας χρόνιας νοσηρής κατάστασης, για την οποία ήδη από την πλευρά του Δήμου Καστοριάς, εκφράζονται ανοικτά υπαινιγμοί για κακή οικονομική διαχείριση και για κατασπατάληση κατά το παρελθόν.

Παρά την μακροχρόνια αφάνεια της σχολής οργανοποιΐας και το μάταιο του εγχειρήματος Παπουλίδη-Χατζηζαμάνη την δεκαετία του ΄90, υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας τάχθηκε δυστυχώς ο επικεφαλής της ελάσσονος μειοψηφίας κ. Κ. Κοντόπουλος (τόσα χρόνια δεν πείθουν;).

Κάποιοι ίσως να μην έχουν καταλάβει ακόμη, ότι η διακοπή της λειτουργίας της σχολής, βρίσκει σύμφωνη την κοινή γνώμη της Καστοριάς, η οποία δεν ανέχεται άλλο να πληρώνει από το υστέρημα του καστοριανού λαού, τις διάφορες παρεούλες, στο όνομα ενός δήθεν πολιτισμού από αραβικά ούτια και μπαγλαμάδες, που δεν ήρθε ποτέ, παρά τα περίπου 10 χρόνια των... πολιτιστικών πειραμάτων της προηγούμενης δημοτικής αρχής να ενισχύσει τέτοιες νοοτροπίες, σε μία Καστοριά που γέμισε σιτιζόμενους και παρασιτιζόμενους, και οι οποίοι αγωνίζονται για τα εισοδήματά τους, χωρίς να ενδιαφέρονται για το πραγματικό συμφέρον του καστοριανού λαού.

27.9.07

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΖΗΜΑΚΑ: Οι ελληνικές λέξεις στη σύγχρονη τεχνολογία και τα αντιδάνεια στη γλώσσα μας

Εκείνη τη βροχερή φθινοπωριάτικη μέρα μπήκα βιαστικός και μισοβρεγμένος σε ένα από τα διακεκριμένα βιβλιοπωλεία της συμπρωτεύουσας. Ήθελα να αγοράσω ένα καλό ελληνικό λεξικό, δώρο στον ανιψιό μου που γιόρταζε. Σκέφτηκα πως ένα βιβλίο είναι μια καλή επένδυση και ήμουν σίγουρος ότι σε αυτό το κατάστημα θα εύρισκα αυτό που ήθελα. Την προτεραία είχα ρωτήσει τους φίλους φιλόλογους, να μου δώσουν σχετικές πληροφορίες και εκείνοι μου πρότειναν τις πολύτομες εκδόσεις Δημητράκου, Σταματάκου και τα τοιαύτα. Το παιδί πάει πρώτη Λυκείου, τους λέω, και του φτάνει ένα επίτομο λεξικό, αρκεί να είναι καλό. Συμφωνήσαμε να πάρω το "Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής" του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη από τις εκδόσεις του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Με αυτές τις σκέψεις μπήκα στο κατάστημα και αφού σκούπισα τα βροχόνερα από τα γυαλιά και τη φαλάκρα μου πλησίασα την προθήκη με τα λεξικά. Είδα το λεξικό που μου σύστησαν και το πήρα στο χέρι. Εκ πρώτης όψεως μου φάνηκε κάπως μεγάλο και βαρύ, και σκέφτηκα πως δεν είναι για τα μέτρα του. Να όμως που το ξεφύλλισα και μου άρεσε ο τρόπος παρουσίασης των λημμάτων. Καλή δουλειά. Δέκα φιλόλογοι καθηγητές πάσχιζαν επί δέκα χρόνια να το ολοκληρώσουν.
- Μπορώ να σας βοηθήσω; Μου λέει ένας νεαρός υπάλληλος.
- Ψάχνω για ένα καλό ελληνικό λεξικό, του λέω.
- Το καλύτερο είναι του Μπαμπινιώτη, μου λέει.
- Αυτό που αποκαλεί Βούλγαρους τους οπαδούς του ΠΑΟΚ; Του λέω.
- Ε, μην υπερβάλλετε κύριε, μου λέει.
Το "κύριε" φαίνεται πως με κολάκεψε και άρχισα να συζητώ μαζί του πάνω σε θέματα ετυμολογίας και άλλων τινών για τη γλώσσα. Αμέσως φάνηκε πως ήθελε να υποβαθμίσει την ελληνική γλώσσα, αρχικά με κάποιες ήπιες φράσεις, οι οποίες όμως ολοένα γίνονταν πιο δηκτικές και ειρωνικές. Χαρακτήρισε μάλιστα την ελληνική ως παράγωγο της λατινικής (άκουσον, άκουσον, σαν να λέμε ότι το παιδί γέννησε τη μάνα) και τη θεώρησε "ασθενή" σε σχέση με τις "ισχυρές" ευρωπαϊκές. Μέχρι εκείνη τη στιγμή διατήρησα την ψυχραιμία μου, μολονότι είχα πάρει το ζήτημα στα σοβαρά και έβραζα από μέσα μου. "Πίσω μου σ' έχω Σατανά" σκέφτηκα και για να διασκεδάσω την κατάσταση, άλλαξα θέμα. Τον ρώτησα "τι βαθμό έπαιρνε στα φιλολογικά μαθήματα του γυμνασίου και λυκείου". Εκείνος, σαφώς επαρμένος, έδωσε αμέσως την απάντηση, ότι ποτέ δεν έπεφτε κάτω από 19 και 18. Εγώ αισθάνθηκα μειονεκτικός, γιατί από ό,τι θυμούμαι ποτέ δεν ξεπερνούσα το 13. Έτσι, φάνηκε ότι με νικούσε στα σημεία, μέχρι που μου έδωσε το τελειωτικό χτύπημα ξεστομίζοντας εκείνο το τρομερό, ότι δηλαδή η ελληνική γλώσσα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της σύγχρονης τεχνολογίας. Μολονότι σπούδασα και υπηρέτησα στο χώρο των θετικών επιστημών, δεν βρήκα να αντιτάξω ένα σοβαρό επιχείρημα. Ίσως γιατί δίνω μεγαλύτερη σημασία στον στοχασμό και λιγότερη στα επιτεύγματα της τεχνολογίας.

Χαιρέτησα απότομα και έφυγα χωρίς να αγοράσω λεξικό. Καθώς γύρισα στο σπίτι στενοχωρημένος και ομολογώ αρκετά πληγωμένος, κάθισα στο γραφείο, ακούμπησα τα χέρια μου στους κροτάφους και προσπάθησα να αυτοσυγκεντρωθώ, μη τυχόν και κατεβάσω κάποια ιδέα. Τίποτε. Ύστερα από ώρα σκέφτηκα να ακούσω λίγη μουσική, μήπως ξεκαθαρίσει η σκέψη μου. Καθώς πλησίασα τον ενισχυτή του στερεοφωνικού με τα εξαρτήματά του, εντυπωσιάστηκα από την πληθώρα των "αγγλικών" λέξεων που ήταν γραμμένες επάνω του, λες και τις έβλεπα για πρώτη φορά. Παίρνω χαρτί και μολύβι και γράφω ίσα με 36 λέξεις. Εδώ σας έχω είπα από μέσα μου και αμέσως πήρα τα ειδικά λεξικά που είχα στη διάθεσή μου: Ένα μικρό του Χατζηκωνσταντή " Ο αρχαιοελληνικός ιστός εις την βασικήν δομήν των ευρωπαϊκών γλωσσών", το δίτομο της Άννας Τζιροπούλου - Ευσταθίου "Πώς η ελληνική γονιμοποίησε τον ευρωπαϊκό λόγο" και τα δύο του Αριστείδη Κωνσταντινίδη: "Οι ελληνικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα" (Βραβείο Ακαδημίας) και "Η οικουμενική διάσταση της ελληνικής γλώσσας".
Από ό,τι είδα, όλα αυτά τα λεξικά αναφέρονται βιβλιογραφικά στο καλύτερο ετυμολογικό αγγλικό λεξικό Merriam - Webster, επομένως περιλαμβάνουν απόψεις τις οποίες ασπάζονται Άγγλοι γλωσσολόγοι. Ήταν η πρώτη φορά που προσπαθούσα να αναλύσω ετυμολογικά κάποιες αγγλικές λέξεις καθημερινής χρήσης και σε αυτό στάθηκε αφορμή η μοιραία συνάντησή μου με εκείνο το νεαρό υπάλληλο του βιβλιοπωλείου.
Να λοιπόν πως έχουν τα πράγματα. 1) Pause (παύση), από το ελληνικό παύση. 2) Line (γραμμή, σειρά), από το λίνεος, λινός, λίνον (σχοινί από λινάρι), 3) Stereo, από το στερεός (πρώτο συνθετικό πολλών ξένων λέξεων π.χ. stereophonic), 4) Close (κλείνω) από το κλείνω, διακόπτω, 5) Clear (καθαρός, διαυγής, φωτεινός) από το ρήμα κλύζω (ξεπλένω, καθαρίζω), 6) Program (πρόγραμμα), 7) Phone (φωνή), 8) Filter (φίλτρο), 9) Tuner (τονιστής) από το τονίζω, 10) Auto-, από το "αυτό" (πρώτο συνθετικό πολλών ξένων λέξεων, π.χ. automatic), 11) Memory (μνήμη), από το ομηρικό μερμήρα, μέριμνα (φροντίδα), 12) Station (σταθμός), από το στάση, 13) Frequency (συχνότητα, πυκνότητα), από το φράγνυμι, φράσσω (κλείνω, οχυρώνω, στοιβάζω, πυκνώνω), 14) Digital (δακτυλικός, ψηφιακός), από τα δείξις, δεικνύειν, 15) Synthesizer, από το συνθέτω, 16) Graphic, από το γραφικός, 17) Meter, από το μέτρο. 18) Super (υπέρ), από το (σ)υπέρ, 19) Acoustic, από το ακουστικός, 20) Turbo (στρόβιλος), από το τυρβάζω και τύρβω (θορυβώ, θόρυβος και στρόβιλος), 21) Compact (συμπαγής), από το συμπαγής (όπου con=συν), 22) Disk, από το δίσκος, 23) Density (πυκνότητα), από το δασύς, πυκνός, 24) System, από το σύστημα, 25) Ballance (ισορροπία), από το βαλλίζω (κινώ, χορεύω), 26) Type, από το τύπος, 27) Selector (επιλογέας, συλλέκτης), από το συλλέγω, 28) Indicator (δείκτης), από το ενδεικνύω, δείχνω.

Οι 28 από τις 36 λέξεις που εξυπηρετούσαν την τεχνολογία είχαν ελληνική προέλευση. Τις πήραν οι ξένοι από τη γλώσσα μας, γιατί δεν είχαν αντίστοιχες και τις προσάρμοσαν στη δική τους. Όσες από αυτές γύρισαν πίσω σε μας, για να τις ξαναχρησιμοποιήσουμε, τις βαφτίσαμε "αντιδάνεια". Δεν ετυμολογήθηκαν ως ελληνικές οκτώ μόνο λέξεις (open, play, manual, band, equaliser, level, component και volume). Ίσως όμως θα πρέπει κάποιος να ερευνήσει καλύτερα το θέμα, γιατί δεν ξέρετε τι γίνεται.

Έτσι, μου δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσω ότι είναι πάρα πολλές οι ελληνικές λέξεις που πέρασαν και καθιερώθηκαν στις ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο ελληνικός λόγος δεν έπαυσε να γονιμοποιεί τον ευρωπαϊκό, όχι μόνο σε επίπεδο επιστήμης και φιλοσοφίας αλλά και σε επίπεδο καθημερινού βίου και τεχνολογίας. Ιδιαίτερα στην επιστήμη, η ελληνική γλώσσα έδωσε πάνω από 27000 λέξεις, οι οποίες αξιοποιήθηκαν διεθνώς, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται σήμερα πάνω από 135.000 ελληνικοί όροι στη διεθνή επιστημονική γλώσσα (βλέπε λεξικό Αρ. Κωνσταντινίδη "Η οικουμενική διάσταση της ελληνικής γλώσσας"). Ειδικότερα, το ποσοστό των ελληνικών και ελληνογενών λέξεων, δηλαδή αυτών που δημιουργήθηκαν με ελληνικά γλωσσικά στοιχεία, φθάνει το 53,7% στην Ιατρική, το 58% στη Ζωολογία, το 59% στη Βοτανική και το 44,6% στην τεχνική ορολογία.
Εξάλλου, από το λεξικό Merriam - Webster προκύπτει ότι μεταξύ των 166724 αγγλικών λέξεων της καθομιλουμένης οι 42914 έχουν ελληνική ρίζα. Δηλαδή, στις τέσσερις αγγλικές λέξεις η μία είναι ελληνική. Επί του προκειμένου είναι ενδιαφέρον να τονιστεί, ότι η αγγλική γλώσσα δανείστηκε από την τουρκική μόνο 57 και από τη σλαυική μόνο 34 λέξεις.

Ο πλούτος των ελληνικών αυτών λέξεων δεν είναι δυνατόν να παρουσιαστεί στο παρόν περιορισμένο άρθρο. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να συμβουλευτεί τα μεγάλα λεξικά τα οποία αναφέρθηκαν προηγουμένως, αλλά και πολλά άλλα που δημιουργήθηκαν από ιδιωτική πρωτοβουλία και όχι από κρατική φροντίδα. Μολαταύτα, θεωρείται σκόπιμο να δοθούν στη θέση αυτή ελάχιστα τυχαία παραδείγματα λέξεων που δανείστηκαν οι ξένοι από την ελληνική γλώσσα, και ιδιαίτερα αυτά που επέστρεψαν ως αντιδάνεια και που ίσως σε κάποιες περιπτώσεις εντυπωσιάσουν τους αναγνώστες.

Πράγματι, εντυπωσιάζει το γεγονός ότι και το όνομα ακόμη της χώρας των Άγγλων είναι ελληνικής προέλευσης και προέρχεται από τη λέξη "αγκύλος", άποψη η οποία υποστηρίζεται από το αγγλικό ετυμολογικό λεξικό Webster και έχει ως εξής: Στην ιστορική και πολιτισμική περιοχή Holstein, που εκτεινόταν στη χερσόνησο της Γιουτλάνδης στη Βόρεια Γερμανία, υπήρχε η χώρα της αρχαίας φυλής των Αγγλοτευτόνων, η οποία είχε γεωγραφικό σχήμα κυρτό, κεκαμμένο (αγκύλο), εξού και χώρα των Angles αποκαλούνταν. Από την ίδια λέξη προέρχεται το λατινικό Anglia και τα αγγλικά England και English. Επίσης, από τη λέξη "αγκύλος" προκύπτει η λατινική angulus, οι αγγλικές angle (γωνία, αγκιστρώνω), angular (γωνιώδης) κτλ. Αλλά και η λέξη lord (λόρδος), ο γνωστός αγγλικός τίτλος ευγενείας, προέρχεται από τις ελληνικές λόρδωση και λορδός, που σημαίνουν κύρτωση του σώματος προς τα πίσω και κατά συνέπεια κόρδωμα, έπαρση και υπεροψία, όπως ακριβώς συμπεριφέρονται οι λόρδοι.

Η λατινική λέξη portus, η ιταλική και γερμανική porto, η γαλλική και αγγλική port, που σημαίνουν λιμάνι, προέρχονται από τις ελληνικές πείρω και περάω (περνώ), εξού και πόρος (πέρασμα), Πειραιάς κτλ. Από την ίδια ρίζα προέρχονται η ιταλική porta, η γαλλική porte και η αγγλική και γερμανική portal (θύρα). Επομένως, η λέξη πόρτα έχει ξεκάθαρη ελληνική ρίζα και κάθε φορά που την περνάει κανείς πρέπει να σκέφτεται πως είναι αντιδάνειο. Από την ίδια ρίζα επίσης προέρχονται και άλλα παράγωγα, όπως portier (θυρωρός), porche (νάρθηκας), portique
(στοά) κτλ.

