Λόγος & Αντίλογος

Αέρας Κοπανιστός

η υπερπαραγωγή της χώρας

Κύριε Διευθυντά,

Στις 25 Σεπτεμβρίου επέστρεφα στη Θεσσαλονίκη από το κτήμα μου στην Καστοριά, ρυμουλκώντας και ένα τρέιλερ με 300 περίπου κιλά ξύλα καρυδιάς από τα κλαδεύματα που έκανα το χειμώνα. Στην Εγνατία οδό, στο ύψος της Νεάπολης, ένα υπηρεσιακό αυτοκίνητο της Διεύθυνσης Δασών, μου έκανε σινιάλο με τα φώτα του να σταματήσω. 

Συμμορφώθηκα και κατέβηκα από το αυτοκίνητο. Σε λίγο 2 άντρες της υπηρεσίας προσήλθαν στο τρέιλερ και με ρώτησαν, τι μεταφέρω. 

«Ξύλα καρυδιάς από το κτήμα μου», τους απάντησα και ανασήκωσα το μουσαμά για να τα δούνε.

Έχετε άδεια; με ρώτησαν. 

Τι άδεια να έχω!; αποκρίθηκα. Έχω ένα κτήμα 29 στρεμμάτων στο Νεστόριο και κάθε χρόνο από τα κλαδεύματα που κάνω μεταφέρω ξύλα για το τζάκι μου στη Θεσσαλονίκη. 

Δεν επιτρέπεται η μεταφορά χωρίς άδεια, μου είπαν. Κινδυνεύετε, αν σας σταματήσουν στο δρόμο, να σας κατάσχουν το αυτοκίνητο και το τρέιλερ. 

Για όνομα του Θεού βρε παιδιά. Σε ποια χώρα ζούμε;. Πριν από 23 χρόνια ενέταξα σε πρόγραμμα δάσωσης γαιών το πατρικό μου κτήμα και έχω κάθε χρόνο μια ποσότητα ξύλων από τα κλαδεύματα. Τα μικρά κλαδιά τα αλέθω με θρυμματιστή και τα αφήνω στο κτήμα για να επαναφέρουν στο έδαφος τα θρεπτικά τους συστατικά, ενώ τα μεγάλα τα τεμαχίζω για καυσόξυλα ή ξυλοκάρβουνα τα οποία επίσης μεταφέρω στο κτήμα μετέχοντας σε πειράματα που γίνονται σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες για την αύξηση της γονιμότητας του εδάφους και τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας. Με κοίταξαν αποσβολωμένοι και με ρώτησαν για την ιδιότητά μου, αλλά και πάλι ένοιωθαν υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν το Νόμο.

Ναι, αλλά πρέπει να έχετε άδεια μετά από πιστοποίηση Δασοφύλακα της Υπηρεσίας μας, μου απάντησε η επικεφαλής κυρία που μάλλον ήταν Δασολόγος. Παράλληλα πρέπει να εκδώσετε ένα δελτίο αποστολής-μεταφοράς και κάθε φορά που θα μεταφέρετε ξύλα να κόβετε ένα δελτίο. Δήλωσα και πάλι παντελή άγνοια των διατάξεων του Νόμου και με άφησαν να συνεχίσω. 

Έχω επισημάνει πάρα πολλές φορές σε σειρά άρθρων που έχω δημοσιεύσει την άσκοπη και υπέρμετρη γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί τους πολίτες σε αυτή τη χώρα. Είχα την ευτυχία να ζήσω στις ΗΠΑ για τέσσερα χρόνια στη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών μου και να γνωρίσω από κοντά τη λειτουργία της εκεί Δημόσιας Διοίκησης. Ουδέποτε μου ζητήθηκε να υποβάλλω αίτηση, ούτε να ξαναπεράσω την άλλη εβδομάδα και προς μεγάλη μου έκπληξη πρωτόκολλο δεν υπάρχει. Αναφέρεις το πρόβλημα – αίτημα στον υπάλληλο της υποδοχής και αν δεν μπορεί να σου απαντήσει, σε παρακαλεί να περιμένεις δύο λεπτά και καλεί τον/την προϊστάμενο που αποφαίνεται οριστικά. 

