ΟΔΟΣ 22.7.2021 | 1089 |
Στις μέρες Ιωάννη Κορεντσίδη εμφανίστηκε ο φραστικός και ουσιαστικός κατήφορος της δημοτικής ζωής με ευθύνη της πλειοψηφίας σε τόσο χαμηλά επίπεδα που κανείς δεν θα φανταζόταν ποτέ. Και όλα αυτά, χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο, παρά αποκλειστικά για την πρόκληση εντυπώσεων ή και τον εκφοβισμό του δημόσιου αντιλόγου.
Την περασμένη εβδομάδα, αν και ήδη καλοκαίρι, το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στην Καστοριά, προσανατολίστηκε αναπόφευκτα στις έμμεσες (και όχι μόνο) ύβρεις, ειρωνείες, τους προσωπικούς υπαινιγμούς, τα σεξιστικά και… ταξικά σχόλια, σε «επίσημες» ανακοινώσεις μεταξύ του συνδυασμού "Ώρα για δουλειά" (λεπτομέρεια: χωρίς την υπογραφή του δημάρχου μόνο, αλλά με ευθύνη του… συντεταγμένου συνδυασμού των υπάκουων εκλεγμένων) από την μια πλευρά της αντιπαράθεσης και της δημοτικής συμβούλου κ. Αικατερίνης Σπύρου από την άλλη πλευρά, που προεκλογικά ήταν υποψήφια δήμαρχος και πλέον μόνο συμβολικά εκφράζει τον τίτλο και τους «θεσμούς» που επικαλείται («μείζων αντιπολίτευση» κ.ο.κ.).
Την εποχή που όχι απλά δεν υπήρχαν αλλά ούτε μπορούσε να φανταστεί κάποιος τα κινητά τηλέφωνα και πολύ περισσότερο, σε «τοίχο» (όχι του ίντερνετ) οικοδομής στην Καστοριά είχε αναρτηθεί μια φράση που αναφερόταν σε παλιότερο δήμαρχο (από τους επιτυχημένους) και έγραφε «ξανά ψιλικατζής». Αυτή ίσως ήταν και η τελευταία φορά φραστικού κατήφορου στην μεταπολιτευτική περίοδο (από το 1974).
Ώσπου στις μέρες Ιωάννη Κορεντσίδη εμφανίστηκε ο φραστικός και ουσιαστικός κατήφορος της δημοτικής ζωής με ευθύνη της πλειοψηφίας σε τόσο χαμηλά επίπεδα που κανείς δεν θα φανταζόταν ποτέ.