Μια άλλη εντυπωσιακή ομάδα αντιδανείων, τα οποία ακροθιγώς έχουν αναφερθεί προηγουμένως, αφορά το ρήμα "βαλλίζω", που σημαίνει κουνώ τα πόδια μου, πηδώ, χορεύω. Από το βαλλίζω προέρχεται το λατινικό ballo (χορός), το αγγλικό ball (μπάλα ή μπάλλα, σφαίρα, τόπι, χοροεσπερίδα), τα ιταλικά ballare και balletto (αντιδάνειο για το χορόδραμα), τα γαλλικά ballet, ballade και valse, το γερμανικό walzer (ο χορός βαλς) κτλ. Κάθε φορά λοιπόν που χορεύουμε ή παίζουμε μπάλα, να θυμούμαστε πως οι Ευρωπαίοι τίμησαν και κράτησαν την ορθογραφία των παραγώγων του ελληνικού ρήματος βαλλίζω με δύο λάμβα.
Η λατινική λέξη sal (αλάτι) προέρχεται από την ομηρική λέξη αλς που σημαίνει θάλασσα, και επειδή παίρνει δασεία προφέρεται ως (σ)αλς. Από τη ρίζα αυτή δημιουργήθηκαν ένα σωρό ευρωπαϊκές λέξεις (σάλτσα, σαλάτα, σαλάμι κτλ.) που γύρισαν σε μας ως αντιδάνεια.

Και αφού μιλούμε για φαγώσιμα ας θυμηθούμε και τη λέξη "μαρμελάδα"η οποία προέρχεται από την αρχαία ελληνική "μελίμηλον" (πολτός βρασμένων μήλων ή άλλων οπωρών). Από το μελίμηλον προέκυψε η λατινική melimelum, η πορτογαλλική marmelada, η γαλλική και αγγλική marmelade κτλ. Αλλά και η λέξη βούτυρο που αλείφουμε με τη μαρμελάδα στο ψωμί είναι ελληνικής προέλευσης. Την πήραν οι Λατίνοι και την έκαναν butyrum, οι Άγγλοι και οι Γερμανοί butter, οι Γάλλοι beurre κτλ. Αξίζει να σημειωθεί βέβαια, ότι η ελληνική λέξη βούτυρο είναι σύνθετη από το "βους" (βόδι) και "τυρός" (τυρί), δηλαδή βούτυρος (τυρί βοός), αλλά επικράτησε το ουδέτερο βούτυρο.

Μια άλλη "γλυκιά" λέξη, το αγγλικό kiss και το γερμανικό kussen (φιλώ, φιλί), προέρχεται από το πανάρχαιο ελληνικό ρήμα κυνέω, που σημαίνει φιλώ, ασπάζομαι. Ο ποιητικός μέλλων της λέξης είναι "κύσσω" με δυο σίγμα, εξ ου και η ορθογραφία του kiss. Οι εκκλησιαζόμενοι ορθόδοξοι Χριστιανοί που παρακολουθούν την ακολουθία του εσπερινού, ακούν από την πλευρά του χορού μεταξύ των άλλων και το "... εν αμαρτίαις εκύσσησέ με η μήτηρ μου".

Από την αρχαία ελληνική λέξη "λύκη" που σημαίνει φως, εξού τα παράγωγα λυκόφως και λυκαυγές, προέκυψαν οι λατινικές lux, luxus (πολυτέλεια) και lustrum (γυαλάδα, στίλβωση), η ιταλική luna (σελήνη), η αγγλική light (φως) κ.τ.λ.
Από τη "χλαίνα" και "χλαίνη" προέκυψε το λατινικό laena και ακολούθως τα γαλλικά, ιταλικά και ισπανικά laine και lana (μαλλί), τα lainage, lanagio και lanar (μάλλινο ύφασμα), τα lainerie και laneria (εριουργία) κ.τ.λ. Επομένως, όταν η Ελληνίδα "λαναρίζει" μεταχειρίζεται αντιδάνειο. Η λέξη χλαίνα (χειμερινός μάλλινος, χονδρός επενδύτης) είναι πανάρχαια ομηρική.


Στην Οδύσσεια αναφέρεται: "... επί χλαίναν βάλε κοιμηθέντι", και 30 αιώνες αργότερα ένας Έλληνας στρατιώτης έγραφε στο ημερολόγιό του, μέσα στη λαίλαπα του αλβανικού μετώπου (7-1-1941), το ίδιο πράγμα: "Βάλαμε τη χλαίνη και κοιμηθήκαμε".
Τα τελευταία χρόνια η ένδοξη ελληνική χλαίνη αντικαταστάθηκε από το "τζάκετ". Η ελληνική ψευτοκουλτούρα μας βοηθάει να ξεπεράσουμε τα επάρατα συμπλέγματα του ρατσισμού και σοβινισμού (προφανώς εννοούν τη φιλοπατρία), προκειμένου να γίνουμε καλά και υπάκουα παιδιά, ώστε να μη μας μαλώνουν οι "μεγά-λοι" και τα φερέφωνά τους, οι γείτονές μας Τούρκοι, Σκοπιανοί και Αλβανοί. Η κατήχηση αρχίζει από τη μικρή ηλικία, με τα υπέροχα βιβλία τα οποία επιβάλλει το υπουργείο παιδείας (συγχαρητήρια για την επιμονή της κας υπουργού) και τα οποία θα μπορούσαν να μπουν συλλήβδην κάτω από το γενικό τίτλο: "Πως οι Έλληνες φορολογούμενοι θα μάθουν να ροκανίζουν την ιστορία και τη γλώσσα τους". Άραγε, γνωρίζει ο ταλαιπωρημένος αυτός λαός τη σύνθεση της Επιτροπής που ελέγχει την έκδοση των σχολικών βιβλίων; Θα ήταν πολύ σημαντικό να ενδιαφερθούν και να πληροφορηθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι ποιοι είναι αυτοί οι "συμπατριώτες" τους που αλλοιώνουν αυθαίρετα την πολύτιμη κληρονομιά της γλώσσας και της ιστορίας τους. Αυτοί οι πληρωμένοι ψευτοέλληνες -προδότες που προβάλλονται επίμονα και συστηματικά από τα ΜΜΕ, χρησιμοποιώντας κούφια και γελοία επιχειρηματολογία, πρέπει να γνωρίζουν ότι "την προδοσίαν ηγάπησαν, τον προδότην όμως κανείς". Γι' αυτό, η αρά και οι ερυνίες, θα συνοδεύουν αυτούς και τις οικογένειές τους δια βίου.
Οι περισσότεροι λαοί, παρά την πενιχρή πολιτιστική τους κληρονομιά, πασχίζουν με κάθε τρόπο να προβάλλουν κάτι από αυτό που διαθέτουν, και καλά κάνουν. Αντίθετα, εμείς καλλιεργούμε συστηματικά, κάτω από το σύμπλεγμα του ραγιαδισμού και της συμπαρομαρτούσας ξενομανίας, την υποβάθμιση, τον ακροτηριασμό και το χλευασμό της κληρονομιάς μας.
Οι ξένοι οι οποίοι χρησιμοποιούν στο λόγο τους ελληνικές λέξεις, θεωρούνται από τους συμπατριώτες τους ως άτομα με υψηλή πνευματική καλλιέργεια. Στη χώρα μας, αντίθετα, γίνεται προσπάθεια για "κοινωνική αναβάθμιση" μέσω ξενισμών, με τη δικαιολογία ότι δεν έχουμε κατάλληλες λέξεις! Από λεξιπενία όμως δεν πάσχει η ελληνική γλώσσα αλλά οι Έλληνες αδιάβαστοι και ανημέρωτοι χρήστες της. Η γλώσσα μας διασώθηκε μέσα από 400 χρόνια σκλαβιάς και σκοταδισμού, και κινδυνεύει τώρα σε περίοδο ελευθερίας και δημοκρατίας.
Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμη μερικοί γνωστικοί γονείς και δάσκαλοι, οι οποίοι αντιλαμβάνονται περί τίνος πρόκειται και πράττουν αναλόγως.
Ύστερα από δυο μέρες πήρα τις σημειώσεις μου και πήγα, με επιχειρήματα πλέον, να αντιμετωπίσω τον νεαρό εκείνο και αναιδή υπάλληλο, αλλά δεν τον βρήκα εκεί. Οι συνεργάτες του με πληροφόρησαν ότι ο εν λόγω σπούδασε σε παιδαγωγική ακαδημία των Σκοπίων και την προηγούμενη μέρα ήρθε ο διορισμός του στο ελληνικό δημόσιο! Έμαθα πως είναι ένας από αυτούς που έγραψαν πολλά φαιδρά πράγματα, παρά την υψηλή βαθμολογία που απολάμβανε από τους διορισμένους στο Λύκειο καθηγητές του.
Παρουσιάζω μερικά παραδείγματα: "Οκτώμβριος", "κατ' όλη τη διάρκεια", "κάθετε", "μεταβάλονται", "δαπανεί" κ.ά. Αυτός ο άνθρωπος εξακολουθεί να πληρώνεται από το ελληνικό δημόσιο για να "διαπλάθει" το πνεύμα των ελληνοπαίδων.
Όλα αυτά με στενοχωρούν, με κάνουν να λυπούμαι και να αναφωνώ μαζί με τον ποιητή Σεφέρη: "Η Ελλάδα με πληγώνει" ή μάλλον "Οι Νεοέλληνες με πληγώνουν".

25.9.07

ΟΔΟΣ: Απολύτως δημόσια

Στην πρώτη μετεκλογική εβδομάδα της Καστοριάς, ούτε η νέα βουλευτής κ. Β. Μπουζάλη, ούτε ο αποχωρών κ. Ανέστης Αγγελής (που αποσύρθηκαν αστραπιαία, από τα φώτα της δημοσιότητας - καθένας για τους δικούς του λόγους ασφαλώς), ούτε ο κ. Φ. Πετσάλνικος που με τις δηλώσεις του "για ενορχηστρωμένη επίθεση" σε βάρος του κ. Γ. Παπανδρέου "μέσα από το ΠαΣοΚ" απασχόλησε τα πανελλήνιας εμβέλειας MME και κατέστησε πασίδηλο το -ήδη διαδηλωμένο άλλωστε- στίγμα του, ούτε κανείς άλλος πολιτικός παράγοντας, φορέας ή οργανισμός του νομού Καστοριάς δεν έστρεψε πάνω του το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, όσο το πέτυχαν στον Δήμο Καστοριάς, με τα έργα των εκτεταμένων ασφαλτοστρώσεων κεντρικών οδικών αρτηριών στην πόλη.

Πιο συγκεκριμένα σχεδόν την επαύριο των εκλογών, τα συνεργεία που εκτελούσαν τις σχετικές εργολαβίες κατέλαβαν κεντρικές θέσεις και μετέβαλαν μεγάλες ζώνες της πόλης, σε εργοτάξια. Η ατμόσφαιρα είχε κάτι από στρατιωτική επιχείρηση μεγάλης κλίμακας.

Το θέαμα έμοιαζε πάντως παρήγορο, σε μια πόλη στην οποία οι δρόμοι βρίσκονται γενικά σε κάκιστη κατάσταση -έτσι βεβαίως τους παρέλαβαν οι τωρινοί από τους προκατόχους τους. Χωρίς αμφιβολία λοιπόν τα έργα αυτά είναι καλοδεχούμενα, αναγκαία και πρέπει να επεκταθούν όπου υπάρχουν ανάγκες. Αλλά τις εντυπώσεις καθώς και τα ποικίλα σχόλια, συγκέντρωσε πιο πολύ κι' από τα έργα, ο ίδιος ο δήμαρχος Καστοριάς κ. Ιωάννης Τσαμίσης που τις τελευταίες εβδομάδες επέδειξε υπερκινητικότητα και αξιοσημείωτη δραστηριότητα. Μερικές φορές, θύμιζε την δραστηριότητα του Γάλλου προέδρου. Αν επιτρέπονται αναγωγές και συγκρίσεις αυτού του είδους.

Βέβαια, δεν είναι καθόλου εξακριβωμένο το πόσο ικανοποιημένος και ασφαλής μπορεί να αισθάνεται ο μέσος δημότης, διαπιστώνοντας ότι ενώπιος ενωπίω, απολύτως δημόσια, ο νομάρχης Καστοριάς κ. Κ. Λιάντσης δήλωσε από το γραφείο του κ. δημάρχου, τον οποίο είχε επισκεφθεί εθιμοτυπικά, ούτε λίγο ούτε πολύ, (σαν να είναι το πιο φυσικό πράγμα), πως ο κ. δήμαρχος Καστοριάς «μόνος του, δεν μπορεί» να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της Καστοριάς και να υλοποιήσει το προεκλογικό του πρόγραμμα.
Και ανήγγειλε εν είδει μανιφέστου, την κηδεμονία του Δήμου από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ή έστω την σύμπραξή τους σε πολλά αμιγώς δημοτικά έργα: σχεδόν σε όλα. Σαν να πρόκειται για επάλληλες μορφές τοπικής αυτοδιοίκησης, και όχι για ανεξάρτητους βαθμούς, με ενίοτε αντικρουόμενες προτεραιότητες.

Για τα οποία έργα, λογικά αλλά και θεσμικά, αντίθετα από τις παρατηρήσεις του κ. νομάρχη, θα έπρεπε να "μπορούν" ο κ. δήμαρχος και οι συνεργάτες του.

Η παρηγορητική ανακοίνωση αυτή του κ. νομάρχη (ο οποίος επιπλέον παρατήρησε ότι τον τελευταίο καιρό η Καστοριά «πέρασε πίσω»), έμεινε αναπάντητη από τον κ. δήμαρχο, ο οποίος δεν έδειξε να αντιδρά στην θεσμική και προσωπική διεμβολή. Έμοιαζε μάλιστα να την επιζητεί. Έστω κι' αν ήταν περισσότερο φλύαρες απ' όσο θα ήθελε ίσως ο κ. νομάρχης, οπωσδήποτε γέννησε απορίες για τα βαθύτερα κίνητρα που υπαγόρευσαν τις δήλωσεις-βόμβα. Που προέρχονται μάλιστα από έναν νομάρχη, που εκλέχτηκε με το επίσημο κομματικό χρίσμα της Νέας Δημοκρατίας, και απευθυνόμενη στον κ. δήμαρχο Καστοριάς, που εκλέχτηκε ως ανεξάρτητος, φαινομενικά "κόντρα" στην επίσημη κομματική στήριξη, και επομένως κατά βεβαιότητα, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον ο ίδιος, δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει επίσημη κομματική υποστήριξη στις επόμενες εκλογές. Ούτε φυσικά ορισμένοι (ελάχιστοι ευτυχώς) από τους στενούς συνεργάτες του δημάρχου που ανήγαγαν το πολιτικό μένος σε αρετή, συγχέοντας τον μόχθο με την μοχθηρία.

Μάλιστα, η στάση του κ. δημάρχου να υποστηρίξει έστω και έμμεσα στις εκλογές συγκεκριμένο υποψήφιο -που έχασε κατά κράτος- και όχι την κα Β. Μπουζάλη, που υποστηρίχθηκε ιδιαιτέρως από περιφερειακούς δήμους, οι οποίοι ανταγωνίζονται σθεναρά την πρωτεύουσα του νομού Καστοριάς, θεωρείται ότι δεν επιτρέπει δημιουργικό κλίμα στις σχέσεις του κ. δημάρχου με την νέα πολιτική κατάσταση. Πολύ περισσότερο που η κα Μπουζάλη υποστηρίχθηκε από εσωτερικούς αντιπάλους του κ. Ι. Τσαμίση.

Αλλά οι συγκεκριμένες δηλώσεις του κ. νομάρχη, που σπάνια ενεργεί τυχαία και μπορεί να ερμηνευτεί ως δημόσια πρώτη εκδήλωση υποψηφιότητας για το αξίωμα του δημάρχου στις επόμενες εκλογές, δεν ήταν ο μόνος λόγος που έστρεψε τα βλέμματα στον κ. δήμαρχο.
Η διαρκής προσωπική επιστασία του κ. δημάρχου στα εργοτάξια με τις ασφαλτοστρώσεις, και πολύ περισσότερο η αυτοπρόσωπη συμμετοχή του στην διευθέτηση των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, ακόμη και με την καθοδήγηση των τροχοφόρων, μετά τις πρώτες εικόνες, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και κυρίως ερωτηματικά.