Με αυτές τις εμπειρίες εξεπλάγην πολύ ευχάριστα όταν άκουσα πριν από λίγες ημέρες ότι οι πολίτες που θέλουν να αποσύρουν το αυτοκίνητό τους από την κυκλοφορία δεν θα χρειάζεται να προσκομίζουν τις πινακίδες στην Εφορία, αλλά να τις κρατάνε οι ίδιοι στο σπίτι. Θα θυμάστε τις ουρές που υπήρχαν κάθε χρόνο τέτοια εποχή στις εφορίες και τις χαμένες εργατοώρες, τον εκνευρισμό και το χάσιμο χρόνου, την κατάληψη ενός γραφείου για την αποθήκευσή τους και την απασχόληση ενός τουλάχιστον υπαλλήλου για αυτό το έργο. Όσοι κουτοπόνηροι σκεφτούν ότι αφού θα τις έχω στο σπίτι, θα μπορώ να τις φοράω και να κάνω μια δουλειά, αν χρειαστεί. Ναι, μπορείς να το κάνεις, αλλά αν σε πιάσουν, το πρόστιμο την πρώτη φορά είναι 5.000 ευρώ και 30.000 τη δεύτερη. 

Αντί να με απειλούν με κατάσχεση του αυτοκινήτου μου, ας κρατούσαν τα στοιχεία και να έκαμναν έρευνα στα αρχεία της υπηρεσίας για να διαπιστώσουν ότι νομίμως τα είχα αποκτήσει και συνεπώς μπορώ να τα κάνω ότι θέλω. Αυτό θα γινόταν σε μια σύγχρονη χώρα και θα μου ζητούσαν συγνώμη, όταν αποδεικνύονταν ότι είχα δίκιο.

Ως νομοταγής πολίτης επισκέφτηκα την υπηρεσία στις 13 Οκτωβρίου συμπληρώνοντας τις σχετικές αιτήσεις και επιστρατεύοντας όλα τα λογικά επιχειρήματα επεχείρησα να αποσπάσω έστω μια ομολογία περιττής γραφειοκρατίας. Ο αντίλογος;. Κλασσική περίπτωση άκρατων γραφειοκρατών που έχουν αποξενωθεί από την κοινή λογική. Έτσι το λέει ο Νόμος. Σε μια χώρα όπου ισχύει η κοινή λογική, ένας εφαρμοστής των Νόμων θα έλεγε σε αυτή την περίπτωση: Λυπάμαι κ. Δαουτόπουλε για την ταλαιπωρία. Αυτό που μπορώ όμως να κάνω είναι να εκθέσω το πρόβλημα στην ηγεσία της Υπηρεσίας και να ζητήσω τη σχετική τροποποίηση των διατάξεων. 

Πήρα όμως ένα πλούσιο φιλοδώρημα. Ημέρα Τρίτη έγινε η επίσκεψη στην Καστοριά αφήνοντας τους συνεργάτες μου να συνεχίσουν να μαζεύουν τα καρύδια στο κτήμα και το Σαββάτο αρχίζουν τα συμπτώματα του covid-19, o οποίος πιστοποιείται την επόμενη ημέρα, σε ιδιωτικό εργαστήριο αναλύσεων της Θεσσαλονίκης. 

Καστοριανός φίλος που διάβασε το άρθρο μου, επεσήμανε: «Γιώργο γιατί δεν τους είπες να αφήσουν εμάς τους Έλληνες να διακινούμε ελεύθερα τα ξύλα που παράγουμε και δεν πάνε να εποπτεύουν συστηματικά τα Ελληνοαλβανικά σύνορα όπου οι Αλβανοί έχουν αποψιλώσει τεράστια Ελληνική δασική έκταση;»

Η παράλογη γραφειοκρατία υπάρχει σε όλο το σώμα της Δημόσιας Διοίκησης, δαπανά πολύτιμους πόρους, ταλαιπωρεί τους πολίτες και παράγει αέρα κοπανιστό ο οποίος δυστυχώς δεν προσμετράτε στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν!. Η αίτησή μου πήρε αριθμό πρωτοκόλλου 151.922!. Ναι είναι χιλιάδες!

Γι αυτό κουνάω δεξιά-αριστερά το κεφάλι μου όταν ακούω τους πολιτικούς να δηλώνουν διαρκώς την πάταξη της γραφειοκρατίας και τον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης. 

Γεώργιος Δαουτόπουλος 

Μ.Sc., Ph.D. (Michigan State University, 1985)

Καθηγητής Γεωπονίας ΑΠΘ

Σύμβουλος Επενδύσεων Πρωτογενούς Τομέα

info@daoutop.gr - www.daoutop.gr

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 28 Ιανουαρίου 2021, αρ. φύλλου 1065