Δεν υπάρχει αντιδήμαρχος έργων; Γιατί θα έπρεπε να είναι μόνος (ή τέλος πάντων περίπου μόνος) ο ίδιος ο δήμαρχος στα εργοτάξια; Δεν υπάρχει δημοτική αστυνομία ή τροχαία; Αλλιώς, γιατί έπρεπε ο ίδιος ο δήμαρχος να καθοδηγεί την ροή της κυκλοφορίας; Ποιοι αφήνουν τον κ. δήμαρχο Καστοριάς να κάνει πράγματα που ανήκουν σε άλλους, και δεν προστατεύουν την εικόνα του θεσμού που εκπροσωπείται από τον κ. Ιωάννη Τσαμίση; Βελτίωσε την εκτίμηση της κοινής γνώμης αυτή η ασυνήθιστη δραστηριότητα, ή μήπως όχι;

24.9.07

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητέ κύριε Μπαϊρακτάρη,

Ο κ. Παπαγεωργίου στο φύλλο της ΟΔΟΥ της 26ης/7/2007 εκφράζει την ανησυχία του για την αυξημένη συχνότητα του καρκίνου που παρατηρείται στην Καστοριά και διερωτάται εάν, μεταξύ άλλων, φταίει και το ατύχημα στο Chernobyl. Είναι μία απορία που συχνά διατυπώνουν πολλοί πάσχοντες από νόσους του θυρεοειδή.

Κατ' αρχάς η αύξηση της συχνότητας του καρκίνου, δεν αφορά μόνο την Καστοριά και την περιοχή της, αλλά είναι ένα φαινόμενο πανελλήνιο και πανευρωπαϊκό. Μία από τις αιτίες του, ίσως η πιο σοβαρή, είναι το γεγονός ότι με την παράταση του ορίου ηλικίας έχει δημιουργηθεί ένας πληθυσμός ατόμων μεγάλης ηλικίας στα οποία η συχνότητα των νεοπλασμάτων είναι μέχρι και χίλιες φορές μεγαλύτερη από ό,τι στις νεότερες ηλικίες.

Δεύτερον, επίσης σημαντικό, τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα που επιτρέπουν την έγκαιρη διάγνωση και οι σύγχρονες θεραπείες που σώζουν ή παρατείνουν ζωές, ούτως ώστε ο αριθμός των καρκινοπαθών που είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας να είναι μεγάλος σε σχέση με παλαιότερες εποχές, που η διάγνωση γινόταν στα τελευταία στάδια της νόσου.

Όσον αφορά το Chernobyl, που είναι και η αιτία της επιστολής μου, έχουν γίνει πολλές μελέτες για τις επιπτώσεις που είχε κυρίως στον καρκίνο του θυρεοειδή. Δύο έρευνες δείχνουν τις πραγματικές διαστάσεις του θέματος. Στην κοντινή προς το Chernobyl περιοχή Balarus 10.000.000 κατοίκων, 10 έτη μετά το ατύχημα οι περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδή σε παιδιά 5-14 ετών ήταν 75 φορές περισσότερες σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία και σε άτομα 15-18 ετών ήταν 10 φορές περισσότερες, ενώ σε άτομα άνω των 19 ετών η αύξηση κυμαινόταν μεταξύ 3,4 και 3,7 φορές. Αυτό επιβεβαιώνει την μεγάλη ευαισθησία των παιδιών και την αντοχή των ενηλίκων στην ιονίζουσα ακτινοβολία. Έ-να μέρος της αύξησης της συχνότητας στους ενήλικες αποδίδεται στην ανίχνευση σε μεγάλη κλίμακα στην περιοχή αυτή.

Στη Γαλλία μια πολυκεντρική μελέτη της συχνότητας του καρκίνου του θυρεοειδή, κατά την εικοσαετία 1980-2000, έδειξε σταθερή ανά έτος αύξηση. Συγχρόνως όμως, σημειώθηκε μεγαλύτερη αύξηση σύγχρονων διαγνωστικών μέσων, όπως το υπερηχογράφημα θυρεοειδή το οποίο από 3% στην αρχή, στο τέλος της εικοσαετίας χρησιμοποιείτο στην διερεύνηση του θυρεοειδή στο 84,8% των περιπτώσεων και η κυτταρολογική εξέταση από 8% στο 36%. Η γαλλική έρευνα βασιζόμενη σε επιδημιολογικές μελέτες αποκλείει τη ραδιενέργεια από το Chernobyl ως αιτιολογία για την αύξηση του καρκίνου του θυρεοειδή που παρατηρήθηκε.

Στην Ελλάδα, οι ενδοκρινολόγοι έχουμε επίσης παρατηρήσει αύξηση του καρκίνου του θυρεοειδή, χωρίς να έχουμε κανένα στοιχείο για το μέγεθος της αύξησης ή τα αίτιά της. Δεχόμαστε, όμως, ότι στη χώρα μας συμβαίνει ό,τι και στη Γαλλία. Πάντως η απλή και η οζώδης βρογχοκήλη, που είναι συχνή στην Καστοριά, δεν επηρεάζονται από την ιονίζουσα ακτινοβολία και δεν έχουν σχέση με το Chernobyl.

Μ. Λ. Μπατρίνος
Ομ. Καθηγητής Ενδοκρινολογίας



.........

Αξιότιμε κύριε διευθυντά,

Στο υπ' αριθμ. 407 της 26ης Ιουλίου, δημοσιεύθηκε άρθρο του εξαίρετου συμπολίτου μας κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου με τίτλο "Κανένας δεν φαίνεται να ανησυχεί για την αύξηση των κρουσμάτων της επάρατου νόσου στην πόλη και στον νομό μας".

Θεωρώ υποχρέωση ύστερα από το άρθρο αυτό να αναφερθώ γι' αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή Κρεπενής. Περιοχή που έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από το λατομείο (που υπάρχει εκεί) και πλήττεται καθημερινώς από την λειτουργία του με καταστροφή του τοπίου, της πανίδας, της χλωρίδας, τους αέρινους ρύπους, τους θορύβους από τις συνεχείς εκρήξεις και τις ρωγμές στα σπίτια.
Γι' αυτά είχαν αναφερθεί και παλαιότερα στην εφημερίδα σας.
Ο κ. νομάρχης μας όμως αδιαφόρησε για όλα αυτά και έδωσε πρόσφατα άδεια παράτασης λειτουργίας του εν λόγω λατομείου για άλλα 30 χρόνια.

Σαν επιστέγασμα όλων αυτών έρχεται το αίτημα ορισμένων εξυπνάκηδων επιχειρηματιών να στήσουν πισσάδικο (βιοτεχνία ασφαλτομίγματος) όπως το αποκαλούν, αδιαφορώντας αν στην περιοχή κατοικούν άνθρωποι οι οποίοι κινδυνεύουν να προσβληθούν από καρκίνο με το ρυπογόνο περιβάλλον που θα δημιουργήσουν από τις καρκινογόνες ύλες που θα εκπέμπονται κατά την επεξεργασία της πίσσας, υλικό που βρίσκεται στις πρώτες σειρές των καρκινογόνων.
Αλλά τι σημασία μπορεί να έχουν όλα αυτά στο βωμό του κέρδους;

Στην μελέτη που υπέβαλαν αναφέρεται:
1) ότι θα παράγουν 200 τόνους ασφαλτομίγματος την ώρα
2) ότι δεν υπάρχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον
3) ότι δεν βλάπτουν την υγεία των περιοίκων, ούτε από την πίσσα, ούτε από την σωρεία αυτοκινήτων που θα χρειασθούν για να μεταφέρουν τα παράγωγα
4) ότι οι επιπτώσεις της λειτουργίας του πισσάδικου θα είναι μόνο θετικές και ευεργετικές για την περιοχή.

Βγάζει κανένας το συμπέρασμα μ' αυτά που γράφονται ότι οι κάτοικοι θα πρέπει να είναι αχάριστοι αν δεν τους κάνουν άγαλμα...
Οι κάτοικοι της περιοχής θορυβημένοι στο άκουσμα αυτής της πρόθεσης, υπέβαλαν ένσταση με 55 υπογραφές παρόντων (γιατί οι περισσότεροι απουσιάζουν λόγω διακοπών) την οποία σας εσωκλείω και την οποία παρακαλώ όπως και την παρούσα επιστολή μου να δημοσιεύσετε.

Γρηγόριος Κίτσος



ΕΝΣΤΑΣΙΣ
ενδιαφερομένων κατοίκων της περιοχής Μαλαπέσα ή Κρεπενής
κατά
της προθέσεως για χορήγηση αδείας λειτουργίας
βιοτεχνίας παραγωγής ασφαλτομίγματος (πισσάδικο)
εις την εταιρείαν "Ασφαλτομπετόν ΑΤΕ"
ενώπιον της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας, Γεν. Δ/νση Περιφέρειας
Δ/νση Περιβ. & Χωροταξίας, τμήμα Περιβάλλοντος & Χωροτ. σχεδιασμού
μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του 2ου υποκατηγορίας
Ενιστάμεθα κατά της ως άνω προθέσεως δια τους κάτωθι ορθούς και νομίμους λόγους:
1) Εις την μελέτην της εν λόγω βιοτεχνίας αναφέρεται ότι: Δεν υπάρχουν κατοικίες, ενώ υπάρχουν σε ακτίνα 700 μέτρων από την προτεινόμενη περιοχή ίδρυσης πισσάδικου.
2) Ότι δεν απαιτούνται ιδιαίτερα μέτρα για εγκατάσταση υγειονομικού ενδιαφέροντος και δεν υπάρχει άμεσος ούτε έμμεσος κίνδυνος. Σήμερα και το πιο μικρό παιδί ξέρει ότι η πίσσα είναι καρκινογόνος, διότι κατά το λιώσιμό της εκλύονται καρκινογόνες ύλες που μεταφέρονται με τους ανέμους στους κατοικήσιμους χώρους. Όταν απαγορεύεται στους καπνιστές λόγω πίσσας που περιέχει ο καπνός να καπνίζουν δημιουργώντας καρκινογόνο περιβάλλον, διερωτάται κανείς, τι πρέπει να ισχύει για πισσάδικο με τις αναθυμιάσεις που εκλύει. Είναι αστείο να θεωρηθεί ότι μπορούν να προστατέψουν τα αναφερόμενα φίλτρα στο αναπνευστικό και προ παντός από την καρκινογόνο πίσσα την υγεία.
3) Ότι δεν απαιτείται λήψη μέτρων για τους ανέμους, ενώ είναι γνωστό ότι υπολείμματα και καπνοί από τα πρόσφατα καμένα δάση του Γράμμου έφθασαν στην Καστοριά.
4) Ότι δεν υπάρχουν επιπτώσεις στην αισθητική του τοπίου, ενώ ένα δημιούργημα χιλιετιών απείρου κάλλους που καταστρέφεται από το λατομείο συμπληρώνοντας την καταστροφή με το πισσάδικο θα μεταβληθεί σε κρανίου τόπος.
Εμείς πιστεύουμε ότι σε κράτη που θεωρούνται πολιτισμένα, δεν θα αποτολμούσαν μια τέτοια αίτηση.
Γι' αυτά (και κατά συζήτηση)
αιτούμαστε να γίνει δεκτή η έντασή μας και να υποδειχθεί στην ενδιαφερόμενη εταιρεία να εξεύρει κατάλληλο χώρο μακριά από κατοικημένους τόπους για να στήσει το πισσάδικο.

Κρεπενή 25/7/07
Με τιμή
Οι ενιστάμενοι

έπονται υπογραφές

23.9.07

ΜΑΓΔΑΣ ΔΟΥΚΑ: Εκθεσιακές διαδρομές

Με τον τίτλο Βυζαντινές διαδρομές μέσα από την αρχόντισσα Καστοριά η Ν.Ε.Κ. του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος παρουσίασε έκθεση στο επιβλητικό αρχοντικό Παπατέρπου. Η έκθεση ωστόσο με έργα αγιογραφίας, ζωγραφικής και φωτογραφίας μόνο επιβλητική δεν ήταν.
Κι ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ξεκινώντας από την σήμανση της έκθεσης, η οποία ήταν υποτυπώδης. Ωστόσο, για τα δεδομένα της πόλης μας έγινε από τους διοργανωτές ένα βήμα μπροστά για την ενημέρωση των περαστικών. Εκτός από την μόνιμα τοποθετημένη σήμανση του αρχοντικού, αναρτήθηκε banner μικρών όμως διαστάσεων και τοποθετήθηκε καβαλέτο στην βασική είσοδο του χώρου από την Μ. Αλεξάνδρου. Συνεπώς πέτυχε μερικώς να τραβήξει τα βλέμματα διερχομένων πεζών.

Ο τίτλος μας υποσχέθηκε βυζαντινές διαδρομές αλλά- αν και βυζαντινό το περιεχόμενο της έκθεσης- η ίδια δεν πέτυχε να περάσει τους επισκέπτες της μέσα από διαδρομές ή θέματα διαφορετικά. Με λίγα λόγια η έκθεση δεν έδωσε ένα νόημα, ένα περιεχόμενο, Δεν υπήρχε ένα μουσειολογικό σκεπτικό, δηλαδή μία κεντρική μουσειολογική ιδέα που θα ένωνε όλα τα έργα σε ένα πλαίσιο. Δεν δημιουργήθηκε κάποια πορεία νοηματική ή κάποια προσμονή στον επισκέπτη για την συνέχεια της έκθεσης
Το κτήριο θα μπορούσε να αποτελέσει το ίδιο ένα πλαίσιο για να ανοίξει ένα διάλογο με τα έργα, μιας που μιλάμε για ένα αξιόλογο δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, που αποτυπώθηκε εξάλλου πλειστάκις στα έργα που παρουσιάστηκαν στις επιφάνειές του. Αντιθέτως τα έργα εκτέθηκαν κατά καλλιτέχνη χωρίς εμφανή κριτήρια.

Το δόγμα η τέχνη για την τέχνη ανέθρεψε πολλές γενιές καλλιτεχνών αλλά έχει ξεπεραστεί ακόμη και στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. Καλή η ψυχαγωγία και η εσωτερική αναζήτηση αλλά ένα έργο ενταγμένο σε ένα πλαίσιο "διαβάζεται" καλύτερα απ' ότι ένα μοναχικό έργο. Και ως πλαίσιο δεν εννοώ την "έτοιμη στο πιάτο" ερμηνεία του έργου. Και εξηγούμαι

Θεωρώ απαράδεκτο τα έργα να μην εμφανίζονται με συνοδευτικά στοιχεία. Συγκεκριμένα, κάθε επισκέπτης θα έπρεπε να γνωρίζει το όνομα του καλλιτέχνη, χωρίς να ψάχνει με μεγεθυντικό φακό τις υπογραφές πάνω στα έργα κι όπου αυτές υπήρχαν. Επίσης, είναι απαραίτητο να διακρίνεται ο τίτλος και η χρονολογία δημιουργίας κάθε έργου. Θα ήταν δηλαδή υπερβολή αν κάθε έργο ή κάθε ενότητα της έκθεσης συνοδευόταν με κάποια στοιχεία ώστε το κοινό να αρχίζει να εκπαιδεύεται όχι μόνο στην τέχνη αλλά στην ιστορία της πόλης του;

Η είσοδος στην έκθεση με προϊδέασε θετικά για την εξέλιξή της και αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην κ. Σαραϊλίδου. Ο τρόπος που επέλεξε η ίδια να εκθέσει την δουλειά της είναι ένα δείγμα πλαίσιου-context για τα έργα της. Ένα τρίπτυχο στις αποχρώσεις του ξύλου με χειρόγραφα κείμενα σε χαρτί που παραπέμπει σε πάπυρο έδινε τις απαραίτητες πληροφορίες στον επισκέπτη για την δική της ενότητα και για το Άγιο Όρος συγκεκριμένα. Φρόντισε μάλιστα με ίδια αισθητική να πλαισιώσει τα έργα της με σύντομα κείμενα για κάθε μονή που απεικόνισε στον καμβά.

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους καλλιτέχνες της έκθεσης που προκαταβολικά δέχτηκαν τα δικά μου σχόλια για την έκθεση. Θα ήθελα να ενημερώσω τον αναγνώστη ότι δεν είμαι ιστορικός τέχνης και για τον λόγο αυτό δεν γράφω για να αξιολογήσω τα έργα ή τους καλλιτέχνες. Λειτουργώ μονάχα ώστε τέτοιες προσπάθειες να έχουν τα μέγιστα οφέλη για τον τοπικό πληθυσμό και τους επισκέπτες της πόλης.
Όταν υπάρχει τέτοιο και αντίστοιχα σχετικό καλλιτεχνικό δυναμικό στην πόλη πρέπει να αναδεικνύεται με αξιόλογες εκθέσεις ώστε να πάψει ο ωχαδελφισμός στην πόλη μας αλλά και η άεργης κριτική για οτιδήποτε γίνεται στα μεγάλα αστικά κέντρα.

22.9.07

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΟΛΛΑ: "Ένα Γενναίο Νέο Κοινοβούλιο" (*)

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 16ης Σεπτεμβρίου, ανεξαρτήτου κομματικής σκοπιάς, αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον πολιτικό κόσμο του τόπου. Το συναίσθημα "κέρδισα-έχασες", από το πρωΐ της Δευτέρας, περνάει σε δεύτερη μοίρα και δίνει τη θέση του στο "θα κάνω τη δουλειά που μου ανέθεσε ο ελληνικός λαός όσο καλύτερα γίνεται". Η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση και το Πα.Σο.Κ. ως αντιπολίτευση.

Με την οριακή αυτοδυναμία η Νέα Δημοκρατία δεν έχει περιθώρια αλαζονικής συμπεριφοράς. Πρέπει να μείνει προσηλωμένη στο έργο που εξήγγειλε χωρίς πολλές αποκλήσεις. Μεγάλα μεταρρυθμιστικά έργα, όπως το ασφαλιστικό, τα οποία δεν υλοποιήθηκαν με 165 βουλευτές, είναι δύσκολο να υλοποιηθούν με 152. Το δ' κοινοτικό πακέτο είναι το βασικό της εργαλείο, το οποίο πρέπει να χειριστεί σωστά. Με προγράμματα όπως η Ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας και των επιχειρήσεων εμπορίου & υπηρεσιών να υλοποιούνται μέσα στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της, αποκτά το πλεονέκτημα μίας καλής εκκίνησης. Με τον αναπτυξιακό νόμο αναθεωρημένο και ήδη σε ισχύ, έχει όλα τα εχέγγυα για μία καλή συνέχεια. Και όλα αυτά νοιώθοντας επιτέλους την ανάσα της αντιπολίτευσης.

Μία ανάσα που γίνεται καυτή με την επικείμενη ανάληψη της ηγεσίας του Σοσιαλιστικού Κινήματος από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Μία αλλαγή ηγεσίας που δείχνει να είναι μονόδρομος, από την στιγμή που ο Γεώργιος Παπανδρέου κατάφερε να ανατρέψει το "δεν κυβερνάς - δεν κρίνεσαι - δεν έχεις φθορά". Σπανίως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταφέρνει να μειώσει το ποσοστό του, καταδεικνύοντας με τον πιο εμφανή τρόπο την αδυναμία του αρχηγού να ασκήσει γόνιμη κριτική και ουσιαστική πίεση στους κυβερνώντες.
Μία ουσιαστική πίεση που μπορεί πλέον να ασκηθεί από τέσσερα κόμματα. Με την είσοδο του Γεώργιο Καρατζαφέρη η βουλή αποκτά μία πολυφωνία που έως τώρα δεν είχε, έστω και αν η φωνή του τελευταίου είναι ακραία.

Η ενίσχυση του κατεξοχήν αριστερού χώρου αποτελεί μήνυμα αισιοδοξίας για το αντιπολιτευτικό γίγνεσθαι της Ελλάδος. Ένα ισχυρό Κομμουνιστικό Κόμμα δεν προκαλεί πλέον απαρχαιωμένες φοβίες, αλλά αποτελεί ένα επιπλέον μοχλό ενδυνάμωσης της κοινωνικής ευαισθησίας και επαγρύπνησης. Τα οφέλη μίας σύγχρονης δυνατής αριστεράς είναι απτά στο παράδειγμα της Ιταλίας, όντας μία από τις οχτώ πλουσιότερες χώρες στον κόσμο.

Τέλος, η φιλελεύθερη παράταξη, για πρώτη φορά μετά το '81, έχει την ευκαιρία να κρίνει ουσιαστικά και ρεαλιστικά το κόμμα της. Η δικαιολογία "δεν μας αφήσανε να ολοκληρώσουμε το έργο μας" πλέον δεν υφίσταται. Η αλήθεια είναι ότι η παραπάνω δικαιολογία, που ακουγόταν από την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη έως σήμερα, δεν υφίστατο ποτέ. Το μόνο που θα μπορούσαμε να λέμε είναι ότι "δεν μας αφήσαμε να ολοκληρώσουμε το έργο μας", μιας και την κυβέρνηση Μητσοτάκη την ρίξαμε μόνοι μας και δεν έπεσε.

Και εδώ είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της Νέας Δημοκρατίας. Με την iστορία της οριακής αυτοδυναμίας να επαναλαμβάνεται, καλείται να αποδείξει ότι έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος και ότι δεν θα τα επαναλάβει. Αν δεν τα καταφέρει τότε δικαίως θα την ακολουθεί: "το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού"...


(*) Παραφράζοντας το βιβλίο του Άλντους Χάξλεϋ "Ένας Γενναίος Νέος Κόσμος".

20.9.07

ΟΔΟΣ: Μηχανισμοί

Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής, αποτελούν πια παρελθόν. Έδωσαν μια καθαρή νίκη στην Νέα Δημοκρατία. Έστω και αν εξ αιτίας του εκλογικού συστήματος η απόλυτη κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, είναι ισχνή. Με αυτή (και μόνο με αυτή) την έννοια, η νίκη της ΝΔ ήταν σχετική και περιορισμένη. Διότι κατά τα λοιπά η ΝΔ πέτυχε κάτι που είχε να της συμβεί από το 1977, δηλαδή εδώ και 30 χρόνια: Πέτυχε να κερδίσει για δεύτερη συνεχή φορά εκλογική αναμέτρηση σε επίπεδο εθνικών εκλογών. Πέτυχε να εκλεγεί στην διακυβέρνηση για δεύτερη φορά, χωρίς να μεσολαβήσουν μερικές τετραετίες και κάποιοι αναλώσιμοι αρχηγοί.

Αλλά αν αυτά καταγράφονται από την πλευρά του νικητή της κάλπης, δεν είναι υπερβολή να παρατηρηθεί ότι σ' αυτές τις εκλογές, αν μη τι άλλο, υπήρξε ξεκάθαρα ένας μεγάλος ηττημένος. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον κ. Γεώργιο Παπανδρέου. Που παρά την κατάχρηση των δυσμενών συγκυριών με τις οποίες έγιναν οι εκλογές (πυρκαγιές), παρά την συστηματική, σχεδόν εργολαβική εχθρική στάση των περισσότερων ραδιοτηλεοπτικών μέσων εθνικής εμβέλειας, που βομβάρδιζαν με φθηνή προπαγάνδα κάθε βράδυ στα δελτία τους τον ελληνικό λαό, παρά τις αρνητικές διαφημίσεις και παρά την ανάκληση από την αποστρατεία του γκρίζου Κ. Λαλιώτη, ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου, όχι μόνο δεν μπόρεσε να πείσει και να κερδίσει την ΝΔ, αλλά "πέτυχε" ένα θλιβερό αρνητικό ρεκόρ, δηλαδή να μειώσει τα ποσοστά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε σχέση με τις εκλογές του 2004. Αντί να φθαρεί η κυβέρνηση, εφθάρη και η αντιπολίτευση.

Έτσι, αν και οι εθνικές εκλογές της περασμένης Κυριακής αποτελούν πια παρελθόν, το βέβαιο είναι ότι προδιαγράφουν το μέλλον. Για ένα μεγάλο κυβερνητικό κόμμα σαν κι' αυτό το ΠαΣοΚ, που από το 1993 έως το 2004 κατόρθωσε για τον εαυτό του και την χώρα άλματα, και μεταμορφώθηκε σε σύγχρονο, ευρωπαϊκό και σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό οργανισμό, αποτελεί μεγάλη ήττα η εκλογική αποσυμπίεση που υπέστη ο θάλαμος της ηγεσίας του.

Δεν είναι ίσως της στιγμής να εκφραστούν απορίες για το πώς θα μπορούσε να περιμένει κανείς νίκη με την στείρα συνθηματολογία που υιοθέτησε ο κατά το παρελθόν μετριοπαθής κ. Γ. Παπανδρέου. Πώς είναι δυνατόν να ελπίζει να πείσει την ελληνική κοινωνία του 2007, με αναφορές στην "Δεξιά" (σαν να ζούσαμε το 1980), πώς είναι δυνατόν να κτίσει την "Νέα Αλλαγή" με τον Κων/νο Λαλιώτη ως υπεύθυνο στο ένα πλευρό της προσπάθειάς του. Πώς είναι δυνατόν να υπόσχεται αλλαγές με τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια εδώ και 30 περίπου χρόνια. Μέσα σε αυτούς -και φυσικά σε κορυφαίες θέσεις κατατάσσεται και ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος.

Πώς είναι δυνατόν ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου, μέχρι πριν λίγα χρόνια (επί Σημίτη) super εκσυγχρονιστής, ο προνομιακός συνομιλητής της υπερατλαντικής συμμάχου, να μεταβληθεί σε συντηρητικό κρατιστή τύπου Καντάφι του 1990, και ακόμη χειρότερα σε υποψήφιο πρωθυπουργό που για να πείσει τους 18άρηδες και τους 20ηρηδες επικαλούνταν τον Πλαστήρα και τον Παπάγο, επικαλούνταν τον παππού του Γεώργιο Παπανδρέου και τον πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ παράλληλα χρησιμοποιούσε πριγκηπική ορολογία ("η οικογένειά μου" "ο λαός μου" "η χώρα μου").

Πώς θα ήταν δυνατόν να πείσει τους μετριοπαθείς, δυσαρεστημένους με την Νέα Δημοκρατία ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου, να υπερψηφίσουν μια νοοτροπία, που γυρνούσε την πολιτική ατμόσφαιρα πολλά-πολλά χρόνια πίσω, διαιωνίζοντας ανθρώπους που βαρέθηκε πια ο κόσμος;


Φυσικά, το εκλογικό αποτέλεσμα απέδειξε, ότι δεν ήταν και δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν. Και η απόδειξη είναι απλή, αφού την έχουμε κοντά μας: Από το 1981 στο βουλευτικό μονότερμα του ΠαΣοΚ στην Καστοριά κυριαρχεί αποκλειστικά ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος (εκλέγεται συνεχώς από το 1985). Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν δεν επιτρέπουν σε κανένα άλλο να ανδρώσει το πολιτικό του παράστημα. Αυτό -έστω και με μικρούς κλυδωνισμούς διεφάνη και από το αποτέλεσμα της κάλπης.

Στο αντίπαλο στρατόπεδο, εκλέχτηκαν διαδοχικά οι Κ. Σημαιοφορίδης, Γ. Καπαχτσής, Α. Αγγελής και τώρα η Β. Μπουζάλη. Με βάση το βιογραφικό της σημείωμα, όταν το 1981 ο κ. Φ. Πετσάλνικος ήταν για πρώτη φορά υποψήφιος βουλευτής Καστοριάς, η νέα συνάδελφός του, βουλευτής πια της ΝΔ στην Καστοριά, ήταν μόλις 11 ετών! Στο προοδευτικό ΠαΣοΚ, ένας και μόνο ένας, αντί τεσσάρων στο "συντηρητικό" στρατόπεδο της "Δεξιάς".

Η εφημερίδα αυτή, ασκεί κριτική στο φαινόμενο της "αποκλειστικότητας", και όχι στο καθ' εαυτό πολιτικό πρόσωπο του κ. Φ. Πετσάλνικου, το οποίο μπορεί να είναι και άριστο, επιπλέον δε έχει προσφέρει πολλά στον τόπο και αυτό δεν παραγνωρίζεται. Αλλά αυτό που συμβαίνει στον νομό Καστοριάς δεν συμβαδίζει με τις σύγχρονες τάσεις στα δημοκρατικά κόμματα.

Στο στρατόπεδο της ΝΔ, στον νομό Καστοριάς σημειώθηκε μια σημαντική ανατροπή, που για πολλούς δεν ήταν αναμενόμενη. Ήταν σαφές βεβαίως ότι υπήρχε κάποιος μηχανισμός (δανεισμένος από γνωστό πολιτικό περιβάλλον, και μάλιστα δανεισμένος με όλα τα μέσα του), ήταν επίσης σαφές ότι η κα Β. Μπουζάλη, νέα βουλευτής Καστοριάς, διέθετε ερείσματα στην καρδιά της Ρηγίλλης, αλλά η σχετικά άνετη επικράτησή της, δεν ήταν κάτι το οπωσδήποτε αναμενόμενο. Κυρίως επειδή η ίδια, τα τελευταία χρόνια δεν είχε ζυμωθεί με το πολιτικό περιβάλλον της Καστοριάς.

Το αποτέλεσμα της κάλπης στον Δήμο Καστοριάς, σύμφωνα με το οποίο η βουλευτής κα Βίβιαν Μπουζάλη, δεν κατέλαβε την πρώτη, αλλά την τρίτη θέση, πίσω από τον κ. Ζήση Τζηκαλάγια και τον κ. Ανέστη Αγγελή, απέδειξε ότι η προβολή των περγαμηνών και των πτυχίων είναι μια υπόθεση που δεν πείθει από μόνη της τους κατοίκους του αστικού κέντρου του νομού.

Απέδειξε επίσης ότι οι υποστηρικτές της, της δάνεισαν την δική τους φθορά στην πόλη. Και πως η ίδια στο εξής θα πρέπει να καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες στοίχισής της με το πολιτικό αισθητήριο της πρωτεύουσας του νομού, της Καστοριάς, όπου η ΝΔ κυριαρχεί πιο πολύ απ' οπουδήποτε αλλού. Και φυσικά να μην διανοηθεί κανείς να αγνοήσει τις αξιώσεις και τις προσδοκίες, τις ανάγκες της πόλης σε ένα πλαίσιο βεντέτας ή τιμωρίας των κατοίκων της Καστοριάς για την ψήφο τους.

Η ήττα του κ. Ανέστη Αγγελή απέδειξε ότι ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας στην Καστοριά πολύ δύσκολα παραχωρεί λευκές πολιτικές επιταγές. Ειδικά σε όσους έχουν ήδη δύο θητείες στο παρελθόν τους, και ακόμη περισσότερο σε όσους βρέθηκαν περικλεισμένοι από τείχη. Τα οποία έκτισαν άλλοι γύρω τους.

Τέλος, η εμφάνιση των άλλων υποψηφίων και τα εκλογικά αποτελέσματα απέδειξαν ότι, ο μεν κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, πρώτος σε σταυρούς προτιμήσεως στην πόλη της Καστοριάς, πιέστηκε ασφυκτικά από τους μηχανισμούς των δύο επικρατέστερων, ο δε κ. Ι. Μιχαηλίδης πως οι επίδοξοι πολιτευτές αν μη τι άλλο δεν πρέπει να τονίζουν τα σημεία της τυχόν οικονομικής υπεροχής, σε ένα νομό σαν της Καστοριάς, που δεν θαμπώνεται εύκολα, ειδικά απ' αυτούς που βρίσκονται μέσα στο περιβάλλον που διοικεί σήμερα τον Δήμο Καστοριάς, και το οποίο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αποδομείται με εντατικούς ρυθμούς.


ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ στην σελίδα του Υπουργείου ΕσωτερικώνΔημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης



17.9.07

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Άραγε στην τραγική αυτή χώρα που ζούμε θα βγει ποτέ κανείς να ζητήσει συγγνώμη, ή θα ζητάνε μόνο ψήφους;
Μας θυμούνται μόνο στις εκλογές κι όμως εμείς συνεπείς στο ηλίθιο πλέον ραντεβού τους πάμε και τους ξαναστέλνουμε να μας εκπροσωπήσουν. Αλήθεια τι γελοίο, αυτοί να εκπροσωπήσουν εμάς, χα! Δεν είναι για γέλια;

Η λέξη ντροπή έχει χάσει την σημασία της στην σύγχρονη Ελλάδα όταν πρόκειται για πολιτικούς, βέβαια όχι μόνο γι' αυτούς, αλλά αυτοί είναι δυστυχώς η βιτρίνα της χώρας.
Αν υπήρχε στην Ελλάδα το έθιμο του ιαπωνικού χαρακίρι δεν θα έπρεπε να έχει μείνει κανένας όρθιος. Κι όμως χωρίς ντροπή βγαίνουν στα κανάλια, στις εφημερίδες, στα καφενεία, παντού και ζητάνε να τους ψηφίσουμε (ή και πολλές φορές να τους ξαναψηφίσουμε)!
Θα έπρεπε ο νομοθέτης σ' αυτή την δύσμοιρη χώρα να έχει προβλέψει κάτι που να αποθαρρύνει όλους αυτούς να μπορούν με νόμιμο τρόπο να μας ανεβαίνουν στο κεφάλι (και να μη θέλουν να κατέβουν ποτέ!), ή τουλάχιστον να τους τιμωρεί άμεσα για όσα κακά έχουν κάνει.

Κάποτε στις αρχές της δεκαετίας του '80 είχε πει κάποιος από τους καλύτερους σύγχρονους έλληνες κωμικούς, θα ψηφίσω αυτόν που θα υποσχεθεί ότι θα κάνει το λιγότερο κακό! Πόσο σοφά και επίκαιρα λόγια και τότε και σήμερα κι απ' ότι φαίνεται για πάντα στην Ελλάδα. Τόσες καταστροφές, τόσο πόνο, τόση ανικανότητα, τόση αναξιοπρέπεια, τόσες προδοσίες, τόση ιδιοτέλεια, κι όμως τους φτύνεις και λένε ψιχαλίζει, δεν καταλαβαίνουν τίποτα και κανένα κι όμως τρέχουμε από πίσω σαν τα σκυλιά στο αφεντικό που ρίχνει ψίχουλα. Ντροπή μας!
Εμείς φταίμε για όλη αυτή την κατάσταση, ακόμα και για τις πυρκαγιές, για τους 65 νεκρούς, για την εθνική σφαγή που επιτελείται κάθε Σαββατοκύριακο ή μεγάλο τριήμερο στους δρόμους, για την ντροπή στα Ίμια, για την κατάντια της Παιδείας, της νοσοκομειακής περίθαλψης, του άθλιου ασφαλιστικού συστήματος (συγχωρήστε με αν ξεχνάω κάτι).

Εμείς φταίμε γιατί αν είχαμε συνείδηση θα τους στέλναμε εκεί που πρέπει και θα επιλέγαμε νέους, συνειδητοποιημένους, μορφωμένους, ανεπιτήδευτους, πατριώτες, ανιδιοτελείς, ευαίσθητους και ελεύθερους επιτέλους ανθρώπους να κυβερνήσουν την χώρα που γέννησε την Δημοκρατία, που την Ιστορία και την γλώσσα της διδάσκουν όλα τα μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα στον κόσμο, και που εμείς θέλουμε να αλλοιώσουμε και να καταργήσουμε.

Όμως όλα αυτά είναι ένα μεγάλο όνειρο, μια ελπίδα που δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, γιατί είμαστε άξιοι της τύχης μας! Ντροπή μας!

Ευχαριστώ για την φιλοξενία,
Γεώργιος Λαζάρου Παπαγεωργίου

ΟΔΟΣ: O πήχης του περίπου στοιχειώδους και του αυτονόητου

Ελάχιστες πια ημέρες πριν τις εκλογές, -αύριο βράδυ "κλείνει" και επίσημα η προεκλογική περίοδος, ώστε να μην απέχει από την πραγματικότητα η παρατήρηση, ότι αυτή, αποτέλεσε μια από τις πιο σύντομες προεκλογικές περιόδους των τελευταίων δεκαετιών. Δεν κράτησε περισσότερο από δέκα-δώδεκα ημέρες

Η ιδιορρυθμία αυτή, γίνεται ακόμη πιο κατανοητή αν αναλογιστεί κάποιος ότι ήδη από τις αρχές του 2007 και οπωσδήποτε από τον Μάρτιο και μετά, τα μεν κεντρικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, σε συστηματική βάση καλλιεργούσαν σενάρια και εκδοχές για πρόωρες εκλογές οποτεδήποτε, τα δε κόμματα, με επικεφαλής το ΠαΣοΚ ζητούσαν τουλάχιστον άπαξ κάθε μήνα την παραίτηση της κυβέρνησης και την προκήρυξη εκλογών, ενώ η κυβέρνηση τέλος, ήδη μετά το Πάσχα, και οπωσδήποτε από τον Ιούνιο και μετά, ξεκίνησε το φάσμα των εξαγγελιών και των φιλολαϊκών μέτρων, που συνηθίζονται να χαρακτηρίζονται ως προεκλογικές παροχές.

Στο γεγονός αυτό προφανώς συνέβαλλαν διάφοροι παράγοντες. Η παρατεταμένη, πολύμηνη σιωπή του πρωθυπουργού, οι μακρές θερινές διακοπές του ελληνικού λαού και του πολιτικού κόσμου, η κάπως αιφνίδια ανακοίνωση της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών και η διάλυση της Βουλής μόλις μια μέρα μετά τον δεκαπενταύγουστο, η εξελισσόμενη τουριστική περίοδος σε όλη την νησιωτική χώρα, αλλά και στα τουριστικά κέντρα της ηπειρωτικής, που περιορίζει δραστικά τον προεκλογικό πυρετό κομματικών οργανώσεων και βάσης. Και φυσικά οι εκατοντάδες πυρκαγιές και οι εμπρησμοί των δασών, η καταστροφή ολόκληρων χωριών, και πολύ περισσότερο, η απώλεια δεκάδων τραγικών θυμάτων της φωτιάς και της αδυναμίας των αρμόδιων υπηρεσιών να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τα σχέδια αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών που διαθέτουν.

Εν μέρει λοιπόν στην στρατηγική και εν μέρει καταναγκαστικά, η προεκλογική περίοδος που ολοκληρώνει τον κύκλο της αύριο, στέρησε σε αξιοσημείωτο βαθμό την κυβέρνηση από το πρόσταγμα της πολιτικής πρωτοβουλίας που διέθετε. Υποχρέωσε την ίδια αλλά και τα κόμματα, εν όψει των εκλογών της Κυριακής σε αγώνα δρόμου και χρόνου, για να μπορέσουν να παρουσιάσουν τις απόψεις των κομμάτων τους, το κυβερνητικό τους πρόγραμμα, τις θέσεις τους για τα σενάρια των μετεκλογικών συνεργασιών (ή της άρνησής τους) σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμων κοινοβουλευτικών ομάδων.

Η αναδίπλωση άρχισε να διαμορφώνεται με την κοινή τηλεοπτική εμφάνιση των αρχηγών των κομμάτων, στην γνωστή πια "τηλεμαχία" της π. Πέμπτης, για να καταστεί κάπως πιο δραστική τις αμέσως επόμενες ημέρες με συγκεντρώσεις "αστραπή", σε επιλεγμένα περιφερειακά κέντρα ή κόμβους επικαιρότητας, καθώς και με την παραδοσιακή συμμετοχή των πολιτικών αρχηγών όπως και του πρωθυπουργού στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Τέλος, με τις "ανοικτές" συγκεντρώσεις στα μεγάλα αστικά κέντρα, που και αυτές προσαρμόζονται στις διαστάσεις της σύντομης προεκλογικής αυτής περιόδου.

Αν μέσα απ' αυτή την κατάσταση διακρίθηκε με επάρκεια το πολιτικό "διακύβευμα", όπως συνηθίζεται να λέγεται τα τελευταία χρόνια, το οποίο μπορεί να προκαλέσει τις ανακατατάξεις που επαγγέλλονται τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ή θα δοθεί μια ακόμη ευκαιρία στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και πιο συγκεκριμένα σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον κ. Κ. Καραμανλή ώστε να εφαρμόσει το κυβερνητικό έργο που έχει εξαγγείλει ήδη από το 2004, ή αν αντίθετα, ο κ. Γ. Παπανδρέου θα κατορθώσει κάτι που ελάχιστους μόλις μήνες πριν, φάνταζε για τον ίδιο ως περίπου ακατόρθωτο -όπως τουλάχιστον προέκυπτε από τις δημοσκοπήσεις.

Αυτό είναι ένα καυτό ερώτημα που θα απαντηθεί ίσως νωρίς το βράδυ της Κυριακής -αν υπάρξει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία του πρώτου κόμματος. Ειδάλλως, η αγωνία θα κρατήσει άυπνους τους πάντες μέχρι τα ξημερώματα μιας Δευτέρας, από την οποία όπως αναμένεται θα παραταθεί η προεκλογική περίοδος ως την επαναληπτική εκλογή. Η ΟΔΟΣ αρκείται στην αναφορά των δύο μεγάλων κομμάτων, όχι για άλλο λόγο, παρά μόνο γιατί το ελληνικό εκλογικό σύστημα παραμένει δικομματικό και πρωθυπουργικό.

Η χρονική πύκνωση της προεκλογικής περιόδου, καθόρισε αναπόφευκτα και τον αντίστοιχο διαθέσιμο χρόνο των υποψήφιων βουλευτών του νομού Καστοριάς. Παραμένει άγνωστο αν πέρα από τις γνωστές υποψηφιότητες των κκ Α. Αγγελή (στην ΝΔ) και Φ. Πετσάλνικου (στο ΠαΣοΚ) οι υπόλοιποι υποψήφιοι και των δύο μεγάλων κομμάτων μπόρεσαν μέσα στο διάστημα μιας σύντομης κλεψύδρας μιας-δυο εβδομάδων να παρουσιάσουν με επάρκεια το πολιτικό τους στίγμα ώστε να προκαλέσουν όσες ανατροπές και εξελίξεις έχει ενδεχομένως ανάγκη ο τόπος.

Είναι αλήθεια ότι η ασφυκτική χρονική πίεση, καθώς και ορισμένοι λάθος προσωπικοί χειρισμοί των ίδιων των υποψηφίων, ίσως να μην επέτρεψαν στους καλλίτερους απ' αυτούς να αναδείξουν με σχετική άνεση και λιγότερο άγχος μερικά από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους, που σε διαφορετικές συνθήκες ενδεχομένως να επιδρούσαν δυναμικά και να καθόριζαν σημαντικές εξελίξεις, με μόνη την αναμόχλευση των ζυμώσεων και τις αντιδράσεις μιας νέας πολιτικής χημείας, που έχει τόσο ανάγκη ο τόπος, και η οποία δεν διαφάνηκε στο μέτρο και την ένταση που θα έπρεπε.
Παλιοί και νέοι, όλοι οι υποψήφιοι, αναλώθηκαν απλώς στην διάδοση πανομοιότυπων πολιτικών μέτρων και έργων. Άλλαζε ίσως μόνο η σειρά προτεραιότητας, καθώς και η διατύπωση, ή η περιγραφή έργων και δράσεων, που δεν χρειάζεται να είναι κανείς υποψήφιος βουλευτής για να εξαγγείλει την χρησιμότητα και την ανάγκη τους. Γι' αυτό σχεδόν κανένα απ' αυτά δεν ξεπέρασε τον πήχη του περίπου στοιχειώδους και του αυτονόητου: Μιας αναπτυξιακής υποδομής, που με εξαίρεση της Εγνατία Οδό και τις προσβάσεις της (που επιτέλους αναμένεται να ολοκληρωθούν), ακόμη δεν απέκτησε η περιοχή του ν. Καστοριάς.

Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν είναι καθόλου βέβαιο αν διαφάνηκε ολοκληρωμένα και το "προσωπικό" διακύβευμα των υποψήφιων βουλευτών της Καστοριάς, ώστε με τις κατάλληλες επιλογές, να μπορέσει ο τόπος να εξελιχθεί σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής και των ανθρώπων του.

ΟΔΟΣ: Διαχείριση

Οι αρνητικές τηλεοπτικές διαφημίσεις του ΠαΣοΚ, που εκφράζουν πιστά την σχολή αλλά και την αισθητική "Λαλιώτη" -για όσους την θυμούνται ήδη από την δεκαετία του 1980 ο οποίος ανακλήθηκε από την κομματική αποστρατεία του, αποτελούν από μόνες τους ένα κομμάτι της προεκλογικής αυτής περιόδου, ιδιαιτέρως αμφισβητήσιμο για την σκοπιμότητα και την επάρκειά του. Οι αμφιβολίες για την χρησιμότητα μιας προεκλογικής προσέγγισης που θα μπορούσε να επικριθεί ως αναχρονιστική θα απαντηθούν αυθεντικά το βράδυ της Κυριακής, μόλις αρχίσουν να καταμετρώνται τα ψηφοδέλτια.


Όμως ειδικά στην Καστοριά, αλγεινή εντύπωση προκάλεσε το τηλεοπτικό διαφημιστικό σποτ στο οποίο εμφανίζεται κάποιος να καλεί ειρωνικά, πρώτο-πρώτο τον "Αγάπιο", εννοώντας προφανώς τον κ. Αγάπιο Σημαιοφορίδη με τον τρόπο που ειδοποιούσε κάποτε ο μοναχός μιας παλιάς διαφήμισης τον "Ακάκιο" (να μην ξεχάσει τα "μακαρόνια να είναι..") να μην ξεχάσει με την σειρά του, τα ομόλογα να είναι "δομημένα". Κυρίαρχη είναι η αίσθηση στους πολίτες της Καστοριάς, ακόμη και στους νεοδημοκράτες, ότι μια από τις σοβαρές παραμέτρους που συνέβαλαν στην επίσπευση των εκλογών, αλλά και που θα επηρεάσουν ίσως τις επιδόσεις των κομμάτων, είναι και το ζήτημα της διαχείρισης της περιουσίας των ταμείων που έσκασε σαν βόμβα οδηγώντας σύντομα σε παραιτήσεις στελεχών, μεταξύ των οποίων -και από τους πρώτους- ο γιος του τ. βουλευτή Καστοριάς. Έτσι η ευθεία προσβολή της σχετικής διαφήμισης του κ. Λαλιώτη είναι διπλά βαρειά για τους πολίτες και ειδικά τους νεοδημοκράτες της Καστοριάς.

ΟΔΟΣ: Τεκμηρίωση

Με μία εντυπωσιακή σιωπή, αντί για απάντηση, και με την παράλειψή της να ανταποκριθεί στο βήμα που της πρόσφερε η εφημερίδα ώστε να διευκρινίσει στην κοινή γνώμη την πανεπιστημιακή προέλευση των μεταπτυχιακών της τίτλων, η κυρία Βίβιαν Μπουζάλη, υποψήφια βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στον νομό Καστοριάς, απέδειξε ότι ορισμένες "αξίες" της πολύ παλιάς πολιτικής σχολής, παραμένουν "αναλλοίωτες" όσα χρόνια και αν περάσουν, όσους τίτλους σπουδών και περγαμηνές κι αν αποκτήσουν οι φερέλπιδες πολιτικοί. Χωρίς φειδώ η επίκληση των τίτλων σπουδών στα προεκλογικά φυλλάδια, άκρα σιωπή όταν καλείται να διασκεδάσει τις φήμες.

Αν όντως αληθεύουν όσα αποδίδονται στην επιστολή που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο φύλλο, τότε, υπάρχει πράγματι πολιτικό θέμα για την αξιοπιστία των πολιτικών σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Και αυτό δεν είναι κάτι που αφορά τους ίδιους -μια και την επομένη των εκλογών μπορεί να έχουν γίνει ήδη καπνός- αφορά όμως τα κόμματα και τους πολίτες.

[περισσότερα για το θέμα]

ΟΔΟΣ: Προσεγγίσεις

Μια νέα δυναμική που αναθέρμανε τις προσδοκίες για προσέγγιση του Σεβασμ. Μητροπολίτη Καστοριάς και του Ηγουμένου της Ι.Μ. Αγίων Αναργύρων, διαφάνηκε τις περασμένες ημέρες, όταν από την Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων αναλήφθηκε πρωτοβουλία ειρήνευσης των δύο πλευρών, στο πλαίσιο της οποίας προγραμματίζονταν και προσωπικές, απ' ευθείας συναντήσεις των δύο.

Η εξέλιξη αυτή θεωρείται σημαντική και αναμένεται να αποδειχθεί, αν θέλοντας πράγματι την καταλλαγή και οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, θα αξιοποιήσουν τις καλές υπηρεσίες που προσφέρονται από φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, ώστε να αποκατασταθεί το περιβάλλον ενότητας και ομοψυχίας στους πιστούς του νομού Καστοριάς, το οποίο από αυτονόητο, έγινε ζητούμενο.

Είναι αλήθεια ότι στην αποκατάσταση της καλής ψυχολογίας βοήθησαν και οι μετριοπαθείς εκδηλώσεις των "υποστηρικτών" του κ. Αμβροσίου οι οποίοι, σε αντίθεση με τους πρώτους θερμόαιμους απέφυγαν έξυπνα να προχωρήσουν σε εκδηλώσεις βίαιης οργής και τις γνωστές ύβρεις.

Για την ΟΔΟ, που σε όλα τα σχόλια και την κριτική που ασκεί για το ίδιο θέμα, έχει υποστηρίξει κατ' επανάληψη την άποψη πως οι διαφωνίες των δύο -αν υπάρχουν πράγματι τέτοιες- είναι δευτερεύουσας σημασίας, αν όχι ανούσιες, και πως τα προβλήματα προκαλούνται από συγκεκριμένα πρόσωπα των περιγύρων τους, που ρίχνουν λάδι στην φωτιά και δηλητηριάζουν τις σχέσεις των δύο κληρικών, ώστε θα αρκούσαν λίγα λεπτά της ώρας για να ξεπεραστούν τα δήθεν αδιέξοδα και τα ανύπαρκτα χάσματα, η πρωτοβουλία της ΤΕΔΚ αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία που πρέπει να αδράξουν.

Η αποκατάσταση της εκκλησιαστικής ιεραρχίας και της ειρήνης, χωρίς αποκλεισμούς και προσβολές, χωρίς ταπεινώσεις και ευτελισμούς, χωρίς επιτίμια και εξοντώσεις, προέχει οποιασδήποτε κριτικής για όσα έγιναν, ή καλλίτερα για όσα δεν έγιναν μέχρι τώρα.

Στο πλαίσιο αυτό η εφημερίδα, ως βήμα έκφρασης της κοινής γνώμης θα αποφύγει να προχωρήσει σε αναλύσεις και κριτική που είχε αναγγείλει ήδη από το προηγούμενο φύλλο. Με την ελπίδα ότι, στο τέλος αυτής της πορείας διαλόγου και προσέγγισης, η Ιερά Μητρόπολη θα έχει ξαναγίνει μητρόπολη, και η Ιερά Μονή και πάλι μοναστήρι.


Σχετικά κείμενα:

ΟΔΟΣ: Πρόσωπα 2010 | Μητροπολίτης [2]
ΟΔΟΣ: Οικογενειακά αμπελοχώραφα
ΟΔΟΣ: Deal
ΟΔΟΣ: Δημοσιεύσεις, διαψεύσεις, απαντήσεις, ανταπαντήσεις....
ΟΔΟΣ: Καταδίκες προσώπων
ΟΔΟΣ: Αποτύχαμε! Καλά Χριστούγεννα!
ΟΔΟΣ: Χέρι-χέρι
ΟΔΟΣ: Σκανδαλισμοί
ΟΔΟΣ: Το ιερατείο
ΟΔΟΣ: Πρόσωπα 2007 Μητροπολίτης Καστοριάς & Ηγούμενος ΙΜ Αγίων Αναργύρων
ΟΔΟΣ: Άρση
ΟΔΟΣ: Ανθρώπινες ενέργειες 
ΟΔΟΣ: Το (τέως) βυζαντινό τείχος
ΟΔΟΣ: Cassa
ΟΔΟΣ: Προπέτασμα
ΟΔΟΣ: Ο βαθμός συμβολής στην επιδείνωση της κρίσης
ΟΔΟΣ: Φωτιές
ΟΔΟΣ: Ένθεν & ένθεν 
ΟΔΟΣ: Προσεγγίσεις



ΜΑΓΔΑΣ ΔΟΥΚΑ: Heterotopias

ΔΕΘα φύγετε(1) από την Θεσσαλονίκη αν δεν συμμετέχετε έστω και σε μία δράση της 1ης Biennale Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης που διεξάγεται στην γειτονική μας πόλη.
Οι Biennale αποτελούν έναν από τους πιο γνωστούς θεσμούς της τέχνης σε όλον τον κόσμο, που στόχο έχουν να παρουσιάσουν έργα καλλιτεχνών εστιάζοντας κυρίως στις καινούργιες τάσεις στη σύγχρονη τέχνη, σχολιάζοντας την επικαιρότητα, δημιουργώντας γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ των συμμετεχόντων χώρων κ.α.
Από τις πιο γνωστές Biennale είναι αυτή της Βενετίας με εμπειρία 52 ετών σε πετυχημένες διοργανώσεις. Το όνομα εξάλλου προήλθε από την Ιταλία για να περιγράψει ένα γεγονός που λαμβάνει χώρα κάθε δύο χρόνια. Άλλες γνωστές Biennale είναι του Βερολίνου, της Κων/πολης, Σάο Πάολο κ.α.

Στη Θεσσαλονίκη είναι η πρώτη χρονιά που πραγματοποιείται μία τέτοια διοργάνωση. Υποστηρίζεται από το ΥΠΠΟ (σε πολύ μικρό βέβαια ποσοστό, όπως μας έχει συνηθίσει το υπουργειάκι μας) αλλά κυρίως από την ΕΕ μέσα από το πρόγραμμα "Πολιτισμός". Ο σχεδιασμός όλων των δράσεων ανήκει στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Αρκετοί χώροι πολιτισμού της Θεσσαλονίκης φροντίζουν να στεγάσουν στους χώρους τους εκθέσεις και δράσεις της 1ης Biennale Σύγχρονης Τέχνης.

Στο λιμάνι λειτουργεί έως το τέλος του μήνα η έκθεση ΕΤΕΡΟΤΟΠΙΕΣ: ΔΙΟΡΑΣΕΙΣ-ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ: ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ υπό την επιμέλεια της Κατρίν Νταβίντ με έργα 14 καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνίδας Μαρίας Παπαδημητρίου, η οποία διακρίνεται για την παρουσία της στην Ελλάδα και διεθνώς με ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Άλλη έκθεση που εξελίσσεται επίσης έως τέλη Σεπτέμβρη αυτή τη φορά στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, το Γαλλικό Ινστιτούτο και το Μουσείο Βυζαντινού πολιτισμού τιτλοφορείται ΕΤΕΡΟΤΟΠΙΕΣ: H ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙ, σε επιμέλεια Γιάν Έρικ Λούντστρομ. Παρουσιάζονται έργα 30 καλλιτεχνών εκ των οποίων 4 προέρχονται από την χώρα μας.

ΕΤΕΡΟΤΟΠΙΕΣ: ΤΗΡΗΤΕΣ ΑΛΛΩΝ ΤΟΠΩΝ είναι ο τίτλος της τρίτης έκθεσης της Biennale υπό την επιμέλεια της Μαρία Τσαντσάνογλου, διευθύντριας του Κρατικού Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και παρουσιάζεται στους εξής χώρους: λιμάνι, Μονή Λαζαριστών, Παζάρ Χαμάμ, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ταυτόχρονες δράσεις, εκδηλώσεις και projects δίνουν αέρα τέχνης στην πόλη του Βαρδάρη. Αναφορικά με το πρόγραμμα της Biennale μπορεί ο αναγνώστης να ανατρέξει στην πλήρως ενημερωμένη σελίδα του θεσμού www.thessalonikibiennale.gr.


(1) Επικοινωνιακό τρικ της HELEXPO για την 72η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης που κοσμεί τις αφίσες της σε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

"Tι φταίει;" Υπάρχει λύση;

Μετά από 40 περίπου χρόνια στην λεγόμενη μαχόμενη ιατρική του ΕΣΥ και ενώ η ιδιότητα του εκούσιου συνταξιούχου έχει απαλύνει εδώ και τρία χρόνια όλες τις γλυκόπικρες αναμνήσεις, η καίρια τοποθέτηση του αγαπητού Γιώργου (Παπαγεωργίου) σε συνδυασμό με το ερωτηματικό βλέμμα του αθώου πάσχοντος που αυτή τη φορά είναι πολύ αγαπημένο πρόσωπο, κάνει τη παρέμβαση μου όχι υποχρέωση απλά, αλλά καθήκον.
Η ιδιαίτερη τύχη να γνωρίσω ό,τι καλύτερο στην Ιατρική, από την αλτρουιστική προσφορά του εθελοντή αιμοδότη ως την άδολη υπερπροσφορά των ξεχωριστών συνειδητοποιημένων εργαζομένων στα Νοσοκομεία γιατρών, νοσηλευτών, τεχνολόγων, διοικητικών μέχρι τον τελευταίο κρίκο της θεραπευτικής φροντίδας -αλλά και ό,τι χειρότερο όπως τον εξωνυμένο καιροσκόπο "πανεπιστημιακό", τον ανενδοίαστο "φακελάκια", τον ασυνείδητο κομματικό εγκάθετο, τον εγκληματικά αδιάφορο θεράποντα, μου επιτρέπει να συνεισφέρω στην απάντηση όχι μόνο του τι φταίει αλλά και αν υπάρχει λύση.
Σε κάποιο βαθμό φταίμε όλοι: περισσότερο οι γνωρίζοντες γιατί δεν ενημερώνουμε και δεν πιέζουμε αρκετά τα περίφημα "κέντρα αποφάσεων" ώστε η ντροπή της ανυπαρξίας φροντίδας στη περιφέρεια με τη συγκεντροποίηση των πάντων στην Αθήνα-Θεσσαλονίκη και την επακόλουθη τόσο κακή ποιότητα προσφοράς υπηρεσιών Υγείας (πχ ράντζα, ταλαιπωρία) να εκλείψει. Λιγότερο οι αγνοούντες, γιατί δεν ενημερωνόμαστε παρά μόνο όταν "η καμπάνα χτυπήσει για μας.....". Και πολύ λίγο οι ίδιοι οι ασθενείς γιατί μέσα στο φόβο και τον πόνο ξεχνούν τα δικαιώματά τους (φυσικά σε μια ευνομούμενη πολιτεία!).
Αλλά δεν έχει νόημα αυτή η συλλογική ενοχοποίηση παρά μόνο αν υπάρχει τρόπος να αλλάξει. Και υπάρχει, αρκεί να πιστέψουμε στη δική μας πρωτοβουλία:
1) Συγκέντρωση στοιχείων (Πόσοι ασθενείς υπάρχουν σήμερα στο νομό, τι είδους νόσο αντιμετωπίζουν) και πίεση από όλους όσοι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα προς τη Νομαρχία και τη διοίκηση του Νοσοκομείου για τη δημιουργία μιας μονάδας χημειοθεραπείας, τώρα! με τη δημιουργία συλλόγου π.χ.
2) Αν η απάντηση είναι γραφειοκρατική ή αρνητική γιατί π.χ. δεν υπάρχουν γιατροί ή χώρος ή εξειδικευμένο προσωπικό, ο σύλλογος ή η ομάδα μπορεί να ζητήσει την εθελοντική προσφορά γιατρών της Θεσσαλονίκης που πιθανόν κατάγονται από το νομό και είναι πρόθυμοι να έρχονται τακτικά αλλά και να εκπαιδεύσουν άλλους(*) αν χρειασθεί.
3) Αν το εμπόδιο είναι οικονομικό ας κινητοποιηθούν οι ενδιαφερόμενοι συνεισφέροντας οι ίδιοι πρώτα το αντίστοιχο της ταλαιπωρίας τους και σε ένα ευρύ φάσμα πιθανών χορηγών στο πρότυπο του συλλόγου "Ελπίδα" π.χ.
4) Και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο ας μην αποδεχθούν καμιά άρνηση γιατί έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν τη φροντίδα που χρειάζονται κι έχει υποχρέωση η πολιτεία να την παρέχει. Έμπρακτα. Όχι μόνο προεκλογικά λόγια.

Ευχαριστώ θερμά για τη(πιθανή;) φιλοξενία. Η ΟΔΟΣ μου κεντρίζει πάντοτε το ενδιαφέρον, ανεξάρτητα από τη νοσταλγία. Θα ήμουν ευτυχής να βοηθήσω αν και όπως μου ζητηθεί.



Μπέσση Μιχαήλ (Μέριανου)
Δ. Γούναρη 53-55, Κηφισιά 14562 τηλ. 6932729598
(Βασιλική Μιχαήλ-Μέριανου MD-PhD,
Τ.Ανοσοαιματολόγος-Διευθύντρια Αιμοδοσίας)


......

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ


7.9.07

ΟΔΟΣ: The Bold and the Beautiful

Στην τελική ευθεία για τις βουλευτικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου βρίσκονται πια όλες οι πολιτικές δυνάμεις και ιδίως τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, Νέα Δημοκρατία και ΠαΣοΚ, που ερίζουν και ανταγωνίζονται για αυτοδύναμη πρωτιά, συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις τους ώστε να δώσουν νόημα στην ετυμηγορία της κάλπης. Η οποία θα κρίνει την κυβερνητική πορεία του τόπου για τα επόμενα 3 έως 4 χρόνια. Θα κρίνει όμως και θα επισπεύσει τις εξελίξεις στο κόμμα που θα τερματίσει δεύτερο.

Με τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ιδίως τηλεοπτικά μέσα) από την αρχή της κυβερνητικής θητείας, και πιο ειδικά από την εποχή που η Βουλή ψήφισε τον νόμο για τον "βασικό μέτοχο", δηλαδή κυριολεκτικά από την αρχή της 4ετίας, να κρατούν μόνιμα και σαφώς εχθρική στάση απέναντι στην κυβέρνηση -αλλά και μια στάση δηκτικής ανοχής στο μέχρι τώρα κάπως αδύναμο άστρο του προέδρου του ΠαΣοΚ. Με το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης να εξαντλείται, όπως και το 2004, στα προβλήματα της καθημερινότητας, κυρίως γύρω από την ακρίβεια, από την αναποτελεσμαστικότητα της δημόσιας διοίκησης (η οποία διαφάνηκε μελανά τους τελευταίους μήνες από τις ελλείψεις και τις τραγικές συνέπειες των εκατοντάδων εμπρησμών στα δάση), και στην κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της υγείας. Αλλά ελάχιστα γύρω από τα μεγάλα εθνικά θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Αυτές είναι οι συνθήκες των εκλογών, και αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που εξηγούν το, γιατί τα τελευταία χρόνια, παραλείπεται να σχολιαστεί η σύγκλιση των προγραμματικών θέσεων των δύο μεγάλων κομμάτων σε όλα σχεδόν τα μεγάλα ζητήματα πολιτικής. Ή τουλάχιστον, η ταύτιση των αξόνων γύρω από τα θέματα αυτά. Διότι επί μέρους διαφορές, κυρίως στο επίπεδο του πολιτικού μάνατζμεντ και της πλατφόρμας, όσο και μην διακρίνονται, πράγματι υπάρχουν.

Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος, αλλά και των εμπρησμών που εξακολουθούν να βρίσκονται στην τραγική επικαιρότητα, η τρέχουσα προεκλογική περίοδος διακρίνεται για την υποτονικότητά της. Αν δεν υπήρχαν μερικοί τηλεοπτικοί σταθμοί να ξιφουλκούν σε συστηματική βάση σε βάρος της κυβέρνησης, και αν δεν υπήρχαν οι ελάχιστες "κορώνες" που ανταλλάσσονται, η προεκλογική περίοδος θα περνούσε απαρατήρητη. "Ευτυχώς" υπήρξε και το περιστατικό με τις οργίλες αντιδράσεις της υπερνομάρχου Αθηνών κ. Φώφης Γεννηματά -που θέρμαναν το κλίμα μέχρι που προκάλεσαν σύγχυση για το... αν η χώρα κυβερνάται δημοκρατικά ή όχι.

Επομένως, το διακύβευμα αυτών των εκλογών, το πολιτικό δίλημμα που απευθύνεται στους ψηφοφόρους και θα εξηγούσε τον λόγο γιατί να ψηφίσουν ΠαΣοΚ και όχι -για παράδειγμα- την ΝΔ ή άλλο κόμμα, παραμένει χαρακτηριστικά ατελές και σίγουρα δυσδιάκριτο.

Και αυτό, σε συνδυασμό με τις ανάγκες που προκλήθηκαν από τους εμπρησμούς σε όλη την χώρα, αποτελεί κατάσταση που χωρίς αμφιβολία, δεν ενθαρρύνει τις ανατροπές αλλά βοηθά στην συντήρηση του υφιστάμενου status. Αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι εμπρησμοί στα δάση να κυριαρχούν στην ειδησεογραφία και να εξηγούν εν μέρει την αδιαφορία των πολιτών, θα μπορούσε να υποτεθεί ότι η Ελλάδα βιώνει, έστω και κάπως καθυστερημένα, την νόσο της ιδεολογικής αδιαφορίας των πολιτών, που επηρεάζει και καθορίζει σε σημαντικό βαθμό τις πολιτικές εξελίξεις στην Δυτική Ευρώπη από το 1990 και μετά.

Τα ίδια περίπου ισχύουν και στον νομό Καστοριάς. Η κοινή γνώμη που παρακολουθούσε άφωνη τους εμπρησμούς και τις πυρκαγιές στον νομό, και τελευταία στην υπόλοιπη χώρα, συναρπάστηκε βέβαια κατ' αρχήν αλλά για πολύ λίγο χρονικό διάστημα, από τις υποψηφιότητες τόσο του ΠαΣοΚ -κυρίως για την επιμονή και το κουράγιο του βουλευτή κ. Φιλίππου Πετσάλνικου να θέλει να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και το κόμμα του για τρίτη δεκαετία (ήδη πολιτεύεται από το 1981 -σ.σ. πρέπει να διαθέτουν σε υπεράνθρωπες δόσεις τα στοιχεία του αλτρουϊσμού ορισμένοι πολιτικοί), όσο και από το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.

Στο οποίο εκτός του κ. Ανέστη Αγγελή, ήδη βουλευτή δύο συνεχόμενων θητειών που επιδιώκει να εκλεγεί και τρίτη, συμπεριλήφθηκαν υποψήφιοι μεταξύ των οποίων και πρόσωπα που ενσαρκώνουν πολιτικά την κάποτε δημοφιλή τηλεοπτική σαπουνόπερα "λάμψη και γοητεία" (The Bold and the Beautiful).

Πηχιαίοι και μακρόσυρτοι ακαδημαϊκοί τίτλοι, περγαμηνές σπουδών, πετυχημένη καριέρα, ομαλή οικογενειακή και λαμπρή κοινωνική ζωή, πλούτος, masters και ντοκτορά, σταδιοδρομίες και δραστηριότητες σιδηρόδρομοι, γοητεία και φωτογραφίες με δραστηριότητες που αφορούν το παγκόσμιο εμπόριο, το τουριστικό κίνημα.

Με την κα Βίβιαν Μπουζάλη να προβάλλει ως γεγονός ότι συμπεριλαμβάνεται σε λίστα των 2000 πιο πετυχημένων γυναικών των ΗΠΑ (!) και τον κ. Ιορδάνη Μιχαηλίδη να παραλείπει τις λεπτομέρειες για τις πρωτοβουλίες που ανέπτυξε "για την διάδοση της Ελληνικής Γούνας τόσο σε Ευρωπαϊκό, όσο και Παγκόσμιο" -όπως κατά λέξη αναφέρεται στις διαφημίσεις του, αυτοί είναι που περιβάλλουν κάπως αμετροεπώς άλλες υποψηφιότητες, όπως αυτή του κ. Ζήση Τζηκαλάγια, που πάντως δεν επικαλέστηκε τα θαύματα που δηλώνουν ότι πέτυχαν ορισμένοι συνυποψήφιοί του.

Όμως και το θερμό κατ' αρχήν προεκλογικό κλίμα της Καστοριάς δεν κράτησε παρά ελάχιστα. Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου με την οποία επιβλήθηκαν βαρειές πειθαρχικής φύσης συνέπειες στον Ηγούμενο της ΙΜ Αγίων Αναργύρων και προκάλεσαν μαζικές αντιδράσεις από εκατοντάδες πολίτες -πρωτοφανές γεγονός για τα κοινωνικά, πόσο μάλλον για τα εκκλησιαστικά ήθη της Καστοριάς, αναχαίτισε το ούτως ή άλλως κολοβό πολιτικό κλίμα και το αποπροσανατόλισε, προκαλώντας σύγχυση, όχι μόνο στην κοινή γνώμη, αλλά ακόμη και στους υποψηφίους βουλευτές που δεν ξέρουν ποια στάση θα πρέπει να τηρήσουν δημοσίως στο θέμα σύγκρουσης Μητροπολίτη - Ηγουμένου για να καρπωθούν πολιτικά οφέλη

Δέκα μέρες πριν τις εκλογές, δεν απέμεινε ουσιαστικά παρά μόνο η τελευταία εβδομάδα, δηλαδή όσος χρόνος απομένει από Δευτέρα για να πολιτικοποιηθεί η ατμόσφαιρα. Χρόνος πραγματικά ελάχιστος έως μηδαμινός, που όμως δεν ευνοεί τα μεγάλα και θεαματικά βήματα.

ΟΔΟΣ: Τεκμηριώσεις

Η ΟΔΟΣ καταχωρεί το κατωτέρω σχόλιο, ανώνυμου προσώπου, που παραδόθηκε στην εφημερίδα ηλεκτρονικά και πιο συγκεκριμένα στο blogspot της (odos-kastoria.blogspot.com). Επαναλαμβάνεται ότι πάγια και διαδηλωμένη τακτική της εφημερίδας είναι να καταχωρεί τις απόψεις ακόμη και των ανωνύμων επιστολογράφων, αρκεί να μην περιέχουν εξυβριστικές εκφράσεις.

Το σχόλιο έχει ως ακολούθως:

«Κοιτώντας το βιογραφικό της κας Μπουζάλη όπως αυτό δημοσιεύεται στο τύπο παρατηρεί κανείς την έξυπνη προσπάθεια να εννοηθεί ότι η κα Μπουζάλη είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, το γνωστό MBA, από το πανεπιστήμιο του Harvard από το οποίο δηλώνει ότι έχει λάβει μεταπτυχιακό τίτλο στην Οργανωτική - Συμβουλευτική Ψυχολογία.
Μία γρήγορη ματιά στο site του Harvard φανερώνει ότι μεταπτυχιακές σπουδές στην ψυχολογία προσφέρει το Harvard Extension School το οποίο κατά κύριο λόγο προσφέρει σειρά μαθημάτων σε διάφορα πεδία από instructors κάποιοι εκ των οποίων διδάσκουν και στο Harvard. Το δε MBA έχει αποκτηθεί τελικά από το "δικό μας" New York College στο οποίο και εργαζόταν η κα Μπουζάλη επί σειρά ετών.
Τώρα κατά πόσο η καστοριανή ράδιο-αρβύλα που έχει συνδυάσει την κα Μπουζάλη με Business Studies και Harvard δημιουργώντας ένα συγκεχυμένο και αόριστο ακαδημαικό background, είναι εκ του πονηρού αποτελεί ερώτημα που μάλλον δεν φαίνεται να απασχολεί και πολλούς.
Αλήθεια γιατί άραγε οι πολλοί ανά τον κόσμο συμπατριώτες μας, πραγματικοί κάτοχοι πτυχίων 'βαρβάτων' σχολών δεν 'πολιτεύονται' ποτέ στον τόπο μας;».


 * * *

Στην προκειμένη περίπτωση όπως με σαφήνεια προκύπτει, ο ανώνυμος ασκεί κριτική στο (πλούσιο) βιογραφικό σημείωμα της υποψήφιας βουλευτού με την Ν.Δ. στον νομό Καστοριάς κας Βίβιαν Μπουζάλη, ειδικά σε ό,τι αφορά την προέλευση μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών που κατέχει η πολιτευόμενη, σύμφωνα με τα διαφημιστικά φυλλάδια που έχουν διανεμηθεί στους πολίτες του νομού.

Επομένως, η κριτική του δεν αφορά γεγονός που περιορίζεται στο ιδιωτικό περιβάλλον της, αλλά σε στοιχείο που προβάλλεται, άμεσα ή έμμεσα, ως τεκμήριο πολιτικής ικανότητας της ίδιας. Άλλωστε η επίκληση τίτλου σπουδών από το πανεπιστήμιο του Harvard ευλόγως παρακινεί περιέργειες του είδους από τον απλό χρήστη του διαδικτύου που μπορεί να πραγματοποιήσει έρευνα στα στοιχεία του ίδιου του πανεπιστημίου, έως και κάθε τυχόν πολιτικό αντίζηλο. Επώνυμο ή και ανώνυμο.

Η ΟΔΟΣ σε καμμιά περίπτωση δεν υιοθετεί τα συμπεράσματα του ανώνυμου αναγνώστη, τα οποία στο τελευταίο βιογραφικό σημείωμα της υποψήφιας βουλευτού που κυκλοφορεί εν όψει των εκλογών, μόνο έμμεσα εξάγονται (ή και κάπως αμεσότερα σε προγενέστερα φυλλάδια και καταχωρήσεις στον τύπο, και ιδίως σε όσα παρουσιάζουν το προφίλ της στο διαδίκτυο, ή κυκλοφόρησε η ίδια στο παρελθόν). Όμως δημοσιεύει το κριτικό σχόλιο του ανώνυμου, διότι ο ισχυρισμός κάθε υποψηφίου για τα στοιχεία της παιδείας και της προσωπικότητάς του, δεν είναι άμοιρος αμφισβήτησης ή κριτικής.

Μια πρώτη απόφαση της εφημερίδας ήταν να προχωρήσει στην δημοσίευση της ανώνυμης επιστολής χωρίς τις ευθείες ονομαστικές αναφορές. Ωστόσο για λόγους δεοντολογίας, από την ΟΔΟ το βράδυ της π. Κυριακής ενημερώθηκε η υποψήφια βουλευτής με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο για το πλήρες και αυτούσιο κείμενο του ανωνύμου, και της ζητήθηκε, εφ' όσον το επιθυμεί και η ίδια, η άποψή της.

Αντ' αυτής, αλλά για λογαριασμό της όπως δήλωσε, επικοινώνησε το επόμενο πρωΐ της Δευτέρας, ο σύζυγός της υποψήφιας βουλευτού κ. Δ. Τρυφωνόπουλος, ο οποίος με τρόπο επιτακτικό, όχι μόνο απαίτησε την μη δημοσίευση του κειμένου του ανωνύμου, όχι μόνο δεν δέχθηκε να απαντηθεί στην ουσία του ο ισχυρισμός του ανώνυμου ότι η πολιτευόμενη δεν κατέχει τον μεταπτυχιακό τίτλο ΜΒΑ σπουδών από το Harvard, αλλά και προχώρησε σε απειλές για μηνύσεις σε βάρος της ΟΔΟΥ και αντίμετρα.

Η ΟΔΟΣ κατανοεί ότι την προεκλογική περίοδο μπορεί να παρουσιαστεί έλλειμμα ψυχραιμίας στα επιτελεία του προεκλογικού αγώνα των υποψηφίων, αλλά το επιτακτικό ύφος και οι απαιτήσεις, όπως εκφράστηκαν υπερέβησαν κάθε μέτρο. Μετά ταύτα αποφασίστηκε η δημοσίευση αυτούσιου του κειμένου, με τις ονομαστικές αναφορές, διότι κάθε άλλη λύση θα ερμηνεύονταν ως υπαναχώρηση λόγω των απειλών.

Διευκρινίζεται πάντως, ότι η εφημερίδα θα παράσχει άμεσα αντίστοιχο χώρο και έκταση για να παρουσιάσει τις απόψεις της κας Βίβιαν Μπουζάλη.

ΥΓ Αν τελικά κάνουν τον κόπο και απαντήσουν, παρακαλούνται να διευκρινίσουν και την προέλευση του κυρίου ονόματος "Βίβιαν", καθώς και τα στοιχεία από τα οποία τεκμηριώνεται ο ισχυρισμός ότι η κα Βίβιαν Μπουζάλη, κατατάχθηκε οποτεδήποτε στις 2.000 πιο πετυχημένες γυναίκες των ΗΠΑ.


Σχετικά με το θέμα "εδώ"

4.9.07

ΟΔΟΣ: Φωτιές


ΤΟ ΕΥΓΛΩΤΤΟ φωτογραφικό στιγμιότυπο εξακολουθεί να παραμένει δραματικά επίκαιρο έστω και αν είναι ελαφρώς παλιότερο.
Εικονίζει μεταξύ άλλων παραγόντων, τον νομάρχη Καστοριάς κ. Κων/νο Λιάντση (με εμφανή σημάδια οδύνης και φυσικής κόπωσης) και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καστοριάς κ. Σεραφείμ με έκφραση προβληματισμού και αμηχανίας αλλά με τα χέρια "σταυρωμένα" να παρακολουθούν από απόσταση ασφάλειας τα μέτωπα της φωτιάς στον Γράμμο τον περασμένο Ιούλιο καθώς και τις προσπάθειες ελέγχου της κατάστασης και της πυρόσβεσης.

Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ αφορά φυσικά τον Σεβασμιώτατο.
Είναι άγνωστο αν κοιτώντας τις φωτιές του Γράμμου τον Ιούλιο (στην φωτογραφία), μπορούσε να προβλέψει ή να φανταστεί το εμπρηστικό κλίμα, τις φωτιές που προκάλεσε η αψυχολόγητη απόφαση της Ιεράς Συνόδου με την οποία επιβλήθηκαν σοβαρές κυρώσεις (επιτίμια) στον ηγούμενο της Ι. Μ Αγίων Αναργύρων προκαλώντας πρωτοφανείς για τα ήθη της Καστοριάς, οργίλες αντιδράσεις σε σημαντική μερίδα υποστηρικτών του ηγουμένου. Όμως τα "σταυρωμένα" χέρια πάνω στην ποιμαντορική ράβδο μαρτυρούν μια αδράνεια η οποία επισφράγισε σε βαθμό ηθικής αυτουργίας σύμφωνα με τους διαμαρτυρόμενους, την απόφαση της Ιεράς Συνόδου.

Η ΟΔΟΣ ερευνά το ζήτημα. Και θα τοποθετηθεί ειδησεογραφικά αλλά και κριτικά στο θέμα σε επόμενο φύλλο. Χωρίς να παραβιάζει την μέχρι τώρα στάση της εφημερίδας για ένα ζήτημα προσωπικών διαφωνιών που θα μπορούσε να λυθεί μέσα σε μερικές ώρες, χωρίς να καταλυθεί η εκκλησιαστική τάξη αλλά και χωρίς εξοντώνεται ο αδύναμος κρίκος.

ΩΣΤΟΣΟ η εφημερίδα θεωρεί εξ αρχής την απόφαση της Ιεράς Συνόδου λανθασμένη. Η Ιερά Σύνοδος δεν διαθέτει το αλάθητο. Έσφαλλε πολλές φορές τόσο στο απώτερο όσο και στο εγγύς παρελθόν. Πριν μερικά χρόνια ήταν αυτή που στην ουσία κήρυξε πόλεμο στην νόμιμη, δημοκρατικότατη κυβέρνηση του ΠαΣοΚ επί Κ. Σημίτη για τις αστυνομικές ταυτότητες. Και σήμερα οι περισσότεροι ιεράρχες και ιερείς προμηθεύονται τα νέα δελτία ταυτοτήτων χωρίς την αναγραφή του θρησκεύματος. Και χωρίς να διατρέχει κινδύνους αφελληνισμού το Έθνος.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ θεωρεί αποτυχημένη και την ανάμειξη του Σεβασμ. Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης που από λόγους χειρισμών έχει χάσει κάθε ίχνος έξωθεν καλής μαρτυρίας. Και έγινε μέρος του προβλήματος, ρίχνοντας λάδι στην φωτιά.


Σχετικά κείμενα:

ΟΔΟΣ: Πρόσωπα 2010 | Μητροπολίτης [2]
ΟΔΟΣ: Οικογενειακά αμπελοχώραφα
ΟΔΟΣ: Deal
ΟΔΟΣ: Δημοσιεύσεις, διαψεύσεις, απαντήσεις, ανταπαντήσεις....
ΟΔΟΣ: Καταδίκες προσώπων
ΟΔΟΣ: Αποτύχαμε! Καλά Χριστούγεννα!
ΟΔΟΣ: Χέρι-χέρι
ΟΔΟΣ: Σκανδαλισμοί
ΟΔΟΣ: Το ιερατείο
ΟΔΟΣ: Πρόσωπα 2007 Μητροπολίτης Καστοριάς & Ηγούμενος ΙΜ Αγίων Αναργύρων
ΟΔΟΣ: Άρση
ΟΔΟΣ: Ανθρώπινες ενέργειες 
ΟΔΟΣ: Το (τέως) βυζαντινό τείχος
ΟΔΟΣ: Cassa
ΟΔΟΣ: Προπέτασμα
ΟΔΟΣ: Ο βαθμός συμβολής στην επιδείνωση της κρίσης
ΟΔΟΣ: Φωτιές
ΟΔΟΣ: Ένθεν & ένθεν 
ΟΔΟΣ: Προσεγγίσεις
ΟΔΟΣ: Νεομάρτυρες εν θερμώ
ΟΔΟΣ: Μια πορεία που [ μάλλον] δεν ωφέλησε κανένα
ΟΔΟΣ: Το «Τάμα»
ΟΔΟΣ: Με δύο καμήλες

3.9.07

ΣΧΟΛΙΑ επισκεπτών

Προεκλογικά:

Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Άσχετο με το θέμα αλλά επίκαιρο λόγω εκλογών.
Κοιτώντας το βιογραφικό της κας Μπουζάλη όπως αυτό δημοσιεύεται στο τύπο παρατηρεί κανεις την έξυπνη προσπάθεια να εννοηθεί ότι η κα. Μπουζάλη είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, το γνωστό MBA, από το πανεπιστήμιο του Harvard από το οποίο δηλώνει ότι έχει λάβει μεταπτυχιακό τίτλο στην Οργανωτική - Συμβουλευτική Ψυχολογία.
Μία γρήγορη ματιά στο site του Harvard φανερώνει ότι μεταπτυχιακές σπουδές στην ψυχολογία προσφέρει το Harvard Extension School το οποίο κατά κύριο λόγο προσφέρει σειρά μαθημάτων σε διάφορα πεδία από instructors κάποιοι εκ των οποίων διδάσκουν και στο Harvard. Το δε MBA έχει αποκτηθεί τελικά από το "δικό μας" New York College στο οποίο και εργαζόταν η κα. Μπουζάλη επί σειρά ετών.
Τώρα κατά πόσο η Καστοριανή ράδιο-αρβύλα που έχει συνδυάσει την κ.Μπουζάλη με Business Studies και Harvard δημιουργώντας ένα συγκεχυμένο και αόριστο ακαδημαικό background, είναι εκ του πονηρού αποτελεί ερώτημα που μάλλον δεν φαίνεται να απασχολεί και πολλούς.
Αλήθεια γιατί άραγε οι πολλοί ανά τον κόσμο συμπατριώτες μας, πραγματικοί κάτοχοι πτυχίων 'βαρβάτων' σχολών δεν 'πολιτεύονται' ποτέ στον τόπο μας;
3/9/07

Σχετικά: ΟΔΟΣ: Τεκμηριώσεις


[ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΔΟΥ]


Ο/Η Νίκος Κ. είπε...
φαντάζομαι ανώνυμε ότι θα ναι ρητορικό το ερώτημα σου...
3/9/07

Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Διευκρίνιση.Δεν "αφήνεται να εννοηθεί" ότι υπάρχει Μεταπτυχιακό στην Ψυχολογία. Δεν αμφισβητείται αυτό. Ούτε ότι αυτό είναι πτυχίο του Harvard. Για την ακρίβεια το Master of Liberal Arts (Artium Liberalium Magister, ή ALM) του Harvard είναι πράγματι πτυχίο του Harvard. Το λεπτό σημείο είναι ότι στο βιογραφικό αναφέρεται η απόκτηση του δεύτερου μεταπτυχιακού χωρίς να διευκρινίζεται από που έχει αποκτηθεί αυτό (όπως γίνεται για το πρώτο πτυχίο - Loyola Uni - και το πρώτο μεταπτυχιακό - Harvard Extension School).Η "πιάτσα" της Καστοριάς μιλά για σπουδές ΜΒΑ και Harvard χωρίς να διυκρινίζει τι αποκτήθηκε που.Το ΜΒΑ του Harvard είναι αναμφιβήτητα ένα ισχυρότατο και δυσκολότατο πτυχίο. Ας επιτρέψουμε σ'αυτούς που κόπιασαν (και ξοδεύτηκαν) πολύ να το αποκτήσουν να είναι και οι αποκλειστικά επωφελούμενοι του ονόματός του.
3/9/07

Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Αυτό πάλι περί της συγκαταλογής "μεταξύ των 2000 πιο πετυχημένων γυναικών στις Η.Π.Α"; Επιτυχημένες ως προς τι;Ποιος καταρτίζει τη λίστα αυτή;Ότι δηλώσεις είσαι. Ειδικά αν το δηλώνεις μεγαλοστόμως στα χωριά και καφενεία της επαρχίας.
Άλλος ανώνυμος
4/9/07

Ο/Η Ανώνυμος είπε...Έτσι είναι. "Ουάου", όπως θα λέγανε και στο Σισνινάτι.
4/9/07

Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Το "New York College" όπου αποκτήθηκε το πτυχίο ΜΒΑ βρίσκεται στην Αθήνα, στην οδό Αμαλίας 38 στο Σύνταγμα. Τηλ. 210 322 5961. (Υπάρχει και στην Θεσσαλονίκη).
4/9/07

Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ποιο πολιτικό συμπέρασμα βγάζουμε απ' όλα αυτά?
Τα γαλάζια παιδιά της Νέας Δημοκρατίας. Χμ! Πολύ γαλάζια παιδιά, σαν πράσινα.
5/9/07

Ο/Η Γκάου-Γκάου είπε...
Πολύ συγκινητικό που ανακάλυψε και την Καστοριά. Και εμείς την αγαπάμε. Πολύ. Συγκινήθηκα τώρα, θυμήθηκα τον Σώμκο.
5/9/07

Ο/Η Π. Κ. είπε...
"Δεν ήλθα τώρα στην Καστοριά ως "μεσσίας", ήμουν πάντα εδώ. Δεν θα φύγω αύριο, γιατί η ζωή μου είναι και αύριο εδώ". Είπε ο Ανέστης Αγγελής.
Και λέμε το ίδιο, και όλοι εμείς που ζούμε σε αυτόν τον τόπο, που ζούμε συνεχώς, κυρία μου.
6/9/07



Άλλα:
Ο/Η nikos, papounik@otenet.gr είπε...
Συγκλονισμένος από την φωτιά στην Ηλεία και μετά από τον καταιγισμό της πληροφορίας από τα κανάλια τη προηγούμενη Δευτέρα (27/8) δεν με χωράει ο τόπος με την ιδέα ότι έχει καεί ολοκληρωτικά ο Αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Ολυμπίας. Για τούτο την Τρίτη τα χαράματα ταξίδεψα από την Αθήνα για την Ολυμπία προκειμένου να αποκτήσω προσωπική άποψη.
Στις 10.00 το πρωί της Τρίτης (28/8) βρέθηκα στον χώρο.
Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη αφού ο χώρος ήταν επισκέψιμος μάλιστα με εισητήριο! Πήρα τον εισητήριό μου και περιηγήθηκα το χώρο. Έχει καεί ο Κρόνιος λόφος και παρακείμενη έκταση που δεν ήταν επισκέψιμη, αλλά μεγάλο τμήμα το αρχαιλογικού χώρου είναι άθικτος. Ένοιωθα περίεργα. Από τη μια μεριά που βεβαίωνα ότι η ζημιά απέχει πολύ από το να χαρακτηρισθεί καθολική, αλλά από την άλλη ένοιωθα εξαπατημένος από τα ΜΜΕ. Κάποιοι με ταϊσανε με ψευδείς εικόνες και άρα με υπέβαλλαν σε μια συγκινησιακή κατάσταση στην οποία δεν έπρεπε να βρεθώ!
Στη συνέχεια σκέφτηκα ότι μάλλον δεν κατάλαβα καλά τα ΜΜΕ και με τηλεφωνήματα σε φίλους ανά την Ελλάδα περιέγραψα την ίδια στιγμή το τι έβλεπα! Οι περισσότεροι είχαν πέσει θύματα της ίδιας απάτης - ολοκληρωτική καταστροφή της Αρχαίας Ολυμπίας - αυτό είχαν στο μυαλό τους! Υπήρξε όμως και μια μειοψηφία που απλά θεώρησε τη δικιά μου αναφορά, ως φάρσα: η απάντηση: "Είδα την καταστροφή στα κανάλια" , μου λες ψέματα! Είχαν εκχωρήσει την όρασή τους σε τρίτους, στα κανάλια.
Κινήθηκα στο χώρο σα χαμένος για ώρα συνειδητοποιώντας ότι κάποιοι που μας τροφοδοτούν με εικόνες καθορίζουν συναισθήματα και άρα συμπεριφορές!! Κατέγραψα με το κινητό μου μικρά Video της περιηγησής μου για να απαντώ στους απίστους μπορείτε να τα δείτε στις διευθύνσεις:
http://www.youtube.com/watch?v=17cgpiqlqhA
http://www.youtube.com/watch?v=kPjDZXGcYSo
http://www.youtube.com/watch?v=Q0sc13n7zw8
http://www.youtube.com/watch?v=PVCV4uX10dY
http://www.youtube.com/watch?v=mVxkLBY9hEQ
2/9/07

Camiseta Personalizada είπε...
Oi, achei teu blog pelo google tá bem interessante gostei desse post. Quando der dá uma passada pelo meu blog, é sobre camisetas personalizadas, mostra passo a passo como criar uma camiseta personalizada bem maneira. Se você quiser linkar meu blog no seu eu ficaria agradecido, até mais e sucesso.(If you speak English can see the version in English of the Camiseta Personalizada.If he will be possible add my blog in your blogroll I thankful, bye friend).
14/8/07

1.9.07

ΕΛΕΝΗΣ ΤΣΑΔΗΛΑ: Τα καλά πράγματα σ'αυτόν τον τόπο

Τα καλά πράγματα σ'αυτόν τον τόπο κατά πως φαίνεται προκύπτουν μέσα από πρωτοβουλίες μερικών ευαισθητοποιημένων ατόμων, τα οποία βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με κρατικούς μηχανισμούς (δημαρχείο, νομαρχία κλπ) και ίσως για αυτό είναι και τόσο ευαισθητοποιημένα.
Έτσι λοιπόν πρόσφατα, αναμένοντας (μάταια βέβαια) όλοι ένα "πολιτιστικό καλοκαίρι"... ίσως απλόχερη προσφορά προς τους δημότες από την νέα δημοτική ή νομαρχιακή αρχή του τόπου, που θα αποδείκνυε και την διαφορετικότητα από τις προηγούμενες αρχές, απολαύσαμε (όσοι τυχεροί βρεθήκαμε εκεί) δύο εξαιρετικές παραστάσεις, οφειλόμενες σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες, και στις οποίες αναφέρομαι παρακάτω:

1. "ΓΚΟΛΦΩ"

Στις 20 Αυγούστου στο κέντρο "Αγκάλη" στην Λιθιά, η εταιρεία θεάτρου "Χώρος" παρουσίασε σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, το γνωστό δραματικό ειδύλλιο του Σ. Περεσιάδη "Η Γκόλφω". Η περιοδεύουσα αυτή ομάδα αφού έχει κάνει έναν κύκλο παραστάσεων παρουσίαζε την τέταρτη εκδοχή του έργου. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της παράστασης ήταν η προβολή video, η χρήση μασκών, το θέατρο σκιών και μια αισθητική ιαπωνικού κόμικ (manga) που ήταν απόλυτα εμφανές μέσα από το κινησιολογικό και εικαστικό μέρος της παράστασης (φωτογραφία πάνω). Η πολυβραβευμένη αυτή παράσταση μετράει μέχρι σήμερα πέντε εκδοχές, έχει πραγματοποιήσει τρεις εκτεταμένες περιοδείες και πάνω από 140 παραστάσεις.

Σε συνέντευξη του ο σκηνοθέτης Σίμος Κακάλας αναφέρει τα εξής:

-Μερικοί άνθρωποι του θεάτρου αντιδρούν στους νεωτερισμούς έργων μίας παλαιότερης εποχής. Εσείς, τι λέτε;
-Oι άνθρωποι αυτοί "του θεάτρου" είναι εντελώς αποκομμένοι από την πραγματικότητα, προσπαθούν να παίξουν έναν ρόλο αυτόκλητου θεματοφύλακα της παράδοσης πράγμα κάπως αστείο μια και το ελληνικό θέατρο δεν είχε ποτέ μια συνέχεια στην παράδοση του και πάντοτε προχωρούσε μιμούμενο δυτικά πρότυπα με άτσαλο τρόπο, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων. Οι άνθρωποι αυτοί επειδή αποτελούν την πλειοψηφία σήμερα επηρεάζουν αρνητικά τη θεατρική ζωή του τόπου. Μας λένε εμάς τους νεότερους ότι αυτά τα έργα δεν "ανεβάζονται" έτσι, βασιζόμενοι σε αυτά που έχουν κατά καιρούς διαβάσει σε μεγάλα και σοβαρά βιβλία. Η τραγική αλήθεια είναι ότι βολεύει αυτόν τον τόπο να κοιτάζεται στον καθρέφτη και να αναπολεί τα μεγαλεία του παρελθόντος, προσπαθώντας να παραβλέψει την σημερινή πολιτιστική του αποσύνθεση.

-Το πρωτοποριακό θέατρο λένε πολλοί άνθρωποι ότι δεν φέρνει χρήματα. Μήπως, όμως, τελικά είναι αυτό που καταξιώνει τον ηθοποιό;
-Πρωτοποριακό... άλλη μια λέξη παρεξηγημένη στην Ελλάδα, αντί να σημαίνει χαράσσω μια πορεία ή ηγούμαι αυτής, στα αυτιά του κόσμου ηχεί σαν κάτι κακό και που οπωσδήποτε δεν έχει μαζική απήχηση. Κρίμα δεν είναι αυτό; Δεν ξέρω αν καταξιώνει τον ηθοποιό, σίγουρα όμως τον εξελίσσει και τον ωριμάζει μια και τον θέτει ενώπιον προβλημάτων αγνώστων, που τον βγάζουν από την λογική της ευκολίας.

2. ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ

Μετά από ένα μικρό καλοκαιρινό διάλειμμα, η Κινηματογραφική Λέσχη Καστοριάς, αφού είχε ήδη πρωτοτυπήσει με τις υπαίθριες προβολές στο αρχοντικό Πηχεώνος, επανήλθε με την προβολή της ταινίας "Lucky people center" των E.Pauser & J.Soderberg, βασισμένης στον συνεχή βομβαρδισμό εικόνων (μια εικόνα = χίλιες λέξεις), με την συνοδεία ήχων techno και house. "Ο άνθρωπος πρέπει να χορεύει" είναι το τελικό μήνυμα της αισιόδοξης αυτής ταινίας "και το μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο ρυθμός".
Η επιβίβαση έγινε από την Μαυριώτισσα στις 30 Αυγούστου στις 8.30μμ και μετά από μία πλεύση έως την βόρεια παραλία, το καράβι του Μαυροχωρίου έριξε άγκυρα και άρχισε η προβολή.. με το ελάχιστο φως ενός σχεδόν ολοστρόγγυλου φεγγαριού...

Μέσα σ' ένα καλοκαίρι με ανεξέλεγκτες φωτιές και κλίμα προεκλογικών αναμετρήσεων, που μας κάνουν να ντρεπόμαστε ως έλληνες πολίτες... με εκκλησιαστικές ρήξεις οργισμένων ιερωμένων και φανατισμένων οπαδών, που μας κάνουν να ντρεπόμαστε ως χριστιανοί... και σε μια πόλη σκουπιδιών και εγκατάλειψης, που μας κάνει να ντρεπόμαστε ως Καστοριανοί... ας είναι καλά κάποιοι που μας δίνουν ακόμη κουράγιο και ελπίδες για κάτι καλύτερο.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